De Stem Politie en bestaande orde Gebrek aan goede leiders AMERIKAANSE ECONOMIE IN HET ONZEKERE Dr. J. Kerkhofs (Pro Mundi Vita): De grootste kwaal waaraan de katholieke kerk lijdt: )E AAN.... Punt achter kerkenbouw De aandacht van de KVP Dolle Mina' DR. CORN. VERHOEVEN imerlieden lafwerkers a. Tiggelman W. DE ROY Wij kopen etariaat ïceptioniste A. v. Roessel en Zn. rt- EUROPA VER. STATEN ZUID-AMERIKA AZIë AFRIKA evangelie is niet: luisteren naar de paus, maar ruimte scheppen voor de verkondiging van het woord Gods. Je zult zolang de collegialiteit niet serieus genomen wordt, moeten kie zen voor pluriformiteit boven een strak organisatorische eenheid". 12 113 DE STEM VAN ZATERDAG 31 JANUARI 1970 17 TEKEN- iEHOEFTEN ROT RING RAPIDOGRAPH RAPIDOMAT feken vulpenhouders ïraphos assortiment Passers Rekenlinialen Stifthouder Stiften Potloden Kleurpotloden Alleen gevestigd Academiesingel 2 IEDA - TEL. 34477 >en zondag a.s. lichte mannienkanari.es a rode en roodschim- f 11.popjes 2.75, te 3.50, bastaardputters -, zebra vinken grijs en in 3.p.k. wiitte 5.— Japanse meeuwtjes p.k., grasparkieten 3.— burg tel. 04250 - 34781 - 78. Vogels brengen in denbosch van 10.30 10 uur bij café Mok, of. v. Ginnekenstraat, in rgen op Zoom van 11.30 12.00 uur Hotel Mul- s, Antwerpsestraatweg, Breda van 13.00 - 13.30 café v. d. Klundert, iklaan. Illlllllllllllllllllllllllllllllllll »n redame- edium waar uw zaak beslist niet buiten kan IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMllll""111 de baan die hierin Ivalt Moven te veel. hoe fijn je bij ons |us waar) geloof je fit op te bellen. L Kom kijken naar je lmaak kennis met je gaan trouwen, komt ons [team, daarom pari de 20 bent. sloma lan geen betere baan 14. N PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEIL NGENPEIUNcEN PEILINGEN PEILINGENL||S|^N PE|L|NGEN PEILINGEN PEIL EILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILIIGEN PEILINGEN PEILINGENik PEILINGEN PEILINGEN PEILNGEN PEILINGEN PtmNOtN PEILINGEN PEIL NGEN ;EN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEIL NGEN PEIL NGEN....PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN mm pE,L)NGEN PEILINGEN PEIL PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEI1LINGEN PEILINGEN rtiLim>tiN re Het bisdom Breda heeft een punt gezet achter het bouwen van nieuwe kerken. Een besluit dat niet alleen voortkomt uit financiële nood, maar ons ook om andere redenen verstandig lijkt. De tijd van de gothische ka thedralen is voorbij, maar ook die van de mini-kathedraaltjes: de grote pa rochiekerken, die tot voor zeer kort, en ook dit jaar nog voor 11 miljoen, in elke wijk werden, of worden neergezet. De grote vraag is gewoon of de kerk het geld dat gelovigen nu nog voor hun kerk over hebben, nog wel langer met miljoenen tegelijk in de bouw van alsmaar nieuwe kerken mogen besteden. Zeker nu blijkt dat het aantal geregelde kerkgangers, landelijk, reeds tot 30 a 35 procent geslonken is en het eind van deze daling nog niet in zicht lijkt. Daarnaast roept de oecumenische ontwikke ling kritische vragen op over de kerkenbouw van afzonderlijke kerkgenoot schappen. Wij zouden liever zien dat de kerk haar reeds zo geringe financiële mid delen i.p.v. aan kerkenbouw besteedde aan de kosten die een moderne pastorale dienstverlening, met (straks mogelijk gehuwde?) priesters, reli gieuzen en leken en met wetenschappelijk werkende pastorale instituten. De ontwikkelingen in met name het bisdom Breda gaan o.i. wat dit betreft {link in de goede richting. Daarbij lijkt het ons ook tijd worden om eens serieus te gaan denkt praten over de bredere dan alleen kerkelijk-liturgische functie, die kerkgebouwen, juist vaak in nieuwe wijken, zouden kunnen hebben. /sinister Schut mag blijven. De motie-Van den Doel, waarin de bewinds- '1 man kort en goed verteld werd dat hij wegens talen inzake zijn wo- ningbeleid maar moest opstappen, heeft het niet gehaald. De vier rege ringspartijen K.V.P., A.R., C.H.U. en V.V.D., hebben hun volste vertrouwen uitgesproken in het beleid van Schut, die, zoals bekend, vorig jaar het minimale, afgesproken aantal van 125.000 te bouwen woningen niet eens heeft gehaald. En dat terwijl een K.V.P. in haar „Blauwdruk" zelfs extra aandacht vraagt voor de woningbouw in de zeventiger jaren. Iterdag en zondag lichte In-kanaries 8,50, pop- Inaries 2,50, pigment Ippen f 3,wit en zalm IT,zebravinken en par eten. pgels brengen L Janstraat 54, Oosterhout el. 01620 - 3362. Reiken s als de politie weer eens moet optreden bij rellen en andere vormen van onrust, wordt er gezegd, dat het doel daarvan is „de orde te handha ven". En onder revolutionaire geesten is het een gemeenplaats geworden te zeggen, dat de poli tie dan de „bestaande orde (of liever wanorde) handhaaft". De politie kan niet revolutionair zijn, zij kan alleen de gevestigde insti tuten en eigendommen verdedi gen, zo moet dan de conclusie luiden. De politie is rechts en een rechtse staat is een politiestaat. Dit alles is nogal vanzelfspre kend, wanneer het handhaven van de orde, zoals de politie dat doet, zonder meer gelijkgesteld kan worden met het verdedigen van de gevestigde gewoonten. De ze gelijkstelling wordt in de hand gewerkt doordat voor beide acti viteiten hetzelfde woord gebruikt wordt: de orde handhaven. Dat gebeurt waarschijnlijk met opzet. De stelling dat de politie de be staande orde verdedigt, hoeft dan niet bewezen te worden, omdat zij eenvoudig een tautologie is. Wie de orde handhaaft, hand haaft de orde. Intussen wordt dan onmerkbaar een sprong gemaakt in het eerste deel van de zin bete kent „orde" misschien wel iets anders dan in het tweede deel. ™s dat niet het geval was, zou de uitspraak geen enkele politieke betekenis hebben, laat staan een agitatorisch effect. Nu wordt er van de dubbele be- .VJrï IteMSIIv dus: de politie is rechts. Ik bemoei me nu alleen met het eerste syllogisme. Het is een klassieke sluitrede van de zoge heten eerste figuur in de barba- ra-vorm, waarin de drie delen al gemeen bevestigend zijn. De re denering scharniert om de mid denterm: „orde handhaven", De juistheid van de conclusie hangt af van de gelijkstelling tussen de ze middenterm en de zogeheten „grote term" namelijk „de be staande orde verdedigen" zoals die in het eerste lid wordt gege ven.. Is die gelijkstelling van zelfsprekend, dan is de conclusie onder alle omstandigheden waar. Is die niet vanzelfsprekend, dan moet de gelijkstelling bewezen worden. Maar door het feit dat hier twee keer hetzelfde woord gebruikt wordt, is die gelijkstel ling nog niet vanzelfsprekend. Dat woord wordt twee keer in een andere betekenis gebruikt. Het is misschien veelzeggend dat voor beide zaken hetzelfde woord gebruikt wordt, maar dat zou dan grondig uitgelegd moeten worden en niet alleen maar ge ïnsinueerd. Als het woord „orde" hier twee betekenissen heeft, moet ook dat uitgelegd worden. Welnu, wan neer de politie de orde hand haaft, wordt daar niet de be staande orde mee bedoeld, maar een overzichtelijke gang van za ken in het verkeer, een garantie tegen chaotisch en onwettelijk gedrag, kortom: het tegendeel luwen van een brjté Zoomweg Dinteloor»" pl.m. 2 jaar. Lerk te Dinteloord, tel. f 01652-3270. tókems van het woord „orde" ge- oruik gemaakt om een vanzelf sprekendheid te suggereren die w. ondanks dat ene woord, mis schien niet is, en om de bewijs last van zich af te schuiven. Er u du3 een oneerlijk en onlo- Mn spelletje gespeeld met een oord. Dat wil uiteraard niet ggen, dat de conclusie onjuist ,en dat de politie de bestaande o™e met zou verdedigen. Het is m°gelijk dat dit inzicht juist terwijl toch de manier waarop oot als logische conclusie naar ,.r,en gebracht wordt, onjuist en toils oneerlijk is. j m dat na te gaan, moeten we v°lledige redenering recon- ™ien> waarmee hier gewerkt E.en redenering bestaat, i niJ3 men weet, uit drie delen, 'meer en niet minder; haar k Z1]n nauwkeurig omschre- jm,"e logica. Het syllogisme, sluitrede, die hier aan de orde kan als volgt luiden: orde handhaaft, verde- wfi bestaande orde, orde 118 Politie handhaaft de i «iS' je Politie verdedigt de be gaande orde. bewÜzen dat de politie L-h- ls' z°uden we dan zo C Saa": di» ^riaande orde verde lgt. tg rechts, kosta\Undeeord°eMle Verdedigt de II Te moet er soms een dolle boel van maken om je ideeën aan de man te brengen. Daar gaan in ieder geval de dames van ..Dolle Mina" vanuit bij hun acties die de laatste dagen met gemak de krantenkolommen en de beeldbuis halen. De positie van de vrouw in een nog steeds typische man- lenmaafschappij is een reeds veel besproken thema. Zelfs, of misschien uisf, een dolle actie kan de broodnodige discussie weer op gang bren- |en. In dit verband lijkt de gemeentepolitiek zeker met het oog op de amende verkiezingen de arena bij uitstek voor de strijd om rechten «oor de vrouw, zoals Greet Buchner elders in deze krant aantoont. van wanorde. Die orde is een voorwaarde voor het functioneren van de samenleving, hoe die ver der ook ingericht is, links of rechts. De „bestaande orde" daarentegen is, zoals Van Dale zegt „de toestand zoals die gere geld is, de inrichting van de maatschappij". Nu kunnen we natuurlijk wel zeggen, dat er een verband is tus sen die twee ordes, maar dat rechtvaardigt nog niet een gelijk stelling. Iemand die het verkeer regelt of dieven opspoort, is daar door nog niet gekant tegen elke verandering in de samenleving. En evenmin kan gezegd worden, dat een chaos in het verkeer of in andere regelingen per se een creatieve betekenis heeft en vruchtbaar is voor goede veran deringen. Wel kan iemand van die chaos gebruik maken om naar de macht te grijpen, maar dat zal dan eerder een rechtse staatsgreep, een „nieuwe orde" dan wel een linkse rvolutie wor den. Als dat zo is, zou de politie die voorkomt dat er een voor dic- ;atoren uitermate gunstige chaos mtstaat waarna zij dan de ■.reinen weer op tijd kunnen laten rijden juist van links wat meer waardering verdienen. En als dat liet zo is, moet ik in deze laatste ■edenering ergens een fout ge maakt hebben, die te vergelijken s met de fout die ik wilde be strijden. Maar ik zie ze niet. (Van een onzer redacteuren) BRUSSEL „De grootste kwaal waaraan de katholieke kerk lijdt is „lack of leader ship", gemis aan goede leiders. De angst bij de bisschoppen dat de zaken hun uit de hand lopen, is groter dan het inzicht in wat de kerk in onze tijd nodig heeft. De bis schoppen, uitzonderingen daargelaten, voelen zich niet bij machte, een nieuwe functionering van hun ambt door te voeren. Het monarchale isolement, van waaruit men zekerheden decreteert aan de goegemeente, ligt hen meer dan het luisterend en overleggend staan te midden van het kerkvolk. De laatste jaren wreekt zich dit feit op een bijna catastrofale manier: vitale priesters en religieuzen zeggen hun medewerking op omdat zij hun leiders niet meer kunnen vertrouwen; talloze leken stellen zich buiten de kerk op, omdat zij structuren die zinloos zijn en toch als van blijvende waarde aangeprezen worden, aan hun laars lappen. En wie bin nen de kerk blijft, leek, priester religieus, voelt zich in de kou staan." Dit zegt dr. J. Kerkhofs s.j., secretaris-generaal van Pro Mundi Vita te Brussel. Pro Mundi Vita verzamelt, analyseert en verspreidt op wetenschap pelijke wijze inlichtingen over de pastorale en maatschappelijke toe standen uit de hele wereld, die voor de kerk van belang kunnen zijn. Zo heeft Pro Mundi Vita zich ook beziggehouden met het kerkelijk personeel, priesters en religieuzen; bestand, toekomstprognoses en planning. Aan de hand van harde cijfers en feiten ontzenuwt het de mening van veel bisschoppen en gezagsfunctionarissen, als zou het met het priestervraagstuk niet zo'n vaart lopen. Pater Kerkhofs: „In de hele we reld, behalve in enkele landen achter het ijzeren gordijn, is een grote crisis in het priestervraagstuk aan te wij zen. Deze spitst zich toe op het celi baat. Voor mij en de 14 vaste weten schappelijke medewerkers van Pro Mundi Vita is het een raadsel, waar om de bisschoppen dit niet onder ogen wensen te zien. Kort voor de Europese bisschoppenconferentie over het prieslerprobleem, in het Zwit serse Chur juli 1969, hebben wij de bisschoppen de laatste documentatie doen toekomen. Er waren bisschop pen die ze terugstuurden met de op merking: niet nodig. En wat wil je, wanneer de paus wetenschappen als sociologie en psychologie afwijst als in strijd met de theologie?" Hoe liggen de feiten in grote lijnen? A) BELGIë: Ook al zegt de Mechelse hulpbisschop J. Schoemakers, dat de toestand ia zijn land „buitenge woon rustig" is, de cijfers wijzen uit, dat zowel de bisdommen als de kloos ters nauwelijks nog roepingen heb ben, terwijl het aantal uittredingen toeneemt. Algemene enquêtes over de priester ontbreken. Wel is uit bij eenkomsten in de afgelopen twee jaar duidelijk geworden, dat Vlaam se seculiere priesters in meerderheid voor ontkoppeling van ambt en celi baat zijn. Bij een overleg van de bis schoppen en seminarie-priesterstu denten in september 1969 blèek dat 14 van de 18 aanwezigen voor ont koppeling waren. De situatie in Vlaanderen is nagenoeg als in Ne derland. „Wallonië" daarentegen sluit meer aan bij Frankrijk. B) FRANKRIJK: Dr. Kerkhofs: „De Franse kerk is weinig geïnspireerd. Voor mij is de noodtoestand in Frank rijk nabij: in de grote steden heerst een echte celibaatscrisis. De bisschop pen voeren intussen een domme struisvogelpolitiek. Zij hebben de en quête in verband met het november- beraad in Lourdes (met de priesters) niet willen publiceren. De „contes tatie" van de priesters, die uit de „Prêtres Ouvriers" stamt, richt zich niet op verandering van kerkelijke structuren, maar op de verhouding kerk - wereld." Over Frankrijk bestaan geen we tenschappelijk verantwoorde gege vens. Alleen staat vast, dat het zeer geringe aantal priesterroepingen in 1969 met nog eens 41 procent is te ruggelopen, zodat 't nulpunt bereikt is. C) W.-DUITSLANDDe priesters staan hier ver van hun bisschoppen. Deze spanning heeft inmiddels tot een georganiseerd verzet geleid. Of ficiële gegevens zijn nog niet aanwe zig, wel wordt een onderzoek voor bereid in verband met de synode van 1972. Da huidige theologiestudenten hebben inmiddels met meer dan 90 pet. hun voorkeur voor ontkoppeling uitgesproken. De woordvoerder van kardinaal Döpfner heeft laten weten, dat zelfs in het conservatieve Beieren de gelovigen steeds minder afwijzend tegenover gehuwde priesters staan. De waarnemer namens het Duitse episcopaat te Noordwijkerhout heeft zich zeer positief over de besluiten inzake het celibaat uitgelaten. D) IN ENGELAND wordt de vraag naar ontkoppeling voor het eerst in kleine kring gesteld. Ierland daaren tegen wordt er van dag tot dag ster ker mee geconfronteerd. E) PORTUGAL, dat al het geringste aantal priesters telt van heel Europa staat voor een acuut probleem, de afname neemt schrikbarend toe. Dit land zit, als de ontwikkeling zich voortzet, over enkele jaren zonder priesters. Ook hier speelt het celi baatsvraagstuk een grote rol. Terwijl de bisschoppen van SPANJE, uitge zonderd de progressieve kardinaal van Toledo, hun priesters bezweren, dat aan het celibaat niet te tornen valt, spreken de presidenten van se minaries, officiële priestergroepen, en vooraanstaande leken van een groeiende crisis: zowel wat betreft het aantal roepingen als het aantal uittredingen. In Baskenland is de contestatie zeer fel. F) TALIë. Een kleine enquête in Turijn, Ravenna en Bologna, heeft gewezen dat het merendeel der pries ters voor ontkoppeling is. Overigens is van dit land nauwelijks iets be kend. In verband met een bisschop penconferentie over* jjhe't priester'-- vraagstuk in juni a.s. wordt een en quête gehouden onder alle priesters. Bij de 212 vragen wordt „celibaat" en „gehuwde priester" niet aange roerd, omdat voor het Italiaanse epis copaat de kwestie definitief van de baan is sinds de pauselijke encycliek „Sacerdotalis Coeiibatus". G) OOST-EUROPA: Het aantal pries terroepingen is daar nog steeds groei ende. Alleen door post-eonciliair den kenden worden kritische vragen ge steld. De bisschoppen vrezen dat de problematiek uit het westen zal over waaien. Hier, en trouwens ook in Canada en Australië, heeft in de laatste jaren een omkering van de pyramide plaatsgehad: het aantal wijdingen loopt met grote percentages terug, terwijl de uittredingen toenemen. Voor de V.S. staat vast, dat het ce libaat de hoofdoorzaak is. Van het werelddeel als geheel is weinig exact bekend. In Noordoost- Brazilië 13 de noodsituatie zo dwin gend, dat reeds enkele bisschoppen besloten hebben de gehuwde priester in te voeren. De overige bisschoppen willen eerst komen tot het diakonaat van gehuwde mannen en vervolgens tot de gehuwde priester. Zij menen dat dit voor Rome meer aanvaard baar zal zijn. De bisschoppenconferentie van Zam bia heeft Rome reeds twee keer ver zocht de ontkoppeling van ambt en celibaat door te voeren. Tot nu toe geen antwoord. Elders willen de bis schoppen de vraag niet stellen om het contact met Rome open te hou den Het celibaatsvraagstuk echter is voor heel Afrika zeer acuut. Het is immers bekend, dat zeer veel in heemse priesters in concubinaat le ven Hypocrisie wordt er tot systeem. Dr. Kerkhofs: „Zowel Afrika als La- tijns-Amerika zitten binnenkort met grote massa's gelovigen, maar zon der priesters." Alleen in Azië kunnen grote ge biedsdelen worden aangewezen waar het celibaatsvraagstuk zich nog niet voordoet, b.v. in Japan en de Chinese wereld Dit kan samenhangen met het feit dat het secularisatieproces daar nog te weinig op gang gekomen is. Overal ter wereld vallen de klas sieke argumenten 'voor het behoud van de celibaatsplicht weg. De bij belse fundering „omwille van het rijk Gods" is door de exegese ont zenuwd. Deze tekst is volgens des kundigen van toepassing op het hu welijk. Nieuwe visies op persoonlijke relaties, op erotiek en seksualiteit degraderen het verplichte celibaat tot een onmenswaardig gegeven (waarmee vanzelfsprekend niets ge zegd is ever het vrijwillig gekozen ongehuwde leven). Sociologisch gezien is de celibaats plicht slechts een manipulatie waar mee de kerk zeggingsmacht kan uit oefenen over haar personeel. Het nieuwe priesterbeeld geeft geen compensatie voor het offer van het celibaat: de priester is zijn alles beheersende status zowel in de kerk als in de politiek, in de boerenbond, in het jeugdwerk enz. kwijt geraakt. Daar komt dan nog bij, dat juist de priester, als iemand die „beroeps matig" gelooft, het meest kwetsbaar in zijn geloof is. Dr. Kerkhofs: „Het is nog maar de vraag of je voor je hele leven priester kunt zijn. Want dit betekent dat je ook in je hele le ven door en door gelovig moet zijn. In een gesloten christelijk systeem was dat allemaal mogelijk, maar nu wordt het als schijn en bedrog aan gevoeld." In de noodsituatie, waarin de kerk over de gehele wereld verkeert in haar groei naar een nieuw kerk. en dus ook priesterbeeld, verwacht dr. Kerkhofs alles van de lokale kerken die met concilies en synodes pressie op de leiding kunnen uitoefenen. „Onze eerste opdracht vanuit het (Van onze financieel-economische medewerker) TILBURG De Amerikaanse economische situatie is bijzonder onzeker. De verwachtingen over het verloop van de investeringen, de lonen en prijzen, de rentestand en de werkgelegenheid spreken elkaar tegen. Optimisme en pes simisme kenmerken de voorspel lingen van allerlei experts. De inflatoire ontwikkeling van lo nen en prijzen is op het ogenblik het grootste zorgenkind voor de Amerikaanse regering. Ook in 1969 werd de economie van het land met inflatie bedreigd, doch deze kwam voort uit een grote vraag naar con sumptie- en investeringsgoederen die het aanbod uit de produktie over trof Prijsstijgingen en vergrote in vesteringsinspanningen die zich ont laden in snelle rentestijgingen, wa ren hiervan het onmiddellijke ge volg. Maar nu is onder invloed van de krapte op regionale arbeidsmarkten en een minimale werkeloosheid (3,5 procent hetgeen bijzonder laag is voor de V.S.) het loonpeil gaan stij gen Nieuwe grote loonsverhogingen staan voor de deur. Hoewel de re gering bij de ondernemers erop heeft aangedrongen zich schrap te zetten tegenover hoge looneisen, moet een voortzetting van de loon-prijsspiraal worden verwacht. De loonsverhogin gen zullen voor een belangrijk deel worden afgewenteld op de prijzen, hetgeen weer nieuwe looneisen zal oproepen Hoewel het nominale bruto natio nale produkt over 1969 met niet min der dan 8 procent t.o.v. het vooraf gaande jaar is gestegen, blijkt de reële verbetering dus na aftrek van prijsverhogingen niet meer dan 3 procent te zijn geweest. Deze cijfers zijn een overtuigende illustra tie van de inflatoire ontwikkeling. Het is de regering-Nixon in 1969 niet gelukt om de inflatiespiraal tot stilstand te krijger ondanks een krachtig monetair beleid. Het be langrijkste instrument van dit be leid was de politiek van geldkrapte. De banken werden aan banden ge legd met betrekking tot hun kre dietverlening aan het bedrijfsleven dat in grote mate een beroep op hen deed om de stijgende investerin gen te kunnen financieren. De federale regering heeft zelf het goede voorbeeld gegeven door een overschot op haar uitgaven te scheppen zodat de bestedingsim puls van overheidszijde nauwelijks aanwezig is geweest. De koopwoede moet gezocht worden bij de particu liere besteders die zoveel mogelijk kochten, omdat zij prijsstijgingen verwachtten. De toegenomen investeringen van het bedrijfsleven kunnen niet alleen worden verklaard uit de uitbreiding van de produktiecapaciteit om aan de gestegen consumptieve vraag te kunnen voldoen. Zij hebben ook be trekking op diepte-investeringen dat wil zegga. op investeringen die ar beidsbesparend zijn. De regionale krapte op de arbeidsmarkten en het tekort aan geschoold personeel in verschillende bedrijfstakken heeft hierbij een grote rol gespeeld. Dit zal tot gevolg hebben dat de struc turele werkeloosheid straks bij een eventuele recessie groter zal zijn dan voorheen. De regering-Nixon wordt nu ge confronteerd met de monetaire ge volgen van de belastingherziening, die reeds vijftig jaren geleden is voorbereid De opbrengsten van de inkomstenbelasting zijn gefixeerd op een vast bedrag van 750 dollar (vroeger was dit 600 dollar) Voorts vinden een aantal verlagingen plaats di<= de Amerikaanse fiscus binnenkort ruim 9 miljard dollar per jaar minder zullen opleveren. Deze belastingverlaging zou zich kunnen ontladen in een nieuwe be stedingsimpuls, hetgeen de produk tiecapaciteit nog meer onder druk zal zetten Gevolg hiervan is een nieuwe bestedingsdrang in de inves teringssector, hetgeen weer leidt tot hogere prijzen en stijgende rentes De regering kon niet langer deze belastingherziening uitstellen, te meer daar zij heeft aangekondigd in 1970 de defensie-uitgaven van 77 miljard dollar tot 71 miljard dollar te zullen verlagen. Deze ruimte is echter reeds be stemd voor projectenfinanciering in de stadssanering en ten behoeve van sociale voorzieningen, voorts worden nieuwe militaire uitgaven beraamd voor volgende jaren waarvoor enige reservering van fondsen gewenst zou zijn. De geleidelijke terugtrekking van de Amerikaanse troepen uit Zuid- Vietnam voorkomt dat plotseling aan de hoogconjunctuur die nu reeds vijf jaren onafgebroken voort duurt een einde komt met alle nare gevolgen die op sociaal terrein daaraan verbonden zijn. De Ameri kaanse economie krijgt door deze politiek de gelegenheid zich aan een vredessit.uatie aan te passen hetgeen met name voor de industrie die aan het leger levert, van groot belang is voor een continue produktie en werkgelegenheid De regering hoopt nog steeds dat haar krapgeldpolitiek voldoende zo den aan de dijk zet die de inflatie- golf moet tegenhouden. Indien deze politiek dit jaar enig effect zou heb ben, behoeft de regering geen on sympathieke loon- en prijsmaatrege len te nemen, hetgeen in politiek opzicht nu eenmaal altijd prestige verlies betekent in de ogen van de kiezer.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1970 | | pagina 13