EK AAN
T EN J.M,
NEDERLAND
)P 64
'ELDEN
A 4
4H4
L. Tegeiibosch
als
„de geroepene
of
„elegante beul
Er zit wel
muziek
in de techniek
van de
twintigste eeuw
ZEEUWSE
BOERENSCHUUR
WERD
(BRABANTSE)
GALERIE
12
muziek
van de
twintigste eeuw
De kunstcriticus Lambert Tegen-
oosch is ons het liefst wanneer hij
"Vnjbhjvende" onderwerpen aan
bidt; wanneer hij de Acropolis
K™'Pt. door Franse kathedralen
Slelt',v?or mijn part in de
umma duikt of van ,de oude gek'
mi3?80. de balans opmaakt Het
Hu !aatftëe.noemde een zorg zijn.
aai niemand over zijn bol te
bJÜ"' maF zelfs de criticus „als
f Pene' of als „elegante beul"
won man van persoonlijkenan-
sil sympathieën. En wanneer
kiiTiJfUu- f te duidelijk zijn is
wmstkntiek geen kunst meer,
DE STEM VAN ZATERDAO 12 JULI 1969
J. MUHR1NG -
)nder het motto „wie niet waagt,
niet wint" trekt de witspeler in
onderstaande partij reeds in
tning ten aanval. Hij vermijdt hier.
de geijkte paden der theorie, lan.
rrt een pionoffer en brengt daar-
■e psychologisch juist bekeken
n tegenstander in paniek.
Wellicht was bij een goede verde.
ting nog wat te bereiken geweest,
tegenaanval wordt nu door wit met
npowinst weerlegd en dan volgt
n slotoffensiief, waartegen geen
uid meer gewassen is.
De vijandelijke koning neemt nog
il de benen, maar wordt op de
ncht door 'n venijnige pion mat ge.
t. Een fijne partij voor aanvalspe-
rs en andermaal een bewijs, dat
nval de beste verdediging is.
rit: H. Schauffelberg. Zwart: H,
arl.
espeeld in het toernooi te Zürich
69.
jaans.
e2-e4, e7-e5 2. Pgl-f3, Pb8-c6
Lfl-b5, Pg8-f6 4. 0-0, Pf6xe4.
>e z.g.n. Rio-variant van de Berlijn.
verdediging - een belangrijke ver.
kking van het Spaans)
d2-d4, Lf8-e7 6. Tfl-el (Beter li
De2)
Pe4-d6 7. d4xe5, Pd6xb5 8. a2.
d7-d6 9. e5-e6 (Een riskant»
instpoging)
Lc8xe6 10. a4xb5, Pc6-e5 11,
f3-d4, Le6-d7 (Veiliger was 11. ...O-O)
2. f2-f4, Pe5-g6 13. Tal-a3(Met de
reiging 14. Tae3)
3. 0-0 14. f4-f5, Pg6-e5 15. Ta3.
3, Le7-g5 (Om de gevaarlijke witte
anvalsloper door ruil onschadelijk te
raken) 16. Pbl-c3, Lgöxcl 17. Ddlx
1, c7-c5 18. Pc3-d5
Prachtig gecombineerd. Na 18.
d4: 19. Te5; De5: 20. f6!, Lh3: 21.
>g5 moet zwart zijn dame prijsgeven
m niet mat gezet te wonden)
telling na 18. Po3-d5!
IWit
w li
m w
18Tf8-e8 19. Th3-g3, De8-ii
20. Tel-e4
(Wederom fraai gecombineerd. Im
mers 20. De4: faalt op 21. Pf6+
met damewinst)
20. Dh4-d8 21. Te4xe5!, Te8xeS
Ï2. Dcl-h6, g7-g6 23. Tg3-h3, Te5xdS
24. Dh6xh7+, Kg8-f8 25. Dh7-h8r,
Kf8-e7 26. f5-f6 mat.
Stelling na 26. f5-f6 mat.
ER ZIJN' NOG STEEDS NOTEBO;
MEN - Georges Simenon - A-J*' I
Bruna Zoon, Utrecht/Antwerp®.
De tweehonderdste Siménon is I
zer dagen ver-schenen en het is voo I
stelbaar dat men het werk van ae I
„veelschrijver" met de nodige resen
onder ogen neemt. Het is bijna
denkbaar dat een auteur van eena
gelijk aantal boeken onveinujaeiij
moet vervallen in clichés, zowel w
stijl als inhoud betreft. Deze 20(le.®8'
ménon is daarom een grote verrass s-1
Het bevat namelijk de psychol0&is
benadering van de oud geworden n>
en dat gebeurt op een wijze, die d
danig boeit dat men geneigd is 1
boek in één ruk uit te lezen. Het b° I
terug-1
hoogtepunt, is echter niet ui
hij rondom de hoofdpersoon e
Het zou te wensen zijn, dat I
ouder wordende mens op een I
lijke manier afstand zou weten I
men van zijn verleden om in
de oude dag door te komen
dood af te wachten.
Vanmorgen zijn ze vertrokken
naar BoedapestPiet Zeegers en
Frans van de Vorst uit Eindho
ven. Achter de muziek aan! Naar
hef 23e wereldcongres van de
Fédération Internationale des
Jeunesses Musicales. Dat is een
muzikale mond-vol, maar die is
te reduceren tot „Jeugd en Mu
ziek" (of J.M.); althans de laat
ste organisatie wordt weer
overkoepeld door de eerste, die
zich erop kan beroepen een van
de grootste jeugdorganisaties
ter wereld te zijn met anderhalf
miljoen leden over 28 landen
verspreid. Nederland heeft 26
afdelingen, waarvan er in Zee
land twee zijn (Middelburg-Vlis-
singen en Hulst) en in Brabant
slechts één (Eindhoven). Er zijn
besprekingen gaande om ook
in Breda tot een afdeling te ko
men. Op de valreep voor Boe
dapest praten we met Piet Zee
gers en A. M. v. 't Veer uit Vlis-
singen die in Zeeland actief is
voor J.M. Bovendien vertellen
Jur. Naessens, die de publiciteit
van J.M. verzorgt en Cora van
Lierop van de Sociale Academie
Markendael enthousiast over de
activiteiten van deze muzikale
jongerenorganisatie.
Piet Zeegers (l.) en Frans van
ie Vorst op pad naar Boedapest.
Zoals wellicht bekend be
staat J. M. dit jaar 20 jaar
in Nederland. Dat is in het
voorjaar met een feestelijk
concert herdacht. De orga
nisatie is eigenlijk gegroeid van
uit de zogenaamde „jeugd-concer-
ten", die reeds in de twintiger ja
ren ontstonden en nu nog oveT-
al plaatsvinden, al lijden ze in Bra
bant aan bloedarmoede. „Maar de
bakermat van zegt Naes
sens „ligt eigenlijk in België". In
19(0 was het Marcel Cuvelier, die
in bet Brusselse Paleis voor Scho
ne Kunsten „Les Jeunesses Musi
cales" introduceerde. Het baan
brekende daarbij was dat de jeugd
niet slechts concerten bijwoonde,
maar dat zij - toen al - „inspraak"
kreeg; in de organisatie, in de
voorbereiding zelf, voor ledenwer
ving zorgde en zich in muziekgroe
pen formeerde om jazz, klassieke
of avant-garde-werken te spelen.
Nederland kreeg een aftakking
van deze organisatie in 1948-'49 on
der directeur Sem Dresden. Maar
ivat ons meer interesseert is, wat
JM. op dit moment in ons land te
betekenen heeft en mogelijk te be
tekenen krijgt.
[)e Nederlandse afdeling blijkt
officieus uitgegroeid tot een J.
C. in plaats van een J.M.-organi-
satie. „Natuurlijk staat Jeugd en
Muziek centraal, maar langzamer
hand wordt er ook meer aan
dacht besteed aan alle mogelijke
vormen van Cultuur of Creativi-
h- h. suitkenscbm.jtk
is sober geschreven met een -
houdendheid, die de inhoud verrij
Het is het verhaal van een als ,a[lhea I
zeer geslaagd man, wiens prive-tev i
echter minder stabiliteit vertoont u l
men van een bankman zou verwa i i
ten. Frangois Perret-Latour heett n
melijk drie huwelijken gekend
daardoor een nogal chaotisch gö
leven beleefd. Als oude man w
hij met de gevolgen daarvan P'J™ I
geconfronteerd, maar de probie i
waarvoor hij dan komt te staalJfende
hij op met een haast vanzelfspreK
wjjsheid en in een ëem0.e^1ïfjlelir!
aantoont, dat deze man niets bet
van wat in het verleden is v0 °r.
vallen. Overigens is de manier, vr I
op hij de moeilijkheden rondom -„I
kleindochter, die een buiten-ech I
kind verwacht, nogal aan I
sche kant en de enige zwakke I
in 't boek. Deze zwakke plek, di I
ménon kennelijk bedoelde ais I
staatdie
tait n66" verstoorde emotionali-
K verzamelbundel „Kans op
Utrerhfi Amboboeken-
tintai bevat evenwel een der-
Wp eerder verschenen onder-
dan si1 Varl e?n wat langere adem
tiea v interne conflictsitua-
zer'a n^armef T' zii" argeloze le-
t schenen® r eens placht °P te
twee fnaar keuze met een of
om 'n iP. k daar-
uitsteP pressant boek, omdat hij
h vet ud deJ.pen hanteert dat
hen die nog geloven in de
teit". Vandaar de C. „J.M. wil in
Nederland kunst in het algemeen
bij jongeren bevorderen. Natuur
lijk zijn daar ook talrijke andere
organisaties voor. Maar wij bege
ven ons niet op het terrein van het
onderwijs, niet op het educatieve
vlak. Het gaat puur om het muziek
maken; meer vormend dan educa
tief", wordt gezegd, alsof er tussen
beide begrippen een onderscheid
zou bestaan. Duidelijker is: „Het
hangt vooral van de plaatselijke af
deling af, hoe dit wordt bereikt-
Het centraal bureau in Amster
dam is daarbij alleen een service
verlenend instituut".
piet Zeegers, die aan het Til-
burgse conservatorium piano en
orgel studeert: „In Eindhoven zijn
we een jaar geleden opnieuw be
gonnen in de vorm van een socië
teit, een soort café chantant op ie
der,, zondagavond. Er zijn 39 leden,
maar geregeld een 70-tal bezoe
kers. Iedereen doet wat met zijn
eigen instrument. Het accent ligt
wel op de gitaar en de folksong.
Maar er zijn ook blokfluiten en er
wordt Telemann gespeeld Als trek
pleister is er meestal ee® beroeps
musicus bij, die laat horen tot wel
ke perfectie je kunt komen, We
luisteren naar elkaar en ik coör
dineer daarbij. Af en toe zijn er
concerten. Zo kwamen dit jaar het
Vocaal quartet en het Alarius En
semble uit Brussel, waarbij „Am
sterdam" bemiddelt. Ik vind het
een ideale vorm. De bezoekers zijn
allen „vrije jongens". Van de mu
ziekschool kan ik aLie medewerking
krjjgen, maar leerlingen daarvan
komen niet; die komen trouwens
ook niet op de eigen avonden, die
de school organiseert".
M. van 't Veer (was fabrikant
in frisdranken en nu assistent
tijdelijk van de havenmeester in
Veere): „Wij draaien nu ongeveer
zes jaar. Vlissingen is nu bij Mid
delburg getrokken, omdat daar geen
goede accommodatie was. Twee
jaar geleden hadden wij nog de
zelfde opzet als Eindhoven. Het was
een groot succes, maar het rustte
geheel op mij en dat was niet vol
te houden. Voor het komende sei
zoen zijn er 30 avonden gepland-
We proberen zonder er ons mee
te identificeren binnen het ka-
Mamen als Stockhausen, Cage,
Kagel, Boulez en dichterbij Van
Beurden, L. Andriessen, Van Vlij
men en Schat beginnen iets meer
gemeengoed te worden, ook al weer
het grote concertpubliek er
meestal nog geen raad mee. De
boeken over Beethoven, Bach en
Mozart hebben waarschijnlijk dan
ook nog een grotere markt dan
bijvoorbeeld „Muziek van de twin
tigste eeuw" van H.H. Stucken-
schmidt (uitg. W. de Haan - J.M.
meulenhoff ƒ14,90). De Duitse
titel van het oorspronkelijke werk
„Musik zwischen Ordnung und
Freiheit" van deze hoogleraar aan
de TH te Berlijn dekt wel zo goed
de inhoud van dit lezenswaardige
boek. Dat een th-prof dit boek
schreef mag daarbij wel tekenend
heten. Op de eerste plaats is er in
de twintigste eeuw een sterke tech
nische ontwikkeling (in de breed
ste zin van het woord) in de mu
ziek gaande e-n bovendien verklaart
dit ook voor een deel de andere be
naderingswijze, die in dit boek ge
volgd wordt.
der van Prwadya? de jeugd te be
trekken in onze activiteiten. Die
vinden plaats in de schouwburg
van 19 uur tot 2 uur 's nachts.
Er zijn 15 filmavonden bij en vier
jazz-concerten (niet omdat dit zo'n
succes zal zijn, maar omdat het
nodig is); koste wat kost komt er
ook de elektronische muziek aan
bod: daarvoor hebben we ons ver
zekerd van de medewerking van
George Madge. Barok is natuurlijk
nog steeds erg in en ook daaraan
wordt aandacht besteed. Ja, we be
trekken er ook plaatselijke harmo
nie- en fanfaregezelschappen bij. En
vergeet ook niet, dat het Zeeuws
Jeugdorkest uit J.M. is voortgeko
men. Jaarlijks is er een Nieuw
jaarskamp en er is een jeugd-mu-
ziekconcours. De samenwerking met
de muziekschool daarbij is uitste
kend".
A. M. van 't Veer
dan komt de overkoepelen
de organisatie weer aan het
woord„Er zijn ruim 3000 leden
of aangeslotenen in ons land. Er is
de laatste tijd een groei zichtbaar.
Het zijn allemaal amateurs of vak
leerlingen. Je kunt actief lid (zelf
musicerend) of receptief lid (luis
terend) zjjn. Wij helpen bij het sa
menstellen van jeugdprogramma's,
literaire kunst nog steeds aantrek
kelijk) en bovendien ie staat is
talloze aspecten van een of ander
onderwerp fundamenteel te ampli-
ficeren.
Het boek heeft een driedeling
meegekregen: 1 Kunst zonder
kunst; 2 Kunst en kunstenaars;
3 Kans op kunst. Omdat hier,
aldus Tegenbosch, sprake is
van journalistiek stukwerk, dat als
boek bij geluk bijeengeschreven is,
zou deze driedeling wat geforceerd
kunnen zijn. Dat dit niet het ge
val is komt, omdat de auteur een
grote veelzijdigheid aan onderwer
pen behandelde vanuit een per
soonlijk uitgesponnen visie. Zo
schreef hij een stuk persoonlijke
en een stuk kunstgeschiedenis bij
een, die zich laat bundelen. Er
zijn overigens schrijvers, die zich
zelf niet zo gelukkig achten met 't
tijdstip in hun leven, waarop „het
bundelen" is aangebroken. Het
heeft iets van een afsluiten en van
een test-case op verkondigde me
ningen, die achter je liggen. En er
geven een blad uit en verzorgen le
zingen. Nederland is een heel pro
gressief lid van de internationale
federatie. Dat merken we bijvoor
beeld bij ons contact met de Bel
gische J.M. Verder hebben we de
indruk dat de afdelingen in het
zuiden vooruitstrevender zijn dan
die in het noorden van ons land'
De afdelingen hebben een grote
autonomie".
J.M. stimuleert en houdt ook in
stand de Nederlandse jeugdorkes
ten en met name het Nationaal
Jeugd Orkest. Dat kan, want de
organisatie beschikt over subsidie
gelden We heb ben ook een eigen
dirigentencursus voor jeugdorkes
ten; dit jaar in het J.M.-zomer-
kamp van 9-16 augustus in Woud-
schoten o.l.v. Ru Sevenhuijsen.
Daar vinden elkaar 120 jongeren
van deze organisatie bij het zelf-
musiceren (kamporkest en ka
merorkest). Opvallend is dat de
pianocursus van dit kamp nu ver
vangen wordt door een accordeon-
cursus. Voor hen die niet zelf spe
len zijn er cursussen „Geniet meer
van muziek", „Amateurmusicolo-
gie" en „Moderne Muziek".
piet Zeegers moet op tijd uit
Boedapest terug zjjn voor deze
dMgentencursus. Het interessant
ste van dit congres vindt hij „de
ontmoetingen met talloze muzi
kale mensen uit alle mogelijke
landen". Behalve dit informatieve
deel is er natuurlijk sprake van
een officieel gedeelte, waarbij de
nieuwe richtlijnen worden opge
steld, allerlei werkgroepen worden
gevormd, jonge artiesten worden
gepousseerd (voor Nederland de
violist John Helstone) en een In
ternationaal Jeugd Orkest o.l.v.
Janos Sador zal repeteren en con
certeren. Nederland zendt ook een
orkest. Dat het Nederlandse Jeugd
Orkest (waarvan enkele leden naar
Boedapest gaan) in Brabant en
Zeeland nog niet zo is ingebur
gerd vertelt het laatste staatje
van de 100 leden, waarvan slechts
5 musici uit deze provincies ko
men (Margriet Kieboom, Den Bosch,
Olga Janssen, Terneuzen, Ruud Ja
cobs, Mechteld Gratama, Ooster
hout en Clement van der Bulck,
Terneuzen).
£)eze bloemlezing van activitei
ten kan actueel worden met de
deelname van het Nationaal Jeugd
Orkest aan het Internationaal
Youth Festival of the Arts in Edin
burgh (9-16 augustus). Onder lei
ding van Nico Hemans wordt ge
concerteerd in Edinburgh, Leith en
Glasgow met werken van Flot-
huis, Rubbra, Vredenburg, Rims-
ky-Korsakoff, Laio, J. Andriessen,
Röntgen, Mozart, Boyce en Stra-
winsky. En dan te bedenken, dat de
leden ervan slechts in de schoolva
kanties uit het gehele land bij elk
aar komen om te repeteren. Het
festival wordt bijgewoond door jon
geren uit België, Cyprus, Tsjecho-
slowakije, Denemarken, Frankrijk,
Duitsland, Nederland, India, Noor
wegen, Turkije, de V.S. en Neder
land. De Duitsers en dg Engelsen
komen ook met een jeugdorkest.
Dat het niet alleen „klassiek" ge
blazen is, bewjjst o.a. een pop-con
cert in een voetbalstadion.
Liet Haarlemse Jeugd-Orkest van
J.M.-afdeling Haarlem (dat a
a. tijdens de Bredase Torenfeesten
zo'n uitstekende indruk achterliet)
gaat deelnemen aan het Interna
tional Festival of Youth Orches
tras in St-Moritz (19-30 augustus).
Onder leiding van André Kaart
worden concerten gegeven in St.-
Moritz, Lecco (Italië), Bienne (Ju
ra), Davos, St.-Moritz en Locar
no, met werken va® Rossini, Cha
vez, Pijper, Gabriëli, Strawinsky,
David, Mozart, Ton de Leeuw, Bach
en Handel. Bovendien zullen 17 le
den van dit orkest tenslotte deel
uitmaken van het Internationaal
Jeugd Orkest o.l.v. Leopold Sto-
kowsky.
rje club van vier rond de tafel
hoopt dat er in Breda ook een
bloeiende afdeling van J.M. zal
ontstaan. Wie weet, een eerste aan
zet tot een Brabants Jeugd Orkest
waardoor onder andere een nieuwe
aanpak van jeugdorkesten in deze
streek levensvatbaar zou kunnen
zijn. Misschien ook een beetje om
de B van het HBO een authentieker
aceent te kunnen geven. De opwaart
se lijn van de muziekscholen en het
conservatorium in dit gewest zou
den bovendien door een actief cen
trum van J.M. nog meer muziek
kunnen brengen in 't nieuwe leven
van Zuidwest-Nederland.
HENK EGBERS
gtuckenschmidt bouwt zijn ver
haal op met de bouwstenen, die
deze tijd in het muzikale leven
aandraagt; tendele geerfde grond
stoffen, maar voor een belangrijk
deel ook totaal nieuwe elementen.
Vandaaruit schrijft hij naar de be
staande modellen toe en niet om
gekeerd, zoals te doen gebruikelijk.
Bovendien weet hij deze gegevens
een maatschappelijke context mee
te geven, die de plaats van mu
ziek en componist in het sociale
leven stelt. Voorzien van talrijke
noten- en grafische voorbeelden en
omspeelt door vele foto's (tend dele
in kleur) ontstond er een muzi
kaal woord-beeld-verhaal, dat ie
dereen, die maar enigszins de hui
dige muzikale ontwikkeling^,, wil
blijven volgen, verklaard wil we
ten en de voornaamste grondbe
grippen der muziek kent dienstig
kan zijn.
F)e grondtoon der ontwikkelin
gen liggen hier bij Wagner, Mah
ler, Strauss, Skrjabin en Debussy.
Via de „bevrijding" uit de georden
de muzikale poezie naar het vrije
proza (Moussorgsky, Schonberg,
3ÜiPëia^iëii3Wi.TOÜ
CAM BERT TEGENBOSCH
KANS OP KUNST AMBO!
Bartok, Strawinsky e.a.) komt hij
tot de behandeling van geruis en
klankkleur (Berg, Webem, Varèse
e.a.), die niet alleen van in
vloed zijn geweest op de huidige
stand van zaken maar evenzeer
de evolutie van ons gehoor-orgaan
bepaalt. De Nieuwe ordeningen
(Les Six e.a.), waarop „revisies"
en tegenstellingen volgen (Krenek,
Hindemith, Weill, Sjostakowitsj
doen ons belanden bij „geenga-
geerde muziek" (Tippet, Britten,
Messiaen, Stockhausen). Na een
hoofstuk over Folklore en exoti
sche muziek, is het laatste deel
gewijd aan „technisch klankma
teriaal; mathematica en anti-ma-
thematica en jaren van experi
ment" (waarbij aan eerder ge
noemde namen natuurlijk mannen
als Berio, Cage, Nono ter sprake
komen); niet 't minst interessante
deel. Het toevoegsel van J. Hohan-
nes over de Nederlandse bijdrage
is (te) beknopt. Een onvolledige
en niet zo streng te scheiden in
houdsopgave, maar misschien vol
doende om naar het boek te grij
pen. Het is het waard.
H.E.
zijn opinies bij in dit boek, die je
rustig kunt laten liggen, maar het
grootste deel is boeiend genoeg ge
bleven om nu nog eens in een to
taalbeeld bijeen te lezen.
{Jiteraard is het ook interessant
wat hij in het slot bijeenplaatst
over de taak van de kunstkritiek
en de kunstcriticus. Het is o.i.
nogal dogmatiserend en verengend.
Waarmee gezegd kan worden dat
het boek stof geeft tot discussie,
waarbij goede tegen-argumenten
geëist worden; hetgeen pleit voor
het gehalte van het boek. De sche-
matiek van het geheel tracht een
lijn te trekken door de ontwikke
lingen in de cultuurgeschiedenis
naar aanleiding van besproken ex
posities e.d. in de afgelopen jaren.
Zo is er tevens een „catalogus"
ontstaan, die ons in herinnering
roept wat er de laatste jaren aan
de hand is geweest in de kunst
wereld en met Lambert Tegen
bosch.
H.E.
Tn de Boerenschuren van Re-
tranchement vinden we een illus
tere naam als Ru van Rossum,
die hier met enkele voortreffelijke
etsen vertegenwoordigd is- Behal
ve wat conventionele aquarellen
toont ook Frans Mandos overwe
gend abstracte grafiek. Dat doet
ook Werner Moonen, die gefasci
neerd is door de lijn en alles wat
door een uiterst sensibele hante
ring daarvan te bereiken is. Het
resultaat daarvan bij Moonen is
zeer verfijnd en poëtisch en be
hoort tot het het mooiste van de
ze expositie. Kleurengrafieh; met
geometrische vormen is er ook van
Kees Mandos, terwijl Huub Biezen
'n aantal technisch knappe breedop-
gevatte landschapsaquarellen toont,
nog wat academisch, maar meer
dan verdienstelijk.
^/erder is er beeldhouwwerk
overwegend kleinplastiek, van
Hans Claesen; nogal wisselend van
kwaliteit, maar enkele beeldjes
zoals het mooie „Beweging" sprin
gen eruit. Theo Mols toont grotere
plastieken in hout; z'n vrouw Han-
neke Mols-Van Gooi beweegt zich
weer in de kleinere formaten. Ver
der zijn er wandkleden naar ont
werp van Frans Mandos, gevoelige
De pas geopende galerie Mau-
ringh, die in haar naam de bou
wer van de vesting Retranche-
ment eert en bestaat uit een
oude, mooi gerestaureerde rui
me boerenschuur is haar activi
teiten, die zich voorlopig nog
tot het zomerseizoen zullen be
perken, begonnen met een ex
positie van Brabantse kunste
naars. Brabantse kunstenaars
ongetwijfeld omdat de galerie
houder, de Tilburgse schilder
Ben Ie Roy, zelf een geboren en
getogen Brabander is. Hij is we
liswaar al jaren verliefd op
Zeeuwsch-Vlaanderen, maar zijn
eerste exposanten bracht hij
voor het merendeel van huis
tekeningen en schetsboekbladen
van Joo-p Liesker en enkele uit
stekend geschilderde Zeeuwsch-
Vlaanise landschappen van Ben
le Roy die men bij het abstracte
expressionisme zou kunnen inlijven
en waarin 'n verfijnd kleurgevoel
zich paart aan dichterlijk inlevings
vermogen
men uit de opsomming
reeds merkt is het wat veel
dat hier getoond wordt en een aan
tal voorwerpen van primitieve
Afrikaanse kunst die ook nog in
de ruimte opgesteld zjjn doen de
maat bijna overlopen. Maar dat
zijn zonder twijfel de perikelen
van 't begin, waaraan ook de drang
„elck wat wils" te bieden zeker
niiet vreemd is. Een wat overladen
en topzware, maar in elk geval
goede start van Galerie Mauringh,
een start met werk op niveau dat
de moeite van het bezichtigen
ruimschoots loont. En de onderne
mende en actieve galeriehouder
Ben Ie Roy zal ongetwijfeld ook
in dit opzicht tot de overtuiging
komen die hij in zijn eigen schil
derijen al lang belijdt: voor de
toekomst is minder meer. De ex
positie blijft te bezichtigen tot 1
september a.s.
WILLEM ENZINCK.
Ru van Rossum: variatie op Afrikaanse maskers (fragment)
L
