WITTE DIEREN
VERVROEGD PENSIOEN
Ook Zuid-Ieren doorn in
oog van Brit Powell
Problei
mm
De bult
Uit de lengte of de breedte!
>c<
ém U
Vanavond komt de'Océ'1100 op TV.
Watgaatu
I
De aap
Sprookjes
Voorjaar
De tijger
Door
Greet Buchner
Ierse uittocht
vechtersstaten
BON voor informatie over de "Océ* 1100.
Ik wil graag alles weten over de 'Océ' 1100.
Firma:
VAN DER GRINTEN N.V.
Kunst- en antiekmarkt
in 's-Hertogenbosch
20
DE STEM VAN ZATERDAG 14 FEBRUARI 1970
27
Tegen de helling van de berg lag een gehucht waar een boerenjongen
met zijn moeder woonde. In het dal daar beneden stroomde een rivier
tje. Het water sprong en danste over keien en stenen, wrong zich
tussen rotsblokken door en zong of gorgelde daarbij zonder ophouden,
's Winters werden de rotsblokken en stenen bedekt door dikke pakken
sneeuw. Ze kregen dan de wonderlijkste vormen door de zachte ronde
sneeuwbuiten die naast en over elkaar lagen. Als het hard vroor kwam
er op het water hier en daar ijs te liggen, maar onder dat ijs stroomde
en ruiste het steeds maar door; en ook dat ijs kreeg de vreemdste
vormen. Het werd doorschijnen en waar het dun was, werd het
blauwgroen van kleur.
De jonge boer uit het gehucht
hield erg veel van het riviertje.
's Zomers viste hij er in of ging
met zijn hoofd op een steen aan de
oever liggen luisteren. En 's win
ters ging hij op een kleine rug kij
ken naar de besneeuwde en bevro
ren vormen waarmee het water bij
na helemaal bedekt was; en hij
dacht dat ze op dieren leken.
Kijk maar! Daar spreidde zich
een soort waaier van ijs uit over
het voorbijschietende water. Die
waaier leek op een vleugel. En zie!
Die vleugel zat vast aan een mooi
gewelfd vogellijf van sneeuw, waar
aan een lange hals boog; de andere
vleugel lag plat over een steen. Dat
was toch duidelijk een zwaan, dacht
de jonge boer. Hij liep naar de an
dere kant van het bruggetje en
keek naar de diepte. Daar lag een
groot wit donzig dier te slapen met
de kop op de voorpoten. Het was
natuurlijk sneeuw, die zich gevlleid
had over de keien, alsmaar meer
sneeuw, totdat het een mooi soepel
lijf was geworden van een groot
sterk dier, misschien wel een tijger.
En dicht daarbij stak een grappi
ge vorm recht omhoog. Dat was een
witte aap, die zijn kopje scheef
hield, alsof hij niet wist naar wie hij
zou kijken, maar de tijger of maar
de zwaan....
vroeg de jongen, die al niet ver
baasd meer was dat de tijger sprak.
„Ban je betoverd?"
„Ja en nee", antwoordde het dier,
„je ziet toch zeker wel dat ik een
tijger ben. Maar ik ben bevroren.
Mijn meesteres, de prinses, is door
de gieren ontvoerd en in een vogel
veranderd. Zij hebben haar hier in
deze ijskoude rivier laten vallen.
Maar ik die haar rijdier was, haar
door de tuinen van haar vader droeg
en tochten met haar maakte door de
bossen, ik ben haar gevolgd.
Zo snel konden de gieren niet
door de lucht vliegen, of ik rende
even vlug over land, over bergen en
dalen en ik kon ze bijhouden. Maar
toen ze haar verstijfd van koude in
deze rivier lieten vallen, ben ik op
wacht gaan liggen. Nu moet ik dui-
zeradguldenikruid hebben om mijn
oude gedaante, mijn vacht en mijn
snelheid terug te krijgen. Maar je
moet gauw wezen, want als de voor
jaarswind waait, is het te laat".
met rozemarijn op de aap met de
scheve kop. Hij was diaar nog mee
bezig toen hij geklapwiek van vleu
gels hoorde, boven het geluid van
het water uit.
Hij keek om en zag een enorme
witte vogel met blauw-groen gepun
te vleugels opstijgen. De jongen hol
de van de ene kant vian het brugje
naar de andere kant. Daar sprong
met soepele kracht een lenig wit
dier over het water, over het
sneeuwveld, de vogel achterna. Op
zijn rug zat een kleine witte gestal
te.... een aap. Hun kleuren veran
derden.... de tijger werd geel alsof
de zoe hem bescheen en zwarte
strepen liepen over zijn rug. Of was
dat schaduw van boomtakken? De
kleine gestalte op zijn rug werd
donkerbruin. Of leek dat maar zo,
omdat er een wolk voor de zon
schoof?
De witte vogel daalde uit de lucht
en zette zich neer op de rug van de
tijger. De vleugels veranderden in
slanke armen, die de aap omklem
den, de vogelkop in een mooi hoofd
je met lange haren en toen
Een toen was deze groep opeens
achter een heuvel verdwenen.
De jonge boer keek weer over
de leuning van het bruggetje. Het
joelende water steeg en steeg. De
donzen pakken sneeuw die op ste
nen en keien en rotsblokken la
gen, werden meegesleurd Er
zat lente in de lucht Binnenkort
zou er weer lindebloesem aan de
bomen zijn, en er zouden weer
duizend kruiden in bossen en op
velden staan. Ook duizendgulden-
kruid en rozemarijn.
AN MAC GILLAVRY
Laura Steyaert, 5 jaar, Terhole
Zo bedacht de jongen sprookjes
bij het winterse riviertje. Maar
's nachts droomde hij. Hij droomde
dat hij weer keek naar de zwaan.
Praatte de zwaan of het water?
In elk geval verstond hij het ge
luid heel duidelijk.
„Lieve jongen", kwetterde de vo
gel, „breng mij lindebloesem. Ik ben
een betoverde prinses en alleen lin
debloesem kan mij weer mijn oude
gedaante teruggeven".
„Hoe ben je in een vogel verani-
derd?", vroeg de jonge boer. „Dat
hebben de gieren gedaan. De gie
ren die boven de tuin van mijn va
der, de Vorst van het Gouden Oos
ten, cirkelden. Mijn vader liet ze
verjagen. Maar om hem daarvoor
te straffen, sleurden de gieren mij
uit de tuin. Ze maakten vleugels
van mijn armen, een vogelkop van
mijn hoofd en poten van mijn be
nen!".
„Maar je bent nog net zo mooi
als die mooiste prinses", zei de jon
gen.
„Dat kan wel, maar ik ben liever
prinses", antwoordde de vogel. „De
glieren namen mij mee op een lan
ge, lange vlucht en stortten mij
hier in dit ijskoude water om eerst
te bevriezen en dan weg te smel
ten. Ach had ik maar lindebloe
sem...."
Toen de jongen wakker werd,
vroeg hij zijn moeder: „Waar bloeit
op het ogenblik lindebloesem?". Zijn
moeder lachte. „Moet een boer mij
vragen waar in de winter lindebloe
sem bloeit? Nergens! Tenminste
niet in dit koude land", antwoordde
zij.
In de derde nacht droomde de
jongen van de aap. „Beste jonge
boer, wees eens braaf en haal vlug
wat rozemarijn", riep de aap met
schelle stem.
„Ik zal je vlug uitleggen waar
voor ik dat nodig heb. Die zwaan
daar, dat is mijn prinses en ik ben
altijd haar speelkameraad geweest.
Wat kon ik haar aan het lachen
maken! Maar de gieren hebben haar
in een vogel veranderd en haar
hierheen gebracht waar ze nu be
vroren ligt in de rivier".
„Ja, maar de tijger, die haar rij
dier was volgde haar en slim als
ik ben, sprong ik op zijn rug. Zo
kwam ik op de tijger over bergen
en dalen gesneld tot aan deze plek.
En hier liggen wij nu, wit en bevtro-
ren te wachten tot we onze oude
gedaante weer terug krijgen. Ik heb
daar rozemarijn voor nodig. Maar
je moet gauw wezen, want ais de
voorjaarswind waait is het te laat!"
„Moeder", vroeg de jonge boer
toen hij wakker werd, „waar groeit
nu rozemarijn?"
„Nergens", antwoordde zijn moe
der. „Maar zeg me nu eens waarom
jij elke morgen naar een ander
soort kruid vraagt?". Toen vertelde
de zoon aan zijn moeder over de
vreemde dromen.
„Had dat maar eerder verteld!",
riep zij uit. Zij stond op en haalde
uit haar voorraadkamer gedroogde
kruiden, die zij 's zomers plukte om
er de hele winter plezier van te
hebben.
,Hier is lindebloesem, dit is dui
zendguldenkruid en dit rozemarijn",
zei ze. „Maak dat je ermee weg
komt!"
Rinus van Guchte <10 jaar) Heinkenszand
De volgende nacht droomde hij
weer. Nu sprak de tijger. „Jongen",
zei hij met een stem die gromde als
het water onder de rotsblokken,
„zorg dat ik duizendguldenkruid
krijg".
„Waarom duizendguldenkruid?",
De jonge boer snelde naar de ri
vier. Van verre hoorde hij het wa
ter onstuimiger bruisen dan ooit.
Want de voorjaarswind waaide, het
was zoel in de lucht en het sneeuw
water vloeide van de hellingen in
de rivier.
Het water zwol en kolkte driftig.
De zwaan kon haar vleugels ter
nauwernood uitgespreid houden.
Vlug strooide de jongen lindebloe
sem over haar uit. Toen boog hij
zich over de andere leuning vlam het
bruggetje en wierp het duizendgul
denkruid naar de tijger en mikte
Kent gij meneer Pafkens? O,
neen, dat zal niet, want ik meen
dat ge wel nooit in Kwaadbroe-
chem geweest zijt.
Wel, mijnheer Pafkens was een rijk,
ja een schatrijk man. Bezat hij niet
vele huizen en uitgestrekte lande
rijen?
Hoe hij aan dit geld geraakt is, wist
niemand behalve hijzelf. en ik.
Pafkens was niet alleen schatrijk,
hii was bovendien ook uiterst gierig.
Elke dag zat hii in de donkerste kel
der van zijn huis bij zijn kisten vol
geldstukken en bankbiljetten. En
tellen maar!
Een akelig gezicht moet het zijn, die
oude vrek over zijn geldkisten gebo
gen te zien zitten. Steeds weer telde
en hertelde hij de geldstukken en
biljetten, legde ze op een stapeltje
en poetste ze op om ze nog mooier
te doen blinken.
Ja, Pafkens had al zovele maanden
gebogen over ziin geld doorgebracht,
dat zijn rug er krom van gegroeid
was. Eerst wist hij zelf niet dat hij
er een hoge rug van gekregen had,
maar toen hii eens op straat wandelde
hoorde hij hoe de dorpelingen hem
uitlachten om die bult.
HANNY LUIJCKS
CLINGE
JR. VOS, lid van de Raad van
State ziet een mogelijkheid om
tegemoet te komen aan het verlan
gen van de ongehuwde werkende
vrouw voor pensionering op vroege
re leeftijd. De betrokkenen zouden
de daarvoor benodigde premie zelf
moeten opbrengen. Dat betekent
niet, dat men moet tornen aan de
gelijkstelling van brutolonen, maar
wel dat men een gescheiden premie
voor mannen en vrouwen berekent".
Met deze woorden, uitgesproken tij
dens he„ vijfde congres voor sociale
verzekeringen, heeft ir. Vos de knup
pel weer eens in het hoenderhok ge
gooid.
Het hoenderhok van werkende
vrouwen wel te verstaan. Ir, Vos
gaat er in deze uitspraak eenvoudig
van uit, dat alle werkende vrouwen
inderdaad prijs stellen op vervroegd
pensioen Hij gaat er tevens van
uit. dat alle werkende vrouwen be
reid zullen zijn, om daar van jongs-
afaan een forse premieverhoging
voor te betalen. Dat lijkt op zijn
minst boud gesproken in een tijd,
waarin een toenemend aantal vrou
wen daadwerkelijk strijdt voor de
zelfde rechten als de man. Het is
duidelijk, dat aan een strijd voor ge
lijke rechten, die door de charmante
actiegroep „Dolle Mina" wel zéér
ver doorgetrokken wordt, tevens het
aanvaarden van gelijke plichten
verbonden is. Dat zal geen zinnig
mens kunnen of durven ontkennen.
En wat zij nu de gelijke rechten
waarvooT de vrouwen al sedert de
tijd van Aletta Jacobsen de échte
Dolle Mina strijden? Dat is op de
eerste plaats het recht op scholing,
in die zin, dat elk meisje dezelfde
scholingskansen moet hebben als de
jongen. Verder is er het recht op
werk met dezelfde promotiekansen
als de msn. Bn dan is er het recht
op gelijk loon voor gelijk werk. Wat
gebeurt er nu met dieze, nog nauwe
lijks verworven, rechten, als men
daaraan meteen het voorrecht van
vervroegde pensionering koppelt?
Het recht op scholing blijft.
Het recht op werk eveneens, maar
met de promotiekansen ligt het al
een stuk slechter. Het is immers
duidelijk, dat een werknemer die vijf
jaar eerder ophoudt met werken,
minder kansen maakt op promotie
dan een ander, met gelijke capaci
teiten, die langer blijft doorwerken.
Aan deze verminderde promotiekan
sen loopt parallel een minder goed
loon, want in onze maatschappij
geldt nog steeds ,loon naar werk'.
Een lager gekwalificeerde werk
nemer verdient dus minder dan zijn
hoger gekwalificeerde collega van
gelijke leeftijd. Voegt men daarbij
dan nog de door ir. Vos voorgestel
de hogere pensioenspremie (en die
zal dan ongeveer anderhalf maal zo
hoog moeten zijn. omdat de gemid-
vervroegd pensioen toekennen, ót,
dat het beroep te zwaar is voor ij
mensen van bijvoorbeeld boven j,
60. Dat recht op vervroegd penaioe
mag niet gekoppeld worden aan 4
seks, maar aan de aard van j
werk. Koppelen aan de seks zou
delde premie berekend is op 10 jaar
pensioen (65-75) en deze op 15 jaar
(60-75), dan ziet men, dat een wet
telijke verlaging van de pensioenge
rechtigde leeftijd voor de werkende
vrouw in hoge mate discriminerend
werkt. Nu heeft ir. Vos deze nieuwe
vorm van discriminatie voor de
vrouw, niet uit zijn weledelgestrenge
duim gezogen. Hij weet zich ge
steund door een groep vrouwen die
ijveren voor vervroegd aow van de
vrouw, ómdat ze vrouw is.
De grote vraag is waarom die
vrouwen dat doen en welke argu
menten ze hiervoor hebben. Het ant
woord is simpel. Tot deze actie
groep behoren voornamelijk oudere
vrouwen, die in hun jeugd bitter
weinig kans hebben gehad op scho
ling. Velen van hen hebben jaren
lang voor ziekelijke ouders gezorgd
en konden toen pas gaan werken.
Ze zijn, tengevolge van de geringe
scholing, in minder aantrekkelijke
en vooral slijtende beroepen terecht
gekomen Ze zijn huishoudster of
werkster, typiste of strijkster, naai
ster of telefoniste. Typische vrou
wenberoepen, waarvoor de man al
tijd zijn neus heeft opgehaald. Ze
waren nét goed genoeg voor de
vrouw. Zo zijn ér meer beroepen,
die aan de ouder wordende vrouw
te hoge eisen stellen. Ik denk hier
bij aan de onderwijs- en verplegings-
sactor.
Ook daarin zijn méér vrouwen dan
mannen werkzaam, maar dat zal
nimmer een reden mogen zijn om de
sturen dan de man. Men moet hen
vrouwen eerder met pensioen te
te onzinnig zijn. Dan zou een
die er ook niet meer tegenop kt
wél door moeten blijven werken t
een vrouw in dezelfde omstandig
den met haar zestigste op nojt
houden.
Ir. Vos vergist zich dan ook i
als hij stelt dat alle werkende us
wen prijs stellen op vervroegd ps
sioen. Dat is zeer zeker niet va
Een deel van de werkende vron®
stelt prijs op vervroegd pentioj
Ze hebben daar hun redenen voor,
Een ander deel (en dat zou wg
eens veel groter kunnen zijn)
er helemaal geen prijs op om eets
dan de mannelijke collega naaxk;
te worden gestuurd en nog mindi
om vanaf de eerste dag aan eene
derhalf maal zo hoge ouderfe
premie te moeten betalen. Dat i>
de vrouwen, die niet alleen blij zij
dat ze eindelijk dezelfde rechten lé
ben als de man, het zijn ook de vut
wen die van hun werk houden at
geen enkele behoefte aan hebbatt
er eerder mee op te houden,
mee ik maar wil zeggen dat
eventuele pensioensregeling voor a
vrouw iets genuanceerder bekés
moet worden dan ir. Vos dat dit
In commissies die dit vraaptt
bestuderen, zullen zeer zeker ui
vrouwen zitting moeten hebben, t
de vrouwen die toch blijven ijvere
voor vervroegd pensioen ómdat 1
vrouw zijn, zullen moeten bedenk
dat °°k een pensioensregeling e
kwestie is van uit de lengte (u
werken) of uit de breedte (w
netto inkomen en promotiekan»
(Van onze correspondent)
LONDEN Enoch Powell heeft
het niet alleen op kleurlingen gemunt
Zelfs de Zuid-Ieren die tot nog toe
in Groot-Brittannië over volledige be
wegingsvrijheid beschikten, zijn vol
gens hem „bloody foreigners".
Aangezien „buitenlanders" hier een
zeer onvriendelijk woord is, kan men
uit Powell's gedachtengang afleiden,
dat hij de Zuid-Ieren maar liefst bui
ten de deur zou zetten.
Het beruchte conservatieve lager
huislid, dat ook de negers en de Azi
aten uit Engeland wil verdrijven, en
de Tory-partijleiding ernstig in ver
legenheid brengt door in het open
baar dingen te zeggen, waaraan an
dere Britse politici slechts durven te
denken, meent, dat de kwestie-Ulster
de eenvoudigste zaak van de wereld
is. De Noord-Ieren moeten altijd en
overal als volwaardige Britten wor
den beschouwd en de Zuid-Ieren zou
den terug moeten naar hun republiek
Gemakkelijker kan het niet.
De Britten weten zelf niet goed,
of ze Enoch Powell serieus moeten
nemen. Toryleider Edward Heath be
weert van niet, wat een veeg teken
is. Als hij ooit uit het zadel gelicht
wordt, zal volgens sommige conser
vatieven de partij geen betere man
(ADVERTENTIE)
aan de kop kunnen krijgen dan de
racist Powell, die op de koop toe nog
anti-Europese gevoelens koestert.
Voor de managers van „Engeland
bovenal" is Powell de enige Tory
met gezond verstand.
Zijn tegenstanders voeren aan, dat
Groot-Brittannië helemaal stil zal val
len als Enoch Powell ooit aan de
macht komt, Neem bijvoorbeeld de
Ierse kwestie. Stel, dat Labour tij
dens de komende algemene verkiezin
gen in het zand zou bijten, waarna in,
het Tory-hoofdkwartier een kleine pa
leisrevolutie plaats vindt, die Enoch
de kans van zijn leven geeft. Stel:
hij wordt partijleider en meteen pre
mier.
Als hij dan nog een man van zijn
woord is moeten de Zuid-Ieren drin
gend hun koffers pakken. De uittocht
die dan gaat beginnen, zal echter
geen kleinigheid zijn, want er wonen
zowat een miljoen Ieren in Groot-
Brittannië Slimme mannen hebben
berekend, dat als de Zuid-Ierse lucht
vaartmaatschappij, Aer Lingus, 365
dagen per jaar vijf repatriërings-
vluchten per dag zou maken, het
meer dan vijf jaar zou duren om al
die katholieke Republikeinen weer te
brengen waar ze vandaan komen.
Per schip zou deze volksverhuizing
tweeëneenhalf jaar in beslag MM
De gevolgen van een dergelijke rep
triëring zouden zowel voor Groot-Bril-
tannië als voor Eire dramatisch ijl
DeZuid-Ierse republiek telt moK
teel 67.000 werklozen. De terugkee
van een miljoen landgenoten zou®
nieuwe economische crisis veroo®
ken, terwijl de Engelsen
het vuile werk zelf zouden moets
opknappen.
De meeste Ieren ln
bouwvakarbeiders, verplegers «avé
pleegsters kellners, kruiers, trtlnk
stuurders, kaartjesknippers, to
chauffeurs en busconducteurs.
Uit de belangrijke functie die'1
Ieren in Engeland vervullen, ts
zelfs de toevallige bezoeker afleid®
dat de Engelsen ze slecht kW*
missen. Naar schatting 45 op tik
100 verpleegsters in de Britse ziek®
huizen zijn uit Ierland
Vanavond krijgt u
een totaal andere kijk
op kopieerapparaten.
Het elektrostatisch kopieerapparaat,
dat snel van alles kopieert
(elk formaat, tot en met A 3),
dat kinderlijk eenvoudig te bedienen is
en slechts in de prijsklasse van een
elektrische schrijfmachine valt.
Dat apparaat gaat u vanavond
om 19.57 (Ned. 1) zien.
Wilt u onmiddellijk uitvoerige
informatie over de 'Océ' 1100?
Bel dan een van onze verkoopkantoren:
Amsterdam - 441088, Den Bosch - 24*461,
Den Haag - 5146 61, Eindhoven - 289 38,
Hengelo -10569, Rotterdam -145066.
Of stuur de bon op naar
VAN DER GRINTEN N.V..Den Bosch.
kopieert in uw voerdeel.
Vul in-knip uit- stuur op.
T.a.v.
Adres:
DSM
Verkoop Nederland,
Aartshertogenlaan 151, Den Bosch.
Zelfs de strijdkrachten van Gr to
Brittannië zouden in elkaar stort®
als de Ieren geen dienst mochten®'
men om te vechten voor hun vi®
gere koloniale overheersers. TP8
de tweede wereldoorlog leverdel®
land in verhouding tot zijn to®
kingsdichtheid méér vrijwilligers3®
de Britse strijdkrachten, dan I"1
even welk deel van het imperii®
Het spreekt vanzelf, dat de Ier®
zich vooral als ze een glaasje V
hebben betere soldaten achten®
de Engelsen. Deze laatsten ge»«
grif toe dat de Ieren woeste veen-
tersbazen zijn. Ze wijzen er boven
dien op, dat de „padidies" zich S
Engeland vaak schuldig maken
moorden en andere misdaden,
Weinig volkeren koesteren je8™!
elkaar zoveel vooroordelen als I®*
en Britten, maar toch hebben
kaar nodig, ook al denkt Enoch Ft-
wel] er anders over.
's-HERTOGENBOSCH (ANP) -
Op zondag 22 februari zal to il
Bossche Brabanthallen een hmSt'
en antiekmarkt worden gehoed'"
die een internationaal tintje wW
door de aanwezigheid van Belgi#"
en Duitse kunstenaars.
Er zullen ook nog enkele ou*
ambachten te zien zijn zoals poW?
bakken, mattenvlechten,
den en emailleren. De markt is w
gezet door twee ondernemende
ge Bossche kunstenaars.
Janssen de directeur van het l
meentemuseum in Arnhem zal
markt openen.
Het 102 verdiepingen h«j
handelscentrum als hoogst
(Vam
NEW YORK, janua
De winkel staat aan
koopstraat. De gemanij
een parelgrijs kostuur
dollar. Ik leg hem spijtj
neerkomt op 70 gulder
niemandalletje. Hij ziel
Nog te duur? Tien dat
zitten we op 5. Het Wateii
markt van Luino. Park
praal, niet anders. Als dé
En daar hield de humaq
voor zover ik die in New
dekken kon, wel ongeveer
wen door kloven van stratel
de houvastloze bergwande
wolkenkrabbers het geef
soort omgekeerde hoogtevre
voelt de onbedwingbare lust
te springen, waar misschie;
een uitzicht is en een stukjy
met een wolk.
De mensen om je heen ziji I
me figuranten, hoe luidrucl
-ook kauwen. Niets telt al]
wolkenkrabbers. En kom
aanzetten met de door Wa'
overlommerde Trinity Churcl
die hebben ze alleen laten st
te laten zien wat een krenf
kers de kathedralenbouwe
vroeger waren.
PEKING „Hoe kan i|
prettig vinden op de bc
bleem. Recente berichte
lijk dat sommige van
gevestigd hebben, het
beschaafde" platteland
willen naar de steden ter
Het is nauwelijks verbazing
Een van de opmerkelijke resu
het vertrek van miljoenen joncj
lopen van de steden is in het
n ognooit op een dergelijk grote
Een reden van deze volksv
zing, die door de politieke 1
krachtig wordt gesteund, is t
den in één van Mao-Tse-Toen;
spraken. Deze luidt: „Het Is rt
kelijk dat jongeren, die een
schappelijke vorming genoter
ben, naar het platteland ga:
daar een andere vorming te
van de arme, eenvoudige bc
De trek naar het platteland st
verdere groei van het aantal in
tuelen in de steden, dat niets v
echte Chinese leven weet.
Dit is niet de enige reden. D
na,ar. het plateland verlicht
volkingsdruk, de werkloosheid
voedselproblemen. De afgelopr
bieden in het Chineese acht
worden nu bevolkt, met name
strategisch belang zijnde prov
die aan de Sovjet-Unie grenzen
der zullen intelligente jongen
sen sleutelposities in landboui
sten gaan vervullen of leraar
accountant, technicus en derj
W^den °P het Platteland.
"laar het leven op het Chines
IT and is geen pretje. Het w
zwaar, het comfort van de ste
er niet of nauwelijks en het k
Daarom is het nie
onderlyk dat sommige „kolon
begint Stad verlanseT1 als de
m u„al"tjkelen hl kranten
wi^enclïe?,die van het Plat
lanvfkT~ hebben dit probleei
Wfis heWeld. In een van de
teLï^d £en, artikel van ee"
de fimS ln een produktie-
erktem in de provincie Iia
