:nken
FFER
Nederlandse meubelindustrie
heeft succes in Amerika
D
i
N
K
B
V
r"
E
tii
N
A
MARTELAAR ARIE GING VIJF DAGEN BROMMEN
te
ÏTEITEN
DB STEM VAN ZATERDAG 27 SEPTEMBER 1969
KOLENBOEREN
W» DE
BARRICADEN
ze draait alleen Op de
[Wie neemt het initiatief
|p touw te zetten waar
ook niet-leerlingen, elke
ar binnen kunnen vallen
en te laten waar hij o£ zij
Jft: een beetje praten, een
liederen met verf, een
(kijken of een dansje ma-
lere, zuivere buitenschool-
lit: het Kreatief Ludiek
raar we elkaar in een,
zeggen, creatieve sfeer
en waar alle mogelijkhe-
ezig zijn om latente crea-
r ontplooien en eventueel
ontwikkelen.
rest is er niets en nie-
Jaarom niet? Wij zijn met
Inderd op school. We ko-
Juisteren, we zeggen ja en
tis niet), we gaan naar
de schooleoncerten of
J min of meer verplichte
Ir dan heb je het gehad.
|ondernemen we eigenlijk
buiten school, als vrien-
'elkaar, iets leuks en zin
gen.
(s iemand het soms nog
t. Op donderdag in de
J hebben we in 't K™ een
Ind en soul- en taluesfeest
Igezet. Het begint om acht
lenk dat daar toch wel be-
Tig voor zal zijn..!!
-LS, afkorting van krea-
(iek sentrum, hult zich
Twaas van geheimzinmg-
ilam.gr ijkste doelstelling
Itimuleren van kreativi-
1 van het ludieke in de
froomaamste aktdvitenten
tieh tot nu toe afgespeeld
lliteraire vlak en in de
preld.
jnteel wordt voorbereid:
protestactie tegen de Pro-
Jctie, die ten doel heeft
(protest in de kiem te
en.
oprichten van naeuwe,
lm geoutilleerde, ouder
lingen. Bijv. dichtgenoot-
p enz.
feuw geven van een to-
litvoering, zij het in een
Ve vorm dan bij de Au-
Yisuele avond. Er komt
•neer satiries kabaret en
lal er underground-music
pcht worden door ee
;-garde popgroup.
higen zijn in staat alles
olwereld op te bouW®" den,
C, hetzij met hun handen,
ij neer kunnen kbken, ,jrect
voeten, waar zij geen
hebben."
Lrlingenbestuurzou
lien worden met een en
(u, advocatenkantoor
Ag van scheidsrech wg
■tenbureau etc. ziet
It percentage van d
%oor hen gekozen en
I te mogen zegg.em g]jben
I wij geen 0,Ploss™gor(it ons
Pote" Problemen, worm d
I de strop om de hals g
jig is er ook ^n aantal,^
I" leerlingen, zodat een
niet uitgesloten is.
lulden middenweg de
beste manier, omdat j
f „wel iets" .2 effl a"'
|it te staan en vaak Ueven
hebben op hets® Wat
:erling in het eUcaat
en open tegenove
l>- -L- is daaro»:
loomame taak orga.
licatiemiddel zïjn- cultu-
pan discussieavond. vrij)
Kings, bals 'en n Wan'
¥its bijkomstighedem .kelli
fi elkaar niet kan en
L nauwelijks mogel«K
lengen. docenten
fesenpersoon tussen lingen-
ïngen heeft het j af te
Ie taak leerlingen ^en'
((soms wel moeilijkj mee
Ik één) en docenten
ln' «rel vooi-
Ite zijn b^'Jf^drukt, cor'
lat de ene kant uw een
t andere kant weer te
®t van haar k» buffer«
ARIE KROMHOUT: koffie een dubbeltje te duur.
(Van een bijzondere medewerker)
MAASTRICHT Als het meisje met haar vriend meubeletalages
gaat bekijken, wordt het menens. Ook voor de meubelfabrikant is dit
een belangrijk ogenblik in zijn zakenleven. Want uit een wetenschap
pelijk onderzoek naar structurele vraagstukken in de meubelindustrie
blijkt, dat de vraag naar meubelen een duidelijke samenhang vertoont
met het aantal huwelijksvoltrekkingen.
Een andere factor van invloed is de stijging van het gezinsinkomen.
In dat geval gaat het niet meer om de eerste inrichting, maar om
vervanging daarvan.
Meubelprijzen zijn in de achter
ons liggende jaren niet zo snel ge-
Btegen als de kosten van levenson
derhoud, zodat wij mogen zeggen
dat meubels relatief nog goedkoop
zijn! Of het nu ligt aan méér hu
welijken, meer neiging tot vervan
ging van het oude, of de lage prij
zen, een feit is dat de toekomstige
ontwikkeling er (volgens dit weten
schappelijk rapport) in ons land bij
zonder goed uitziet: bedroeg de om
zet in woningmeubelen in 1966: 581
miljoen gulden, voor 1980 verwacht
men dat het 1.130 miljoen gulden
wordt. Dat wil zeggen, ongeveer
een verdubbeling in 14 jaar tijds!
Het is goed werken in onze meu
belindustrie, maar toch kampt men
er nu al met personeelstekort. Wat
men bij de naam „Industrie" mis
schien niet zou verwachten in deze
gemechaniseerde wereld: Van de
17000 huidige werknemers zijn er
13.600 handwerkers, waaronder on
geveer 5 procent vrouwen!
Wij beginnen ons goed te weren
ln het buitenland, 10 procent van
onze houten meubelen gaat o.a. de
grens over. Binnenkort start een
grote exportactie op Duitsland waar
voor een collectieve manifestatie
van Nederlandse meubelindustrie op
de Keulse Jaarbeurs in jan. a.s.
zal plaats hebben. Een van onze
grootste meubelexporteurs Boll
Scharp Castle Furniture te Ensche
de die meer dan driekwart van zijn
produktie uitvoert, heeft de
stap
over de Atlantische Oceaan ge
waagd, en in Amerika twee toonza
len geopend, één in Chicago en een
in Santa Anna aan de Westkust.
De eer die Artifort (Wagemans
Van Tuinen) te Maastricht ten
deel viel, straalt af op de hele Ne
derlandse meubelindustrie: twee
fauteuils werden door het „Museum
of Modern Art" te New York uitge
kozen voor de permanente exposi
tie. De ene bestaat uit een glasfiber
schelp met of zonder gestoffeerde
binnenschelp. De buiten-schelp is in
3 kleuren n.l. rood, wit, zwart te
verkrijgen, de gestoffeerde binnen
schelp in legio kleuren van elasti
sche bekledingsstoffen.
De andere heeft een stalen frame,
bespannen met elastisch canvas,
waarop vormgegoten schuimrubber.
Ook deze fauteuil is met diverse
kleuren elastische stof te bekleden.
Beide zijn ontworpen door Pierre
Paulin.
Wellicht nog belangrijker is de on
derscheiding waarmee een derde
model van Artifort werd bekroond:
de A.I.D. Award, jaarlijkse prijs van
het Amerikaans Instituut van Bin
nenhuis-ontwerpers in Chicago; een
erkenning voor het succesvol stre
ven eigentijdse meubelen te bren
gen. Dit bekroonde meubel, even
eens een ontwerp van Paulin, heeft
een romp va nstalen buis, is bespan-
De jaarlijkse prijs van het Ame
rikaanse Instituut van Binnenhuis-
ontwerpers in Chicago: de AID viel
Artifort ten deel voor dit meubel.
(Van een onzer verslaggevers)
HOOFDDORP „Persoonlijk ken ik een brandstofhandelaar uit
Zwanenburg, die zich van ellende heeft opgehangen. En er zijn er in
het gekkenhuis terechtgekomen. Wat mijn eigen ervaring betreftik
ben een witte pomp annex wegrestaurant begonnen. Als ik een
ANWB-bord langs de weg zet om de mensen op mijn zaak opmerk
zaam te maken, haalt de politie het weg. Maar toen ze hier in Hoofd
dorp een nieuw zwembad wilden beginnen, gaf een grote benzine
maatschappij een half miljoen in ruil voor een fraai plekje, waar ze
een nieuwe pomp neer wilde zetten."
Arie Kromhout (42) blust zijn op
komende gramschap met een slok
van het kopje koffie, dat hem op
vijf dagen celstraf is komen te staan.
nen met elastisch canvas en gestof
feerd met vormgegoten schuimrub
ber. Alleen tricotstof is geschikt
voor de bekleding, daarom noemt
Paulin deze en soortgelijke fauteuils
zijn tricot-serie.
nnen
„Ik heb het goed gehad in de Haar
lemse gevangenis", zegt hij. „Ze
zijn erg lief voor je. Ze zorgen dag
en nacht voor je. Maar om als fat
soenlijk mens te moeten verkeren
tussen criminelen dat is geen kip-
penvuil. Wat heb ik helemaal ge
daan? Wij met onze witte pompen
hebben ervoor gezorgd, dat de ben-
zine-prijs met negen en een halve
cent naar beneden is gebracht. Toch
sta je als een rebel te boek en wordt
je als een piraat behandeld".
Hij werd door de economische po-
litie-rechter veroordeeld tot 25 gul
den boete, omdat hij de prijzenbe-
schikking horeca had overtreden
door de prijs van het kopje koffie
van 40 cent op 50 cent te brengen in
zijn piepkleine, maar massief be
klante weg-restaurantje aan de
Kruisweg te Hoofddorp. „Een calcu
latie-fout", zegt hij onschuldig. Hij
besloot, niet te betalen, maar de
hem subsidiair opgelegde vijf dagen
te gaan zitten. Hij wilde met zijn
gekooide martelgang de aandacht
vestigen op de nood-situatie van de
5000 brandstof-handelaren in Neder
land, die de glans van hun zwarte
goud in vier jaar tijd hebben zien
weg-bleken aangevreten door het
aardgas Hij is zelf, behalve pomp
houder en restaurateur, een kolen
boer, zoals het vak in patriarchalei
dagen heette. In 1964 zette hij 4000
ton brandstof om. Dat is nu tachtig
percent minder geworden. Dan nog
geeft hij toe, vorig jaar op zijn kolen
een netto winst te hebben gemaakt
van 30.000 gulden. Het gaat hem dan
ook minder om zichzelf („Ik ben
god zij dank een gelukkige uitzonde
ring; ik heb hierachter 20.000 vier
kante meter land liggen, waar ik
iets op kan beginnen") en om de
boete van 25 gulden dan om het lot
van zijn collega's. „Als ik denk aan
zo'n jongen, die altijd heeft moeten
klooien op een werfje achter het huis
en die er nu een paar pompen op
zet, dan begin ik te huilen-
Het ergst vindt hij de apathie
van zijn vakbroeders. „Ik zelf heb
250.000 gulden kunnen investeren in
een nieuwe broodwinning. Ik was
een erkende brandstoffen-handelaar
en nu heb ik helemaal geen erken
ning, nu ben ik een zondaar, maar
alia. Ik heb geluk gehad. Maar de
minder gelukkigen hebben de cata
strofe lijdzaam over zich heen laten
gaan. Meneer, we zitten hier met
een drama. Dat dit allemaal plaats
kan vinden in een land, dat een wel
vaartsstaat met een rechtsorde en
een sociale politiek heet te zijn. Ze
laten zomaar vijfduizend mensen
met lege handen staan.
Moet je de boeren zien met hun
landbouwschap. Die zitten lekker
met hun subsidies. Daar zien ze er
geen been in, om de gemeenschap
een wantoestand op te dringen, die
miljarden kost. In de komende 40
jaar wordt 60 miljard verdiend aan
ons aardgas. Esso en Shell krijgen
daar 20 miljard van Maar de brand-
stoffenhandelaren, die de dupe zijn,
zien geen cent. Goed, als ze ouder
zijn dan 55 jaar en een bruto inko
men hebben van minder dan 9300
gulden, kunnen ze aankloppen bij
het ontwikkelings- en sanerings
fonds voor de middenstand. Op die
manier zijn 500 gevallen geholpen
op de onwenselijke voorwaarde dan,
dat ze nooit meer ondernemer zul
len worden. De rest blijft in de kou
staan".
Wat moet er volgens Kromhout ai
de groeiende pressie-groep achter
hem (hij begon met 53 medestanders
en heeft er nu 600, die geld sturen
voor het voeren van actie) wat
moet er gebeuren? Arie, kersvers te
rug uit zijn demonstratieve gevan
genschap: „Het hoeft helemaal niet
over de rug van de belastingbetaler
te gaan. Wij zijn blij met het voor
beeld van de kranten, die schade
loosstelling hebben gekregen uit de
STER-pot. Zoiets willen wij ook; 50
tot 60 miljoen uit de aardgas-pot, en
de hele brandstoffen-handel is gesa
neerd. Wie dat wil, moet een vergoe
ding van 25 gulden krijgen voor elke
ton, die hij in het seizoen '63-64 om
zette, en er mee ophouden Dan
blijft er voor de rest een markt over,
waar een boterham te verdienen
valt. Maar dat is niet alles. Wie er
uit stappen moeten ongeacht hun
leeftijd ondernemer kunnen blijven
en bij hun omscholing worden bege
leid met vestigingsvergunningen
bouwprioriteiten en dergelijke. De
ellende is, dat de gemeenten, de pro
vinciale overheden en rijkswater
staat allemaal autonoom zijn. Wi.i
vragen meer druk van boven naar
beneden. De minister van econo
mische zaken moet instructies ge
ven voor omscholings-prioriteiten
voor de brandstof-handelaren. Waar
om kunnen die geen benzine-pompen
langs de grote wegen krijgen en de
hielenlikkers van de olie-maatschap
pijen wel? Het is vechten tegen mo
nopolies, tegen grootmachten, Man,
we beseffen niet, hoe rijk we met
ons aardgas zijn. De olie-sheiks zou
den hier moeten komen kijken
kunnen ze nog wat leren Maar het
verdwijnt in de verkeerde zak".
Heeft zijn vrijwillig ondergane cel
straf positieve gevolgen gehad of
heeft hij er spijt van? „Ik zou het
weer doen. Vanmorgen heb ik 80 bij
valsbetuigingen van collega's gehad.
Er wordt opeens van onder en van
boven af enorm veel activiteit ont
plooid. We lagen apatisch in een
hoek We geloofden nergens in. Dat
is veranderd. We kenden vier ver
schillende organisaties. Het bekende
confessionele gedoe. We waren te
verdeeld. Er werd' tevee] gekletst
over de verkeerde dingen. Er was
alleen belangstelling voor zetelkwes
ties, voor persoonlijke belangen Het
prestige van de bestuursleden ging
boven de problemen van het vak-
Nu is god zij dank het moment ge
komen, dat de leden het bestuur op
dracht geven, wat te doen. Nu gaan
we opeens samenj in een groot ver
bond van handelaren in kolen en
olieproducten. 1 oktober in Rotter
dam houden we de oprichtingsverga
dering die tegelijk een massale de
monstratie moet worden. Dan heb
ben we, als het goed is. het ant
woord van de regering op de eisen,
die we hebben ingediend. Ik wi] het
op gang zijnde overleg op geen enke
le manier doorkruisen.
Maar ik zeg wel, dat de regering
ons serieus zal dienen te nemen
en dat zij niet met ons klaar is,
als zij onze eisen afwijst of op de
lange baan schuift. Wij zullen dat
niet accepteren. Voor het eerst
zijn we in onze branche zover, dat
we kunnen zeggen: denk erom,
mijne heren, eendracht maakt
macht. Maar ik hoop op een posi
tief resultaat. Ik blijf mijn ver
trouwen stellen in Nederland als
rechtsstaat."
w 'V- x ji1'
van haar kant buffeb,
d, wanneer er geei reW
de volmaakte schooWvak)
Liet in het computer
lp en.
'n, Museum of Modern Art te New York staan deze twee fauteuils
Artuort te Maastricht, permanent geëxposeerd.
In het onderschrift van elk van de
ze plaatjes zijn een of twee woorden
of gedeelten van woorden, weggela
ten en door streepjes vervangen.
Kunt u vinden wat er gestaan heeft,
dan zult u ontdekken dat de woord
stukjes die u aanvulde, telkens de
naam vormen van een stad, dorp,
land, gebergte, rivier of landstreek.
Nu eens in onze omgeving, dan weer
aan de andere zijde van de aardbol!
Een voorbeeld: ziet een dame in
gesprek met een heer. De heer zegt:
„Ik word met de dag-Wat
kan het zijn... langer?, of dikker?
Als u het plaatje goed bekijkt zult u
zeker het woord vinden dat hier
wordt bedoeld; en dat is dan tevens
de naam vaneen Englse haven
stad! Wanneer u alle namen
gevonden, neemt u uit elke de
veelste" letter (aangegeven
het cijfertje) en dan maakt u daar
van, van links naar rechts gelezen
twee nieuwe geografische namen:
twee punten op de wereld die ten op
zichte van elkaar nogal een groot
kontrast vormen! Om deze twee
laatste namen gaat het. Die zijn uw
oplossing! Zoals gewoonlijk vindt u
de oplossing op onze financiële pagi
na.
hebt
zo-
door
M'NEErVAN kooR'tf,
Moetje J
vind JE aom> JJAT
IK METJE POOR
HET BOP?
Ach kinp, pat is al jaren
EEN IN MIJN ood!
XKWOROMeTÏEBAA
WAT 'N
feitje!
Mou, DAT zijnE
I
poe NIET ZO
PIT IS DESIM
KAART VAN
