Bond voor behartiging van belangen EX-MILITAIREN RICHTEN „PARATE HAP" OP KATS, DE ZEEUWSE MINIVOETBALCLUB LUCT0R „Advocaten moeten wie dan ook kunnen verdedigen" Groko steekt in uitbreiding vijf miljoen t f t f hziekenhuis iselaar Aan universiteit te Gent zijn 57 Nederlanders Gevoelig Volhouden Slapt en MR. V. KOUSEMAKER.- Reacties Vereniging Vooral uw autobanden Koers in Waarde DE STEM VAN ZATERDAG 2 AUGUSTUS 1969 TH. H. SCHEELEN en I. M. DIERICK, ig op 9 augustus a.s. om 12.00 am het Sanatorium Gasthuis. aat 98. 48. ■16.30 uur in het Grand Hotel van Puyveldestraat 2, Sas van ider en moeder -WILLEMSTEIN terdag 9 augustus 25 jaar flen receptie van 3 tot 5 uur Koning van Engeland" te Pia mijn dierbare echtgenoot, onze ime vader, schoonvader en 'ledelgeleerde heer 5RARDUS RAMSELAAR eneesheer-directeur van het ;h-ziekenhuis te Sluiskil orde van Oranje-Nassau. zien van de H. H. Sacramenten jt St.-Elisabeth-ziekenhuis te bnd van 31 juli 1969, in de jaar. Ramselaar-Schless P. Ramselaar M. Rramselaar-Verstraeten en kinderen de Cock-Ramselaar J. J. M. de Cock en kinderen Ramselaar E. Ramselaar-de Kok en kinderen A. Ramselaar Werner-Ramselaar M. Werner en kinderen Ramselaar Ramselaar Ramselaar. 1969. aartdienst, waarbij u beleefd 3, zal plaatshebben op dinsdag 10.30 uur in de kapel van het enhuis te Sluiskil, waarna wij :gen in het familiegraf op de s, Utrechtseweg te Amersfoort, augustus a.s. om 19.30 uur, in de kapel van het St.-Elisa- Sluiskil. condoleren maandagavond na •ing en dinsdag na de plechtige t 12.30 uur in het ziekenhuis, geen bezoek aan huis. zen geven wij kennis van het uli 1969 van de weledelgeleerde ERARDUS RAMSELAAR tot het najaar 1968 geneesheer- het St.-Elisabeth ziekenhuis te Sluiskil, orde van Oranje-Nassau. ping verstaan en in dienende rootheid velen, zieken zowel als n troost gebracht, lienstbaarheid heeft hij overge- ■kenhuis en wij eren en geden- ;t door hem begonnen werk in 't te zetten en uit te breiden. Sestuur en directie van het sint-Elisabeth ziekenhuis. is 1969. erlijkheid van de verrezen Heer goede dokter AMSELAAR hij zijn beste krachten gegeven an ons ziekenhuis en de vor- van onze verpleegsters, dankbaar zijn voortdurende n. ons blijven 'voortleven, •soneel St.-Elisabeth ziekenhuis jlILBUKG (Van een onzer verslaggevers) Een communiqué aan deze krant: Heden is opgericht Landelijke Bond van Parate Oud-Militairen en ex-overzeese Ijlrijdkrachten". In Tilburg wil de 42-jarige J. van Veenschoten, de I oprichter van de bond, die het onverschrokken devies „Bewaak en jewaar" voert, graag meer vertellen over zijn met de helm geboren ■geesteskind. «Vat is de aanleiding van de oprichting geweest? „Er is een oud ■Engels gedicht dat zegt dat God en de soldaten in oorlogstijd wor- Ijeu aanbeden en dat God tijdens de vrede wordt vergeten en de [soldaten worden verguisd". 1 wie staat er nog pal voor de mannen die het vaderland gediend een kogel door hun kop riskeerden. Waar zijn de rechten, Lie hij toch daaruit mag ontlenen?", antwoordt de heer Van Veen- Ischoten. Hij is kantoorbediende en ging op 19-jarige leeftijd naar en diende als gewoon korporaal bij de 4e genie veld". Hij ging als oorlogsvrijwilliger, Lu hij terugkwam bleek zijn „daad werkelijke vaderlandsliefde" te wor- |en gehonoreerd met afgewezen sol licitaties. „Overal waar ik solliciteer- |e, zei ik dat ik oorlogsvrijwilliger i, die moest men kennelijk niet". i Maar dat was twintig jaar geleden? La, maar nu nog wordt er te weinig Ipgekomen voor de belangen van de li-militair, met name door de be- Ilaande bonden. Wat doen die? Dis- Inctsivedstrijden houden in het gun- jtigste geval en op 4 mei een her- iaikingsbijeenkomst. Het totale Iiaatschappelijke bestel is een dool- Kof. Op sociaal-maatschappelijk ter- ïein zijn zoveel instanties, die zich liet je bemoeien. Kijk daar ligt een lak voor ons. Pas nog kreeg ik ie- fcand aan de deur (hij is in '40 door larlogshandelingen gewond geraakt; leis aan de hersenen, maar de man is wel bijzonder trots op zijn mobili- Jatiekruis), die als oud-militair zijn ■echt moest zoeken. Kijk, wij zullen lat probleem dan meteen eens even uitzoeken en onder ons toezicht snel ■aten verlopen", zo zet de heer Van ïeenschoten uiteen. „Wij willen een lelangenorganisatie zijn; de bestaan- Be bonden zijn ontspanningsvereni- ïingen met een drumband", zegt hij pet een zenuwachtig lachje. Hij breekt, net als de koningin, in de pij-stijl". IJ wilt een soort „sociale" knok- ps?" „Nee, dat „Parate" in onze a zou aanleiding tot misverstan- pffi kunnen geven. Het slaat op het Jeil dat we bewust willen klaar |ton". „Alle ex-militairen en ex-over- feese strijders (die dus nu nog in ■eroepsdienst in het vaderland zijn) Bunnen lid worden. Het laat zich ra- Ifn dat degenen, die „baaien" van |e militaire dienst hadden niet zul- Iffl staan dringen o toe te treden. Tb® dat hoeft ook niet. Het gaat pis toch al te negatief", 'zegt de heer jan Veenschoten. „Het militarisme stelt af. Er komen steeds meer fienstweigeraars, die onder de mom gewetensbezwaren uit dienst te blijven. „Bewaak en Be- paar" moet u daarom ook zien als Pt devies van het positivisme, waar- nheid geven wjj kennis van het ■kter RAMSELAAR vergeten hoe hij in innige s® ons in 1935 aan de opbouw v eft hij lief en leed met ons ge laatste dag. i 'lijven gedenken in ons go" asters van Sluiskil, rector, de rs van het St.-Elisabeth- nhuis. et overlijden van dokter 5 augustus a.s. in ons zieke ïur gehouden door: Dorrepaal, internist Kats, oogarts 'spraken te maken. mee wij het evenwicht tegenover de lieden die zeggen „breek maar af" willen bewaren". Los van het ideële, wil de Bond een goed rechtse „belangenorganisa tie" zijn, gericht op effectief optre den in alle aangelegenheden die het belang van de leden, individueel zo wel als collectief, aangaan of bevor deren, met gebruikmaking van ale haar ten dienste staande legale middelen, zoals het percommuni qué meldt. „Bondsideoloog" Van Veenschoten stelt zich voor, dat de Bond een so ciale, juridische, medische en cul turele dienst opricht. Bewegen de vakbonden zich onder meer ook niet op dat terrein? „Ja, maar niet ieder een voelt zich er toe aangetrokken. Ze zijn te nauw bij de politiek be trokken. Onze bond is apolitiek. Wij conformeren ons aan het gezag, ook al zou morgen de republiek er zijn. Maar als we iets voor de leden kun nen doen gaan we te velde; welk huisje er ook vallen moet. We zullen weerbaar zijn en klaar staan om in te grijpen, waar dat noodzakelijk is. Zo moet u ook ons devies zien: Be waak (onze rechten en belangen) en Bewaar (de esprit de corps)". Maar waar precies denkt de Bond zich mee te gaan bemoeien? „Als ons dat gevraagd wordt met bijvoor beeld 't promotiebeleid van nog die nende militairen; met ontslagen van oud-militairen bij bedrijfssluitingen; met netelige ontslagkwestdes; sociaal onrecht in de breedste zin van het woord. De oud-militairen mogen niet tussen de wal en het schip ko men", zegt de heer Van Veenscho ten. „We zouden een enorme Bond kunnen worden", zegt hij glunderend, vooruitlopend op het door hem ver wachte werk. Is er zoveel onbehagen onder de oud-militairen en ex-overzeese strijd krachten? „Dat is geen makkelijke vraag van u; ja, daar moet ik toch wel even over denken. Kijk, de tech niek accelereert in een tempo dat we nu nog niet kunnen zien, maar we zullen in de nabije toekomst af faires krijgen met reorganisaties; mensen, die moeilijk meer werk kunnen vinden, enz.; daar moeten we bij zijn als belangenorganisatie. bruidsjaponn "*"lusJaPonnen van de Franse modeontwerper Jacques Esterel in "echts e'nl<S <'lm lailge japon met witte jersey met een jnantcleffect, en ensemble van zijdejersey met grote ceintuur. En wij willen een wegwijzer zijn in het bos van maatschappelijke voor zieningen; op dit gebied zullen we nauw gaan samenwerken met de NRT", aldus de heer Van Veenscho ten. De Nederlandse Radio- en Tele visie Stichting is een door Hooger- heidense oudstrijders opgerichte omroeporganisatie. „Het zou interes sant zijn voor een socioloog om eens na te gaan hoeveel weerbare men sen er in het zuiden van ons land wonen. In de Randstad hebben ze het daar zeker te druk voor?" zegt hij. „We zouden bij Defensie een par tijloze staatssecretaris voor ex-mili tairen moeten krijgen. In België hebben ze zelfs een minister voor oud-strijders. Als daar een oud-strij der zonder werk zit en hij loopt bij dat ministerie binnen en ze moeten er toevallig een portier hebben, dan gaat hij, hup, er in. Met voorrang boven iemand die niet in dienst ge weest is", zegt de heer Van Veen schoten verder. Hij is nog geen drie jaar in mili taire dienst geweest, maar zijn ha taire dienst geweest, maar zijn hart loopt ruim 20 jaar na „zijn demo bilisatie" nog over van „de dienst". „In '66 hebben we voor de eerste maal gereunieerd. Een enorm suc ces; er zijn toch nog zulke banden tussen die oude kerels". Oude kerels? U was toen net uit de puberteit? „Toen wij in dienst gingen waren de tijden anders en de hele sfeer in Indië was anders. Wat er nu bijvoorbeeld op ons Nationale Monument gebeurt, is mij te nega tief. De ontering is aan de orde van de dag. Het monument staat daar niet veilig meer. Je vraagt je af met welk recht die gasten daar be zig zijn"? De heer Veenschoten draagt een speldje van „Orde en Vrede". Een herinneringsteken uit Indië. „Dat wordt weer vrij frequent gedragen. Kijk, weer een illustratie van de lotsverbondenheid van de ex-mili tairen. En, om de afkeuring te la ten blijken over wat er op de Dam gebeurt en over de zaak-Hueting. Overal loopt de moraal terug. En een wagen die van een helling af loopt, gaat steeds harder lopen". Als kapitein Westerling de Bond om bijstand zou vragen, zou hij die dan krijgen? „Hij zou geholpen worden. Dat zou ik niet weigeren, waarom zou ik hem weigeren. Iedereen die het eerlijk bedoelt, hel pen wij. Wij bedoelen het ook eer lijk". Bij het weggaan zegt ex-korporaal Van Veenschoten: „Begrijp me goed hoor, „Bewaak en Bewaar" gaat niet de straat op. Daar ligt geen taak voor de Bond". (Van een onzer verslaggevers) GENT Van de 231 aan de Rijks universiteit van Gent ingeschreven buitenlandse studenten waren er 57 in het afgelopen studiejaar Neder- lanaers. Amenaa nam ne tweeae plaats in met 40 studenten en Noor wegen was derde op de Gentse lijst met 32 studenten. Verreweg het grootste deel van de buitenlanders aan deze Belgische uni versiteit koos de faculteit der genees kunde 129. Op de faculteit der let teren en wijsbegeerte zaten 43 niet- Belgen, op de faculteit der wetsge- leerdheid 23, de faculteit der weten schappen (wis- en natuurkunde) scheikunde, aardrijkskunde en dier kunde) 14, op de faculteit der toege paste wetenschappen 5, de faculteit der economische wetenschappen 5 en op de faculteit der diergeneeskunde 12. Vooral de toeloop van Amerikaan se en Noorse studenten in de genees kunde valt in België op. Men spreekt van een invasie. Naast studenten on derscheidt de Rijksuniversiteit van Gent buitenlandse „vorsers". Dat zijn onderzoekers die als gevolg van cul turele en wetenschappelijke akkoor den in België komen werken en stu deren. Gent heeft dergelijke (akkoor den gesloten met de universiteit van Roemenië (polytechnisch en genees kundig instituut, universiteit A.I. „Cuza" te Jassy), van Tsjechoslowa- kije (universiteit van Bratislava en van Brno), van Polen (academie voor geneeskunde en Jaggellonski universiteit van Krakau), van Honga rije (Boedapest), van Israël (Haifa) en van Duitsland (Hannover en Tü- bingen). Al deze onderzoekers krij gen van de R.U.G. een maandloon uitbetaald. (Van een onnzer verslaggevers) KATS Het enige café in het dorp was gesloten. Er hing een kaartje op de deur: ,,'s Maandags gesloten". Maar op dinsdag is het café ook dicht, en later zou men in Kats vertellen, dat op woens dag de deur niet open ging en dat die op donderdag op slot was en er op vrijdag ook niet werd ge tapt. Het dorp leek volkomen in geslapen, geen mens te zien en geen geluid te vernemen. Van de driehonderd dertig inwoners ston den er drie op straat: twee werk lieden die doende waren een win kel te verbouwen en een toekij ker. En dat was uitgerekend de heer A. Platschorre, ex-voorzit- ter en erelid van de sportvereni ging Kats, de kleinste club van Zeeland Hij heeft zijn hele, twee en zestig jaar lange leven doorgebracht op Noord-Beveland, waar in vroeger tij den een bloeiend verenigingsleven moet hebben bestaan. De resten er van liggen nog in handen van de heer Platschorre, de oprichter van de sportvereniging Kats, die eens in de vierde klas van het zaterdagvoet bal speelde maar thans is afgezakt tot de tweede klas onderafdeling. Goed beschouwd verkeert Kats al jaren in doodstrijd. In het café hangt de prij- zenkast „een hele mooie", en dat moet dan maar worden aangenomen van de heer Platschorre „waarin meer trofeeën zijn verzameld dan de club leden telt". Met zestien wer kende leden behoort Kats tot de kleinste verenigingen van het land en mag het niet zo aanlokkelijke pre dikaat van „kleinste van Zeeland" dragen. Het gaat de heer Platschorre, die op een of andere onverklaarbare wij ze op zijn nog niet pensioengerech tigde leeftijd toch met de handen in de broekzakken naar de twee wer kers kijkt, ter harte. Hij lijkt de gro te verenigingsman van het dorp te zijn, die met weemoed vaststelt dat hij als dirigent van de harmonie overbodig is geworden, omdat er nog wei toeters zijn maar geen bla zers. Die met beide handen vasthoudt wat hij nog bezit, de leiding van het zangkoor voor groteren en het kinderkoor waarmee hij zowaar ook nog op concours gaat. En als niet juist op dat moment de school was uitgegaan, zou de plotselinge bezoe ker in de mening kunnen verkeren dat het gebouw in dit vrijwel in vol maakt vierkant gebouwde dorp er alleen nog staat uit piëteit voor een vergane periode. Vijfendertig jaar was de heer Plat schorre voorzitter van de sportver eniging Kats. Hij vertelt: „In 1930 gingen ze in Kortgene, de ge meente waartoe Kats nu behoort, voetballen. Ik ging eens kijken en werd lid Een jaar later richtte ik in Kats een vereniging op. Maar om dat Kortgene een zondagclub was en er in Kats mensen wonen die be zwaar hadden tegen voetballen op zondag weird dat een zaterdagclub. Zo lang het mocht, want dat kon vroeger, bleef ik in beide clubs spe len. En als Kortgene nu niet nog Ou zondag speelde, zou er misschien sprake kunnen zijn geweest van een fusie". „Dat ligt hier nogal gevoelig. Maar Kortgene zou kunnen. Colijns- plaat op een steenworp afstand komt niet in aanmerking. Daar heb ben ze achttienhonderd inwoners en een club met drie elftallen, die niet zo bar veel voorstellen. Maar die van Colijnsplaat hebben een heel an dere mentaliteit dan wij van Kats. Dat akkordeert niet". De heer Platschorre zwijgt en kijkt naar de witte kerk die net bezijden het vierkant van het dorp is ge bouwd. „Je vraagt je wel eens af hoe lang we het nog kunnen volhou den. De mensen trekken hier weg. Twee hoeren met kinderen gaan weg". „De dominee zijn vrouw is een Finse met een zeer welluidende zang stem, aldus de dirigent van twee ko ren verdwijnt ook. Als we het nog een paar jaar volhouden, komen er weer nieuwe leden. Er is hier geen jeugd tussen de vijftien en achttien jaar. De jongens die nog op school zitten, trappen wei graag tegen een bal maar ze zijn te jong. Als die hier blijven, zijn dat de toekomstige Een veld, een kleedgebouwtje en zestien leden: Kats, de kleinste voetbalclub van Zeeland. leden van Kats. Maar daar hebben we nu niets aan", laat hij er berus tend op volgen. Met hangen en wurgen houdt Kats zich staande. Als er niet twee wa ren, die in Kortgene en Goes wonen maar de club trouw zijn gebleven, zou het minimum aantal leden dat volgens de KNVB verplicht is, niet eens meer gehaald kunnen worden. En als de competitie uitloopt kan Kats niet meer spelen omdat het sei zoenwerk moet beginnen en er geen elftal oP de been kan worden ge bracht. Daarom speelt Kats ook al leen competitie, nooit serie wedstrij den daarna. Nimmer toernooien. Het is niet veel voor een gemeen schap, hoe klein ook, twee zangko ren een minivoetbalclub en een vrou wenvereniging. En dat alles op zeer bescheiden voet. De oprichter, ex- voorzitter en erelid van de sportver eniging Kats, haalt de schouders maar eens op voor de vraag wat die mensen in dat schier uitgestorven dorp dan in hun vrije tijd doen. „Te levisie kijken of slapen". (Van een onzer verslaggevers) BREDA „Het is doodeen voudig belachelijk, dat je als ad vocaat niet de vrijheid zou heb ben wie dan ook te verdedigen. In een rechtsstaat om nou maar eens een geladen woord te gebruiken moet je ais advo caat iedereen rechtskundige bij stand kunnen verlenen. Niet al leen omdat iedereen recht heeft op bijstand, maar ook omdat je iemand, die volkomen zelfstan dig is en alleen zijn geweten be hoeft te consulteren, onmogelijk de pas kunt afsnijden". „Dat is op een heel onverstan dige manier in Amsterdam ge beurd en daarom hebben wij, als jonge advocaten in het arrondis sement Breda, gemeend ons on middellijk solidair te moeten ver klaren met de twee advocaten die dat niet hebben genomen". Aan het woord is mr. W. Kou semaker, nu nog vice-voorzitter maar met ingang van september voorzitter van „De Jonge Balie" in het arrondissement Breda. Samen met zijn medebestuursle den heeft hij de Amsterdamse advocaten mr. Ph. Bakker Schut en mr. J. Rottinghuis, die door de leiding van het advocatenkan toor mr. H. F. Blaisse het ver bod kregen opgelegd Maagden huis-bezetters te verdedigen en daarom hun ontslag aanboden, laten delen in „gevoelens van respect" en zich solidair ver klaard met „Uw principiële hou ding in een kwestie, die ons al len raakt". Tof gisteren heeft „De Jonge Balie" in Breda nog geen reactie ontvangen uit Amsterdam. „Wel hebben wij als bestuur heel wat reacties gehad van advocaten uit hef arrondissement en het is wel gebleken, dat zij volkomen achter ons staan", aldus mr. Kousemaker. „Wij hebben na tuurlijk ook geprobeerd „Jonge Balies" in andere arrondissemen ten tot actie te bewegen, maar of daar wat van terecht is ge komen, weet ik nog niet. Wij vinden deze kwestie dermate be langrijk, dat wij dit punt op de agenda van de eerstkomende landelijke vergadering willen zien en we zullen zeker ook van onze afkeuring doen blijken in het „Advocatenblad" Nee, als ik de reacties zo hoor in dit arron dissement, dan geloof ik dat er hier een hoop gedonder zou zijn gekomen, wanneer in dit arron dissement een dergelijke kwalij ke grap zou zijn uitgehaald. Na tuurlijk heeft elk advocatenkan toor zijn eigen stijl. Ik kan me voorstellen, dat het met de stijl van het advocatenkantoor mr. Blaisse niet overeenstemt lang harige jongelui te verdedigen. Natuurlijk kan en mag dat een advocaat, die lak heeft aan die stijl, duidelijk worden gemaakt, MR. W. KOUSEMAKER: solidair maar niet door middel van een verbod. Dat is te gek". „De Jonge Balie" in het arron dissement Breda telt circa 45 le den en maakt daarmee de meer derheid uit van de advocaten. „Onze vereniging is in het begin van de vijftiger jaren opgericht en alle jonge advocaten, die hun eerste schreden in de praktijk hebben gezet, maken er deel van uit. In vrijwel alle arrondisse menten bestaan afdelingen, die sinds een paar jaar ook lande lijk zijn overkoepeld. In landelijk verband besteedt „De Jonge Ba lie", waarvoor ik het woord „vakvereniging" liever niet zou willen gebruiken, aandacht aan kwesties als het minimum-sala ris en een pensioenregeling voor advocaten, waarvan het krank zinnig is, dat die er altijd nog niet is. Er worden vraagstukken bestudeerd, die de advocatuur aan het hart gaan bijvoorbeeld in verband met in de maak zijnde wetsontwerpen. Daaraan worden conferentieweekends be steed". „Plaatselijk doen we natuurlijk ook het een en ander. We osga- niseren lezingen over allerlei problemen, die 'het vak raken; we houden elk jaar in februari onze pledtwedstrijden met als in zet de Schellenbach-beker. De winnaar daarvan wordt afge vaardigd naar de landelijke pleit- wedstrijden in utrecht. Om het verhaal compleet te maken: van tijd tot tijd organiseren we ook nog gezeiligheidsbijeenkom- sten die zeker niet te verwaarlo zen zijn", aldus mr. Kousema ker. (Van een onzer verslaggevers) ZUNDERT Diepvriesfabriek Groko in Zundert zal een EEG-subsi- die van 502.000 gulden ontvangen als bijdrage in de bouw van een nieuw vrieshuis met een capaciteit van 8000 ton. Gelijktijdig zal Groko Zun dert de produktiecapaciteit verdubbe len tot 16.000 ton per jaar. De fabriekshal wordt tweemaal zo groot. Door de verdubbeling van de produktie zal het personeelsbestand uitgebreid worden met honderd tot honderdvijftig personen. De bouw van het vrieshuis en de uitbreiding van de fabriek vergen een investe ring van vijf miljoen gulden. Uitbrei ding en nieuwbouw worden volgend jaar juni in gebruik genomen. Groko Zundert nam destijds Euro- frost in Breda over. De produktie van de Bredase afdeling bedraagt 6000 ton per jaar. De uitbreiding van Groko Zundert heeft geen gevolgen voor de Bredase afdeling. Groko heeft de uitbreiding en nieuw bouw aanbesteed bij de Gebroeders Havermans in Zundert. Deze firma was reeds begonnen met de uitbouw der fabriek en de grondwerkzaam heden voor het nieuwe vrieshuis. Na de bouwvakantie zullen de werkzaam heden worden hervat. De machines, die in het, nieuwe fabrieksgedeelté worden geplaatst komen uit Zweden, Amerika en Duitsland. Groko zal, hoewel er meer mensen in dienst worden genomen, het produktiepro- ces voor honderd procent gaan auto matiseren. De werknemers, die straks extra in dienst worden genomen, gaan beho ren tot de vaste personeelskern van (ADVERTENTIE) TIVOLIWEG 63 HULST Telefoon 01140-2461 Wij leveren ook particulier (Van onze correspondent) WAARDE In Waarde op Zuid- Beveland komen vandaag de nieuwe lingen en adspiranten in het strijd perk op het bekende parcours van 3200 meter. In de Hoofdstraat is de start en fi nish. De renners rijden vervolgens door de Groene Kruisstraat, Weel- weg, Hogeweg en Plasseweg. Om 2 uur klinkt het startschot voor de ad- spiranten die 25 km moeten afleggen Hellemons, Selders, Hamelink en Stoutjesdijk zijn bij deze categorie de favorieten. Er zijn 30 deelnemers. Bij de nieuwelingen (vertrek 3 uur, afstand 75 km) bevindt zich het puikje van het Zeeuwse nieuwelin genkorps n.l. Bal, V. d. Bunder Gij zel, De Waal, P. en M. Remijn'. Het zal voor de Brabanders Van Boste- len, Van Laarhoven, Van Groezen en Hellemons, die ook tot de ca. 50 ver trekkers behoren, moeilijk worden om de genoemde Zeeuwen van de ereplaatsen af te houden.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1969 | | pagina 5