Als hef moet
springen we van
de Westertoren
,Wij hebben
in feite
gemaakt
HAMMIE EN ZIJN „GABBERS":
Ke
Aan eenlxxnn zo volgeladen
Reductie op
■p/4 pet. lenii
>AGGELD VEEL H0(
veelin^en-rondgang
Tijd is geld
Unieke jongens
Vakwerk
Gelukspoppetje
kheepsberich'
Ter zake
iUeCfUSl
MClues li
/CHOOlji
"hallo HALL5\d
VRIEUD, h
HOORJE MM? I*
zou-ie nou 1
eigenlijk
[ARNOLDUS heten
I OF HOLENTfUS ?J
THUIS NOEMEN
ZE 'M ALTIJD
tasman!
...MAAR. D'R
HAAR ZIT
ALTIJD ZO
PIEKERIG...
DC STEM VAN ZATERDAG 8 NOVEMBER 1999
Floris van Rozemondt en zijn vriend Sindala houden sinds zondagavond
4 oktober ridderminnend Nederland in de ban van hun spannende avonturen,
die terugvoeren naar de woelige middeleeuwen. Morgenavond (zondagavond)
vijf over zeven stemt jong en oud weer af op Nederland 2 om getuige
te zijn van de vete tussen de heren Oldenstein en Gelre, gniffelend bij de
slimme streken van het tweetal Floris en Sindala.
Nog nooit werd in een vaderlandse televisieproduktie zo realistisch geschermd,
gevochten, geramd en geschoten.
Hammie de Beukelaere en zijn stuntteam, een aantal potige Amsterdammers
dat voor het brute geweld in deze jeugdserie tekent, verheffen door hun
medewerking „Floris" tot een gewelddadige piek in het vaderlandse buisbestel.
Daar hadden de produktiekosfen overigens ai eerder voor gezorgd, zij het dat
de N.O.S. daar minder verguld mee was
(Van een onzer verslaggevers)
AMSTERDAM Vannacht om
half twee is Hammie weer eens uit
het comfortabele bed boven zijn
café gebeld. „Een of andere Duitse
pief", zegt nij met hartelijke afkeer.
„Meneer trekt door heel Europa om
een televisieserie te maken en op
eens herinnert hij zich, dat hij van
morgen een stel toffe motorrijders
nodig heeft. Kijk, op zo'n moment
belt zo'n man effe naar Hammie,
want Hammie laat niemand versuk
kelen. Als je je zinnen hebt gezet
op een ouderwetse vechtparij,
waarbij twee man dwars door een
trapleuning lazeren, dan kom ik
met zes jongens bij je. Kun je nog
uitzoeken ook. Dan kom ik met
Simon en met Henkie en met Koo
tje, man, dat maken we voor je,
want Hammie heeft een naam op te
houden in Nederland, ledereen kan
beweren, dat ie een stuntteam
heeft, maar op een gegeven mo
ment zul je het toch waar moeten
maken.
De eerste de beste idioot kan
met een hoge borst gaan lopen, dat
is het punt niet. Iedere flapdrol
kan op zijn visitekaartje laten druk
ken, dat ie stuntman is, maar nou
zal er iemand vragen, of je morgen
om half elf van de brug van een
schip in de plomp wli duiken. Ik
bedoel ruggelings, nadat je eerst
nog een doffe dreun op je kin hebt
gehad. Dan zul je toch echt met je
billen bloot moeten. Met zulke din
gen heeft Hammie nou geen moei
te, want Hammie heeft zijn jongens.
Ik heb twee vliegeniers, ik heb
Mack, die in volle galop van een
paard valt. Dat doet die jongen
blindelings. Als je hem ziet, geef je
geen stuiver voor hem. Een kikker
is het. een kunstenaar in een fluwe
len pak, maar ik tart iedereen om
na te doen wat die jongen flikt.
Als Rob Houwer me dus belt en
vraagt, of ik een jongen wil sturen,
die van Zijn schip springt, zeg ik:
Oké Rob. hoe laat moet ie er we
zen". Dat kan ik maken, want ik
heb Sjors in het team. Die kijkt
eerst op zijn gemak, hoe ie moet
gaan vallen en dan gaat ie. Sjors
is de beste man voor dat soort kar
weien. De verzekering vroeg voor
die ene dag 165 gulden en dan zou
ie bij overlijden vijftig mille krijgen.
Maar zover laat Sjors het niet ko
men. Die wacht het goeie moment
af, vraagt of de camera loopt en
dondert 22 meter omlaag in de Oude
Maas. Meneer vraagt of het zo
goed is. En m één keer goed, want
Hammie's devies blijft: „Tijd is
geld".
Hier. neem mijn gabber Simon.
Simon is sloper. Die krijg je nog
niet met een voorhamer kapot. In
de Mountie-show krijgt ie eerst
van Kootje een schop onder de kin
en dan vliegt ie dwars door een
trapleuning op een tafel en vandaar
op de grond. Een mooie scène, waar
je als vakman wat van kunt maken.
Die regisseur zegt: „Zullen we het
eerst nog effe repeteren voor de ca
mera-instelling". Ik zeg: „Bij Ham
mie wordt niet gerepeteerd, bij Ham
mie gebeurt het in één keer". Hij
moet gelijk gebeiteld zijn.
Begrijp je nou een klein beetje,
waarom die Duitser mij om half twee
's nachts uit mijn bed belt.
Die man heeft gewoon gehoord, dat
Hammie hem uit de brand kan hel
pen. Die jongen was gewoon verge
ten, dat er nog een stel motorrijders
door zijn film zouden scheuren. Dat
kan de beste overkomen. Hij zou
die opnamen trouwens eerst in Ko
penhagen maken, maar toen ie
daar met zijn hele troep aan kwam,
hoorde ie. dat het Tivoli dicht was.
Toen is ie maar naar Amsterdam
afgezakt, want daar was ook een
kermis, had ie gehoord.
Kijk, in zulke dingen zijn die Duit
sers niet krenterig. Zo'n serie moet
jofel op de buis komen en dan don
dert het niet, of ie een ton kost of
een miljoen. Dat vind ik een gezond
standpunt. Als er bij ons een auto
de gracht in moet rijden, dan schrap
pen ze die scène het liefst uit het
draaiboek, want die auto is pleite en
dat vinden ze zonde van het geld.
Voor Nederland zijn wij nu een
maal unieke jongens. Dat mag best
eens gezegd worden. Natuurlijk, het
zijn geen uitblinkers, maar ze kun
nen wel alles. Ook de jongens, die
er niet uitspringen, hebben een ge
zonde geldingsdrang en daar is het
stuntteam voor. Ze komen door hun
kracht verder dan ze in de sport
ooit zouden bereiken. Dat zei Ro-
singa ook. Die zag Henkie Orde-
mondt een klassegevecht weggeven
in een treincoupé, man de fladders
hingen er bij. „Verrek", riep ie,
„als ik dat eerder had geweten, zou
ik jullie door heel Europa hebben
meegenomen". „Slijmert", heb ik
toen gedacht, „grote slijmert".
Begrijp je? Je vecht voor een
ideaal en als puntje bij paaltje
komt, krijg je stank voor dank. In
„Paranoia" vallen twee van mijn
jongens van een trap met dertien
treden die nauwelijks zeventig cen
timeter breed was. Als je een beet
je behoorlijke trap hebt, dan kijk je
op je gemak uit, hoe je de val kunt
breken, maar in dit geval was het
alleen „vallen en wachten, hoe je
terecht komt". Ik maak een klein
prijsje af. Voor je naam weet je
wel. Ik dacht aan die titelrol met
„het stuntteam van Hammie de
Beukelaere" erop. Ik deed het voor
de reclame. Wat gebeurt er? Die
hele scène komt in de film niet voor.
In „Het gangstermeisje" lukte het
goddank beter. D'r is geen Neder
landse regisseur, die een knokpartjj
kan filmen zonder Hammie en dat
was met het gangstermeisje niet an
ders. Ik kom met tien gabbers op
de Nieuwe Zijds en we rammen elk
aar toch vakkundig in elkaar.
Man, dat was om je vingers bij af-
te likken. Allemaal flauwekul na
tuurlijk, er was niemand, die een
echte opdonder kreeg, maar in de
film vlogen de stukken eraf. Een
plaatje was het. Toen we net lekker
bezig waren, kwam er een tram
voorbij. L/ijn twee, geloof ik. Je had
dat smoel van die bestuurder moe
ten zien. Als ie op dat moment een
pakhuis binnen had kunnen rijden,
had ie het gedaan.
Ik heb een boerderij in de Wie-
ringermeer en daar zitten we twee
keer in de week. Een beetje met
motoren slippen, een beetje paard
rijden en dan natuurlijk conditie
training. We onderrichten elkaar en
als we op een gegeven moment mer
ken, dat een geleerde greep voor de
camera anders moet, dan doen we
dat. Ik zeg altijd: „Voor Hammie gaat
geen zee te hoog".
Je moet me alleen niet gaan vra
gen, of ik op dit moment vier hoog
uit het raam spring, dan zeg ik toch
mooi: „Krijg jij maar mooi de kle
re". Ik doe het wel. Natuurlijk, ik
doe alles. Maar ik wil eerst effe we
ten wat er onder ligt. Een paar ma
trassen en wat dozen kunnen nooit
kwaad. Als die er liggen, zeg ik: „Oké
jongens, springen maar".
Begrijp je? Stunten is mooi, maar
je moet er altijd voor zorgen, dat
het puntje gevaar zo klein mogelijk
is. Iedereen kan vier hoog uit het
raam springen, maar het gaat er
om: hoe kom je terecht? Dat willen
de jongens van Hammie toch echt
graag weten, voordat ze zich klaar
maken voor de sprong.
hij prachtig onderuit. Ik dacht nog:
„daar moet je een artiest voor zijn".
Vakwerk was het. Ik vond het wel
wat vreemd, dat die fles niet gebro
ken was, maar ja, wie ten ik, dat
ik me daarmee mag bemoeien. Mis
schien stond het zo in het draaiboek.
Na vijf minuten merkten we pas, dat
Piet echt bewusteloos was geslagen.
Ze hadden die fles net effe te lang in
de ijskast laten staan.
Mij overkwam zo'n zelfde geintje
in een aflevering van Maigret. Ik
was aangenomen om een vent door
een glas-in-lood-raam te kieperen en
wat doe ik dus: ik meet de afstand
en denk: „dat is kinderwerk". Nou
dacht ik ook nog, dat het glas-in-
lsod-raam op het decor was geschil
derd. Het is immers allemaal nep in
die studio's. Ik pak hem op, geef een
brul en donder hem door het raam.
De stukken lood staken door zijn
hemd heen, zijn colbertje was aan
flarden. God bewaar me. Dat raam
was echt. Hij had zelf een klein
schrammetje op zijn rug, maar voor
hetzelfde geld had zo'n stuk lood
dwars door zijn longen kunnen gaan.
Weet je, wat ie zei, toen ie weer
opgekrabteld wa3? „Wie tetaalt dat
colbertje en dat hemd nou? Ha, ha".
Weet je, wat Max Appelboom te
gen me zei na de opnamen van
Floris? Ik heb negen maanden met
die man gewerkt en ik mag dus
zeggen, dat ik hem zo'n beetje ken.
De Belgen dachten altijd, dat wij in
Nederland geen avonturenfilm kon
den maken, maar ze weten nou be
ter. Ik zou de heren Belgen willen
verzoeken om eens met Appelboom
te gaan praten. Met alle respect
natuurlijk, maar als je die serie van
Floris ziet, dan weet je gelijk, hoe
film gemaakt moet worden.
Max zei: „Hammie, ik maak je een
compliment voor je opvoedkundige
werk tijdens de opnamen". Ik bedoel
maar.
Hij schurkt zijn zwaar doorregen
lichaam enkele seconden in de rie
ten stoel en legt dan een aangrij
pende hand op de leren mouw van
Henkie. „Dit is één van de gab-
En dan nog gebeuren er dingen,
die je niet verwacht hebt. In één
van die Mounties-show werd Piet
Bambergen met een fles op zijn
hoofd geslagen. Dat is een heel een
voudige zaak. Je maakt van suiker
een fles. je laat hem hard worden
in de ijskast en een uurtje voor de
show haal je hem eruit. Dan lijkt
het, of je er een schedel mee kunt
spijten, maar de man in kwestie
voelt het nauwelijks. Piet wacht dus
breed lachend op die suikeren fles
en toen de klap gevallen was, gleed
bers", zegt hij met dampende trots,
„die aan de wieken van een molen
hebben gehangen. Henkie, Simon
Kokkie en Mack. Ze waren elk voor
vijf ton verzekerd en er hing dus
op een gegeven moment voor twee
miljoen aan de wieken. Henkie had
ze vastgebonden, die is verhuizer
geweest en weet dus, hoe je een
platte knoop legt. Ha, ha, er kon van
alles gebeuren, maar die vier bleven
muurvast aan hun wiek kleven.
Appelboom had er een dag voor
zo'n film gemaakt moet worden,
in tien minuten bekeken. Het duur
de acht seconden voordat zo'n wiek
rond was en je kunt dus zelf uitre
kenen, hoe hard het ging. Een pracht
gezicht. Na afloop hebben we een
geweldige slok genomen, want als het
er op aankomt, kunnen we ook een
heel mooi feest bouwen. Wat dacht
je. De sport is nummer één, dat blijft
het ook maar denk toch asjeblieft
niet, dat we op zijn tijd niet eens
doorzakken. Lekker zuipen, lekker
eten, man, d'r is toch ook nog zoiets
als levenskunst. Wii zijn echt niet
vies van een feest, maar het werk
mag er alleen niet onder lijden. Hier,
vraag nou eens aan Simon, hoe ie
het vond om aan zo'n wiek te wor
den rondgeslingerd. Simon is een van
de vaste gabbers, die heeft in Floris
wel tien rollen gehad. Met baard,
zonder baard, met helm, zonder helm.
Noem maar op. Zonder Hammie zou
die serie er trouwens nooit geweest
n
Hammie en zijn team van onver
schrokken stunters: van links naar
rechts Henk, Nico, Simon, Kokkie,
Kootje en Bob, die hun meester Ham
mie de Beukelaere („ja, ik ben in
derdaad verre familie van die Bel
gische koekebakker") een gezonde
rugdekking geven.
zijn. We leefden er helemaal voor, we
geloofden er in. Mijn God, wat is er
mooier dan een ridderverhaal.
Als jongen droom je er van, lees je
er over.
Je zou allemaal wel eens in de
15e eeuw willen rondkuieren, een
schildknaap willen zijn. Ga me nou
asjeblieft niet vertellen, dat het ook
niet jouw grote wensdroom is ge
weest om als ridder door het leven
te gaan.
Voor ons is het niet bij een droom
gebleven: Wij liepen in harnassen, wij
hadden een helm op. Negen maanden
lang. Alles wat we op school geleerd
hadden over de tijd van de roofrid
ders, werd werkelijkhedi. Man, dat
is een grootse belevenis. Als je een
boodschap in het dorp moest doen,
dan pakte je een paard en reed je er
met open vizier heen. Op een avond
zijn we met vijf man naar de kermis
gegaan. Op de knollen. We geloofden
er helemaal in. Sterker nog: we wa
ren het. Vraag het Simon, hoe hij
het vond om aan die molenwiek te
hangen. Simon liegt niet, die zal het
heus niet mooier maken dan het is.
Simon is een keiharde. „Is het niet
Simon?" Simon glimlacht, kijkt naar
zijn meester en zegt: „Ik vond het
wel lekker".
Hammie knikt. Hammie wenkt de
ober voor een nieuwe ronde. Hij
slaat op zijn strak gespannen tors
en roept: „Ik hou van alles wat
oud is. Ouwe boerderijen, ouwe kas
telen. Ik heb een collectie antieke
wapens, waar Pistolen Paultje alleen
maar van mag dromen. Ik heb pis
tolen, waarvoor je zelf de kogels
moet gieten. En historische romans,
daar mag je me ook voor wakker
maken. Mensen als Jan Cremer kun
nen me gestolen worden. Wat die
schrijven, maak ik dagelijks beter
mee. Het punt is, dat je moet pro
beren om een fijn leven te hebben,
om prettig met de mensen om te
gaan. Ik heb gezien, hoe mijn eigen
ouders moesten sappelen. Mijn va
der verdiende 25 gulden bij Van Gend
en Loos en als ie zich verslapen had,
omdat ie gewoon kapot was, dan
moest ie een taxi nemen, want ie
mand, die te laat kwam, vloog er
gelijk uit. De stakkerd. En mijn moe
der. Die werkte voor een paar kna
ken als serveerster en dan moest ze
nog witte handschoenen aantrekken
ook.
Toen heb ik al gedacht: „Ham
mie, je moet aan de goeie kant zien
te komen. Je moet jezelf onafhanke
lijk maken". Het is één keer mislukt.
Ik had een leuke bar in Amsterdam,
de Hoky Poky, maar met een kunst
je hebben ze me er uitgedonderd.
In 1964 heb ik het opnieuw gepro
beerd, met een hoop schuld en een
hoop sores. In datzelfde jaar werd de
kleine Willem geboren en dat was
mijn gelukspoppetje. Ik kan nou doen
en laten, wat ik wil. Ik heb twee fijne
zaken en ik ben van plan om ergens
in de binnenstad nog een pakhuis
te kopen, waar ik een leuke zuip-
schuit begin. Stukkie eten, beetje
drinken en een dansje maken. Dat
moet toch kunnen. Iedereen in Am
sterdam praat over het toerisme,
maar als je wat op het oog hebt, moet
je de blaren op je tong kletsen om
een vergunning los te krijgen.
En dan natuurlijk het stuntteam.
Daar ga ik ook mee door. Ik heb
een outfit, die niemand in Neder
land Heeft. Als ze morgen tegen me
zeggen: „We maken een Wild West
film", dan kunnen we gelijk be
ginnen. Ik heb een zadel, waar zelfs
de grootste paardenkruk in blijft
zitten. Hij hoeft zich alleen maar
aan de knop vast te houden. Ik heb
geweldige jongens, die voor geen
Amerikaanse stuntman onder doen.
Zeg maar, wat je hebben wilt. Robin
Hood, James Bond. We maken het.
Als het moet springen we ook nog
van de Westertoren. Maar dan moet
je er wel eerst een paar matrassen
onder leggen."
Wanneer u deze plaat goed bekijkt, ontdekt U al gauw dat de b
en jongedametjes allemaal tweelingen zijn! Het zijn zelfs
tweelingen, d.w.z. óf twee jongens óf twee meisjes. U kunt ze aan dj
sprekende gelijkenis gemakkelijk herkennen en mocht het hier e,
toch moeilijk zijn, dan wijst de kleding het wel uit: elk paar tweelii
precies eender gekleed
De tweelingen zitten, of staan, beslist niet allemaal naast elkaar,
zit de éne broer hoog in dé boom en de andere in het grasveld. In
val zijn hun (of haar) namen duidelijk leesbaar. Op een enkele n:H
schien (waar een letter eventueel schuil gaat), maar U kunt dan de
gemakkelijk raden.
Nu moet U zien of U alle tweelingen, op een heel aparte wijze, kunt „passeren"; U noteert daarbij teve
beginletters van alle namen die U aldus tegenkomt. U zoekt allereerst de jongen die zo genoeglijk aanzi;
likt; U noteert de eerste letter van zijn naam. Nu zoekt U zijn tweelingbroer en schrijft ook die beginlet
Maar nu komt het; deze broer heeft op de een of andere manier konfakt met één helft van de volgends]
ling! Heeft U die gevonden, zoek dan ook zus of broer van deze tweeling (dus de andere helft) op en
ook van deze de beginletters. Deze laatste heeft wéér, maar dan geheel anders een bepaalde verbintei
tweeling nr. 3. Enz. enz. Op zo'n wijze maakt U kennis met alle tweelingen die er zijn! Het „kontakt"
alles zijn: zo ziet u er twee met een sombrero. Kennelijk zijn deze verwisseld, gezien de letters op de
maar in elk geval is het ook hier weer nr. 2 van de ene tweeling, waarmee U kunt „overspringen" nu
van de volgende! De gevonden tas van de leerling-banketbakker wijst vanzelf naar de enige knaap
naam P! Alles schakelt op de een of andere manier aan elkaar; U rnpef dus goed kijken. De „kring" eii
een meisje met vraagteken
Wanneer U alle beginletters van de jongens- en'meisjesnamén'hebt genoteerd, leest U daaruit een kil
in telegramstijl. Een voorbeeld om te zien hoe het gaat: U begint bij Wim en vindt dan zijn broer An'
heeft dus al een W en een A) Antoon gooit een appel op het hoofd van Tineke en verderop maakt haart]
grid een dansje met Sjoerd (dat wordt dus T-l-S). Sjoerd's tweelingbroer blijkt Dirk te heten en die zegt if
Elly (is dus D-E).
U krijgt dus al: WAT IS DE. het begin van een vragende zin
Maar. dit voorbeeld is natuurlijk volkomen fout. Aan U om de échte zin te ontdekken. En wat
daarmee? Wel, U geeft er antwoord op en dit antwoord is Uw oplossing! Oplossing financiële
^LENGER 7 in Golf
-LENDRECHT 7 vn Avor
r Las Palmas
iSSMATELLA 7 vn Men;
ihmadi nr Mombasa
KMEREND 6 Vn Kaapst
®°LOMBOK 8 te De
alaam verw
OR 6 vn Antwerpen n:
amburg
ORAB 6 vn Salvador i
'almas
MAAR 6 vn Djibouti nr
DA 6 vn Tacoma nr Y<
OMEYKUST 7 te Antw
'HNIS 7 te Piraeus
STROOM 6 vn Quebec
otterdam
[ESTLAND 6 vn Dominic
'reston
YLIA 6 vn Curacao r|
arden
RDERKERK 6 v.n Lond'
:bire
IERIAKUST 7 te Bremen
ON 6 vn Funchal nr
[otterdam
DRECHT 6 vn Point Fc
bntreal
ER WAAL 8 te Penang
'ENDRECHT 7 te Callao
..SES MARGRIET 6 vn
'illemstad n,r La Guaira
EGALKUST 6 vn New
iladelphia
,'ENKERK 7 te Marseille
.COMA 6 Vu Halul nr Ro
JE NASSAU 6 vn Pta
Igada nr Southampton
AM 7 te Istanbul
_1 6 vn Sevilla nr Mar
[DRECHT 6 te Brake
,T ADELAIDE 7 vn K
Brisbane
1EFKERK 7 te Marseille
AR 6 te Cotonou
[TILLA 6 dw Azoren nr
tontegobay
WON LEIDEN 6 vn 1
Auckland
,LIA p 6 kp Palmas nr
■ENES 6 vn Bremen nr
mburg
WERSUM 6 te Bremen
IRIAKUST 7 te Bremen
,ON 6 vn Portsmouth n;
Lvannah
'ERDAM 6 vn Casablai
ideira
OSKERK 6 vn Port El
East London
jON 6 te La Guaira
AT FUTAMI 7 te Durb;
AT LUZON 6 vn Singaj
[risbane
LAND 8 te Rotterdam
iEKERK 6 vn Kaapstad
'inkerken
tEMSKERK 6 te Hambui
.LLES 7 te Amsterdam
jON 6 vn Amsterdam nr
-bados
ARISTOTELES 7 vn Amsterc
West Inidië via Antwerpen
ATTIS 7 te Amsterdam
DOMBURG 6 vn Rotterdam n
^^nrwich
'MAN 6 te Rotterdam
BOS 6 te Rotterdam
jER LEK 6 te Rotterdam
ERKERK 7 te Rotterdan
|LA 7 te Lagos
-TELPARK 7 te Sasebo
STERIA 8 te Mena ad A
PENAME 7 te Guayaquil
JA VEN 7 te Buenos Air
|OTEKERK 7 vn Colombo
rban
p HOLLANDER 7 te Las
^jÉfhaven^^ pass Lamdse
FSEDIJK 7 vn Rouam rur Fre
a8 ne Taiban&a'0 ver
^"j A 7 vn Stamliow na
dam
ELDRECHT 6 vn Freetown
■Hssanigen
BatonY)1 DIJK vn Penang
«PIONELLA 7 vn G-othenbi
«Stockholm
«"KFRKE?K 9 te Yokohama
rTnb7.6„vn Daka-r nr Co
uIPPIA 7 te Sriiracha
_ï®Jl-)AM 7 te Funchal
IERLAND 7 vn Eastfand*
~TT,-lrban
#^^F*®KERK 7 te Lcxrenco Ma
UNION MINIèRE heeft meege:
■LZ1J Gen deel van de claims.
wi|ail en' die Prb S.A. kor
Bn heeft uitgegeven voor ve
tog van haar kapitaal, zal o\
van Société Générale en
verbonden maatschappijen
®PLET Machinefabriek N.V.
..z*utp n ontving opdracht voi
prmg van speciale produkt
die bestemd zijn voor de j
ggpJuitse zuivelfabriek Dobom:
medio volgend jaar in het Rc
bied wordt gebouwd.
B^an °nze redactie binnenlan
STERDAM Op de 8,75
dertigjarige obligatie!
ten laste van de Stichting
iyk Nederlands Gasthuis
|ujders te Utrecht is tot eei
£g bedrag ingeschreven, da
toewijzing een belangrijke r
moet worden toegepast. He1
SE? uitSifte van f. 3 miljoe
gen 100 procent.
1STERDAM (ANP) Doo
rt gezette verkrapping var
riarkt o.a. als gevolg van l
gbetalingen en dollarafdra
de Ned. Bank, moest vi
net van daggeld (Call M<
Jtiisch worden verhoogd en
tot 51& pet. Donderdag
temet van 1% op 2V4 pet