China uit op samenwerking
met socialistische landen
De erfenis van
een
oude
man
K,
IS ELK PLAATJE ANDERS?
Scotch
Whisky
ROEMENIë EN JOEGOSLAVIë WEER IN DE GRATIE
doelstellingen
verschil
grensconflict
welkom
India
haal gratis de
speelgoedweek
vakantiespelletjes
kinderkrant
bij de speelgoed
winkel
op de foto
onopgelost
betrekkingen
demonstraties
geruchten
BONZO
Een wijs woord
VERKEERSAGENT
MUIZENSTREKEN
(door Colin McCultough)
PEKING De afgelopen weken hebben te zien gegeven
hoe woorden uit het deel over buitenlandse politiek van vice-
ireniier Lin Piao's rede in daden zijn omgezet. Lin Piao hield
jeze toespraak in april tot het negende congres van de Chinese
Communistische Partij. De rede deed in verschillende hoofd
leden de wenkbrauwen fronsen. Toch schijnt het tot dusver
voornamelijk een nieuwe uiteenzetting te zijn van de voor
naamste doelstellingen zoals die omschreven werden in een
loespraak van de minister van buitenlandse zaken Tsjen Yi
lot het achtste partijcongres.
Volgens Lin Piao zijn drie doel
stellingen:
1 het stimuleren van vriend
schappelijke betrekkingen, on
derlinge samenwerking met so
cialistische landen op basis van
het proletarisch internationalis
me.
het ondersteunen en bijstaan
van de revolutionaire strijd van
alle onderdrukte landen en na
ties.
3 het ijveren voor vreedzame co-
existentie met landen met ver
schillende sociale systemen op
basis van vijf principes:
wederzijds respect voor terri
toriale onschendbaarheid en
soevereiniteit, geen onderlinge
agressie, geen inmenging in eik
aars binnenlandse aangelegen
heden, gelijkrechtigdheid tot
wederzijds voordeel en het be
strijden van de imperialistische
politiek van agressie en oorlog.
heeft beschreven als „een nieuw
opkomende macht met oneindig bre
de vooruitzichten".
Tijdens het negende partijcongres
gaf het persbureau Nieuw-China fe-
licitatieboodschappen door van mar-
xistisch-leninistische groeperingen
die meer dan dertig landen vertegen
woordigd. Onder hen bevond zich
het „ad hoe Comité van de marxis-
tisch-leninistische Partij van de Ver-
nigde Staten". Enkele leiders van
zulke groepen zoals de Italiaan Os-
valdo Pesce en de Australiër E. F.
Hille brachten vorig jaar een bezoek
aan China; en het is niet ondenkbaar
dat de Chinezen als onderdeel van
de viering van de twintigste ver
jaardag van de republiek een mar-
xistisch-leninistische wereldconferen
tie zullen houden.
Het grote verschil tussen de rede
van Lin Piao en die welke Tsjen Yi
meer dan tien jaar geleden hield,
ligt in de verhouding tot de Sovjet-
Unie. Deze heeft op zijn beurt weer
China's houding tegenover andere
Oosteuropese landen beïnvloed.
Over hen schijnt China tevreden
genoeg om de normale diplomatieke
letrekkingen voort te zetten, hoe
wel de handel heeft geleden.
Het Chinese communisme wordt
lier gepresenteerd als het meest
voortreffelijke alternatief voor het
.Sovjet revisionisme". Uit propagan
distisch oogpunt weet China duide
lijke partij te trekken van de veroor
deling van de Russische inval in
Tsjecho-Slowakije en van de theorie
van de beperkte soevereiniteit, die
de Chinezen omschrijven als „sociaal
imperialisme van de nieuwe tsaren".
Wat de leiders van de landen van
het Warschau-paot ook mogen zeg
gen over vriendschap met de Sov
jet-Unie, het volk vindt waarschijn
lijk dat er meer waarheid en aan
trekkingskracht zit in het argument:
„In geen enkel land buiten China
vindt men een Chinese soldaat".
Ook door haar niet mis te ver
stane openlijke verklaringen dait de
Sovjet-Unie „Roemenië en Joegosla
vië bedreigt", heeft China de Russi
sche leiders in het defensief gedron
gen en als men de wereldopinie als
een bescherming kan beschouwen de
posities van Nicolai Ceaucescu en Tito
verbeterd. China's belangstelling
Boet Tito, die eens door Peking een
revisionist werd genoemd even ver
bazingwekkend als welkom in de
oren klinken.
Alleen de tijd zal de doeltreffend
heid op lange termijn bewijzen van
China's Oosteuropese politiek die
voornamelijk bestaat uit het bena
drukken van de verdeeldheid en „te-
I genstellingen" die door de Sovjet-
Unie zelf geschapen zijn. Op korte
krmijn heeft het waarschijnlijk de
Moeilijkheden vergroot die Rusland
iieeft met communistische partijen
■rit de hele wereld die hun ideolo
gische verbondenheid aan Moskou va
donken hebben.
China hoopt ongetwijfeld dat de
ontevredenheid over de politiek van
det Kremlin zal uitmonden in split
singen binnen deze groepen en in
versterking van de op Peking ge
oriënteerde marxistisch-leninistische
Partijen en organisaties, die Lin Piao
De rechtstreekse Russisch-Chinese
betrekkingen verslechterden aanzien
lijk ten gevolge van het grenscon
flict in maart op het eiland Tsjen-
poa in N.O.-China. Daarbij moet ver
meld worden dat de Sovjet-ambas
sade in Peking niet aangevallen werd
ondanks demonstraties op grote
schaal en ondanks het feit dat de
Chinese ambassade in Moskou door
Russische demonstranten met ste
nen bekogeld werd.
De Chinezen mogen dan in de pers
met vernietigende kritiek op de Sov
jet-Unie komen (de Russische pers
antwoordt in dezelfde stijl) toch zijn
ze schijnbaar vastbesloten om op ab
soluut correcte wijze de diplomatie
ke formaliteiten in de gaten te hou
den.
Een ander voorbeeld hiervan werd
geleverd door de verklaring van de
Chinese regering op 24 mei over de
grensonderhandelingen met de Rus
sen. Daarin stond dat plaats en datum
voor de onderhandelingen bepaald
moesten worden via „normale diplo-
matieke kanalen".
Dit vanwege de verwerping, zoals
die omschreven stond in Lin Piao's
rede, van Kosygins verzoek om op
21 maart per telefoon met de Chinese
leiders te onderhandelen. De „hot line"
tussen Moskou en Peking is nu bui
ten werking, zo er al ooit een heeft
bestaan.
De regeling van grensgeschillen en
ook het wegwerken van de Ameri
kaanse invloed en aanwezigheid uit
Z.O.-Azië, is een oude doelstelling
van de Chinese buitenlandse politiek.
China heeft inderdaad zijn grensge
schillen met al zijn buurlanden opge
lost, behalve met India en Rusland.
Het eerste land werd in de rede van
Lin Piao bedacht met zeer scherpe
kritiek.
(ADVERTENTIE)
speelgoedweekkwartetspel
.gratis bij-f 4.— aan speelgoed
Interessant is dat India door Lin
Piao ook genoemd werd als een van
de negen landen of streken waar re
volutionaire bewegingen vooruitgang
boeken. Acht ervan, India, Zuid-Viet-
nam, Laos, Thailand, Birma, Maleisië,
Indonesië en Japan leven in een po
litieke conflictsituatie met China en
zijn om strategische redenen belang
rijk.
Het andere gebied dat Lin Piao
noemde was Palestina. Het Palestijn
se Bevrijdingsfront heeft een vesti
ging in Peking en de Chinezen hebben
de Arabische landen altijd gesteund
in hun strijd tegen Israël.
Kort na de toespraak van Lin Piao
arriveerde een Syrische militaire de
legatie in Peking voor een officieel
bezoek, naar verluidt om militaire
hulp te vragen. Zo'n verzoek zou
waarschijnlijk een positief antwoord
krijgen omdat het de Chinezen de
kans zou geven twee doelstellingen
te vervullen; het bevorderen van de
revolutionaire oorlog van een volk
(het Palestijnse) en het helpen om
Sovjet-pogingen te verijdelen „om
de Arabische landen onder controle
te krijgen door voordeel te trekken
uit hun moeilijkheden".
De Chinezen zijn overigens nooit
in conflict geraakt door hun con
sequente buitenlandse politiek van
steun en bijstand aan revolutionaire
bewegingen en van stimulering van
wegingen en van stimulering van
vreedzame coëxistentie met landen
met verschillende sociale systemen.
Zo onthield China zich er zelfs
vóór Lin Piao's toespraak van iets
anders dan de blote feiten te geven
van de rellen in Pakistan die leid
den tot het ontslag van president
Ayub Khan. De vriendelijke betrek
kingen met Pakistan werden zelfs
niet geschaad door een vroegere ont
moeting van Ayub Khan met John
son en Kosygin.
Deze opname herinnert aan de moeilijkheden die tussen Nederland
en China ontstonden n.a.v. het incident rond de Chinese lastechniek
Op de fotode lastechnici verlaten de Chinese legatie op weg naar
Schiphol.
de foto. (Voor de eerste keer waren
de echtgenoten van de ambassadeurs
ook uitgenodigd). De enige nieuwe
ambassadeur die er niet bij was, was
die van Oost-Duitsland.
Afghanistan, een ander land dat
vriendschappelijke betrekkingen met
China onderhoudt, vierde onlangs
zijn Nationale Dag met een ontvangst
die werd bijgewoond door Tsjoe en
Lai. De Chinese onderminister van
buitenlandse zaken Li Hsien Nien
zei: „Bijzonder dient benadrukt dat
we elkaar in de betrekkingen tussen
onze twee landen altijd als gelijken
hebben behandeld. Geen van ons legt
zijn wil op aan de ander, noch mengt
een van ons zich in de binnenlandse
aangelegenheden van de ander".
De toespraak, die opnieuw het the
ma van vreedzame coëxistentie be
nadrukte, werd gehouden, terwijl
Kosygin Afghanistan bezocht.
China's betrekkingen met westerse
landen kwamen met enkele uitzonde
ringen op een dood spoor te staan ten
gevolge van de culturele revolutie.
Met de overwinning van de aanhan
gers van Mao Tse Toeng schijnt de
belangstelling voor westerse landen
op het ministerie van buitenlandse
zaken met het oog op erkenning van
China weer te zijn herleefd.
delskamer mocht voor het eerst in
twee jaar de Lentebeurs in Kanton
bijwonen.
Op de eerste mei werd de am
bassadeur van Pakistan, samen met
de nieuwe ambassadeur van Alba
nië, Zweden, Cambodja, Kongo, Tan
zania en Guinee uitgenodigd op de
tribune van Tien An Men voor een
ontmoeting met Mao Tse Toeng, Lin
Piao, Tsjoe en Lai en andere kop-
I stukken en ze gingen broederlijk op
Slechts acht westerse landen hen
ben een ambassadeur of een zaak
gelastigde in Peking: Denemarken,
Finland, Noorwegen, Zweden, Neder
land, Zwitserland, Frankrijk en
Groot-Brittannië.
Zwitserland en de Scandinavische
landen, in het bijzonder Zweden en
Finland, konden hun normale betrek
kingen met China handhaven zelfs
toen de culturele revolutie zich op
zijn hoogtepunt bevond.
Zweden schijnt met zijn strikte neu
traliteit en zijn inspanningen ten be
hoeve van Noord-Vietnam, een be
voorrechte positie in te nemen: de
vroegere Zweedse ambassadeur, Le-
nart Petrie, werd enige weken gele
den vlak voor hij China voor een
andere standplaats verwisselde, uit
genodigd voor een langdurige ont
moeting met Tsjoe en Lai.
Ook de Finnen hebben weinig moei
lijkheden gehad met China, misschien
omdat ook hun grens voor een ge
deelte samenvalt met de Russische.
De Nederlands-Chinese betrekkin
gen werden in 1966 ernstig geschaad
door de dood van een Chinese inge
nieur in Den Haag. Dat had een we
derzijdse uitwijzing van de zaakge
lastigden tot gevolg. Het overlopen
van een Chinese diplomaat in Neder
land vorig jaar was geen positieve
bijdrage aan de betrekkingen tussen
de beide landen, maar niettemin ble
ven ze eerder koel maar correct dan
kribbig.
Zowel de Engelse als de Franse
ambassade waren tijdens de culturele
revolutie een toneel van massale de
monstraties en in 1967 werd het ge
bouw dat de Britse kantoren huisvest
geplunderd. De Engelse diplomaten
werken nu niet meer in het gebouw
van de zaakgelastigde. Naast de deur
staat het geblakerde geraamte van de
voormalige legatie onaangeraakt, om
geven door keurige rijen met prachti
ge bloemen. Daarvoor zorgt de Chi
nese tuinman.
Een overeenkomst over wie de re
paratiekosten van het gebouw moet
betalen, schijnt men in de naaste
toekomst niet te hoeven verwachten.
Waarschijnlijk zal deze gesloten wor
den, voordat de Chinezen zullen zijn
vrijgelaten die bij relletjes in Hong
Kong gevangen genomen zijn. Toch
zijn de betrekkingen tussen China en
Engeland gestadig verbeterd sinas
augustus vorig jaar toen Britse diplo
maten steeds vaker verblijfsvergun
ningen. konden krijgen.
Het 1 ambassadepersoneel kan nu
zonder moeite China in en uit reizen
en de thans in functie zijnde zaakge
lastigde staat ook op de lijst met ge
nodigden voor de 1 oktober en 1 mei
vieringen. Daarnaast is de Brits-Chi-
nese handel met sprongen vooruitge
gaan en heit hoofd van de Britse han-
Nog steeds onopgeloste kwesties
zijn die van de communistische ge
vangenen in Hong Kong, de gevan
genhouding van de correspondent van
het persbureau Reuter, Anthony
Grey, en een aantal Britse burgers
die of gevangen zitten of onder ar
rest staan in China.
De Fransen hebben waarschijnlijk
de grootste ambassadestaf in Peking
Zij hebben serieus geprobeerd De
Gaulles pro-Chinese lijn te volgen,
ondanks een moeilijke periode vorig
jaar toen Peking van ganser harte
de Franse stakers en oproerlingen
prees.
Het vertrek van De Gaulle, dat
de Chinezen misschien hebben hel
pen verhaasten, kan paradoxaal
genoeg tot gevolg hebben dat ae
Franse regering vriendelijker tegen
over de Verenigde Staten komt te
staan.
Het zou ook kunnen uitmonden in
een positiever houding van de men
sen aan de Parijse Quai d'Orsay ten
opzichte van de NATO- En als zo'n
verandering de Sovjet-Unie ervan
zou weerhouden zijn troepensterKte
in Europa te verminderen, zou dit
zeer welkom zijn voor de Chinese mi
litaire strategen. Ondertussen doen
de Fransen druk zaken met het ver
kopen van tarwe (dit jaar 780.000
ton) en machines.
Twee andere westerse landen heb
ben trouwens officiële handelsbureaus
in Peking: Italië en Oostenrijk.
Italië is Canada gevolgd bij de po
gingen om China erkend te krijgen
en mogelijk volgt Oostenrijk bet
voorbeeld. Dat hangt af van het re
sultaat van de Chinees-Canadeese be
sprekingen
Er circuleren geruchten die door
de Russen argwanend hekeken wor
den, dat West-Duitsland opnieuw
overweegt een handelskantoor in Pe
king te openen. Een aantal jaren ge
leden gingen de Westduitsers ook al
in die richting, maar president John
son boorde het idee in gesprekken
met Ludwig Erhard de grond in. Het
is niet toevallig dat West-Duitsland
China's op een na grootste handels
partner is: Japan is de grootste.
De Chinees-Amerikaanse betrekkin
gen zitten nog even hard in de knoop
als twintig jaar geleden. Sommige di
plomaten hier dachten te bespeuren
dat de banden misschien wat aange
haald zouden worden, in het bijzon
der omdat onderhandelingen in fe
bruari j.l. weer op gang zouden zijn
gekomen.
Uitstel van de onderhandelingen
met daarbij president Nixons opmer
kingen over China en zijn vertrou
wen in de mogelijkheid van een Rus-
sisch-Amerikaanse overeenkomst
over een aantal kwesties zoals ont
wapening, maakte een eind aan der
gelijke gedachten.
De activiteiten van de Ameri
kaanse regering bewijzen, voor
zover het de Chinezen betreft,
dat ook zij verder willen gaan
met het omringen van China met
militaire bases en de samenwer
king met de Sovjet-Unie bij de
agressie tegen China willen voort
zetten. De Chinezen hebben de
zelfde beschuldigingen geuit te
gen de regering Johnson en zoals
de rede van Lin Piao aangaf, ze
zien nog steeds geen reden om
over de Amerikaanse politiek in
het Verre Oosten van gedachten
te veranderen.
(Copyright De Stem -
Globe and Mail)
Een oude man, die zijn einde
voelde naderen, riep zijn 3 zoons
by zich. „Ik heb een goed leven
gehad', zei hij. „Ik hen niet hang
om te sterven, zeker niet nu ik
jullie wat kan nalaten. Als ik
heengegaan hen, zul je in de der
de la van het kabinet een kistje
vinden met een som gouds'.
De drie zoons keken hun vader
verwonderd aan, want nooit hadden
ze vermoed dat hij geld of goed had
gespaard.
De zoons pasten hun vader op tot
hel einde.
Toen zij hem begraven hadden,
openden zij de derde lade van het
kabinet. Maar hoe zij ook zochten, er
lag geen kistje en geen goud. „Ach
vader zal wel een beetje van de wijs
geweest zijn, toen hij ons dit zei",
meende de oudste.
„Nee", zei de tweede, „vader heeft
nooit van zijn leven een leugen ver
teld. Al was hij nóg zo zwak en zo
oud, hij zou dit nooit gezegd hebben
als er niet werkelijk geld was ge
weest."
Maar de jongste zei: „Kort en goed,
er is nooit geld geweest, waar zou hij
het vandaan gehaald hebben. Laten
we er niet verder over praten."
De oudste zoon kon de woorden
van zijn vader toch niet vergeten.
Daarom bracht hij een bezoek aan
zijn vaders oude schoolkameraad die
een wijs en welgesteld man was ge
worden, en die zijn vader nog dik
wijls met raad en daad had bijge
staan. Hij legde hem de zaak uit en
vroeg wat hij zou doen.
„Laat mij nadeken", was het ant
woord.
Na een week kregen de drie broers
een uitnodiging van hun vaders vroe
gere schoolkameraad om enkele da
gen bij hem te gast te zijn. De broers
namen dit natuurlijk aan en ver
bleven een week lang als gast in het
rijke huis. Op de zevende avond zei
hun gastheer:
„Ik ga een geschiedenis vertellen.
Aan het slot zal ik vragen wie van
de mensen uit het verhaal het best
gehandeld heeft.
Luister: Er was een een meisje dat
werkte en spaarde voor haar uitzet.
Toen zij eindelijk alles bij elkaar
had, linnengoed en tafelgerei, potten,
pannen, kleren genoeg voor de eerste
jaren en een prachtige bruidsjapon,
was er zelfs nog een aardig duitje
over dat zij als appeltje voor de dorst
in haar beurs ten huwelijk mee kon
brengen. De man met wie zij zou
trouwen, woonde ver weg en hij
stuurde paard en wagen om zijn
bruid af te halen.
Het meisje liet haar kisten en kof
fers opladen en stapte vol blijd
schap in, om haar geluk tegemoet te
rijden. Maar onderweg viel zij ln
handen van drie rovers. „Eindelijk
weer eens een goede vangst", riepen
zij. „We begonnen er al aan te twij
felen of er nog ooit iemand langs
deze weg zou komen, en kijk eens
ran, hier hebben we een bruid met
complete uitzet!" Maar het meisje
barstte in tranen uit. „Jarenlang heb
ik gezwoegd om het geld voor deze
uitzet te verdienen", snikte ze „Laat
mij niet bij mijn bruidegom aanko
men zonder huishoudgeld en zonder
kleren. En niet zonder bruidsjapon!".
Eén rover kreeg al wat medelijden en
het meisje zag het door haar tranen
heen. „Ik zal u mijn beurs met geld
geven, laat mij dan met mijn koffers
en kisten verder reizen", smeekte zij.
Het hart van de medelijdende rover
smolt. En, alsof hij een geboren edel
man was, maakte hij een buiging voor
haar en verklaarde: „Ik neem geen
duit van u aan, maar ik zal u bege
leiden naar het huis van de bruide
gom, zodat u onderweg niets meer
kan gebeuren". Maar zijn twee kor
nuiten vertrouwden hem niet. „On
derweg kan hij haar nóg alles afne
men", dachten zij. „Geef ons de beurs,
dan mag hij u naar huis begelei
den", stelden zij voor. Het meisje gaf
hen het gespaarde geld en zij lieten
haar gaan, vergezeld van de mede-lij
dende rover.
De man begeleidde haar tot dicht
bij haar toekomstig huis en wilde
al terugkeren toen de bruidegom
haar tegemoet reed en vroeg, wie de
ze begeleider was. De bruid vertelde
In de stad staat een agent.
Die schrijft je op als je ondeu
gend bent.
Met een bord staat hij klaar.
Dat betekent stoppen maar.
De auto's stoppen, de fietsen
en brommers.
Hij staat weer klaar.
Dat betekent: verder maar.
En als het 's avonds laat is
Dan gaat hjj naar huis.
Hij zit dan voor de kachel
Weer zalig thuis.
Petra Staal.
Leeghwaterstraat 74
Breda. 8 jaar.
wat haar was overkomen en de rover
wist niet wat hij doen zou, wachten
tot hij een afstraffing zou krijgen, of
rechtsomkeer maken en ervandoor
gaan. De bruidegom was z-o gelukkig
dat zijn bruid geen haar was ge
krenkt, dat hij de rover eenzelfde be
drag geld schonk als de twee andere
rovers in de beurs van het meisje
hadden aangetroffen".
„En nu", zo eindigde de vriend van
de gestorven vader, „nu vraag ik aan
ieder van de drieën: wie heeft het
beste gehandeld?" De oudste zoon
antwoordde: „De bruidegom, want
h(j heeft de goede daad van een slech
te man beloond".
De tweede zoon zei: „Ik denk dat
de rover met het medelijdend hart
het beste handelde. Hij zag af van
rijkdom omdat hij het meisje geen
verdriet wou doen." Maar de jongste
zoon schudde het hoofd: „Ik geloof
dat de twee andere rovers het best
hebben gehandeld. Dat meisje had
haar man toch wel gekregen, en dat
hij rijk genoeg was blijkt wel uit de
beloning die hij geven kon. Nee, die
twee hebben tenminste zonder uit
stel gezorgd het geld te pakken te
krijgen".
Toen keek de oude raadsman van
hun vader de drie zoons aan en zei:
„Ik heb jullie een week lang gade
geslagen en de antwoorden die je nu
gegeven hebt, passen bij de indruk
die ik heb gekregen". En terwijl zijn
blik gevestigd bleef op de jongste,
voegde hij eraan toe: „Jij hebt het
goud dat je vader voor jullie naliet,
gestolen nadat hij erover gesproken
had en nog vóór hij stierf. Nemen
wat je krijgen kunt, is jouw gedach
te."
De jongste zoon, wist dat hij door
zien was en gaf de diefstal toe. Hij
haalde het geld dat hij gestolen en
verborgen had, weer te voorschijn. De
drie broers verdeelden het nu eerlijk
en de twee oudsten vergaven de jong
ste zijn bedrog.
«2,
C 6 25-89
Je ziet hier twaalf plaatjes.
Twee ervan zijn precies het
zelfde.
Kun jij erachter komen wel
ke twee dat zijn?
■apjiazjaq sainard uftz pj na
g jauiuuiK :s! Suissojdo ag
Er was eens een man in Enkhuizen.
En die had erg veel last van muizen.
Er zaten gaten in zijn jas en pet.
's Avonds hoorde hij de muizen nog knagen aan zijn bed.
De man hield het niet uit in Enkhuizen.
en ging verhuizen.
Jaren gingen er voorbij.
Van het huis was niets meer over.
en de muizen liepen weg in een lange rij.
Er staat nu een kasteel en dat heet: Het Muizenhof.
Het is er erg mooi nou en of.
Rob de Vries
Haven 50
Breda
(ADVERTENTIE)
alleen importeur voor nederland
ANDRÉ KERSTENS- TILBURG