arbortus-hoofdstad
van de wereld
STE
ITE
de
charmante
koffiepot
nes
ISTES
21 FEBR.
TIM 1 MRT.
lucky
luke
Die vriend m jou Jtij \Jie?..
ii erieher$ecnt1do;J Wenlet er
hé,mMerjssf mr niet op
juffrouu...
tiet is mor
mjnhoftie-
tenfabrieken n.v.
linakanaal N. 10,
lout.
Spoorwegen
TWEEWIELER
RAI
CARAVAN
RAI70
JOSEPHINE
O
X
Q-
m
-o
X
O
m
JOSEPHINE
dstoeslag
maand
JEKENING VAN NS
jfstijd
eregeling
^GELIJKHEDEN
iNLAND
:te vakantie
rekening
SUSKE
en WISKE
DE STEM VAN WOENSDAG 25 FEBRUARI 1970
DE DRIE HOEFIJZER3
lonze kantoorbezetting
1 afdelingen
uit het verzorgen van
I het onderhouden van
extern.
elaties is voor een af-
figels vereist.
fcueel gevolgd door een
Jtellen opleiding, goede
ten.
1 aanbeveling.
Inen hun brieven rich-
leresstraat 13 te Breda
lworden gemaakt voor
|n van 14 0017.00 uui
II, toestel 399
onderneming kunnen wij
1 enige
i of ongehuwd)
)ak- en lichte montage-
mheden.
inlichtingen kunt u
s verkrijgen op
tand adres, tel. 01620-3909,
jndelinge informatie kunt
t op:
vond tussen 18.00 en
r aan onze fabriek te
out.
NBOSCH en
plaatst als
MULO/MAVO-NIVEAU:
netto
f360.-
f555.-
f643.-
ezet onderwijs zoals
aardigheid:
f355.-
f545.-
f620.-
HONGER
OP 16 JUNI wordt in Den Haag het tweede we-
reldvoedselcongres georganiseerd. In Nederland
zijn er enkele jongerengroeperingen die vrezen
dat dit congres wederom een mislukking zal wor
den omdat in bepaalde landen de regeringen met
opzet bepaalde groepen over het hoofd zien bij
het bepalen van de vertegenwoordigingen. Omdat
de Nederlandse jongeren in andere landen weinig
pressie uit kunnen oefenen bepalen zij zich met
hun acties voorlopig tot het eigen melk- en kaas-
deltaatje. In de RAI wordt op 11 april een jon-
gerencongres gehouden waarop een delegatie van
jeugdige Nederlanders zal worden samengesteld
naar het grote congres in Den Haag. Deze delega
tie zal bestaan uit 80 jongeren.
Wat betreft de acties van de jongeren tijdens
het grote congres zijn er reeds drie voorstellen:
Er moeten permanente exposities komen in en
rond de congreshal.
In een koffieclub zullen de jongeren in staat
moeten worden gesteld om in contact te komen
met belangrijke sprekers van het congres.
In een tribinaal moeten deelnemers aan het
eerste voedselcongres ter verantwoording ge
roepen kunnen worden, over de mislukking
van dat congres.
De Nederlandse jongeren hopen door een gede
gen voorbereiding samen met'jongeren uit andere
landen op het komende wereldvoedselcongres een
pressiegroep te kunnen vormen, die een reële in
vloed heeft. In de Rotterdamse Doelen houden de
jongeren van 12 tot 14 juni (vlak voor het grote
congres dus) nog een voorcongres om een con
creet programma op te stellen.
Alle groepen in Nederland die zich bezighouden
met voorbereidingen voor het wereldvoedselcon
gres kunnen gebruik maken van de diensten van
de documentatiecommissie van de werkgroep.
Adres: Postbus 41, Wageningen.
(ADVERTENTIE)
Met twee wielen goed uit!
Internationale show van: fietsen,
brommers, scooters, motoren,
onderdelen en toebehoren
Vrij-
dan de caravan!
Honderden kampeer- en
vouwwagens en toebehoren uit
Nederland en ver daarbuiten.
open van 10-17 uur en van 19-22 uur zondagen
10-17 uur toegang f 3,50 AMSTERDAM
speciaalTrein-Toegang-biljet met 3x reductie verkrijgbaar aan ca. 140 NS-stations
MELOEP
„De kleine man wordt altijd
genaaid."
cn
LU
L/1
LONDEN,
LAUREEN werd radeloos. Een panische angst maakte zich van
haar meester. Wat moest ze beginnen? Men had haar uit
drukkelijk gezegd dat ze moest uitkijken naar de man met het
sikje. Hij zou een chauffeursuniform dragen en voorzien zijn van
een bordje met haar naam.
Maar de man met het sikje viel nergens te bespeuren. Lau-
reen Carfora, 24 jaar en afkomstig van Newhaven, in de Ame
rikaanse staat Connecticut, was ruim een half uur geleden per
Jet van New York in Londen aangekomen. De douanecontrole
in de vlieghaven van Heathrow nam weinig tijd in beslag. Ieder
een was hoffelijk en gedienstig.
Laureen nam haar handkoffer en
volgde een sliert reizigers die naar
de uitgang van het drukke luchtha
vengebouw stroomde. Hier zou de
man met het sikje haar ergens op
wachten. De slanke blonde Ameri
kaanse rekte de hals om over de
hoofden te kunnen kijken. Maar de
man met het sikje liet zich niet
zien. Spoedig stond het huilen haar
nader dan het lachen. Ze had zich
nog nooit zo eenzaam gevoeld.
Waar bleef toch die kerel met de
chauffeurspet en het sikje? Lau
reen kende niemand in Londen. Er
zat niets anders op dan naar Ame
rika te telefoneren om meer inlich
tingen te vragen. Maar als je over
stuur bent, is zelfs een telefoon
gesprek een heel karwei. Laureen
vroeg hulp aan de dame achter de
„information desk", die direct zag
dat dit geen gewoon gevalletje van
even wegwijs maken was. De rusti
ge „information"-dame had het
gauw door. Na een paar bedaarde
vragen deed Laureen heel haar ver
haal.
„Ik ben twee maanden zwanger"
vertelde ze. „Maar mijn verloofde
en ik hebben besloten pas over
twee jaar te trouwen. Drie maan
den geleden ben ik in Connecticut
een huisdierenzaak begonnen en
daar zit al mijn spaargeld in. Als
ik nu een baby krijg, is mijn „busi
ness" naar de maan".
Laureens verloofde had ergens
iets gelezen over abortusreizen
naar Londen. Een illegale abortus
kost in de Verenigde Staten onge
veer 300 pond en is een riskante on
derneming, die vaak slecht afloopt.
Laureen vernam, dat ze zich in een
befaamde kliniek van de Britse
hoofdstad kon laten opereren voor
400 tot 520 pond, inclusief de lucht
reis en de verplegingskosten. Ze
hapte toe en een gespecialiseerd
agentschap bracht alles voor elk
aar.
De enige formaliteit was een ver
plicht onderzoek door een Ameri
kaanse vrouwenarts, waarvoor Lau
reen extra moest betalen. Onge
veer een week later kwamen de
reisbiljetten aan.
Op de vraag tot wie ze zich in
Londen moest wenden, werd in de
Verenigde Staten door de abortus
agent enkel gezegd, dat Laureen
in de vlieghaven zou worden opge
wacht door een man met een geiten-
sikje. Hij zou 'n chauffeursuniform
dragen en een bordje met haar
naam bij zich hebben.
Maar Laureens vliegtuig liep
twee uur vertraging op en de chauf
feur met het sikje had nog ander
werk. Hij kon niet blijven wachten.
Toen hij net weg was. zette Lau
reens Boeing zich op Britse bodem
neer. Zo kwam het, dat ze, enige
tijd later, haar „contact" nergens
kon vinden en in paniek raakte.
Ze had de „information desk"
nog maar pas heel haar verhaal
gedaan, toen de chauffeur met de
sik ijverig rondspeurend en met
zijn bordje zwaaiend uit de wrie
melende mensenmassa opdook.
Laureen greep haar koffer en
snelde naar hem toe. Ze praatten
even met elkaar en verlieten sa
men het gebouw. Buiten stond een
wagen, waarmee de man met het
sikje Laureen naar een gespeciali
seerde Londense kliniek bracht.
Deze jonge Amerikaanse was een
van de duizenden vrouwen, die te
genwoordig uit de Verenigde Sta
ten, Scandinavië, Nederland, Bel
gië, West-Duitsland en Frankrijk
voor een abortus naar Groot-Brit-
tannië komen, omdat men daar
sinds 1967 om zo te zeggen vrucht
afdrijvingen aan de lopende band
doet. Londen wordt niet voor niets
„de abortushoofdstad van de we
reld" genoemd.
In officiële en sommige politieke
kringen houdt men vol, dat deze
benaming grotelijks overdreven is,
aangezien de Scandinavische lan
den, Oost-Europa en Japan op a-
bortusgebied de kroon spannen.
Maar de cijfers spreken voor zich
zelf. In 1969 werden in Groot-Brit-
tannië 54.000 wettige vruchtafdrij
vingen veroorzaakt, 33.000 in zie
kenhuizen van de nationale gezond
heidsdienst en 21.000 in privé-klinie-
ken. Dodelijke afloop voor de vrouw
bleef in deze gevallen tot respec
tievelijk 12 en 3 beperkt.
De wet van 1967 maakt koste
loze abortus mogelijk in ziekenhui
zen van de nationale gezondheids
dienst. In privé-klinieken gaat het
echter vlugger. Het beste abortus-
adres van Londen is de zgn. „Lang
ham Street Clinic", waar een
vruchtafdrijving 1200 gulden kost.
De abortusvergunning van deze in
stelling is nog maar zestien maan
den oud, maar toch heeft de „Lang
ham Street Clinic" al 9.200 vrucht
afdrijvingen op haar aktief.
Sinds december bezit Engeland
een ziekenhuis, dat zich uitsluitend
met abortus bezighoudt. Het is ge
vestigd in de industriestad Birming
ham en werkt zonder winstbejag.
De patiënten betalen er voor een
vruchtafdrijving slechts 450 gulden.
Elk geval wordt vooraf door socia
le werkers en dokters onderzocht.
Wanneer de zwangerschap echter
al 14 weken gevorderd is, weige
ren de artsen van dit „Calthorpe
Nursing Home" een abortus op te
wekken. Vermoedelijk zullen na ver
loop van tijd in heel Groot-Brittan-
nië klinieken van deze aard opge
richt worden.
De abortuswet van 1967 bepaalt,
dat voor een legale vruchtafdrij
ving een attest van twee dokters
nodig is. Deze artsen moeten schrif
telijk verklaren, dat voor de phy-
sische en geestelijke gezondheid
van de betrokken vrouw voortzet
ting van de zwangerschap schade
lijker zou zijn, dan abortus. Van
katholieke zijde wordt deze wet ui
teraard sterk afgekeurd.
Aan de exploitatie van vertwijfel
de zwangere meisjes of vrouwen
is door de abortuswet niet helemaal
een einde gemaakt. De jongste tijd
worden steeds meer gevallen gesig
naleerd van gewetenloze dokters,
die zich weinig bekommeren om de
gezondheid van hun patiënten. Het
is deze artsen, die in privé-klinie
ken werken, alleen om het lieve
geld te doen. Zij onderzoeken hun
patiënten nauwelijks en van na-
verzorging is evenmin sprake. De
betrokken vrouwen brengen in de
ze klinieken slechts enkele uren
door en moeten achteraf nog vaak
door hun eigen dokter behandeld
worden. Het departement van volks
gezondheid onderzoekt gevallen van
deze aard en heeft onlangs bij mon
de van onderminister dr. John Dun-
woody in het lagerhuis te kennen
gegeven, dat het in de bedoeling
ligt de privé-klinieken aan strenger
toezicht te onderwerpen.
Over de kwestie is op politiek
vlak zeker het laatste woord nog
niet gesproken. Maar het staat vast
dat de regering Wilson voorlopig
geen wijziging van de abortuswet
nodig acht. Zij is van oordeel, dat
de wet tot nu toe op bevredigen
de wijze toegepast wordt en gelooft
dat Londens bijnaam „abortushoofd
stad van de wereld" op journalis
tieke overdrijving rust.
Toch is het zo, dat jonge vrou
wen, die vandaag de dag per vlieg
tuig aankomen in Londen en door
niemand vergezeld zijn, in de lucht
haven door klantenlokkers aange
klampt worden. „Zoekt u een kli
niek, dame?" vragen deze dienst
vaardige jongens, die vaak een ak
koordje afgesloten hebben met a-
bortusdokters.
Soms antwoorden de jonge da
mes bevestigend. De klantenlokkers
persen hen dan 20 tot 60 pond af
om ze per taxi naar een dokter te
brengen.
De minister van sociale diensten,
Richard Crossman, heeft in het
Lagerhuis zijn ontstemming uitge
sproken over het feit, dat buiten
landse vrouwen naar Londen ko
men om er in privé-klinieken een
abortus te ondergaan. Hij zei even
wel, dat optreden niet wenselijk
was. Gezien de moeilijke toestand,
waarin 's lands economie verkeert,
zijn alle buitenlandse deviezen, die
de Britse handelsbalans in even
wicht helpen brengen, meer dan
welkom.
rekkingen nodigen wij U
V OORLICHTINGS-
orden op DONDERDAG
0.00 uur op het
-BURG.
trein- of interlokale
eze avond te bezoeken,
gewenste inlichtingen
060, toestel 456.
87/25-2/15
