4 jaar
Kampala dreigt hetzelfde lot te ondergaan als Chur
Kinderen in
Oeganda
hebben 50%
levenskans
ii
TELEFOONHET
SMARTEKIND
VAN FRANKRIJK
Gebruik je
verstand!
WAAROP DE RUSSEN AFRIKA VERLOREN
5
THEEPLUKKEN VOOR HONGERLOON VAN F150 PER DAG
INEN
BEDIENDEN
lustrie
EKEN
HEKEN
«Pitti. "1
MiSiftl
7E GROTE ,LUXE'
ARBEIDER
ETEN
ONZE MAN
Geen verbinding
Uitsp
uwen
Extra lijnen
studiecentrum
culemborg
Conferentie
Woede
DE STEM VAN DINSDAG 29 JULI 1969
verlaten en met enthou-
;e vakopleiding aan.
iche en een gedeelte van
week gegeven in de Ge-
n 39 te Breda.
reiste verdere begeleiding
iet een examen; ontvangt
raktijkjaren zich een vol-
bedrijfstak voldoende mo-
g als men na een leerjaar
irenals na het behalen van
jrdt uitbetaald.
:emt ons bedrijf voor haar
rbetaald.
elszaken.
het eindrapport of andere
0—12.00 uur en van 13.39—
Iht.
a.s. eindigt,
oor lichten
(van 16 tot en
met 45 jaar)
ir lichtere werkzaamheden
(van 15 tot en
fVfclM met 45 jaar)
ok halve dagen werken, van
c.a. 18 jaar)
jk, wel belangstelling voor
persoonlijk terecht kunt op
(Van onze redactie buitenland)
KAMPALA De conferentie van
Afrikaanse bisschoppen, die giste
ren in Kampala, Oeganda, is begon
nen en eind deze week besloten zal
worden met een toespraak van paus
Paulus, dreigt hetzelfde iot te on
dergaan als het Europese bisschop-
pensymposium enkele weken gele
den in Chur. En dat betekent na
genoeg een mislukking. Kampten de
bisschoppen in Chur met een over
volle agenda, die van Kampala staat
nauwelijks vast. Maar terwijl in
Chur alleen het priesterprobleem
en dat nog zeer beperkt aan de or
de kwam, willen de Afrikaanse bis
schoppen eigenlijk een overvloed
aan problemen bespreken. In beide
gevallen is echter de grootste han
dicap'. noch de bisschop in Chur
noch de 27 vertegenwoordigers der
bisschoppenconferentie in Kampala
bezitten enige beslissingsbevoegd
heid.
Het enige echt concrete agenda
punt, zo meldt de correspondent
van het KNP waar men ook een
min of meer definitief besluit van
verwacht, is de bestendiging van
deze bisschoppenconferentie, die
evenals die in Chur, symposium
heet, om het officieuze karakter aan
te duiden. Hiertoe wil men een se
cretariaat, dat tijdens het tweede
Vaticaans concilie veelbelovend
startte maar snel daarna ten onder
ging, nieuw leven inblazen.
Hoe het met de andere agenda
punten zal gaan valt nog niet te
zeggen. De celibaatskwestie zal, zo
verzekerde bisschop Nsubuga van
Kampala, zeker ter sprake worden
gebracht. Maar hij verwachtte niet
dat er een unanieme aanbeveling
zal worden uitgewerkt, die bijv.
aan Rome zou kunnen worden voor
gelegd.
Kardinaal Rugwamba, aartsbis
schop van Dar el Salaam, heeft gis
teren de conferentie geopend. Hij
zei dat de problemen waarvoor de
kerk van Afrika zich ziet gesteld,
een veel nauwer overleg en samen
werking tussen de bisschoppen ver
eist. Mede in verband met het toe
nemend tekort aan priesters, aldus
de kardinaal, is in overleg met Ro
me een grote en sterke aanpak van
gemeenschappelijke vraagstukken
onvermijdelijk.
Mgr. Pignedoli, secretaris van de
congregatie voor de geloofsverbrei-
ding in Rome, zei in zijn rede dat
het centraal bestuur der kerk in al
le opzichten klaar staat de kerk van
Afrika van haar steun te verzeke
ren.
Zoals wij gisteren meldden, ont
breken de bisschoppen uit de Por
tugese en Spaanse koloniën. Wel
zijn aanwezig bisschoppen uit Rho-
desië en uit Zuid-Afrika. Dit is het
gevolg van een compromis tussen
kerk en regering, omdat de regering
van Oeganda te beslissen had over
het toestaan van inreisvisa, ook aan
landen die politiek taboe zijn. De
vertegenwoordiging van Biafra en
Nigeria is uitgelopen op 1 Biafraan-
se bisschop, de bekend geworden
mgr. Okoye, tegen 2 Nigerianen.
FORT PORTAL (OEGANDA) Vijftig procent van de kinderen
in Oeganda sterft voor het vijfde levensjaar. Het merkwaardige is
dat de sterfte vooral voorkomt onder de kinderen van twee en drie
jaar. Meestal is de moeder wel in staat haar baby goed te verzor
gen, maar zodra de volgende geboren wordt valt de aandacht voor
de oudere peuter weg. Het gevolg is dat de kleine niet goed meer
eet, langzaam vermagert en een gezwollen buikje krijgt. Pas als
het kind doodziek en vaak niet meer te redden is komt de moeder
met het kind naar het ziekenhuis in Port Fortal. In dat ziekenhuis
staat dan de Bredase medische missiezuster Marianne van de Boom
voor de welhaast onmogelijke taak om te redden wat er nog te
redden valt.
Zuster Marianne wordt er niet hopeloos van. Met een warm hart en veel
idealisme draagt zij haar steentje bij tot de verbetering van de hygiënische
en medische toestanden in een land waar elke dokter meer dan vierduizend
patiënten heeft.
Kin,
•liir
-
V 1
li' %f iifpig/ ',.i
Het ziekenhuis waar Marianne
werkt, telt honderd bedden en
opent elke dag haar polik liniek.
Behalve kinderverzorging heeft
arianne nog veie andere taken.
Per dag wisselt ze van afdeling om
alle tropische ziekten te leren ken
nen. „Ik probeer hier de nodige
ervarirg op te doen', vertelt ze,
„en ah ik genoeg weet en boven
dien de taal van het volk, het
Lunywro, onder de knie heb hoop
ik de bergen in te kunnen trekken.
In h« binnenland is het leed nog
veel jroter. De malaria wordt wel
iswaar minder, maar nog steeds
stemg duizenden mensen aan an
dere tropische ziekten. Edwitge-
brek is veelal de oorzaak. Negen-
procent van de bevolking Igdt
aan bloedarmoede. Veel kinderen
sterven aan longontsteking of
1 kinHtoest, ziekten die in tegenstel-
ling tot Europa hier meer zijn dan
alben maar routinegevallen voor
de medici".
Het verhaal van Marianne klinkt
I met opwekkend maar toch ook
ngt pessimistisch. Kenmerkend
voor haar sociaal gevoel is het feit
dat ze bezwaar maakt tegen de te
grote „luxe" in Fort Portal. Ze
erkent het nut van nieuwe scholen.
Steeds meer Afrikaanse verpleeg
sters worden opgeleid, maar van
de andere kant oefent de stad een
zuigkracht uit op mensen met een
medische nieuwsgierigheid, en het
gevaar bestaat dat velen blijven
hangen en niet terugkeren naar de
binnenlanden. Ook in Fort Portal
is genoeg te doen, maar toch ver
trekt Marianne het liefst zo spoe
dig mogelijk naar een kleiner dorp
je, waar zet met nog meer volhar
ding en incasseringsvermogen de
nood wil helpen lenigen.
Mijn volgende bezoek betrof pa
ter Pieteir Cornelisse' een trappist
van Zundert. Ik hoefde niet ver te
zoeken, want pater Cornelisse ver
bleef op het moment van mijn be
zoek in het ziekenhuis waar Ma
rianne werkte. Hij werd daar be
handeld voor een voetaandoening
die hij had opgelopen hü het thee-
plukken. Ik wist dat pater Corne
lisse als arbeider tussen de arbei-
pATER Toon van Bijnen (SVD)
heeft een bezoek gebracht
aan Oeganda, in verband met
het bezoek van de paus aan dit
gebied en de conferentie van
Afrikaanse bisschoppen, die gis
teren in Gaba is begonnen. Bei
de zaken besprak hij zaterdag j.I.
uitvoerig in De Stem in het ver
haal „Paus naar Afrika, wat
komt hij doen?" Hij trof in Oe
ganda ook twee Brabanders. Van
zijn gesprekken met hen doet hij
hier verslag.
ders werkte. Zijn. verhaal was het
verhaal van een man die weet wat
de ontberingen zijn die veel van de
Afrikanen moeten leiden.
„Ik hou op met theeplukken.
Niet omdat ik het nu wei gezien
heb na al die jaren dat ik er ge
werkt heb en ook niet vanwege
mijn zere tenen, maar omdat ik
ais priester en Europeaan niet ak
koord kan gaan met bet honger
loon van 3 tot 5 cent per geplukt
pond. Een man die 8 uur per dag
werdt verdient niet meer dan an
derhalve gulden. De bazen buiten
het uit dat ik wel voor dat loontje
wil werken, terwijl ik het in de
verste verte niet eens ben met de
ze manier van uitzuiging. Daarom
ga ik er weg, maar ik blijf werken
onder de theeplukkers, maar dan
in een nieuw sociaal centrum", zo
vertelde hij.
Later nam hij mij mee naar zijn
huisje bij de plantage. Dat huisje
was bijzonder klein. Twee vertrek
jes, een opklapbed met een boeken
plank, een klein tafeltje en twee
stoelen Achter zijn huisje het
schuurtje van zijn kok: een vluch
telingengezin uit Rwanda. Wij aten
bananenpuree met bruine bonen.
„Het eten van de mensen hier; ik
wil niets anders eten, berijp je?".
Onder het eten vertelde hij iets
van de omstandigheden waarin hij
verkeert. „Er werken 25000 thee-
plukkors in deze streek. De man
nen leven zonder familie in kam
pen. Ze komen uit heel Ooganda en
zelfs uit Kongo en Rwanda. Nie
mand kijkt naar ze om tenzij soms
de politie, die toezicht houdt op
prostitutie van meisjes beneden
zestien jaar. Het heeft me heel
wat moeite gekost om het vertrou
wen van deze mannen te winnen.
Maar ik geloof dat ik er nu aardig
in geslaagd ben. Ik probeer ze
's avonda bezig te houden: allerlei
spelen, wat leren lezen en schrij
ven, film en dia's vertonen, een
avondje muziek met de zusters
van het ziekenhuis van Fort Portal
een voetbalmatch e.d. Pas ais ik
ze voor deze dingen warm ge
maakt heb, kan ik ze interesse bij
brengen voor de eucharistie. Het
is een langzaam proces".
Na het eten gingen we naar bui
ten Daar bracht pater Cornelisse
de dag verder door met het bou
wen aan zijn nieuwe sociale cen
trum. Kinderen die geen school
geld kunnen betalen, een semina
rist. een kweekschoolstudente en
een oude onderwijzer hielpen
hem. De eukalyptusstammen waren
reeds opgetrokken. Er moest al
leen nog leem tegen aan gesmeerd
worden en een dak van golfplaten
overheen gelegd worden.
Men verzekerde mij dat pater
Cornelisse als mens een centrum
is voor drieduizend mensen. „O
muntu waitu", noemen de mensen
hem; .,Onze man".
TOON VAN BIJNEN.
PARIJS Met verbazing hebben de Fransen op de televisie ge
keken naar het historische telefoongesprek tussen president Nixon en
de twee Amerikanen op de maan. Op een afstand van 400.000 kilome
ter functioneerde de telefoon perfect, terwijl het met de telefoon in
Frankrijk zelf een en al misère is. Daar komt zelfs dezer dagen een
proces van.
Het volgende is gebeurd. Een vrouw van 35 jaar in Pont Saint Esprit In
het departement van de Gard (Zuid-Frankrijk) wilde deze week 's morgens
om half elf een verbinding hebben met Parijs. Zij wachtte een, twee, drie en
wei vijf uur en toen kreeg ze het op haar zenuwen, wat wei begrijpelijk is.
Maar inplaats van te denken:
dan maar geen verbinding, ijlde ze
in haar wanhoop naar de telefooncen
trale waar met grote letters op staat
toegang voor het publiek verboden.
Desondanks ging ze naar binnen, zag
daar de enige vrouwelijke telefoniste
zitten en sloeg die met een para
plu op haar gezicht. Tussen de twee
vrouwen ontstond een vechtpartij
waaraan de directeur van de centra
le geen eind kon maken en tenslotte
moest de politie er bij komen om de
twee vrouwen, die eikaars haren niet
wilden loslaten tot rede te brengen.
De aanvalster zal worden vervolgd
wegens huisvredebreuk en wegens
toebrengen van lichamelijk letsel.
Heel telefonerend Frankrijk staat
achter die vervolgde vrouw want
wat haar gebeurd is, wachten op
een verbinding overkomt ons van
tijd tot tijd allemaal.De telefoon in
Frankrijk is een smartekind. Hier en
daar en overal verbranden huizen en
boerderijen omdat met de brandweer
geen telefonische verbinding te krij
gen was. Baders in zee, mensen met
een slecht hart of kinderen die spe
lenderwijs een elektrische schok heb
ben gekregen, gaan dood omdat het
toestel van de dokter geen antwoord
geeft. Fruit en groentehandelaren in
Bretagne die over het telexnet be
stellingen hebben gekregen uit Zwe'
den en Duitsland voor zoveel ton
bloemkool, moeten verstek laten gaan
omdat zij met telers geen verbinding
per telefoon kunnen krijgen. Kamers
van koophandel in het zuiden klagen
steen en been en zeggen dat er van
de hele expansie niets terecht komt
omdat zij urenlang moeten wachten
op aansluiting met de hoofdstad. Een
filiaal in Lotharingen zit 20 km van
zijn hoofdkantoor vandaan. Maar
dringende boodschappen worden de
hele week per auto overgebracht om
dat de telefoon het liet afweten. Een
Engelse filmproducent is in Nice be
zig met het maken van een film over
de kerstboom, maar heeft aangekon
digd dat het zijn laatste opname is
en dat hg volgend jaar naar Cinecet-
ta in Rome gaat waar hem een feil
loos werkend telefoonnet is gegaran
deerd.
Dat zijn maar een paar voorbeel
den uit duizenden. Kort geleden is
een vereniging van telefoongebrui
kers opgericht. De AFUT Associa
tion Frangaise des Utilisateurs du
Téléphone) waar iedereen lid van is
die over de PTT zijn gal wil uitspu
wen. Frankrijk staat na Portugal
onderaan de lijst van telefoonaan
sluitingen op hetzelfde peil al3 Grie
kenland en Spanje, die niet bepaald
voorbeelden zijn van hoog geïndus
trialiseerde landen. Voor het aan
leggen van een telefoonlijn heeft een
Amerikaanse arbeider twee uur een
Franse honderd uur nodig.
Wat zijn van deze telefoonmisère
de oorzaken? De AFUT noemt ze
op. Versleten kabels, die het laten
afweten en gebrek aan personeel.
Bijvoorbeeld: om zich 's morgens
vroeg te laten wekken moet men op
de schijf het nummer 13 draaien.
Als de man binnen de 5 minuten
antwoord geeft, mag de abonnee de
hemel danken Kwart voor 7 roe
pen? Neen, dat kan niet. Mag het
niet half zeven of zeven iiur zijn?
Want precies om kwart voor zeven
moet die ene man zoveel slapers
uit hun bed halen dat hij het niet
meer af kan. Centrales zijn overbe
last. Het materiaal is verouderd en
het zal zeker nog wel 20 zo niet 30
jaar duren voor de achterstand is
ingehaald, vergeleken bij Amerika,
Zweden en Nederland. Men krijgt
lieden aan de lijn die men helemaal
niet gedraaid heeft. Een onbekende
stem op een magnetisch bandje
zegt dat het gedraaide nummer niet
bestaat, ofschoon het wel degelijk
in de telefoongids voorkomt. In tij
den van vakantie is de ellende nog
veel groter.
Dat komt, zegt de PTT-minister
omdat de vakantieoorden in de ber
gen of aan de stranden plotseling
een bevolkingsaanwas krijgen van
2, 3 of 5 maal zoveel ais het nor
male. Moeten we voor die paar
maanden extra lijnen aanleggen die
de rest van het jaar renteloos in de
lucht hangen? Maar het water dan
zegt de AFUT in de pensions en in
de hotels wordt tijdens de vakanties
ook idem zoveel water verbruikt en
overal is water zat. Waarom kan bet
wei met water en met levensmidde
len en niet met de telefoon?
De PTT-minister schaamt zich
met zoveel klachten natuurlijk de
ogen uit het hoofd en gooit, wat al
tijd het gemakkelijkst is, de schuld
op zijn voorganger van de vierde re
publiek, dlie een brede rug heeft.
Zij zijn het die de boel hebben ver
slonst en 'in de lap hebben laten
hangen. Maar tegen 1975 zegt de
minister is alles piekfijn in orde en
dan krijgen we binnen een paar mi
nuten de Maan, Mars en Venus aan
de lijn. En als ze daar geen ant
woord geven is het niet zijn schuld.
Bovendien zit er tegen die tijd al
lang weer een andere dignitaris op
PTT
(ADVERTENTIE)
studeer bij Culemborg.
rrti
NEDERLANDS SCHRIFTELIJK
Meer dan 100 cursussen.
Studieplan J gratis op aanvraag
vermeld gewenste cursus.
(door Patrick Keatly)
Toen Brezjnev op de ochtend van 21 augustus 1968 zijn tanks Praag
'o stuurde, behaalde hij een overwinning waarvoor de Russische di
plomatie duur zou moeten betalen. Men kan zeggen, dat dat de dag
,vas waarop hij Afrika aan de Chinezen verloren heeft. „Mag God het
Tsjechische volk in hun strijd tegen het Russisch imperialisme bij
staan", jei president Kahnda van Zambia op 22 augustus.
Plt%jrg:nen in Marokko en Tunesië veroordeelden de invasie. De Algerijnse
soibassadeur bij de Verenigde Naties, Bouattoura, legde bij de Veiligheidsraad
tea officiële verklaring af waarin hij de Russische „bezetting" afkeurde, om-
ïl 'tare .niet gerechtvaardigd en zonder reden geschied was".
Het PAC, zei Moskou, was schuldig
aan „zwart chauvinisme".
De Russen stelden zich op die ma
nier bloot aan politieke vernedering,
en dat gebeurde dan ook prompt on
der officiële bescherming van de
OAE. Het gebeurde in Dar-Es-Sa-
laam. Dar is het hoofdikwartier van
de groep van 11 naties, waarvan de
ambassadeurs samenspraak houden,
en van het bevrijdingscomité van de
OAE. Dit comité heeft de beschik
king over bijna 7 miljoen gulden per
Vl0s't0u. in een poging om
Atnlaanse woede uit te buiten,
t„. e,n uitzending, vlak voor de
vom-lï-Eie van de Organisatie
13 kaanse Eenheid (OAE) op
Tsipov? dat degenen die de
feib kwestie ter sprake zou-
jeigen „Vrijwillige zangers van
jopt -- -
dat i
wentie
waren.
®iPa ialistische lied" zouden zijn.
Wnt'„.n6n die kritiek op de in-
vaneï^^en,
marionetten
get to zaak alleen nog maar er.
in jm Spken, deed Radio Moskou
tentjeyeelc v°or de topconfe-
het Pah-Afrfv 0AE„een aanval op
Slagen in Zuid-Afrika, en
nauwe betrekkin-
tlct _T';B ?nderhoudit. Zonder
vaBfr!kaanse Congres (PAC),
jtagsi»we0„- Afrikaanse bevrij-
en bjvesi Zuid-Afrika, en
gen m ,t pil'. nauwe betrekkin-
teel tL ln8 onderhoudt. Z
sprak de Russische com-
en eti|en„i^r het feit dat de OAE
He» fj g Yan het PAC en daar-
iiawes(.C!„(e steun uitgesteld
ge interne moeilijkheden.
jaar voor wapens en opleiding van
de Afrikaanse bevrijdingsbeweging
gen. De secretaris van dit comité
maakte toen bekend dat het PAC al
KAOENDA
in februari deel was gaan uitmaken
van de OAE, na een vergadering van
de ministers van buitenlandse zaken
van de OAE-landen in Addis Abeba.
Dezelfde ambtenaar George Ma-
gombe, maakte oo<k bekend, dat zijn
drie plaatsvervangers, dr. Sami, Oy-
aka en Adesola, hoofdsteden in het
noorden, midden en westen van Afri
ka zouden bezoeken. Het doel van
deze bezoeken was gesprekken te
voeren over methodes, financiële mo
gelijkheden e.d. om de „Bevrijdings-
strijd te intensiferen" in de vijf,
door blanken bezette gebieden in het
zuiden van Afrika.
In het guerilla-opleidingskamp van
het PAC in Zuid-Tanzania, in het
Mtwara gebied, zijn alle instructeurs
uit China afkomstig (hoewel de voer
taal Engels is). De Afrikaanse gue
rilla's die in juni 1968 gevangen ge
nomen zijn, toen ze probeerden van
uit Mozambique in Zuid-Afrika door
te dringen, waren mensen van het
PAC. Hun geweren waren uit China
afkomstig.
Na de blunder in Tsjechoslowakije
deden de Russen een belangrijke di
plomatieke zet, waar men in het wes
ten bijna helemaal geen aandacht
aan besteed heeft. De conferentie in
Khartoem was, als men terugblikt,
een wanhopige Russische poging om
taan het hoofd te kunnen blijven
staan van de Afrikaanse bevrijdings
beweging, een poging die faalde
Na de blunder in Tsjechoslowakije
ontvingen de Russische ambassa
deurs in Afrikaanse hoofdsteden be
richten waarvan de inhoud gelijklui
dend was: Afrikaanse regeringen, en
ook de guerillabewegingen, herzagen
hun politiek ten gunste van een en
tente met China
Zowel binnen de Zuidafrikaanse
ANC en de Rhodesische Zapu twij
felde men aan de afhankelijkheid
van Russische steun, die in financi
eel opzicht minstens even groot is.
als de steun die ze krijgen van de
OAE.
Het schijnt duidelijk dat een spoed
zitting van de ANC, die verleden
jaar december bijeen werd geroe
pen, en een tweede, die in mei van
dit jaar gehouden werd, hier een ge
volg van waren. Sommige leiders
van de ANC wilden met Moskou
breken en met Peking samen gaan
werken, wat volgens hen een einde
zou maken aan de moeilijkheden
met het PAC en wat hen in staat
zou stellen samen een grote ge
vechtsorganisatie te vormen tegen
Vorster en Zuid-Afrika.
Sommige leiders van Zapu han
teerden dezelfde argumenten. De
moraal vormt al geruime tijd een
probleem omdat hun leider, Joshua
Nkomo in Rhodesië gevangen ge
houden wordt en de anderen bijna
geen contact meer met hem heb
ben. Daartegenover staat de ledder
van Zanu, „Daba" Sithole die in
staat was in de gevangenis een do
cument te stellen en dit naar pre
mier Wilson te sturen. De mensen
van Zanu houden het feit dat ze be
trekkingen met China onderhouden,
niet verborgen, maar ze houden vol
dat het aanvaarden van hulp van I
China niet inhoudt dat een regering
of een bevrijdingsbeweging dan ook
een satelliet van, China wordt.
Niet lang voor de conferentie in
Khartoem gaven de vier Afrikaan
se guerilla-organisaties, die hun in
spiratie in China vinden, een geza
menlijke verklaring uit. De bood
schap eindigde met, „We hebben te
maken met een chauvinistische en
arrogante staat die tanks naar een
soeverein land stuurt, waarbij ge
zegd wordt dat het land zelf niet in
staat v/as over zijn eigen toekomst
te beslissen. Sinds de Russische in
vasie van Tsjechoslowakije kan
geen enkele bevrijdingsorganisatie
zich langer op één lijn stellen met
het Krimlin, zonder zijn. waardig
heid of onafhankelijkheid te verlie
zen". De conferentie ging door, bij
gewoond door ong. 200 afgevaardig
den uit 54 landen. De enige Chine
zen die aanwezig waren, waren cor
respondenten die, volgens de
BRESNJEV
Pravda valse documenten ver
spreidden en elke poging deden om
het Afrikaanse vertrouwen in Rus
land te ondermijnen".
De conferentie ontving solidari-
teitsboodschappen van een lijst per
sonen, waaronder Nasser, Ulbricht,
mevr. Bandaranaike van Ceylon en
dr Kwame Nkruma, maar niet uit
China. Maar wat werkelijk belang
rijk was, was de rol die de OAE
speelde. De secretaris-generaal, Di-
allo Telli, wiel op door afwezigheid.
Dit was ook het geval met het se
cretariaat in Dar. Telli zond een
assistent, Mohammed Sahnoun, om
de zaak in het oog te houden.
Op drie punten ging het beleid
van de conferentie dwars tegen dat
van de OAE in. en haalde zich daar
door de woede van keizer Haile
Selassie, president Kaoenda van
Zambia en president Nyerere van
Tanzania op de hals, om daar drie
mensen te noemen die direct be
trokken zijn bij 'het probleem in het
zuiden van Afrika.
De gedelegeerden kwamen over
een het AMC, Afrikaans Mobilisatie
Comité, te vormen. Dit AMC, duide
lijk een concurrent van de OAE,
heeft de opdracht een vergadering
te beleggen van alle groepen die be
lang hebben bij de bevrijding van
Portugees Afrika.
Om de wettelijke problemen die de
guerilla's te wachten staan het
hoofd te kunnen bieden, heeft men
in Khartoem een Russische organi
satie in het leven geroepen: de in
ternationale associatie van demo
cratische rechtsgeleerden.
De onhandigheid van de Russen
in Khartoem valt moeilijk te gelo
ven, totdat men zich voor de geest
haalt hoe onhandig ze in Tsjecho
slowakije te werk zijn gegaan. Rus
land heeft zich de vijandschap van
de OAE en vele Afrikaanse regerin
gen op de hals gehaald. Onrust bin
nen de ANC, Zapu en Frelimo ge
zaaid, en voor Mao al vast het re-
kruteringswerk gedaan. Maar rhina
is niet tevreden met alleen maar
negatieve of passieve methodes. De
positieve tactiek van China in Afri
ka blijkt veel succes te hebben en
zou bijna voorbeeldig genoemd kun
nen worden.
(Copyright The Guardian-De Stem)