DE WATERNIMF Duivenselectie in Mexico yj^iiskeer nik POSTHUMUS De voordelen van salaris ontvangen via de Boerenleenbank Boerenleenbank Ik wil schrijven met •r# CHEM. REINIGEN Controle op machts concentraties noodzakelijk Troost „Thuis" En nu Koning Arthur PRESTATIE KAMPIOENENDAG KLEDING -TAPIJTEN -GORDIJNEN- MEUBELENalles! TEL. 32777 Gemotoriseerde hand van de huisvrouw9 niet altijd heter 1». F reservering van uw 1100 vestigingen 12 DE STEM VAN ZATERDAG 6 DECEMBER 1969 Als de maan vol opkomt aan de horizon boven de zee en de wind juist is gaan liggen, glijdt er een zilveren baan over het water tot aan het strand. Uit die baan stijgt een gestalte omhoog, een waternimf. De stra len stromen van haar af en de druppels spatten in het rond; of het nu alleen die geluiden zijn, of het geruis van de grote schelp die zij in haar handen draagt, of mis schien de stem van de nimf, dat is niet te zeggen. Maar er klinken zachte klagende woorden die zeg gen: „ik zoek mijn kind Zij gaat over de baan naar het land en loopt stil naar hutten en huizen. Waar een deur niet is af gesloten of waar een raam open staat, sluipt zij naar het bed van een klein meisje en als ze dat ge vonden heeft, zet zij zich op de rand neer. Zachtjes drukt zij de schelp tegen het oor van het kind je en kijkt aandachtig naar het slapende gezicht. Maar nog nooit is er een kindje wakker geworden, van het ruisen dat uit de schelp klinkt. Nooit heeft er één blij gelachen en ge zegd, dat is 't geluid van „Thuis"! Als de zilveren baan over het wa ter flauwer wordt omdat de maan ondergaat, keert de nimf terug naar de zee. Een maandlang moet zij wachten voor het opnieuw volle maan is, de wind even gaat liggen en zij de kust bereiken kan om haar kind te gaan zoeken. Zij weet niet hoe lang het geleden Is dat haar kind schommelde in een van de grootste schelpen uit het rijk der zee. Het lag in de oranjero de holte van die schelp-met-horens en liet zich door de stromen van het water heen en weer slingeren. Maar er ontstond een grote be roering in de zee, de bodem beefde, koralen zwiepten, vissen vluchtten dooreen, kreeften vochten in doods nood, inktvissen klemden zich vast waar zij konden Toen eindelijk de rust weerkeerde, was de schelp met het kind van de waternimf verdwe nen. Later ontdekte de koning van de zee de lege schelp op het strand van een baai, en hij begreep dat het kind door mensen was opgenomen. „Zij zal een meisje worden, zoals er zijn onder de kinderen van men sen", troostte hij de waternimf. „Maar zij is een kind van de zee", klaagde de moeder. „Zij zal van de zee blijven houden. Maar mensen kunnen heel gelukkig zijn", zei de koning. „Zijn zij altijd gelukkig?" vroeg de nimf. „Niet altijd. Maar dat zijn wij ook niet. Jij zélf zegt toch, niet geluk kig te zijn, voor je weet waar je kind is Om haar te helpen gaf de koning haar de macht éénmaal in de maand op te stijgen uit het water om haar kind te gaan zoeken. Carla van Heijst uit Huiten wil schrijven met een meisje van 10 of 11 jaar. Zij zelf is 11 jaar. Haar hobby's zijn lezen en teke nen. Haar adres is Nieuwe Lijn 4. Maar in het rijk der zee, duurt het leven veel langer dan op aarde. De nimf zocht jaar in jaar uit naar een klein kind. Nog steeds houdt zij 's nachts als de volle maan schijnt, haar schelp aan het oor van kleine meisjes met ronde wangen en korte haartjes. Zij begrijpt niet dat haar dochter als mens leeft, en nu al wel volwassen moet zijn. Wéér komt de maan vol op aan de horizon boven de zee; weer is de wind juist gaan liggen en glijdt er een zilveren baan over het water. Voor de tweehon- derste keer stijgt de nimf omhoog en zuchten de druipende waterstra len, de druppels en de ruisende schelp: „Ik zoek mijn kind". Zij gaat over de baan naar het land en loopt stil naar de hutten en hui zen. Er is een nieuwe hut gebouwd, nog niet helemaal klaar maar toch al bewoond. Een boot ligt erbij op het strand getrokken. De deur van de hut is niet gesloten, het raam staat op een kier. Maar er brandt nog licht. Buiten wacht de waternimf en zij hoort uit de hut een geruis als van vele schelpen Zij kan langs een half dichtge schoven gordijntje naar binnen kij ken en wordt geboeid door wat zij ziet. Manden, doosjes, tassen, kist jes staan langs de wand gestapeld. Zij glanzen in prachtige kleuren en zijn versierd met randen en figu ren. want zij zijn volgenaaid, ge borduurd of geplakt met schelpen. Duizenden schelpen groot en klein, plat en bol, glad en gekar teld. Zij hoort een mannestem zeg gen: „Jij wou zo graag weg uit de stad om aan de zee te wonen. Wat ben ik blij dat we dit gedaan heb ben". En dan een vrouwestem, die antwoordt: „Het is hier heerlijk, ik voel me zo thuis". schelpen. Met jou ben ik gelukkig". De man zegt: „Zonder jou had ik niet zo'n lief kind. Kijk eens!" Dan ziet de waternimf de man en hoe hij een klein meisje op de arm houdt. Dat is mijn kind denkt de water nimf nu heb ik het eindelijk gevon den Als later de man en de vrouw sla pen, sluipt zij naar binnen en houdt de schelp aan het oor van het klei ne meisje. Maar het kind verroert zich niet Dan wordt de vrouw wakker, stoot haar man aan en zegt: „Hoor eens hoe de zee ruist!! Kijk eens naar buiten, zou er een vloedgolf komen opzetten?" „Ik hoor niets", zegt haar man. „Je droomt. Het is windstil en heldere maan". Maar het ruist zo. Het ruist zoals ik het uit mijn kinderdromen herin ner". „Kom dan mee, laat ons sa men uit het raam kijken, dan kun je zien hoe rustig de zee is zegt de man. De waternimf verschuilt zich ach ter het kinderbed. Zij ziet hoe de jonge vrouw uit het raam kijkt, en hoe de man zijn arm om haar schouder slaat. „Was je bang?" vraagt de man. De man zegt: „Maar ik wist niet dat jij zo prachtig met schelpen kon versieren. Zonder jou zou ik mijn le ven lang gewone manden en dozen en kistjes verkocht hebben. En nu! We worden er nog eens rijk van!" De vrouw zegt: „Ik vind het heer lijk werk. En jij vist de mooiste „Nee", antwoordt zijn vrouw. „Ik ben gelukkig. En het geruis van schelpen en zee hoor ik eigenijk al tijd, alleen nooit zo sterk als van nacht. Maar het is een heerlijk ge luid. Het is net als „thuis". Nu weet de waternimf dat zij haar kind heeft teruggevonden. Alleen zij is geen kind meer, maar een vrouw die getrouwd is met een goede man en zelf al een dochter heeft. Als nu de maan vol opkomt aan de horizon boven de zee en er een zilveren baan over het water glijdt, stijgt de waternimf niet meer naar de oppervlakte. De koning van de zee heeft haar gevraagd: „Nu je weet waar je kind is, ben je nu tevreden?" „Ja", heeft zij gezegd, „ik heb rust. Maar vooral nu ik weet dat zij zich tussen de mensen thuisvoelt en gelukkig is". ANN MAC GILLAVRY Koning Arthur-is een arme koning. Op een dag kwamen er een heleboel soldaten en zeiden: koning je moet van koning Sik met het paardrennen mee doen. Ja, zei de koning, maar ik berijd hem niet. Ik laat tovenaar Sim Sala Bim er op rijden. Dat is goed zeiden de soldaten en reden weg. De koning ging naar de tovenaar. Sim, zei hij, je moet het paard van mij rijden. Dat is goed majesteit. Maar je gebruikt geen toverspreu ken Sim, zei de koning. Nee majesteit. Nu, morgen om 13 minuten voor 10 begiint het. Ik zal klaar zijn majesteit. 's Avonds zei de koning tegen zijn soldaten: Als tovenaar Sim het wint, geven ik en de koningin voor alle maal een biertje. Jipie, jipie leve onze koning riepen de soldaten. 's Nachts was de tovenaar bezig to verspreuken aan het leren, 's Mor gens kwamen ze allen bij de hog- bergen (zo heet die plaats). Pang, daar ging het startschot. Sin zat al helemaal achteraan. Maar toei pakte Sim zijn toverstokje. Hij lie het paard draven. De mensen had den nog nooit zo iets gezien. Hij had gewonnen. Die avond werd er nog gefeest. Espjie van Peei (9 jaar) Oudenbosch Terug uit Mexico waar het hele jaar de zon schijnt vind ik de weers omstandigheden hier te lande uitge sproken aan de huiverige kant. Ik wou eerst terugvliegen met de Ibe ria, via Santo Domingo en Madrid, doch ben bij nader inzi enmaar over Montreal gekomen. Kwestie van vast wat aan de kou te wennen, het vroor in Canada een graad of twaalf en de St. Laurens rivier lag wit in gepakt. De dag tevoren was ik nog in Cor doba (de las Rosas) op de hellingen van de Piek van Orizaba, niet ver vain Vera Cruz. Da-ar groeiden koffie, suikerriet, kaneel, vanille, bananen, sinaasappels enz., enz. Enige Feijenoorders hadden mij gevraagd poolshoogtete gaan nemen inzake de voorbereidingen voor het wereldkampioenschap voetbal, dat volgend jaar in Mexico-City zal wor den gehouden. Ik zal wel geen nieuws vertellen als i-k zeg dat een der nieuwe stadions van bouwmees ter Pedro Ramirez Vasquez. ruim honderd duizend toeschouwers kan bevatten. Dit is niet het Olympisch stadion waar er maar een tachtig duizend in gaan, maar het Estadios Aztecos. Mr. Ramirez was president van het Olympisch Comité; of hij ook zitting heeft in het comité voor het W.K. voetbal heb ik vergeten te vragen. Het Azteken-stadion is een meesterwerk van bouwkunst en van alle gemakken voorzien. Ik werd er heen geleid door de duivenliefheb- bers mr. Ortega en Galas Lavin. Eerstgenoemde was vice-president van het Olympisch Comité de heer Galas voorzitter van de Mexicaanse Duivensportbond en iemand die aan vele touwtjes trekt. Hij bezit een loge in het sta-dion van twaalf plaatsen, zaaltje om te bridgen, douche en toilet enz., enz. Er zijn vele honder den van zulke privé loges, sommige van zodanige afmetingen dat je er, ais de wedstrijd je niet aanstaat, een partij zou kunnen biljarten. Je kunt als eigenaar van zo'n loge, gewoon de hekken van het immense stadion binnen rijden en „vlakbij huis" par keren, zonder van de meer normale bezoekers veel te merken. Het was mijn achtste duivenselec- tiereis naar Mexico en ge voelt wel dat ik een aardig mondje Bels, ik be doel Spaans begin te spreken. Mexi- co-City is wat het aantal inwoners betreft, de tweede stad van Noord en Zuid-Amerika, na New York. Num mer drie is Buenos Aires in Argen tinië. Aldaar won-en zes duizend dui- vesjarels; naar U ziet neemt de sport overal in de wereld toe. Er zijn zelfs Indianen in de Sierra Ma- dre die met de duiven spelen. In de streek van Guadalajara en Acapulco heb ik het met eigen ogen gezien. Adrianus Vermeulen te Chaam, speelde dit jaar zes duiven in de eer ste vijftig nationaal derby-Orleans tegen vijf en veertig duizend vogels. Dit eksploot is in de wereld nog nooit vertoond. De eerste elf prijzen in Chaam, waarvan hij er zelf zeven won, waren alle duiven van het ras Vermeulen, hetwelk in hoofdzaak is opgebouwd van het geduchte ras Janssen van Arendonk, gekruist met Pepermans enz. Zijn beroemde „Nul Vijf" vloog niet minder dan drie en dertig eer sten, diens zoon de „387" zeventien eersten. Als verlate Sinterklaas-sur prise worden van dit fameus ho-k op zondag 7 december in het duivenlo- kaal Kleynoot, Van Reynstraat 56 te Rotterdam (nabij het Abattoir) vijf tig vogels verkocht, wegens plaats gebrek. Het materiaal zal te bezich tigen zijn van 9.30 af, de veiling zelf begint te 12 uur precies. Het is alle maal plotseling en op het laatste mo ment opgekomen. Naar Adrianus mij vertelde zal hij o.a. zijn 2e en 6e prijs nationaal tentoonstellen voor bezoekers, alsook zijn beide wonder- duiven de „05" en de „387". Dan kunnen de fijne kenners eens zien wat zij om zo te zeggen nog Union „De Baronie", Jan Rijken te Breda, die tevens kanaries is gaan houden, hij is althans juist terugge- enige oefening begon het toch heel keerd van vakantie op de Cana- rische Eilanden, L. Spierenburg met zijn grote overwinnaar van Barcelo na, Gebr. Oomens, vanouds bekend, Rinus Pellenaars, de schrik van Te- teringen, tevens drager van de groe ne trui, de gekende beenhouwer van het Mgr. Nolensplein J. B. (Tiest) Heynemans, ik moest van de week bij de wedstrijd Real Madrid - Stan dard Luik nog denken aan de hei dense naam van die Spaanse spil Zunzunecki (zoen-z'n-nekkie den Onze medewerker, Piet de Weerd in Mexico-City. nooit gezien hebben. Nadere inlich tingen tel. 01619-327. Tot slot enkele gegevens over de I8c Bredase kampioensdag vanouds van Piet Netten, ik bedoel de „On derduikers". Deze zal worden ge houden op 13 en 14 december in het gebouw Fidelis aan de Schorsmolen straat. Het aantal buitenlandse in schrijvingen is zo groot, dat men de aanmelding heeft moeten stopzetten. Namen noemen is geen doen en heeft onder deze omstandigheden ook weinig zin. Ge zult er de beste duiven aantreffen, die er onder de blauwe Vlaamse hemel vliegen. Van de Nederlanders wil ik noe men de heren Gebr. Dictus, kam- pioenengeneraal 1969 van de Fond („Den Bruinen"), selecteerd duiven Br.). Tiest heeft een geduchte we duwman zitten van die onuitspreke lijke naam en zijn dame had er in het begin wel moeite mee, doch na aardig te lukken. Vlakt ook buur man Gerrit Oomens niet uit; het is allemaal gekomen omdat die een duif had die luisterde naar de naam van Bahamontes, aguila de Toledo. Verder de gekende kapper uit Ul- venhout, Jac. de Kort, die ze dag in dag uit bij de neus neemt en de baard afdoet. Bij hem haalde Ver meulen zijn beste duiven. Affijn, ge kunt beter zelf gaan kij ken. De koffie dampt en het worste brood geurt. Om niet eens te spre ken van de fritten; sjonge, sjonge Graad, wat zullen de herrepels weer duim worden. Allemaal goeie. den Bruinen (ADVERTENTIES) (Van een onzer verslaggeefsters) BREDA „De gemotoriseer de hand van de huisvrouw" ofte wel de mixer doet veel hande lingen niet beter, soms zelfs slechter dan de niet-gemotori- seerde hand van de huisvrouw. Deze conclusie kan men trekken uit het vergelijkend onderzoek, dat de Nederlandse consumen tenbond heeft ingesteld naar het functioneren van de in ons land verkrijgbare mixers. Hun belangrijkste diensten bewijzen de mixers in combinatie met de garden, d.w.z. voor klop. pen en menigen. De deeghaken voor het kneden van zwaar deeg leveren wel enige bespa- ring aan moeite en tijd maar de mixer zelf is voor dit werk meestal nauwelijks berekend. De pureerder werkt niet sneller, be ter of gemakkelijker dan een gewone roerzeef. De citruspexs doet het niet beter of sneller dan een handpers. De blikopener biedt geen voordelen boven een gewone wawdiopener. De aard- appelschrapmachine schrapt re delijk maar niet beter dan de machine in de winkel. De staaf mixer, snijstaaf of bekermixer kan meestal alleen zachte groen ten en vruchten tot moes verma len. De kleine groentensnijder kan alleen kleine hoeveelheden snijden of raspen. Standaard mixers met kom mengen min der goed en zijin niet geschikt voor kleine hoeveelheden. (Van onze parlementaire redactie) DEN HAAG De PvdA wil stre ven naar nationalisatie van het ver zekeringswezen en naar een grote overheidscontrole op machtsconcen traties, zoals de banken. Bovendien moet ook de grónd genationaliseerd worden volgens voorstellen, die op 16 en 17 januari op het socialistisch congres over vermogens en inko mensverdeling gehouden wordt. Het complex maatregelen, waar naar de PvdA wil streven, houdt o der meer in een spaarloon, een v< mogensaanwasdeling en investering;- loon, dat in gemeenschappelijk le I heer van de werknemers moet t- I men onder toezicht van de overhé Noodzakelijk bij dit alles is volger; de PvdA ook het opnieuw mvoera van de prijsbeheersing. De rechtvaardige inkomens- en v mogensverdeling houdt ook in hel kosteloos onderwijs, een meden maatschappelijk beleid voor de wer kende vrouw, met uiteraard de ge lijke beloning tussen man en vrouw, een minimumloon op 18-jarige leef tijd en een gelijke vakantietoesla! voor iedereen, ongeacht het infame: Alle betalingen worden volkomen kosteloos door de Boerenleenbank voor u verzorgd Mogelijkheid om eer Persoonlijke Lening te sluiten, of een gunstige hypotheek voor een eigen huis anv Alle andere diensten van de Boerenleenbank tot Zonder geld op zak uw beschikking, b.v. M kontante betalingen IBBk vele spaarmogelijk- W doen met veilige. heden, verzekeringen, gegarandeerde JÊIÊ^Ê betaalcheques 9 vakantiereis 31/2% rente over uw hele tegoed En wat extra belangrijk is: De Boerenleenbank is altijd dicht in de buurt! de bank voor iedereen Pieter Heymans, 7 jaar

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1969 | | pagina 12