iat Sterke solo
van Deen
Mortensen
DE STERKEN WAREN
BANG VAN ELKAAR
Dameswedstrijcl
voor Nederland
vol tegenslag
Slechte
samen
werking
Popke Oosterhof:
DE UITSLAG
Kampioene
opvallend
TANDEN
Hoe is het
mogelijk.
0 1—6 I
BANG GEWEEST
Ut—-mm
WERELDKAMPIOEN OP GAZELLE!
@de fiets voor kampioenen
DERDE SPORTPAGINA DE S"lEM VAN MAANDAG ?5 AUGUSTUS 1969
7in GOEDE KAMPIOEN BIJ AMATEURS
van De Vries, Huv«
'aar. Het ziet er niet na^
e de komende weken van
den afgevoerd. De Tv/ent
raaide niet tegen Telstar
deljjk, zijn ritme en zelf'
heeft teruggekregen I»
lft nam het een 1-0 V00r
na rust drukten de Vel'
□r Er was overigens een
an doelman Schrijven
om de stand op 2-0 te
1-0, 65. Clement 2-0
ter Brouwer, toesehou!
-AJAX: In een aantrek,
zegevierden de Amster.
het 2-4. Ajax, dat in j.
door een briljante Kei
rffelijk voetbalde, kwam
moeilijkheden toen Spar.
bleef aandringen. Ge!
het echter niet.
en 0-1, 20 Vermeker H
31. Keizer 1-3, 51 Cruyff
ineker 2-4, scheidsrechter
i, toeschouwers 28.000
em: Debutant Haarlemen
;n in een goede wedstriio
gedeeld (1-1). De Noord,
gaven de Maastrichtena.
heel weinig schietkansen
ip het middenveld beslisl
ideren.
an 1-0, 75. Couperus M
ter Pijpers, toeschouwers
In een op zeer middel-
taande ontmoeting, welke
l overtredingen werd ont-
DWS met 1-0 van DOS
ied Klaas Nuninga was
het veld en scoorde uil
Dijkstra het enige doel-
mga 1-0, scheidsrechter
toeschouwers 28.000.
oord 0—4; DWS-DOS 1-0
Twente 2—0; SW-PSV
Holland Sport 1—1; MW-
-1; Go Ahead-AZ '67 1—0
2—4; GVAV-NEC 0-1.
STAND
6 10-1
6
9i
5
5-3
4
4-1
4
7-4
4
4-4
4
3-4
3
5-4
3
2-
3
3—
3
7-
2
1-
2
3-4
2
2-4
1
0-2
0
1-4
0
2-1
0
1-1
ROGRAMMA
Feijenoord-DWS, DOS*
iTwente-SW, PSV-ADO,
■rt-MVV, Haarlem-Go A-
67-Sparta, Ajax-NEC,
rente (inhaalwedstrijd
11Volewijckei'S-
—2; Volendam-SC Cam*
CH-Fort/Sitt. 0—1; Hel-
FC Den Bosch (gestaakt
n); DFC-Fortuna VI. 2—1
luw Wit 11; Elinkwijk*
—3; HeracIes-GraafschaP
STAND
afg.; ZFC-AGOW
VV 0—0; Limburgia-Ro'
Sindhoveti-Hermes D"
'-geningen 10: VeloX'
L Heerenveen-SC Dren-
STAND
IOGRAMMA
PEC-ZFC, AU" c.
V-Limburgia. Roda e».
Irmes DVS-Heerenv^.
BC, Wageningen-R
(Van onze speciale verslaggever)
BRNO Leif Mortensen, een 23-jarige machinebankwerker uit Ko
penhagen kan alles, alleen sprinten niet. Hij weet dat. In B-rmo, op
de laatste dag van de wereldkampioenschappen wielrennen, heeft
hij net al vorig' jaar bij de Olympische Spelen in Mexico, een
eenzame vlucht moeten maken om te kunnen winnen. In Mexico
lukte het niet, daar ging Vianelli hem kort voor de finish nog
voorbij. In Brno slaagde hij wel. Het is een bewijs van zijn enorme
1-3
1-31
0 0—4
IOGRAMMA
wijk, HVC-Volewijckers,
lendam, SC Cambuur- I
rtuna/Sittardia-Helmon"
en Bosch-DFC, Fortui*
Graafschap-Excelswb
'illem II.
Ieder uit het kopgrocpje, Jeain
Piene Monseré en Staf vam Roos-
juoeek (respectievelijk tweede en
derde), Popke Oosterhof (vierdie)
German Mairtisn Saez, Amidries Oliva
Ssnches, Peter Smiilth, Emamiuele Ber-
jjjüo, Rudolf Labus en Nükiotaj Dmiit-
roek, kende de kwaliteiten van Mor
tensen. Desondanks slaagde hij. Een
kleine twintig kilometer voor het ein
de koos hij een van de bekiliiimmiinigen
het parkoers als uitgangspunt voor
zjjn aanval, maar de sprong leek te
kort. Hij was 6000 meter verder bijna
vreer achterhaald, maar de laatste
derd meter konden de adhtervoi-
s, die elkaar net zo wantrouwden
a,5 zij Leif Mortensen vreesden, in
hun verdeeldheid niet meer goed ma
ken.
Bij de dertiendie en laatste klim
,n het parkoers vergrootte de
sterke Deen zijn voorsprong weer.
Alleen Popke Oosterhof, die zich op
zwaar terrein ook tot die groten mag
rekenen, zag zijn achterstand op de
Deen niet groeien. Integendeel. De
Drent kwam dichterbij, maar na de
klimmende kilometers kwam de lang
zame afdaling naar de finish en daar
voegden, nadat Oosterhof rond vijf
kilometers had gejaagd op Mortensen,
Monseré en Dmitroek zich bij de Ne
derlander. Voor Oosterhof was het
toen niet interessant meer. Hij is iin
de sprint kansloos tegen de snelle
Belg. De snelheid vam de achtervol
gende groep zakte terug. Achter Mor
tensen hervonden de jagers elkaar
weer. De strijd om het goud was be
slist. Slechts zilver en brons waren
nog te verdelen. De moed en de kwa
liteit van Mortensen waren negen
man te veel geweest.
Het wereldkampioenschap heeft
daarmee een groot kampioen gekre
gen, Geen toevalswinnaar. Een ren
ner bovendien die in het tamelijk
vlakke verlopen kampioenschap her
haaldelijk in de slag is geweest. Een
kampioen bovendien, die nog een on
vervalste, honderd procent, amateur
is,
Mortensen heeft een volledige
werkkring en kan alleen 's avonds
trainen. Vijf dagen in de week doet
Mortensen zijn werk op een scheeps
werf en na ieder van die werkdagen
van acht en een half uur begint hij
's middags om vier uur te trainen.
Dagelijks nog eens vier uur extra
werk voor hij naar huis gaat. Een
amateur, die onmiddellijk na zijn we
reldkampioenschap zei: „Mijn succes
dan ik in de eerste plaats aan mijn
vrouw, die mij alle gelegenheid laat
om sport te beoefenen. Ik ben hier,
net als vorig jaar in Mexico, bang
geweest dat er weer een Vianelli zou
komen, dat ik weer op de laatste kilo
meters zou worden gegrepen."
Mortensen kan niet, zoals zo veel
vin de andere West- en Oosteuropese
amateurs een groot aantal belangrijke
mternatioTial'e wedstrijden aflopen.
Hem ontbreekt daartoe de tijd. Hij
■teeft zijn werk nooit aan zijn sport
ondergeschikt willen maken en heeft
or tot zondag nooit serieus over ge-
oacht profe'ssional te worden. Hij
koopt dit jaar de gelegenheid te krij
sen de ronde van de toekomst te rij -
don, waardoor hij in een belangrijke
ots-ppemvedstrijd zijn krachten zal
™nnen meten met een groot deel van
e mannen, die hij op het Jan Ma-
^k-autocircudt bij Brno zo indruk
wekkend versloeg.
P°pke Oosterhof; vierde
(Van onze speciale verslaggever)
BRNO Popke Oosterhof aan
vaardde zijn nederlaag In het we
reldkampioenschap, die hem wat
schrale, snel vergeten, vierde plaats
opleverde. Van Monseré en Van
Roosbroeck had hij sprintend nog
nooit kunnen winnen. Leif Mortensen
erkende hij volmondig als de sterkste
in dit wereldkampioenschap.
„Het was ongelooflijk zo snel als
die Deen in de voorlaatste ronde bij
ons vandaan liep. Als de groep op
dat moment wat meer had samenge
werkt zouden wij nog een kans heb
ben gehad, maar wij, ik was daar ook
bij, zaten elkaar maar aan te kijken.
In de laatste ronde heb ik nog ge
probeerd alleen bij te komen, maar
toen het in de klim niet lukte, wist
ik dat het beslist was. Het was hele
maal voorbij toen Monseré en die
Rus aan mijn wiel kwamen en daar
bleven zittten.
Later wilden zij dat ik ook kop
overnam, maar daar had ik geen zin
meer in. De andere vijf konden daar
door ook weer bijgekomen, 't Meest
verrassend vond ik dat de slag pas
zo laat viel, ik had het eerder ver
wacht. In het begin hebben alle Ne
derlanders voortdurend van voren
gereden".
Ook Joop Zoetemelk had gerekend
op een vroegere aanval. „Het is een
beetje ongelukkig gelopen. Voort
durend hebben wij voorin gezeten,
maar iedereen reed verschrikkelijk
op ons. Niemand eigenlijk kon wat
doen, in de beklimming liep het wel
een beetje uit elkaar, maar onmid
dellijk daarna was het weer rustig.
Juist toen de beslissende aanval
kwam, waren wij er niet bij. Wij
hadden er eigenlijk niet op gerekend.
Wij namen aan dat het na die berg
wel weer in elkaar zou lopen. En
toen die groep een keer weg was,
was er geen redden meer aan. De
ploegentijdrit van vrijdag is voor ons
niet. schadelijk geweest. Na een rust
dag is alles weer in orde".
Fedor den Hertog: „In het begin,
zeg de eerste drie ronden, voelde ik
mij net zo slap als vrijdag, maar
daarna ging het beter. Aan de be
klimming begon ik als een van de
laatsten. Er waren er te veel bij, die
in de afdaling daarvoor, te wild re
den maar ik kwam steeds met de
eersten boven. Aan het eind kostte
het ook weer meer moeite, maar van
de andere kant hadden wij er ook
niet zo veel belang bij om te gaan
jagen op een groep waarin Ooster
hof zat".
Ben Janboers vond het parkoers,
als een van de weinige Nederlanders,
echt zwaar. In het vlakke reed ik
uit de kunst, maar in de klim was
het verschrikkelijk. Ik moest er
steeds op het eind af. Voor mij was
het rondje hier te zwaar. Alleen te
gen het eind ging het beter, maar
misschien kwam het ook wel door
dat het peloton langzamer reed".
Henk Benjamins, die met zijn
twintigste plaats de tweede Neder
lander was, kreeg drie ronden voor
het einde een lekke band. „Daardoor
heb ik mij een beetje moeten for
ceren. Ik moest helemaal van het
laatste groepje weer naar voren zien
te komen. Dat heeft mij te veel
kracht gekost. Ik vond het een eer
lijk parkoers en achteraf gezien is
het niet tegengevallen. Slechts een
klim was echt zwaar, de anderen
vielen wel mee".
Wim Bravenboer heeft de laatste
twee ronden niet meer meegemaakt.
„Het was er moeilijk. Ik heb steeds
geprobeerd voorop te rijden, maar ik
kwam op het laatst niet meer om
hoog. Ik zakte steeds verder terug, ik
kon niet meer".
Bondscoach Joop Middelink ver
telde: „Wij hadden geTekend dat er
veel op Zoetemelk en Den Hertog
zou worden gereden, daarom hadden
wij de anderen carte blanche gege
ven. Zij moesten maar proberen er
van te profiteren. Over wat Popke
Oosterhof heeft gedaan, ben ik zeer
tevreden, de anderen hadden in de
laatste paar ronden misschien was
meer van voren kunnen rijden".
De strijd om de plaatsen achter de eerste waarop Leif Mortensen inmiddels beslag had gelegd. Op kap Monseré
die tweede werd, achter hem Van Roosbroeck (derde) en als laatste nummer vier Popke Oosterhof.
(Van onze speciale verslaggever)
BRNO De 171 amateurs, die
's morgens om tien uur in Brno aan
de start kwamen, althans de sterken
onder hen, waren in dit wereldkam
pioenschap bang voor elkaar. De
vroege slag die ieder vreesde, bleef
uit. Men bekeek elkaar, hield een
redelijk hoog tempo aan dat de erva-
renen geen pijn deed en snel het kaf
van het koren scheidde.
Alleen op de zware belimming van
Kohoutovice liep het veld voortdu
rend uit elkaar, maar in de gemak
kelijkere stukken vonden de renners
elkaar weer in het peloton, dat de
eerste negen van de dertien ronden
meit een gemiddelde snelheid van
rond de 39 kilometer voltooide en
niemand een serieuze ontsnapping
toestond. Een zeer vroege aanval van
de Belg Hooybergs en de Pool Soucek
werd snel geneutraliseerd. Oliva San
chez genoot kort van een kleine voor
sprong en halverwege de ruim 181
kilometers die moesten worden afge
legd, kreeg ook een viertal met de
Polen Szarkowski en Czechowski, de
Engelsman Baily en Fedor den Her
tog geen lang leven. Een ronde later
probeerde Joop Zoetemelk het. Hij
kreeg Bruyere, Sorlini en Delepine
aan zijn wiel. De Nederlanders, die
voortdurend voor in het slinkende pe
loton reden, waren actief, maar aller
aandacht richtte zichin de eerste
plaats op Den Hartog en Zoetemelk.
Pas in de negende ronde werd het
ernst in een groepje met Bravenboer,
Bergamo, Danguiliaume, Peschel, Fa-
bri, Bilsland en later ook nog Mor
tensen, Den Hertog, Monseré en San
chez. De bewegingsvrijheid was be
perkt. Men was te bang voor elkaar
om te durven doorgaan en kort daar
na kregen ook Oliva Sanchez en
Smith een aantal jagers, bij wie Leif
Mortensen aan hun wiel. Maar de
slag was ontbrand en juist op dat mo
ment zaten de sterkst geachte Neder
landers achter in het veld. In de tien
de ronde van bijna veertien kilometer
kwam het peloton nog een keer in
een geheel bij de hindernissen aan,
(ADVERTENTIE)
nat is die
weer voordelig.
Joop Zoetemelk: vergeefse poging
maar daarna verbrokkelde het veld
en alleen Popke Oosterhof was erbij
op het moment dat de beslissende
slag viel.
Met nog twee volle ronden te rijden
had het eerste peloton een achter
stand van 46 seconden opgelopen en
het tweede gedeelte lag al bijna twee
minuten achter. Het eerste tiental
was weg en bleef weg. Het verschil
groeide, ieder van het tiental had er
belang bij dat niemand van de ande
ren nog zou kunnen bijkomen. Zeker
de Belgen en de Spanjaarden, die
ieder met twee man waren vertegen
woordigd.
Desondanks liep Leif Mortensen in
de voorlaatste omloop weg. De paar
honderd meter die hij klimend had
veroverd, schrompelden op het ge
makkelijkere stuk van het parkoers
ineen. Maar alle moeilijkheden kwa
men nog een keer terug en juist in die
zwaarste kilometers toonde Leif Mor
tensen zich de grootste. In de laatste
ronde van veertien kilometer ver
grootte hij zijn voorsprong op de an
dere negen renners van tien seconden
tot bijna een minuut.
De troostprijs, het zilver was voor
Jean Pierre Monseré, die voor de
wedstrijd alle steun kreeg toegezegd
van Staf van Roosbroeck, twee van
de grote mannen uit de laatste Olym
piad Tour door Nederland. Hun sa
menwerking in de laatste paar hon
derd meter beroofd Popke Oosterhof,
die maar alleen was, van een plaats
op het erepodium. Van Roosbroeck
trok de sprint aan, Oosterhof zat aan
zijn wiel, Monseré kwam gemakkelijk
over Oosterhof heen en sloot voor
hem de weg af, voor hij ook Van
Roosbroeck passeerde. Een wat bitte
re troostprijs voor de bijna 21-jarige
Jean Pierre Monseré, die in vijf ach
tereenvolgende kampioenschappen
nSet verder kwam dan de tweede
plaats. Voor deze strijd om de wereld
titel was hij namelijk drie keer twee
de in het Belgische wegkampioen-
schap voor amateurs en een keer in
dat van de Belgische nieuwelingen.
De uitslag van het amateurkam
pioenschap: 1. en wereldkampioen
Leif Mortensen (Den.), 181,2 kilome
ter in 4 uur 38 minuten 30 seconden;
2. Monseré (Bel.), op 59 seconden; 3.
Van Roosbroeck (Bel.); 4. Oosterhof
(Ned.); 5. Bergamo (It.); 6. Dimitrov
(Rus.); 7. Saez (Sp.); 8. Smith (G-B.),
allen z.t. als Monseré; 9. Sanchez
(Sp.) op 1 min. 9 sec.; 10. Hlabus
(Tsj.) op 1 min. 41 sec.; 11. Delepine
(Fr.) op 2 min. 50 sec.; 12. Ducreux
(Fr.); 13. Milsett (Noorw.); 14. Hub-
schmidt (Zwits.); 15. Czechovski
(Pol.); 16. Bisland (G.-B.); 17. Kegel
(Pol.); 18. Sture Petterson (Zwed.);
19. Collinson (G.-B.); 20. Benjamins
(Ned.); 29. Janbroers (Ned.); 48. Zoe
temelk (Ned.); 49. Den Hertog (Ned.),
alien op 2.50.
(ADVERTENTIE)
N.V. RUJWIELF6RRIEK GAZELLE - DIEREN
(Van onze speciale verslaggever)
BRNO Een verschrikkelijker we
reldkampioenschap op de weg voor
dames is er nog nooit geweest. Het
voor de dames afschuwelijk zware
parcours vroeg zijn slachtoffers en de
regen die na ruim een uur voorzich
tig begon en later in stromen omlaag
kwam veroorzaakte talrijke valpar
tijen. Uit die slag is een groot we
reldkampioene gekomen, de 26-jarige
slanke Amerikaanse Audrey McEI-
mury-Pfelger die alleen met ruim
een minuut voorsprong aankwam op
de groep waarin de Engelse Berna-
dette Swinnerton de tweede plaats
greep voor Nina Trofimova uit Rus
land en de Belgische Nicole van den
Broek.
De zes Nederlandse meisjes hebben
hun aandeel in het barre gevecht ge
had maar het complete zestal werd
door tegenslag en pech kansloos voor
de ereplaatsen. De kleine Hennie
Hondeveld was tenslotte de hoogst
geplaatste als dertiende maar zij
moest de laatste drie en een halve
kilometer op een volledig lekke ach
terband rijden. Het noodlot trof niet
alleen Hennie Hondeveld genadeloos.
Ook de vorige wereldkampioene
Keetie Hage werd in kansrijke posi
tie teruggeworpen. Hennie Honde
veld en Keetie Hage maakten deel
(Van onze speciale verslaggever)
BRNO Audrey McElmury Pfle-
ger is een opvallende vrouw. Zelfs
op de fiets als zij haar lange, sluike
donkerbruine haar samen windt tot
een wapperende paardestaart, die
haar zelfs in een keiharde koers
charmant doet zijn.
De nieuwe wereldkampioene weet
dat zij mooi is. ,Jk gebruik zelden
make-up, ik heb het niet nodig. Zij
hebben vaak tegen mij gezegd dat
ik mijn haar moet afknippen. Ik
heb het nooit gedaan, ik wil er als
een vrouw blijven uitzien, ook in
het wielrennen, waar zo velen een
andere indruk maken".
Audrey McElmery is ook een
opmerkelijke vrouw. Zij studeerde
biochemie aan de Riverside-Univer
sity in Californië, waar zij vier jaar
geleden afstudeerde. In 196S trouw
de zij en ontbrak, nadat zij als
Audrey Pfleger deelneemster was
geweest bij de wereldkampioen
schappen van 1965 en 1966, bij de
titelstrijd in Amsterdam van 1967
omdat die te kort vielen na de ge
boorte van haar zoon Ian. „Hij rijdt
nu al op een driewieler".
Wielrennen, zeker voor dames,
is in de Verenigde Staten een on
betekenende tak van sport. Voor de
meest prominente vertegenwoor
digster van het groepje van mis
schien honderd hardrijdende dames
is het ook geen halszaak. „Wielren
nen is voor mij echt niet het be
langrijkste dat er op de wereld be
staat, maar ik wil er nog een aan
tal jaren mee doorgaan in de hoop
dat het ooit nog eens een Olym
pisch nummer wordt". De wieler
bond van de Verenigde Staten is
niet zo rijk dat het zijn vertegen
woordigsters gratis reis naar en ver
blijf in Brno kan aanbieden. Sprint
kampioene Nancy Burkhardt en
Audrey McElmury kregen een tege
moetkoming, waardoor voor haar
de kosten beperkt bleven tot een
bedrag van rond de 600 dollar. Een
wereldkampioene die geld moet
meebrengen en ook niet verwacht
een cent voordeel uit haar kam
pioenschap te kunnen halen.
uit van de groep van zestien die in
de derde ronde definitief afscheid
van die zwakkeren nam. Eefje Helder
was na enkele kilometers al wegge
vallen door een lekke band, Bella
Hage, Nelleke van Dijk en Truus
Smulders die in de beklimmingen
net niet meekonden met het veld dat
gewoonlijk door Keetie Hage en Au
drey McElmury werd aangevoerd,
hadden geen succes meit hun achter
volging door valpartijen. Bella Hage
en Truus Smulders stapten af, Nelle"
ke van Dijk vocht net als Eefje Hel
der tot het bittere einde. Voor Keetie
Hage nam de strijd halverwege een
beslissende wending. Zij was alleen
en ongrijpbaar weggesprongen tot
een lekke band haar stopte. Op de re-
servefiets zette Keetie door en nadat
zijn de derde ronde had voltooid wil
de zij bij de Nederlandse post weer
van fiets verwisselen. Door verschil
in de breedte van de naven tussen
het Nederlandse en het Tsjechische
materiaal moest zij echter te lang
wachten, verloor de aansluiting met
het peloton, sprong weer op de
Tsjechische reservefiets en stapte en
kele kilometers verder weer af om
op haar eigen fiets te kunnen door
gaan. Ales bij elkaar had zij daar
door een achterstand van dertig se
conden opgelopen. Geen onoverkome
lijke hindernis voor de ijzersterke
Zeeuwse, maar toen zij weer bijna bij
was, slipte zij na een afdaling in een
van de gevaarlijke bochten en sloeg
tegen het spekgladde asfalt. Dat was
te veel zelfs voor Keetie Hage. In de
tot dertien vrouwen geslonken kop
groep, was Nederland nog slechts
door Hennie Hondeveld vertegen
woordigd. Meer toevallig dan opzet
telijk testte Audrey McElmury in de
voorlaatste ronde de kwaliteit van
haar concurrenten. In eigen ritme
klimmend reed zij haar concurrenten
uit de wielen maar werd ook door
een val weer achterhaald. In de
laatste ronde reed zij opnieuw mieit
speels gemak weg van iedereen en
werd ruim een kwartier later gehul
digd als de eerste Amerikaanse we
reldkampioene.
De uitslag 1. Audrey McElmury
(VS) de 69,705 km in 2 u. 4 min. 27
sec. (gem. 33,606 km/u); 2. Berna-
dette Swinnerton (GB) 2.05.37; 3.
Nina Trofim (Rusl.); 13. Hennie Hon
develd (Ned.) 2.05.58; 16. Keetie Ha
ge (Ned.) 2.10.19; 29. Nellie van Dijk
op 15 min. 17 sec.; 31. Eefje Helder
op 22 min. 7 sec.
Audrey McElmury; eerste
