es:
Leraren
adverteren
met hun
bezorgdheid
GUYANA ZAL NOOIT TOEGEVEN...
Mies van der Rohe
pionier moderne
bouwkunst
mms inziens
UITVOERING MAMMOETWET „MAGER
Grensincident „demonstratie" tegenover Venezuela
VELE TONNEN SCHADE
OP OVERWEGEN
NA TREINONGELUKKEN
Nieuwe sport
Rare mensen
Naast elkaar
Man Winkler
gaven lager
Biesbroeck
Onbekenden
Kitme
Spanning
BRAZILIË
Verdienste
Twee boerderijbranden
in Groningen:
woonhuizen gespaard
door
te
DE STEM VAN DONDERDAG 21 AUGUSTUS 1969
iaf 16,50
iaf 29,95
wit
zilvergrijs
groen
wit
wit
wit
crème
blauw
grijs
lichtgrijs
wit
groen
crème
1967
1964
1966
1967
1966
1965
1967
1967
1965
1966
1965
1967
1965
r 750,— incl. b.t.w.
ir 300,— incl. b.t.w.
ir 150,— incl. b.t.w.
es
NU
magere
speklapjes
500 gr. 1,95
;t
gebraden
gehakt
200 gr.
0,95
Extra bij 5,—
pak Belgische
speculaas
van 0,90 voor
0,65
A. 2541
ZJMOmD
TuiGZÉTOhOf-
r.
Je Raad van Leraren, waarbij 90% van alle leraren aan scholen voor V.W.C
J.A.V.O. zijn aangesloten, richt zich met deze open brief tot U die een kind 1
en gymnasium, een atheneum of een school voor H.A.V.O.
Je scholen voor voortgezet onderwijs werken sinds 1 augustus TJ68- onder de z
.mammoet-wet". De invoering van deze wet heeft bij IJ en bij ons veel verwar
Jwekt.
Ms verbeteringen noemen wij o. a.:
|i. Meer individueel gericht onderwijs.
Betere keuzemogelijkheden, aangepast aan de behoeften van de leerlingen,
s. Meer zekerheid dat het kind op het voor hem geschikte schooltype terechtkoi
I. Uitgebreider gebruik van de technische onderwijskundige hulpmiddelen (Wj>
j: talenprakiikum)
e. Meer aandacht voor de expressievakken (tekenen, muziek e.d.)
j - j
Ma een jaar praktijk moeten we vaststellen dat gevoelens van onbehagen bij vee
lozeer de overhand. krijgen, dat zelfs van „staking"1 wordt gesproken.
i oorzaak hiervan ligt in het feit dat het ouderwijzend personeel dit jaar niet
en zoals, de zaken nu slaan ook in de toekomst niet in staat gesteld
worden de bedoelingen van de wet uit te voeren,
t
Immers:
Tot or '"nisfiie y?' 1 -""F, en
eJ
(Van een onzer redacteuren)
BREDA De Raad van Leraren, waarbij volgens zijn eigen
opgave negentig percent van alle docenten bij het voorberei
dend wetenschappelijk en hoger algemeen vormend onderwijs
zijn aangesloten, maakt zich ernstig bezorgd over de wijze waarop
de mammoetwet wordt toegepast. Na een jaar praktijk zijn er zoveel
gevoelens van onbehagen in deze lerarenkring ontstaan, dat men
het nodig heeft gevonden er een advertentiecampagne van vijf
entwintigduizend gulden tegen aan te gooien om de ouders van
de 225.000 havo-leerlingen maar die natuurlijk niet alleen
daarvan op de hoogte te brengen.
De leraren klagen over de een
zijdige vaststelling door het minis
terie hoe de wet moet worden uit
gevoerd, waarbij de financiële over
wegingen het winnen van de onder
wijskundige. De regering, zo staat
er verder in de advertentie, stelt
niet voldoende geld beschikbaar,
zodat de hulpmiddelen om het on
derwijs te vernieuwen ontbreken.
Aan de kinderen die dit jaar in
I de tweede klas zijn blijven zitten
(en dus nog geen „mammoet-erva-
I ring" hebben, want de wet werkt
sinds een jaar) moet veel extra
I aandacht worden besteed, zeker op
het terrein van het wiskunde-on-
derwijs en op dat van de moderne
talen. Daarvoor zijn er geld noch
gelegenheid. Evenmin is er aan ge
dacht dat er, door de grotere keu
zemogelijkheden, straks kleinere
klassen zullen ontstaan zonder dat
er aan een aangepaste scholen-
bouw is gedacht.
De Raad van Leraren heeft ge-
l meend de ouders van deze stand
van zaken op de hoogte te moeten
brengen omdat de belangen van de
kinderen niet worden gediend met
de schrielheid waarmee de mam
moetwet wordt uitgevoerd. „Wij
achten het niet verantwoord bij ko
mende desillusies en teleurstellin
gen géén openlijke waarschuwing
te hebben laten horen", zo besluit
de tekst.
Wij hebben de woordvoerder van
de leraren, de heer L. J Rousseau,
gevraagd waarom nu juist deze le
rarenorganisatie zich tot de ouders
heeft gewend. Hier ligt immers in
de eerste taak voor de beheerders
(gemeentebesturen) en schoolbestu
ren van het voortgezet onderwijs.
„Dat is formeel juist, maar het be
voegd gezag doet dat nu eenmaal
niet". En de onderwijsinspecties
dan? De heer Rousseau: „Dat is in
de eerste plaats een verlengstuk
van het ministerie, al zijn er inder
daad besprekingen gaande om tot
een georganiseerd contact tussen le
raren en inspecties te geraken". On
ze volgende vraag luidde: „Moet
deze actie dan misschien be
schouwd worden als een soort
voorspel om straks met salarisei
sen te kunnen komen?"
De heer Rousseau weerde deze
veronderstelling zeer beslist af: „In
geen enkel opzicht gaat het hier om
salaris-eisen. Ministerie en docen
ten zijn wel overeengekomen dat
een onafhankelijk bureau een taak
analyse zal maken van wat de le
raarsfunctie in het nieuwe bestel
inhoudt. Zou daaruit blijken dat
zijn werk aanmerkelijk verzwaard
is, dan zou er over de honorering
kunnen worden gesproken. Dat
staat los van onze huidige bezorgd
heid".
Wij hebben ook staatssecretaris
Grosheide van Onderwijs om een
commentaar gevraagd. Deze zei ons
dat hij de „Open brief" met be
langstelling had gelezen, maar dat
hij het verwijt dat het ministerie de
mammoetwet eenzijdig uitvoert van
de hand wijst. Er wordt al van
1962 af met de lerarenorganisaties
over de onderwijsvernieuwing over
legd en dat zal nog wel intensie
ver worden.
Over de rechtspositie van de le
raren wordt in het kader van het
georganiseerd overleg altijd over al
le onderdelen volledig overleg ge
pleegd met de organisaties. Bij de
onderwijskundige maatregelen zijn
financiële motieven nooit doorslag
gevend geweest. Bij alle nieuwe
regeringen stond het onderwijskun
dig aspect voorop. Bij de uitvoe
ring moet met de financiële moge
lijkheden rekening worden gehou
den, wat invloed heeft op het tem
po van de invoering.
Over de vraag of voldoende fi
nanciële middelen voor invoering
van de wet op het voortgezet on
derwijs beschikbaar worden gesteld
kan men altijd van mening ver
schillen. In 1969 geeft dit departe
ment voor de wet op het voortgezet
onderwijs meer dan honderd mil
joen gulden uit, bestemd voor de
eerste klassen, en voor vijf maan
den eerste en tweede klassen bij
het voortgezet onderwijs. Rijks-uit
gaven voor een bepaald doel moe
ten altijd worden afgewogen tegen
andere rijksuitgaven, b.v. volksge
zondheid, woningbouw, ontwikke
lingshulp, en tegen particuliere be
stedingen. Het verwijt dat nauwe
lijks aan aanpassing van de scho
lenbouw wordt gedacht, snijdt geen
hout. Er is een werkgroep scholen
bouw ingesteld, waarin ook figuren
uit het voortgezet onderwijs zijn
opgenomen. Deze werkgroep ont
werpt schoolgebouwen die afge
stemd zijn op het nieuwe onder
wijs. Men is inmiddels met het ha
vo-project gereedgekomen. Op het
moment van invoering van de wet
op het voortgezet onderwijs, kon
den niet alle circa 1500 schoolge
bouwen voor het algemeen voort
gezet onderwijs en nog eens circa
1500 scholen in de beroepssector
aan de nieuwe wet zijn aangepast.
Per jaar wordt circa 400 miljoen
gulden voor investering in scholen
voor voortgezet onderwijs op de be
groting uitgetrokken, aldus staats
secretaris Grosheide.
(Van onze kunstredactie)
BREDA In 1930 werd Mies van der Rohe directeur van het be
faamde Bauhaus op verzoek van Walter Gropius. Kort na Gropius
is nu Mies van der Rohe, op 83-jarige leeftijd gestorven in Chicago
Met de namen van Le Corbusier en Wright zullen deze niet meer
weg te denken zijn als belangrijke vormgevers van de architectuur in
deze eeuw, waarbij de invloed van de Bauhaus-gedachten een cen
trale rol gespeeld hebben en nog spelen.
TELETYPE JOE
(Van onze redactie buitenland)
BREDA De moeilijkheden, die
"pnieuw zijn ontstaan in het omstre
den zuidoostelijk grensgebied van
Guyana, zijn voor een groot deel te-
j'"S te voeren tot de onzekerheid van
net bewind in Georgetown over een
Stoot deel van het Guyanese grond-
sebied. Venezuela claimt namelijk
ol het gebied ten westen van de Es-
sequibo River (bijna de helft van Gu
yana), terwijl Suriname het (zie
kaartje) gearceerde gebied tussen
de nieuwe rivier en de andere zijri-
t'er van de Corantijn, de Koeroeni
t°t zijn grondgebied rekent.
De Guyanese manschappen, die
dezer dagen geland zijn op de air-
strip Tigri (in het gebied tussen Bo
ten—Corantijn en Koeroeni), moeten
met hun actie aangeven dat Guyana
nooit zonder meer zal toegeven aan
dfuk van Venezuela om gebied af te
staan. Ook in Den Haag legt men
de actie uit als een waarschuwing
aan Venezuela. Dat Guyana iedere
koer (want het is niet voor de eerste
maal dat er in dit gebied moeilijk-
noden ontstaan) juist het zuidoosten
most voor zijn acties is een uitvloei
sol van het verzuim van Nederland en
Engeland om bindende afspraken
ovor dit gebied te maken.
Hot geschil is ontstaan omstreeks
'830 toen de Nieuwe Rivier werd ont-
dokt. Nederland en Engeland dat Gu
yana als kolonie bezat, verschilden
mon al van mening of de Nieuwe Ri-
Vler al dan niet beschouwd moest
borden als de bovenloop van de Co-
fantijn, die bij de Vrede van Parijs
m 1815 was aangewezen als grensri-
jjor tussen het Britse Guyana en het
™oderlandse Suriname. In die tijd
ad men nog geen idee over de loop
an de rivieren in 't oerwoud op eni-
80 afstand van de kust. Feit was wel,
de enige goede weg door de
digle, de rivier, in handen kwam
an Suriname.
Steeds heeft Engeland en later Gu
yana volgehouden dat de Koeroeni
de bovenloop van de Corantijn is, ter
wijl Nederland en Suriname de Nieu
we Rivier als Boven-Corantijn zijn
blijven heschouwen.
Nog twee onbekenden zijn er in het
spel. Stel, dat er in het omstreden
gebied goud gevonden wordt. De In
dianen kunnen er over meepraten
hoeveel geweid enkele goudklompjes
kunnen oproepen. In Paramaribo deed
in 1964 het gerucht de ronde dat er
diamant te vinden zou zijn. In Geor
getown denkt men zelfs aan olie en
bauxiet.
In december 1967 heeft zich aan
de rechteroever van de Boven-Co
rantijn ook een grensincident voorge
daan, waarbij Guyanese politieman
nen en Surinaamse arbeiders waren
betrokken. Er was een Surinaams
kamp, waarin hydrologen bivakkeer
den die de stroomsterkte van de
Mies (van der Rohe is de toege-
voegue lamuienaam van zijn moeder)
heeu taiioze ontwerpen gemaakt,
vanai een simpele stoei tot een woi-
kenKraDDer, die getuigen van zijn
invloedrijke opvattingen over archi
tectuur, over een neioere en conse
quente functionaliteit en een vol
maakte toepassing van materialen.
Zijn laatste visitekaartje heeft hij
aigegeven in Duitsland, het land
waaruit hij in 1969 als „Entateter
Kunstier" 'moest vertrekken, in de
vorm van de vorig jaar geopende
Nationaigalene te Berlijn.
Mies van der Rohe heeft geen ar
chitectenopleiding gehad. De aanleg
tot zijn beroep en ambachtelijk mees
terschap kreeg een impuls in de
metseiaarswerkpiaats van zijn vader.
In de leer bij een Berlijns architect,
bu de meubelontwerper Bruno Paul
en vooral bij de befaamde architect
Peter Behrens werd hij geleidelijk
een vakbekwaam architect. Een van
zijn opvallendste ontwerpen uit de
beginperiode is die van het huis en
een museum voor Helène Ki'öller
(1912), eigenaresse van het beroem
de Krölier-Miiller museum. Het
werd nooit uitgevoerd. In die periode
leerde hij ook Berlage kennen, wiens
invloed hij onderging.
Bijn eigenlijke bijdrage aan de mo
derne arcüitectuur begon in de jaren
twintig waarbij net Duitse zxpres-
siomsme, ae j»eüerianüse Stiji en
het rtussische constructivisme op hem
doorwerkten. Glas, beton en metaal
waren nieuwe materialen, die hij op
een verbluffende wijze vorm en rit
me gaf. Uit deze jaren stamt ook zijn
meesterwerk: het Duitse paviljoen te
Barcelona (1929). De Bauhaus ten
toonstelling, die enige tijd geleden in
Amsterdam te zien was, gaf een goe
de kijk op zijn Bauhaus-activiteiten.
Hij was de laatste directeur van deze
school, die in '33 door de Nazi's werd
gesloten. In '39 emigreerde hij naar
Amerika, waar hij ook de nationaliteit
van dit land kreeg. Hij werd er,
evenals veel geëmigreerde Duitsers
in dit land 'n (vaak snobistisch) ge.
vierde meester. Als hoogleraar aan
het Illinois Institute of Technology
was zijn invloed groot. De door hem
ontworpen Seagram-building, House
Fransworth Lake Shore Drive Apart
ment en de Convention-Hall in Chi
cago kregen wereldvermaardheid. Hij
werd het zoveelste talent dat Europa
liet emigreren. Hij werd de zoveelste
deskundige en visionaire mens, die
vanuit de eerste erkenning in de Ver
enigde Staten in Europa invloed
kreeg en de Europese cultuur ging
overvleugelen.
.v.m.-r anpL
250 km;
"3
Koeroenj en de Nieuwe Rivier opma
ten. Dit was een doelbewuste zet van
de toen aan de macht zijnde premier
„Jopie" Pengel, die de wereld had
willen verrassen met het bewijs door
hydrologen dat de Nieuwe Rivier de
bovenloop is van de Corantijn. Guya
na zou dit bewijs tenslotte moeilijk
kunnen ontzenuwen en stak er daar
om de gummi-knuppel tussen.
Dit was het sein voor Pengei om
naar Venezuela te reizen (de belager
van Guyana's westgrens), gespierde
taal te gebruiken en in strijd met
het Koninkrijks Statuut een vrijwilli
gersleger op de been te brengen, de
„defensiepolitie". Maar nadat de
spanning in januari '68 weer was op-
gelaaid in het grensgebied, trokken
de manschappen van de Guyanese
politie zich plotseling terug uit het
gebied tussen de rivieren, waarna de
rust weerkeerde.
Na het vertrek van Pengel werd er
bezuinigd op de defensiepolitie, de
Defpol. Maar ontbonden werd Pen-
gels privélegertje niet. Bijna de helft
van de manschappen werd uit het
grensgebied teruggetrokken. Wat
bleef, was een wat armzalig troepje
soldaten zonder leider, die na het
eerste schot van Guyanese militai
ren onmiddellijk de vlucht namen.
Wat voor Guyana een demonstra
tie van macht tegenover Venezuela
is, betekent voor Suriname een uiterst
pijnlijke kwestie, die - zoals hekend
- zonder Nederlandse militairen op
gelost moet worden. In 1967 werd
een klein detachement Nederlandse
militairen op een vlieg-strip gelegerd,
niet ver van het omstreden gebied.
Zij hadden tot taak te controleren of
de Guyanese troepen op erkend Suri
naams grondgebied zouden komen.
Zij hadden tevens de strikte opdracht
zich niet te bemoeien met inciden
ten die zich in het grensgebied voor
deden. Men overweegt nu weer der
gelijke maatregelen te nemen.
Reeds de eerste grote opdrachten:
het ontwerp voor een universiteits.
complex en diverse andere gebou
wen vertonen de belangrijke trekken
van zijn Amerikaanse arbeid: het
zichtbare staalskelet dat een neutraal
rechthoekige ruimte als het ware in
een rooster vangt. Hij blijft echter
onbereikbaar voor zijn talrijke na
volgers, waar het de behandeling van
het architectonische detail betreft:
zowel in de doordachte verhoudingen
van het skelet, de groeperingen van
de individuele componenten, zijn ele
gante profielen en de subtiele over
gangen bij de hoekpartijen of daar
waar verschillende materiaalsoorten
elkaar ontmoeten. Verscheidene late
re architecten, hebben zijn werk als
een goedkoop excuus voor prefabri-
cage gebruikt.
De ontwerpen van Mies maken een
koel berekende indruk, zorgvuldige
doordacht tot op 't detail, maar door
het samenspel van vorm, materiaal
en ruimte komt hij dikwijls tot een
dramatische spanning, waarbij don
ker en licht een visueel architecto
nisch aspect vormen. Pure architec
tuur.
Hij was niet alleen de bouwer van
geweldige, grote en monumentale
gebouwen voor officiële instanties en
de nouveaux riches, maar was ook de
geraffineerde ontdekker van vormen
voor de binnenhuisarchitectuur. Er
zou over Mies alleen al een stoelen-
geschiedenis te schrijven zijn. Hii be
hoorde tot de grote vernieuwers in
het tijdvak '20 - '30, waarvan we eerst
nu ontdekken, dat ze met een verbijs
terende rijpheid dachten en ontwier
pen.
Tot in deze dagen hebben wij onze
woon-cultuur mede bepaald. Maar
deze vormzoeker Mies heeft dertig
jaar moeten wachten tot zijn meu
belontwerper werden tot „Mies clas
sics". Knoll International kreeg de
rechten op zijn meubelontwerpen en
stelt de stoelen nu verkrijgbaar voor
bijna niet te betalen prijzen. Mies
van der Rohe had ze ontworpen voor
massaproduktieIn zijn tijd ble
ven de Barcelona-zetel, de MR-stoel,
de Tugendhatzetel en de Brno-stoel
gelegenheidsstukken.
De grote verdiensten van Mies van
der Rohe is onder andere dat hij
de vele neo-stijlen, waarin de archi
tectuur in het begin van deze eeuw
was verzand, heeft doorbroken door
in eigentijdse vormen en materialen
te denken en te doen. Hij lijkt een be
trekkelijke eenling, want de grootse
vormen waarin hij dacht zijn nog
maar pover vertaald in het woon- en
leefklimaat van de doorsnee woning,
waarin de meesten van ons moeten
huizen. Wat onze tijd nodig heeft
zijn ontwerpers, die zo ruimtelijk
weten te denken als Mies van der
Rohe.
(Van onze correspondent)
GRONINGEN - Binnen 24 uur zijn in
Groningen twee grote boerderijbran
den uitgebroken.
Dinsdagavond om half negen brak
brand uit in de boerderij van de heer
H. Faber in Hoogkerk. Oorzaak was
hier hooibroei. De totale schade
wordt geschat op twee ton. Het woon
huis kon worden behouden.
Terwijl de Groninger brandweer
nog bezig was met de nablussing van
deze brand brak gistermorgen om zes
uur een brand uit in Adorp. Daarop
werd groot alarm gegeven en ook
hier slaagde de brandweer erin het
woonhuis van de boerderij van de
heer A. Brouwer te behouden. Wel
ging de schuur grotendeels in vlam
men op. Honderd ton hooi en een
aantal landbouwwerktuigen werden
de prooi der vlammen. Beide eige
naars zijn verzekerd. De oorzaak vam
de brand in Adorp is vooralsnog on
bekend.
(Van een onzer verslaggevers)
BREDA De schade welke de Ne
derlandse Spoorwegen maandag heb
ben geleden als gevolg van de onge
lukken op overwegen bedraagt vele
tonnen. De belangrijkste averij werd
bij Zaltbommel opgelopen. Een ex
pertise zal moeten uitmaken voor
welk bedrag de locomotief en de vijf
door een hotsing met een melkauto
ontspoorde rijtuigen kunnen worden
hersteld. Zowel de locomotief als één
rijtuig werden zeer ernstig gehavend.
Bovendien werden de baan en de
bovenleiding flink beschadigd. De
spoorwegen zullen de eigenaar van
de vrachtauto hiervoor en voor de
bijkomende kosten van de oprui
mingswerkzaamheden en de vervan
gende busdiensten aansprakelijk stel
len.
De moeilijk meetbare, schade wel
ke is opgelopen door de uit het on
geluk voortgevloeide vertragingen
wordt niet in rekening gebracht Men
moet aannemen dat de melkrijder te
gen wettelijke aansprakelijkheid is
verzekerd.
De schade bij de ongevallen op
overwegen te Wezep en Vries-Zuid-
Laren is veel minder groot. Bij We
zep konden de bovenleidingen op
korte termijn worden hersteld, even
als die aan de baan bij Vries-Zuid-
laren.
De ongevallen op spoorwegover
gangen hebben de speciale aandacht
van de Stichting Wetenschappelijk
Onderzoek Verkeersveiligheid. Deze
heeft speciale inven-tarisatiegroepen
samengesteld uit gepensioneerde po
litiemannen die gegevens verzamelen
over de verkeerssituatie bij de 2800
overwegen. Dit zeer omvangrijk»
werk werd in het afgelopen jaar vol
tooid. De verkregen gegevens worden
mettertijd aan de hand van de be
schrijvingen der ongevallen bestu
deerd, maar dat kan nog wel vijf jaar
duren.
Kjieuwe sport: bierglazen gappen.
Ik las er over in een Limburgse
krant. De herbergiers, daar in Lim
burg, zijn radeloos. Vrijwel geen gast
of hij neemt bij het weggaan, handig
onder zijn colbertje verstopt een bier
glas mee. Als souvenir. Vooral
exemplaren met een fraai brouwers-
wapen gesierd vinden „aftrekMen.
redeneert als men dat al doet
dat zo'n glas de herbergiers toch mets
kost, maar, zo zeggen deze, de brou
werijen laten ons wel degelijk voor
dat glaswerk betalen. Vooral reis
gezelschappen schijnen de nieuwe
sport niet alleen graag, maar ook
grijpgraag te beoefenen. Daar komen
ze per bus met hun veertigen, drin
ken wat en verdwijnen massaal met
hun buit, en doe daar maar eens wat
tegen
Een nieuwe sport? Neenniet hele
maal. Was daar niet, zo'n dertig jaar
geleden, die olijke kennis van mij, die
als vrijgezel dagelijks in hetzelfde
restaurant zijn honger stildeOók
dagelijks nam hij, na volbrachte
maaltijd, iets mee naar huis: een vork
de ene dag, de volgende dag een
lepel, dan weer een messenlegger,
dan weer een wijn- of borrelglas.
Want hij stond op trouwen en wat
is er leutiger dan straks naar de
gedekte gezinsdis te kunnen wijzen:
„Allemaal, haha, allemaal gegapt!"
Intussen naderde zijn trouwdag en
at hij voor de laatste maal in zijn
vaste hoekje in het restaurant. En
juist overwoog hij of hij niet toch
nog dat lokkende mes zou meenemen,
toen de gerant niet slechts met een
stralend gelaat, maar ook nog met
een keurig opgepoetst olie- en azijn
stel op hem afkwam. „Mogen wij,"
zei de man niet zonder plechtigheid,
„u dit óók nog meegeven?"
Terug naar Limburg: als ze daar
die glasgapperij straks in de bierprijs
gaan verdisconteren, moet u zich niet
verbazen!
Wocli zijn er nog altijd ook rare
mensen! Mensen die uit de toon
vallen! Jongelui die nu eens niet
stil maar, ik begin niet wéér over
die Damrakkerij. Jongelui uit elf ver
schillende landen die, met vakantie
naar Nederland gekomen en daar te
gast bij de stichting Buurthuiswerk,
in het Rotterdamse Crooswijk met
elkaar twintig verwaarloosde huizen
van ook al verwaarloosde ouden van
dagen zijn gaan opknappen. „Het was
wel zwaar, maar wanneer je ziet hoe
blij die oudjes zijn als ze weer in
een fris huis kunnen, is het echt wel
de moeite waard," zei een van die
rare jongelui.
Had ik de beschikking over plui
men, ik zou ze op hun hoed zetten.
Bleef er dan nog een pluim over,
dan ging die naar zekere Janus Smul
ders, vijfentwintig jaar huisknecht in
het Bredase Oranjehotel. Toen ze
hem gehuldigd hadden, nam hij het
woord: „Ik ben nog van de oude
stempel," zei hij, „wat mijn handen
te doen vinden, dat voer ik uit. Dan
kijk ik niet op een uurtje, ook al is
dat, ik geloof via artikel zus en zo
veel van de c.a.o. voor huisknechts,
allemaal precies geregeld."
En nu maar hopen dat die Janus
mijn pluim ten spijt geen last
van die onmaatschappelijke uitspraak
krijgt'.
fiekere professor Sternglas, van de
universiteit van Pittsburgh, heeft
gesteld dat de proeven met kernbom
men, die in zijn land aan de orde
van de dag zijn, tot dusver tot de
dood van één op elke honderd Ame
rikaanse zuigelingen heeft geleid. En
verder: als een Amerikaans systeem
van antiraket-raketten ooit zou wor
den gebruikt, als derhalve ooit op
grote schaal kernbommen met kern
bommen vernietigd zullen worden,
dan zou er iets in de grootte van
20.000 megaton aan kernwapens de
lucht ingaan. Al zou Amerika daar
mee zijn steden kunnen beschermen,
dan nog zouden de „geredde" bewo
ners praktisch geen kinderen meer
kunnen krijgen.
Ik las dit verhaal in het tegen
woordig plezierig radicale „Trouw".
De opmaker van dat blad plaatste
vlak daaronder een artikel over de
nu al jaren durende pogingen van
twee soorten Britse christenen
anglicanen en methodisten om tot
kerkelijke eenheid te komen, maar
vanwege allerlei ingewikkelde leer
stellige verschillen lukt dat maar
niet.
Een boosaardige cynicus, die opma
ker! Het lijkt wel of hij met dit vlak
naast elkaar zetten van die twee ver
halen heeft willen demonstreren wat
een bepaald soort christendom (dat
van deze zelfs over eenheid nog ru
ziemakende anglicanen en methodis
ten) nu eigenlijk in het aangezicht
van onze atoommisdadigheid waard
is. Niets namelijk.
(ADVERTENTIE)
E§H
rem
begint de
>e d
- v y(
(1
a
behalve zondag 24 aug.) T
anvang 21.uur k
Iff 69
Kaarten bij deV.V.y.'s te Delft, Den Haag,Rotterdam,Schiedam,
Utrecht en via de V.V.V.-theaterbespreekbureaus. Prijzen v.a.f 2.-
