voor de dorst
Overvaller
Bredase
banken
berecht
TE GOES
m
-papier
voor
uw
Broodoorlog
barst
opnieuw los
Raad Rilland
Gewonde bij
aanrijding
HET KWAM
PRIMA
VOOR DE
BAKKER
^pen
Lichaam van
visser
aangespoeld
nor Cl C Een droom in
UnUCLO klank en vorm
Pleidooi voor meerder
jarigheid met 18 jaar
Recreatie
Te Haamstede
De klachten
Bakker zwijgt
Zinkend schip
Einde van terreur
Eerste maal
Triest
Bankwezen
Zeeliengelwedstrijd
te Breskens
Vrijheid, blijheid
Vers de Vase
DE STEM VAN VRIJDAG 29 AUGUSTUS 1969
5
(ADVERTENTIE)
Ook in Huur met recht van koop
Reeds vanaf f 11,- per week bent U de bezitter
van zo'n pracht instrument
E3S2BSK5!E3EX!
I Zend mij Uw catalogus
I U Demonstreer mij uw instrument
vrijblijvend aan huis.
I naam
jj ADRES
I PLAATS..,tol
Gewenst hekje aankruisen s.v.p.
Onze zaken te Sliedreeht en
Dordrecht zijn dinsdag 2 september
a.s. de gehele dag gseloten i.v.m.
onze jaarlijkse personeelreis.
DEN HAAG (ANP) In een ad
vies aan minister Klompé (CRM)
heeft de Raad voor de Jeugdvorming
zich uitgesproken voor de verlaging
van de meerderjarigheids-leeftijd van
jaar op 18 jaar, „met dien verstande
dat iedere jongere dus op zijn acht
tiende jaar juridisch volwassen en
volwaardig staatsburger wordt, zon
der enigerlei beperking op grond van
zijn leeftijd."
In het advies zegt de raad dat zo
nodig gezorgd dient te worden voor
een preparatie op het dragen van de
verantwoordelijkheden, die de meer
derjarigheid met zich meebrengt.
(VERVOLG VAN PAGINA 1)
ting zo langzamerhand onverteerbare
figuur, die echter gewoon doorgaat
met het organiseren van acties tegen
4e in zijn ogen te lage broodprijzen.
Bij de eerstvolgende acties, die ge
pland zijn In september zullen de
keer Den Bleker en zijn PBB-aanhan-
fers naar Den Haag trekken om daar
In de Tweede Kamer de aandacht op
de positie van de warme bakkers te
vestigen.
De heer Den Bleker vertelde ons,
dat er volgende week in Hengelo ver
gaderd zal worden over de oprichting
van een PBB in Overijssel. „Het
wordt een zelfstandige afdeling",
zegt hij, „maar ik verwacht wel dat
de beide bedrijfsgroepen elkaar op
den duur zullen vinden." Voor de
toekomst ziet hij een PBB, die afde
lingen in heel Nederland zal hebben.
Volgens hem is het zelfs mogelijk,
dat het uitdraait op een politieke par
tij. „Ik denk bovendien", zegt hij,
„dat ook met-bakkers en met name
middenstanders tot de PBB zullen
toetreden. De hele middenstand zit in
een vacuüm. Er is een broodoorlog,
een melkoorlog en een suikexoorlog.
Voor de mensen, die daarvan de dupe
dreigen te worden moet iets gedaan
worden." En tenslotte spuugt hij dan
rog eens zijn gal uit over de Neder
landse Bakkerijstichting. „Die orga
nisatie is ingeslapen en zal wel wak
ker worden ais het te laat is. Ze lo-
Pen nu al achterop. Het wordt echt
tijd, dat die stichting zich gaat afvra-
Sen of het beleid juist geweest is."
(Van onze correspondent)
RILLAND-BATH In de raad
van Riliand-Bath is langdurig ge
sproken over het vervoer van mijn-
steen door de firma Van Noord door
net dorp Rilland. De aanleiding hier
toe was een brief van de heer Glas.
ueze trekt de conclusie dat de ge
meente de kosten van een rechtsge
ding voor haar rekening dient te ne-
7200 De k°s'en hiervan bedragen
Dit rechtsgeding is aangespannen
®wr enkele ingezetenen ter zake van
dit vervoer.
Burgemeester J. C. W. Jobse zag
a j ®een enkcle grondige reden
dat de gemeente deze vergoeding zou
moeten bekostigen. Tevens waren b.
t w. van mening dat de aangevoer
de argumenten onvoldoende grond
ormen voor deze conclusie en stel
den de raad dan ook voor niet tot het
.enen van enige vergoeding over
gaan.
Er werd verder nog over gediscus-
leerd door mevr. Kamps-Visser. Zij
°P dat de hoofdweg nog zeer
r™1' was en dat elke auto die nu
aa komt, schade veroorzaakt
dan deze woningen. J. Hoekman (S.
c.) bracht ook de mijnsteen-affaire
nffr ganS- door te vragen wan-
^a.' ^an Noord de hoofdweg
Wj slation en door de kom van
«dorp zou opknappen.
urgemeester Jobse kon alleen
maar zeggen dat deze firma 25.000,
ha verbetering zou bijdragen.
1 e raa<f Shag akkoord met de aan-
vA van eer> dubbele tennisbaan op
sportveidencomplex en voteerde
awrv?°r een bedrag van ƒ30.300.
medegedeeld werd dat de laatste
sroep woningen in de Burg. van Gor-
(«straat opgeknapt zal worden. De
ÏÏrageerm ging Z&1 1,95 P6r W0IÜng
(Van een onzer verslaggevers)
GOES Vlakbij het Goese
gemeentelijke zwembad ligt een
uitgestrekte, totaal verwaarloos
de boomgaard. Een roestig hek dat
niet open te krijgen is, omdat het
stevig in het prikkeldraad zit,
duidt erop, dat al sinds lang nie
mand meer belangstelling heeft
voor de lange rijen met wilde
wingerd behangen appel- en
perebomen. Ook de sloot vóór de
boomgaard is vervuild. Tegen de
zijkanten staat het onkruid meer
dan een meter hoog. Ook hier
schijnt niets aan gedaan te wor
den.
Hoge populieren camoufleren de
verwildering nog enigszins. Een toe
vallige wandelaar zei ons, terwijl hij
de boomgaard nauwelijks een blik
waardig keurde: „Het is een ver
schrikkelijke bende, maar wat doe
je eraan? Niemand schijnt te weten
wie de eigenaar is. Eigenlijk is het
toch droevig om al die fruitbomen
zo te laten onderkomen..."
Van de Goese wethouder J. Roose
kregen we te horen, dat het stuk
wildernis bij het zwembad wel een
eigenaar heeft, maar dat deze de
zaak laat voor wat het is.
De heer Roose vertelde ook, dat
aan deze boomgaard een lange ge
schiedenis kleefde.
De gemeente zou volgens hem in
dertijd geprobeerd hebben de grond
aan te kopen voor uitbreiding van
het recreatieterrein. Met de eigenaar
kon een financiële overeenkomst
worden afgesloten, maar G.S. van
Zeeland zagen de koop liever niet
doorgaan wegens gebrek aan finan
cieringsmiddelen.
Sindsdien ligt de boomgaard te
verkommeren tot grote ergenis van
menig Goesenaar. Het fruit zal door
niemand geplukt worden.
„Als het financieel haalbaar was
geweest", aldus wethouder Roose,
dan had de gemeente van de vrijge
komen grond een deel kunnen benut
ten voor de bouw van de sporthal.
In dat geval hadden we het terrein
naast het zwembad heel kunnen la
ten".
Nog steeds heeft het Goese ge
meentebestuur belangstelling voor de
boomgaard, maar inmiddels staan er
op de urgentielijst al weer zoveel
punten, dat de aankoop van de boom
gaard helemaal op de achtergrond
is geraakt.
De eigenaar zal daarom voorlopig
zijn „appeltje voor de dorst" (het
gaat om enkele honderdduizen
den) nog even moeten vergeten.
De foto geeft een kijkje in de ver
waarloosde boomgaard.
(Van onze correspondent)
VLISSINGEN Op de kruising
Vlissingse KleiwegPauwenburgweg
heeft doordat de bestuurder van een
bromfiets A. G. K. uit Souburg geen
voorrang verleende aan een perso
nenauto bestuurd door J. B. uit Vlis-
singen, een aanrijding plaatsgevon
den. Hierbij werd A. G. K. gewond
en diende per ambulance te worden
overgebracht naar 't St. Jozefzieken
huis. De auto en bromfiets werden
zwaar beschadigd.
(Van een onzer redacteuren)
BURGH-HAAMSTEDE Zelden
zaten er zoveel mensen in een zaal
tje bijeen als woensdagavond in ho
tel Bom te Haamstede. Toch was
het niet Toon Hermans die optrad
en evenmin was het Hans van Mier-
lo. Neen, men had huis en haard
voor enkele uren verlaten om een
VW-vergadering bij te wonen. Op
de agenda stond één punt: „De ont
slagaanvrage van WV-directeur W.
Bakker". De 45-jarige W. Bakker
is in het nieuws gekomen, doordat
hij zijn lier aan de wilgen hing, na
te hebben vastgesteld dat een VVV-
directeur onmachtig is om iets te
ondernemen tegen verhuurders van
kamers, huisjes en wat dies meer
zij, die hun gasten geen waar naar
hun geld bieden.
Aangezien de heer Bakker bij wij
ze van spreken zijn ontslagbrief via
de pers wereldkundig maakte, ont
stond er een rel, die de gemoederen
in Haamstede hoog deed oplaaien.
Zij kwamen geladen bij Bom aan,
de accommodatieverhuurders, gewa
pend met de kranten waarin Bakker
hen (met soms al te fantasierijke re
porters als tolk) de waarheid onder
de neus wreef. Sommigen hadden
zelfs fotokopieën bij zich en aan
menige verhuurder kon je zien dat
hij thuis een toespraak had inge
studeerd, die iedereen straks in zijn
zak zou kunnen steken.
„Ze doen alsof wij varkenshokken
verhuren!" kankerde er één aan de
toog, waar hij alvast een paar cc
spraakwater stond in te nemen. En
zijn buurman: „Ik ga niet weg vóór
Bakker zijn excuus heeft gemaakt!"
Stommelend gingen ze het zaaltje
binnen, waar al spoedig een nevel-
gordijn ontstond, waarin het VW-
bestuur achter de groene tafel en
daartussen, zwijgend en blijkbaar
onaangedaan, de heer W. Bakker,
nauwelijks te onderscheiden was.
De voorzitter van VW-Haamste-
de scheen van alle aanwezigen het
meest onder de indruk te zijn. Maar
hij was dan ook in een bepaalde
krant afgeschilderd als iemand die
van elke gast (hij verhuurt zelf
ook) een gulden in zijn zak stak,
die eigenlijk in de WV-kas thuis
hoorde. Bakker zou dat aan de re
porter van die krant verteld heb
ben. Een fotokopie van het blad
toonde het aan. Omdat hij door de
betreffende publikatie zelf in het
zonnetje was gezet, vond de voor
zitter het beter dat meneer Van
Zuylen, RTM-direoteur ter plaatse,
de inleiding van de vergadering
overnam.
De heer Van Zuylen wilde geen
bloed zien. Derhalve trok hij volle
vijftig minuten uit, om de tegen
woordige WV-problematiek van
Haamstede te verklaren. „Vroeger
werkten de VVV's voor het ver
krijgen van voorzieningen in het
dorp, zoals een brievenbus en een
telefooncel", zei hij. „Het was alle
maal erg goedmoedig en iedereen
was goedwillend. Maar gaandeweg
heeft het VW-werk een zakelijker
karakter gekregen. Ook de verhuur-
hedrijvigheid wordt harder. Tege
lijkertijd nam het massatoerisme
grotere vormen aan; Nederland ver
loor zijn faam als goedkoopte-eiland
en de toerist begon het verschil te
merken tussen de badplaatsen in het
buitenland en in de buurt "an de
randstad en die in Zeeland".
Dat was een veilig vertrekpunt,
waar iedereen het mee eens was.
Van Zuylen maakte geen aanstal
ten om de aanwezigen tot een open
baar zelfonderzoek op te roepen, al
gaf hij toe dat de klachten van de
toeristen (die de heer Bakker op
den duur het leven vergalden) vaak
terecht waren. Maar slechts in een
enkel geval hadden die klachten be
trekking op VVV-leden. Overigens
moest hij erop wijzen, dat VVV
Burgh-Haamstede zwaar in de rode
cijfers zit omdat zovelen niet-lid
zijn en omdat anderen hun contri
butie, die toch al te laag is om er
een sluitende begroting uit te con
strueren, veel te laat of helemaal
niet betalen. „Wij moeten met
f 15.000,- rond zien te komen. Be
taal daar maar de personeelskosten
en de kosten van het VW-kantoor
maar eens van!" betoogde hij.
Omzichtig legde de spreker uit,
dat het de heer Bakker, die het
met zijn geringe kantoorbezetting
vaak te druk heeft, gemakkelijk te
veel kon worden. Het is dan ook
niet bemoedigend, als je aan de ba
lie van het WV-kamtoor met een
paar nieuwe gasten de sympathieke
dorpssfeer staat te beschrijven, als
er een paar binnenkomen die levens
lustig beginnen te kankeren op de
man die hun kamers of een huisje
heeft verhuurd!
„Het bestuur betreurd het zeer dat
de heer Bakker ontslag heeft ge
nomen", constateerde de spreker,
via een verre omweg van dunne
matrasjes uit Middelburg en het
vraagstuk van gratis ballonnetjes
voor een optocht in Haamstede. „Het
bestuur betreurt het ook, dat het
ontslag en de redenen daartoe zo
groot in de pers zijn gebracht, en
dat vindt de heer Bakker ook, zoals
hij ons verklaard", zei de
heer Van Zuylen, „maar één en an
der heeft toch zijn nut gehad. Er
zal een andere mentaliteit moeten
ontstaan; men zal in geheel Burgh-
Haamstede moeten beseffen dat
VVV een algemeen belang dient
en dat 't de moeite waard is daar
voor contributie te betalen. Wil men
dat niet, dan kan VVV beter ver
dwijnen en moet men hier een ver
huurkantoor stichten, dat de gasten
naar onderkomens dirigeert waar
men in diverse prijsklassen
waar voor zijn geld krijgt".
Al die tijd keek de heer Bakker
welwillend naar de VW-leden in
de wolkbank. Zelfs bij het zwaar
ste salvo vanachter de bestuurs
tafel: „Het bestuur is bereid in zijn
geheel af te treden, indien de ver
gadering dat wenst", bleef hij on
bewogen.
Toen stond er een lid met een
ringbaard op. „Ik wil graag we
ten", zei hij, „of het bestuur vindt
dat de heer Bakker juist gehandeld
heeft, ja of nee!"
De heer Van Zuylen: „De heer
Bakker heeft juist gehandeld!"
Applaus. i
Een andere, die geen zitplaats
meer had kunnen krijgen, riep: „Zou
de heer Bakker niet kunnen aan
blijven? Wij hebben er in de pauze
over gesproken met mekaar en ik
denk dat de meesten het met mij
eens zijn!"
Van Zuylen: „Wij zouden dat ook
graag willen, maar de heer Bakker
kan andere motieven hebben en wij
hebben niet het recht hem daarnaar
in het openbaar te vragen. Wij moe
ten hem niet onder druk zetten".
Een zalvende stem riep uit de
buurt van het toneel: „Kan er geen
apart klachtenhokje in het VW-
kantoor worden gemaakt? Dan hoeft
alles niet aan de balie te worden
afgewikkeld".
Van Zuylen: Stel je voor: een
deurtje met het woord „Klachten"
in het VW-kantoor! Nee, dat gaat
niet. Overigens gaan de meeste
klachten over niet-leden. Helaas
kijkt men VW op him praktijken
aan. Wordt daarom allemaal lid en
laat een neutrale instantie onze be
drijven classificeren, zodat de gast
weet dat hij waar voor zijn geld
krijgt, onder garantie van VVV".
Iemand riep: „Geef certificaten
bij de huurcontracten af, waaruit
blijkt dat VW de verantwoorde
lijkheid draagt!"
Er kwam weer een applausje.
„Ik ben maar een outsider", riep
iemand, „maar als iedereen lid moet
worden, dan halen we het paard
van Troje binnen! Ik breng overi
gens hulde aan de heer Bakker!"
Een vrouwelijke bezoekster zei,
duidelijk ontroerd„Als meneer
Bakker weggaat, dan is het alsof
de kapitein zijn zinkend schip ver
laat. Als het hier is misgegaan, laat
ons het dan samen weer opbouwen.
De heer Bakker heeft het te druk
gehad en de pers heeft de zaak op
geblazen".
Een jongere: „Het verbaast me
dat alles hier zo rustig toegaat. Bui
ten waren we veel feller. Ik heb nog
geen kwaad woord gehoord over de
manier waarop de heer Bakker zich
via de pers heeft geuit".
Van Zuylen: „Het bestuur heeft
daar in een verklaring met schoon
heidsfoutjes, ook kritiek over ge
uit. Maar het bestuur vindt het niet
temin goed, dat deze zaak naar bui
ten is gekomen, al valt de manier
waarop niet toe te juichen".
En hij herhaalde: „Als we meer
contributie zouden ontvangen en zo
mogelijk meer gemeentesubsidie,
dan zouden wij gauw uit de moei
lijkheden zijn".
Stem uit de hoek van de zaal:
„Laat ons de heer Bakker zijn fout
je toch vergeven!"
Op dat moment kwam er uit een
hoofd dat vlak boven de tapkast
zweefde (daar zat het ook al vol!)
een krachtige volzin: „Voorzitter,
hoeveel geld is er nodig om de
begroting sluitend te maken?"
De voorzitter: „30 a 35.000 gulden
per jaar!"
Het hoofd: „Nou, neem dan een
besluit en laten we de contributie
verhogen!"
De voorzitter: „Dat zullen we be
kijken. In de najaarsvergadering
praten we er verder over!"
Wij spraken na afloop nog even
met de heer Bakker: „Ik ben ont
zettend verrast over het verloop
van de vergadering", zei hij. „Of ik
zal aanblijven als WV-directeur
weet ik werkelijk nog niet. Ik moet
daar eens goed over nadenken. Maar
ik ben wel blij dat alles zo gelopen
i®Ik dacht echt: nou ga ik
voor de bijl!"
Tot diep in de nacht werd er aan
de bar van café Bom nagepraat over
de vergadering. „Was er altijd maar
zon grote opkomst", zei er één. En
een ander: „Zo zie je maar, hoe de
pers de zaken opgeblazen heeft!"
Iemand nam ons apart en zei: „U
kunt me geloven of niet, maar "in
dit zaaltje zit er één, die op vrij
dagavond zijn varkenshok met Omo
schoonmaakt en het op zaterdag aan
toeristen verhuurt
TOM KOOPMAN
(Van onze rechtbankverslaggever)
BREDA J.N.V., de man, die in
de periode van november 1968 tot
maart 1969 de Bredase bankwereld
in opschudding bracht door het ple
gen van niet minder dan vier over
vallen, waarvan de laatste hem nood
lottig werd, is gisteren berecht. Hij
werd veroordeeld tot 52 weken met
aftrek, waarvan 38 voorwaardelijk
en onvoorwaardelijke terbeschikking
stelling van de regering. Het von
nis betekent, dat de psychische be
handeling van de verdachte niet on
derbroken zal behoeven te worden.
De officier van justitie, mr. K. Thijs-
sen, had vier jaar met aftrek geëist.
Met de arrestatie van de verdach
te, mogelijk door het kordaat optre
den van de bankbediende Bogaert
van het Boerenleenbankbijkantoor
aan de Bredase Dr. Struyckenstraat,
was een einde gekomen aan wat
langzamerhand dreigde uit te groeien
tot een angstpsychose ohder de Bre
dase banken, die zich begonnen af te
vragen, wie het volgende slachtof
fer zou zijn. Van deze kant èn van
de kant van de politie werden niet
alleen besprekingen gevoerd maar
ook maatregelen genomen om het ri
sico van overval zo klein mogelijk
te maken en de dader te grijpen.
Het was voor de eerste maal, dat
de verdachte in aanraking was ge
komen met de politie en de president,
mr. Willekens, merkte na voorlezing
v.d. dagvaardiging op: „U komt niet
voor uit een familie, waar dit soort
zaken gewoon zijn". V. beaamde dit
door ijverig nee te knikken. Veel zei
hij overigens niet tijdens de behan
deling van zijn zaak.
De eerste overval vond 8 novem
ber plaats in de Mechelenstraat in
Breda-Noord. V. had zich gewapend
met een alarmpistool, een nylonkous
over zijn hoofd getrokken en een
zonnebril met kapotte glazen opge
zet. Aldus uitgedost bezorgde hij
twee meisjes de schrik van hun leven
een schrik, dei hem f 925,- opbracht.
De dag na het sinterklaasfeest, ge
holpen door duisternis en mist, was
hij weer binnengedrongen in een
bankfiliaal, ditmaal aan de Molstraat.
Ook daar bedreigde hij het personeel
met een alarmpistool en ook daar
wist hij zich van buit te verzekeren:
f 1825.-. Precies een maand daarna
sloeg hii opnieuw zijn slag in de
Mechelenstraat, ditmaal bedroeg de
buit f 4001. Maar de 4e maart liep
hij tegen de lamp. Met de kreet:
money or 111 kill you bedreigde hij
over de toonbank het personeel van
het filiaal van de Boerenleenbank op
het Dr. Struyckenplein. Maar de chef
van het filiaal liet zich niet over
bluffen. W. vond hier zijn Waterloo,
Hij moest de vlucht nemen, werd
achterna gezeten en tenslotte over
meesterd. Aan zijn terreur was een
einde gekomen.
De achtergrond van dit verhaal is
triest: V. blijkt een uitstekend vak
man te zijn, maar zijn meisje nam
geen genoegen met zijn werkkring.
Daarom zei hij zijn baan op, kreeg
zodoende geen enkele uitkering maar
ging in die tijd wel autolessen ne
men om daarna een auto te kopen
van f 6000.-. Daar moest geld voor
zijn. Het was er niet en dus zette hij
de bankovervallen op touw. Toen
het de eerste keer vlot gelukt was,
ging hij er een gewoonte van maken
het was een nogal eenvoudige ma
nier om aan geld te komen: je maakt
wat mensen bang en trekt er met de
poet zo snel mogelijk tussenuit.
De officier zei aan de hand van
het psychiatrisch rapport, dat de ver.
dachte naar zijn mening verminderd
toerekeningsvatbaar was en dat er
sprake was van karakterstoornissen.
Toch noemde hij de man geen hope
loos geval en een terbeschikking
stelling van de regering wilde hij
daarom niet vragen.
Mr. H. Kronenburg noemde zijn
cliënt een „vastgelopen persoonlijk
heid", waarbij hij aantekende dat
herhaling niet behoeft te worden ge
vreesd. Hij meende dat de verant
woordelijkheid voor het gebeurde niet
alleen op het hoofd van de verdach
te moest worden afgeschoven, maar
dat het bankwezen de koppen bij
elkaar diende te steken om betere
voorzorgsmaatregelen te treffen. Hij
vroeg de rechtbank V. geen gevange
nisstraf op te leggen, die zijn gene
zing frustreren zou, zodat hij een
vrijheidsstraf vroeg gelijk aan het
voorarrest met voorwaardelijke ter
beschikkingstelling. Iedere andere
straf, aldus liet hij weten, is in strijd
met de deskundigenrapporten. Hier
moet. aldus eindigde hij, niet alleen
gestraft worden maar ook leiding
worden gegeven aan een man, die de
leiding niet heeft genoten vanuit zijn
(Van onze correspondent)
BRESKENS De hengelsportveT-
eniging De Zeekrab te Breskens houdt
zondag ter gelegenheid van het twee
de lustrum een internationale zeehen-
gelwedstrijd. De wedstrijd vindt
plaats langs de oever van de Schelde
van 15.00 tot 18.00 uur.
De drie eerste prijzen bestaan uit
een automatische wasmachine, eet-
hoek en draaitopstofzuiger.
Door de zakenmensen van Bres
kens zijn nog vele andere fraaie prij
zen geschonken. De inschrijving als
mede het afhalen van kaarten vindt
plaats in het clublokaal, café Cen
traal. De prijsuitreiking geschiedt di
rect na het wegen in café Het Zon-
neke.
■W
Volgens een Tsjechische vluchte
ling zouden wij Nederlanders niet
weten wat vrijheid is, onze vrijheid
althans niet weten te waarderen.
Komende uit streken, waar iedere
afwijkende interpretatie van het of
ficiële Marxistisch-Leninisme vroeg
of laat de Russische knoet achter de
deur vindt zal hjj het vrij algemene
onbehagen hier ook moeilijk anders
kunnen verklaren. Mogelijk is het
hem voorshands ontgaan, dat die
ontevredenheid beslist niet alleen
aan onze materiële welvaart is toe
te schrijven. Zeker nemen afgunst
en inhaligheid toe, naarmate men op
dit punt minder te klagen heeft,
maar veler neiging om ook van onze
vrijheid het onderste uit de kan te
schrapen mag mijns inziens even
goed aan „zuiver" politieke oorza
ken geweten worden. De vrijheid
vormt nu eenmaal geen deel van
ons nationale inkomen; noch kunnen
vrij haar ..bezitten", zoals men een
auto of een boekenkast bezit. Zij ont
leent haar betekenis uitsluitend aan
ons vermogen tot vrijwillige beper
king. Met de vrijheid is het, merk
waardig genoeg, precies als met de
dictatuur: Hoe meer men er aan
knabbelt, hoe minder er van over
blijft.
En dit is het fundamentele ver
schil tussen het gebeuren in Praag
en de situatie te Amsterdam. Wat
daar een spontane volksbeweging
mag heten, het tragisch verzet van
een jarenlang geterroriseerde sa
menleving, vinden we op de Dam
terug als de misselijke aanstellerij
van een troep geëngageerde opium
schuivers, die eenvoudig een broer
tje dood hebben aan werken. Dege
nen die dergelijke „democratische
acties op touw zetten, moeten het
wel op onze vrijheid gemunt heb
ben.
Blijft dus de vraag, of onze vrij
heid niet eerder naar de bliksem
zal zijn dan de dictatuur in Tsjecho-
slowakije. Want onze „vrijheidsstrij
ders" van de Dam schijnen in „de
provincie" ook nogaj wat supporters
te hebben.
BREDA L- Pis°n.
Letterlijk vertaald is het slijkworm.
Het is de larve van een klein mugje.
De larve leeft in het slijk op de bo
dem van sloten en andere wateren.
Ook in mos dat groeit tegen rietsten
gels die in het water staan. Bij stil
weer ziet men die rietstengels trillen
als er weer een witvis tegen stoot om
een vers de vasje uit het mos te hap
pen. Vers de vase is dus aas voor vis
sen en prima om daarmee te vissen op
witvis. Excellent voor een wedstrijd
visser. Men kan maar een klein haak
je gebruiken, want het aas is niet
groot. Wil men met vers de vase vis
sen, dan zal men de diertjes zélf uit
de sloot moeten gaan vissen of ze ko
pen in een Belgische sportwinkel,
waar men ze geregeld in voorraad
heeft, speciaal tegen de zondagen.
Men kan er kopen: grote om aan de
haak te slaan en kleine om door het
voer te mengen.
Op het ogenblik is men in Hulst en
omgeving met vlijt aan het verkondi
gen dat vissen met veTs de vase wet
telijk verboden is. Dit is zonder meer
bakerpraat. En het wordt nog ver
kondigd tegen beter weten in ook
Dit voorjaar nog is aan de leden
van H.S.V. „De Vogel" een pamflet
toegezonden waarin onder andere een
uittreksel uit het inliohtingenblad
der Visserjj-inspectie. Daar kan men
dus veilig op aan. Als aas waarmee
mag gevist worden vinden we onder
andere vermeld: insecten en insecten-
larven.
Het mugje is een insect, de vers de
vase haar larve en hiermee staan de
verkondigers van de bakerpraait in
hun hemd
Waarom zouden ze die onzin toch
rondstrooien? Is het misschien, om
dat ze op de komende wedstrijd op de
Vest het gebruik van vers de vase
willen verbieden, opdat Belgische
vissers niet met de vette prijzen zul
len gaan lopen? Vanzelfsprekend heb
ben de inrichters van een wedstrijd
alle recht het gebruik van een of an
der aas te verbieden. Ze kunnen des
noods voorschrijven dat men alleen
met een stukje kippendarm mag vis
sen! Slachtprodukten zijn wettelijk
geoorloofd). Maar als men iets niet
wil hebben, dan moet men niet ach
ter de wet kruipen, die het middel
waarempel wel toestaat.
St.-Jansteen
W. Blommaart
secr. H.S.V. „De Vogel".
HOEK VAN HOLLAND (ANP)
Bij Hoek van Holland is het stoffelijk
overschot aangespoeld van de 24-ja-
rige ongehuwde matroos M. D. Deur-
lo uit Tholen. Hij behoorde tot de
bemanning van het vissersvaartuig
Tholen 38 „Cornelis", dat in de nacht
van vorige week woensdag op don
derdag op de Noordzee verging.
Van de „Cornelis" konden de schip
per en een matroos worden gered. Dd
twee andere leden van de bemanning
kwamen om.
