industrie, leger
en recreanten
zijn grootste
natuurvijanden
Coalitiepartners
in Bonn nemen
stellingen weer in
NAPOLEON en DE GAULLE hadden veel gemeen
gerde prof, kuenen directeur van nieuw instituut voor natuurbeheer
patakos:
1800
politieke
gevan
genen
Als een Fransman alles is vergetenwie
herinnert hij zich dan nog Napoleon
B-team
V akantiehulpj es
vergaten baas
Milieuverontreiniging
Verlies
RUZIE OVER AL OF NIET REVALUEREN
Demagogisch
Juistheid
ZOON VERSCHAFT
VADER WERK
Radio-Peking stopt
met gelukwensen
voor Mao
>L
DE STEM VAN DONDERDAG 14 AUGUSTUS J 969
Moulijn speelde afge
tegen Telstar een \y6r]
ende partij ein toeval".
"T Kessler in Velsm
P Nederlands tx>nds.
aangekondigd, dat hii
aanstaande zijn selec,
ld zal maken.
ug. Export- en in.
bramen 2 kg per feraf
4 kg per krat I en li
ieve I 85-90 45, 80-85 4n
10—43.40, 70-75 42-43
33, 75-80 36, 70-75 34
66, 70-80 77—79, 60-70
tark Earliest I 70-80 74
0 13, II 70-80 67, 60-70
nr. de Trevoux I 65-70
5-60 26—27.50, 50-55 13
65-70 36, 60-65 41, 55-60
0-55 1112, Super Tre-
1, 75-80 48, 70-75 48, 65.
35 35, IID 6, II 80-85 39
5 43, 65-70 31, 60-65 29
g: Mantet I 70-80 84'
5-80 53, 65-70 50, 55-60
5-70 72, 55-60 46, Stark
10 79, 65-70 60, 60-70 41
1 39—71, 60-70 36-40,
1015, James Grieve Ir
5 34, 70-75 31, 65-70 27,
'ijn 6, Perzikrode Zo'
30-65 16, Zigeunerin I
de Trevoux II 60-65 26
26, 50-55 II, girof 6—
Super Trevoux grof 12
7. Totale aanvoer hard
sten. Per doos: aard-
37, Loganbessen I 108,
I 4246, per kg: Rond-
0, rode bessen II 143
I 89—169, II 47—1041
fabriek 1453, ge-
ntario I 80157, II 34
1111, fabriek 24—78
-59. Opal I 132—146, n
9, fabriek gescheurd
in I 73—123, II 32—42,
fabriek 2952, Vroege
grof 116, fabriek 25,
vitte I 82, grof 76, dubb
—67, n 30—60, II X 30
roenten: per stuk: krop-
bloemkool 1562, kotn-
24, meloenen 84193,
ten 1718, selderij 17,
—13, uien 2427, radijs
.0, per kg: aardappelen
17, grote 1623, driel. 7
A 46—59, B 48—61, C
•ber 13, snijbonen 49—
nonen 90100, pronkbo-
rodekool 8.521, spits-
sav.kool 6.510, kroten
158, uien 2541, was-
-27, augurken B 88—98,
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG Professor dr. D. J.
Kuenen hoogleraar in de dierkun
de is een vriendelijk man die op
haast professionele wijze thee
schenkt. Hij kijkt me doordringend
aan en gaat pas rustig zitten ais hij
precies weet waarvoor ik kom.
„De zaak is deze. Er is al sinds
25 jaar een instituut in Arnhem
dat in de wandeling het 1TBON heet.
Dat is het instituut voor toegepast
biologisch onderzoek in de natuur.
Het instituut houdt zich bezig met
onderzoek op het gebied van insec
tenplagen in bossen, biologische pro
blemen van omzettingen in de bo
dem, met vogels en wild en met ver
stuivingen enzovoortDaar
naast is er een instituut in Zeist,
dat de RIVON heet. Dat is een rijks
instituut voor veldbiologisch onder
zoek ten behoeve van het natuurbe
houd en het natuurbeheer. En daar
zitten een aantal lieden die zich af
vragen hoe zit het met de schaarse
diersoorten, zeldzame vogels, hoe is
het met de vervuiling van beken en
watergangen en talloze andere pro
blemen. Zij geven het ministerie van
CRM advies over bepaalde zaken,
zoals het aankopen van natuurge
bieden".
De professor vertelt op een wijze
alsof hij college geeft. „Er is een
jaar of twee geleden gezegd: „Deze
twee instituten lijken verschrikkelijk
veel op elkaar, kunnen we niet van
deze twee lichamen één instituut ma
ken". Men heeft besloten om dat te
doen en is toen op zoek gegaan naar
een nieuwe directeur, omdat de hei
de directeuren van de instituten niet
beschikbaar waren. Welnu, men
heeft het mij gevraagd en ik ben er
op in gegaan. En met ingang van 1
oktober word ik directeur van het
(per één oktober zijn bestaan be
ginnende) nieuwe instituut. En dat
heet het Rijksinstituut voor Natuur
beheer".
Hij legt uit dat de naam eerst an
ders was, maar die was niet hele
maal juist. Dat instituut is op het
ogenblik op twee plaatsen gevestigd
(Arnhem en Zeist).
„Wij blijven wel in Arnhem zitten,
maar in Zeist gaan we weg. Zeist
gaat in de loop van 1970 verhuizen
naar kasteel Broekhuizen bij Leer-
sum.
Die grond was al voor de fusie aan
gekocht. In d/at gebied bij Leersum
kunnen we namelijk prachtige veld
onderzoeken doen omdiat de terrei
nen net liggen op de grens van het
zand en de klein. We gaan dingen be
studeren als: wat is de invloed van
de recreatie op de vegetatie. In moe
rassige gebieden bijvoorbeeld kun jé
niet veel mensen laten wandelen,
omdat ze planten kapot lopen, ze
trappen er grote gaten in die niet
meer dichtgroeien".
Het instituut houdt zich bezig met
twee aspecten van de milieuveront
reiniging, dus van de kwalitatieve
daling van het natuurlijk milieu
waarin de mens leeft. „Ten eerste",
aldus de professor, „is er een afde
ling die zich bezighoudt met het be
studeren van de bloemen- en die
renwereld van beken, rivierlopen en
vennen, maar vooral in de natuurter
reinen dan. Bijvoorbeeld in de gebie
den in Brabant en in de Achterhoek.
Er wordt onderzocht hoe het met de
vervuiling is en als het nodig is kan
er gewaarschuwd warden. Men meet
dit door regelmatig monsters te ne
men en te kijken of er bepaalde
planten groeien en of uitsterven. En
men probeert dan de oorzaak te ont
dekken.
Het tweede onderzoek is gericht
op de weg van de insecticiden nadat
ze verstoven zijn. Dat wil zeggen dat
je nagaat wat er gebeurt als je op
op bijvoorbeeld landbouwgronden, 'n
insecticide gespoten hebt. Be merkt
dan na enige tijd dat er verschillen
de dieren dood gaan. En nu is de
vraag: hoe komt dat en hoe is
nu de weg die dat spul volgt. Het
kan zijn dat muizen het graan opeten
en dat een roofvogel die muis eet,
of dat een duif het graan eet en dat
die roofvogel de duif eet. je kan vele
manieren bedenken. Echter: hoe
voorkom je nu dat dat gebeurt".
Met D.D.T. heeft het instituut wei
nig te maken, omdat het geen ge
zondheidszorg-opdracht heeft. Het
geeft louter wetenschappelijk adivies.
Formeel heeft het rijksinstituut ook
geen stem in een dergelijke organi
satie, miaar de desbetreffende orga
nisaties zoeken wel veel contact met
elkaar.
In hoeverre trekt het instituut ten
strijde tegen verontreiniging en voert
ze acties of ondersteunt ze die? De
professor trommelt even op zijn been
en zegt dan bedachtzaam, maar be
slist: „Neen, ik heb bepaald 't idee
om geen actie te gaan voeren, het
is namelijk essentieel dat dit insti
tuut in zijn onderzoek en adiviezen
zoveel mogelijk objectief en niet ge
bonden is. En het is daarom dacht
Ik, zeer belangrijk dat vanuit dit in-
tituut geen acties worden onderno
men. Als u tenminste onder actie
verstaat, het opjutten van mensen".
Ook vlugschriften zou hij niet wil
len ondertekenen, tenzij het gaat om
feiten die al of niet juist zijn, maar
hij wil zich niet bemoeien met be
leidskwesties.
Op de vraag of hij dus geen kleur
wilde bekennen zegt hij: „Eh....
ja luister es, dat is een gemene
vraaig. Natuurlijk heb ik mijn eigen
opvattingen over wat wel en niet
moet. Maar in deze functie is het
van belang dat er door de staf van
het instituut slechts feiten worden
vastgesteld en geen beleid. Ofschoon
wij zelf wel van bepaalde dingen
overtuigd zijn en iets zonden willen
verbieden".
De professor weet echter niet
zeker of hij dit principiële standpunt
vol kan houden. Intern geeft hij bij
zijn adviezen wel een standpunt
„maar dan moeten ze er wel om
vragen", dit is echter een punt waar
hij zelf nog niet helemaal uit is en
wat hij nog niet tot klaarheid heeft
gebracht.
Ondanks de harde feiten die het
instituut naar voren brengt en waar
uit nog veel hardere conclusies ge
trokken kunnen worden trekt de in
dustriële maatschappij zich daar wei
nig van aan. Zo'n commerciële in
stelling haalt de schouders op en
denkt aan het geld. „De Beer" is
geheel verloren gegaan als vogelre
servaat, doordat de Rotterdamse ha
ven uit zijn kleren groeide, de
„Biesbosch" zal door de Deltawer
ken geheel veranderen. Zeldzame
vogels (roerdomp en kwak) zullen
verdwijennen. De meeste vennen in
Noord-Brabant zijn door vervuiling
bedorven. De vervuiling werd voor
namelijk veroorzaakt door de „rust-
zoekenden". De mdustrievervuiling
is zeer groot aan weerszijden van de
IJssel. De wateren van Drente en
Groningen zijn door de industrie ont
zettend vervuild. „Friesland is nog
betrekkelijk schoon, hoewel, als je
bij een melkfabriek staat wat die
voor vervuiling veroorzaken is ook
heel griezelig. Maar er zijn ook
plaatsen waar positieve dingen ge
beuren. De hele „Bosplaat" van
Terschelling is beschermd, verder
zijn er talloze plaatsen die op tijd ge
red zijn, Het Loenerwoud bijvoor
beeld".
Militairen richten met hun rups
voertuigen ook een onherstelbare
schade aan „Er is geen enkel terrein
dat daar tegen kan. „De schade van
schietoefeningen valt over het alge
meen wel mee, het is natuurlijk wel
storend voor een aantal diersoorten
zoals de zeehond op de Vliehors".
Doordat de bevolking van Neder-
er natuurterreinen opgeofferd wor-
land op een klein gebied leeft moeten
den. En dat is een veel moeilijker
zaak. Het is zeer ingewikkeld om
het land enigszins gaaf te houden.
Over de tweede nota ruimtelijke or
dening zegt professor Kuenen: „Bij
een zo grote bevolkingsdichtheid
heeft de mens toch een zekere hoe
veelheid natuur nodig. Omdat hij
moet kunnen recreëren. Ik ben een
hartstochtelijk pleiter voor het groe
ne hart in de randstad. Het is een
zeer essentieel onderdeel van de
ruimtelijke ordening. Er moet tussen
de steden een stuk groen blijven. An
ders krijg je een grote stedengroep
en dat is ook niet goed voor de be
volking zelf. Maar de heren planolo
gen hebben daar vrij aardige gege
vens over en ze hebben in de nota
heel verstandige dingen gezegd. Er
wordt alleen niet strak genoeg de
hand aan gehouden en dan kan de
regering met hele nare dingen ge
confronteerd worden. Zoals met de
vestiging van de Shell bij Moerdijk."
De waterleidingduinen zijn nog
steeds prachtige terreinen. Het is
zo'n 2000 ha groot, het voor het pu
bliek opengestelde gebied wordt zeer
intensief gebruikt" en dan kun je
heel goed zien wat het openstellen
voor schade brengt aan de vegetatie.
Dat wordt regelmatig bestudeerd door
de Wageningse studenten. Zowel in
't open als in 't gesloten gebied, waar
de filtratiepannen liggen. Elk van de
ze pannen heeft een vast waterpeil,
maat bij tijd en wijle laten ze ze
leeglopen om te kijken hoe de bodem
eruit ziet en of er verstoppingen heb
ben plaatsgevonden. Het blijkt ech
ter dat dat niet het geval is. Er
wordt veel onderzoek gedaan naar
vogels en insecten die daar voorko
men".
Er komen in het gebied weinig
zeldzame plantensoorten voor, maar
het blijkt dat ie het gebied veel unie
ke insectensoorten voorkomen. Men
heeft in de meertjes karpers uitge
zet. Deze eten de planten op en hou
den het water schoon. Ook heeft men
er, om nog niet verklaarbare rede
nen, witvis aangetroffen.
„De gangbare veronderstelling is
dat eitjes aan de tenen van de wa
tervogels zitten en dat zo de voorn
in de plassen terecht is gekomen.
Wat ook gebeurt is het volgende: er
zijn mensen die 't niet kunnen laten
om ergens vis uit te zetten".
Professor Kuenen vertelde nog
dat in dit gebied reeën en damherten
voorkomen een stuk of zes)De die
ren zijn van het oosten van het land
naar het westen getrokken en vinden
er een goed onderkomen.
Hij roept zijn hond: „o, dat is een
asbak, uit het asiel gehaald. Hij heeft
iets van een terriër, maar hij moet
nog op zijn donder hebben, wamt hij
is aan de pierewaai gegaan, vanmid
dag?" En dan tegen de hond:
„Daar kom je vandaag goed vainaf,
hè schooier".
(Door Norman Crossland)
BONN De devaluatie van de frank heeft de oude ruzie in de Westduitse
regering over de waarde van de mark weer in alle hevigheid doen oplaaien,
waardoor deze kwestie met het oog op de naderende verkiezingen van het
grootste belang is. De SPD staat de revolutie van de mark met zo'n hevigheid
voor, dat men hen ervan gaat verdenken, dat zij hiermede tot doel hebben
om een hernieuwde opleving van de internationale speculatie te veroorzaken,
die zo krachtig is, dat revaluatie wel moet volgen.
De partijbesturen van heide coali
tiepartijen vergaderden deze week
afzonderlijk om de situatie te
bespreken in het licht van de Fran
se devaluatie en hun verklaringen,
die zij later uitgaven over de conse
quenties voor de Duitse regering,
stonden lijnrecht tegenover elkaar.
Het was weer net zoals vroeger,
toen Bonn een sterke partij in de
oppositie had.
De devaluatie van de frank, zei
de SPD, was een noodzakelijke
maatregel om de economische pro
blemen van Frankrijk op te lossen
en was een stap in de richting van
een algemene herwaardering van de
wanverhouding tussen de waarden
van de internationale valuta. Maar
deze waarden kwamen nog steeds
niet met elkaar in overeenstemming.
Ongelukkigerwijze had Frankrijk de
ze eenzijdige daad moeten verrich
ten, omdat de Westduitse regering
niet in de positie was geweest om
aan een algemene oplossing bij te
dragen.
De SPD waarschuwde tegen de
demagogische bewering, dat het
Franse besluit de problemen van de
Bondsrepubliek zou hebben opge
lost. Bonn zou ook handelend op
moeten treden om de stabiliteit van
de Duitse economie te handhaven.
Het SPD-partijbestuur bracht weer
in herinnering, dat toen prof. Schil
ler, de minister van economische
zaken van de Bondsrepubliek, afge
lopen maand mei de revaluatie van
de mark van 6,25 procent voorstel
de. dat hij toen daarbij de waar
schijnlijkheid van de Franse revalu
atie in aanmerking had genomen.
De Franse minister van financien
had nu gezegd, dat Frankrijk had
besloten tot een bescheiden devalua
tie om daardoor ruimte te scheppen
voor een Duitse revaluatie. Maar,
zei de SPD, deze kans om een be
scheiden revaluatie te bewerkstelli
gen, kon niet aangegrepen worden,
omdat kanselier Kiesdnger er dr.
Strauss, de minister van financiën,
van tevoren al vaste, onwrikbare
standpunten hadden ingenomen.
De CDU sloeg terug met een ver
klaring, waarin stond, dat de Fran
se devaluatie de juistheid van
Bonn's besluit om niet te revalueren
bevestigde. Frankrijk had duidelijk
aangetoond, dat maatregelen aan
gaande de waarde van de valuta
niet op de open markt konden wor
den beslist.
De CDU deed een beroep op de
regering om niet van haar koers te
wijken, zelfs a.j zou er een hernieuw
de speculatie komen. De opgaande
koers van de economie, die nauw
verbonden was met het succes van
de Duitse exportindustrie, moest
niet in gevaar worden gebracht. De
veiligheid van de werkverschaffing
(Van onze Parijse correspondent)
PARIJS Frankrijk maakt zich
op om zondag a.s. de 200e ge
boortedag van Napoleon te her
denken (de eigenlijke herden
kingsdag is morgen 15 augustus),
he feestrede zou aanvankelijk
tijn uitgesproken door generaal
De Gaulle, maar omdat die geen
president van de republiek meer
is, zal zijn taak worden overgeno
men door Pompidou. Men mag
benieuwd zijn wat hij, democraat
en republikein, over Napoleon zal
reggen, want die was noch het
een noch het ander. De Gaulle
z°u de aangewezen figuur zijn ge
neest, want hij en Napoleon had
den veel met elkaar gemeen.
In de eerste plaats de „gloire" en
„grandeur", waar het Franse
Wik tot op de huidige dag zo ver-
op is. Op de 14e juli, de natio
n's feestdag, staan al 's morgens
voor dag en dauw de Parijzenaars
achter de ijzeren hekken om maar
mets te missen van de militaire pa-
we over de Champs Elysee. Bei
oen. Napoleon en De Gaulle, hadden
1 elfde minachting voor een par-
ementaire democratie en dezelfde
oorliefde voor het plebisciet met
on j antwoord, ja of neen,
P dubbelzinnige en bedriegelijke
ragen. Door middel van een ple-
iseiet liet Napoleon zich tot keizer
"roepen. Hij maakte van de repu-
,lck een erfelijke monarchie. Bei
den
Paradeerden als vrienden van
e' volk, de een met zijn bons mots
edert eeuwen kijken de pyrami
ds op u neer»), de ander door on-
aln duiken in de menigte en over
manden te schudden. Beider erf-
Pand was Engeland. Napoleon pro
efde die vijand te smoren door
rontinentaie stelsel. De Gaulle
deed het op zijn manier door de
grendel te schuiven op de deur van
de gemeenschappelijke markt.
De Napoleon-herdenking is een
welkome gelegenheid om de Fran
sen de pijn van de jongste devalua
tie te doen vergeten. Het gebeente
van de keizer moge tot stof zijn
vergaan in de harten van alle
Fransen leeft hij voort als een uit
zonderlijk genie. Zelfs de commu
nistische „Humanité" ontkwam er
niet aan twee pagina's te wijden
aan Napoleon. Die weliswaar her
dacht werd als een tiran, maar aan
wie toch de eer niet werd onthou
den van invoering van de code ci
vil, het burgerlijk wetboek dat later
door vele Europese staten werd
overgenomen.
Een paar weken geleden ver
geweten dat kardinaal mgr. Giusti-
niani hem bij de wit-mairmeren doop
vont in de kathedraal met uitgesto
ken handen opwachtte om hem te
dopen. Dat alles om te bewijzen
welk een onfeilbare geheugen Napo
leon had, die zelfs de namen moet
hebben gekend van al zijn onderof
ficieren.
Namen noemen van alle veldsla
gen die het Franse leger onder Na
poleon heeft gevoerd, is in dit kor
te herdenkingsartikel niet nodig.
Men vindt die opsomming in ieder
schoolboekje, desnoods met de ver
melding erbij dat Napoleon bij de
slag van Waterloo nog maar pas
46 jaar was. En wie van Napoleon
meer wil weten dan wat er in die
schoolboekjes staat, kan een litera-
che literatuur verschenen, die voor
een deel tot op heden als zoete
koek wordt verorberd. Napoleon
had op Sint Helena op zijn vulkaan-
platèau 1500 zeemijlen van Kaap de
Goede Hoop niet alleen lakeien en
vleiers om zich heen, maar ook
doodgewone bedriegers, kwakzal
vers en aasgieren, die op het eiland
zaten te schrijven, te schrijven en
te schrijven om de eerste te kunnen
zijn met gedenkschriften, zoge
naamd opgetekend uit de mond
zelf van de langzaam stervende
banneling.
Het eiland leende zich voor intri
ges en verzinsels, want men ver
veelde zich er gruwelijk en de hy
giëne was ver te zoeken. Door het
vervuilde drinkwater ontstonden ty
phus en dysenterie, die Napoleon's
beefde en het zwerk zich ontlastte.
In de omgeving van De Gaulle
kon men soortgelijke verschijnselen
waarnemen. Nog horen wij de sid
derende stem van een verslaggever
van radio-Europa die buiten adem
voor de microfoon kwam om de
Fransen de jobstijding mede te de
len, dat de generaal in een Parijs
ziekenhuis was opgenomen voor een
prostaat-operatie.
Erkend moet worden dat Napole
on het zijn biografen op Sint Hele
na niet gemakkelijk heeft gemaakt.
Wetende dat hij nooit meer van het
eiland vandaan zou komen, beitel
de hij zelf aan zijn eigen stand
beeld. De haat tegen de Britten
heeft hij na zijn dood gevoed, want
voor dat volk van barbaren was
scheen het nummer van een zo
ernstig maandblad als de „Touring-
club de France", met een artikel
over Napoleon dat als volgt begon:
„Over wie schrijft een Fransman
met gevoel voor historie? Over Na
poleon. Als een Fransman alles van
geschiedenis is vergeten wat hij op
de schoolbanken heeft geleerd, wie
herinnert hij zich dan nog? Napo
leon. En van welke Fransman weet
hij het meest? Van Napoleon.
„De rest van het artikel kan men
verwaarlozen, want verder is het
over Ajaccio waar Napoleon is ge
boren een en al „la belle, la douce,
la lumineuse" alsof het paradijs
van Adam en Eva Corsica is ge
weest. Zelfs de kleine Napoleon van
twee jaar moet heel precies hebben
turn- napluizen van meer dan 200.000
boekjes die in de loop der tijden
over Napoleon zijn verschenen. Er
komen er nog steeds meer bij want
in dit herdenkingsjaar houdt de
stroom niet op. Heel wat van die
boeken zal men als waardeloze rom
mel naar de zolder kunnen verwij
zen, want Napoleon leefde in een
kring van weinig vrienden en veel
vleiers, die als lakeien in de hou
ding bleven staan, ook al werden zij
door de keizer nog zo afgeblaft,
toegebullebakt en gekoeieneerd.
Daar was Napoleon niet zuinig mee,
zelfs niet in de tijd van zijn groot
ste vernedering op het eiland Sint
Helena.
Speciaal over die laatste levens
jaren van Napoleon is heel wat lou-
onbuigzame wil en ijzersterke ge
zondheid hebben ondermijnd. Het
wemelde er van geschiedenisverval
sers. De een overdreef schromelijk,
een ander flanste fantasie-verhalen
bij elkaar, een derde had alles van
horen zeggen en een vierde was de
hielenlikker gebleven uit de glans
periode van de Tuillerieën, toen Na
poleon nog op het hoogste punt
stond van zijn roem.
Velen en waarlijk niet de eersten
de besten in de Franse literatuur,
haatten hem tijdens zijn leven, maar
vereerden hem als een heilige na
zijn dood. Hij was niet alleen onder
bewonderenswaardige omstandig
heden geboren, maar hij moest in
al die boeken ook sterven als Chris
tus aan het kruis, toen de aarde
geen tralie te dik en geen prikkel
draadversperring te hoog om een
tweede ontvluchtingspoging te ver
ijdelen.
Hij poseerde als de soldaat van
de vrede die alleen maar oorlogen
voerde als anderen hem daartoe
dwongen. Hij deed zich voor als
een vrome boeteling ofschoon de
godsdienst nooit een wezenlijk be
standdeel uitgemaakt heeft van zijn
leven. Godsdienst was voor hem
een maatschappelijke noodzakelijk
heid, want God had nu eenmaal ver
ordonneerd dat er in deze wereld
armen en rijken moesten zijn en dat
Se armen zich met hun lot op deze
aarde moeten verzoenen met uit
zicht op een humaner behandeling
in de hemel. De kerk had hij nodig
voor zijn droom naar wereldheer
schappij. Zijn lieve Marie Louise
was de voorbeeldigste van alle vrou
wen ofschoon Napoleon in zijn hart
beter wist.
Veel zou te schrijven zijn over de
redenen waarom Napoleon ondanks
de gruwelijke Verdun-kerkhoven van
die tijd toch populair was bij een
zeer groot deel van de Fransen.
Op het oog gezien moesten de ar
beiders hem haten. In oorlogstijd
waren zij zijn kanonnenvlees. In
vredestijd hadden ze niets te vertel
len, want stakingen waren verboden
en bij konflikten tussen werkgevers
en werknemers werd de patroon op
zijn woord geloofd. De vrije pers
lag gekneveld aan 1001 banden. On
begrensd was Napoleons haat tegen
pers en journalisten. Hij verachtte
hen die hem misprezen, maar ook
hen die hem prezen. Hij beroemde
er zich op persmuskieten te kunnen
laten schrijven wat hij wilde.
Maar tegelijkertijd zorgde hij er
voor dat de lonen stegen en dat er
werk was voor iedereen. Tot zijn
nederlaag in Rusland hadden de ar
beiders het gevoel dat zij bijgedra
gen hadden tot de roem van Frank
rijk. Chauvinisme is een karakter
trek van de Fransen die er tot op
dé huidige dag nog lang niet uit is.
Op de snaren van datzelfde chauvi
nisme heeft De Gaulle naar harte
lust kunnen tokkelen.
Napoleon stierf 5 mei 1821. Hij
wilde dat zijn as eens zou rusten
aan de oevers van de Seine temid
den van het Franse volk dat hij zo
lief had gehad. Aan die wens is vol
daan. Menige Fransman die bij de
„Invalides" naar Napoleon's graf
tombe tuurt en die woorden leest,
krijgt gezien of ongezien tranen in
de ogen.
eu stabiliteit van de markt waren
de belangrijkste doeleinden van de
regeringspolitiek.
Kortom, de twee coalitiepartners
in Bonn hebben hun stellingen weer
ingenomen.
(Copyright The GuardianDe Stem)
STADE, West Duitsland (RTR)
In de Westduitse plaats Stade is
een man aangehouden die vijf hui
zen in brand heeft gestoken. Het is
de 17-jarige zoon van de brandweer
commandant, zo deelt de politie mee.
DEN HAAG (ANP) Vier kel
ners en twee koks, allen seizoen
krachten, hebben in een restaurant
in Scheveningen in de afgelopen
weken voor naar schatting f 4.000,-
wel met de klanten afgerekend,
maar niet met de baas.
Zij deden dit door een aantal bon
netjes waarmee zij in de keuken be
stellingen moesten afhalen, niet
aan de kassa af te leveren. Deze
„vergeetachtigheid" leverde hen sa
men rond de f 4.000,- op. De politie
heeft de zes „vakantie-hulpjes"
aangehouden en ze een proces-ver
baal gegeven wegens verduistering
in dienstbetrekking.
NICOSIA, CYPRUS (AP)
De Griekse minister van bin
nenlandse zaken Stylianos Pata-
kos heeft in een vraaggesprek
met het Grieks-Cyprische dag
blad „Mahi" verklaard, dat het
aantal personen dat sinds de
militaire staatsgreep van april
1967 in Griekenland om politieke
redenen wordt vastgehouden, de
1.800 niet te boven gaat.
Op de vraag wanneer er mo
gelijk verkiezingen in Grieken
land kunnen worden gehouden,
antwoordde Patakos: „Niet
voordat het daarvoor tijd is",
verkiezingen moeten volgens
hem in elk geval ten doel heb
ben „de structuur van de revo
lutie en haar taak te vol
tooien".
De aanvallen op het Griekse
bewind zijn volgens hem afkom
stig van „vijanden van Grieken
land of personen die slecht in
gelicht zijn of niet zijn geïnte
resseerd in ware voorlichting".
„Elke regering, die ooit een
vijandig standpunt tegenover
Griekenland heeft ingenomen,
heeft dat uit eigen politieke be
hoefte gedaan, en niet in het
belang van een gezonde toe
stand in Europa", zo beweerde
hij.
Op de vraag wat de regering
zal doen als de Raad van Euro
pa zou besluiten Griekenland
uit dit lichaam te stoten, zei
Patakos: „Voor dat geval heb
ben wij een verrassing als wa
pen. Het zou onvoorzichtig zijn
onze plannen aan de vijand te
onthullen".
TOKIO (AP) Radio-Peking
heeft sinds 23 juli met de gewoonte
gebroken om uitzendingen te begin
nen met partijvoorzitter Mao Tse
Toeng een „eindeloos lang leven"
toe te wensen. Dit meldden Japanse
luisteraars van de Chinese zender.
Radio-Peking had de wens sinds
september 1967 gebruikt.
Waarnemers geloven dat deze
stap bedoeld is om aantijgingen te
ontzenuwen dat de 75-jarige partij
leider zich schuldig maakt aan per-
soonsverheerlij king.
