Dit jaar grootse herdenking
mirakel van Eksaarde
Machinist reed
door voor-sein
Ruzie om biljart
oorzaak dodelijk
gevecht in Breda
Feest in nieuwe hal
te Cling<
Bramentelers
hadden
goed seizoen
KRUISEN VAN EKSAARDE VERMAARD IN HELE STREEK
IELKOME HUISVRIEND
IN 80.000 GEZINNEN
Met bevrijdingsfeest
Mr. Van Aartsen
naar Axel
Poppentheater
Nele te vent
geopend
Clitex Nederland 35 jaar
DE STEM VAN DINSDAG 9 SEPTEMBER 1969
lich mijn inniggeliefde man,
Tiuwd- en grootvader
MEULBLOK
genoot van
I. Blommaert
Ie 's-Heerenhoek en na een
liorzien van het H. Sacra-
Kwadendamme overleden
leulblok-Blommaert
ilblok
eulbiok
blok-Raas en kinderen
feulblok
blok-Vertriest en kind
[eulbiok
eulbiok-Traas en kind
eulbiok
Meulblok-de Winter en kind
me:
eulbiok
eulblok-Uitterhoeve en kind
lie:
blok en verloofde
(eptember 1969.
de parochiekerk op woens-
1.30 uur.
Aal plaatshebben op donder-
fm 10.00 uur in de parochie-
aonifatius te Kwadendaimme,
Lp het R.-K. Kerkhof, aldaar.
jfh.heid en diep leedwezen ge-
i het plotseling overlijden in
l'.e zeer gewaardeerde mede-
VAN MELLE
jaar gaf hij zijn beste kxach-
fneming.
en personeel van de
am Breskens-Maldegem.
ember 1969.
Eén van de kruisen van Eksaarde. De kruisen worden niet op dezelfde
plaats bewaard. Eén bevindt zich in de parochiekerk van Eksaarde en de
ander bij de familie Goethals, die langs de kruisweg woont.
iiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiii 250,-BOETE GEelST
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiin
(Van onze rechtbankverslaggever)
BREDA Hoe was het mogelijk
geweest, dat een machinist van de
Nederlandse Spoorwegen een voor-
sein, waarop hij vaart had moeten
minderen, niet had opgemerkt Noch
de rechtbank noch de officier van
justitie noch de verdachte-zelf kon
den daarop een antwoord geven.
„Ik was ervan overtuigd, dat alles
veilig was", zei J.P.E. uit Roosendaal.
„Ik moet op het moment, dat het ge
beurde, totakl afwezig zijn geweest.
Ik kan er alleen maar niet achter
komen of het hier een lichamelijke
of geestelijke storing betreft."
Het gebeurde 26 april j.l. Hij be
stuurde toen een stoptrein, die op
het station Etten-Leur had moeten
halt houden. Zonder het te beseffen
reed hij door een voor-sein heen,
waarvan de stand op „langzaam rij
den" stond. Pas honderd meter voor
KAPELLE Vanaf begin au-
j gustus zijn op de fruitveiling in
Kapelle-Bezelinge elke dag 10-15
ton bramen te koop. Op het ogen
blik gaat het aanbod reeds iets
I minder worden, maar bij gunsti-
I ge weersomstandigheden zal er in
de komende weken toch nog re
gelmatig een behoorlijk kwan-
Itum bramen te koop zijn in Ka-
I pelle-Biezelinge, waar het gehele
Zeeuwse aanbod van dit produkt
gecentraliseerd wordt verkocht.
Poor de telers is het tot nu toe een
best seizoen en dat komt dan in de
eerste plaats door de hoge prijzen
die voor dit produkt worden betaald.
Het vorig jaar was de middenprijs
van de op de veiling in Kapelle-Bie-
zelinge aangevoerd bramen 1.45
Per kg. Deze week maandag werd
door de industrie voor de bramen
f 2.20 per kg betaald. Vorige week
was de prijs reeds gestegen tot 2 37
Per kg. Een dergelijke prijs is nog
niet eerder betaald geworden voor
dit produkt dat in Kapelle en omge
ving vanaf 1937 wordt geteeld.
De kilo opbrengst zal dit jaar wel
wat lager zijn dan normaal, maar
de prijs maakt voor de telers veel
goed.
Tot nu toe is vrijwel het gehele aan
bod van d- industrie bramen uit
Zeeland uitgevoerd naar fabrieken
in Zwitserland. Ook in voorgaande
jaren gingen steeds veel bramen
naar Zwitserland, maar toch niet in
hoeveelheden als dit jaar het geval
is.
Ook voor verse consumptie is er
steeds vraag naar bramen, maar het
aanbod voor dit doel is niet erg groot,
omdat het produkt heeft geleden van
de regen en wind in de voorgaande
weken.
Voor verse consumptie zijn dit sei
zoen zeer gevraagd de zgn. doorn-
loze bramen, die enkele telers op
hun bedrijf hebben, nadat reeds ver
schillende jaren dit ras wordt ge
teeld op de proeftuin voor de klein-
fruitteelt in Kapelle. De handel be
taalt voor deze bramen in doosjes
op de veilingen voor de goede kwa
liteiten rond en soms zelfs nog wat
Weer dan 4, —per kg.
het station was hem in een flits door
het hoofd geschoten, wat hij vergeten
was en tot welke desastreuze gevol
gen dit kon leiden. Hij had op het
zelfde moment uit alle kracht ge
remd, maar de trein was doorgescho
ten en pas honderd meter voorbij het
station tot stilstand gekomen. Daar
passeerde zijn rein een bewaakte
overweg, die vanzelfsprekend nog
niet gesloten was.
De trein had op die overweg een
meisje op de fiets aangereden,
werd gelukkig niet ernstig
er was slechts sprake van een onder
armfractuur.
De thans gepensioneerde machinist
erkende volledig schuld en liet tij
dens het verhoor duidelijk merken,
dat hij dit ongeluk beschouwde als
een schandvlek op zijn N.S.-carrière.
„Het is een verschrikkelijke ge
waarwording", zei hij met een stem,
die hij met moeite in bedwang hield,
„als je tien dagen voor je pensione
ring iets dergelijks overkomt. Terwijl
thuis nog de bloemen stonden van
mijn veertigjarig jubileum, moest ik
mfjn vrouw die avond vertellen, wat
me overkomen was..." „Toch", ging
hij verder, „had ik na het ongeluk
het opgeluchte gevoel vanhet had
veel erger kunnen zijn, maar gaan
deweg drong het tot me door dat :k
mijn loopbaan op deze verschrikkelij
ke manier had afgesloten. Dat is iets,
waar ik nu nog niet overheen ben."
J.P.E. deed zijn verhaal zonder
overdrijving en als een man, die zon
der meer de verantwoordelijkheid
voor wat was gepasseerd, aanvaard
de. Hij bleek zich ook het lot van
het meisje erg te hebben aangetrok
ken en haar diverse malen te hebben
bezocht.
De officier van justitie, mr. P. van
Benthem, meende dat de oud-machi
nist troost kon putten uit de gedachte
dat het allemaal veel erger had kun
nen zijn, maar dat nam niet weg, dat
deze man, die nooit een ernstige
fout gemaakt had, gezien de aard van
het ongeluk en de enorme verant
woordelijkheid, die hij als machinist
nu eenmaal draagt, ernstig was te
kort geschoten. Hij vroeg een boete
van 250,
„Op deze wijze je carrière te moe
ten afsluiten, is iets verschrikkelijks",
zei J.P.E. in zijn laatste woord en hij
vroeg de rechtbank of hij gezien
zijn pensioeninkomsten niet in
aanmerking kon komen voor een
voorwaardelijke straf.
De rechtbank zal over veertien da
gen uitspraak doen, waarna de oud
machinist, die niet door een raads
man werd bijgestaan correct voor de
rechtbank boog en afscheid nam met
de woorden: „Mag ik de heren be
danken voor de behandeling van mijn
zaak
(Van een onzer verslaggevers)
EKSAARDE (Waasland) Drukke dagen breken aan voor
Eksaarde, een dorp dat op 'n steenworp afstand van de Neder
lands-Belgische grens ligt. Pastoor Jacobs en zijn gehele paro
chie staan aan de vooravond van een feest, dat de volgende
naam draagt: Viering 650ste verjaring der vinding van de mi-
rakuleuze kruisen van Eksaarde. De feestdag is zondag 14 sep
tember, maar hij werkt naar goed Vlaams gebruik een paar
dagen na.
Talrijk zijn de manifestaties
rond de twee mirakuleuze krui
sen, welker geschiedenis wij u
zullen vertellen. Laat ons u eerst
mogen wijzen op het feit dat mgr.
van Peteghem, bisschop van Gent
en deken A. Koopmans van Hulst
op 14 september in Eksaarde zul
len zijn. om voorafgegaan door de
koninklijke harmonie Sinte Ceci
lia naar de parochiekerk te schrij
den, alwaar hen een eucharistie
viering met tien heren wacht.
Als zij welkom worden geheten,
zullen in Kloosterzande talloze dui
ven worden gelost en als „de Vlaam
se vinken" van de eerwaarde paters
Karmelieten van Eksaarde het stra
lende Gloria door de kerk laten klin
ken, zullen de eerste duiven in Eks
aarde bij hun hokken neerdalen. Deze
duivenvlucht, symboliseert de aloude
betrekkingen tussen oost-Zeeuwsch-
Vlaanderen en Eksaarde, waarover
straks meer.
Eerst willen wij u nog wijzen op
de prachtige praalstoet, vol „gods
dienstige en historische uitbeeldin
gen", die in de middag door het dorp
trekt (de taferelen zetten zich om
half drie in beweging) en op de op
voering van het openluchtspel De
Kruisweg, van Lust naar Kunst. Dan
is er nog een wandelconcert, met mu
ziek van acht orkesten „doorheen het
center" en tenslotte iets dat in het
programma staat als „massaal, spran
kelend vuurwerk". Het kan wedijve
ren, zeggen de organisatoren, met de
vuurwerken die bij zeeT speciale ge
legenheden in onze hoofdsteden wor
den gebracht.
Natuurlijk is Eksaarde rijk versierd.
Er hangen niet minder dan vijftig
schilden met wapens van lang uitge
storven geslachten uit het Waasland
in het dorp, waarbij vermeld dient te
worden dat wat men op deze schil
den voor echt goud of zilver aanziet,
ook echt goud en zilver is.
In de kerk van Eksaarde is een
week lang een tentoostelling te zien,
bestaande uit de volledige kruisweg
van Servaes, daterend uit 1919, en uit
de kerkschat van Eksaarde.
Op woensdag 17 september komt
een grote delegatie tilt Kloosterzande
in Eksaarde aan, om na een „aange
paste jeugdkruisweg" een sporton-
moeting met de Belgische jeugd te
hebben. Zaterdag de 20ste komen de
bejaarden uit Hontenisse voor een fa
miliefeest met hun bejaarden uit het
Waasland, naar het dorp Eksaarde,
waar men De Kruisweg speciaal zal
heropvoeren. Zondag 21 september
eindigen de festiviteiten met een
kerkconcert door het Brugs madriga
lenkoor Die Ghetrouwen.
(Van onze correspondent)
AXEL Bij de herdenkingsplech
tigheden, die op woensdag 17 sep
tember bij het 25-jarig bevrijdings
feest van Axel zullen worden gehou
den, zal de commissaris van de ko
ningin in de provincie Zeeland, mr.
J. van Aartsen, vergezeld van zijn
echtgenote, aanwezig zijn. Namens
het provinciaal bestuur zal de com
missaris een krans leggen bij het
Poolse monument aan de Oranje
straat. Hij zal verder deze avond de
herdenkingsplechtigheden bijwonen.
De kruisen
Twee mirakuleuze kruisen zullen
tijdens de plechtigheden en festivi
teiten bij herhaling zegenend over
de massa worden uitgestrekt. Hun
geschiedenis gaat terug tot het jaar
1319, toen Raes van Gaevere, heer
van Exaerde en Hontenisse was. Van
daar, dat bij de festiviteiten ook Hon
tenisse betrokken wordt. In 1319
leefde in Eksaarde een pachter, die
Boudewijn met de negen ponden
heette. De toevoeging „negen ponden'
sloeg op het land dat deze even vro
me als vlijtige borst bewerkte.
Op een dag was Boudewijn bezig
met het rooien van een boom. Bij het
werk stootte hij met zijn spade op
iets hards. Hij zag dat hij een zeer
oud kruisbeeld had geraakt. Tot zijn
verbazing vertoonde het crucifix een
bloedende wond. Hij bracht zijn
vondst devoot naar huis en keerde
terug naar de boom. Hij vond op
nieuw een kruis en bovendien een
Romeinse speer en twee schalen.
Toen hij deze vondsten wederom
naar huis bracht, begonnen de klok
ken in de kerk van Eksaarde spon
taan te luiden. Dit maakte Boudewijn
erop attent, dat zijn vondsten een
bovennatuurlijk karakter hadden.
De goede Boudewijn besloot de
pastoor in te lichten, die op zijn
beurt naar Raes van Gaevere, de heer
van Eksaarde stapte. De beide auto
riteiten spoedden zich naar de stulp
van Boudewijn, waar Raes van Gae
vere constateerde, dat aan één van
de kruisen geronnen bloed kleefde.
De pastoor, die wist hoe in deze
gevallen te handelen, bracht de krui
sen in plechtige processie naar de
kerk. Onderweg passeerde hij twee
mannen die hout stonden te zagen.
„Waarom is de pastoor met kruisen
en vanen uitgetrokken?" vroeg de
één. Zijn maat antwoordde spottend,
wijzend op de vrome pachter, die in
de kleine stoet meeHep: „Boudewijn
met de negen ponden heeft de oude
God gevonden!" De man was nog niet
uitgesproken of zijn hals werd zo
stijf als een plank, waardoor zijn
hoofd scheef kwam te staan.
De spotter schrok hevig en viel di
rect op de knieën om in het zicht van
de twee kruisen zijn berouw te tonen.
Na het „amen" schoot zijn hals weer
terug in de normale houding.
Raes van Gaevere was er nu van
overtuigd dat de kruisen mirakuleuze
betekenis hadden. Omdat hij behalve
heer van Eksaarde ook heer van Hon
tenisse was, leek het hem juist om
één kruis in Eksaarde te installeren
en het tweede naar Hontenisse te ver
voeren, tot stichting van de daar wo
nende gelovigen.
De heer van Eksaarde en Honte
nisse liet het niet bij een voornemen.
Muylaert Raes van Gaevere, de
heer van Eksaarde en Hontenisse,
die vergeefs probeerde één van de
twee mirakuleuze kruisen in Hon
tenisse te installeren. (Schilderij
uit het bezit van de gemeente
Eksaarde).
Hij stak een van de kruisen onder
zijn mantel en reed de volgende dag
in galop naar Hontenisse. Maar nog
geen dag later bleek, dat het kruis
verdwenen was. Raes van Gaevere
spoedde zich naar Eksaarde en wat
hij vreesde was gebeurd: de twee
kruisen lagen samen in de kerk. Raes
bleek hardleers. Hij nam opnieuw het
ene kruis mee en legde dat, voor hij
wederom naar Hontenisse reed, onder
zijn hoofdkussen. Toen hij de volgen
de ochtend wakker werd, was het
kruis wéér weg. En opnieuw lag het
naast het andere kruis in de kerk.
van Eksaarde. Raes gaf het op, omdat
het iedereen duidelijk was, dat God
de verering van de twee kruisen in
één en dezelfde kerk, en wel te Eks
aarde, wenste.
Sindsdien zij de kruisen van Eks
aarde vermaard in de hele streek en
worden zij vereerd door allen die
kracht en troost nodig hebben. Afge
worpen krukken en breukbanden
herinneren eraan, dat de kruisen een
genezende kracht uitstralen. Talloze
bedevaarten naar Eksaarde hebben
in het verleden al plaatsgevonden.
Het is de gewoonte, daarbij de vind
plaats van de kruisen, waar een ka
pel is gebouwd, via een kruisweg
naar de kerk te trekken.
De kruisen die Eksaarde tot bede
vaartsoord maakten, zijn volgens des
kundigen van Rdmeinse oorsprong en
zij moeten 1900 jaar geleden zijn ver
vaardigd. Dat zij in Eksaarde werden
gevonden, duidt erop dat hier een
Romeinse nederzetting moet hebben
bestaan.
De kapel, gebouwd op de plaats
waar 650 jaar geleden de kruisen
werden gevonden.
GENT „In de afgelopen 30 ja
ren hebt u bewezen één van de bes
te Belgische poppenspelers te zijn".
Met deze woorden overhandigde
Louis Contryn, voorzitter van het
Vlaams verbond voor het poppenspel
de eremedaille voor verdienste aan
prof. Albert Vermeiren. De medail
le werd hem geschonken door de mi
nister van Nederlandse cultuur, prof
dr. Van Mechelen.
Deze feestelijke gebeurtenis vond
plaats in poppentheater „NELE" te
Gent, waarvan de heer Vermeiren
oprichter is. Hij toonde zich zeer ver
rast en verklaarde zich te voelen
als „een pop, waarvan een draad
losgeschoten is". Na deze woorden
verdween hij met zijn medespelers
achter de coulissen om een voorstel
ling te geven van het sprookje „Ka
lief Ooievaar". Bij dit overigens een
voudig verhaal werden opnieuw alle
mogelijkheden van de meest fanta
sievolle decors in uitzonderlijke kleu
ren benut. De technische trucs van
Maurice Lauwerijns zijn een specia
le vermelding waard: tijdens de ge
heime tovenaarsvergadering dreven
er echte nevelsluiers langs de avond
hemel.
De sublieme decors, de expres
sieve poppen, de knappe technieken
als ook de mogelijkheden van het be
schikbaar stemmenareaal verdienen
eigenlijk de inspiratie van een be
gaafd tekstschrijver, die eens een
spitse, eigentijdse dialoog zou moeten
schrijven voor dit theater. De speel-
duur mocht verkort worden, want
twee uren stilzitten is wat veel ge
vraagd!
In de komende maanden beschikt
theater „NELE" over twee speel-
groepen. Iedere zaterdag en zondag,
's middags om drie uur, gaat het
doek weer op voor de kleurige we
reld van Pikkel en Pierke, van Smid-
je Smee en Krul de Bedelaar met
al hun vriendjes en vijanden. Het
adres is Vlaanderenstraat 15.
Trijntje Timmer.
17-JARIGE IN ARREST
(Van een onzer verslaggevers)
BREDA „Ik heb die man gestoken, omdat hij mij bedreigde,
maar ik heb nooit de bedoeling gehad om hem dood te steken Dit
is de verklaring die de 17-jarige J. A. uit Breda verdacht van dood
slag op de 26-jarige machinebankwerker A. de K. uit deze stad d«
politie heeft gegeven voor de steekpartij in café „Nico" aan de Bre
dase Molenstraat. In een deel van de edities hebben we dat gebeuren
reeds gemeld).
Zondagavond omstreeks 12 uur gaf de verdachte het slachtoffer
vader van één kind de dodelijke dolkstoot recht^ in het hart
Inspecteur mr. F. Jacobs van de Bredase gemeentepolitie, zegt dat
tot op heden niet uit het onderzoek is gebleken, dat het slachtoffer
inderdaad wellicht ook debet aan de steekparij zou zijn geweest.
De vermoedelijke dader heeft zich
na enige tijd zelf gemeld aan het po
litiebureau. Hij was al ruim zes we
ken bij zijn ouders vandaan gegaan
wegens een steeds groeiende onmin.
De jongeman die volgens de politie
„verlopen" was gekleed en er „on
verzorgd" uitzag, kortom „een maat
schappelijke randfiguur" is, bracht in
gezelschap van verschillende lotgeno
ten de nachten door in leegstaande
huizen of op kamers van kennissen,
Hij had geen werk meer. Overdag
was hij meestal in het café, waar het
drama zich afspeelde. Hij wordt ge-
typeert als een stille teruggetrokken
jongen, die nooit veel dronk.
De politie was gisteravond nog be
zig met het verhoren van getuigen
meest jonge vaste klanten van het
jeugdcafé, waar de politie dit jaar
meermalen van huis weggelopen
minderjarigen heeft aangetroffen.
Voor zo ver het de politie nu duide
lijk is was de verdachte zondagavond
vanaf acht uur in het café. Met een
vriend en nog een andere jongeman
is hii daar aan het biljarten geweest.
Het slachtoffer, dat om ongeveer
kwart voor twaalf zijn huis in het
centrum van Breda verliet, wandelde
met ziin buurman naar het café om
een partijtje te gaan biljarten. Oor
spronkelijk was het de bedoeling dat
de huurlieden patates-frites zouden
gaan kopen.
(Van een onzer verslaggevers)
CLINGE Dit is de nieuwe hal
van de textielfabriek Clitex te Clin-
ge. Op 13 september zal deze hal,
waarin een twennerij met een dub-
beldraaisysteem wordt gevestigd,
worden ingezegend door pastoor J.
Fick.
Zoals bekend is de heer P. Ti-
berghien uit Frankrijk, waar hij een
aantal fabrieken bezat, op 13 april
1934 een bedrijf in Clinge begonnen.
Toen hij in december 1962 over
leed, had de heer G. Tiberghien, sa
men met de heer Gazaque, zijn taak
al overgenomen. Enige tijd geleden
achtten de diretcieleden van de Cli-
tex-fabrieken het dringend noodza
kelijk dat er een uitbreiding kwam.
De benodigde bouwgronden waren
reeds vroeger aangekocht. In slechts
enkele maanden werd een prachtige
zeer moderne hal verwezenlijkt met
een lengte van 55 meter en een
breedte van 32,5 meter (foto boven).
Deze oppervlakte is met houten span
ten overkapt, waardoor geen enkele
pilaar in deze ruimte aanwezig is (fo
to beneden). Het gehele gebouw ia
voorzien van air-conditioning, zodat
zowel in de zomer als in de winter
dezelfde vochtigheid en temperatuur
van lucht kan worden aangehouden.
Met de opening van de nieuwe hal
zal tevens het 35-jarig bestaan van
de Nederlandse Clitex worden ge
vierd. Aan het feest zal worden deel
genomen door de directie, een 500-tal
personeelsleden uit Clinge met fa
milie en de werknemers van de stop
zalen van de Clitex in Terneuzen en
Kloosterzande.
In het café ontstond weldra een on
enigheid, zoals die zich vaker rond
het gebruik van café-biljarts afspeelt
De vriend van de dader is op een
gegeven moment met het slachtoffer
over de grond gerold, waarop de ca
féhouder tussenbeide kwam. Hij sus
te de ruzie en verdween naar een
achter de cafézaal gelegen disco-bar
om daar de door het vaste publiek
zeer geliefkoosde „Bolero" van Ra-
vel op te zetten. Het verwachtte, ont
spannende effekt van dit plaatje
bleef uit. De strijd laaide weer op en
de vermoedelijke dader kwam tegen
over het slachtoffer te staan. De jon
geman trok een dolk een padvin
dersmes, dat hij in een schede bij zich
droeg en stak daar eenmaal mee.
Er ontstond een totale consternatie,
waarvan J.A. gebruik wist te maken
om te verdwijnen.
Aanvankelijk bleef het slachtoffer
nog staan, roepend: „Ik ben gestoken,
bel de GGD". De eerste reactie van
de caféhouder was „Stel je niet aaiq
kom maar even naar de keuken dan
doe ik er wel een pleister op".
Hij schrok hevig toen hij het oevr-
hemd van het slachtoffer optilde;
„het bloed gutste naar buiten". De
daarop onmiddellijk gewaarschuwde
ambulance bracht het inmiddels be
wusteloze slachtoffer naar het Igna-
tiusziekenhuis. Bij aankomst daar
bleek De K. te zijn overleden. Hij
was een toevallige bezoeker.
Toen de vriend van de dader be
merkte dat een andere cafégast voor
dader werd aangezien, heeft hij de
kastelein gezegd: ,Jk ben dan wel
een langharige en moet niets van de
politie hebben, maar dit vind ik ge
meen, die kerel heeft het niet ge
daan. Ik ga mijn vriend opzoeken. Hij
was het".
DREGGEN
Verdachte J. was ondertussen een
angstige tocht door de binnenstad, van
Breda begonnen. De dolk wierp hij op
de brug tegenover het Spanjaardgat
in de Haven. Twee duikers van de
brandweer hebben gistermiddag uren
lang gezocht naar het wapen. Zij von
den de schede, maar niet het mes.
Hun taak was bijna onmogelijk; op
handen en knieën moesten ze door
het pikzwarte water de blubberige
bodem aftasten. De dolk is van groot
belang voor het rond krijgen van de
bewijsvoering tegen J.
In de nacht van zondag op maan
dag is de verdachte door ziin vriend
op de Havermarkt gevonden. Diens
mededeling, dat het slachtoffer zwaar
bloedde, bracht de dader van streek.
Na enig overleg besloten de jongens
naar het politiebureau te gaan. Op
dat moment had de verdachte er nog
geen idee van. dat hii iemand had
doodgestoken. Elkaar aanvullend de
den zij zonder aarzelen het dramati
sche relaas.
Als verklaring voor zijn bemoeiing
met de ruzie tussen De K. en de bil-
jartmaat van verdachte, zegt J., dat
hij het niet kon verdragen, dat die
jongeman werd lastig gevallen. Hij
kende het slachtoffer helemaal niet.
Dat was amper het café binnen.
GEHEIMZINNIGHEID
Verdachte J. doet over het mes
nogal geheimzinnig. Naar zijn zeggen
heeft hij het zondagavond op zak ge
stoken. Soms zou hij het wel bij zich
hebben en dan weer enige tijd niet.
Hij ging niet in op de vraag, waar
voor hij het normaal dacht te gebrui-
ke.n. De jongen is, naar de politie
meedeelde, zeer onder de indruk van
zijn daad. Steeds weer zegt hij: „Ik
wilde hem niet doden".
