O. Luchtvaar (maat schappijen vechten om de landingsrechten NASA VREEST FORSE „HERSENVLUCHT" Kerkvolk steunt pastoraal concilie inzake celibaat 1! 8ÉËSSË R.L.D. 40 JAAR „INFRASTRUCTUREEL VAN KLM. mw L - ivf Plaatselijke en regionale bestuurs raden bepleit Enquête in Nijmegen wijst \AU Jen jges Temeuzen 40 jaar Gratie Dichtheid Breuk Vormingswerk ÏFeer demonstratie in Djakarta 10 11 DE STEM VAN DINSDAG 20 JANUARI 1970 15 TEL. 01150-2337 erkelijk reageert. (Van een onzer verslaggevers) SCHIPHOL De nationale luchtvaartondernemingen vechten om de landingsrechten. Zon der het recht de machine op een vliegveld aan de grond té zetten, kan er niet gevlogen wor den, en wordt er dus niets verdiend. Landingsrechten zijn de buitenlandse werkvergunningen voor elke grote luchtvaartmaatschappij. Maar elk land van enig aanzien heeft minstens één nationale luchtvaartmaatschappij. En de verkeerskoek van goederen en personen door de lucht is niet zo dik dat de landingsrechten voor het oprapen liggen. Steeds meer landen vinden dat het luchtverkeer van en naar het eigen land door een eigen onderne ming moet worden verricht. Dit betekent dat dit land zuinig gaat worden met het vergeven van landings rechten,, en vooral aan de belangen van de eigen nationale maatschappij denkt. Onder het principe „voor wat hoort wat" ontwikkelt zich een felle koehandel in de landingsrechten. De KLM zit hierbü niet in de gun- sligste hoek. Nu mag de Randstad Holland erg groot en belangrijk lij ken, relatief gezien is het achterland van de voornaamste luchthaven, Schiphol, te klein om er voor de KLM een geruststelling voor de toe komst van te laten uitgaan. Natuurlijk, de luchtverkeershoek zwelt met dikke lagen per jaar aan. Op Schiphol werden in 1966 nog (7.000 in- en uitgaande vluchten ge teld, in het afgelopen jaar waren het er 164.000. Werden er iin '59 ruim een miljoen passagiers ver voerd, het afgelopen jaar waren het er bijna 4,5 miljoen. Volgens bereke ningen zullen het er over tien jaar 13 miljoen zijn. De groei van het luchtvervoer is dus hoopgevend. Maar de economi sche ontwikkeling van het lucht vaartbedrijf stelt ook zijn eisen. Zo is voor de KLM uitbreiding van de productie zonder meer voorwaarde om uit de rode cijfers te blijven. Dat betekent op de eerste plaats 'n agres sieve politiek bij het verwerven en behouden van landingsrechten. Op de tweede plaats betekent het vliegen met meer én met grotere vliegtuigen, zodat de omzet van goe deren en personen opgevoerd kan worden. Maar in dat laatste zit juist een ge vaarlijk element. Want niet alleen de KLM, ook alle andere luchtvaart maatschappijen staan voor de nood zaak de productie meer of minder uit te breiden. Het gevaar dat de groei van ue capaciteit sterker zal zijn dan de groei van de vervoerskoek is be paald niet denkbeeldig. Dat zou zon der meer betekenen: vliegen met half-lege kisten. Staatssecretaris Keyzer (Verkeer) heeft kortgeleden al gewaarschuwd voor deze ontwikkeling. Om het hoofd boven water te blijven houden, acht hij samenwerking tussen de K LM en andere grote luchtvaartonder nemingen geboden. De neiging tot so zo'n samenwerking is op het ogen blik niet erg groot. De instantie die sinds haar oprich ting de landingsrechten voor de K LM heeft verworven, is de Rijks luchtvaartdienst, die vandaag 40 jaar bestaat. De RLD is de over heidsdienst die zorgt voor de veilig heid van personen en materiaal in de lucht. Zij neemt examens af voor vlieger, monteur, telegrafist en as sistenten, zij reikt vliegbrevetten en bevoegdheidsbewijzen uit, zij contro leert de vliegmachines en houdt toe zicht op de vliegtuigfabricages in ons land. Maar behalve deze taken in het al gemeen belang verzorgt de RLD ook een stuk infrastructuur, waarvan op de allereerste plaats de KLM profi teert. Daar valt onder de verkeers leiding op de burgervliegvelden, de kostbare apparatuur zoals radars, bebakening, telecommunicatie, enke le weerschepen. Al deze zaken wor den door de RLD zelf uitgevoerd res pectievelijk aangeschaft en onder houden. Ook valt eronder de Rijkslucht vaartschool in Eelde, waar vliegers worden opgeleid. Deze school is in feite een personeelsopleiding voor de KLM, door het rijk betaald. Slechts bij uitzondering komt het voor, dat een beroepsvlieger na- zijn opleiding in Eelde zijn carrière ergens anders dan bij de KLM begint. De opleiding (twee jaar) kost per leerling 240.000 gulden. De leerlingen moeten middel bare school (b-richting) of hogere technische opleiding als vooroplei ding hebben, en moeten minstens 17 en maximaal 21 jaar oud zijn. Aan hun dure opleiding betalen zij alleen per jaar 3.000 gulden internaatskos- ten. De rest betaalt het rijk, echter wel onder beding dat afgestudeerde vliegers - zij hebben 250 vlieguren ge maakt - minstens tien jaar werken voor een Nederlandse onderneming, op straffe van een afkoopsom van 'n ton Rijksluchtvaartdienst optreedt als beschermer van de KLM. De RLD verzorgt een enorm stuk infrastruc tuur voor het luchtverkeer boven en op Nederland. Natuurlijk zijn buiten landse maatschappijen die op ons land vliegen daarmee ook ten zeer ste gediend. Maar omdat de levens kansen van de KLM voor de toe komst juist bestaan bij de gratie van het verkrijgen van nieuwe en 't behouden van al verworven landings rechten, en omdat daarbij het prin cipe voor-wat-hoort-wat geldt, plukt de KLM extra vruchten van de in frastructuur voor het luchtverkeer in ons land. Infrastructureel is de mo dernste luchthaven ter wereld, Schip hol, immers een aantrekkelijk part ner in de handel om de landingsrech ten. De beschermende taak van de RL D tegenover de KLM blijkt ook in de concurrentie met de chartermaat schappijen. De concurrentie tussen chartermaatschappijen en lijnvlucht- maatschappijen zal in de naaste toe komst nog wel feller worden. Het on geregelde vervoer - d.z. de vluchten die niet op geregelde tijden door lijn- toestellen worden uitgevoerd - groeit veel sneller dan het geregelde ver voer. De negen eerste maanden van het afgelopen jaar groeide op Schip hol het aantal passagiers met 14 pet. in het geregelde Europese verkeer. In dezelfde periode maakte een op de drie intercontinentale reizigers gebruik van het ongeregelde verkeer. Kenmerkend voor chartervluchten tegenover lijnvluchten is, dat meest al gevlogen wordt met volle „kis ten". Dit drukt de prijs, waardoor 't vliegen voor grote groepen mensen binnen het bereik komt. De lijntoe- stellen echter vliegen op het afge sproken uur, of er nu veel, weinig of nauwelijks passagiers aan boord zijn. Staatssecretaris Kepzer onderkent het aantrekkelijke van het ongeregel de vervoer, maar hij ziet het als zijn taak ervoor te zorgen dat de KLM het openbare vervoer van en naar ons land door de lucht kan blijven verzorgen op minstens het niveau yan luchtdichtheid als nu is gereali seerd. De geregelde luchtvaart voelt zich terecht bed-mgd door het onstuimig groeiende ongeregelde luchtverkeer. Vooral op de Noordatlantische route heeft in het recente verleden een prijzenoorlog gewoed, waarin door de jongste prijzenafsprake in IATA- vérband een „wapenstilstand" is in getreden. Volgens de heer Keyzer is er maar één oplossing: de geregelde luchtvaartmaatschappijen moeten 'n markt proberen te verwerven. Le venskansen onder de huidige omstan digheden van sterk stijgende kosten houden zij alleen wanneer het door groei lukt de kostprijs per geprodu ceerde tonkilometer te blijven druk ken. De geregelde luchtvaartmaat schappijen kunnen eigenlijk geen en kel stukje van de markt missen om hun vliegtuigen te vullen, al is het tegen zeer lage tarieven. Staatsse cretaris Keyzer: „Wij zullen getuige zijn van een heel harde strijd om de passagiers in de komende jaren, een strijd tussen de geregelde en de on geregelde vervoerders en tussen de geregelde vervoerders onderling. Wij zullen ook getuige zijn van een heel harde strijd van de geregelde luchtvaart om zijn rentabiliteit te handhaven". NEW YORK (RTR) De Nasa, die het ruimtevaartprogramma al over een langere periode heeft moe ten uitsmeren omdat er minder geld voor is uitgetrokken, staat nu ook nog voor een dreigende „liersen- vlucht". De leiders vrezen dat hun technici, vooral op Kaap Kennedy, zich gaan vervelen bij een program ma van twee lanceringen per jaar en naar de industrie gaan om daar meer te verdienen. Gevreesd wordt dat de doelmatigheid eronder komt te lijden wanneer bepaalde werkne mers weggaan en wanneer er voor de anderen geen werk genoeg is. Bo vendien komt er een lange periode van twee of drie jaar zonder activi teit, wanneer het Apollo - project voorbij is en voordat het ruimtetaxi- project begint, waarin de Nasa op het gebied van bemande ruimtevaart niets te doen heeft. De Nasa heeft al enige hoge func tionarissen en technici verloren na de vlucht van de Apollo-11 in juli vo rig jaar. De meesten gingen heen omdat het doel, een man op de maan brengen, was bereikt. Anderen ver trokken omdat zij vreesden dat na de landingen ontslagen zouden vallen. De meesten gingen meer verdienen. Maar veel ontslagen kunnen er niet komen. Op Kaap Kennedy werken 18.500 mensen en voor twee maanrei- zen per jaar zijn evenveel personeels leden nodig als voor drie. Om verveling te verdrijven over weegt de Nasa gefingeerde lancerin gen, zodat er werk blijft en de per fectie wordt gehandhaafd. Door het nieuwe programma is de Apollo-serie -niet in 1972 maar pas in 1974 afgelopen. Elk belastingjaar wordt daardoor bezuinigd, maar ver moedelijk zal de belastingbetaler daar niet veel van merken. Op de huidige begroting is voor het werk op Kaap Kennedy 393 miljoen dollar uitgetrokken, maar daaronder zijn raketten en ruimteschepen niet be grepen. De kosten voor twee vluch ten zijn even hoog als voor drie, zo dat per lancering de kosten ander half maal zo hoog worden. De mees te besparingen van de Nasa bestaan eigenlijk alleen op papier. Rekent men er komende inflatie bij dan kan blijken dat het ruimtevaartprogram ma door het uitsmeren meer gaat kosten in plaats van minder. De nieuwe Nasa-begroting voor 't begrotingsjaar 1971 is ongeveer 3,6 miljard dollar. Veel gevaar voor verdere besnoeiing door het congres is er niet, omdat komende program ma's, zoals voor de ruimtetaxi's die herhaaldelijk gebruikt worden, dan geschrapt moeten worden. In feite zou het Apollo-programma dan ook moeten 'worden beëindigd. Zoals de zaken nu staan is het pro gramma als volgt: De 'Apollo's 13, NIJMEGEN (KNP) Een door deskundigen opgezette uitge werkte enquête onder een paar duizend kerkgangers heeft in grote lijnen de uitkomsten van het pastoraal concilie in Noordwijkerhout bevestigdd. Een duidelijke meerderheid van het kerkvolk blijkt de conclusie inzake afschaffing van de celibaatsverplichting te steunnen. Een uitzondering vormt echter de kwestie van de vrouw in het ambt, welke betrekkelijk weinig voorstanders heeft gevonden, bij de jon geren 40%. bij debe jaarden'20%, gemiddeld 29,9%. 14, 15 en 16 zullen om de vijf of zes maanden worden gelanceerd, tot '72. In 1972 begint het Apollo - toepas singsprogramma met hét lanceren van een werkplaats in een baan rond de aarde. Deze zal bestaan uit de twee bovenste trappen van een Sa- turnus-5. Drie ploegen van drie man zullen elkaar daarin aflossen, de langste werkperiode van een van die ploegen is 56 dagen. De Nasa moest de Apollo-20 laten vervallen om deze werkplaats te kunnen maken. In 1973 worden de maanreizen her vat met de Apollo-17 en 18. Het Apol- lo-programfna wordt midden 1974 met nummer 19 beëindigd. In 1976 of op zijn laatst 1978 begint het ruim- tetaxiprogramma. Om de tijd na 1974 te vullen over weegt de Nasa nog meer vluchten naar de werkplaats - als het geld en de raketten daarvoor kunnen worden verkregen Sommige functionarissen hopen heimelijk dat de Russen te hulp schieten Volbrengen die iets spectaculairs, zoals een permanent ruimtestation in een baan om de aar de, dan besluit het congres misschien weer eens iets aan ruimtevaart te gaan doen door er meer geld voor te geven. Tot op dat ogenblik moet de Nasa maar zien hoe zij het rooit en ge noeg goede krachten behoudt om het werk te doen. De enquete werd vorig weekeinde gehouden in 4 Nijmeegse parochies. Aan iedere kerkbezoeker boven de lagere schoolleeftijd werd 'n formu lier uitgereikt. Van de ongeveer 3000 formulieren kwam slechts een gering aantal niet terug of was niet bruikbaar. De kerkgangers werd gevraagd hun mening te geven over 5 stellin gen: 1. Het is goed dat in de katholieke^ kerk van Nederland ingrijpende wij zigingen plaatsvinden; eens daarmee was 74 pet., oneens 16 pet., 10 pet. geen mening. 2. Gezien de ontwikkeling van de katholieke kerk in Nederland is het te verwachten dat er een breuk komt met Rome; antwoorden: eens 23,4 pet., oneens 58,6 pet., geen mening 18 pet. 3. Het is wenselijk dat in de toe komst priesters kunnen trouwen en priester kunnen blijven; eens 69,1 pet., oneens 23,3 pet., geen mening 7,6 pet. 4. De mogelijkheid moet komen, dat gehuwden tot priester worden ge wijd; eens 62,3 pet., oneens 27,2 pet., geen mening 10,5 pet. 5. Het is goed dat in de toekomst ook een vrouw tot priester gewijd kan worden; eens 29,9 procent, on eens 53,2 pet., geen mening 16,9 pet. In een uitvoerig interview met het Bossche Bisdomblad heeft bisschop Bluyssen van Den Bosch verklaard, dat de zaken (d.w.z. ontkoppeling priesterschap en celibaatsverplich ting) tegenover wereldkerk en Rome duidelijk en scherp moeten worden gesteld. Want, zo zegt hij, het gaat om een urgente zaak. Dit had hij ook bedoeld te zeggen toen hij in discus sie op het pastoraal concilie had ver klaard dat hij bereid was „tot hoog spel", zij het niet ten koste van de wereldkerk. In een ander deel van het interview merkt bisschop Bluyssen evenwel ook op, dat op het stuk van de celi- baatswet de zaak zo is, dat er wel eens een breuk zou kunnen komen. „De kwestie ligt wel zo gevoelig, dat terecht de vraag op kan komen of er niet een risico is van geisoleerd te geraken en dat mag nooit gebeuren. Het is de opdracht van de bisschop pen dat te voorkomen". Kardinaal Alfrink heeft tegenover een verslaggever van het Turijnse blad „II Giorno", op de vraag welke houding hij zou aannemen als hij eventueel tussen Rome en zijn kerk provincie zou moeten kiezen, ge zegd: „Wanneer de argumenten van Rome duidelijk zijn, dan kan men rustig aannemen, dat de gelovigen ze ook zullen begrijpen". Bijzonder te wensen achtte de kar dinaal het dat het er een vrije ge- dachtenwisseling komt over het ce- libaatsvraagstuk tussen alle episco paten. Dan zal aan het licht komen, dat heel wat bisschoppen er net zo over denken als de Nederlandse. Het probleem bestaat evengoed bij de priesters van andere bisschoppen. „Vast en zeker komt er een conflicts moment. Maar ik ben me er ten vol le van bewust, dat een oplossing nog langer geduld zal vragen dan ik zal leven". De leden van de universitaire pa rochie te Leuven hebben naar aan leiding van de 5e sessie van het pas toraal concilie van Nederland aan kardinaal Alfrink een brief gestuurd waarin zij hun waardering uitspre ken voor de wijze waarop de Neder landse bisschoppen een open gesprek aangaan met hun kerkvolk. Zij geven als hun mening te ken nen dat in Nederland de tijd rijp is om priesters die gehuwd zijn of wen sen te huwen onder zekere voorwaar den in hun volledige priesterfunctie te handhaven, en dat velen in Vlaan deren deze beslissing als kerkelijk gerechtvaardigd kunnen apprecië ren. De werkgroep van solidaire pries ters „openbare vergadering" in Kort- rijk heeft een verklaring uitgegeven, waarin zij zeggen zich uitdrukkelijk te willen aansluiten bij allen, die in de laatste zitting van liet Nederlands pastoraal concilie een teken zien van hoopvolle vernieuwing. Wij hopen - aldus de werkgroep - dat de Nederlandse bisschoppen erin zullen slagen de aanbevelingen van het pastoraal concilie, o.m betref fende ontkoppeling van ambt en celi baat, onmiddellijk in hun beleid te vertalen. Hulpbisschop K. H. Jacoby, die na mens het Duitse episcopaat de laat ste zitting van het pastoraal concilie in Noordwijkerhout heeft bijgewoond, heeft zich zeer positief uitgelaten over de betekenis der beslissingen in zake het celibaat Hij verwacht ech ter niet, dat deze beslissingen direct al een bijzondere uitwerking op de katholieke kerk van Duitsland zullen hebben. In het bisdomblad van Trier geeft bisschop Jacoby als zijn mening, dat de aanbevelingen inzake het celibaat wel in tegenstelling staan tot hetgeen de paus daarover heeft gezegd, maar dat de plenaire vergadering in Noordwijkerhout zich niet tegen de paus heeft opgesteld. (Van onze parlementaire redactie) DEN HAAG Er moeten plaatse lijke en regionale bestuursraden ko men voor vormings- en ontwikke lingswerk van volwassenen. Bij dit werk zal moeten worden uitgegaan van het beginsel dat het proces van scholing en vorming en ontwik kelingswerk niet ophoudt bij een be paalde leeftijd of bij 't verlaten van de school. Het vormings- en ontwik kelingswerk voor volwassenen, nu uitgevoerd door de volkshogescholen en in allerlei cursussen, moet een ge lijkwaardige plaats innemen in de rij van normale en erkende educatieve voorzieningen, b.v. het schoolonder wijs. Dit staat in een nota van de parti culiere organisaties die bij het vor mings- en ontwikkelingswerk voor volwassenen zijn betrokken. De no ta is maandag aangeboden aan mi nister Klompé (CRM) en is bedoeld als een blauwdruk voor het over heidsbeleid in deze sector. In de nota wordt voorgesteld, een staatscommis sie in te stellen om de ideeën en voorstellen van de nota om te zetten in concrete beleidsmaatregelen. Ook zal het recht van volwassenen op verlof voor vorming (met doorbeta ling van loon, enz.) nader bestudeerd moeten worden. De regionale en plaatselijke raden voor vorming en cultuur zouden vol gens de not. ervoor moeten zorgen dat alle vormen van vormings- en ontwikkelingswerk worden gecoördi neerd. Het betreft niet alleen offici eel erkende instituten als volkshoge scholen en volksuniversiteiten, maar ook de activiteiten van plattelandsor ganisaties, tijdelijke actiegropen, mu sea, bibliotheken, opbouwwerk, hob by-centra, en voorlichtingswerk. El ke plaats of elk gebied met 20 tot 30 duizend inwoners zal een bestuurs raad en een centrum voor vorming en cultuur moeten krijgen. Minstens één vaste beroepskracht zal aan het centrum verbonden moeten worden. Het overheidsbeleid in deze sector zal gedecentraliseerd moeten worden, zodat de nadruk komt te vallen op het plaatselijke werk. De nieuwe ra den zouden meer taken en bevoegd heden mo 'ten krijgen dan de zgn. ra den voor overleg en advies, die zijn ingesteld voor de sociale dienstverle ning (bejaardenzorg, maatschappe- lijkwerk e.d.) Behalve coördinatie van het be staande krijgen de nieuwe bestuurs raden tot taak de accommodaties van het vormings- en ontwikkelings werk voor volwassenen uit te brei den, en het beroep vormingswerker een duidelijker vorm te geven door b.v. een beroepsorganisatie en een beroepscode te scheppen. DJAKARTA (RTR) In Djakar ta hebben studenten een doodkist door de straten van de stad gedra gen, waarop de woorden waren aan gebracht: „Slachtoffer van de prijs stijgingen". Het yvSs de vierde demonstratie van studenten in vijf dagen tegen de prijsstijgingen voor vele artikelen, zoals petroleum en benzine. Begeleid door zwaarbewapende mi litairen marcheerden ongeveer 200 studenten naar het economisch planbureau, waarbij zij leuzen riepen als „de regering is bang voor corrup tie" en „de regering treft de kleine man".

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1970 | | pagina 11