4 jaar Kampala dreigt hetzelfde lot te ondergaan als Chur Kinderen in Oeganda hebben 50% levenskans ii TELEFOONHET SMARTEKIND VAN FRANKRIJK Gebruik je verstand! WAAROP DE RUSSEN AFRIKA VERLOREN 5 THEEPLUKKEN VOOR HONGERLOON VAN F150 PER DAG INEN BEDIENDEN lustrie EKEN HEKEN «Pitti. "1 MiSiftl 7E GROTE ,LUXE' ARBEIDER ETEN ONZE MAN Geen verbinding Uitsp uwen Extra lijnen studiecentrum culemborg Conferentie Woede DE STEM VAN DINSDAG 29 JULI 1969 verlaten en met enthou- ;e vakopleiding aan. iche en een gedeelte van week gegeven in de Ge- n 39 te Breda. reiste verdere begeleiding iet een examen; ontvangt raktijkjaren zich een vol- bedrijfstak voldoende mo- g als men na een leerjaar irenals na het behalen van jrdt uitbetaald. :emt ons bedrijf voor haar rbetaald. elszaken. het eindrapport of andere 0—12.00 uur en van 13.39— Iht. a.s. eindigt, oor lichten (van 16 tot en met 45 jaar) ir lichtere werkzaamheden (van 15 tot en fVfclM met 45 jaar) ok halve dagen werken, van c.a. 18 jaar) jk, wel belangstelling voor persoonlijk terecht kunt op (Van onze redactie buitenland) KAMPALA De conferentie van Afrikaanse bisschoppen, die giste ren in Kampala, Oeganda, is begon nen en eind deze week besloten zal worden met een toespraak van paus Paulus, dreigt hetzelfde iot te on dergaan als het Europese bisschop- pensymposium enkele weken gele den in Chur. En dat betekent na genoeg een mislukking. Kampten de bisschoppen in Chur met een over volle agenda, die van Kampala staat nauwelijks vast. Maar terwijl in Chur alleen het priesterprobleem en dat nog zeer beperkt aan de or de kwam, willen de Afrikaanse bis schoppen eigenlijk een overvloed aan problemen bespreken. In beide gevallen is echter de grootste han dicap'. noch de bisschop in Chur noch de 27 vertegenwoordigers der bisschoppenconferentie in Kampala bezitten enige beslissingsbevoegd heid. Het enige echt concrete agenda punt, zo meldt de correspondent van het KNP waar men ook een min of meer definitief besluit van verwacht, is de bestendiging van deze bisschoppenconferentie, die evenals die in Chur, symposium heet, om het officieuze karakter aan te duiden. Hiertoe wil men een se cretariaat, dat tijdens het tweede Vaticaans concilie veelbelovend startte maar snel daarna ten onder ging, nieuw leven inblazen. Hoe het met de andere agenda punten zal gaan valt nog niet te zeggen. De celibaatskwestie zal, zo verzekerde bisschop Nsubuga van Kampala, zeker ter sprake worden gebracht. Maar hij verwachtte niet dat er een unanieme aanbeveling zal worden uitgewerkt, die bijv. aan Rome zou kunnen worden voor gelegd. Kardinaal Rugwamba, aartsbis schop van Dar el Salaam, heeft gis teren de conferentie geopend. Hij zei dat de problemen waarvoor de kerk van Afrika zich ziet gesteld, een veel nauwer overleg en samen werking tussen de bisschoppen ver eist. Mede in verband met het toe nemend tekort aan priesters, aldus de kardinaal, is in overleg met Ro me een grote en sterke aanpak van gemeenschappelijke vraagstukken onvermijdelijk. Mgr. Pignedoli, secretaris van de congregatie voor de geloofsverbrei- ding in Rome, zei in zijn rede dat het centraal bestuur der kerk in al le opzichten klaar staat de kerk van Afrika van haar steun te verzeke ren. Zoals wij gisteren meldden, ont breken de bisschoppen uit de Por tugese en Spaanse koloniën. Wel zijn aanwezig bisschoppen uit Rho- desië en uit Zuid-Afrika. Dit is het gevolg van een compromis tussen kerk en regering, omdat de regering van Oeganda te beslissen had over het toestaan van inreisvisa, ook aan landen die politiek taboe zijn. De vertegenwoordiging van Biafra en Nigeria is uitgelopen op 1 Biafraan- se bisschop, de bekend geworden mgr. Okoye, tegen 2 Nigerianen. FORT PORTAL (OEGANDA) Vijftig procent van de kinderen in Oeganda sterft voor het vijfde levensjaar. Het merkwaardige is dat de sterfte vooral voorkomt onder de kinderen van twee en drie jaar. Meestal is de moeder wel in staat haar baby goed te verzor gen, maar zodra de volgende geboren wordt valt de aandacht voor de oudere peuter weg. Het gevolg is dat de kleine niet goed meer eet, langzaam vermagert en een gezwollen buikje krijgt. Pas als het kind doodziek en vaak niet meer te redden is komt de moeder met het kind naar het ziekenhuis in Port Fortal. In dat ziekenhuis staat dan de Bredase medische missiezuster Marianne van de Boom voor de welhaast onmogelijke taak om te redden wat er nog te redden valt. Zuster Marianne wordt er niet hopeloos van. Met een warm hart en veel idealisme draagt zij haar steentje bij tot de verbetering van de hygiënische en medische toestanden in een land waar elke dokter meer dan vierduizend patiënten heeft. Kin, •liir - V 1 li' %f iifpig/ ',.i Het ziekenhuis waar Marianne werkt, telt honderd bedden en opent elke dag haar polik liniek. Behalve kinderverzorging heeft arianne nog veie andere taken. Per dag wisselt ze van afdeling om alle tropische ziekten te leren ken nen. „Ik probeer hier de nodige ervarirg op te doen', vertelt ze, „en ah ik genoeg weet en boven dien de taal van het volk, het Lunywro, onder de knie heb hoop ik de bergen in te kunnen trekken. In h« binnenland is het leed nog veel jroter. De malaria wordt wel iswaar minder, maar nog steeds stemg duizenden mensen aan an dere tropische ziekten. Edwitge- brek is veelal de oorzaak. Negen- procent van de bevolking Igdt aan bloedarmoede. Veel kinderen sterven aan longontsteking of 1 kinHtoest, ziekten die in tegenstel- ling tot Europa hier meer zijn dan alben maar routinegevallen voor de medici". Het verhaal van Marianne klinkt I met opwekkend maar toch ook ngt pessimistisch. Kenmerkend voor haar sociaal gevoel is het feit dat ze bezwaar maakt tegen de te grote „luxe" in Fort Portal. Ze erkent het nut van nieuwe scholen. Steeds meer Afrikaanse verpleeg sters worden opgeleid, maar van de andere kant oefent de stad een zuigkracht uit op mensen met een medische nieuwsgierigheid, en het gevaar bestaat dat velen blijven hangen en niet terugkeren naar de binnenlanden. Ook in Fort Portal is genoeg te doen, maar toch ver trekt Marianne het liefst zo spoe dig mogelijk naar een kleiner dorp je, waar zet met nog meer volhar ding en incasseringsvermogen de nood wil helpen lenigen. Mijn volgende bezoek betrof pa ter Pieteir Cornelisse' een trappist van Zundert. Ik hoefde niet ver te zoeken, want pater Cornelisse ver bleef op het moment van mijn be zoek in het ziekenhuis waar Ma rianne werkte. Hij werd daar be handeld voor een voetaandoening die hij had opgelopen hü het thee- plukken. Ik wist dat pater Corne lisse als arbeider tussen de arbei- pATER Toon van Bijnen (SVD) heeft een bezoek gebracht aan Oeganda, in verband met het bezoek van de paus aan dit gebied en de conferentie van Afrikaanse bisschoppen, die gis teren in Gaba is begonnen. Bei de zaken besprak hij zaterdag j.I. uitvoerig in De Stem in het ver haal „Paus naar Afrika, wat komt hij doen?" Hij trof in Oe ganda ook twee Brabanders. Van zijn gesprekken met hen doet hij hier verslag. ders werkte. Zijn. verhaal was het verhaal van een man die weet wat de ontberingen zijn die veel van de Afrikanen moeten leiden. „Ik hou op met theeplukken. Niet omdat ik het nu wei gezien heb na al die jaren dat ik er ge werkt heb en ook niet vanwege mijn zere tenen, maar omdat ik ais priester en Europeaan niet ak koord kan gaan met bet honger loon van 3 tot 5 cent per geplukt pond. Een man die 8 uur per dag werdt verdient niet meer dan an derhalve gulden. De bazen buiten het uit dat ik wel voor dat loontje wil werken, terwijl ik het in de verste verte niet eens ben met de ze manier van uitzuiging. Daarom ga ik er weg, maar ik blijf werken onder de theeplukkers, maar dan in een nieuw sociaal centrum", zo vertelde hij. Later nam hij mij mee naar zijn huisje bij de plantage. Dat huisje was bijzonder klein. Twee vertrek jes, een opklapbed met een boeken plank, een klein tafeltje en twee stoelen Achter zijn huisje het schuurtje van zijn kok: een vluch telingengezin uit Rwanda. Wij aten bananenpuree met bruine bonen. „Het eten van de mensen hier; ik wil niets anders eten, berijp je?". Onder het eten vertelde hij iets van de omstandigheden waarin hij verkeert. „Er werken 25000 thee- plukkors in deze streek. De man nen leven zonder familie in kam pen. Ze komen uit heel Ooganda en zelfs uit Kongo en Rwanda. Nie mand kijkt naar ze om tenzij soms de politie, die toezicht houdt op prostitutie van meisjes beneden zestien jaar. Het heeft me heel wat moeite gekost om het vertrou wen van deze mannen te winnen. Maar ik geloof dat ik er nu aardig in geslaagd ben. Ik probeer ze 's avonda bezig te houden: allerlei spelen, wat leren lezen en schrij ven, film en dia's vertonen, een avondje muziek met de zusters van het ziekenhuis van Fort Portal een voetbalmatch e.d. Pas ais ik ze voor deze dingen warm ge maakt heb, kan ik ze interesse bij brengen voor de eucharistie. Het is een langzaam proces". Na het eten gingen we naar bui ten Daar bracht pater Cornelisse de dag verder door met het bou wen aan zijn nieuwe sociale cen trum. Kinderen die geen school geld kunnen betalen, een semina rist. een kweekschoolstudente en een oude onderwijzer hielpen hem. De eukalyptusstammen waren reeds opgetrokken. Er moest al leen nog leem tegen aan gesmeerd worden en een dak van golfplaten overheen gelegd worden. Men verzekerde mij dat pater Cornelisse als mens een centrum is voor drieduizend mensen. „O muntu waitu", noemen de mensen hem; .,Onze man". TOON VAN BIJNEN. PARIJS Met verbazing hebben de Fransen op de televisie ge keken naar het historische telefoongesprek tussen president Nixon en de twee Amerikanen op de maan. Op een afstand van 400.000 kilome ter functioneerde de telefoon perfect, terwijl het met de telefoon in Frankrijk zelf een en al misère is. Daar komt zelfs dezer dagen een proces van. Het volgende is gebeurd. Een vrouw van 35 jaar in Pont Saint Esprit In het departement van de Gard (Zuid-Frankrijk) wilde deze week 's morgens om half elf een verbinding hebben met Parijs. Zij wachtte een, twee, drie en wei vijf uur en toen kreeg ze het op haar zenuwen, wat wei begrijpelijk is. Maar inplaats van te denken: dan maar geen verbinding, ijlde ze in haar wanhoop naar de telefooncen trale waar met grote letters op staat toegang voor het publiek verboden. Desondanks ging ze naar binnen, zag daar de enige vrouwelijke telefoniste zitten en sloeg die met een para plu op haar gezicht. Tussen de twee vrouwen ontstond een vechtpartij waaraan de directeur van de centra le geen eind kon maken en tenslotte moest de politie er bij komen om de twee vrouwen, die eikaars haren niet wilden loslaten tot rede te brengen. De aanvalster zal worden vervolgd wegens huisvredebreuk en wegens toebrengen van lichamelijk letsel. Heel telefonerend Frankrijk staat achter die vervolgde vrouw want wat haar gebeurd is, wachten op een verbinding overkomt ons van tijd tot tijd allemaal.De telefoon in Frankrijk is een smartekind. Hier en daar en overal verbranden huizen en boerderijen omdat met de brandweer geen telefonische verbinding te krij gen was. Baders in zee, mensen met een slecht hart of kinderen die spe lenderwijs een elektrische schok heb ben gekregen, gaan dood omdat het toestel van de dokter geen antwoord geeft. Fruit en groentehandelaren in Bretagne die over het telexnet be stellingen hebben gekregen uit Zwe' den en Duitsland voor zoveel ton bloemkool, moeten verstek laten gaan omdat zij met telers geen verbinding per telefoon kunnen krijgen. Kamers van koophandel in het zuiden klagen steen en been en zeggen dat er van de hele expansie niets terecht komt omdat zij urenlang moeten wachten op aansluiting met de hoofdstad. Een filiaal in Lotharingen zit 20 km van zijn hoofdkantoor vandaan. Maar dringende boodschappen worden de hele week per auto overgebracht om dat de telefoon het liet afweten. Een Engelse filmproducent is in Nice be zig met het maken van een film over de kerstboom, maar heeft aangekon digd dat het zijn laatste opname is en dat hg volgend jaar naar Cinecet- ta in Rome gaat waar hem een feil loos werkend telefoonnet is gegaran deerd. Dat zijn maar een paar voorbeel den uit duizenden. Kort geleden is een vereniging van telefoongebrui kers opgericht. De AFUT Associa tion Frangaise des Utilisateurs du Téléphone) waar iedereen lid van is die over de PTT zijn gal wil uitspu wen. Frankrijk staat na Portugal onderaan de lijst van telefoonaan sluitingen op hetzelfde peil al3 Grie kenland en Spanje, die niet bepaald voorbeelden zijn van hoog geïndus trialiseerde landen. Voor het aan leggen van een telefoonlijn heeft een Amerikaanse arbeider twee uur een Franse honderd uur nodig. Wat zijn van deze telefoonmisère de oorzaken? De AFUT noemt ze op. Versleten kabels, die het laten afweten en gebrek aan personeel. Bijvoorbeeld: om zich 's morgens vroeg te laten wekken moet men op de schijf het nummer 13 draaien. Als de man binnen de 5 minuten antwoord geeft, mag de abonnee de hemel danken Kwart voor 7 roe pen? Neen, dat kan niet. Mag het niet half zeven of zeven iiur zijn? Want precies om kwart voor zeven moet die ene man zoveel slapers uit hun bed halen dat hij het niet meer af kan. Centrales zijn overbe last. Het materiaal is verouderd en het zal zeker nog wel 20 zo niet 30 jaar duren voor de achterstand is ingehaald, vergeleken bij Amerika, Zweden en Nederland. Men krijgt lieden aan de lijn die men helemaal niet gedraaid heeft. Een onbekende stem op een magnetisch bandje zegt dat het gedraaide nummer niet bestaat, ofschoon het wel degelijk in de telefoongids voorkomt. In tij den van vakantie is de ellende nog veel groter. Dat komt, zegt de PTT-minister omdat de vakantieoorden in de ber gen of aan de stranden plotseling een bevolkingsaanwas krijgen van 2, 3 of 5 maal zoveel ais het nor male. Moeten we voor die paar maanden extra lijnen aanleggen die de rest van het jaar renteloos in de lucht hangen? Maar het water dan zegt de AFUT in de pensions en in de hotels wordt tijdens de vakanties ook idem zoveel water verbruikt en overal is water zat. Waarom kan bet wei met water en met levensmidde len en niet met de telefoon? De PTT-minister schaamt zich met zoveel klachten natuurlijk de ogen uit het hoofd en gooit, wat al tijd het gemakkelijkst is, de schuld op zijn voorganger van de vierde re publiek, dlie een brede rug heeft. Zij zijn het die de boel hebben ver slonst en 'in de lap hebben laten hangen. Maar tegen 1975 zegt de minister is alles piekfijn in orde en dan krijgen we binnen een paar mi nuten de Maan, Mars en Venus aan de lijn. En als ze daar geen ant woord geven is het niet zijn schuld. Bovendien zit er tegen die tijd al lang weer een andere dignitaris op PTT (ADVERTENTIE) studeer bij Culemborg. rrti NEDERLANDS SCHRIFTELIJK Meer dan 100 cursussen. Studieplan J gratis op aanvraag vermeld gewenste cursus. (door Patrick Keatly) Toen Brezjnev op de ochtend van 21 augustus 1968 zijn tanks Praag 'o stuurde, behaalde hij een overwinning waarvoor de Russische di plomatie duur zou moeten betalen. Men kan zeggen, dat dat de dag ,vas waarop hij Afrika aan de Chinezen verloren heeft. „Mag God het Tsjechische volk in hun strijd tegen het Russisch imperialisme bij staan", jei president Kahnda van Zambia op 22 augustus. Plt%jrg:nen in Marokko en Tunesië veroordeelden de invasie. De Algerijnse soibassadeur bij de Verenigde Naties, Bouattoura, legde bij de Veiligheidsraad tea officiële verklaring af waarin hij de Russische „bezetting" afkeurde, om- ïl 'tare .niet gerechtvaardigd en zonder reden geschied was". Het PAC, zei Moskou, was schuldig aan „zwart chauvinisme". De Russen stelden zich op die ma nier bloot aan politieke vernedering, en dat gebeurde dan ook prompt on der officiële bescherming van de OAE. Het gebeurde in Dar-Es-Sa- laam. Dar is het hoofdikwartier van de groep van 11 naties, waarvan de ambassadeurs samenspraak houden, en van het bevrijdingscomité van de OAE. Dit comité heeft de beschik king over bijna 7 miljoen gulden per Vl0s't0u. in een poging om Atnlaanse woede uit te buiten, t„. e,n uitzending, vlak voor de vom-lï-Eie van de Organisatie 13 kaanse Eenheid (OAE) op Tsipov? dat degenen die de feib kwestie ter sprake zou- jeigen „Vrijwillige zangers van jopt -- - dat i wentie waren. ®iPa ialistische lied" zouden zijn. Wnt'„.n6n die kritiek op de in- vaneï^^en, marionetten get to zaak alleen nog maar er. in jm Spken, deed Radio Moskou tentjeyeelc v°or de topconfe- het Pah-Afrfv 0AE„een aanval op Slagen in Zuid-Afrika, en nauwe betrekkin- tlct _T';B ?nderhoudit. Zonder vaBfr!kaanse Congres (PAC), jtagsi»we0„- Afrikaanse bevrij- en bjvesi Zuid-Afrika, en gen m ,t pil'. nauwe betrekkin- teel tL ln8 onderhoudt. Z sprak de Russische com- en eti|en„i^r het feit dat de OAE He» fj g Yan het PAC en daar- iiawes(.C!„(e steun uitgesteld ge interne moeilijkheden. jaar voor wapens en opleiding van de Afrikaanse bevrijdingsbeweging gen. De secretaris van dit comité maakte toen bekend dat het PAC al KAOENDA in februari deel was gaan uitmaken van de OAE, na een vergadering van de ministers van buitenlandse zaken van de OAE-landen in Addis Abeba. Dezelfde ambtenaar George Ma- gombe, maakte oo<k bekend, dat zijn drie plaatsvervangers, dr. Sami, Oy- aka en Adesola, hoofdsteden in het noorden, midden en westen van Afri ka zouden bezoeken. Het doel van deze bezoeken was gesprekken te voeren over methodes, financiële mo gelijkheden e.d. om de „Bevrijdings- strijd te intensiferen" in de vijf, door blanken bezette gebieden in het zuiden van Afrika. In het guerilla-opleidingskamp van het PAC in Zuid-Tanzania, in het Mtwara gebied, zijn alle instructeurs uit China afkomstig (hoewel de voer taal Engels is). De Afrikaanse gue rilla's die in juni 1968 gevangen ge nomen zijn, toen ze probeerden van uit Mozambique in Zuid-Afrika door te dringen, waren mensen van het PAC. Hun geweren waren uit China afkomstig. Na de blunder in Tsjechoslowakije deden de Russen een belangrijke di plomatieke zet, waar men in het wes ten bijna helemaal geen aandacht aan besteed heeft. De conferentie in Khartoem was, als men terugblikt, een wanhopige Russische poging om taan het hoofd te kunnen blijven staan van de Afrikaanse bevrijdings beweging, een poging die faalde Na de blunder in Tsjechoslowakije ontvingen de Russische ambassa deurs in Afrikaanse hoofdsteden be richten waarvan de inhoud gelijklui dend was: Afrikaanse regeringen, en ook de guerillabewegingen, herzagen hun politiek ten gunste van een en tente met China Zowel binnen de Zuidafrikaanse ANC en de Rhodesische Zapu twij felde men aan de afhankelijkheid van Russische steun, die in financi eel opzicht minstens even groot is. als de steun die ze krijgen van de OAE. Het schijnt duidelijk dat een spoed zitting van de ANC, die verleden jaar december bijeen werd geroe pen, en een tweede, die in mei van dit jaar gehouden werd, hier een ge volg van waren. Sommige leiders van de ANC wilden met Moskou breken en met Peking samen gaan werken, wat volgens hen een einde zou maken aan de moeilijkheden met het PAC en wat hen in staat zou stellen samen een grote ge vechtsorganisatie te vormen tegen Vorster en Zuid-Afrika. Sommige leiders van Zapu han teerden dezelfde argumenten. De moraal vormt al geruime tijd een probleem omdat hun leider, Joshua Nkomo in Rhodesië gevangen ge houden wordt en de anderen bijna geen contact meer met hem heb ben. Daartegenover staat de ledder van Zanu, „Daba" Sithole die in staat was in de gevangenis een do cument te stellen en dit naar pre mier Wilson te sturen. De mensen van Zanu houden het feit dat ze be trekkingen met China onderhouden, niet verborgen, maar ze houden vol dat het aanvaarden van hulp van I China niet inhoudt dat een regering of een bevrijdingsbeweging dan ook een satelliet van, China wordt. Niet lang voor de conferentie in Khartoem gaven de vier Afrikaan se guerilla-organisaties, die hun in spiratie in China vinden, een geza menlijke verklaring uit. De bood schap eindigde met, „We hebben te maken met een chauvinistische en arrogante staat die tanks naar een soeverein land stuurt, waarbij ge zegd wordt dat het land zelf niet in staat v/as over zijn eigen toekomst te beslissen. Sinds de Russische in vasie van Tsjechoslowakije kan geen enkele bevrijdingsorganisatie zich langer op één lijn stellen met het Krimlin, zonder zijn. waardig heid of onafhankelijkheid te verlie zen". De conferentie ging door, bij gewoond door ong. 200 afgevaardig den uit 54 landen. De enige Chine zen die aanwezig waren, waren cor respondenten die, volgens de BRESNJEV Pravda valse documenten ver spreidden en elke poging deden om het Afrikaanse vertrouwen in Rus land te ondermijnen". De conferentie ontving solidari- teitsboodschappen van een lijst per sonen, waaronder Nasser, Ulbricht, mevr. Bandaranaike van Ceylon en dr Kwame Nkruma, maar niet uit China. Maar wat werkelijk belang rijk was, was de rol die de OAE speelde. De secretaris-generaal, Di- allo Telli, wiel op door afwezigheid. Dit was ook het geval met het se cretariaat in Dar. Telli zond een assistent, Mohammed Sahnoun, om de zaak in het oog te houden. Op drie punten ging het beleid van de conferentie dwars tegen dat van de OAE in. en haalde zich daar door de woede van keizer Haile Selassie, president Kaoenda van Zambia en president Nyerere van Tanzania op de hals, om daar drie mensen te noemen die direct be trokken zijn bij 'het probleem in het zuiden van Afrika. De gedelegeerden kwamen over een het AMC, Afrikaans Mobilisatie Comité, te vormen. Dit AMC, duide lijk een concurrent van de OAE, heeft de opdracht een vergadering te beleggen van alle groepen die be lang hebben bij de bevrijding van Portugees Afrika. Om de wettelijke problemen die de guerilla's te wachten staan het hoofd te kunnen bieden, heeft men in Khartoem een Russische organi satie in het leven geroepen: de in ternationale associatie van demo cratische rechtsgeleerden. De onhandigheid van de Russen in Khartoem valt moeilijk te gelo ven, totdat men zich voor de geest haalt hoe onhandig ze in Tsjecho slowakije te werk zijn gegaan. Rus land heeft zich de vijandschap van de OAE en vele Afrikaanse regerin gen op de hals gehaald. Onrust bin nen de ANC, Zapu en Frelimo ge zaaid, en voor Mao al vast het re- kruteringswerk gedaan. Maar rhina is niet tevreden met alleen maar negatieve of passieve methodes. De positieve tactiek van China in Afri ka blijkt veel succes te hebben en zou bijna voorbeeldig genoemd kun nen worden. (Copyright The Guardian-De Stem)

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1969 | | pagina 7