Kunstmatig gekoelde nachtmerrie in de kokende prairie k kant ar duizenden dollars vetkezen, je kant er trouwen en sdtetdm en dat allemaal binnen tien minuten >000? stic /vandkrant? e dierentuin met aktu 7796 kans elfs 9796. izeker. et duizend nieuwe n. die u dierbaar straks heel tdan bij de tijd? ir alle extra? ie? xico? Voordat plannen? gepraat met uw u eigenlijk wel istandigheden zijn gstpersoonlijke jlaan8,DenHaag. Frisse energie Huzarenstuk tüeufhoed Monstrum Godverlaten louder ramen DE STEM VAN ZATERDAG 11 OKTOBER 1969 en? IAS VEGAS Aan het einde van de kokendhete woestijn een donkergele zandbak, waarin alleen de taaiste cactus de strijd tegen de zon nog niet heeft opgegeven trekt Barbara Littwood voor de 853e maal aan de blinkende handel van de slotmachine. Het is half vijf in de nacht, die de temperatuur heeft doen dalen tot 36 graden Celsius. Praise the lord. Er is nog barmhartigheid. Om acht uur van avond had ze al 256 dollar verloren, een plastic handtas vol dimes, waarmee ze het stomme monster voederde. Om tien voor negen won ze voor de eerste keer de jackpot, even over elven liep de ma chine voor de tweede maal leeg. Het klonk als 'n closetpot met nier stenen, die krachtig wordt doorgetrokken. Even probeerde Barbara littwood het toen aan de baccaratafel. De dertig dollar, die ze inzette, was ze binnen twee minuten kwijt, met de volgende vijftig dollar overleefde ze twee rondes, die haar bezit deden aangroeien tot over de 400 dollar. Een blonde juffrouw met een rose konijnenpak streek met haar pluimstaart zacht langs haar been en vroeg, wat ze wilde drinken van het huis. Ze nam een whiskey on the rocks, accepteerde ook de gratis sigaret met filter en kocht vervolgens voor 300 dollar fiches. Ze speelde doodvoorzichtig, want het was haar huishoudgeld en de maand had nog zestien dagen. Om twaalf uur stond ze bij de coke-automaat met alleen nog haar handtas vol dimes. Ze had nog een lange, verrukkelijke nacht voor zich. msm ,...De girls van de Parijse Folies Bergères en het Lido worden in speciale chartervliegtuigen overgevlogen om in de woestijn een best beentje voor te zetten (Van een onzer verslaggevers) LAS VEGAS Barbara Littwood, 46 jaar, moeder van twee kinderen, heeft haar schoenen uitgeschopt en staat nu wijdbeens voor de slotma chine. Ze kijkt naar het glas, waar achter de gekleurde figuren rondtol len. Als ze drie citroenen op een rijtje heeft, zal de blinkende lekbak weer volstromen met dimes. Ze heeft de handel extra lang vastge houden en daarna voorzichtig van zich afgeduwd. Ze wacht in ademlo ze spanning af. Aan de andere kant van het looppad harkt een gapende croupier voor twaalfduizend dollar aan fiches naar zich toe. Faites vos jeux. Het is kwart voor vijf in de lange nacht, die alweer wijkt voor de dag Bloedrood kruipt de zon boven de kale grijze bergen uit. De machine rochelt en spuwt met tegenzin drie munten uit. Barbara glimlacht. Ze heeft nog twintig dollar en een ticket voor de vliegtocht naar Los Angeles. Ze koopt een hamburger en pro beert een nieuwe machine. Een blon de juffrouw in een Schotsgeruit pak. vraagt, of ze iets wil drink en van het huis. Coke of Seven Up, want alle waar is naar het geld, dat ze stuk slaat. Ze wint drie dollar en verliest er zes. Ze geeft een klap te gen de ruit en vloekt. Tranen trek ken slordige voren in haar pancake. verliest 500 dollar en herkauwt het bedrag kwijlend voor in de mond. Een blonde juffrouw in het pak van een horse-guard komt vragen, of ze iets van het huis wil drinken. De vrouw schudt haar hoofd, kijkt dan naar boven, waar een brede spiegel- baan boven de speeltafel glinstert. „Hebben jullie het gezier schoften?" schreeuwt ze, „jullie bestelen me al lemaal". Die bede omhoog richt ze tot de controleurs, die in alle gokpaleizen waken over de gouden eerlijkheid van Las Vegas. Ze liggen op hun buik op de manshoge vlieringen, die met kunst en vliegwerk tussen zolde ring en dak zijn gewurmd en wer pen continu hun adelaarsblik om laag naar de graaiende handen van spelers en bankhouders. Daarnaast beschikken de eigenaars over een gesloten circuit van televisiecame ra's, die elke manipulatie haar scherp registreren en doorgeven naar de regiekamer, waar de eigen rechercheurs op scherp staan. Las Vegas is als de dood, dat de onder wereld, de duistere syndicaten van Los Angeles en San Francisco zich meester zullen maken van de stad en om die coupe te verijdelen heeft men zelf knokploegen geformeerd, die alle zware jongens de woestijn inranselen. Een van de laatste slachtoffers was Frank Sinatra, die hartelijke betrekkingen zou onderhouden met de Amerikaanse Maffia. Hij werd eerst gedwongen om zijn aandelen in het enorme Sands-hotel van de hand te doen en daarna blokkeerde men zijn krediet. Zoetgevooisde Frank was gewend on in zijn eigen Sands met inzetten van tienduizen den dollars te spelen, maar toen hij op een avond 15.000 dollar schuld aan de bank had, werd hij door de hotelmanager op de schouder getikt en gesommeerd het bedrag cash op tafel te toveren. Sinatra weigerde, gooide zijn glas whiskey over de ta fel en sloeg de croupier tegen de vlakte. Twee seconden later lagen zijn twee voortanden in het hoogpo lig tapijt en werd hij door vier be wakers de warme strip opgewerkt. Haar voeten branden. „Shit", mom pelt ze, „bullshit". Ze gooit haar laatste dimes in de smalle gleuf, lui stert met gebogen hoofd, maar de machine geeft geen krimp. Ze pakt haar glas en smijt de coke tegen het venster, waarachter twee aardbeien en een cocosnoot roerloos liggen op gebaard. Drie aardbeien hadden haar de jackpot gegeven. Ze pakt haar poederdoos en kijkt in de ron de spiegel. Dan sloft ze naar de bui tendeur, die vanzelf open gaat. Ze kijkt naar het immense plein, waar het asfalt alweer dampt. Waarach tig, Las Vegas geeft de vreugde niet cadeau. In de donkere gokpaleizen van Stardust, Bonanza, Alladin, Frontier Dunes, Fremont en Sands blaast de air-conditioning ondertussen frisse energie in de richting van de crou piers, die hun dobbelstenen tegen de rand van de speeltafels carambole ren. Een vrouw met het figuur van haar dochter en het hoofd van haar moeder maakt duidelijk slagzij maar de fiches ziet ze nog. Ze heefi ze voor de verandering op de ran den gezet, de man in smoking naast haar houdt zijn hand onder haar ok sel, waarbij hij krijgshaftig kijkt als vaders op oude, bruine foto's, die zich met een hand op de piëdestal hebben laten vereeuwigen. De vrouw De grote Howard had een krans gestuurd, maar zelf liet hij zich bij de begrafenis van zijn rivaal niet zien. Hughes is voor het laatst in 1947 gesignaleerd en de foto, die toen genomen werd toont een vage figuur onder een brede gleufhoed. Sindsdien hebben honderden foto grafen en journalisten jacht op hem gemaakt, maar hij bleef de ongrijp bare macht achter het grootkapitaal van Amerika. De hoofdredactie van de Los Angeles Times loofde 15.000 dollar uit voor de man die erin zou slagen een foto van de onzichtbare koning te schieten, maar de premie ligt nog steeds onaangeroerd in de kluis van de Bank of America. Hughes heeft zich twintig jaar ge leden vrijwillig uit het openbare le ven gegumd en heeft geen behoefte meer aan de wierook van de publi citeit. Hij heeft de gehele bovenste etage van het Thunderbird-hotel in Las Vegas tot zijn beschikking en Iedereen in Las Veg-as wist, dat dit ongehoorde huzarenstuk een ver geldingsmaatregel was van Howard Hughes, die nog een persoonlijke ap pel met de zanger te schillen had. Hughes, de miljardair, de onge kroonde koning van Las Vegas, be schouwt de stad in de woestijn als zijn privé Sodom en Gomorra en duldt geen tegenspel. Nic de Griek heeft he; enkele jaren geleden ge probeerd. Hij kocht met steun van de grote Griekse kolonie in Amerika grond in het centrum van Las Ve gas en zette de spaarcenten van dui zenden emigranten op de magische cijfers. Het was de grootste gokker van de zestiger jaren en hij kreeg daarnaast het predikaat van de grootste verliezer. Toen hij enkele jaren geleden stierf was hij zo arm als een kerkrat, maar zijn droom ging toch in vervulling. Opgebaard in een gouden kist werd hij op een open rijtuig over de strip naar het hete, bruine graf gereden, waar sindsdien een engel van marmer rouwend de wacht houdt. als het hem daar te benauwd wordt, daalt zijn privé helikopter op het dak en neemt hem onbereikbaar voor de nieuwsjagers mee in het zwerk. Hij heeft ook zijn eigen trein met geblindeerde ramen, zijn eigen villa in Beverley Hills met een drie voudig cordon wachtposten, die hem bijtijds waarschuwen voor indrin gers. Zelfs een deurwaarder, dif hem persoonlijk een dwangbeve, moest overhandigen zag na een ein deloze wandeling door het park nog net, hoe Hughes in zijn helikoptei wegvluchtte. Hoe groot de rijkdom van deze man is, weet geen mens, een kleine indicatie was misschien de plotse linge verkoop van zijn meerderheids pakket aandelen in de luchtvaart maatschappij TWA. Hij kreeg in eer dag een bedrag van 385 miljoen gul den op zijn bankrekening bijgeschre ven. Met dat geld begon hij gelijk een eigen luchtvaartmaatschappij Air-West, die nu met zijn vloot van de modernste straalverkeersvlieg- tuigen het monopolie heeft op de ra zend drukke route ussen Las Vegas en Los Angeles. Het aantal passa giers dat uit de hete woestijnlucht kwam vallen steeg van ruim twee miljoen in 1967 tot 3,5 miljoen in 1968. „Hughes", zegt een van zijn medewerkers, die zijn eigen baas nog nooit heeft gezien, „koopt vlieg tuigen zoals een ander een brood Van de 254 vluchten, die elke dag op het vliegveld van Las Vegas be ginnen, neemt de onzichtbare Ho ward er meer dan de helft voor zijn rekening. Hoeveel hotels en gokpa leizen hij zijn eigendom mag noe men weet geen mens". De vijftien miljoen mensen, die elk jaar de pelgrimstocht naar het Mekka in de woestijn maken bekom meren er zich overigens niet om in wiens bed ze nu eigenlijk slapen- Er zijn er immers meer dan genoeg. 22.000 op dit moment, in 1971 zullen er 33.000 peluwtjes van mollig dons op de grote en kleine gelukszoekers wachten. Zojuist heeft hotel Interna tional zijn verzilverde deuren ge opend: een gigantische toren staat veertig meter verder al in de stei gers. De goudkoorts in Las Vegas is niet meer te stuiten. Nauwelijks honderd jaar geleden was het een schamele nederzetting, waar 30 mormonen zich tevergeefs tegen de plunderen de indianenstammen verdedigden. Veertig jaar geleden werd het eerste hotel gebouwd, dat inmiddels alweer door bulldozers met de grond gelijk is gemaakt. Sindsdien heeft de woes tijn een monstrum gebaard, waarin het geratel van de tienduizend slot- machines nooit meer verstomt. Over het hete zand zijn asfalttapijten uit gerold, waarlangs de hotelpaleizen elkaar in pompeuze ijdelheid over treffen. In de koele feestzalen dan sen de langbenige girls van de Fo lies Bergères en het Lido en bren gen sterren als Frankie Lane, Bar- bra Streisand en Ella Fitzgerald hun uitgekiende shows. Hun namen spatten in neonscherven van ;de ge vels, hun gezamenlijke gage be draagt meer dan een miljoen dollar per week. Dat is Las Vegas. Een kunstmatig' gekoelde nachtmerrie in betón, èen' groteske blokkendoos in een godver laten landschap, waar Amerika 24 uur per dag, 365 dagen per jaar met de tong op de lakschoenen speelt. Voor de verliezers, die behoefte hebben aan geestelijke bijstand zijn er 143 kerken, waarin Gods bedoe lingen met de mens op 35 manieren worden uitgelegd. Voor romantici, die weinig tijd willen verliezen, zijn er 22 kapellen, waarin men binnen tien minuten voor 30 dollar kan trouwen en voor 70 dollar kan schei den. The Chapel of the Bells biedt in zijn advertentie de keus tussen ;en rechter en een authentieke domi nee. Foto's, ringen en een grammofoon- jlaatje van de plechtigheid worden egen bijbetaling ook geleverd. Vier m twintig uurs service, creditkaarten .vorden geaccepteerd. De Sweetheart- wedding-chapel op de Zuid boule vard gooit er gratis corsages tegen aan en de Lucky-chapel stuurt een axi naar het hotel om het bruids- oaar op te halen. Vorig jaar hebben 44.367 mensen van deze aanbiedingen gebruik ge maakt, wat een stijging betekende van 4,8 procent ten opzichte van het toch al zo vruchtbare jaar 1967- Daarentegen steeg het aantal ge boorten vorig jaar slechts met 4 tot 5014, en dat op een bevolking van 290.000 zielen, die langzaam ver schroeien in de gloeiende wind. Toch ontmoet je weinig ontevre den mensen in Las Vegas, want de vette, onvoorstelbare winst balsemt alle ontberingen. Vorig jaar hebben de geëerde gasten voor 277.624.239 dollar vergokt en 271.451.879 dollar aan ander vertier stuk gesmeten. Daarnaast zorgden de ruim twee miljoen doorgaande reizigers nog eens voor een snoepcentje ten be drage van bijna elf miljoen dollar. In souvenirs, hot dogs en gemari neerde kikkerbillen werd in diezelfde twaalf maanden 282.431.879 dollar geïnvesteerd. Las Vegas op haar beurt pot deze poet niet op, maar bouwt in krank zinnig tempo de meest bizarre gok- tempels op dit ondermaanse. Naast een restaurant in de vorm van een raderboot is er sinds vorig jaar nu ook een circustent, waarin trapeze werkers hun salto-mortales maken boven de sïotmachines en de draai ende roulettes. Deze rood-wit ge streepte canard is geheel van beton opgetrokken, maar door een geraf fineerde belichting met nerveuze schijnwerpers lijkt het 's nachts als of het dak een wapperend tentzeil is. „Dit is de stad van de toekomst", zegt de uitermate stuurse heer Peyne, die in een bunker zonder ra men de glorie van Las Vegas uit draagt. Met intense tegenzin neemt hij zijn gasten mee naar het oudste gedeelte van de stad, dat dertig jaar geleden werd opgetrokken. Hij heeft de air-conditioning van zijn wagen hoog opgejaagd en smeekt ons, of we asjeblieft alle ramen dicht willen houden. Het zweet loopt met stralen in zijn kleffe overhemdboord. Down town Las Vegas bestaat uit twee massieve blokken, volgepropt met gokmachines Cola en tweepersoons bedden. Aan de gevels hangen twee miljoen lampen en 60 kilometer neonbuis, die de woestijnnachit voor goed verjaagd hebben- De heer Peyhe veeg); met een zakdoek over zijn vo'orho'ofd en raadt oris a'an om niet uit te stappen. „Op kantoor heb ik wel foto's voor u", zegt hij, „we Kuijnen beter wat ?aan drinken". Over de strip jagen de auto's vier rijen dik het imaginaire geluk ach terna. Oqk dezè nacht geeft ds' bezetenen geen uitstel van executie. Faitea vos jeux. Twee mijl verder huilen de jak halzen. Over drie uur vliegt Barbara Litt wood terug naar Los Angeles. 'cm/, ik fowfi qam/ jboWMiV. i, ftUMv fatVtw rtjéyui djL, lt/ yk/ PRUIM AARPBEI kers IWOER& El SINAASAPPEL ABRIKOOS AALBES PEER LIMOEN APPEL BANAAN De begiWette*» va* Ja. Vru&hte^die. ncefgfo afyebe&ld vorwen, vat» boven haai* onderge- iezen-, een. wsor4. in elk hokje apart vindt u, wat er gevraagd wordt op te lossen, een woord of een woorddeel van een zin, waaruit u zelf kunt lezen wat u verder doen moet en dat verband houdt met de „code" links van nr. 3. Het zal voor u niet moeilijk zijn deze 14 probleempjes op te lossen. Wat de bedoeling is staat er overal bij te lezen. Schrijf het gevondene op in elk hokje! In enkele gevallen komt er slechts de helft van een woord uit. Laten we aannemen dat u in vak 6 de letters GEL vindt en in vak 7 UID, dan is het zonder meer duidelijk dat het woord GE LUID is bedoeld, hoewel dit verder een voorbeeld is dat nergens op slaat. Want het zijn heel andere woorden die u zult vinden en wan neer u alles in de volgorde 1 t.m. 14 achter elkaar zet, leest u wat wordt opgedragen. Er is een rebus bij, wat fruit, en Dloemkunde, een kruiswoordpuzzel- je (zonder zwarte hokjes), een oeetje eenvoudige aardrijkskunde ?en kleine test omtrent uw dieren- kennis en nog veel meer. U ichter al deze oplossingen ïpart op te geven. 3e uitkomst vindt u, zoals gewoon - ijk, op oirize financiële pagina. door hoeft niet oiec-nrs 3 teq'n* 1 v letters OKtJcrJeze i 3- ai'erew^üYi goed» Wtb de-ze 3 ieestr U e&uq&taL

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1969 | | pagina 19