STROUGAL. DE ZUURLACHENDE DERDE LIGA TSJECHOSLOWAKEN VERBITTERD OVER TERUGDRAAIEN VAN DE KLOK IELDE Het zal lang duren voor we v r i VOEDING Intimidatie Vriendschap Voor baby, kleuter en schoolgaand kind ZO LANG ZE IN DE GROEI ZIJN Hij tintelt van vitaliteit en ondernemings- geest. Geen wonder: 't is een Liga-kind je. In Liga de veelzijdige voeding, zetelt een rijke schakering voedingselemen ten. Voor de groei! Voor beenderstelsel en gebit! Voor blakende gezondheid! ücience-fiction ZONDER ONS' FATAAL COMPROMIS (Van onze correspondent) PRAAG Deze week zaj het gor dijn vallen over het tweede bedrijf ran het Tsjechoslowaakse drama, 'en moderne tragedie met vele be drijven. Het eerste bedrijf eindigde Ptecies een jaar geleden in bloedver- rieten en wanhoop, toen de tanks ran het Warschau-pact over het to- feel kwamen rollen. Sinds die tijd 'ebben de tanks de dreigende ach tergrond gevormd, die het spel van Je menselijke acteurs totaal over heerste. Het is mogelijk, dat zij nog maals bezit van het toneel zullen Mn nemen. Als dat gebeurt en er Ver onschuldige, ongelukkige figu ranten gedood worden dan is dat gro- J 'mdeels te wijten aan de persoonlij- Je en politieke intriges van twee der I Wangvijkste spelers: dr. Gustav Hu- I de eerste secretaris van de «iecho-Slowaakse communistische Partij en yjjn gevolmachtige plaats- I "vanger l.ubomir Strougal, die op 1 «Joische wijze de ondergang van zijn meester beraamt. - is ten zeerste bevreesd voor I "f 21e augustus. Hij weet dat zoals I'jshockeyrellen in maart het I "tonlin in staat stelden om Dubcek I i 'IV'eg te ruimen, eventuele wan- ,™dijkheden op donderdag gebruikt I "fen worden om zijn eigen leider- li P te vernietigen. Hij weet, boven- I de Russen niet blij r 'jn met I leiderschap, dat zij altijd dr. I hebben beschouwd als een 1Str"' ft'e beter voor hen was, dat ISSJJBkt hun eerste keus was als I Str opvolger. Erger nog, dat I ren°U®a^ ^6re.id ts om op alle manie- jen ZlJn Russische vrienden te beha- I om daardoor zijn eigen ambities Ltl7ezenl«ken. UiinT" positie is niet te benijden. I pt '?V6n is gewijd geweest aan on- I ttl rioolijke, intellectuele en vaak I ""Ike revolutie, en hij vindt het bijzonder moeilijk om de rol van Mos- kou's man in Praag te spelen. Toch is hij ervan overtuigd, dat hij moet proberen om voor het welzijn van Tsjecho-Slowakije en voor zijn eigen welzijn, zijn positie te bewaren en dat hiervoor alle middelen gerecht vaardigd zijn. De laatste twee weken heeft hij ra dio, pers en televisie gebruikt om een atmosfeer van angst in het land te kweken. Deze propaganda had tot doel om de Tsjechen en de Slowaken te intimideren, zoals zij op de 21e augustus tuhis zullen blijven. Dit heeft 'n averechts effect gehad. De mensen zijn uit hun apathie gewekt en zij zijn in de positie gebracht, waarin zij voelen dat hun nationale en persoonlijke trots om tenminste 'n symbolische erkenning vraagt van het onrecht, dat zij geleden hebben. De recente wielerwedstrijd in Brno, waarbij de Russen uitgefloten wer den, toont aan dat haa t tegen de Russen nog steeds de overheersende emotie der Tsjeehoslowaken is. De essentiële vraag is nu, hoe zullen zij dit gevoel op donderdag uiten. De laatste twee maanden heeft men clandestiene pamfletten door 't land verspreid. Zij roepen op tot een dag van algemene rouw op 21 augustus, en zij verzoeken om waardigheid en rust. Men wordt geadviseerd, „om geen openbaar vervoer te gebrui ken, om te lopen, niet in restauranis te eten, niet uit te gaan en om niets te doen, dat als provocerend bestem peld zou kunnen worden". De meer derheid der Tsjecho-Slowaken zal de richtlijnen vn deze pamfletten op volgen. Maar de vraag is of de poli tie zelfs dit niet provocerende optre den zal toestaan. De regering is goed voorbereid om alle „provocaties" te onderdrukken. En zij heeft er geen geheim van gemaakt, dat ze alles zal doen om het fictieve idee te handhven, dat „de vriendschap en liefde voor de Sovjet-Unie ons meest oprechte ge voel is". De mensen weten, dat de politie zal schieten. En wat misschien het ergst van alles is, de volksmilitie zal inge zet worden. De militie is het privé-leger van de communistische partij: zij moet niet de burgers, maar de belangen van de partij beschermen, zelfs aj zou dit tegen de burgers zijn. De militie telt 50.000 tot 100.000 leden. Haar le den zijn per definitie, de meest star re en conservatieve communisten in het land. De weinigen onder hen, die Dubcek steunen, zijn al uit hun ran gen gezet. De militie is zeer fanatiek in haar steun voor de huidige politiek. De po litie zal haar taak grondig, maar met tegenzin uitvoeren. De militie, die voor het laatst in 1948 in actie was, zal zich erop verheugen, dat zij voor het eerst sinds 21 jaar weer in staat za\ zijn om mee te hel pen „bij de verdediging van het soci alisme". En het is zeker, dat zij bij „provocaties" de trekker over zuilen halen. Als zelfs de militie niet in staat zou zijn om „de reactionaire en contra-revolutionaire" massa's in de hand te houden, dan zullen de troepen te hulp worden geroepen. En niet alleen de Tsjeeho-Slowaakse. Radio Moskou kondigde onlangs aan, dat Russische en Tsjechoslowaakse troepen zojuist „hun vriendschappe lijke manoeuvres" op Tsjecho-Slo- waaks gebied hadden voltooid. Afgezien van het feit, dat het hier algemeen bekend is, hoe zeer het Tsjeeho-Slowaakse leger haar Rus sische tegenhanger verafschuwt, ge looft men dat deze verklaring nog meer onnauwkeurigheden bevat. Ieder gelooft hier, dat Russische en Tsjechische troepen in werkelijk heid hun manoeuvres zullen voort zetten tot 25 augustus. Op het mo ment oefenen zij op het platteland, maar in de nacht van 20 augustus zullen zij de buitenwijken van de gro te steden intrekken om eventueel de politie of de militie bij te staan, moch ten die in het nauw gedreven worden door „anti-socialistische krachten". Het gebruik van Russische troepen zal zeker de Tsjechische emoties doen oplaaien, maar men beschouwt 't als noodzakelijk, omdat het gedemorali seerde Tsjechische leger niet be trouwbaar is. De Russen zullen het grootste deel van de ondrukkingsopera- ties voor hun rekening nemen. De Tsjechische troepen worden groten deels voor de publiciteit gebruikt. Moskou wil het rode leger niet open lijk een jaar na zijn eerste gedwon gen intocht weer Praag insturen. Om het in „hartelijke kameraad schap" samen met het Tsjechoslo waakse leger te sturen, is veel beter voor de publiciteit. Het is bijna zeker, dat er verspreide onlusten op donderdag zullen plaats vinden. Maar er zijn twee vragen, die nog niet beantwoord kunnen worden. In hoeverre heeft de regeringspropa- ganda de emoties meer opgezweept dan dat zij de vrees vergroot heeft? En als er actieve anti-Ruissiche de monstraties plaatsvinden, zullen dat dan de spontane uitingen van een diep ongelukkig volk zijn? Of zullen zij het werk zijn van pro-Russische saboteurs? Sommige van de pam fletten waarschuwen de burgers te gen provocaties van pro-Russische groeperingen, die voordeel zullen trachten te trekken uit deze tragi sche herdenking. Er bestaat een wijdverspreide vrees, dat de aanhan gers van dr. Strougal zullen trach ten om gewelddadige demonstraties op touw te zetten, die zich zouden ontwikkelen in ernstige gevechten met de politie, waarbij doden zouden vallen. Dit zou het gebruik van Rus sische troepen mogelijk maken, het geen ook weer dr. Husak uit zou schakelen. Husak was zo slecht nog niet: er heb ben nog geen politieke arrestaties en processen plaatsgevonden. Husak tracht 'n tussenkoers te varen. Maar als Strougal aan de macht zou komen dan zouden we een herhaling te zien krijgen van de ergste dagen van po litieke terreur van de vroege vijfti ger jaren. Het is bekend, dat Strou gal al sinds enige tijd aandringt op showprocessen om politici, die ver leden jaar meegeholpen hadden „om de staat te misleiden" te berechten. Husak heeft tot nu toe conservatief de Russische druk kunnen weerstaan. Voor de Tsjechische en Slowaakse volkeren is dit een zeer belangrijke week. Het is een week, waarin hun eigen activiteiten een grote rol zul len spelen bij het bepalen in wat voor soort land zij de komende jaren zullen leven. En toch zal het volk zelfs in deze week machteloos zijn. Hoewel zij op het toneel staan, is hun enige rol die van de willoze mas sa, die niets over de inhoud en de tekst van het stuk te zeggen zou heb ben. Alleen als ieder thuis zou blij ven, zou men voor zich een betere toekomst kunnen verzekeren. Zodra men de straat op stapt, kan iedere beweging verkeerd beoordeeld wor den en misbruikt worden voor de per soonlijke politieke ambities van man nen die men haat en verafschuwt. Opnieuw wordt het Tsjeeho-Slowaak se vclk gebruikt als de marionet van de machten in het Kremlin. (Copyright The Guardian/De Stem) DE STEM VAN WOENSDAG 20 AUGUSTUS 1969 ogen met ruitvormige vacht van een pe|S; urige opperhuid; met 1; met grappig korte Ie voeten, die als bij kiauwachtige handen; stuipen op het lijf te snel voort te flitsen? schuilnaam Stefan tmoet. In een vliegen- Her voor Burgsluis. Zij aurger moed wensten vangelist" hun heils- verlucht met illustra- Beschaving" versche- 14,90 gulden. nstprojecten. iet boek tegenstrijdig- rd. De Iarganen wil- blijven en „schrijvers [meningsvorming niet [awel. Maar zij geven ekt meer waardeoorde- jan wat anders. En die litie subjectief. Nog Iganen pompten al hun s nog via straling in ran de auteur. Verge- nog eens even met de Lgandatechnieken of de beding van dieren door ektrische impulsen hier [treft in het boek nog [ie, autoritaire trekjes en aan. Zo vinden zij raar zielloze wezens, be eten. Meer niet. tegenstrijdigheid be- |slast. De Iarganen over n Stefan (pagina 190) moeten schrijven als iigang van jezelf en je |iten moeten laten". De [t ook een filmpje met I de Iarganen en hun lïtigen en mag geen en- Idoen om ïefts te bewij- fen toch maar over de ij ven, en door Rudolf keningen van hen, hun fingen, landschap, ver- i auto' slat en maken! Buitenaardse Bescha- Lrettig leesbare, handig eilsboodschap van Ste- zelf. Een voor een fa ir bijzonder knap stuk- pnze, aardse maatschap- la arvoor terecht de be- uwe, maar tot nu toe leinijt Nederlandse au- fjde science-fictionvorm. Verbijsterd vroegen de Russische soldaten, velen dachten op oefening te zijn, zich af wie hun tegen standers waren in Praag. De onrust staat op de gezichten van deze tankbemanning af te lezen. woord dat je krijgt als je naar de r arbeidsgewoonten vraagt van de mannen, die bier drinken in cafés bij de CKD-fabrieken in Praag. Een vakbondsfunctionaris zei: „Wij weten dat onze fabrieken ouderwets zijn en na jaren van slecht beheer in slechte staat verkeren. Maar op de manier zoals dr. Ota Sik uitleg de hoe de nieuwe gedecentraliseer de bedrijfsleiding zou werken, zou den wij in een paar jaar, misschien met buitenlandse leningen, weer over eind zijn gekomen. En alle jongens hadden de wil om dit te proberen. Maar nu is er geen eind aan deze tunnel, en waarom zouden ze dan harder werken tegen lagere lonen en met weinig hoop op beter leven?" Op 31 mei maakte Husak de verwij dering bekend van Ota Sik uit het centrale commité van de commu nistische partij. Dezelfde dag ver loochende premier Cernik Sik's her vormingsprogram. vooral het winst oogmerk en de marktkrachten van vraag en aanbod. Cernik kondigde aan, dat de gecentraliseerde staats- planning opnieuw zou worden ver scherpt en dat de produktie meer zaj worden geïntegreerd met die van de Sowjet-Unie. Westelijke importeurs, die Praag bezoeken, kregen erover, dat de Tsje choslowaakse fabrieken in toenemen de mate in gebreke blijven aan de leveringstermijnen te voldoen. Uit de jongste statistieken bliikt evenwel, dat de export naar het Westen in de eerste helft van dit jaar acht pro eent is gestegen boven het peil van 1968, terwijl de export naar andere communistische landen beneden die van vorig jaar lag. ten, werd 17 april eerste secretaris van de partij. Deze benoeming was duidelijk een compromis tussen de nog steeds talrijke Dubcek-progres- sieven en de pro-Russische oude gar de die liever een ander had gewild, zoals de harde Boheemse partijlei der Lubomir Strougal. Onder Husak werd het liberale par tij-apparaat stap voor stap ontwik keld. De orthodoxe communisten her wonnen de zeggenschap over de po litieke structuur, pers, radio en te levisie. Tientallen reformistische communisten namen ontslag of wer den ontslagen. Hoofdredacteuren en leiders bij radio en televisie werden tot de zondebokken voor de moeilijk heden van het land verklaard. Het nieuwe bewind is gevormd ten koste van wat Moskou vanaf de Twee de Wereldoorlog in Tsjechoslowakije had genoten, de positieve steun van deze geletterde, bedreven en talent volle natie van 14 miljoen mensen. Anders dan Polen en Hongaren had den de Tsjechen en Slowaken de Rus sen beschouwd als hun Slavische broeders, en min of meer in het bond genootschap geloofd. Deze eens zo oprechte toewijding tegenover de Sowjet-unie is nu ver worden. Voor iemand uit West-Eu ropa is het bijna onmogelijk om een Tsjechoslowaak te vinden, die in een gesprek akkoord gaat met de nieu we officiële politiek. Een man, die sinds de oorlog communist is ge weest zei: „Eerst was het de inva sie, daarna het in discrediet bren gen van onze jonge helden van au gustus, vervolgens vn de hervor mingen van januari 1968 en toen van Dubcek. En nu willen ze een ideolo gische formule om de invasie te rechtvaardigen. Maar dit zal zonder ons, zonder het volk zijn". „Zonder ons" is een nieuwe hou ding in een land waar de communis tische partij een grote aanhang had. Volgens gegevens verkregen voor de herinvoering van de censuur gustus, vervolgens van de hervor- duizenden leden verloren door bedan ken en royering wegens contributie- schuld. Deze verkleining van de communistische partij in Tsjechoslo wakije zal Moskou piet verontrusten. Wel zal Moskou tobben over het nieuwe anti-communisme op de scho len en in de fabrieken, de traditio- heeft de partij in het afgelopen jaar „Ik heb het gevoel, dat ik de jon gens en meisjes tien jaar lang heb misleid", zei onlangs een onderwij zeres aan een lagere school. In de fabrieken zijn de anti-Russische be schilderingen van een jaar geleden uitgewist, maar het antHgevoei leeft nog sterk onder de arbeiders. Een Russische partij-delegatie werd eind juli met stenen bekogeld en uitge jouwd toen zij een vliegtuigfabriek in Praag probeerde te bezoeken. De bezetting met naar schatting 70.000 a 80.000 Sovjet-roepen en het niet doorzetten van de economische her vormingen zijn de oorzaak van de scherpe vermindering van arbeids- lust en dicipline. „Harder werken? Waarom? Om meer voor hun (Rus sen) te produceren?" is het ant- De totale omzet van de buitenland se handel steeg maar met 1,5 pro cent en de totale industriële produk tie met slechts 3,7 procent, minder, dan was voorzien. De bouwmateri- lenindustrie, de huizenbouw en het vervoer zijn er sinds de invasie slecht aan toe en distributiemoeilijk heden hebben tekorten veroorzaakt in noodzakelijke levensbehoeften zo als vlees, eieren, lucifers. Men ziet voor de winkels de langste rijen sinds jaren Er vielen onder de Tsjeehoslowaken, die protesteerden tegen da invasie van de Warschau-Paet-landen,o ok slachtoffers. De plaat sen waar zij stierven onder Russische kogels, werden gemar keerd door bloemen en kaarsen. (ADVERTENTIE) (door Gene Kramer) PRAAG Weer is het augustus, de maand die voor Tsjechoslowakije spanning, tragedie en invasie betekent. Het Wenceslas-plein, pronkstuk van Praag, is van de vroege ochtend tot mid dernacht vol mensen. Tsjechen uit Bohemen en Slowaken uit de oostelijke gewesten zitten er in korte mouwen en open hemden in de zon, bekijken de etalages en staan in de rij om kleren, ijsjes en bioscoopkaartjes te kopen. De kleuren zijn schitterend, het verkeer lawaaiig. Het is een typisch grote stadsto- neel. Tot men bepaalde dingen gaat opmerken. Daar is bijvoorbeeld de bewapende politie, die in grotere aan tallen dan normaal ervoor moet zor gen dat zich bij het standbeeld van de H. Wenceslas geen samenscholin gen voordoen. Dat standbeeld was het afgelopen jaar het toneel van betogingen tegen de Sowjet-Unie, de officiële bondge noot van Tsjechoslowakije. Men ziet littekens van mitrailleurvuur in de gevel van het nationale museum. Plotseling realiseert men zich, dat er geen stemmen te horen zijn. Deze ge bruinde Tsjeehoslowaken in zomerte- tiue zijn ongelooflijk stil. „Wij Tsjechen lijken nu een beteu geld volk", zegt een jonge Praagse vrouw. „Maar het is nog nooit zo ge weest als nu. U had moeten zien hoe optimistisch we voor augustus waren. U zou nu ook stil zijn als u de weg terug moet, zoals wij". Met „voor augustus" bedoelt ze vóór 21 augustus 1968, de ochtend dat de Tsjeehoslowaken bij het ontwaken buitenlandse tanks op het Wenceslas- plein zagen. Hun land was overrom peld door de Sowjet-Unie, Polen, Oost-Duitsland, Hongarije en Bulga rije. Het woord „invasie" wordt zel den gebruikt. Alleen „de gebeurte nissen van augustus" of nog eenvou diger, „augustus". Na een „wanke lend" begin, slaagde men er tenslot te in een einde te maken aan het „vrije communisme" en de klok in Tsjechoslowakije terug te zetten. Wat het de Russen en de Tsjeehoslowa ken gekost heeft kan verbijsterend blijken, maar het is op zyn minst •en „generatie". van het Warschau-Pact een jaar ge leden ongehinderd het land binnen vielen. Aan de vooravond van de invasie konden de toen 46-jarige Dubcek en de communistische partij inderdaad bogen op een steun van het volk, zo als men niet eerder had gekend. Dub cek was ervan overtuigd, dat het communisme in Tsjechoslowakije zich als een systeem aan het vernieu wen was. Gedurende de spannende zomer van 1968 heeft hij tevergeefs getracht de Sowjiet-leiders ervan te overtuigen, dat dit geen gevaar voor hen betekende en dat het in het be lang zou zijn van het gehele commu nistische blok. Degenen die kritiek op hem hadden zeggen nu, dat Dubcek en zijn aan hangers naief waren en hadden moe ten beseffen dat de Sowjet-Unie de bedreiging van de communistische zeggenschap over Tsjechoslowakije en de controle op Oost-Europa (als uitvloeisel van het Praagse experi ment) nooit zou hebben toegstaan. Kort na de invasie zei een Poolse communist: „Dubcek hield van de Russen maar hij kende ze niet zo als wij ze kennen, en dat was zijn fatale fout". Dubcek onderschatte de Russen, maar Moskou van zijn kant had zich ook verrekend in de groot te van Dubcek's aanhang en slaagde er niet in hem na de invasie onmid dellijk af te zetten. Kandidaatleden voor een „Quisling-bewind" kregen ook weinig steun. Terwijl de jonge mensen in de straten van Praag op de verbijsterde Russische soldaten neerkeken en hen beschimpten, dwong de 72-jarige president Svobo- da Moskou om Dubcek en premier Olrich Cernik vrij te laten, omdat hij anders niet wilde onderhandelen. Daarna speelden de bezetters wreed spel met Tsjechoslowakije. Zij ondermijnden de populariteit van het bewind van Dubcek en Svoboda door hen tot de ene concessie na de ande re te dwingen. De vrijheid van me ningsuiting werd beknot. De econo mische hervormingen en de verande ringen in de bedrijfsleiding verwa terden- Deze concessies, zo werd be toogd, waren noodzakelijk voor de „normalisering", de voorwaarde wel ke geëist werd voor de terugtrekking van alle Sowj et-troepen uit Tsjecho slowakije. Dit is nooit gebeurd en zal misschien nooit gebeuren. Verbeten handhaafde Dubcek zich zeven en een halve maand, maar ver loor daarbij geleidelijk het contact met het volk. De anti-Russische de monstraties na de verrassende over winning in Stockholm op de Russi sche ijshockeyploeg tijdens de we reldkampioenschappen leverden het „excuus" voor zijn aftreden als par tijleider. Hij kreeg de grotendeels ce remoniële functie van president van het parlement. Husak, een Slowaak, die bijna tien jaar onder de Tsjechoslowakse sta linisten in de gevangenis had geze- Voor de Sowjet is het een generatie van Tsjeehoslowaken die (ongeacht de officiële verklaringen) Moskou nooit meer zal vertrouwen- Voor de Tsjeehoslowaken, misschien een ver loren gegane generatie, die de pas markeert tot de Sowjet-communis- ten, politici én modernen vermetel genoeg worden om dezelfde experi menten te ondernemen die de Tsje ehoslowaken waren begonnen. Dit gevoel over „verspilde" gene raties, een gevoel van frustatie be kruipt je als je met de droeve, zwijg zame Tsjeehoslowaken praat. Zo zei een 22-jarige chauffeur: „Het kan tientallen jaren duren voor we weer een kans op die vrijheid krijgen, die tc verleden jaar hadden. Gezien de veranderingen van de laatste tijd, be sef ik dat ik met mijn baan lid zal moeten worden van de partij". Een paar vergeelde foto's van Dub- oek ziet men nog in de etalages van r.et Wenceslas-plein. Het vorige jaar varen de etalages er vol van. De naam van Dubcek en van president I Ludvik Svoboda ziet men nog ge schilderd op gebouwen en langs de vegen; herinneringen aan de week van volksverzet, nadat de troepen Jonge Tsjeehoslowaken waagden hun leven door Russische tanks zonder „zware" wapens aan te vallen. Er brandden verscheidene tanks uit.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1969 | | pagina 7