Lieve vriendjes
en vriendinnetjes
Armstrong, Collins
en Aldrin
landen op de maan
Niet elke Italiaan
kent de betekenis
van La Dolce Vita
house
De reis naar
de maan
er "y?
APOLLO II
Keuze uit een
up-to-date kollektie,
normale veranderingen gratis,
bediening door
ervaren mode-adviseurs,
gratis parkeren
in de fina parkeergarage,
ja, dan vinden wij 10°/» korting
op de totale voorraad
eigenlijk wel fantastisch!
ZO ZIET HET ER
UIT OP DE MAAN
DE EERSTE
MEN5EW0P
MAAN
Zorgen in Italië
Olieboringen
Kennedy
(ingang Haven)
(van 17 juli t/m 2 augustus)
Redenen genoeg om
brommer op de fiets
(Moorhalen wat u niet hebt.)
de auto op de
DE STEM VAN WOENSDAG 16 JULI 1969
11
Dank je wel voor de vele in
zendingen. Het was werkelijk
geweldig al die mooie teke
ningen en spannende verha
len. Het was erg moeilijk een
keuze te maken, maar na lang
zoeken hebben we dan toch
beslist:
De eerste prijs gaat naar Ma
ria Willemen, Johan Willem
Frisolaan 9 in Breda.. Vera
Nispen, Molenweg 2 in Kruis
land heeft de tweede prijs ge
wonnen, Ger Luysterburg,
Halsterseweg 26 in Halsteren
de derde, Lia Verschuren,
Steensedijk 26 in Hulst de vier
de en de vijfde prijs gaat naar
Toon de Wijs, Koning Haakon-
straat 4 in Moerdijk.
Heel hartelijk gefeliciteerd
allemaal. De prjjs, een span
nend boek, wordt deze week
naar de winnaars gestuurd.
Het was jammer dat we maar
vijf prijzen konden geven,
want er waren nog veel meer
goede inzendingen. We zullen
proberen om de tekening of
het verhaal van de jongens en
meisjes die geen prijs gewon
nen hebben toch een plaatsje
te geven in de Kleine Stem.
Ik heb wel gemerkt dat een
heleboel jongelui erg veel kun
nen vertellen over de maan-
reis en-ook goed volgen wat er
in de kranten staat hierover
en wat je op de tv kunt zien.
Ik denk dat jullie deze dagen
zeker heel veel te weten kunt
komen over de maanreis, want
weg, terwijl heel de wereld
de astronauten gaan nu op
in spanning de reis volgt via
radio, tv en kranten.
Allemaal veel groetjes en ik
hoop nog eens iets van jullie
te horen.
Door het raam,
zie je 's avonds de maan.
Als moeder dan komt,
zeg je zacht,
het is net of de maan lacht.
Hoe ziet het er eigenlijk uit op
de maan?
Je ziet er geen water,
alleen maar een krater.
Je ziet er ook geen waterval
en woestijnen heb je er al
Afenrnannetjes lopen er overal
rond,
als je goed kijkt zie je ze ook op
de grond.
En als ze je zien,
dan schreeuwen ze voor tien,
en zeggen: „Ha Ha daar heb je
een mens,
die heeft elke dag weer een nieu
we wens.
De mannetjes slaan je dan met
een stok,
en drijven en duwen je dan in
een hok.
Zo stel ik mij het op ons maan
tje voor,
maar als het niet zo is, neem
me niet kwalijk, hoor.
Sandra Timmer,
Montenslaan 9
Breda
11 jaar
De Apollo elf gaat door het ge
welf naar de Maan,
Maar zij weten niet of het wel
Als ze komen op de maan,
komt ook de robot van de
Russen aan.
De Russen zeggen dan, de Ame
rikanen zijn al op de maan,
dan zullen wij als tweede moe
ten gaan.
Want een robot is lang niet
slecht,
maar het is niet echt.
De Russen kijken toch maar
raar,
want nu is de Amerikaan het
eerste daar.
De Amerikaan schroeft de ro
bot uit elkaar,
en dan maakt de Rus natuur
lijk niets meer klaar.
Misschien komen ze wel met
delen van de maan aanzetten,
want daar zullen we het meest
«P letten.
De Amerikanen zullen het win
nen,
en vliegen in triomf de aarde
binnen.
De Russen wilden goed begin-
nen,
maar de Amerikanen zullen
net winnen.
^n gaan we eindigen,
en zullen we de pen maar rei
nigen.
Toon de Wijs
Koning Haakonstraat 4
Moerdijk (12 jaar)
wonnen.6614 de Vijfde prijs ge"
"C W
piWxvt ;'>v x\ K> -<%<•'
L-* V K O;»-»» xj
'S&CW-J, V&>.y*'.v KKï? fc.-lxt\\v'
v'.t> xxXbS**
vxyx* x v J
Ai»* <jt N:'.-V<V <X<S •jg5x{t«.S^
sJ«gxOft^ i*SxVj.,XXV,v.»X J.xJj
xxx s* kéëte* m
$4$, y
De drie mensen die op de maan
zullen landen zijn gereed. Alles heb
ben zij bij zich in de Apollo. Plotse
ling roept een stem: stilte a.u.b. voor
het aftellen. De astronauten schrik
ken; daar zullen ze dan gaan naar
de maan: 5, 4, 3, 2, 1 start.
Nog even zien ze de huizen en de
mensen beneden, dan wordt moeder
aarde een ronde bal. Daar gaan ze
naar de maan de drie dappere man
nen.
De reis zal misschien wel lang en
saai zijn; daarom lezen ze maar in
een boek. Over de maan en Kuifje.
Zo doden ze de tijd.
Een stuk of 15 dagen zal de reis
naar de maan duren. En 15 of 16 da
gen de terugreis. Als ze er zijn vin
den ze de maan heel lelijk! Er groeit
niets.
En veel kraters zijn er ook. Ze
gaan eerst in hun maanpakken de
benen strekken. Daarna gaan ze mon
sters zoeken van de grond. Ook ne
men ze stenen mee. Alles wordt dan
later op de aarde onderzocht.
Verder gaan ze op onderzoek uit.
Tegen de avond dus ongeveer 22.00
uur gaan ze naar bed. De volgende
dag gaan ze weer terug naar de aar
de.
Luid zingend gaan ze terug naar de
aarde. Ze zijn maar wat trots, want
ze zijn als eersten op de maan ge
weest. Op de aarde worden ze goed
onderzocht. Want ze kunnen een
ziekte hebben. De monsters komen
later aan de beurt.
Dan gaan ze feesten en flink eten,
want de maan is veroverd.
Marie-Fien Sturms,
Abeelstraat 6,
Terneuzen (11 jaar)
Vera van Nispen,
Molenweg 2
Kruisland (10 jaar )heeft de
tweede prijs gewonnen.
Hartelijk gefeliciteerd. Vera!
prijs gewonnen.
Maria Willemen,
Johan Willem Frisolaan 9
Breda (13 jaar) heeft de eerste Hartelijk gefeliciteerd Maria!
Op de Cape Kennedy lanceerbasis
is het een drukte van belang. De
Apollo-ll zal over enkele uren naar
de maan gaan. Sell, Michael en Ed
win lopen wat onrustig op en neer.
Zal de vlucht lukken
De uren vliegen om en Neil, Mi
chael en Edwin gaan de Apollo al
in. De mensen die staan te kijken zijn
een beetje bang dat de astronauten
niet gezond thuiskomen. Als de drie
dappere mannen in de Apollo zitten
of liever gezegd liggen, beginnen ze
kort daarna met aftellen: „Ten
negeneightsevensix
fivefourtheetwee
awe" en op dat ogenblik vliegt de
raket de ruimte in naar de maan.
De snelheid van de Apollo is 39.000
km per uur. De tocht zal drie en een
halve dag duren voordat ze de maan
zullen bereiken. Al gauw zien Neil,
Michael en Edwin de grote mooie
maan. De maan is 5Vz keer zo groot
als Amerika.
Edwin zal de eerste zijn die zijn
kans moet wagen zonder zuurstof-
flessen op de maan te gaan. Na een
uur zowat komt Edwin half versuft
in de Apollo terug. Hij heeft enkele
maanstenen bij zich. Neil en Michael
helpen Edwin in de Apollo en geven
hem wat te drinken.
„Zal het lukken met de Apollo op
de maan te komen Neil?", vraagt Mi
chael aan hem.
„Ja", zegt Neil kortaf en hij stuurt
de Apollo de richting van de maan
in.
„Edwin, jongen de-de rot-rotsen be
wegen, draai terug Neil. Neil draai
dan toch om", gilt Michael.
Maar Neil was over zijn woede heen,
en ging recht op de reusachtige maan
aan. Michael rukte aan de hendel en
duwt Neil opzij.
Deze viel met het hoofd tegen de
snelheidshendel en Michael kon hem
niet meer houden. Met grote kracht
Vloog de Apollo op de reusachtige
maan aan. Neil was buiten zijn be
wustheid.
Edwin en Michael probeerden van
alles maar de hendel was gebroken.
Er moest een nieuwe aangebracht
worden en dat kon nog wel even
duren. Na ruim een kwartier kwam
Neil weer wat bij en was rechttoe
op de hoede. Ondertussen naderden
ze de maan met grote snelheid. De
rotsen bewogen nog meer zodat de
Apollo er van dreunde. Het zweet
liep Edwin en Neil van het hoofd
toen ze zagen hoe snel ze de maan
naderden. Michael was nog met de
reparatie bezig. Plots voelde ze een
grote schok: ze waren op de maan
geland
Neil, Michael en Edwin holden
naar buiten; ze hadden het gehaald.
Maar al vlug snakte ze alle drie naar
lucht. Er was geen lucht op de maan.
Na drie dagen waren de dappere as
tronauten weer dicht bij de aarde.
Daarna plofte ze in de stille oceaan
dicht bij de eilanden Hawaii. Ze had
den het gehaald.
En deze dolle vlucht liep als een
lopende band door geheel de wereld!
Ze hadden het gehaald
Wilhelmien Hendrickx,
Hoogstraat 2,
Gilze (12 jaar)
- -f- -xx.
"t V' - éu
(Van onze correspondent)
ROME Grottole zou wel miljoenen kilometers verwijderd kun
nen zijn van la dolce vita in Rome en het noorden van Italië. Het
leven in deze droge streek is nog maar net draaglijk, maar de aange
name dingen in het leven vindt men daar bijna niet. Sinds mensen
heugenis is er maar weinig veranderd, en dan zijn het nog de minder
belangrijke dingen die veranderd zijn. De geschiedenis van Grottole
is de geschiedenis van het zuiden van Italië in het klein, maar een
geschiedenis die beleefd wordt door 4.000 mensen.
Het was een van de kleine versterkte steden in Basilicata, steden die zich
op de top van een berg bevonden om de Via Appia te bewaken, de weg die
van Brindisi via Potenza en Napels naar Rome leidde. Voor de toeristen is
het een aantrekkelijk stadje met schitterende witte muren en nauwe steeg
jes. De buitenwereld besteedt aandacht aan plaatsjes ais Grottolo, omdat er
zulke aardige foto's te maken zijn of omdat in zo'n stadje iemand geboren
is die later beroemd zou worden.
De dorpjes in het zuiden van
Italië zijn bijzonder schilder
achtig, zoals overal de armoede
zijn toeristische charme heeft. In
de huizen echter die zo prachtig
contrasterend op de gevoelige
plaat van de bezoekers verschij
nen wonen mensen. Of deze
mensen ook zo genieten van de
schilderachtigheid van hun dorp
is een vraag die onze correspon
dent in het laatste artikel van
zijn serie over Italië bezighoudt.
Grottole is een plaatsje waar een
twintigtal oude mannen met cordu
roy broeken en zwarte petten naast
elkaar op een schaduwrijke hoek van
de piazza op banken zitten, elke dag
van vier uur 's middags tot zonson
dergang. De in het zwart geklede
oude vrouwen zitten roddelend _en
breiend op de drempel van Him
huis overlijdensberichten worden
op de hoeken van de straten aange
plakt, zodat allen weten dat Caittari-
na de Vito en Lucrezia Pistone over
leden zijn. Als een oude dame op
een balkon een toerist ziet die zijn
belichtingsmeter op haar richt,
spuugt ze luidruchtig en gaat naar
binnen.
In Grottole zal een jongeman nog
steeds met lege handen voor zijn
zwaar bepakte vrouw lopen, zodat hij
een eventuele aanval af zal kunnen
slaan. En op de middag van de
feestdag van Johannes de Doper
houdt de priester Don Arcangelo in
de kerk voor moeders en hun kinde
ren een toespraak over de verdien
sten van paus Jan, die ook wel Gio
vanni Battista genoemd wordt en
wiens meer dan levensgrote portret
omgeven door gladiolen tegen het
Christusbeeld is gezet.
Dit is altijd al een feodale ge
meenschap geweest, overheerst door
de heren uit het huis Risignani, die
op hun beurt weer leenmannen van
de hertogen van Sanseverini waren.
Het meeste land is in handen van
vier mensen. Twee van hen dragen
de titel Heer van Napels; een van
de anderen is de neo-fascist, die van
1956 tot 1960 burgemeester van
Grottole was. En op dit land wer
ken de meeste mannen uit Grottole
om de tarwe, wijn en olie te produ
ceren, waar het stadje van bestaait.
Dat zijn de bracciante, de landar
beiders, die zelden werkeloos ge
noemd kunnen worden (de huidige
burgemeester zegt dat slechts 30
procent van de mannelijke bevolking
zonder werk is), maar die zich ge
lukkig kunnen prijzen als ze langer
dan 120 dagen per jaar geld kunnen
verdienen.
De dingen zijn hier niet absoluut
stil blijven staan. In 1958 heeft de
Italiaanse nationale oliemaatschap
pij in de vallei aardgas aangeboord
en minister Segni kwam een mooie
toespraak over de toekomst houden.
Uiteindelijk heeft men op het Fer-
randinaveld veertig bronnen ge
boord en vanaf de piazza voor de
kerk kan men de schoorsteen zien
van de petrochemische industrie die
daarop gevolgd is. Kilometers ver
weg, achter de vierbaans autostrada
met zijn motels. Het was deze bo
ring die vele, niet zo mooie, huizen
naar Grottole heeft gebracht. De hui
zen hebben drie kamers, keuken en
een bad en de huur bedraagt 25.000
tot 30.000 lire per maand.
De christen-democratische burge
meester van Grottole kan een groot
aantal andere dingen opnoemen die
er veranderd zijn sinds hij dit
ambt is gaan bekleden. Hij wijst op
de verbeterde watervoorziening (80
procent van de huizen heeft nu een
kraan), het nieuwe slachthuis, het
vergrootte kerkhof, de betere
straatverlichting en plaveisel, de
vier nieuwe scholen (waarvan er
twee alleen maar in de plaats ge
komen zijn van nieuwe scholen die
twee jaar nadat ze gebouwd waren
ineengestort zijn). Dit alles maakt
deel uit van een programma waar
800 miljoen lire mee gemoeid is en
waar men in 1964 toestemming voor
gekregen had. Hij ban ook het
nieuwe stadhuis laten zien (waar
men in 1966 aan begonnen was,
maar dat pas verleden maand ge
opend kon worden omdat de aanne
mer failliet was gegaan) waar hij
trots in zetelt.
Tegenover zijn bureau hangt een
vlag met een geborduurd portret
van J. F. Kennedy. Daarnaast han
gen twee foto's van Signo Colombo,
de Italiaanse minister van financi
en, de christen-democraat die pa
troon is van deze streken (hij komt
uit Potenza) en van een ereburger
uit Grottole. De dingen zijn sinds
1964 in Grottole veranderd, zegt de
burgemeester, omdat hij een direc
te telefoonlijn naar Rome heeft en
dingen voor elkaar kan krijgen.
Tenminste, soms. Hij is er erg
kwaad over dat de arbeiders uit
het noorden die in Grottole wonen
twee keer zoveel krijgen voor het
zelfde werk als de plaatselijke be
woners. Colombo heeft dat nog niet
geregeld.
Maar de burgemeester heeft ten
minste zijn telefoonlijn, wat meer is
dan de mensen voor hem. Van 1950
tot 1956 werd Grottole door een
communistische raad bestuurd en
opnieuw van 1960 tot 1964, met de
neo-fascisten in de daar tussenin
liggende periode. Klaarblijkelijk
heeft men de laatste keer voor de
christen-democraten gekozen, om
dat men vond dat geen van de bei
de anderen iets voor een gemeen
schap met al haar tradities en
moeilijkheden kon doen. Het feit dat
een van de vroegere communisti
sche burgemeesters, kort nadat hij
van een christen-democraat een
baan gekregen had als concierge bij
een kwekerij ook christen-demo
craat werd en een paar van zijn
trouwe volgelingen zijn voorbeeld
volgden heeft er misschien ook iets
mee te maken gehad.
(COPYRIGHT THE GUARDIAN—
De Stem)
(ADVERTENTIE)
alleen het allernieuwste, alleen het allerbeste
Breda Karrestraat 3
tel. 01600-4.62.39
