ORGEL
MEER INTERESSE BIJ DE JEUGD
VAN LEEST EN DE DRIJFKRACHT
leboren
4
z3
naatschap
MR. J. MICROS NAAR AANLEIDING VAN
AMATEUR-TONEELDAG 1969 TE EINDHOVEN:
"WIJ spreken allemaal over vor
ming, maar im de dorpen zijn
de mensen nog het meest gesteld
op het ouderwetse stuk met een
traan. Moet je dat niet zo laten?"
vraagt Michels zich af. Toch ziet
NEE' financieel, is het allemaal
niet zo best. We moeten tijden
wachten op de subsidies van de
provincies (ja, ja.de begrotingen
waren wèl klaar, maar intern
schijnt het bij de provincie orga
nisatorisch niet allemaal zo snel
te kunnen). Daarnaast subsidieert
het Nederlands Centrum ons weer.
CRM subsidieert het Centrum.
CRM en provincie werken langs
elkaar heen. Dat moet allemaal
weer uitgezocht worden etc. Toch
moet ik zeggen, dat we over de
provincie niet te klagen hebben
JyJOGMAALS het Landjuweel. In
het Globetheater te Eindho
ven speelden de beste groepen uit
Zeeland, Brabant en Limburg En
17
DE STEM VAN ZATERDAG 31 MEI 1969
17
I moet je 17 zijn en liefst
na hebben. Je wordt in-
et een bruto salaris van
ld.
toch een beetje een ge
er, je kunt nooit weten.
Ivang ik schriftelijk uit-
fjichtingen over de oplei-
I het Staatsdiploma Zie-
■t* B.
|men
man/vrouw
(Amsterdam
jRotterdam
|Der» Haag
lAlmelo
^mersfoort
Be Verwijk
JBreda
(Eindhoven
(Enschede
Gouda
Groningen'
Haarlem
Heerlen
Hilversum
Leeuwarden
Middelburg
Zwolle
Brussel
nap is een ondeme-
Ivesfigingen, met een
ie-afdeling.
'M
ifgeschoven posted/
Ie gegevens moeien
nodig zijn: de ge-
'rijfsekonomisch ad-
n public accountant
idrang, is de funk!ie
iijke tussenfase. Af-
praktische ervaring/
leg en geambieerd
■ld in welke richting
unen deze carrière-
opleidingen en onzo
pieidingen.
|jnktie dienen te fcè-f
over een zodanig®
vlotte inpassing in
dienen in het bezit
studeren voor SPD/
llgen.
sollicitatie te rich'
i
L'.M. van den Heuvel
ond: 01600-34190)
i.v. H.C. Verhagen,
i 040 - 434617)
Ind: 01180 5266)1
in de andere kanto-
[ariaat, Heemraads-
'880, tst. 25.
Vraag honderd
uit Breda en wi
omgeving wie de
organi^^H
Kerk ii?0t 4i
hoogte zi|n
naam van Jaap Hillen
En zij die ook maar
een beetje muzikaal
inzicht hebben, zullen
er prompt aan
toevoegen dat Jaap
Hillen een voortreffelijk
musicus is, die zijn
vak als kerkorganist
uitstekend verstaat.
De ingebruikname van
het gerestaureerde
orgel lijkt een goede
gelegenheid om Jaap
Hillen eens uit de
schaduw van de toren
te halen. De man, die
ook vele uren heeft
gestoken in het
adviseurschap bij de
heropbouw van dit
orgel-
In de serie orgelconcerten ('s avonds) kunt u noteren: 12 juni: Albert
de Klerk; 26 juni: Tijn van Eijk; 4 juli: Anton Heilier; 18 juli: Simon
C. Jansen; 1 augustus: Koos Bons; 21 augustus: Heinz Wunderlich;
5 september: Gaston Litaize;
Als middagpauze-concerten tijdens de Torenfeesten (van 12.30-13.30
uur): 2 juni: Jos Wielakker; 4 juni: Jan van de Berg; 9 juni: Tijn van
Eijk; 11 juni: Jaap Hillen; 16 juni: Gert Oost; 18 juni: Bien Jiskoot;
23 juni: Maurice Pirenne en 25 juni: Jan Bogaarts.
j?rg eenvoudig is het niet om met
Hillen een afspraak te maken.
Niet dat hij dit niet graag doet, in
tegendeel, hij is volkomen in de
ban van dit geweldige werk, maar
het ontbreekt hem gewoon aan tijd.
Er rest dan ook weinig anders dan
de afspraak vast te leggen op zon
dagavond om 11 uur. Bij het bin
nenkomen in zijn kamer wordt
veel duidelijk. Op de tafel liggen
opengeslagen partituren naast brie
ven van de orgelcommissie. Daar
tussenin nog een stapel orkestpar
tijen en wat aantekeningen over de
solfège-lessen die volgende week
weer door hem gegeven worden
aan de Utrechtse universiteit, waar
bij sinds enige jaren als cantor
werkzaam is. Er volgt een korte
opsomming van wat er de 'komende
veertien dagen staat te gebeuren.
Bij drie grote koorconcerten met
orkest en de daaraan verbonden
repetities zal hij weer in. de huid
van een dirigent moeten kruipen
en zijn intenties af moeten dwin
gen van al die medewerkenden.
Dat zijn leden van het Gelderse en
van het Utrechts symfonie-orkest
van het Toonkunstkoor Arnhem,
van het Utrechts studentenkoor en
-orkest. Hij moet ervoor naar Den
Haag, Arnhem, Utrecht en naar
Gent.
[}at brengt ons dan meteen op de
essentiële vraag, hoe de orga
nist en de dirigent in hem met elk
aar in vriendschap leven of in con
flict zijn.
Jaap Hillen gaat er eens rustig
voor zitten en maakt van zijn hart
geen moordkuil.
„Och, de dingen zijn nu eenmaal
zo gegaan. Ik ben in 1940 naar het
conservatorium in Utrecht gegaan.
Dat lag in de lijn. Ik woonde in
Vleuten, waar ik mijn jeugd door
bracht. Het grootste deel tenmin
ste, want mijn geboorteplaats is
Tampico in Mexico, maar daaraan
heb ik geen herinneringen meer.
Mijn eerste orgellessen kreeg ik
van Simon C. Jansen, die in de Ne
derlandse muziekkringen ook als
organist en koordirigent een goede
naam heeft. Op het conservatorium
studeerde ik in 1946 af voor orgel
en een jaar later voor koordirectie.
Erg vast stond het nog niet voor
mij, waar ik het zwaartepunt zou
gaan leggen. Dan kan een tijdelijke
baan of een sollicitatie op de grote
gok ineens een bepaalde richting
geven". Uiteindelijk zijn het voor
Jaap Hillen twee van dergelijke
gebeurtenissen geweest, die zijn
levensloop gingen bepalen. In De
Bilt kwam hij voor een klein koor
te staan, waarmee hij regelmatig in
kerkdiensten cantates van Bach
kreeg uit te voeren. In Breda kwam
in dezelfde tijd de organisten,plaats
van de Grote Kerk open.
„Ik solliciteerde met geen en
kele illusie en moest met nog en
kele kandidaten een proefspel ma
ken. Bijna tot mijn schrik kwam
ik als beste uit de bus en och, dan
neem je een besluit. Van mijn
voorganger Piet Post nam ik dus
de plaats op de orgelbank over en
tevens de directie van de Chris
telijke Oratoriumvereniging. Mijn
lot was daarmee beschoren. Direc
tielessenaar en orgelbank bleken
helemaal niet strijdig met elkaar
en op beide gebieden ben ik tot
1955 hard aan het werk geweest
om een goede muzikale werkkring
op te bouwen."
„Het jaar 1955 was eigenlijk wel
een beetje een keerpunt in
mijn leven. Het orgel dat tot die
tijd ingebouwd was geweest in het
tussenschot van de Grote Kerk
verdween, toen dat tussenschot
werd verwijderd. In een van de
transepten werd een noodorgel ge
plaatst. Daar dit echter te weinig
mogelijkheden bood, konden de or
gelconcerten geen doorgang meer
vinden en daarmee ging voor mij
ook veel van de zin voor de orgel
studie over. Daar komt bij dat ik
een paar jaar later de dopivvelert
begeerde plaats van dir!|®t" van
het Utrechts Studenten "Koör en
Orkest mocht overnemen van Hans
Brandts Buys, die plotseling over
leden was. Ik heb toen enige jaren
ook noodgedwongen het zwaarte
punt gelegd op mijn dirigenten
functie en heb in die periode een
grote ervaring opgedaan".
Jaap Hillen kan moeilijk zelf er
aan toevoegen, dat bij die ervaring
ook een duidelijke rijping heeft
plaatsgevonden, die hem ondertus
sen gemaakt heeft tot een koordi
rigent, die in heel Nederland res
pect afdwingt om zijn dóór en dóór
muzikale interpretaties van vele
werken uit het koorrepertoire. Bij
de beroepsorkesten is hij een graag
geziene gastdirigent. De Kurt Tho
mascursus, een zomercursus voor
jonge koordirigenten die jaarlijks
in Scheveningen gehouden wordt,
heeft in Hillen ook een bekwaam
leider gevonden. Hij kan daar zijn
uitgebreide koor- en orkestervaring
opgedaan in Middelburg, Arnhem,
Breda, Utrecht, Scheveningen en
noem maar op, overdragen aan een
jongere generatie.
„]_angzamerhand ben ik weer tot
mijn oude liefde terugge
keerd. Daarin werd ik vooral ge
stimuleerd door het feit dat ik eni
ge jaren terug het verzoek kreeg,
het adviseurschap over de restau
ratie van het orgel te aanvaarden.
Samen met Dr. M. A. Verate één
van onze beste Nederlandse orgel-
deskundigen zijn we toen aan het
plannen maken gegaan. Over die
herbouw alleen al is een heel boek
te schrijven". Met het vorderen
van de restauratie heeft de „orgel
virus" weer totaal bezit genomen
van deze musicus, die praktisch
al zijn werk in het midden van het
land heeft, maar in dit orgel zoveel
toekomst ziet, dat hij de orgel-
plaats in Breda beslist niet graag
zou laten schieten. „Daar komt
trouwens bij dait ik Breda en om
geving geweldig fijn vind, even
als mijn vrouw en kinderen, maar
het orgel is toch wel de grootste
trekpleister".
Qns gesprek wordt even onder
broken door de binnenkomst
van Daan Hillen, de oudste onlangs
getrouwde zoon die een huis ver
der in de Prins Alexanderlaan
woont. Daan is tot nu toe de enige
uit het gezin Hillen die evenals
zijn vader muziek als vak heeft ge
kozen. Hij studeert hobo aan het
Tilburgse conservatorium.
„Hebben je kinderen veel over
genomen van jouw heftige interes
se voor het orgel?"
„Nou, niet in die mate. Ze steken
er zelfs weieens de draak mee
wanneer ik vrienden of kennissen
probeer mee te tremen naar het or-
In zijn kleine werkplaats te Lage-Zwaluwe werkt Niek van Leest stoer
door aan zijn ideaal van „beeldhouwer" (al vindt hij het zelf nogal een
groot woord voor dit stadium van zijn ontwikkeling). Toch blijven de
opdrachten zo af een toe binnenkomen. En tussen zijn werk van houtsnij
den voor antiquairs door („je moet ook de kost verdienen voor vrouw en
kinderen") kapt hij in steen en modelleert hij in klei. Nadat een plastiek
voor een bankgebouw in zijn woonplaats was voltooid en goed bevonden,
volgde al snel een volgende opdracht voor een plastiek in een nieuw bank
gebouw in 's-Gravenmoer. Hij heeft dit gekapt in zandsteen. Hij is er blij
mee. „Ik heb het nu anders kunnen proberen. Ben strakker gaan werken".
Met de gulden als drijfkracht in het midden worden iand-tuinbouw, han
del, koopvaardij, industrie kortom het hele economische leven op
gang gehouden. Hij heeft het zelf bedacht, nadat hij aan gegevens uit de
bijbel (zeven vette en magere jaren e.d.) onvoldoende houvast vond voor
een eigentijds symbool. Het is een zeer acceptabeïe plastiek geworden,
waar men in 's-Gravenmoer blij mee is. Inmiddels heeft het hoofdbestuur
van deze bank te Utrecht hem gevraagd om een eigentijds symbool te be
denken voor de gehele instelling. Een ander feit, waar hij zich over ver-
heugd, is het „touwtrekken" om zijn ontwerp voor een groot beeld, dat
de watersnood reliëf geeft, zoals die zich in deze streek afgespeeld heeft.
Toen men in Lage-Zwaluwe hoorde dat Made-Drimmelen interesse had
voor dit beeld, is er in Lage-Zwaluwe een actiegroep ontstaan, die tracht
de nodige gelden bijeen te brengen om dit beeld voor de plaats te behou
den. Van Leest laclit er blij verlegen onder, want hij vindt het geen gek
resultaat voor een man, die enkele jaren geleden nog als metselaar op de
steigers stond. En dat is het ook niet. H.E.
gej om het ze te laten horen en
zien. Maar in feite zijn ze, geloof
ik, toch wel trots dat hum vader
met deze restauratie bespeler is
geworden van één van de drie
grootste orgels van Nederland".
Jaap Hillen noemt dan Kampen
en Zwolle als plaatsen waar in
strumenten sta,am van gelijke om
vang. Ook orgels met vier klavie
ren, waarbij dus eigenlijk sprake
is van vier orgels, die allemaal
in eenzelfde geheel zijn ingebouwd
en ieder hun eigen toetsenbord en
hun eigen karakteristieke regis
tratiemogelijkheden hebben. Be
halve, dat een dergelijk instru
ment natuurlijk een krachtige
klank kan opleveren, zijn er van
zelfsprekend ook enorm veel
klankkleurcombinaties mogelijk.
Het orgel heeft bovendien een ge
heel zelfstandig pedaal, dat twee
en een half octaaf bevat en in
feite dus nog een vijfde eenheid
in dit instrument vormt.
^an de muur hangt een af
beelding van het koninklijk in
strument zoals het nu, na de be
kwame restauratie en uitbreiding
door de fa. Flentrop, zijn nieuwe
uiterlijk heeft gekregen. De hoge
kerkwand aan de torenzijde wordt
bijna geheel in beslag genomen
door de orgelkast waarin duidelijk
het rugwerk, het hoofdwerk en de
pedaaltorens zijn te herkennen.
„Op de kleur die de orgelkast
heeft gekregen is nogal wat kri
tiek gekomen", zegt Jaap Hillen,
„maar ik geloof dat als de beel
dengroepen en het lofwerk een
maal aangebracht zijn die kritiek
veel minder zal zijn".
V^/el heel belangrijk is dan de
vraag hoe Jaap Hillen de toe
komst van dit orgel en zijn toe
komst als organist op dit instru
ment ziet.
„Tragisch is eigenlijk wel dat bij
na gelijktijdig met het klaarko
men van de restauratie een be
sluit van de kerkeraad is afgeko
men, dat in de Grote Kerk geen
regelmatige kerkdiensten meer ge
houden zullen worden. Van weke
lijks gebruik in kerkdiensten zal
dan ook geen sprake zijn. We zien
wel veel mogelijkheden in oecume
nische diensten en kerkdiensten
voor toeristen; ook geloof ik dat
we met dit orgel in Breda tot een
orgelcentrum kunnen komen voor
heel Zuid-Nederland. Ik denk aan
orgelconcour s en of aan een orgel -
week, waarin we vooraanstaande
organisten van binnen- en buiten
land li innen uitnodigen. Het blijkt
inmiddels dat met het laatste al
een begin gemaakt is, want Jaap
Hillen overhandigt mij een folder
waarin we de namen zien van een
aantal organisten van formaat die
deze zomer concerten zullen ver
zorgen op het orgel in de Grote
Kerk. Er staan namen op als An
ton Heiller, Gaston Litaize, Simon
C. Jansen, Fritz Wunderlich en
Tijn van Eijk.
„Ik vind het niet bezwaarlijk dat
bij deze orgelconcerten geen solis
ten zullen optreden, die instrumen
taal of vocaal bij deze uitvoerin
gen voor wat variatie zorgen. We
willen juist het volle pond van de
belangstelling richten op dit ge
weldig instrument. Bovendien wil
len we geen concurrentie bedrij-
van ten opzichte van de orgelserie
in de Sacramentskerk, waar men
wél regelmatig tijdens de orgel
concerten zangers of instrumenta
le solisten voor wat afwisseling
zal laten zorgen".
7ijn er namen van mensen die
je bij dit hoogtepunt in je
organistenbestaan zou willen noe
men?"
„Natuurlijk, de orgelbouwers van
de fa. Flentrop, de rijksadviseur
dr. Vente, waarmee ik steeds bij
zonder prettig samengewerkt heb
en nog heel veel mensen die hun
materiële of adviserende steun ga
ven. Vooral mijn vrouw Aleid, die
ondanks haar drukke werk voor
ons grote gezin mij, zoals ze dat
trouwens altijd heeft gedaan, ge
weldig heeft bijgestaan bij het
enorme werk dat deze heropbouw
nu eenmaal voor mij met zich
meebracht",
'J'ot slot wil ik nog graag weten
of Jaap Hillen bij zijn vele
werk als musicus tijd kan vinden
voor interesses buiten de muziek.
„Daar moet ik gewoon nee op
antwoorden. Mijn gezin is al blij
als ik eens thuis ben en het zijn
dan gewoon fijne momenten als ik
me in de familiekring een beetje
relax met een verstrooiend televi
sieprogramma. Ik denk op die mo
menten natuurlijk ook nog graag
eens terug aan heel fijne ogenblik
ken in mijn werk zoals b.v. het ge
weldige applaus na afloop van het
eerste concert op het gerestau
reerde orgel".
„O ja", zegt Jaap Hillen, „ik hoop
dat het publiek het orgel nu ein
delijk ook eens buiten de sfeer van
wierook en bijbel wil zien en het
leren waarderen als de gekroonde
koningin den de instrumenten".
JAN DE BREET
TV/Torgen wordt in Eindhoven de
Amateurtoneeldag 1969 van
het Brabants Centrum voor het
Amateurtoneel gehouden. „Het is
een levensgroot vraagteken of er
°ok belangstellenden komen. Er
worden afgevaardigden van alle
amateur-toneelverenigingen ver
wacht. Maar men komt waarschijn-
hjk niet. Reden? Te ver af; geen
Zln- Ja, de verenigingen, die mor
gen een beoordelings-rapport krij
gen over hun werk in het afgelo
pen^ seizoen, komen wel opda
gen Nogal pessimistische gelui
den van de secretaris van het
Centrum, mr. J. F. H. M. Michels
e Someren. Zit het toneel voor
amateurs dan in het slop? „Wat
W| nebben is vrij stabiei. Er zijn in
rabant .167 verenigingen aange
ven bij ons Centrum Maar de
Provincie heeft ongeveer tussen de
ne- en vierhonderd amateur-to
neelverenigingen. Daar zijn na-
r'I, °°h bijvoorbeela fanfares
'F 'e omwille van de smeer af
;;oe,2ich aan het toneel wagen",
a'dus de secretaris.
^IJN er dan misschien nog posi-
het S geluiden mogelijk? „Ja,
Je dank -V1n de stukken is, me-
terd Stntt Centrum, verbe-
Dimiiri p 6!' van Jan staal en
'"enkel Frank zijn tegen
woordig gemeengoed bij veel van
onze amateurs. Met de sterk com
mercieel opererende toneelfondsen
is een gesprek op gang gekomen,
en er is sprake van een coördinatie
met onze eigen toneelbibliotheek."
De heer Michels is van mening dat
juist de verenigingen, die aange
sloten zijn bij het Centrum de
meeste kansen hebben om tot
kwaliteitsverbetering te komen. Ze
kunnen een beroep doen op de
beide toneel-adviseurs: Hans Lan-
genberg voor West-Brabant en Ad
van de Ven voor Oost-Brabant.
„Een belangrijk punt is onze sectie
Jeugd en toneel. Er is een groei in
belangstelling voor het toneel ken
baar bij jongeren, waar op de scho
len toneel bijzondere aandacht
krijgt (Proloog!).
JN Breda, Tilburg en Den Bosch
worden in het komende seizoen
jeugdtoneelwerkgroepen georgani-
seert. Gedurende 30 lessen kan de
jeugd onderling bezig zijn met het
toneel onder leiding van deskun
dige docenten. Het is ruimer opge
zet dan alleen maar het reprodu
ceren van teksten. Het gaat er
daarbij om de jeugd te betrekken
bij een ruime creatieve vorming
rond het toneel. Het volgend jaar
wordt door de groepen een expe
rimentele toneelproduktie samen
gesteld, voorbereid en opgevoerd.
Verder staan er op het programma
manifestaties met een modern, in
ternationaal karakter; studie- en
speelweekends; een jaarlijkse wed
strijd in het schrijven van een kort
toneelstuk; het samenstellen van
een jeugdtoneelgroep, die de vijf
weken zomervakantie al spelend
doorbrengt; wedstrijden van
school- en jeugdtoneelverenigingen
Él etc'
J-JET is de bedoeling om overal in
de provincies te komen tot
vormingscentra", aldus de heer Mi
chels. „In Brabant is er nu één, in
Eindhoven (EVA, Eindhovens Vor
mingscentrum voor het Amateur
toneel). Nee het gehalte van de
regisseurs is over het algemeen
niet zo best. Er worden wel regie
cursussen gegeven, maar er heerst
veelal een mentaliteit van „Ik ben
dat wel; mij behoeven ze niets te
Ieren". Contacten met het be
roepstoneel zijn er hier niet. Ja er
komt wel eens iemand van het be
roepstoneel spreken op onze to-
neeldagen. Enkele jaren geleden
heeft bijvoorbeeld Ton Lutz in
Drunen gesproken." Bij het be
stuur blijkt nog nooit de gedachte
opgekomen te zijn om de mogelijk
heden eens te onderzoeken van een
Globe of Proloog voor het ama
teurtoneel. Secretaris Michels vindt
het in dit verband wel een beetje
pikant, dat de voorzitter van Pro
loog tevens voorzitter is van het
Brabants Centrum.
hij ook, dat de ouderen het toneel
veelal opgeven in deze tijd. Waar
een toneelgroep vroeger drie, vier
avonden achtereen op de planken
stond is er nu nog nauwelijks spra
ke van één bezette zaal. Daarom
worden nu alle spots gericht op de
jeugd. Ook met de talrijke open
luchttheaters, die Brabant rijk is,
gaat het niet zo best meer. „Het
spelen in deze theaters is tot een
minimum gereduceerd. Best speelt
niet meer. In Oisterwijk doet men
wat operette. In Heeswijk speelt
de eigen groep er ook niet meer
ie. Roosendaal heeft zich vooral
gericht op het jeugdtoneel. In As
ten wordt niet meer gespeeld. So
meren gaat het daarentegen dit
jaar weer proberen",
QVER de fusie tussen het WKA
en de NATU is de heer Michels
uiterst tevreden. Na de normale
strubbelingen, die een dergelijke
fusie met zich brengt, blijkt „één
blok" grote voordelen te hebben.
Toch zijn er nog meer coördinaties
nodig. En dan krijgen we ter
illustratie een zotte situatie ge
schilderd. Tijdens de laatste toneel
manifestatie Landjuweel (voorron
de te Eindhoven), enkele maanden
geleden, zaten er vier onafhanke
lijke jury's het spel te beoordelen.
Uiteraard de jury van de organisa
tie Landjuweel zelf; verder de ju
ry van het Brabants Centrum; een
jury van de provincie en een jury
van de gemeente Eindhoven. Als
je vraagt naar de reden dan bliikt
de subsidie-(on)politiek de oor
zaak. Overal zitten subsidiepotjes,
die onafhankelijk van elkaar ope
neren. „Er schijnen nog teveel
heilige huisjes, die deze versnippe
ring van subsidie continueren in
plaats van coördineren" zucht se
cretaris Michels.
geen kip in de zaal. Je zou
toch verwachten, dat andere ama
teur-spelers komen kijken, wat nü
onder goed toneel wordt verstaan.
De heer Michels meent, dat er aan
de organisatie ook wel wat ge
schort heeft, maar voor de rest is
het voor hem één gróót vraagteken.
Hij heeft er maar één antwoord op:
„De ouderen geven het op. Wij,
het bestuur, lopen ook al een tijdje
mee en moeten oppassen, dat we
de zaak niet laten verzanden.
Daarom zijn we sterk voor jeugdi
ge inbreng. Het bestuur is nu aan
gevuld met twee leden uit de sec
tie Jeugd en Toneel; twee Eind-
hovenaren." Bovendien blijkt dat
er zich steeds meer scholen aan
melden bij het Centrum, zodat er
toch fris toneel-bloed blijft stro
men door het geadelde bloed van
rederijkers.
]y[ORGEN, tijdens de Amateurto
neeldag, zijn het de Eindho-
vense studenten die zoals het
heet een boeiende overrompe
lende voorstelling geven van De
Kamer verhuurster vain Jacques
Audiberti. Een titel met een en
gagement, ouder dan de democra
tische inspraak. Maar zegt het
Centrum „het is geen spitsvon
dig amusement. De toeschouwer
wordt geprikkeld, tot opletten ge
dwongen; hij zal verstomd staan
en overrompeld worden." De heer
Michels hoopt dat er nu tegen
alle verwachtingen in toch veel
amateur-toneelspelers uit de pro
vincie zullen komen om zich door
de studenten op deze manier te
laten overrompelen. De dertig ver
enigingen, die het afgelopen sei
zoen meegedaan hebben aan het
beoordelingswerk zullen morgen
vroeg om 11 uur zo verwacht
hij wel aanwezig zijn om de uit
slag en de prijsuitreiking mee te
maken. Maar de rest? Het is een
levensgroot vraagteken. Evenzeer
als het amateurtoneel in de hui
dige vorm een vraagteken is. Maai
er zijn spaarzame tekenen, die op
een juist antwoord wijzen.
HENK EGBERS
X