Nieuw type
soldaat
in Vietnam
KLEINE ZORGEN IN EEN KLEIN LAND
Strafkias blijft
Ci&tarel© arrogasifl©
DR. CORN. VERHOEVEN:
CENSUUR-RELEERSTE VONK VAN VULKAAN VAN PROTEST
Groothertogdom Luxemburg stuntelt met de B.T.W.
VRAAG DAN
ONS
ZOMERPRO-
GRAMMA
AAN
1
KLINGENNGPE^LINGFNNGEpp.I iKircw^GDcnPEILINCEN PEILINGEN
PEILINGEN PEILINGEN ..Pt'i'^EN .PEIUNGEN ^PÉIUNGEN PEIUNGEN .PEIUNGEN PEiuNpEN^ M^ungen^ ^eiungen
1'CM Dcii IM^CIU G!?.. >a,JPIiV,NG..ENPEILINGEN PEILINGEN PEILI
liciitfartw ICII .„.K-'tNGEN PEILINGEN PEILINGEN
PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEIL
IGEN PEILINGEN PEILNGEN- PE L NGEN PE LINGEN PEILNGEN PEILINGEN PEIUNGtlN rciLirivcw rciM jr FN
PEILINGEN PEILINGEN' PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN .PEILINGEN J^JfAI^GEN^PEIUNGEN ^IUNGEN^PEIUIJGEN
INGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILLINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILlNtjtiN rciunvci-i
i.Veilig idee!
antie. Naar
at het maar
aar u nu nog
lantiereizen.
rat er tegen-
haal maan-
Ihet u zo ge-
bnleenbank!
A-compagnie
12 maanden
Keuze uit meer dan -50
^goedverzorgde reizen-
Verrijija onaangename en kost-
baW vakantie „verrassingen
en t?pek ÜW. vakantie 1970 bij
ons hertrouwde en erkende
reisb.üreau,
Wélk .reisdoel U bij de Haas
oök J<leöt, U bent verzekerd
van een :p,re££ige, goedverzorg-
dè vakantie'. I
f' .Yraag'het gratis
r eispro gr am m a aan bij:
VeënèfiG}eak - Kerkewfjk 87-
Teïaf.'. (08385) 19020 (5 lijn'
of bij een
A-.N.V.R.-.'reisagent in
ts j..t
DE STEM VAN ZATERDAG 24 JANUARI 1970
ACHTERAF gezien is het misschien wel goed, dat staatssecretaris Grap-
perhaus van Financiën geen minister van Economische Zaken is ge
worden. Op die post hoort namelijk een man te zitten, die in staat is het
arbeidspotentieel in Nederland zo volledig mogelijk te benutten. Betwij
feld moet worden of dr. Grapperhaus die man is nu hij weer niet bereid
blijkt de belastingheffing op de gehuwde werkende vrouw te verlichten.
In de discussie-nota, die hij over deze kwestie heeft uitgebracht, stelt
de staatssecretaris overigens wel een belastingverlichting in de toekomst
in het vooruitzicht. Maar ook voor de gehuwde werkende vrouw geldt:
beter één vogel in de hand dan tien in de lucht. Bovendien is er nu al
een groot tekort aan vrouwelijke arbeidskrachten.
Een belastingverlichting voor de gehuwde werkende vrouw op dit
moment zou de schatkist enkele tientallen miljoenen kosten. Die kan de
schatkist niet missen, zegt de staatssecretaris. Heeft hij ook berekend wat
nationaal-economisch de voordelen zouden zijn van een veel grotere deel
name van gehuwde vrouwen aan het arbeidsproces? Op die grotere deel
name hoeft niet gerekend te worden zolang de gehuwde werkende vrouw
fiscaal gezien in een strafkias blijft ondergebracht.
DE Alliance Frangaise is een semi-officiële instelling met het doel de
Franse taal en de Franse cultuur in de wereld te propageren. Ze is
voor haar fondsenwerving ten dele afhankelijk van particulieren. Daarom
is de Alliance Franchise in de grote Franse kranten een advertentiecam
pagne begonnen waarin ze zich in het bijzonder tot het bedrijfsleven
richt. Dat ziet het belang van de culturele missie blijkbaar niet erg goed
in, en daarom spreekt de Alliance Frangaise het als volgt toe: „Als u aan
een inwoner van Uruguay locomotieven wilt verkopen, gaat dat gemak
kelijker als hij Frans spreekt dan alleen maar Uruguays".
Dat is nu juist wat we op Fransen tegen hebben. In de eerste plaats
weten ze niet dat in Uruguay Spaans wordt gesproken en dat is meer we
reldtaal dan Frans. Bovendien spreken ze in Zuid-Amerika meestal een
aardig mondje Engels zeker degenen die locomotieven moeten kopen
- en dat is ook een wereldtaal. En ten derde beseffen ze niet dat degene
die wat verkopen wil er beter aan doet de taal van de aspirantklant te
leren spreken.
Allemaal oorzaken waarom Frankrijk niet zo'n hoge plaats in de we
reldhandel inneemt, behalve misschien wanneer het om dé levering van
Mirages gaat. Daar helpt zelfs geen cultureel imperialisme tegen. Alleen
maar wat meer bescheidenheid.
J? r bestaat tegenwoordig een
grote belangstelling voor de
toekomst. Die uit zich op allerlei
manieren: in futurologische li
teratuur van allerlei soort, in
science-fiction, in planning, idea
lisering, kansberekening, in utopi
sche dromen etc. De gretigheid
waarmee astrologische rubrieken
worden gelezen, houdt hier zeker
ook mee verband, bij zoveel onge
wisheid ontstaat gemakkelijk een
honger naar zekerheid, die elke
aanwijzing, ook van astrologen,
kaartlezers en koffiedik-kijkers
aangrijpt. De gelijktijdigheid van
deze gegevens zegt iets over de
aard van het voorspellen zelf en
de bronnen van de belangstelling
lijken namelijk volkomen tegen-
tici voorspellen namelijk de toe
komst niet zonder meer, zij stippe
len die uit als een produkt van
het menselijk handelen. De waar
zeggers daarentegen voorspellen
de .oeiionist ais i is wat oo.unan-
kriiik van ons zal gebeuren omdat
het b.v. in de sterren geschreven
staat. Dat zijn twee totaal verschil
lende wijzen van voorspellen. De
eerste heeft betrekking op de men
selijke activiteit, de tweede op pas
siviteit, de eerste is wetenschap
pelijk of wijsgerig van aard en
1 .node. d" vr ede 'outer intuï
tief of mediamiek. De gelijktijdi
ge belangstelling voor beide me
thoden is zo interessant, omdat zij
waarschijnlijk te maken heeft met
de onscheidbare gelijktiidigheid
van activiteit en passiviteit in
de mens.
aan het heden. Zij gebruiken we
tenschappelijke gegevens om aan
die impuls kracht bij te zetten en
hun waarschuwing te verantwoor
den. Zij gaan er dus van uit dat
de mens tot op zekere hoogte het
vermogen heeft zijn toekomst zelf
te bepalen, dat hij niet automa
tisch overgeleverd is aan onstuit
bare historische of natuurlijke pro
cessen. De ongeluksprofeten onder
hen willen geen gelijk hebben nie
mand kan een gelijk willen dat hij
niet kan overleven, want dan
heeft hij het niet meer. De geluks-
profeten voorspellen niet zonder
meer betere tijden, maar geven
de voorwaarden aan waaronder
die te verwezenlijken zouden zijn.
JJet is de vraag of het loutere
voorspellen, behalve wanneer
het zich beperkt tot verantwoor
de prognoses over het weer en
dergelijke, wel 'n zinvolle hande
ling is. Het veronderstelt volstrek
te passiviteit, onvermogen om in
de eigen geschiedenis in te grij
pen. Dat onvermogen is, meen ik
vrij groot, maar het is moeilijk te
isoleren en los te maken van de
menselijke macht: beide zijn ge-
'ijktijdig. Een gespannen toekomst
verwachting is, hoe passief ze ook
mag lijken, gericht op resultaten
van de eigen activiteit en van de
botsingen tussen activiteiten onder
ling, dus op gelijktijdigheid van
activiteit en passiviteit. De waar
zeggers plaatsen zich buiten dit
proces, de waarschuwers staan er
midden in. Waarzeggers zijn ver
vallen profeten die hun ethische
functie hebben afgelegd. Dat zij
Over de wetenschappelijkheid
van de futorologie wil ik aanstonds
iets zeggen. Zij iijkt mij eerder de
aankleding dan de essentie of het
uiteindelijke doel. Wie op weten
schappelijke gronden de toekomst
voorspelt, wil immers meestal
geen gelijk krijgen, maar voorko
ken dat hij gelijk krijgt. Hij voor
spelt b.v. dat over twintig jaar
ae lucht zo vervuild zal zijn dat
we eraan ten onder zullen gaan
Die voorspelling berust op bepaal
de gegevens en is dus te verant
woorden. De vervuiling neemt met
een vast te stellen snelheid toe.
Het doel van die wetenschappelij
ke verantwoording is niet te la
ten zien dat de voorspelling onaf
wendbaar in vervulling zal gaan,
zoals dat bij het weerbericht wel
het geval is maar dat is een
teer beperkte voorspelling, maar
te bewerken dat er verandering
plaatsvindt in de gegevens
waarop zij berust. Die constante
koet doorbroken worden. De we
tenschapsmens wordt hier waar
schuwer en profeet. Profeten voor
spellen niet de toekomst zonder
keer, zij geven een beeld van een
toekomst, zoals die zal zijn, wan-
neer er niets verandert. Zij voor
spellen geconditioneerd: als er
kets verandert, gaat alles mis,
°t gaat alles goed, al naargelang.
rroieten en prognostici willen dus
ae toekomst niet voorspellen, maar
Beïnvloeden en bepalen. Zij zijn
pon fatalisten, die berusten in
wat gegeven is. Hun voorspelling
J? een waarschuwing en heeft tot
foei een ethische impuls te geven
hun methode niet wetenschappe
lijk of technisch kunnen verant
woorden, houdt hiermee verband.
Zij verantw.oorden zich niet om
dat zij zich niet aansprakelijk wil
len stellen. Wetenschap en tech
niek streven naar verantwoording
en exacte methode om aansprake
lijk te kunnen zijn voor de toe
komst. De onomstotelijkheid van
hun gegevens staat voortdurend in
dienst van de veranderbaarheid
van de wereld. Een zekerheid die
geen verband houdt met het men
selijk vermogen actief in te grij
pen wordt daardoor alleen al tot
een absurditeit.
gen voorspelling wordt niet ge
loofd of zelfs niet gehoord,
voordat ze vervuld wordt. Dan is
het te laat en verliest zij haar zin.
Waarzeggers en profeten Douwen
beiden hun prestige op deze ver
vulling, de waarzegger om zijn
klantenkring uit te breiden, de
profeet om invloed te krijgen op de
gang van zaken. Waarzeggers
waarschuwen niet, profeten waar
schuwen en herhalen hun waar
schuwingen. De waarzegger iaat
zich bezoeken, hij blijft buiten
staander; de mens die wil waar
schuwen gaat naar buiten om in te
grijpen. Dat sommige van zijn pro
fetieën zichzelf vervullen, is een in
gewikkeld feit, waarover veel te
zeggen zou zijn. Maar bij de ver
klaring ervan zijn ongetwijfeld
twee dingen van belang: het ef
fect van de nadrukkelijke herha
ling en de verbinding van activi
teit en passiviteit, het feit dat we
ook ondergaan wat we doen.
(Van onze correspondent)
SAIGON De onlangs in het nieuws gekomen rel over de censuur
van nieuwsberichten op de radio en televisie voor de Amerikaanse
troepen in Vietnam zou wel eens de eerste vonk van een vulkaan van
protest kunnen zijn. In de afgelopen zes of acht maanden begon een
hoe langer hoe luidruchtiger minderheid van soldaten te protesteren
tegen het leger en de manier, waarop de oorlog gevoerd wordt. Deze
verandering betekent een bedreiging voor het moreel en doet de moei
lijkheden van de militaire leiding toenemen.
Een gedeelte van de moeilijkheden wordt veroorzaakt door de aan
komst in Vietnam van een nieuw type soldaat.
Voordat hij hier kwam, maakte hij of deel uit van of was hij beïnvloed
door de protestbeweging. Vaak had hij een of meer jaren aan de universiteit
doorgebracht. En hij bemerkt, dat vele beroepsmilitairen, zijn meerderen, Vf-i-lnf
er meer ouderwetse dieeën op na houden dan hij en hjj laat zich niet inti
mideren door het allesomvattende formalisme van het leger.
te blijven. Omdat de soldaat in Viet
nam dus naar zijn vertrek toeleeft,
dat vaststaat, wordt het leven nog
enigszins dragelijk. De sociologen
zeggen, dat dit meer dan wat ook het
moreel van de soldaten op peil houdt.
Afgezien hiervan doet het Ameri
kaanse leger werkelijk haar best om
het lot van de soldaten zo goed mo
gelijk te maken. Zelfs gevechtstroe
pen zijn zelden meer dan twee weken
achtereen weg van hun basis ge
woonlijk nog veel korter.
Gevechtsrantsoenen worden na
enige tijd vervelend en eentonig en
de meeste troepen krijgen tenminste
een warme maaltijd per dag, wanneer
zjj in het veld zijn en die wordt hun
door de lucht gebracht. Terug op de
bases is er allerlei vermaak, iedere
avond nieuwe films, clubs, goedkope
drank, zwembaden en Vietnamezen,
die de kleren wassen en de kwartie
ren schoonhouden.
Dank zij de veranderingen van pre
sident Johnson in de dienstplicht-
regeling was het aantal manschappen
in het leger, dat van de universiteit
kwam, vorig jaar juni meer dan twee
maal zo groot als in 1967. Ironisch ge
noeg had president Nixon ook in juni
de eerste terugtrekkingen aangekon
digd. Ondanks deze terugtrekkingen
bleven de manschappen ten getale
van 1000 per dag in Vietnam aanko
men. Maar deze waren veel eerder
geneigd om de redenen van hun ver
trek naar Vietnam in twijfel te trek
ken. „Als de president zegt, dat we
uit Vietnam gaan", zei een nieuwaan-
gekomene, „hoe komt het dan dat
wij hier zijn?"
Als we terugkijken, dan was de
nutteloze strijd om „Hamburger heu
vel", die in mei plaatsvond, een van
de eerste tekenen van een verande
ring in de houding. Edward Kennedy
veroordeelde de strijd, maar de pro
testen waren slechts een echo van
het protest van de mannen, die aan
de strijd deel hadden genomen. Brie
ven van gewone soldaten hielden zich
bezig met de dwaasheid van de tak-
tieken van het leger, de verspilling
van mensenlevens, de domheid van
commandanten, die promotie wilden
maken en de nutteloosheid van het
voeren van een politieke oorlog door
militaire middelen.
erover, dat er zich inderdaad niet
meer van dergelijke incidenten voor
doen. Zij verbazen zich erover dat
de soldaten blijven vechten, terwijl
het duidelijk is, dat er maar heel wei
nigen zijn, die werkelijk geloven in
wat ze doen. Zo zei b.v. een soldaat,
wiens compagnie een prijs voor effi
ciency had gekregen: „Wij brachten
1969 al strijdend door vanwege de
politiek vam onze regering niet
vóór deze politiek of ter ondersteu
ning ervan."
Als je met de gewone infanterist
praat, die er óp moet gaan om het
met de vijand uit te vechten, dan zul
je weinig ideologie of interesse in po
litiek ontdekken en het zal zeer on
waarschijnlijk zijn, dat de toekomst
van Zuid-Vietnam hem ook maar iets
kan schelen. Hij schiet, omdat er op
hem geschoten wordt, of omdat hij
aangevallen wordt, als hij dat niet
doet. „Ik weet niet wie de goeien of
de kwaaien zfjn", is een typisch ant
woord, „maar ik weet verdomd goed,
dat er daar verderop iemand is, die
mij of mijn kameraad probeert dood
te schieten." Louter de wens om te
blijven leven (en soms wraakgevoe
lens) doen hem blijven vechten.
Hij is hartstochtelijk Amerikaans,
maar niet noodzakelijkerwijze patri
ottisch. In de modder, het vuil en de
armoede van Vietnam wordt Ameri
ka natuurlijk tot een soort ideaal
beeld.
Geen leger heeft ooit zo'n medische
verzorging gehad. En het doet wonde
ren voor het moreel, als je weet, dat
je minder dan een paar minuten per
helikopter van de beste doktoren en
de best uitgeruste ziekenhuizen ter
wereld verwijderd bent. En dan is
er natuurlijk het verlof. Na iedere
zes maanden diensttijd heb je recht
op een paar dagen vakantie in Hawaii
met je familie, of een bezoek aan
Australië of, wat nog geliefder is, de
bars en bordelen van het exotische
oosten: Manilla, Bangkok, Hongkong
en Taiwan zijn allemaal uitgerust
voor de 'r en r' van de soldaat, waar
mee het leger de rust en recreatie
bedoeld.
Al deze gerieflijkheden en
slechts een jaar dienst mogen dan
misschien voor iemand die in Burma
of in de Ardennen in 1944 vocht, pa
radijselijk klinken. Maar voor de ge
neratie, die vertrouwd is met de ver
nieuwingen en het protest, zijn dat
slechts verdere bewijzen van een ziel
loze en harteloze machine. Wat had
den die warme maaltijden voor zin
voor hen, die zo doelloos op de 'Ham
burger heuvel' sneuvelden, vragen
zich de protesterenden af.
Net voor Kerstmis, toen Bob Hope
voor de troepen te Cu Chi optrad,
was het duidelijk, dat deze komiek
totaal geen contact meer had met zeer
velen van de jonge soldaten in zijn
gehoor. De gapende kloof tussen do
generaties en de kloof, die het
nieuwe type soldaat van de oudere,
die het bevel voert, scheidt werd
op pijnlijke manier duidelijk. Dit
werd later op een nogal ruwe manier
door een G.I. onder woorden ge
bracht: „Er is maar een ding, dat
Nixon voor mij kan doen en dat is
mij hier zo gauw mogelijk uit te ha
len."
Het Amerikaanse leger is niet altijd
ongevoelig voor wat er gebeurt. Hoe
wel zij zeer vaak aarzelt tussen de
strenge uitoefening van discipline en
de meer redelijke tradities van een
burge-rleger, die verrassend diepge
worteld zijn.
Soms is het al mogelijk om een
nieuw soort bevelvoering naar vo
ren te zien komen, die meer lijkt op
ompraten en vleien dan op bevelen
geven. Bij de negertroepen bes-taan
er speciale moeilijkheden en de offi
cieren moeten soms genoegen nemen
met een zeer grote mate van insubor
dinatie, hetgeen een Nederlands offi
cier een hartverlamming van woede
zou bezorgen.
In vertrouwen geven de hogere of
ficieren toe, dat het ophouden van
het moreel in de veranderde omstan
digheden een probleem is, dat meer
tijd vereist dan vroeger het geval
was. De beste van deze officieren re
aliseren zich, dat zelfs kleine moei
lijkheden de bevelvoering ernstig in
gevaar zouden kunnen brengen. En
dat een verkeerde reactie van hun
kant een rampzalige kettingreactie
zou kunnen veroorzaken. En aan pu
bliciteit zou het dan natuurlijk niet
ontbreken.
(Copyright The Guardian/De Stem)
„Ik weet niet wie de goeien of de kwaaien zijn,
maar ik weet verdomd goed dat er daar verderop
iemand is, die mij of mijn kameraad probeert dood te
schieten".
En dan was er in augustus het „Al
pha co-mpagnie"-incident. Ongeveer
zestig man van een luchtlandingsdi
visie weigerden om door te gaan met
wat sommigen van hen als een on
nodige en kostbare operatie be
schouwden. Hogere officieren pakten
deze zaak op een goede manier aan.
De mannen gingen terug naar hun
posities en niemand werd gerechte
lijk vervolgd, maar hun meerderen
werden behoorlijk hard aangepakt.
Zulke incidenten zouden weer kun
nen gebeuren, in het bijzonder als
men de manschappen te hard aan
pakt.
Vele buitenstaanders verbazen zich
Sociologen hebben verschillen ge
constateerd tussen de Amerikaanse
soldaten in de tweede wereldoorlog
en die in Vietnam. Als de soldaat in
Vietnam aankomt, dan wordt hij in
gedeeld bij een eenheid, die reeds
operationeel is. M.a.w. hij wordt meer
individualist. In de tweede wereld
oorlog ging hij met zijn eigen een
heid op weg naar het strijdtoneel en
wist hij niet hoelang hij daar zou
blijven. De korpsgeest was toen veel
beter. Maar aan de andere kant weet
de soldaat, die nu naar Vietnam gaat,
dat hij daar m-aar 12 maanden hoeft
(Van onze correspondent)
LUEMBUKG Het groothertog
dom Luxemburg is in de eevste
plaats door de tolunie, maar ook nog
hecht met België verbonden, dat
het landje financieel en economisch
weinig armslag heeft om desge
wenst een eigen weg te gaan Des
te groter is dan ook de verrassing
geweest, dat deze kleine paitner
niet bij de grote buurman is geble-
op de weg naar de btw stilstond,
maar alleen is doorgegaan en ge
trouw aan de afspraak binnen de
stelde streefdatum van 1 januari dit
stelsel van verbruiksbetaling heeft
ingevoerd.
De heren van de Place du St.-Es-
prit, de regeringswijk in de hoofd
stad van de welgeteld 336.000 Letze-
burgers, hebben die beslissing uiter
aard pas genomen na overleg en
vermoedelijk ook met instemming
van Brussel. Met een licht hart kan
dat niet gebeurd zijn, want geduren
de het hele jaar dat België het nog
bij de omzetbelasting houdt, kunnen
de Luxemburgers vanwege de tol
unie geen btw leggen op tabakswa
ren e.d. Bovendien werden zij na
het Belgisch besluit zwaar onder
druk gezet door de aanzienlijke
groep van ambachtslieden en hand
werkers om eveneens nog een jaar
uitstel in acht te nemen. Deze groep
acht zich namelijk het zwaarst ge
troffen doordat haar werk niet on
der de omzetbelasting viel, maar de
belasting op de toegevoegde waarde
haar nu de hoogste aanslag oplegt,
acht procent.
De voornaamste overweging om
toch door te zetten moet de vrees
voor een tweede prijzenpsychose
zijn geweest. Eenmaal „koop nu nog
voor het btw-tijd is zodat daar
door het ongunstige klimaat van
„straks wordt alles duurder" werd
geschapen, vond de regering meer
dan genoeg. Ongetwijfeld staat de
heropvoering van dit schouwspel
België wel weer te wachten. Mei
het oog op de btw hadden talrijke
groothandelaren er verleden jaar al
vast een schepje op gelegd, vervol
gens de drie initialen als spookbeeld
in de reclame ingevoerd om tot ko
pen te manen, maar na het besluit
tot uitstel vanzelfsprekend geen prijs
meer laten zakken. Een herhaling
van deze onfrisse activiteit, waarop
geen controleur wordt afgestuurd,
zit beslist in het vat voor de herfst
maanden.
De regering van het groothertog
dom wilde zoiets echter niet meema
ken en heeft er daarom een punt
achter gezet. Met de aanslag, vier
en acht procent, is het lilliputter
staatje ook in dit opzicht binnen de
Europese gemeenschap aan de klein
ste kant gebleven. En om de pil nog
met volle kracht op de verbruiker
ingegaan, maar werd voor een duur
van zes maanden, mogelijk zelfs oog
het hele jaar, voor vele waren en
activiteiten de aanslag gehalveerd,
dus twee en vier procent. Met het
oog op het toerisme b.v. beloopt
voor het horecabedrijf de aanslag
voorlopig vier proeent, en omdat
dit overeenstemt met de heffing
voor de voormalige omzetbelasting,
mogen schoteltjes, drankjes en lo
den. De waren voor de zogenaamde
eerste levensbehoeften dragen even
eens tijdelijk twee procent aanslag
folklore is door diverse btw-
- - -f1
verhaal, want de minister van eco
nomische zaken heeft het zelf ver
teld, handelt over een zuivelwinke-
lier, bij wie een dame om een fles
je room kwam. De man rekende de
toen de acht procent aanslag bij.
Acht en acht is zestien frank
zei hij. „Maar is u wel wijs?" deed
de verontwaardigde dame, „acht
procent is geen acht frank en
bovendien moet u van de oude prijs
eerst een netto prijs maken". De
winkelier wist er geen raad mee.
„Weet u wat, u krijgt het van mij
voor twaalf frank, en wat ik dan
nog teveel heb gerekend, krijgt u
dan later terug"
Een verhaal, dat beslist carnaval
zal halen.