verdringt Engels „nationale taal tweede van Belgische scholen Techniek helpt de medicus vrl. administratieve kracht BE WO ERBAI t t t leurige j >e VogeF Levenden verdringen de doden JO SCHOUT IN WELLE EERSTE Hennequii [n Terneuzen ADMINISTRATIEF ASSISTENTE Blaasstimulator AFGEREMD ONEVENWICHT KATHOLIEKE HOGESCHOOL Fa. Borghstijn „Hema" BOUWFONDS VOOR LIMBURGSE GEMEENTEN (B.L.G.) f9.000.000,— 5°/o-8°/o 30-jarige Premie-Obligaties 1969 VANDAAG Tentoonstellinge 4 DE STEM VAN DINSDAG 25 NOVEMBER 1969 TOKIO (AP) Grond is zo schaars in Japan, dat zelfs de doden niet in vre de kunnen rusten. Oude begraafplaatsen in de grote Japanse steden moeten plaats maken voor ultra-moderne structuren, super verkeerswegen en andere voortbrengselen van een electronisch ge computeriseerde samenle ving. De graven worden me' gepaste plechtigheid ge ruimd en de overblijfselen van de doden worden op nieuw bijgezet in moderne gebouwen, aangeduid als „appartementen voor de doden." In Kyoto, de aloude hoofdstad van midden Ja pan en in Nagano in wes telijk Japan, om slechts een paar plaatsen ie noe men, hebben Boeddhisti sche tempels in moderne bewaarplaatsen, cellen, met een soort afgesloten nissen ingericht om de urnen te bewaren. Dergelijke gebouwen rij zen op om kostbare ruimte te winnen voor een zich steeds uitbreidende leven de bevolking en het hoofd te bieden aan de omhoog vliegende grondprijzen. Een van de nieuwste van deze gebouwen is de tien verdiepingen hoge Ikko- Ir.-tempel in Tokio, een niet-confessionele begraaf plaats ter vervanging van een 300 jaar oud kerkhof, dat het slachtoffer is ge worden van een moderne ingenieursprestatie, de su perverkeersweg, die dwars over het erf van de tem pel loopt en het overbren gen van de doden nuodza- kelijk maakte. „Wij besloten een ge bouw van tien verdiepin gen te bouwen en de uit gestrekte terreinen van on ze tempel ter beschikking te stellen van het publiek". zei Koho Yaotani, de over ste van de tempel. Hij vertelde, dat de grondprijs in de omgeving de laats te jaren omhoog is gevlogen tot meer dan 10.000 yen (bijna honderd gulden) voor een stukje zo groot als een biljet van 10.000 yen. Overeenkomstige voor beelden worden bijna da gelijks gemeld uit het ge hele land. „Wij betreurden hei de rust te moeten verstoren van de doden, waarvan sommigen hier meer dan 300 jaar begraven zijn ge weest in voorvaderlijke fa miliegraven" aldus Yaota ni, „maar wij troostten ons met de gedachte, dat de doden onze moeilijkhed >n zouden begrijpen." Het gebouw, dat door de omwonende „Senitsji-to- ren" („1001 -toren") wordt genoemd, bevat ongeveer 270 cellen of gangen met urn-nissen, benevens af delingen voor 8.000 doden, die zijn overgebracht van de oude begraafplaatsen. De huur van een cel met urn-nissen varieert van on geveer 10.000 yen tot een half miljoen yen voor per manent bezit. „Ik kan niet zeggen, dat men het gebouw ruim kan noemen" zei Yaotani, „maar de mensen, die hier na hun dooa willen rusten, zijn tenslotte voor het gróótste gedeelte stads mensen, die in kleine over volle huizen hebben ge woond." Een bezoeker van mid delbare leeftijd, die ver- lelde dat zijn „grootouders" in het appartement „woon den" zei, dat hij er ook graag zou willen wonen na zijn dood „omdat het zin- delijker en rustiger is dan buiten met at dat verkeer en die herrie." „Bovendien", vervolgde hij, „de monniken zorgen goed voor je als je ver wanten in staat zijn een bedrag van slechts 5.000 tot 7.000 yen per jaar te beta len." Yaotani deelde mee, dat alle 270 cellen reeds vol of besproken zijn en dat men van plan is het gebouw te vergroten. Hij vertelde, dat hij zijn best heeft gedaan om het „appartement" zo behaag lijk mogelijk in te richten, opdat de verwanten van de doden in het weekeinde enkele uren m het. gebouw kunnen doorbrengen. De gangen bieden de le venden voldoende ruimte om herdenkingsdiensten voor de overledenen te houden. Yaotani deelde meedat vijf monniken belast zijn met het toezicht in hel ge bouw en dat han taak een van de vredigste ter wereld is „omdat" zo zei hij, „de doden altijd rustig zijn, niemand storen en niet ge stoord worden." (Van onze Belgische correspondent) BRUSSEL Van het nieuwe schooljaar af maakt het Engels een felle sprong als onderwijstaal in België. Naar het zich laat aanzien zal het Engels „de tweede nationale taal" in dit land steeds verder gaan verdringen. Voor het eerst werd de ouders van leerlingen uit het secundair onderwijs (12 tot 18 jaar) van de r.k. scholen gelegen heid gehoden om zelf de tweede onderwijsstaal voor hun kinderen te kiezen. In het Belgische rijksonderwijs bestond die keuzemogelijk heid reeds enkele jaren. De eerste, nog onvolledige resultaten in het r.k. secundair onderwijs liegen er niet om: op ruim eenderde van de scholen wérd de cursus Engels gepromoveerd tot tweede taal. Tot in 1930 was in het secundair en het hoger onderwijs in België het Frans de eerste taal. Deze re gel gold zowel voor Vlaanderen als voor het Franstalige landsgedeelte, en hierin ligt meteen de verklaring waarom de oudere generatie in Vlaanderen zo goed met Frans over weg kan, maar het merendeels vrij lastig heeft om zich in keurig Neder lands uit te drukken. Na de taalwetten van 1930, waar door Frans en Nederlands officieel op gelijke voet werden geplaatst. werd Frans de tweede onderwijs taal voor Vlaanderen, Nederlands de tweede onderwijstaal in Wallonië en in de Francofone Brusselse scholen. De taalwetgeving van 1965 schiep de mogelijkheid om die „tweede taal" te vervangen door Engels, in dien ten minste acht ouders van leer lingen uit een schoolafdeling erom verzochten. De regeling geldt echter niet; voor het tweetalig gebied van de Brusselse agglomeratie, waar Ne derlands of Frans als tweede taal verplicht blijft. (Van onze medische medewerker) DEN HAAG In ons land leven momenteel reeds enkele duizenden mensen met een hartstimulator, ook wel „pace-maker" genoemd. Dit is een kleine batterij, die elektrische impulsen uitzendt die de hartspier prikkelen en doen samentrekken. De impulsen worden overgebracht door elektroden, die rechtstreeks in het binnenste van het hart geschoven worden. De mini-batterij zelf wordt onder de huid van de borstkas in genaaid. Personen, die lijden aan ernstige ritmestoornissen van het hart kunnen dankzij dit vernuftige apparaatje een vrij normaal leven leiden. Hun hart wordt ongeveer zeventig maal per minuut aange spoord zich samen te trekken. Een van de grote nadelen van dit sys teem is, dat de onderhuidse batterij nogal snel in kracht afneemt en re gelmatig vervangen moet worden Dat moet geschieden door een heel kundige ingreep. Sedert jaren zijn geleerden bezig met het vervaardigen van een „mi- ni-atoompil" die veie jaren, zo moge lijk zelfs het hele leven kan mee gaan. Onlangs is een ploeg Europe se geleerden erin geslaagd een bat terij te ontwerpen, die een levens duur bezit van minimum tien jaar. In 1964 werd begonnen met het pro ject van deze radio-actieve mini- batterij. In 1967 werd er een werk groep opgericht, waarin de beste experts van de Duitse Bondsrepu bliek, Denemarken, Zweden, Zwit serland Frankrijk, Oostenrijk en Spanje zitting hadden Twee jaar in tens speurderswerk waren voldoen de om het onderzoek tot een goed einde te brengen. Dit snelle resultaat is te danken aan het feit, dat de Europese onder zoekers, in tegenstelling tot de Ame rikanen die ook reeds jaren aan zo'n project werken, een geheel andere methode gevolgd hebben. De Europese batterij vergt twee maal minder energie dan de Ameri kaanse Hij is veel kleiner en zendt minder radio-actieve stralingen uit. De batterij heeft slechts de afme tingen van een sigarettenaansteker en kan zowel dienen om het hart te stimuleren als om een polshorloge te laten tikken. Honderdvijftig mil ligram plutonium-238 volstaan om de batterij gedurende lange jaren te laten werken; halfgeleiders zetten de opgewekte warmte om in elek trische energie. Het vereiste pluto nium, verpakt in hermetische cap sules, werd tot nu toe geleverd door het Frans commissariaat voor atoomenergie. Duizenden hartpati ënten zullen in de nabije toekomst van deze atoom pace-maker kunnen genieten en aldus gespaard blijven van herhaalde heelkundige ingrepen. Tot de meest vervelende verwik kelingen bij personen, die lijden aan verlamming van de onderste li chaamshelft door kwetsuur of ont steking van het ruggemerg, behoren ongetwijfeld de blaasstoornissen. Verlamming van de blaas, veelvul dige blaassondages en verblijfsonden leiden doorgaans tot ontsteking van de urinewegen. Ingenieurs en spe cialisten in de elektronica hebben zich samen met de geneesheren over dit probleem gebogen. Honderden dierproeven hebben uiteindelijk tot een goed resultaat geleid. Onder de spieren van de buikwand van de zieke wordt een mini-radio-ontvangtoestel inge plant. Van hieruit vertrekken elek- tro-elektroden die vastgehecht wor den op de spieren van de urine- blaas Is eenmaal de wonde gene zen, dan volstaat het op de buik van de zieke een kleine draagbare generator te plaatsen, die gedurende enkele seconden radio-impulsen uit zendt De impulsen worden draad loos overgebracht naar het ontvang apparaat, dat ze overbrengt naar de elektroden van de blaas. De ver lamde blaas wordt aldus van buiten uit gestimuleerd om zich samen te trekken en zich te ledigen. Klieren De moderne heelkunde tracht meer en meer de beschadigde func ties te herstellen. Dit geldt ook voor zieke klieren met inwendige afschei ding (hormonen) Men denkt er reeds aan biochemi sche of gecombineerde vervangings mogelijkheden te ontwikkelen- Een kleine capsule, gevuld met een be paald hormoon, zou in het lichaam van de zieke ingeplant worden. Op deze capsule zou een elektronisch doseerapparaat gemonteerd worden dat voortdurend de behoefte van het organisme aan het ontbrekende hor moon zou meten. Automatisch wordt dan de vereis te hoeveelheid hormoon vrijgemaakt uit de ingeplante capsule. In de eer ste plaats zou dit apparaat nuttig zijn bij de miljoenen suikerzieken, De dagelijkse inspuitingen van insu line zouden dan tot het verleden be horen. De praktische uitwerking van deze nieuwe methoden hangt grotendeels af van het afwerken van fijnere diagnose-methoden en het researcli- werk op het domeir van de elektro nica. Geneeskunde wordt meer en meer een zaak. waarbij ook niet-ge- neesheren dienen betrokken te wor den. In het rijksonderwijs werd deze nieu we wettelijke regeling uiteraard on middellijk toegepast, maar in het r.- k. vrij onderwijs werd de toepassing zo lang mogelijk opgeschorst of af geremd De motieven waren van uit eenlopende aard; eensdeels vreesde men voor een ontoereikend aantal leraren Engels indien voortvarend werd gestart, anderdeels vreesde men dat met het opgeven van de tweede „nationale taal" het toch al fel aangetaste „cement van de Belgische eenheid" verder zou worden aange vreten. Tenslotte is de druk van een aantal ouders zo sterk geworden, dat ook de Belgische bisschoppen het licht op groen zetten voor de opmars van het Engels. Onmiddellijk werd En gels tweede taal in zowat een school op vijf in Vlaanderen en in ruim 60 percent van de r.-k. secundaire scho len in Wallonië. Dit opvallende onevenwicht in de keuze tussen Vlaanderen en Wallonië is niet zo moeilijk te verklaren. De belangstelling voor het Nederlands en de bereidheid om deze taal aan te leren is in Wallonië altijd zeer gering geweest. Een tweede taal wordt gewoonlijk geleerd om utili taire redenen, en die redenen waren generaties lang in Wallonië niet voorhanden. België was immers meer dan honderd jaar 'n Franstalig land: rijksdiensten, openbare besturen, jus titie, diplomatie, nijverheid en handel, onderwijs, alles „draaide" uitsluitend op het Frans. Het „Vlaams" genoot bitter weinig prestige, en het werd op de scholen uitermate slecht onder wezen. In Vlaanderen was het precies an- derom. Iedereen die een betrekking wilde veroveren, zelfs als bescheiden bediende, moest bewijzen dat hij het Frans onder de knie had, Vlamin gen en Walen spraken onderling slechts een taal: Frans, nu nog kan men in steden zoals Antwerpen lie den van een oudere generatie ont moeten, die er sinds tientallen jaren immigreerden, maar die nog steeds niet in staat zijn om zich in het Ne derlands uit te drukken. Sinds 1930 werden Wallonië en Vlaanderen officieel eentalig. Slechts in de centrale diensten te Brussel werd tweetaligheid gevergd. En zo ontstond langzamerhand het feno meen, dat de Vlamingen in die cen trale diensten gingen overheersen. Zij hadden het niet zo moeilijk om te beantwoorden aan de eis van tweetaligheid. De meerderheid van de Waalse kandidaten echter misluk te in de taai-proef Nederlands. De ze toestand wekt in Wallonië ongenoe gen en geeft voedsel aan het verwijt van de Walen, dat zij vanuit Brussel door de Vlamingen worden gekoloni seerd De onvoordelige gang van zaken bracht de Belgische Franstaiigen er desondanks niet toe om het ernstiger te nemen met de studie van het Ne derlands Zodra zij daartoe gelegen heid kregen, kozen zij opvallend sterk voor het Engels In Vlaanderen daar entegen werkt de „Franse" traditie nog door Van vader op zoon werd daar ervaren, dat een stevige kennis van het Frans een sleutel is voor een succesvolle loopbaan. Maar ook in Vlaanderen groeit sne] het prestige en het belang van het Engels Sinds de bevrijding en vooral in de jongste tien jaar hebben een aanzienlijk aan tal Amerikaanse, Engelse, Canadese, Japanse en Zweedse bedrijven in Vlaanderen dochterfirma's opgericht. Zij eisen van hun kaderpersoneel een degelijke kennis van het ENGELS. In Vlaamse kranten kan men nu reek sen in het Engels gestelde personeels advertenties vinden en ook zijn de na slagwerken van de universiteiten en in de research-instellingen groten deels m het Engels gesteld. Een en ander verklaart, waarom ook in Vlaanderen de positie van het Frans wordt aangevochten en waarom in 'n groeiend aantal scholen voortaan per week 4 uren aan Engels worden be steed en slechts 2 uren aan Frans. Sommige schooldirecties beproeven het met „tweede talen" m.a.w. ze maken evenveel lesuren vrij voor En gels als voor Frans. Pessimisten beweren, dat door de ze groeiende onverschilligheid voor eikaars taal Vlamingen en Walen elkaar over korte tijd minder dan ooit zullen begrijpen. Optimisten be kijken het anders. Integendeel, zeg gen zij: voor het eerst zullen Walen en zonder complexen met elkaar kun- en Vlamingen op voet van gelijkheid nen dialogeren. In het Engels". (Van onze attetiekmedewerker) WELLE Tijdens de internatio nale veldloop te Welle (B) versche nen negentig atleten aan de start. Onder hen bevonden zich alie topat leten van België. Zelfs Gaston Roe landts was in laatste instantie ge zwicht voor een aanlokkelijk aanbod van de organisatoren. De verrassing van de dag was de nederlaag van Roelandts. Niemand minder dan de Ronse- naar Eddy van Butsele, de coming- man van België, liet Roelandts maar liefst tachtig meter achter zich. Te midden van al die grote mannen liep de kleine Peter Vonck (atletiek- club Hulst) een mooie wedstrijd, waarin hij uiteindelijk negende werd en grote mannen als Gyselinek, Or- nelis, De Paauw. Lismont, Vaes en de Duitse finalist te Athene op de 5000 meter. Wogatski, achter zich liet. De uitslag luidde: 1. Van Butsele (Roaise); 2 Roelandts (Daring- Leuven); 3. Van Holsbeeck Ander - lecht); 4. Van Huffelen (Daring-Leu ven); 5. Puttemans (White Star); 6. Thijs (Sgola); 7. Salve (Luik); S. Maesschalk (Vlierzele Sportief); 9. Piet Vonck (Hulst). Als voorwed strijd van deze internationale wed strijd bij de senioren liepen 91 cadet ten waarbij Jo Schout van de atle tiekvereniging Hulst, opnieuw een in ternationale zege behaalde. Hij ver sloeg de Belg Van de Meulen van de atletiekvereniging Ninove Sport, ter wijl zijn eeuwige rivaal, de Belg Mark van Acker tijdens deze wed strijd opgaf De man uit Heikant nam vanaf het begin de leiding en stond die niet meer af. Hij finishte met een voorsprong van ongeveer zestig meter. Het Economisch Instituut Tilburg vraagt we gens de toenemende secretariaatswerkzaam heden op korte termijn een Haar taak zal voornamelijk bestaan uit het uit werken en verzenden van brieven, rapporten en syllabi en het verrichten van bijkomende ad ministratieve werkzaamheden. Kandidaten die nen in staat te zijn om zelfstandig te werken, ervaring als typiste te hebben en minimaal een opleiding op ULO-niveau te hebben genoten. Administratieve ervaring strekt tot aanbeveling. Sollicitaties kunnen worden gericht aan het hoofd van de afdeling personeelszaken, Hogeschoollaan 225, Tilburg. Op zaterdag 29 november a.s. hopen onze geliefde ouders, grootouders en overgrootouders J. VERBAAN D. VERBAAN-SEVENSTERN de dag te herdenken, waarop zij 50 jaar geleden in het huwelijk zijn getreden. Hun dankbare kinderen, kleinkinderen en achterkleinkind Gelegenheid tot feliciteren van 15.30 tot 17.30 uur in Auberge „De Arent", Havermarkt, Breda. Breda, nov. 1969. Zandbergweg 70 «acococeoeccoacoioocecaoaccecoaoccoofteie oooecoooooeoooocoooooooooooooooooooooc Op vrijdag 28 november 1969 hopen onze ouders en grootouders L. F. LERNOUT en A. P. LERNOUT-DRUMONT de dag te herdenken dat zij 50 jaar geleden in het huwelijk traden. Ter gelegenheid hiervan receptie van 17 - 18 uur in zaal St. Cecilia bij J. de Vilder te Clinge. CLINGE 's-Gravenstraat 196. 90009880800998880009906088999098099890 DANKBETUIGING Het is ons onmogelijk u allen persoonlijk te danken. Daarom aan allen, die op ons 40-jarig huwelijksfeest blijken van belangstelling hebben getoond en voor de mooie cadeaus, bloemen en felicitaties en in het bij zonder de buren en fanfare „Nooit Gedacht", onze wel gemeende en hartelijke dank. R. Bauwens M. Bauwens-Mattlieijssen Kinderen en kleinkinderen Graauw, Aohtereindstraat 34. Met grote droefheid delen wij u mee, dat na kortstondige ziekte, zacht en kalm van ons is heengegaan in het St.-Liduina Ziekenhuis te Hulst, in de leeftijd van 79 jaar, nog voorzien van de H. H Sacramenten der zieken, onze lieve en zorgzame man. vader, behuwdvader, opa, broer, schoonbroer, oom en neef JULES BAL echtgenoot van A. C. M. Bal-v. d. Poel Wij bevelen de ziel van de dierbare overledene in uw gebeden aan. Lamswaarde: A. C. M. Bal-v. d. Poel Lamswaarde: R. C. A. d'Hondt-Bal A. d'Hondt André Tilly Juliën Anja Familie Bal Familie v. d. Poel. Lamswaarde, 22 nov. 1969. Dreef 59 De uitvaartdienst, gevolgd door de begrafenis, waarbij u beleefd wordt uitgenodigd, zal plaats hebben op woensdag 26 november, om 10 uur in de parochiekerk van de H. Cornelius te Lams waarde. Rozenkransgebed op dinsdag 25 november om 7 uur in de kerk. De overledene ligt opgebaard in de rouwkapel van het St.-Liduina Ziekenhuis te Hulst. Bijeenkomst St.-Liduina Tabakstraat om 9.20 uur. Ziekenhuis, ingang Gentsestraat 21 - Hulst vraagt voor spoedige indiensttreding in het bezit van MULO-diploma Komt u eens informeren over salaris en voorwaarden enz. Ook schriftelijke of telefonische (01140-23515) sollicitaties worden gaarne ingewacht bij de afd. Personeelszaken. Op vrijdag 28 november a.s. hopen onze geliefde ou ders en grootouders A. EGGERMONT C. EGGERMONT- ROMBOUT hun 40-jarig huwelijks feest te vieren. Dat God hen nog lang mo ge sparen, is de wens van hun dankbare kinderen en kleinkinderen. Feestadres: „Gildehuis", Kerkstraat, Sluiskil Receptie van 16.30-17.30 u. DANKBETUIGING Onze hartelijke dank aan allen voor de vele felici taties, bloemen en cadeaus bij gelegenheid van ons 50- jarig huwelijksfeest. A. Raes-v. Goethem er. kinderen. St.-Jansteen, Past. Mertensstr. 35 De officier van justitie J de arrondissemeutsrefJ bank te Breda brengt j kennis van belanghebè 'den, dat bij vonnis van J arrondissements - pjJ bank te Breda d.d. ÏOJ vember 1969 is uitgej ken ten behoeve en i name van de staat detjl derlanden in het puM belang, de ontekw van: a. een gedeelte, 0.11.10 ha van het™ ceel, kadastraal 1 gemeente Ettea-ï sectie H nummer J geheel groot 0.31.9]'J b. een gedeelte 0.01.85 ha van perceel, kada kend gemeente Leur, sectie H nm 3112 geheel groot 0.05.85 ha. De officier voornoemd van jm Mr. R. H. F. H, M, Grasso Breda, november Heden overleed tot onze diepe droefheid, voel zien van de H. H. Sacramenten der ziei-. j in het r.-k. St.-Liduina Ziekenhuis te Hulst, o geliefde vader, schoonvader, grootvader en ofej grootvader, de heer AUGUST BURM weduwnaar van mevrouw Marie Leonie Jouret in de gezegende leeftijd van 92 jaar. Wij bevelen de ziel van onze dierbare overlec ne in uw gebeden aan: Clinge: C. L. P. Burm M. L. Burm-Bolsens Breda: M. L. A. Neve-Burm J. M. Neve en kinderen Deurne-Antwerpen: A. L. P. Hazebroek-Burm A. J. W. Hazebroek Clinge: P. G. M. F. Burm De familie Burm De familie Jouret. Met Christus heb ik mijn kruis Tot onze diepe droefheid melden wij onze lieve moeder, oma en grootoma(f vrouw EMMA MARIA STEYAERT weduwe van Charles Carolus Roeland overleden is in het St.-Elisabeth-ziekcri-l Sluiskil, in de ouderdom van ruim 76 ittJ Zij werd gesterkt door het H. Saci zieken. Wij vragen u allen een gebed voor haari*J rust. Berlicum (N.-Br.): M. Gillis-Roeland J. Gillis kinderen en klein» Philippine: E. Rammeloo-Roeland J. Rammeloo en kinderen Familie Steyaert Familie Roeland. Philippine, Oude Kerkstraat 20. Wij zullen woensdagavond om 19.00 uur®6! een gebedsdienst houden in de kerk. n I Donderdagmorgen om 10 uur zullen wij,®1!J in de Eucharistieviering haar ziel gew zullen wij haar daarna aan de gewijde11! toevertrouwen. Wij nodigen u hierbij Zij, die bij vergetelheid geen rouwbrief ontvangen, gelieven deze advertentie danig te beschouwen. gevestigd te Geieen UITGIFTE van in stukken groot nominaal 1100,- aan toonder. Ondergetekenden berichten, dat zij de inschrijving op bovengenoemde uitgifte openstellen op DINSDAG 2 DECEMBER 1969 van des voormiddags 9 uur tot des namiddags 3 uur TOT DE KOERS VAN 99'/2 PCT. bij hun kantoren te Amsterdam, Rotterdam, 's-Gravenhage, 's-Hertogenbosch en Geleen. voorzover aldaar gevestigd, op de voorwaarden van het prospectus d.d. 24 november 1969. Prospectussen en inschrijvingsbilietten zijn bij de inschrijvingskantoren verkrijgbaaralwaar tevens een exemplaar van de jaarrekening 1968 en van het Reglement op het Bouwfon voor Limburgse Gemeenten (B.L.G.) ter inzage liggen. AMSTERDAM-ROTTERDAM BANK N.V. F. VAN LANSCHOT PIERSON, HELDRING 4 Amsterdam 's-Hertogenbosch 124 november 1969. Clinge, 23 november 1969. 's Gravenstraat 268. De plechtige uitvaartdienst, waartoe wij ui- Ieefd uitnodigen, zal plaatsvinden op wos 26 november a.s. om 10.30 uur in de kerk d de H. Henricus te Clinge, waarna de begraic op het r.-k. kerkhof aldaar. Bijeenkomst 10 uur, 's Gravenstraat 268 teCl| ge. Dinsdagavond om 7.30 uur rozenkransgebri j de parochiekerk. De overledene ligt opgebaard in het St.-Iifc| Ziekenhuis te Hulst. Zij, die bij vergetelheid geen rouwbrief l ontvangen, gelieven deze advertentie alssil nig te beschouwen. (Van onze correspondent ERNEUZEN Ter gelege) van het koperen jubileum i,De Vogelvrienden", heeft h( ptuur van de jaarlijkse ten| itelling in café „La Bellevue bijzonders gemaakt. Behalve de kleurkanaries Iropische vogels, tentoongesteJ de gebruikelijke kleine kooien |r een prachtige volière van d ma De Roos uit Sas van Gen Films soes Grand 19 uur Su-Muru, de sadiste, 18 j. middelburg City 20 uur pen-planeet 14 jaar postburg Ledel 20 uur [Inga, ja ik wil 18 jaax "ERNEUZEN Luxor 20 uur Als adelaars vielen ze aan, "tissingen Alhambra 20 uur Als adelaars vielen ze aan, ^WERPEN Rex De dolle kever, a.l. 10, 12.10, 14.30, 16.50, 19.10 21.C1 uur Rubens Ben Hur, a.l. 14.30 en 20 uur Quellin Vampiers op het bal, 14, 16.30, 19 en 21.30 uur Vendome De trap, 18 j. 12, '4, 16, 18, 20 en 22 u Ambassades „If", 18 j 12, 14.30, 16.50, 19.10 en 21.31 Odeon Erotissimo, 18 j. 12, 14, 16, 18, 20 en 22 uur Metro Er was eens in het Westen, a.l. 11,45, 14, 16.30, 19 en 21.30 uit GENT Century Een reuze rommel, a! Riva, Muziek in het hart, a.l Majestic De slag om Engeland, Scala De jonge wilden, 14 J. Astrid De wraak van Ringo, ST. NIKLAAS Renova Als vrijgezellen op z alle leeft. Select Gejaagd door de wind, 1 Scala De slag, a.l. Toneel - Muziek - Danj Antwerpen Arenbergschouwburg 20.15 ui Toon Hermans met zijn one show P&f- v°or deze rubriek tel. 0 '438 of Postbus 116 in Middel De - - Halle Expositie „25 jaar land (t.m. 3 dec.) SULST Kunsthandel v. Geyt Exposi Maxi-Mini-Kunst van Neder en Belgische schilders (t.m. 31 OOSTBURG Antiekhal Markt 15: Expositi Bruens en Den Bonte (t.m. 30 VLISSINGEN Stedelijk Museum Expositie singen in de jaren 1940-194( t.m. 30 nov.) 's Zondags gesloten VESTDORPE Galerie Trout laerte Expositie derijen Roel Frankot (t.m. 12

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1969 | | pagina 4