Het aantal adspiranten zwak punt DIT SEIZOEN DEBUUT GSC voor moeilijk duel tegen Volt Een verheugende mededeling: 'Kaas uit het vuistje' heeft niets met sex te maken. WIELERSPORT VLIEGEN AFVANGEN Atleet Westdorp nu ook wielrenner „Zeker niet op de baan Toto 23 Veel nieuwe arbiters in Zeeland f Weinig kans voor SOA >mmbm AU-eisen Wenen [iters naar buitenland l x VALPARTIJEN MENTALITEIT UITBREIDING (ADVERTENTIE) Ie tijgerbenzine tanken, gelijk meespelen in de so Maanrace. Met zen tot 1.000 gulden! beperkte prijzenpot. 5Ï 55 HAAG (ANP) Afgaande !sen die de KNAU aan de at> lelt, zal de Nederlandse af- Ing naar de eerste officiëlt indoor-atletiekkampioen- niet groot zijn. Voor de ti. die op 14 en 15 maart in ds Ie van Wenen wordt gehou- it aan de volgende minimum- lorden voldaan: (respectieve, en dames) .e.r: 6.5 ssc. 7,4 sec.; 60 m hor- 8,6; 400 m: 48.2, 55.—; 50» 800 m: 1.49.5. 2.08.5; 1500 5.—.—; 3000 m: 8.05.—, 8 m, 1,73 m; ver: 7,55, 6,25; 3.00, 16.00; hinkstap: 16,00, hoog: 4,80, HAAG (ANP) Voor twee den in het toernooi om de Up-cup (derde ronde) zijn ïdse scheids- en grensrechters izen. De heer A. Boogaerts 13 januari in Londen de wed- rsenal-Rouen met assistentii ïeren K. Brouwer en J. Kei- 14 jan. fungeert Th. Boosten idsrechter bij de wedstriji iss Jena-Ujpest. Grensrecb J. Barmentlo en F. Derks. ■k.-Graaf seh. XI VI.—AZ '67 IXI Feijenoord IXI 1 Den Bosch XI I -Excelsior XI Haarlem XI OS XI id—RBC XI tee—NAC XI 1 k-Willem II 1 IX 'elox XI DVS XI -Ajax ebuterend in de eerste moet rils kaïnsloos wor- houwd tegen AZ '67, dat reinig hoopvolle start de iig van de eredivisie ikele jaren geleden tra- eyenoorders GVAV met ■gemoet. Tegenwoordig die Rotterdammers de verdediging voor dioel- rny van Leeuwen niet vrezen, want die bestaat r. Zelfs op eigen tenrein Groningers geen gere- -d tegenstander meer. niet veel moeite hebben Den Bosch; hetzelfde or Telstar in het duel ifcior, als de Velsenaren a net zo'n inizet aan de en ais in de competitie, scoort moeilijk. Vooral nnen de Hagenaars op blik slecht het doel vin- i die improduktieve pe- >eten de Zuiderparkbe- egen DOS een eind kun- en. Hoewel EBC het in e divisie goed doet, zijn ndalers kansloos in De gen Go \Ahead. Het zou ïing wekken als het ver twee klassen niet in de ot uitdrukking zou ko- .eeft na AZ '67 voor het tumitwerk gezorgd in de De Alkmaarders ont- e sterren-ploeg het on- thuiisrecord, maar dat it weg dat de Maastrich- nog steeds zeer sterk iet Geuselt-stadion. Ze rk voor Velox, dot even de tweede divisie was, irna met twee verplet nederlagen uit de kop werkt. Met DWS gaat t. De Amsterdammers agen Hermes DVS voor ie opleving zorgen. Ajax is de confron- tvvee trainers: Cor vorig jaar tweede trai- ijax en nu bij Vitesse) Michels. Beide oefen- zullen het als een pres- >eschouwen, waarbij zo zeker Michels als win- le strjjd zal komen. (Van onze sportredactie) KAPELLE Adriaan, maar om het makkelijker te maken, Arjaan de Schipper is het proto-type van een stoere Zeeuw. Wie hem voor het eerst tegenkomt, denkt op het zelfde moment aan de Zeeuwse vissers van weleer. De stoere mannen met hun stevige haardos, hun gitzwarte wenkbrauwen en de schouders gehuld in een dikke duffel. Je denkt aan een vent, die ijzer zonder een centje moeite kan buigen naar zijn wil. Een gesprek met Arjaan de Schipper verstevigt die eerste indrukken, maar er komt toch meer nuance in het beeld van de man zelf. Het lid van de sportcommissie van de KNWU is inder daad een man, die een onbuigzame wil heeft. Tenminste op momen ten, dat hij dat zelf hard nodig acht. Een zelfbewuste vent is het, die dat toch weer niet te ver door drijft. Want ook voor de mening van een ander is hjj vatbaar. Thuis bij hem in de zitkamer waar wonder boven wonder bijna niets aan zijn hobby wielrennen doet denken, blijkt Arjaan de Schipper een rustige prater. Zijn betoog zet hij vaak kracht bij met de taal van de handen en een moeilijke vraag beant woordt Arjaan de Schipper bij voorkeur op het puntje van de bank. De houten wand achter de bank torst slechts een schilderij. Wieier- trofeeën zijn niet herkenbaar aanwezig. Wel een klassieke jongenskop op een sokkel overgehouden uit de ronde van Griekenland. vanzelf of helemaal nooit". Is de functie als lid van de sport commissie van de KNWU een voor deel voor de wielrennerij in Zee land? De Schipper: „Het is natuurlijk al tijd gunstig om iemand dicht bij het vuur te hebben. Maar ik zit er niet voor om het belang van Zeeland te dienen. Het gaat om de wielersport in zijn totaliteit. De belangen van de provincie moeten door de con sul behartigd worden". Maar vaak wordt de indruk gewekt dat hier in Kapelle alle touwtjes van het Zeeuwse wielerwereldje samen komen. Hoe komt dat? De Schipper: „Ja, op een of andere manier is dat ook zo. Neem nu het ge val Richard Bukacki. Ik ken die jon gen vanaf zijn nieuwelingentijd. Ik vind het een aardige knaap. Nu vraagt hij mij of ik geen Nederlandse spon sor weet. Toevallig wist ik, dat Van de Ende van Cabellero een renner zocht. Dus toen heb ik het contact tot stand gebracht". Is het ongetwijfeld vele werk dat er aan de wielersport zit te rijmen met de normale bezigheden van het werk en het huisgezin? De Schipper: „Je moet natuurlijk de medewerking van je vrouw heb ben. Dat zonder meer. Nu interes seert mijn vrouw zich bijna niet voor de wielrennerij. Ze hoort er hier thuis veel over praten, maar dat is ook alles. Haar hobby is gymnastiek. Dat doet ze zelf nog graag. Maar het is een groot voordeel als je de me dewerking van je vrouw krijgt. Zon der dat gaat het bijna niet". Hoeveel uur per week gemiddeld vraagt de wielrennerij? De Schipper: „Het is moeilijk te zeggen, maar op drie avonden per week vergt het toch wel. In het sei zoen komt daar nog eens elk week einde bij. Maar in de winter ben ik zaterdags en zondags toch ook veel weg. Ik ga vaak naar het sportpa leis te Antwerpen. Dat is niet alleen nuttig voor de relaties, maar ook om eens te kijken of er daar nog Neder landse amateurs rijden, die je in ons eigen land nooit aan het wérk ziet". Wat is uw verwachting van het resultaat van de Discussiegroep Wie- Ierbelangen Zeeland? We stelden Arjaan de Schipper vra gen. Hierbij worden ze met de ant woorden afgedrukt. Hoe is het met de wielersport in Zeeland De Schipper: „Kwalitatief gezien is het vrij behoorlijk. Wat de amateurs betreft steken we hier in Zeeland niet ongunstig af bij de andere pro vincies in Nederland. Maar het aantal beroepsrenners en het aantal adspi ranten is ons zwakke punt." Wat is de oorzaak daarvan? De Schipper: „Ik vermoed, dat de jeugd niet vroegtijdig genoeg wordt benaderd. Alle andere sporten zijn de wielersport voor. Kijk maar naar het voetbal met de pupillenelftallen. En de laatste jaren nemen de zaal sporten hier in Zeeland bijzonder sterk toe. GSC uit Goes, de handbal vereniging heeft ik weet niet hoeveel pupillen- en juniorenteams. En het judo krijgt in Zeeland meer en meer belangstelling. Overal schieten de clubs als paddestoelen uit de grond. De jongens, die eenmaal voor een sport hebben gekozen en het naar hun zin hebben, die kiezen niet snel een andere tak van sport. Ze blijven er bij. Ook omdat de sport tegenwoor dig een aardig centje kost. Een jon gen, die vaak verandert, daar heb je ook in de wielersport niet veel aan. Die zal toch ook weer weg gaan. Bij de profs ligt het volgens mij aan het te grote verschil in klasse. En ik moet zeggen, dat we ook wel pech hebben gehad met een paar jon gens. Dies Kosten bijvoorbeeld moest stoppen door een paar ongelukkige valpartijen. En hij kreeg op laatst last van zijn armspieren. Piet Rentmeestér moest veel te vroeg stoppen door een spierblessure. Cees Rentmeester, die nu dat nare seizoen achter de rug heeft, die had, als het allemaal goed gegaan was, misschien allang een groot coureur geweest. Maar met het beperkte ama teurkorps wat we hier in Zeeland hebben mogen we toch niet klagen. Wim Dubois, Richard Bukacki, Peter Kisner en Cees Rentmeester zijn toch kwalitatief representatief voor de provincie. Bukacki won het klasse ment van wielersport van eendags- koersen in het buitenland en Pe ter Kisner wist in de korte tijd, dat hij prof was een wedstrijd te win nen. Ik denk nog wel eens terug aan de jaren '56, '57 en '58. Toen hadden we hier in Zeeland de top van de Ne derlandse amateurs. Met Jo de Roo en Piet Rentmeester. Dat was een ge weldige tijd. Die namen trokken de jeugd aan. Dat was hetzelfde met het wereldkampioenschap schaken van Max Euwe van voor de oorlog. Iedereen moest nadat Euwe de ti tel had behaald zo nodig schaken. Mannen als De Roo vestigen de be langstelling op wielrennen. Dat er zo weinig adspiranten in Zeeland zijn kan misschien ook wel liggen aan ai die publiciteit, die er de laatste ja ren rond de rellen in de wielersport is gemaakt. Ik kan me voorstellen, dat er ouders zijn, die het hun lcind verbieden om op de race-fiets te krui pen. Daarnaast is de wielrennerij ook nog een vrij dure sport. Vroeger werd en tube nog wel eens gerepa reerd. maar tegenwoordig is dat er met meer bij. Ik zie Cees Raas uit s Heerenhoek nog wel eens een hand le plakken, maar dat is een uitzonde ring Zie je de toekomst van de wieler sport in Zeeland somber in? .De Schipper: „Helemaal niet. Daar zi.in we niet voor. De clubs en de wie- lercomite s moeten er voor zorgen dat er wedstrijden zHjn. Koersen die nen de zaak op te bouwen. Maar wat ik wel zou willen, dat de men sen in Zeeland, die wat met de wie lersport te maken hebben elkaar een beetle beter leren verdragen. Ze moe- en eens wat van elkaar willen aan nemen. Het is toch niet de bedoeling om elkaar vliegen af te vangen Het zou verder wenselijk zijn, als er in Zeeland weer een groot coureur lou komen- Iemand, die spreekt tot de massa. Die moet ech ter geboren worden, want een grote renner kan je nieit kweken. Die komt De Schipper: „Zoals het nu loopt verwacht ik er alles van. Dat is wat sterk utigedrukt. Gezien de Zeeuw se mentaliteit vind ik, dat het vrij goed draait. De leden van de groep staan er beslist positief tegenover en dat is al een groot winstpunt. We zullen natuurlijk nog enkele weer standen moeten overwinnen, maar dat mag geen problemen geven". Hoever is het met de benoeming van een hulpconsul voor Ben IJse- baert in Zeeland? De Schipper: „Ik heb verschillende kandidaten gepolst, waarvan er en kele zich nog te jong voelden. Er gaan geruchten, dat Wim Jeremias- se het zou worden, maar die doet het beslist niet. Ik zou het in zijn si tuatie ook niet doen. Het is geen taak voor hem. Wim heeft belangstelling voor alles wat met de wielersport te maken heeft. Dit terrein zou te klein voor hem zijn. Het is nu een taak van de KNWU-consul. Die moet bij het hoofdbestuur van de Unie een kandidaat voordragen. De uiteinde lijke beslissing ligt bij de KNWU- bestuur". Zfjn er in Zeeland genoeg wieler wedstrijden? De Schipper: „We hebben er geen klagen over. Maar het aantal blijft natuurlijk altijd voor uitbreiding vat baar. Maar gezien het feit, dat er op dit moment een hulpconsul ge zocht wordt, moet het vrij druk zijn met de wielersport in Zeeland". Hoe bent u in de wielersport ver zeild geraakt? De Schipper: „Hoe komt een aap aan vlooien? Het is begonnen als supporter van Jo de Roo. Ik heb nooit zelf gefietst, maar altijd gevoetbald. En dat nog niet eens zo geweldig. Op een gegeven moment werd er een supportersvereniging opgericht, waar ik lid van werd. Er is nooit iets se- rieus^ van gekomen, maar ik kwam wel in contact met mensen van de toenmalige wielerclub Locomotief. Hiervan werd ik ook lid en een half jaar ltaer penningmeester. Daarna ben ik vanaf 1954 tot een jaar en een paar dagen geleden de man van Arjaan de Schipper: „Als een adspirant tegenwoordig zelf moet fietsen naar een plaats waar gekoerst wordt, dan gaat hij eenvoudig niet". de centen geweest. Eerst van Loco motief, dat later werd omgezet in de wielervereniging Theo Middel kamp, Eirud 1968 'wérd ik gekozen tot li§ van de sportcommissie. Dat was het in het kort". Wat is van jezelf de beste of slecht ste eigenschap? De Schipper, lachend: „Eigen roem stinkt Eerlijk om even se rieus te zijn ik heb er geen idee van. Ik kan er geen zinnig antwoord op geven. Wat ik wel kan is een hoop incasseren. Maar dat vermogen houdt ook op een bepaald moment op". Wat is het verschil tussen vroeger en nu in de wielersport? De Schipper: „Het is in een paar jaar tijd eigenlijk helemaal veran derd. Vroeger waren de renners door dik en dun bereid om de kleuren van hun club te verdedigen. Maar dat is afgelopen. Jo de Roo moest bijvoor beeld in Wijk bij Duurstede het club kampioenschap van Nederland rijden. De dag daarop zou hij moeten star ten In Parijs. Tegenwoordig zeggen de coureurs: dag ik ga naar Parijs. Laat de club het maar zelf uitzoe ken. Maar Jo ging naar Wijk bij Duur stede, gaf na het kampioenschap aan een kennis zijn auto mee naai huis en reisde toen naar Parijs. Dat is een verschil met de tegenwoordige situatie. Als een adspirant nu zelf moet fietsen naar een koers dan, gaat hij doodeenvoudig niet". (Van onze medewerker) BREDA Zondag krijgen de da mes van Walcheren in de hoofdklas zaalhandbal de kans de tweede plaats op de ranglijst te verstevigen. Tegenstander is Swift (Roermond), dat favoriet is voor de titel, zodat het erg moeilijk zal zijn voor Walche ren. Swift heeft slechts één punt min der dan Walcheren. Koploper Niloc heeft een punt meer dan Walcheren maar gaat zondag naar a'le waar schijnlijkheid winnen van Verburch. In de districtsklas moeten de da mes wam het Bredase S.O.A., die zich op de onderste pliaaits bevinden, het opnemen tegen het Tilburgse Volt dat de laatste weken goed op direef is. Het zal voor S.O.A. erg moeilijk worden. De herein van Volt krijgen het on geslagen G.S.C. uit Goes op visite. „De heren van Volt zijn nog niet he lemaal uit de degradatiezone," al dus de secretaris van Volt, de heer A. van Dongen. „De laatste weken zijn onze heren echter in opmars. Vorige week hebben we kans gezien het sterke Fortuna uit Bergen op Zoom te verslaan met 1612. Ook te gen koploper G.S.C. zijn we niet ge heel kansloos. Wanneer onze heren met dezelfde inzet spelen als vorige weeik tegen Fortuna dan zou Volt wel eens de eerste struikelblok voor het ongeslagen G.S.C. kunnen zijn. In de afdelingen kunnen zondag de eerste kampioenen bekend zijn. De heren van het Bredase E.B.H.V. kunnen zondag in de eerste klas West Noord Brabant de vlag hijsen wanneer gezegevierd wordt over stadgenoot Rapid. De dames van Tachos (Waalwijk) kunnen in de tweede klas A de be ker in ontvangst nemen bij winst op Blauw Wit Den Bosch. Bij de heren tweede klas A is het ook Tachos dat de titel kan grijpen wanneer wordt gewonnen van E.V.V. Rijen. In afdeling Zeeland kunnen de da mes van het Goese G.S.C. kampioen worden bij winst op Marathon (Vlis- singen) maar dan moet Walcheren 2 verliezen of gelijk spelen tegen Zeeland Sport. (Van onze voetbalmedewerker) MIDDELBURG Het scheids- rechterscorps van de KNVB-Afdeling Zeeland heeft weer een welkome aanvulling gekregen. Het resultaat van een tweetal gehouden monde linge cursussen (Kapelle en Middel burg), gevoegd bij enkele gevallen van zelfstudie, leverde 23 nieuwe scheidsrechters op, waaronder één vrouwelijke. De nieuw aanigestelden zijn C. van B elzen (Amemuiden), P.J. Ber- naards (M'bung), M Botn (Waar de), M.W.W.J. Bijsterveld (Vlissin- gen), P. Coppooléte (Goes), L. van Eenennaaim (Nieuwlainid), J. Z. R. Hinderkg (Middelburg), J.G.W. v.d. Horst (Vlissingen), E.M. Huisse (Goes), A.AM. Jager (Vlissingen), M. Knot (Zierikzee), K.L. Lievense (Westkapelle), M.J. van de Maarel (Rilland-Bath), L.Q. Phernaimbucq (Wolfaartsdijk), H.P. Ruben (Sou burg), J. Sandee (Nieuwdorp), J.A. Schaalje (Driewegen), Mejuffrouw N. Scheler (Goes), G. Schier (Vlis singen), J.A. Steenbakker (Ovezam- de), C. Stroo (Vlissingen), C.P. Traas (Lewedorp) en D.A. Wisseker- ke (Vlissiinigen). Uit een door de Scheidsrechters- commissie van de afdeling Zeeland samengesteld en in de Officiële Me dedelingen gepubliceerd overzicht blijkt dat er nog een groot aantal plaatsen in Zeeland zijn waar wel een (of meer) voetbalvereniging (en) is (zijn) gevestigd maar waar geen enkele scheidsrechter woont. Uit de vele witte plekken op deze inventa risatielijst blijkt nog eens overduide lijk dat er nog steeds behoefte be staat aan scheidsrechters en dat er nog voldoende terrein braak ligt. Aanmeldiin.gen voor opleiding tol scheidsrechter worden gaarne inge wacht bij het bondsbureau van de Afdeling in Middelburg. ROB VAN DEURSEN 55 Wim Westdorp. (Van onze sportmedewerker) HEINKENSZAND Wim West dorp uit Heinkenszand, die in atle- tiekkringen en dan speciaal als veld- loper al geruime tijd geen onheken- de meer was heeft nu ook in de wie- lervvereld zijn visitekaartje getoond. Op tweede kerstdag won de bijna 21-iarige Westdorp op verrassende wijze en met ruime voorsprong de cyelo-cross die de Ren en Tourclub „Theo Middelkamp" in Kamperland hield en dit succes was voor hem de stimulans om dit jaar ook regelma tig de racefiets te beklimmen. West- dorp heef; reeds een licentie bij de K.N W.U. aangevraagd en zal dit sei zoen als nieuweling debuteren in het métier De wielersport heeft mijn interes se omdat het een individuele tak van sport is die veel conditie vraagt en dat ligt me wel. Ik wil in elke wed strijd graag tot het uiterste gaan en alles uit mijn „kast" halen. Als hardloper heb ik tot nu toe hoofdza kelijk deelgenomen aan crossen om dat dit mijn grootste hobby was. Voor de baan voel ik niet zo veel en een baanspecialist zal ik dan ook nooit worden. Dit brengt dus met zich mee dat de zomermaanden niet zoveel vooi me betekenen als atleet. Daarom ga ik het dit jaar eens als wielrenner proberen. Nu weet ik na tuurlijk wel dat een wielercross wat anders is dan een gewone wegwed strijd waarbij men een paar uur op het zadel moet blijven zitten. In Kamperland bijvoorbeeld heb ik mijn concurrenten gewoon overbelast door een betere looptechniek. Daarom maak ik me geen illusies en ben me bewust van het feit dat ik in de wie lersport nog alles moet leren. Maar de ambitie is er dus waarom zou ik er het niet op wagen?" Militair In de komende maanden zullen we Wim Westdorp dus ook op de racefiets zien, maar dit houdt niet in dat hij de spikes voorgoed op bergt. „Nee, nee", zegt Wim, „vast niet. In juli kom ik uit de militaire dienst dus dan pas zal ik me ook als crosser volledig kunnen ontplooi en. In mijn diensttijd heb ik maar weinig gelegenheid gehad om te trai nen Vooral in de wintermaanden bracht dit moeilijkheden met zich mee. Je moest dan hoofdzakelijk 's avonds en in het donker trachten je condi tie op peil te houden. Momenteel ben ik gelegerd in de Wilhelmina-ka- zerne in Bergen op Zoom en mijn plan is om straks als het langer licht wordt in de weekends naar uhis op de fiets te rijden en vandaar weer terug naar Bergen op Zoom. Dat wordt dan in ieder geval een lekker trai ningstochtje. Wim Westdorp, die sinds 1967 lid is van de „R.K.H.A.V." in Hulst kreeg de stimulans voor het hardlopen op 16-jarige leeftijd. Hij was toen op de l.t.s. in Goes en Hans Lindenberg, een sportleraar uit Goes ging dan in de vroege morgenuren dauwtrappen met zijn pupillen. Dit rondjeslopen in de omgeving van Goes begon met vijf minuten en werd opgevoerd tot een half uur Wim Westdorp kon het tempo gemakkelijk volgen en 't duur de dan ook niet lang of hij ging zijn geluk ook eens bij het wedstrijdlo pen beproeven. Met een vierde plaats als B-junior in de Boulevardloop in Vlissingen debuteerde hij uitstekend en een week later boekte Wim een zelfde resultaat in de Singel-Bol- werkloop in Middelburg. Na een maand haalde Westdorp zijn eerste zege binnen in Hulst, die in februari 1963 werd gevolgd door een triomf in Koewacht en Goes. Ook in de AVRO-cross in Hilversum kwam de jonge Zeeuw met een zesde plaats goed uit do bus. Een jaar later werd Westdorp bij zijn categorie eerste in de volks cross van Dagblad de Stem, werd toen lid van R.K.H.V. en debuteer de in Hulst als a-junior met een der de plaats achter Van Houte en de Belg De Mey. Vooral in 1968 kwam Wim met fraaie resultaten uit de bus onder andere tweemaal eerste en viermaal tweede. In het afgelopen jaar als senior werd het voor West dorp moeilijker successen te beha len omdat hij in maart de wapen rok moest aantrekken. Toch klasseer de hij zich in Etten als vijfde en in de Wallenloop te Goes als zevende. Ook in het Nederlands kampioen schap in Tegelen toen hij deel uit maakte van de nationale ploeg zorg de Westdorp met een achtste plaats nog voor een goed resultaat. „Van april tot juli heb ik vanwe ge de dienst helemaal niet getraind en dit vrat natuurlijk aan mijn con ditie". Maar toen de kans kwam om weer enkele uren per week te trai nen greep Westdorp die gretig aan. In nationale selectiewedstrijden in Bergen op Zoom en Breda klasseer de hij zich verdienstelijk als vierde. „Jammer dat ik kort voor het Ne derlands kampioenschap een week ziek werd. Van de 300 deelnemers werd ik nog zeventiende maar er had meer in gezeten als ik me be ter had kunnen voorbereiden". In het Zeeuwse cross-kampioen schap te Wolphaartsdijk kwam West dorp achter Piet Vonck en Wies van Houte op de derde plaats. Van de ze clubmakkers heeft Wim Westdorp al heel wa< opgestoken in het afgelo pen jaar evenals van zijn trainer Lex van Rie van R.K.H.A.V. „Ik ben vooral lid van Hulst geworden omdat dar. ook deelname aan de Belgische crossen voor mij eenvou diger is. Maar ook het feit dat ik me aan Vonck en Van Houte kan op trekken speelt wel een rol". Nu Wim Westdorp, die auto-mon teur van beroep is dit jaar behalve als atleet ook als wielrenner actief wordt is het interessant te weten of deze beide takken van sport te com bineren zijn. Westdorp haalt er de schouders maar eens bij op. „De één zegt van niet de ander denkt van wel. Ik zal het zelf moeten on dervinden en dan mijn plan wel trek ken". (ADVERTENTIE) Vele mensen hebben het gevoel dat sex pas in 1963 of daaromtrent is uitgevonden. Er is niet meer zoveel drukte om iets gemaakt sinds de uitvinding van de veiligheidsspeld. Het heeft ook z'n goede kanten misschien, maar je wordt er wel eens tureluurs van. Wij houden ons in elk geval er buiten. U zult hier geen blote juffrouw zien die guitig een stukje kaas vasthoudt. U zult ook geen suggestie lezen alsof mannen kerels zouden worden als zij met het mes in de hand naar de keuken stappen om daar bruut een kloek stuk kaas af te snijden. Kaas uit het vuistje is gewoon een lekker hapje tussendoor (en wij verzoeken u deze zin met reine geest te lezen).

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1970 | | pagina 11