China uit op samenwerking met socialistische landen De erfenis van een oude man K, IS ELK PLAATJE ANDERS? Scotch Whisky ROEMENIë EN JOEGOSLAVIë WEER IN DE GRATIE doelstellingen verschil grensconflict welkom India haal gratis de speelgoedweek vakantiespelletjes kinderkrant bij de speelgoed winkel op de foto onopgelost betrekkingen demonstraties geruchten BONZO Een wijs woord VERKEERSAGENT MUIZENSTREKEN (door Colin McCultough) PEKING De afgelopen weken hebben te zien gegeven hoe woorden uit het deel over buitenlandse politiek van vice- ireniier Lin Piao's rede in daden zijn omgezet. Lin Piao hield jeze toespraak in april tot het negende congres van de Chinese Communistische Partij. De rede deed in verschillende hoofd leden de wenkbrauwen fronsen. Toch schijnt het tot dusver voornamelijk een nieuwe uiteenzetting te zijn van de voor naamste doelstellingen zoals die omschreven werden in een loespraak van de minister van buitenlandse zaken Tsjen Yi lot het achtste partijcongres. Volgens Lin Piao zijn drie doel stellingen: 1 het stimuleren van vriend schappelijke betrekkingen, on derlinge samenwerking met so cialistische landen op basis van het proletarisch internationalis me. het ondersteunen en bijstaan van de revolutionaire strijd van alle onderdrukte landen en na ties. 3 het ijveren voor vreedzame co- existentie met landen met ver schillende sociale systemen op basis van vijf principes: wederzijds respect voor terri toriale onschendbaarheid en soevereiniteit, geen onderlinge agressie, geen inmenging in eik aars binnenlandse aangelegen heden, gelijkrechtigdheid tot wederzijds voordeel en het be strijden van de imperialistische politiek van agressie en oorlog. heeft beschreven als „een nieuw opkomende macht met oneindig bre de vooruitzichten". Tijdens het negende partijcongres gaf het persbureau Nieuw-China fe- licitatieboodschappen door van mar- xistisch-leninistische groeperingen die meer dan dertig landen vertegen woordigd. Onder hen bevond zich het „ad hoe Comité van de marxis- tisch-leninistische Partij van de Ver- nigde Staten". Enkele leiders van zulke groepen zoals de Italiaan Os- valdo Pesce en de Australiër E. F. Hille brachten vorig jaar een bezoek aan China; en het is niet ondenkbaar dat de Chinezen als onderdeel van de viering van de twintigste ver jaardag van de republiek een mar- xistisch-leninistische wereldconferen tie zullen houden. Het grote verschil tussen de rede van Lin Piao en die welke Tsjen Yi meer dan tien jaar geleden hield, ligt in de verhouding tot de Sovjet- Unie. Deze heeft op zijn beurt weer China's houding tegenover andere Oosteuropese landen beïnvloed. Over hen schijnt China tevreden genoeg om de normale diplomatieke letrekkingen voort te zetten, hoe wel de handel heeft geleden. Het Chinese communisme wordt lier gepresenteerd als het meest voortreffelijke alternatief voor het .Sovjet revisionisme". Uit propagan distisch oogpunt weet China duide lijke partij te trekken van de veroor deling van de Russische inval in Tsjecho-Slowakije en van de theorie van de beperkte soevereiniteit, die de Chinezen omschrijven als „sociaal imperialisme van de nieuwe tsaren". Wat de leiders van de landen van het Warschau-paot ook mogen zeg gen over vriendschap met de Sov jet-Unie, het volk vindt waarschijn lijk dat er meer waarheid en aan trekkingskracht zit in het argument: „In geen enkel land buiten China vindt men een Chinese soldaat". Ook door haar niet mis te ver stane openlijke verklaringen dait de Sovjet-Unie „Roemenië en Joegosla vië bedreigt", heeft China de Russi sche leiders in het defensief gedron gen en als men de wereldopinie als een bescherming kan beschouwen de posities van Nicolai Ceaucescu en Tito verbeterd. China's belangstelling Boet Tito, die eens door Peking een revisionist werd genoemd even ver bazingwekkend als welkom in de oren klinken. Alleen de tijd zal de doeltreffend heid op lange termijn bewijzen van China's Oosteuropese politiek die voornamelijk bestaat uit het bena drukken van de verdeeldheid en „te- I genstellingen" die door de Sovjet- Unie zelf geschapen zijn. Op korte krmijn heeft het waarschijnlijk de Moeilijkheden vergroot die Rusland iieeft met communistische partijen ■rit de hele wereld die hun ideolo gische verbondenheid aan Moskou va donken hebben. China hoopt ongetwijfeld dat de ontevredenheid over de politiek van det Kremlin zal uitmonden in split singen binnen deze groepen en in versterking van de op Peking ge oriënteerde marxistisch-leninistische Partijen en organisaties, die Lin Piao De rechtstreekse Russisch-Chinese betrekkingen verslechterden aanzien lijk ten gevolge van het grenscon flict in maart op het eiland Tsjen- poa in N.O.-China. Daarbij moet ver meld worden dat de Sovjet-ambas sade in Peking niet aangevallen werd ondanks demonstraties op grote schaal en ondanks het feit dat de Chinese ambassade in Moskou door Russische demonstranten met ste nen bekogeld werd. De Chinezen mogen dan in de pers met vernietigende kritiek op de Sov jet-Unie komen (de Russische pers antwoordt in dezelfde stijl) toch zijn ze schijnbaar vastbesloten om op ab soluut correcte wijze de diplomatie ke formaliteiten in de gaten te hou den. Een ander voorbeeld hiervan werd geleverd door de verklaring van de Chinese regering op 24 mei over de grensonderhandelingen met de Rus sen. Daarin stond dat plaats en datum voor de onderhandelingen bepaald moesten worden via „normale diplo- matieke kanalen". Dit vanwege de verwerping, zoals die omschreven stond in Lin Piao's rede, van Kosygins verzoek om op 21 maart per telefoon met de Chinese leiders te onderhandelen. De „hot line" tussen Moskou en Peking is nu bui ten werking, zo er al ooit een heeft bestaan. De regeling van grensgeschillen en ook het wegwerken van de Ameri kaanse invloed en aanwezigheid uit Z.O.-Azië, is een oude doelstelling van de Chinese buitenlandse politiek. China heeft inderdaad zijn grensge schillen met al zijn buurlanden opge lost, behalve met India en Rusland. Het eerste land werd in de rede van Lin Piao bedacht met zeer scherpe kritiek. (ADVERTENTIE) speelgoedweekkwartetspel .gratis bij-f 4.— aan speelgoed Interessant is dat India door Lin Piao ook genoemd werd als een van de negen landen of streken waar re volutionaire bewegingen vooruitgang boeken. Acht ervan, India, Zuid-Viet- nam, Laos, Thailand, Birma, Maleisië, Indonesië en Japan leven in een po litieke conflictsituatie met China en zijn om strategische redenen belang rijk. Het andere gebied dat Lin Piao noemde was Palestina. Het Palestijn se Bevrijdingsfront heeft een vesti ging in Peking en de Chinezen hebben de Arabische landen altijd gesteund in hun strijd tegen Israël. Kort na de toespraak van Lin Piao arriveerde een Syrische militaire de legatie in Peking voor een officieel bezoek, naar verluidt om militaire hulp te vragen. Zo'n verzoek zou waarschijnlijk een positief antwoord krijgen omdat het de Chinezen de kans zou geven twee doelstellingen te vervullen; het bevorderen van de revolutionaire oorlog van een volk (het Palestijnse) en het helpen om Sovjet-pogingen te verijdelen „om de Arabische landen onder controle te krijgen door voordeel te trekken uit hun moeilijkheden". De Chinezen zijn overigens nooit in conflict geraakt door hun con sequente buitenlandse politiek van steun en bijstand aan revolutionaire bewegingen en van stimulering van wegingen en van stimulering van vreedzame coëxistentie met landen met verschillende sociale systemen. Zo onthield China zich er zelfs vóór Lin Piao's toespraak van iets anders dan de blote feiten te geven van de rellen in Pakistan die leid den tot het ontslag van president Ayub Khan. De vriendelijke betrek kingen met Pakistan werden zelfs niet geschaad door een vroegere ont moeting van Ayub Khan met John son en Kosygin. Deze opname herinnert aan de moeilijkheden die tussen Nederland en China ontstonden n.a.v. het incident rond de Chinese lastechniek Op de fotode lastechnici verlaten de Chinese legatie op weg naar Schiphol. de foto. (Voor de eerste keer waren de echtgenoten van de ambassadeurs ook uitgenodigd). De enige nieuwe ambassadeur die er niet bij was, was die van Oost-Duitsland. Afghanistan, een ander land dat vriendschappelijke betrekkingen met China onderhoudt, vierde onlangs zijn Nationale Dag met een ontvangst die werd bijgewoond door Tsjoe en Lai. De Chinese onderminister van buitenlandse zaken Li Hsien Nien zei: „Bijzonder dient benadrukt dat we elkaar in de betrekkingen tussen onze twee landen altijd als gelijken hebben behandeld. Geen van ons legt zijn wil op aan de ander, noch mengt een van ons zich in de binnenlandse aangelegenheden van de ander". De toespraak, die opnieuw het the ma van vreedzame coëxistentie be nadrukte, werd gehouden, terwijl Kosygin Afghanistan bezocht. China's betrekkingen met westerse landen kwamen met enkele uitzonde ringen op een dood spoor te staan ten gevolge van de culturele revolutie. Met de overwinning van de aanhan gers van Mao Tse Toeng schijnt de belangstelling voor westerse landen op het ministerie van buitenlandse zaken met het oog op erkenning van China weer te zijn herleefd. delskamer mocht voor het eerst in twee jaar de Lentebeurs in Kanton bijwonen. Op de eerste mei werd de am bassadeur van Pakistan, samen met de nieuwe ambassadeur van Alba nië, Zweden, Cambodja, Kongo, Tan zania en Guinee uitgenodigd op de tribune van Tien An Men voor een ontmoeting met Mao Tse Toeng, Lin Piao, Tsjoe en Lai en andere kop- I stukken en ze gingen broederlijk op Slechts acht westerse landen hen ben een ambassadeur of een zaak gelastigde in Peking: Denemarken, Finland, Noorwegen, Zweden, Neder land, Zwitserland, Frankrijk en Groot-Brittannië. Zwitserland en de Scandinavische landen, in het bijzonder Zweden en Finland, konden hun normale betrek kingen met China handhaven zelfs toen de culturele revolutie zich op zijn hoogtepunt bevond. Zweden schijnt met zijn strikte neu traliteit en zijn inspanningen ten be hoeve van Noord-Vietnam, een be voorrechte positie in te nemen: de vroegere Zweedse ambassadeur, Le- nart Petrie, werd enige weken gele den vlak voor hij China voor een andere standplaats verwisselde, uit genodigd voor een langdurige ont moeting met Tsjoe en Lai. Ook de Finnen hebben weinig moei lijkheden gehad met China, misschien omdat ook hun grens voor een ge deelte samenvalt met de Russische. De Nederlands-Chinese betrekkin gen werden in 1966 ernstig geschaad door de dood van een Chinese inge nieur in Den Haag. Dat had een we derzijdse uitwijzing van de zaakge lastigden tot gevolg. Het overlopen van een Chinese diplomaat in Neder land vorig jaar was geen positieve bijdrage aan de betrekkingen tussen de beide landen, maar niettemin ble ven ze eerder koel maar correct dan kribbig. Zowel de Engelse als de Franse ambassade waren tijdens de culturele revolutie een toneel van massale de monstraties en in 1967 werd het ge bouw dat de Britse kantoren huisvest geplunderd. De Engelse diplomaten werken nu niet meer in het gebouw van de zaakgelastigde. Naast de deur staat het geblakerde geraamte van de voormalige legatie onaangeraakt, om geven door keurige rijen met prachti ge bloemen. Daarvoor zorgt de Chi nese tuinman. Een overeenkomst over wie de re paratiekosten van het gebouw moet betalen, schijnt men in de naaste toekomst niet te hoeven verwachten. Waarschijnlijk zal deze gesloten wor den, voordat de Chinezen zullen zijn vrijgelaten die bij relletjes in Hong Kong gevangen genomen zijn. Toch zijn de betrekkingen tussen China en Engeland gestadig verbeterd sinas augustus vorig jaar toen Britse diplo maten steeds vaker verblijfsvergun ningen. konden krijgen. Het 1 ambassadepersoneel kan nu zonder moeite China in en uit reizen en de thans in functie zijnde zaakge lastigde staat ook op de lijst met ge nodigden voor de 1 oktober en 1 mei vieringen. Daarnaast is de Brits-Chi- nese handel met sprongen vooruitge gaan en heit hoofd van de Britse han- Nog steeds onopgeloste kwesties zijn die van de communistische ge vangenen in Hong Kong, de gevan genhouding van de correspondent van het persbureau Reuter, Anthony Grey, en een aantal Britse burgers die of gevangen zitten of onder ar rest staan in China. De Fransen hebben waarschijnlijk de grootste ambassadestaf in Peking Zij hebben serieus geprobeerd De Gaulles pro-Chinese lijn te volgen, ondanks een moeilijke periode vorig jaar toen Peking van ganser harte de Franse stakers en oproerlingen prees. Het vertrek van De Gaulle, dat de Chinezen misschien hebben hel pen verhaasten, kan paradoxaal genoeg tot gevolg hebben dat ae Franse regering vriendelijker tegen over de Verenigde Staten komt te staan. Het zou ook kunnen uitmonden in een positiever houding van de men sen aan de Parijse Quai d'Orsay ten opzichte van de NATO- En als zo'n verandering de Sovjet-Unie ervan zou weerhouden zijn troepensterKte in Europa te verminderen, zou dit zeer welkom zijn voor de Chinese mi litaire strategen. Ondertussen doen de Fransen druk zaken met het ver kopen van tarwe (dit jaar 780.000 ton) en machines. Twee andere westerse landen heb ben trouwens officiële handelsbureaus in Peking: Italië en Oostenrijk. Italië is Canada gevolgd bij de po gingen om China erkend te krijgen en mogelijk volgt Oostenrijk bet voorbeeld. Dat hangt af van het re sultaat van de Chinees-Canadeese be sprekingen Er circuleren geruchten die door de Russen argwanend hekeken wor den, dat West-Duitsland opnieuw overweegt een handelskantoor in Pe king te openen. Een aantal jaren ge leden gingen de Westduitsers ook al in die richting, maar president John son boorde het idee in gesprekken met Ludwig Erhard de grond in. Het is niet toevallig dat West-Duitsland China's op een na grootste handels partner is: Japan is de grootste. De Chinees-Amerikaanse betrekkin gen zitten nog even hard in de knoop als twintig jaar geleden. Sommige di plomaten hier dachten te bespeuren dat de banden misschien wat aange haald zouden worden, in het bijzon der omdat onderhandelingen in fe bruari j.l. weer op gang zouden zijn gekomen. Uitstel van de onderhandelingen met daarbij president Nixons opmer kingen over China en zijn vertrou wen in de mogelijkheid van een Rus- sisch-Amerikaanse overeenkomst over een aantal kwesties zoals ont wapening, maakte een eind aan der gelijke gedachten. De activiteiten van de Ameri kaanse regering bewijzen, voor zover het de Chinezen betreft, dat ook zij verder willen gaan met het omringen van China met militaire bases en de samenwer king met de Sovjet-Unie bij de agressie tegen China willen voort zetten. De Chinezen hebben de zelfde beschuldigingen geuit te gen de regering Johnson en zoals de rede van Lin Piao aangaf, ze zien nog steeds geen reden om over de Amerikaanse politiek in het Verre Oosten van gedachten te veranderen. (Copyright De Stem - Globe and Mail) Een oude man, die zijn einde voelde naderen, riep zijn 3 zoons by zich. „Ik heb een goed leven gehad', zei hij. „Ik hen niet hang om te sterven, zeker niet nu ik jullie wat kan nalaten. Als ik heengegaan hen, zul je in de der de la van het kabinet een kistje vinden met een som gouds'. De drie zoons keken hun vader verwonderd aan, want nooit hadden ze vermoed dat hij geld of goed had gespaard. De zoons pasten hun vader op tot hel einde. Toen zij hem begraven hadden, openden zij de derde lade van het kabinet. Maar hoe zij ook zochten, er lag geen kistje en geen goud. „Ach vader zal wel een beetje van de wijs geweest zijn, toen hij ons dit zei", meende de oudste. „Nee", zei de tweede, „vader heeft nooit van zijn leven een leugen ver teld. Al was hij nóg zo zwak en zo oud, hij zou dit nooit gezegd hebben als er niet werkelijk geld was ge weest." Maar de jongste zei: „Kort en goed, er is nooit geld geweest, waar zou hij het vandaan gehaald hebben. Laten we er niet verder over praten." De oudste zoon kon de woorden van zijn vader toch niet vergeten. Daarom bracht hij een bezoek aan zijn vaders oude schoolkameraad die een wijs en welgesteld man was ge worden, en die zijn vader nog dik wijls met raad en daad had bijge staan. Hij legde hem de zaak uit en vroeg wat hij zou doen. „Laat mij nadeken", was het ant woord. Na een week kregen de drie broers een uitnodiging van hun vaders vroe gere schoolkameraad om enkele da gen bij hem te gast te zijn. De broers namen dit natuurlijk aan en ver bleven een week lang als gast in het rijke huis. Op de zevende avond zei hun gastheer: „Ik ga een geschiedenis vertellen. Aan het slot zal ik vragen wie van de mensen uit het verhaal het best gehandeld heeft. Luister: Er was een een meisje dat werkte en spaarde voor haar uitzet. Toen zij eindelijk alles bij elkaar had, linnengoed en tafelgerei, potten, pannen, kleren genoeg voor de eerste jaren en een prachtige bruidsjapon, was er zelfs nog een aardig duitje over dat zij als appeltje voor de dorst in haar beurs ten huwelijk mee kon brengen. De man met wie zij zou trouwen, woonde ver weg en hij stuurde paard en wagen om zijn bruid af te halen. Het meisje liet haar kisten en kof fers opladen en stapte vol blijd schap in, om haar geluk tegemoet te rijden. Maar onderweg viel zij ln handen van drie rovers. „Eindelijk weer eens een goede vangst", riepen zij. „We begonnen er al aan te twij felen of er nog ooit iemand langs deze weg zou komen, en kijk eens ran, hier hebben we een bruid met complete uitzet!" Maar het meisje barstte in tranen uit. „Jarenlang heb ik gezwoegd om het geld voor deze uitzet te verdienen", snikte ze „Laat mij niet bij mijn bruidegom aanko men zonder huishoudgeld en zonder kleren. En niet zonder bruidsjapon!". Eén rover kreeg al wat medelijden en het meisje zag het door haar tranen heen. „Ik zal u mijn beurs met geld geven, laat mij dan met mijn koffers en kisten verder reizen", smeekte zij. Het hart van de medelijdende rover smolt. En, alsof hij een geboren edel man was, maakte hij een buiging voor haar en verklaarde: „Ik neem geen duit van u aan, maar ik zal u bege leiden naar het huis van de bruide gom, zodat u onderweg niets meer kan gebeuren". Maar zijn twee kor nuiten vertrouwden hem niet. „On derweg kan hij haar nóg alles afne men", dachten zij. „Geef ons de beurs, dan mag hij u naar huis begelei den", stelden zij voor. Het meisje gaf hen het gespaarde geld en zij lieten haar gaan, vergezeld van de mede-lij dende rover. De man begeleidde haar tot dicht bij haar toekomstig huis en wilde al terugkeren toen de bruidegom haar tegemoet reed en vroeg, wie de ze begeleider was. De bruid vertelde In de stad staat een agent. Die schrijft je op als je ondeu gend bent. Met een bord staat hij klaar. Dat betekent stoppen maar. De auto's stoppen, de fietsen en brommers. Hij staat weer klaar. Dat betekent: verder maar. En als het 's avonds laat is Dan gaat hjj naar huis. Hij zit dan voor de kachel Weer zalig thuis. Petra Staal. Leeghwaterstraat 74 Breda. 8 jaar. wat haar was overkomen en de rover wist niet wat hij doen zou, wachten tot hij een afstraffing zou krijgen, of rechtsomkeer maken en ervandoor gaan. De bruidegom was z-o gelukkig dat zijn bruid geen haar was ge krenkt, dat hij de rover eenzelfde be drag geld schonk als de twee andere rovers in de beurs van het meisje hadden aangetroffen". „En nu", zo eindigde de vriend van de gestorven vader, „nu vraag ik aan ieder van de drieën: wie heeft het beste gehandeld?" De oudste zoon antwoordde: „De bruidegom, want h(j heeft de goede daad van een slech te man beloond". De tweede zoon zei: „Ik denk dat de rover met het medelijdend hart het beste handelde. Hij zag af van rijkdom omdat hij het meisje geen verdriet wou doen." Maar de jongste zoon schudde het hoofd: „Ik geloof dat de twee andere rovers het best hebben gehandeld. Dat meisje had haar man toch wel gekregen, en dat hij rijk genoeg was blijkt wel uit de beloning die hij geven kon. Nee, die twee hebben tenminste zonder uit stel gezorgd het geld te pakken te krijgen". Toen keek de oude raadsman van hun vader de drie zoons aan en zei: „Ik heb jullie een week lang gade geslagen en de antwoorden die je nu gegeven hebt, passen bij de indruk die ik heb gekregen". En terwijl zijn blik gevestigd bleef op de jongste, voegde hij eraan toe: „Jij hebt het goud dat je vader voor jullie naliet, gestolen nadat hij erover gesproken had en nog vóór hij stierf. Nemen wat je krijgen kunt, is jouw gedach te." De jongste zoon, wist dat hij door zien was en gaf de diefstal toe. Hij haalde het geld dat hij gestolen en verborgen had, weer te voorschijn. De drie broers verdeelden het nu eerlijk en de twee oudsten vergaven de jong ste zijn bedrog. «2, C 6 25-89 Je ziet hier twaalf plaatjes. Twee ervan zijn precies het zelfde. Kun jij erachter komen wel ke twee dat zijn? ■apjiazjaq sainard uftz pj na g jauiuuiK :s! Suissojdo ag Er was eens een man in Enkhuizen. En die had erg veel last van muizen. Er zaten gaten in zijn jas en pet. 's Avonds hoorde hij de muizen nog knagen aan zijn bed. De man hield het niet uit in Enkhuizen. en ging verhuizen. Jaren gingen er voorbij. Van het huis was niets meer over. en de muizen liepen weg in een lange rij. Er staat nu een kasteel en dat heet: Het Muizenhof. Het is er erg mooi nou en of. Rob de Vries Haven 50 Breda (ADVERTENTIE) alleen importeur voor nederland ANDRÉ KERSTENS- TILBURG

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1969 | | pagina 13