f
Vrij leven en liefhebben in Beeville, Nw.-Zeeland
Komt er een plastic centrum
voor kunstenaars?
Voor de commune is politiek even belangrijk als kunstmest
Mini
bom
Fulbright
„Johnson
leugenaar
Sneeu
w
AANTAL PRIESTERS
NEEMT FLINK AF
Russische spion
in VS
aangehouden
MET KUNSTSTOFFEN KUN JE ALLE KANTEN OP
modder
door
Norman Webster
politiek schema
resultaten
New York Tii
honderd vliet
DE STEM
(Van onze correspondent)
Het motto „Liefde in een romantisch paradijs" klinkt zo aantrekkelijk
dat het duizenden mensen zou moeten aantrekken. Toch is de Bee-
ville-commune, Nieuwzeelands merkwaardigste groep vrijdenkers,
nog niet overbevolkt.
Sinds de oprichting van de com
mune, 42 jaar geleden door Raymond
Hansen (mysticus, filosoof, dichter
en nonconformist) heeft ze nogal
wat jtoi doen opwaaien Beeville is
beperkt gebleven tot 14 volwassenen
en 25 kinderen In al die jaren heb
ben honderden het leven in de com
mune proberen te leven Slechts een
paar hebben het er langer uitgehou
den dar enkele weken.
De commune van Ray Hansen be
staat uit een rustig landgoed van 12
hectare in Tauhei. 25 kilometer van
de stad Hamilton in North Island
Liefde wordt beschouwd als dé wet
van het teven en als basis van ware
vrijheid tussen mensen. Er is geen
regel dat men getrouwd moet zijn,
of niet getrouwd moet zijn om ge
slachtsverkeer te bedrijven. Toch
worden kinderen als een zegen be
schouwd en met liefde en zorg
grootgebracht. Leden van de Bee-
ville-eommune leven een zorgeloos
bestaan. Van niemand wordt ver
wacht dat hij een bepaalde gods
dienst of manier van leven aan
hangt Iedereen leeft naar zijn eiger
geloof, zijn eigen begrip Volgens
Ray kan liefde niet bekrachtigd
worden door huwelijksbeloften. Vol
gens hem is een huwelijkseed zeli
verderfelijk voor de liefde. Twee
vrouwen uit Beeville hebben samen
15 kinderen van hem ter wereld ge
bracht. De beide vrouwen wonen
nog in de commune. De kinderen
zijn opgegroeid en her en der over
Nieuw Zeeland en Australië ver
spreid. Sommige zitten op de uni
versiteit, andere onderhouden zelf
een gezin mét vrije liefde of zonder.
Eén of twee van hen zijn in de com
mune gebleven.
Ray Hansen heeft de commune
ipgericht nadat hij een volgeling ge
worden was van de voormalige theo
soof J- Krishnamurti. Zijn broer was
de eerste die zich bij hem aansloot,
daarna kwamen verschillende ande
ren uit diverse delen van Nieuw-
Zeeiand Het meeste voedsel dat ze
gebruiken wordt door de leden van
de commune zelf verbouwd op de
boerderij Minstens een keer per dag
eten ze gezamenlijk aan de gemeen
schappelijke tafel Radio, televisie,
krant, bibliotheek en zwembad zijn
voor iedereen beschikbaar. De mees
te bewoners van de commune zijn
vegetariër, ook al zijn er geen wet
ten tegen vlees, alcohol of tabak.
Sommigen maken er gebruik van,
anderen niet. De leden van de com
mune verdelen het werk en krijgen
De vreemdste groep vrije vo
gels in Nieuw-Zeeland is de
Beeville commune bij Hamil
ton in North Island. Gedu
rende 42 jaar heeft Raymond
Hansen de leiding van de
commune, waar geen vaste
regels bestaan.
een klein deel van de opbrengst.
Dit deel ig afhankelijk van hun per
soonlijke waarde voor de commune
en van hun behoeften.
De inkomsten van de commune
zijn afkomstig van een bloeiend
fruit- en honingbedrijf. Deze inkom
sten zijn groot genoeg om allen een
tamelijk comfortabel leven te be
zorgen. De gebouwen van de boerde
rij zijn duizenden guldens waard.
Sommige leden wonen in aparte
huizen die rondom de boerderij
staan andere wonen in een soort
hotel, ieder naar zijn eigen voorkeur.
Ieder lid van de commune is aan
gesloten bij de Beeville Trust Board
die de eigendommen in beheer heeft
en de handelstransacties uitvoert.
Ray Hansen is de enige overle
vende van de oorspronkelijke com
mune, die er helemaal niet slecht
voor staat. Financieel beschouwd
staat ze er zelfs beter voor dan
ooit tevoren. Beeville staat bekend
als pacifistisch. De leden die de lei
ding hebben zijn al verschillende ke
ren gearresteerd omdat ze niks te
maken wilde hebben met de militai
re dienst. Ray Hansen heeft het
meest meegemaakt bij het verwezen
lijken van zijn droom: „leven in een
commune waarin iedereen in vrede
kan leven met de wereld en met
elkaar".
Twee van zijn broers gingen tij
dens de Tweede Wereldoorlog naar
strafkampen en naar de gevangenis
omdat zij dienstweigeraars waren.
Ray kwam zelf ook in de gevange
nis omdat hij de honingoogst niet
voor militaire doeleinden liet ge
bruiken. Aan het einde van de oor
log zat hij nog een tijdje in de ge
vangenis omdat hij zijn broer, die
ontsnapt was, onderdak had ver
leend- Na de oorlog had de commu
ne een meningsverschil met de re
gering over de inkomstenbelasting
en Ray ging voor de derde keer de
gevangenis in. Twee van zijn zoons
werden gearresteerd toen zij weiger
den in vredestijd in dienst te gaan.
In 1960 ging Ray weer de gevange
nis in wegens een conflict met on-
derwijs-autoriteiten.
Er komen nog steeds nieuwe men
sen bij in Beeville. In de commune
zitten op het ogenblik een Ameri
kaan en een Engelsman. Volgens
Ray is het voor hen die lid willen
worden belangrijk dat ze overtuigd
zijn van de waarheid en dat ze zoe
ken naar „die waarden die harmonie
en geluk in het leven brengen". Hij
is van mening dat de ideeën van
zijn commune in deze tijd meer
worden geaccepteerd. Hij wijst op
de veranderde houding tegenover
sex hippies de alternatieve maat
schappij en de groeiende belang
stelling voor nieuwe godsdiensten,
meditatie en Yoga.
Niettemin bedraagt het bevol
kingscijfer van Beeville maar 14.
Waarom hebben er zoveel het Idyl
lische leven de rug toegekeerd?
Misschien is het allemaal toch niet
zo idyllisch.
Belangstelling? Het adres is: Bee
ville Community, R. D. 5, Morrins-
ville North Island, New Zealand.
Nog meer belangstelling? Het tele
foonnummer is 709 Tauhei, Nieuw
Zeeland.
(Van onze kunstredactie)
De Stichtse Culturele Raad beijvert zich momenteel om in of nabij
Utrecht een permanente werkplaats in te richten, waar beeldende
kunsentaars en leerlingen zich in een passende outillage kunnen bezig
houden met de ver- en bewerking van plastics. Hiervoor zou niet al
leen de industrie geïnteresseerd moeten worden met een investering
bij de start en met blijvende informatie, maar zouden ook alle aca
demies in den lande te betrekken zijn, waardoor subsidiabele moge
lijkheden zouden ontstaan voor het nieuwe Plastic-Centrum.
Kunstenaars zouden voorts tegen
betaling er hun opdrachten gestalte
kunnen geven. Men denkt zich dit
Plastic-Centrum in met annex woon
gelegenheid, zodat geïnteresseerden
zich gedurende enige tijd als inter
nen in dit verschijnsel kunnen ver
diepen.
Op de academies wordt nog weimg
met dit materiaal onderwezen, om
dat men daarvoor niet over de nodi
ge, maar dure outillages beschikt,
maar bovendien omdat er kostbare
voorzieningen getroffen moeten wor
den om schade aan de gezondheid
bij het werken met vergiftige stoffen
te voorkomen. Voorts zou het depar
tement van CRM het zich tot een
eer kunnen rekenen onze beeldende
kunstenaars in dit opzicht te steunen,
nu er ook in het buitenland een toe
nemende vraag ontstaat naar plas
tieken en andere kunstuitingen op
basis van kunststoffen. De kunststof
fen van de chemische industrie bie
den ook de beeldende kunstenaar
tal van nieuwe mogelijkheden. Ten
eerste bewijzen de snelstollende
kunstharsen bij het vervaardigen
van gietvormen betere diensten dan
het brekelijke gips of klei ooit heb
ben gedaan Maar bovendien dienen
deze stoffen zich als zelfstandig ma
teriaal ter bewerking aan de kunste
naar aan, als een uitdaging om er
nieuwe vormen mee te scheppen
met uitbuiting van de specifieke
eigenschappen van deze stoffen. Df
drijvende vorm in de Kröller-Müller-
vijver is daar een voorbeeld van.
Er bestaan steenharde kunsthar
sen, die zich laten bewerk als hout
of steen, maar er zijn ook zeer lichte
plastics, die gemakkelijk transporta
bel zijn en minder onderhevig aan
de zwaartekracht^ Gróte plastieken
vergen dan geen stévige, kostbare
fundamenten. Zij kunnen zelfs wor
den opgehangen dan wel geschapen
worden als kantelvormen. Er zijn po-
lyestervormen te creëren, die bij
aanraking elektronische geluiden
reeksen voortbrengen die samenhan
gen met deze vormen. Zowel de kan-
telvorm als de geluidsplastiek ver
langen deelname van de beschouwer
aan het kunstwerk, zodat er een ster
kere betrokkenheid dan tot nu toe
kan ontstaan tussen kunst en kunst-
bezitter. Ook de schuimtarsen tonen
wonderlijke eigenschappen. Men kan
deze vrij laten schuimen, waardoor
de wonderlijkste, meest onverwachte
vormen ontstaan, waarin men ook
kan ingrijpen om tot de gewenste
idee te raken. Met de substantiële
gietharsen is het bovendien mogelijk
tot zeer fragiele structuren te komen,
zonder dat dit de stabiliteit schaadt.
Ook de schuimbladen verlangen een
geheel nieuwe manier van be- en
verwerking door de mogelijkheid ze
in alle gewenste vormen te snijden
door middel van een hete draad.
Bij de beeldende kunstenaars be
staat grote belangstelling voor deze
kunststoffen. Het TNO te Delft gaf
onder grote interesse van de zijdt
der kunstenaars op speciale bijeen
komsten al enige malen informatii
over de eigenschappen van de kunst
stoffen en over de mogelijkheden tol
verwerking daarvan, terwijl een cur
sus, gewijd aan dit nieuwe verschijn
sel, zelfs royaal werd overtekend
Ook de Stichtse Culturele Raad te
Utrecht riep onlangs voor een infor
matieve bijeenkomst de kunstenaars
bijeen. Men had op 60 man gerekend
Er kwamen er 500.
De beeldende kunstenaars, die mei
deze kunstoffen werken, hebben ten
koste van schade en schande tot nu
toe zelf moeten avonturen. Tegen
het TNO, waarvan men het weten
schappelijk werk overigens looft,
heeft men de klacht, dat dit te
weinig is ingesteld op de kunstenaar.
Dit gold tot voor kort ook de chemi
sche industrie, die dacht aan grote
omzetten en de kunstenaar vergat.
Kunsthandels bleken slecht voorzien
van kunstharsen en zo deze al voor
handen waren ontbraken de moge
lijkheden om zich van de eigenschap
pen van de kunststoffen op de hoog
te te stellen.
Voor de industriële vormgevers
lagen deze zaken eenvoudiger, omdat
zij via de bedrijven contacten onder
houden met fabrieken en verkoop
kantoren. De kunstenaars stellen
echter heel andere eisen dan de in
dustriële vormgever, omdat de crea
tie van laatstgenoemde fabrieksma
tig te vervaardigen moet zijn en der
halve aan de vormgeving qua fanta
sie minder hoge eisen stelt dan de
vrij werkende beeldende kunstenaar,
die naar eigen invoelen unica ont
werpt en met geen andere bekom
mernis dan het uiteindelijke resul
taat langdurig experimenteert, ver
andert en bijwerkt.
Heel langzaam ontstaat er momen
teel bij de b-wetenschappen meer
oog voor de eisen en de positie van
de beeldende kunstenaar Met qpn
subsidie van het Prins Bernhard-
fonds wordt momenteel studie ver
richt naar de binding tussen de beel
dende kunstenaar en de beoefenaar
van de wetenschap, terwijl de che
mische faculteit van de Utrechtse
rijksuniversiteit binnenkort een dis
cussie over deze zaak op gang zal
brengen. Ook hierom meent de
Stichtse Culturele Raad. dat Utrecht
de aangewezen plaats is voor het
nieuwe Plastic-Centrum. De univer
siteit kan dan het wetenschappelijk
aandeel van een daarvoor in te stel
len stichting voor haar rekening ne
men. Van deze medewerking zegt de
heer M. Leeflang, directeur van de
Stichtse Culturele Raad, zich verze
kerd te weten.
De twee beeldende kunstenaars J.
Goldenbeld en R. Goené, beiden ac
tief in het gewest Utrecht van de
BBK, beschikken over een aantal
jaren ervaring in de verwerking van
kunststoffen. Eerstgenoemde heeft
plastic reliëfs en plastieken vervaar
digd zowel geplaatst in de openlucht
als binnen, terwijl Goené de plastic
vooral gebruikt voor het uitzetten
van de vorm van werken in brons
etc. Het is hem hierdoor mogelijk de
tussenfase van het gieten over te
slaan. Werken van zijn hand vindt
men in Amerika, Duitsland, Zweden
en eigen land.
Plastieken van kunststof bezitten
een grote houdbaarheid in de open
lucht. In een rapport van het TNO
wordt vastgesteld, dat de eerste ver
schijnselen van verwering pas optre
den na 35 jaar. Men kan de plastiek
dan van een nieuwe laag voorzien.
Ook kan men hij voorbaat een harde,
weerbestendige kunststof opspuiten.
Gebleken is, dat de kleuren bij plas
ticverwerking niet alleen feller kun
nen zijn, maar ook meer bestendig
tegen weersinvoeden, hetgeen als een
voorbeeld wordt gezien speciaal voor
ons kleurloze land. Voor de grotere
stukken geldt bovendien de gunstige
omstandigheid, dat deze met behulp
van kunststof in één keer gegoten
kunnen worden en kan worden afge
zien van de omweg van fragmenten,
Juist de voeging van dergelijke frag
menten levert in de praktijk de zwak
ke punten op.
Misschien heeft de beeldende kun
stenaar zich te lang afzijdig gehou
den van de kunststoffen. Maar voor
een deel ligt de schuld ook bij de in
dustrie, die heeft verzuimd de ar
tiest attent te maken op de moge
lijkheden. Hoe het ook zij, de binding
is thans gelegd en schijnt ook toe te
nemen in intensiteit. Voor de heel'
dende kunst betekent dit een nieuwe
impuls, een uitdaging om met uit
buiting van de specifieke eigenschap
pen van deze kunststoffen tot nieuwe
vormen en stijlen te komen.
PEKING Ho Tsjou leunde achterover in zijn stoel, rolde een
enorme, losjes gestopte kegelvormige sigaret, stak het grootste eind
aan en zei: „Voor de bevrijding werden de dorpelingen hier wreed
onderdrukt en uitgebuit door Kwomintang-reactionairen en landhe
ren. Ze hadden een miserabel leven zoals de beesten, de runderen.
Ze hadden niet eens genoeg te eten".
Dit is een begin van een verhaal,
dat dikwijls genoeg in de Chinese
pers gelezen kan worden over de
slechte tijden voor de communisti
sche machtsovername van 20 jaar ge
leden, de daaropvolgende vooruit
gang en de betere tijden die naar
men zegt al het resultaat zijn van
de hervormingen doorgevoerd na de
grote proletarische culturele revolu
tie. De „succes-story" krijgt meer
leven als zij verteld wordt door een
man op een boerderij, waar kippen
en varkens het gezelschap complete
ren.
Het dorpje Chen ten zuidoosten
van Kanton (dat het van voedsel
helpt voorzien) in de warme zuidelij
ke provincie Kwantung. Met een be
volking van 2100 zielen 400 gezin
nen en 1.006 arbeiders is het een
van de 14 produktie-brigades van een
volkscommune Ho (43) is de partijse
cretaris van de brigade, maar be
paald geen bleke bureaucraat Hij
pezig, zonverbrand, op blote voe
ten en pruime- en perzikbomen
en hemd aan heeft heel zijn leven
in het dorp gewoond en hij zegt van
iedere vier dagen er drie naar het
land te gaan.
Het belangrijkste stuk land van de
brigade is er een van 2.000 mou (één
mou is ongeveer 675 vierkante me
ter). waarop jaarlijks rijst, graan, bo
nen, bloemkool, mosterdzaad en koo]
wordt verbouwd. Dan is er een stuk
land van 1.600 mou, waarop aardno-
ten en pruimen en perzikbomen
•taan Dit stuk grond wordt nog ge
cultiveerd door de brigade, een pro
ces dat begon tijdens de culturele
revolutie. Op de onvruchtbare grond
verspreiden de boeren dikke, vrucht
bare modder die ze van de bodem
van een brede drooggelegde vijver
halen.
Die vijver ligt naast de smalle,
modderige landweg, die de hoofdstraa
vormt. De eerste indruk van het dorp
is onvergetelijk: aan de rechterkant
een enorm grote oppervlakte modder
waarin mannen en vrouwen aan het
zwoegen zijn. De zware modcjer
wordt in manden geschept, die dan
aan de twee uiteinden van een juk
worden opgehangen. Het is afmat
tend, smerig werk.
Het dorp heeft ook een stuk grond
van 3.800 mou in de heuvels, waar
pijnbomen groeien om erosie te voor
komen. Ër groeit wat suikerriet en
in de beken wordt wat vis gevangen.
De brigade is onderverdeeld in acht
produktie-teams; een negende team
zorgt voor het mechanische onder
houd en voor het mixen van de
kunstmest. Dit laatste team heeft
een capaciteit van ongeveer 500 kilo
per dag. De behoefte aan kunst
mest varieert per seizoen.
Een gesprek met Ho en een wan
deling door het dorp leverden een
aantal aanwijzingen op over de op
bouw van de Chinese boeren-commu-
nes. Zo bestaan er privé-stukjes grond
en de boeren mogen ook wat (eigen)
vee houden. Op hun eigen akkertjes
van nog geen een-tiende mou ver
bouwen de boeren groenten en fokken
ze varkens en kippen. Toch zijn de
ze stukjes grond geen werkelijk ei
gendom. Die van iedere produktie-
groep zijn onder één noemer ge
bracht en de veredeling en verde
ling van de produkten geschiedt door
de groep als geheel. Alleen verkoop
aan de staat is mogelijk.
De boeren mogen ook geen kunst
mest voor hun grond kopen. Die is
uitsluitend bestemd voor het ge
meenschappelijke land.
Een belangrijk deel van de veesta
pel van de brigade wordt juist ge
fokt op die stukjes grond. Zo zijn
alle kippen privé-eigendom vol
gens Ho 20 tot 30 per gezin even
als 300 van de 960 varkens in het
dorp. De brigade heeft de beschikking
over vier zware tractoren, waarvan
een met rupsbanden, negen kleine
traetoren, twee vrachtwagens en 370
kruiwagens met rubberbanden. Ho
zegt dat er plannen bestaan om nog
een vrachtwagen en een grote trac
tor te kopen.
Als hij over deze en andere zaken
spreekt, legt hij de nadruk op het
toegenomen zelfvertrouwen van zijn
brigade. Terwijl hij de stand van za
ken op onderwijsgebied schetst
acht kinderkamers, een crèche, een
lagere school met 420 leerlingen en
een middelbare school voor 100 leer
lingen verklaart hij: „Op deze ma
nier kunnen we onze eigen experts
voortbrengen". Behalve studeren
moeten de leerlingen een halve dag
per week „collectief werk" verrich
ten. De staat en de brigade betalen
ieder de helft van de kosten voor
het onderwijs. De helft van de leer
krachten is afkomstig uit het dorp.
De medische dienst wordt „ge
rund", uitsluitend door mannen en
vrouwen, die uit Chen komen; vier
maken er geneesmiddelen op de wes
terse manier klaar, terwijl 19 ande
ren de traditionele Chinese middelen
prefereren. De medische werkkrach
ten hebben ook hun deelrin de land
arbeid. Al deze medische krachten
zijn zo zei Ho opgeleid sinds
1959. Zij zijn uitgestuurd voor hun
opleiding en daarna voor de praktijk
teruggekeerd. De kliniek heeft een
normale oaiderzoekkamer, een ver
loskamer, een voorraadkamer voor
de Chinese medicinale kruiden, die
verzameld wordeit in de heuvels van
de brigade, en een kamer met „wes
terse" pillen, medicijnen en spuiten.
Verkoudheid, hoesten en maagklach-
ten komen het meest voor. De pa
tiënten betalen zelf het consult, maar
krijgen uit een gemeenschappelijk
fonds de helft terug.
De dorpelingen betalen ogenschijn
lijk voor alle „diensten" of die nu te
maken hebben met de dokter, de
kapper of de maaltijd in de gemeen
schappelijke eetzaal (waar maar 80
tot 100 mensen, meest vrijgezellen,
eten). Ze betalen ook voor de dage
lijkse benodigdheden, die verkocht
worden in de surrogaat-supermarkt;
spullen als zeep, tandenborstels, was
handjes, sigaretten, flessen, riemen,
snoepjes en de verzamelde werken
van Mao-Tse Toeng.
Politieke activiteiten zijn verplicht.
Zes dagen per week werken de dor
pelingen van 6 tot 11. Ze hebben een
lunch- en rustpauze en komen dan
weer bij elkaar om 13.30 uur, tenein
de 40 minuten Mao's uitspraken te
bestuderen, waarna er tot half zes
weer gewerkt wordlt. Zoals overal op
het platteland verandert dit schema
mat 't séizoen- Het ligt er maar aan
hoeveel werk er gedaan moest wor
den. Naast de dagelijkse middagbij
eenkomsten, wordt op iedere derde
avond de studie van Mao's werken
voortgezet, terwijl bjj die gelegenhe
den tevens de daden van Lioe-Tsjao-
Tsji worden verworpen. Loudspea
kers dragen „de boodschap" rond in
het dorp en vier keer per maand is
er een film in de filmzaal, die vol
hangt met politieke leuzen.
De politiek is voor iedere landbou
wer belangrijk. Volgens een bepaald
systeem wondlen punten toegekend
voor het werk, waarbij de politieke
belangstelling in aanmerking wordt
genomen. Het systeem ig gebaseerd
op dat van een model-brigade ergens
in Noord-China. De boeren stellen
zelf hun punten (loon) vast. De trac
torbestuurders geschoolde werk
krachten verdienen heit meest: 72
yuan per maand (ongeveer 110 gul
den). Ho zelf ontving 58 yuan. De me
dische werkkrachten en onderwijzend
personeel zaten in de buurt vam de
40 tot 50 yuan. En dat alles zo-u van
Chen een dorp met een gemiddeld
hoog loom maken.
Het revolutionaire comité vam de bri
gade, waarvan Ho de leider is, is in
mei 1969 opgericht. Er zitten geen
militairen in, hoewel er een aantal
in de buurt woont, die „landbouw
kundige bijstand" verlenen. Maar tij
dens menn verblijf in het dorp zag
ik slechts één soldaat.
De brigade schijnt nog niet veel jonge
mensen uit Chinese steden als werk
krachten te hebben gkregen en
dat terwijl Chen toch vlak bij Kan
ton ligt. Ho was niet erg onder de
indruk van degenen die wel waren
geweest. „We kunnen wel voor ons
zelf zorgen", zei hij. (Een dorp dat zo
dicht bij een grote stad ligt kan na
tuurlijk in de drukste oogstperiodes
zoveel hulp van de middelbare scho
lieren krijgen als het maar wil).
Ondanks de zeer kleine „inteelt",
is de bevolking van het dorp sinds
1956 (met 700 inwoners) met 50 pet.
gestegen. Ho zelf heeft vier kinde
ren. Hij zegt dat de boeren alle infor
maties over de geboorteregeling kun
nen krijgen, maar dat er niet veel ge
bruik van .wordt gemaakt. Er wordt
ook niet zo de nadruk op gelegd.
Ho gaf het volgende lijstje met
duurzame consumptiegoederen in het
dorp: 500 fietsen, 240 naaimachines,
60 radio's en 28 elektrische ventila
toren (een heerlijke luxe in het broei
erige zuidelijke Kwantung).
We spraken in het hoofdkwartier
van het revolutionaire comité van de
brigade, een grote kamer met slogans
aan de muur en 'n portret van Mao.
Tussen drie van zijn enorme sigaret
ten en ontelbare koppen thee door
beschreef Ho de strijd tegen natuur
rampen, sterk verouderde technieken
en gereedschap en verkeerde politie
ke denkbeelden. Droogte is eeuwen
lang de gesel van China geweest
Ho wees mij op een meerkleurige
kaart van China zeven aan de voet
van buitengewoon grote krachtsin-
servoirs aan. Deze maken het moge
lijk dat het in het dorp acht maan
den niet hoeft te regenen om toch
een goede oogst te krijgen.
Volgens Ho is de periode van de
culturele revolutie een tijd' geweest
van buitengewone grote krachtsin
spanningen en succes. „We hebben
geleerd van de lessen van voorzitter
Mao en de produktie ontwikkeld op
een meer algemene manier".
De resultaten: de opbrengst per
mou is pijlsnel gestegen van 478
eenheden rijst in 1966 tot 1.116 eenhe
den in 1968. De landaanwinning was
tijdens de culturele revolutie begon
nen, er waren 306 huizen gebouwd
en alle tractoren en vrachtwagens
waren na 1966 gekocht. Het zware
materiaal wordt kennelijk ook mee
geteld als de grootte van het reserve
fonds van de brigade wordt berekend
De waarde hiervan is zoals Ho
zegt enorm: 1.030.000 yuan. Hij g®
er geen verdere uitleg bij, buiten dan
dat ieder team in de brigade zijn ei
gen fonds had en dat dit cijfer het to
taal van alle teams was.
Het fonds wordt gebruikt om mee'
zwaar materiaal aan te schaffen Een
vrachtwagen kost 20-000 vuan, een
tractor met rupsbanden 24.000; een
tractor met grote wielen 17.000; een
kleine tractor 3.800 en een kruiwagen
op luchtbanden 160.
De middagzon was heet na het In
terview. Maar Ho leidde me toch ojj
een lange tocht door het dorp; vel»
na veld met rijpende lenterjjst, hel
drooggelegde land met zijn zwoegen
de mensen, de varkensstallen, hel
gebouw waar de kunstmest wordt ge
mixt met z'n doordringende ammoni-
aklucht de graanschuur de winkel
voorraadschuur, de school, de kliniek-
Het dorp scheen soms te dutten
de hitte toen we o'vér de smalle land
weggetjes liepen tussen witgeveri®
muren. Jonge kinderen zorgden voo'
het meeste rumoer. Zij renden gedu
rig op een neer met hun kommen,
waarin rijst vermengd was met stuk
ken vlees en groente Zij aten go®-
Omstreeks deze tijd was Ho's eigen
etensuurtje natuurlijk al lang acht®
de rug zijn dag was ongetwijfe'»
vroeg begonnen maar hij bleet-
zonder klagen en ging terug naar heI
hoofdkwartier om meer vragen te be
antwoorden. Pas toen zijn jongs'e
zoon hem iets in het oor kwam flu,s'
teren (waarschijnlijk „ma zegt da'
je op moet schieten") reageerde H»
en was het interview afgelopen.
Toen we wegreden liep Ho een
laantje in met zijn arm over
schouder van zijn zoon.
(Copyright De Stem - The Globe
Mail, Toronto).
(Van on*
TEL AVTV/CAIRO Ter
landen overlegden hoe de oo
worden, hebben Israëlische
de Egyptische hoofdstad aai
zoud enhierbü zijn gewondj
In de voorstad Heliopolis,
dan, Syrië en Irak bijeen w^
overleg, waren de luchtalar
moest worden geschorst.
WASHINGTON (Rtr) Sei
William Fulbright, de voorzitter
de Amerikaanse senaatscomm
van buitenlandse zaken, heeft
klaard dat president Johnson en
regering indertijd tegenover het
gres hebben gelogen, toen zij in
de volksvertegenwoordiging een
solutie lieten aannemen, op g
waarvan daarna meer dan 501
Amerikaanse militairen in Viet
in de strijd werden geworpen,
bright zei dit naar aanleiding
Johnsons verklaring in een telev
vraaggesprek, dat Fulbright van
gang van zaken met deze resolutii
heel op de hoogte was en er mee
koord was gegaan.
De resolutie werd destijds
vaard op grond van verklaringen
de ministers van buitenlandse zs
en defensie, Rusk en McNamara,
Noordvietnamese torpedoboten
augustus 1964 in de Golf van Toi
twee Amerikaanse onderzeeboi
gers hadden aangevallen. Uit iaj
berichten was gebleken, aldus
bright, dat de regering „de feiten
komen onjuist had voorgesteld",
had hij bij de behandeling van d.
solutie in het congres geheel O]
verklaringen van Rusk en McNf
vertrouwd, omdat het niet bij
-was opgekomen, dat „de presii
van Amerika tegen leden van
congres zou liegen".
De democratische senator Yol
verklaarde dezer dagen in een ge!
genis voor de senaatscommissie -
defensie, dat de twee bewuste ond
zeebootjagers Maddox en Turner
in feite een spionageopdracht hadc
en niet een normale patrouilleto
maakten, zoals de regering-John:
had gezegd.
VATICAANSTAD (AFP) Fj
aantal rooms-katholieken in de v
reld neemt toe, maar het aantal j
minaristen vermindert, aldus bh
uit statistieken over de jaren 19
1967 en 196§ die het Vaticaan zat
dag heeft gepubliceerd.
In deze drie jaar is het aantal 1
tholieken met 13,8 miljoen.
507.505.420 gestegen. Het aantal pri
ters nam echter slechts met 639 t
Voor de toekomst zijn de vooru.
2ichten nog somberder. Het aan
seminaristen daalde in de genoe
de periode van ruim 166.000 tot
na 147.000.
Washington (afp> Te Scj
'e in de Amerikaanse staat Washi:
ton is zaterdag de 37-jarige Rus AI
anaer Tichomirov gearresteerd i
sens spionage, zo heeft de Ame
aaanse minister van justitie, Jo
Mitchell, meegedeeld.
*Jric!10!nirov is verbonden aan h
ii«K"®''Ienaaa' van de Verenij
-Naties. Hij werd door agenten vs
federale recherche (FBI) aang.
uden toen hij juist documenten i
lr;„Va?g^, had genomen die betrel
fenHe n °P Amerikaanse di
J'^i'ov is sedert 1965 in d
v.ö Hij werkt als vertaler bij de V.l
en woont met vrouw en dochter i
ln New York- °P het fe
iaat een maximum straf van 10 jas
-sglangems en 10.000 dollar boete
Vooruitzichten
voor dinsdag
en woensdag.
opgeteld door
kat K.N.M.I. op
zondag
18.00 uur:
A' en toe
tegen- of
»U,en en de nacht plaatse
tv vorst.
middelT^°mH5ichten in ciJfere ge
Vrm ?ver Nederland,
tot i?r_dmsdag: aantal uren zon:
ven 0 tot 4 graden bo
normei max-"temP.: omstreek,
van rv,1„ ans op een droge periodi
kans ml s 12 uur: 60 Procent
proeen f &en geheel droog etmaal: 31
tot^5°r '"eensdag: aantal uren zon:
maal-' ®ln "'™P-: omstreeks nor
maal- u3„ax'"temp-: omstreeks nor
minstens i<i°P een droge periode vai
een geheelVUr: 60 procerlt: kans o-j
toneel droog etmaal: 30 procent