Israëlische hulde
voor
moedige Terneuzense
NU OOK ZWEMMEN
IN KAPELLE
ZEELAND WORDT EINDELIJK EEN
Oudheidkundig bodem
onderzoek verbonden
met aanleg
riolering in Kloetinge
Fabery
de Jonge
opapieren
strafbaar
Even uitblazen mevrouw
papier
voor
uw
^-pen
JOODS MEISJE VIER JAAR VIT
HANDEN VAN DUITSERS GEHO UDEN
jubileum
NV SLAVENBURG'S BANK
Maar niet op zondag.
RONI) DE SCHELDE
tonrechter
burg
rgeten van
idres
invullen)
Onderduiken
Familie-album
studentenmaagd
EEN PAK NAAR
UW HART
Roger Boogaert
Achterstand
Minister De Block
Negen maanden
geëist
voor inbraak
Zeven maanden
voor diefstal
DE STEM VAN ZATERDAG 24 MEI 1969
(ADVERTENTIE)
an onze correspondent)
)BURG Dat ook het
verse.
de autopapieren door de we(
r wordt gesteld, ondervorm
voonster uit Breskens, mevr
A. B., die op 15 februari m.
ar rijbewijs als kentekenbe.
it kon tonen. De officier vat
eiste voor de?2» nalatigheid
al 5.boete.
tntonrechter, mr. C. J. M, van
aakte er tweemaal 2,5o' van
hierbij te vertrouwen dat het
eede maal voor zou komen.
;ens een inwoner uit Biej.
heer D. C. H., hoorde 60 -I
igen zich eisen, omdat hij m
ari een 18-jarig meisje had
den, dat met haar bromfiets
e weg nabij Hoofdplaat liep
is je liep ten gevolge van de
ng enkele verwondingen op
weer van de verdachte luidde
het meisje niet had gezien
i Hees veroordeelde hem tot
J. de R. uit Zuid-Beierland
4 april een stopbord gene-
De R. kreeg conform de eis
joete.
eenzelfde overtreding stond
D. uit Terneuzen terecht. Op
had zij op het kruispunt De
geen gevolg gegeven aan het
d. De officier, mr. H. Sprey,
gen haar een geldboete van
waarna de rechter er 35,_
akte.
januari had A. L. uit Groede
hte aanrijding in Breskens
aakt. Verdachte was van me-
t de schuld niet bij hem maar
egenpartij lag, daar deze vol-
m niet genoeg had opgelet en
s op het allerlaatste moment
gemerkt toen hij uit een par-
ven wegreed. L. werd tot 25,-
eroordeeld.
J. H. uit Schoondijke was de
ge bij een lichte aanrijding,
nril verleende de verdachte in
geen voorrang aan van rechts
I verkeer. Het verweer van H.
dat hij onmogelijk de andere
id kunnen zien door de dichte
iing langs de weg. De officier
ekening met het verweer van
lachte en eiste een boete van
De kantonrechter veroordeel-
conform de is.
het
- i
van de
N.V. PROVINCIALE
ZEEUWSE
ELEKTRICITEITS
MAATSCHAPPIJ
ectie op
atenzaal,
Durg, recipiëren
id zijnde u
enaderen tot
:e receptie,
3 bij deze uit.
tstuur en Directie der
V. Provinciale Zeeuwse
sktriciteits-Maatschappij,
uiterlijk 14 dagen van
bon, aan onze afdeling
ie opgaven kunnen niet
Nederland en België
racht. Buiten Nederland
3 in rekening gebracht,
ij verzoeken u dringend
r te vermelden,
celijk van de postbestel-
in Zuideuropese landen
maand per week
ig is.
«KNEUZEN „Het klinkt nu
«jjschien gek, maar nooit heb ik
gehad om dat meisje. En toch
^en de Duitsers heel dicht bij. Ze
achter ons huis in de grote
jrdappelschuur gelegerd. Zelfs zijn
to nu en dan in huis geweest.
f,ar bang, nee, dat ben ik nooit ge
lest, Ik heb het rustig overgege-
rtn, Het is, geloof ik, dat vaste ge-
oof in de Heer, dat ons in die be-
■ettingsjaren gesterkt heeft".
Mevrouw A. den Hamer-Coppool-
(12) uit Terneuzen is een van de
!f moedige Nederlanders die dins-
a» 21 mei in de Israëlische ambas-
jde in Den Haag namens de rege-
ing van Israël gehuldigd zullen
Kirden omdat zij in de oorlog jo-
enhebben geholpen. Bijna vier jaar
eett mevrouw Den Hamer samen
iet haar man, de.in 1957 overleden
lethouder J. den Hamer van Ter-
euzen, het joodse meisje Elisabeth
'erdooner uit Amsterdam in haar
nis aan de Axelsestraat, dat de in-
rigerende naam „Moffenschans"
raagt, een schuilplaats verleend.
Ie thans 29-jarige mevrouw Polak-
'erdooner woont nu in een dorpf bij
'el Aviv met haar twee kinderen.
Itjjd voeren zij en haar Neder-
.cdse pleegmoeder een drukke cor-
«pondentie.
r,Ik beschouwde Lies je als een van
lijjn kinderen. Ze was net zo zwart
mijn eigen negen kinderen. Mis
ten is het daarom dat ze in ons
nis niet zo is opgevallen. Toen de
wijding kwam kon ze heel moei-
jk van ons scheiden. Ze vertrouwde
ae toe dat ze van mij meer hield
an van haar eigen moeder. Ze was
verkei ij k een schatje en nooit, nooit
erft ze haar mond voorbij gepraat
ver haar herkomst".
Mevrouw Den Hamer, een lieve
ame met een verzorgd grijs
heeft in de oorlog heel wat
leegemaakt. „Eerst waren het in
de terugtrekkende Belgische
jldaten waar we heel wat mee te
ellen hadden. Sommigen hebben
wijnkelder van de kantonrechter,
naast ons woonde, geplunderd
zwierven dronken door de straat,
aarna moesten we ons huis ontrui-
en voor een Duitse mitrailleurpost
e in onze serre werd opgesteld. Zo
onden ze de Axelsestraat bestrij-
ten. We hebben toen een half jaar
ip een boerderij bij St. Anna ge-
;oond. Bij onze terugkomst zag tons
igen huis er verschrikkelijk uit. Al-
es was vernield of overhoop ge-
Op een ochtend werd er gebeld,
let was de onderwijzer Geschiere
i een kind bij zich had. Hij vroeg
wij het meisje bij ons wilden la-
en onderduiken. Mijn man en ik
eiden direct volmondig ja. Waar
kinderen in huis zijn is er ook
voor een tiende. Liesje, ze was
*n vier jaar, had een erg moeilijke
[Jd in Amsterdam gehad. Ze hechtte
ich meteen heel erg aan ons. Haar
Witte is bijna geheel door de Duit
ss uitgeroeid. Van de 56 familie-
Hen hebben er maar vijf de oorlog
iveileefd".
Vraagt naar onze concurrerende rentetarieven
HULST Houtmarkt 6 Tel. 01140-3456
TERNEUZEN Kerkstraat 13 Tel. 01150-3553
verrassing voor me. Twee van mijn
zoons brachten een grote kartonnen
doos de kamer binnen. Ik dacht dat
ze me een koelkast cadeau wilden
doen. De doos werd een stukje op
getild en ik zag twee lakschoentjes
er onderuit steken. Weer ging de
doos een beetje hoeger en toen zag
ik een stukje van een bontmantel.
Ik nog nergens erg in meende dat
ze een etalagepop een bontmantel
hadden aangedaan om die aan me te
geven. Plotseling sprong er een jon
ge vrouw uit de doos en ik viel van
verbazing bijna achterover toen ik
zag dat het Liesje was. Wat een ver
rassing was dat".
Mevrouw A. den Hamer-Coppool-
se bladert nog altijd graag in het
familiealbum waarin foto's van
haar pleegdochter Liesje Verdoo-
ner een ereplaats innemen. Bijna
vier jaar lang wist zij het joodse
meisje aan de hysterische joden
vervolging door de Duitsers te
onttrekken.
Mevrouw Den Hamer pakt een fa-
aihealbum waarin een ruime plaats
ingeruimd voor foto's van haar
Pleegkind.
Hen van de portretjes toont een
®üg kijkend meisje met donkere
teentjes en een Anne Frank-ge-
"tje. Andere foto's zijn genomen
nj bet roerende weerzien van de
*ge joodse vrouw met haar pleeg
moeder twee jaar geleden. „Het was
mijn verjaardag en een volslagen
Twee keer kreeg mevrouw Den
Hamer bezoek van Duitse militairen.
„Ja, toen heb ik toch wel even in de
penarie gezeten. Maar de eerste keer
kwam een soldaat zeggen dat ik
een van de ramen niet goed verduis
terd had. De tweede maal was op
een zondagavond. We hadden de ge
woonte om met het hele gezin, 's zon
dagsavonds psalmen te zingen. Lies
je zat in ons midden. Mijn/nan zong
altijd graag het lied „Een vaste
burcht is onze God, een toevlucht
voor de zijnen". Op een keer wordt
er gebeld en stond er een Duitse sol
daat op de stoep. We hielden onze
adem in. Maar gelukkig was het ook
deze keer loos alarm. Die Duitser
kwam alleen maar zeggen dat hij het
zo'n mooi lied vond. Bij hem thuis
zongen ze het ook altijd, zei hij. Na
de bevrijding van Zeeuwsch-Vlaan
deren in 1944 kwam de moeder van
Liesje haar terughalen. Het was net
of een eigen kind van ons afscheid
nam. Ze heeft nooit verzuimd iets
voor mijn verjaardag te sturen en
ook wij vergeten haar verjaardag
nooit. Er is tussen ons en haar een
band gegroeid die door geen afstand
verbroken kan worden".
De onderscheiding die mevrouw
Den Hamer op de Israëlische ambas
sade zal worden uitgereikt is toege
kend door het rijksinstituut „Jad
Vasjem", dat opgericht werd ter na
gedachtenis aan de zes miljoen joden
die in de tweede wereldoorlog het
leven lieten. De onderscheiding be
staat uit een oorkonde en een me
daille met de talmoedtekst „Wie een
enkel wezen redt, redt de gehele
wereld".
Beest,
^et ™ct helpen dat het woord
-zett.ng roer mij geladen is met
c}9ing. Omdat op een
hven nhe-Te} vrVwili9 wordt op-
N> "olm deBewelddadige ont'
oi*- Dat die jongens en
Amsterdam daar het
lisjes
klrlSt l t9mgen bezetten was
ttiÏÏ ''elema«l tegen de ge-
li Tie»° Daarom deden ze het
mslingenleden 2°" der'
'«structuur
- van een nieuwe be-
nog ondenkbaar zijn
"war alia, toe leven in
"lente»61 nr' woord democratie, de
hoger ovü dcmocratiserin9 van
»'ts£L; derwys en de hele
"Msin Zïrm maar Wat zij de~
"5 non rio ogen een ondermij-
Z, H de democratie
huren S afvraa9 ls, wat er zou
in fabriekt™ V 9roep arbeiders
'tester z0„ Zu bezetten en zich
^«trattede bedrijfs-
ees* drip Ann gelo°f niet dat dit
ebben Lli"I0U durenEn toch
Weden geleeu ?VS °nder omstan-
onair ontroZ waarin een revolu-
"ohtvaariiinÜr, dmzendmaal meer
"u het I t Z0U zVn geweest
net 'ot van de student dit
WomC 4nC!fp!aats als Ti^urg
*SLkonden die Amster-
?m°8eliik Z en Aon9ens natuurlijk
""gen Ttlht,? 2 laten zitten. Zij
cr wel BJB spelen maar gooi-
wel een schepje -
Üïl
oet.
Dat een
en
%se
ruuTaoor het bovenop,
f hind tien allema"l een beetje uit
,'et«%td
W e^Ii!0Cidc" «S zich bezield
^itoruornienTï de maats^ap-
Velen van hen heb
ben zich tijdens de bezetting wellicht
martelaren voor de democratie ge
voeld. Maar ik had zo het gevoel dat
op het laatst het doel helemaal geen
rol meer speelde maar er alleen werd
gerebelleerd om de rebellie.
De charges waarmee de politie op
trad tegen opmarcherende sympathi
santen waren hard en meedogenloos.
Begrijpelijk dat dit erop loshakken
de woede van andere burgers opwek
te. Ik vraag mij vaak af, uit welke
motieven iemand het beroep van po
litieagent kiest. Het antwoord zou
natuurlijk moeten zijn: Om de mis
daad te bestrijden, de burger te be
schermen, de orde te handhaven. Dit
laatste begrip is als men de charges
gezien heeft wel onderhevig aan een
zeer ruime interpretatie.
Het gezang waarmee de politie in
het Maagdenhuis werd begroet
klonk heroïsch, het zich laten weg
slepen was wel een beetje grotesk.
Eén meisje gaf de bezetting al eerder
opzij viel in de armen van haar
„reactionaire" vader.
Tk vraag mij af in hoeverre de jon
gens en meisjes die zich aan hun
haren uit het gebouw lieten slepen
zullen blijven behoren tot de pro
gressieve voorhoede en zij maat
schappijhervormers zullen blijven.
Zullen ze zich misschien eenmaal
gezeten achter het een of andere di
rectiebureau generen voor deze
revolutionaire eruptie
Later, veel later, zal er misschien
een moeder zijn die met haar zoon
het familiealbum doorbladert. Zij
wijst op een vergeelde foto en zegt:
„Kijk, dat was opa, hij heeft meege
daan aan de bezetting van het Maag
denhuis. Hij heeft er zijn leven lang
een kale plek op zijn hoofd van over
gehouden."
Rachaël
(ADVERTENTIE)
(v.h. Bèr PLUYM)
ST.-JANSTEEN
Tel. 01140-2164
KLOETINGE (ANP) Geduren
de de winter van 1968/1969 zijn tij
dens het graven van diepe riolerings
sleuven door de oude, hooggelegen
dorpskern van Kloetinge belangrijke
waarnemingen gedaan. Ze hebben
een duidelijk inzicht gegeven hoe
een uit één of meer terpjes (stel-
bergen?) bestaande, uit omstreeks
de 11e eeuw daterende nederzetting
is uitgegroeid tot een dorp met een
eigen parochiekerk, waarbij boven
dien een (nog aanwezige) hoge kas-
teelberg (vluchtberg) en het voor
malige slot Ravensteyn behoorden.
In het hoogst gelegen gedeelte van
Kloetinge in de Nieuwstraat en
nabij de kerk bereikten opho
gingslagen, voornamelijk bestaande
uit mest, een dikte van meer dan
drie meter. In deze oude „cultuur
lagen" bevonden zich veel scherven
van pingsdorf-, andenne-, paffrath-,
en grauwgrijs kogelpotaardewerk.
Voorts werden benen voorwerpen
(o.a. glissen) en opvallend veel af
val van leembewerking aangetrof
fen.
Rond het marktveld en het Kerk
plein lag op een diepte van iets
meer dan een meter beneden het
huidige straatoppervlak een puin
laag, waarschijnlijk afkomstig van
de grote branden uit ongeveer 1574-
1576, toen de Watergeuzen het dorp
tweemaal kort achter elkaar hebben
platgebrand.
Naar aanleiding van bovenstaande
mededeling verstrekt door de
Rijksdienst voor het Oudheidkundig
Bodemonderzoek te Amersfoort
heeft de correspondent van deze
rijksdienst te Kloetinge, de heer A.
J. Blok, de R.O.B. op de hoogte ge
steld van het begin en het verdere
verloop van de rioleringswerkzaam
heden. Aangezien de graafwerken
in verband met het opnieuw bestra
ten van bepaalde gedeelten een zeer
onregelmatig verloop hadden, bleek
het te tijdrovend te worden om een
en ander dagelijks te volgen.
Van onschatbare waarde zijn
daarom de waarnemingen, aangevuld
met de resultaten van vele grond
boringen. die de ROB-correspondent
te Kapelle, de heer B. Oele, gedu
rende het gehele werk te Kloetinge
heeft gedaan. De heer B. Oele ver
werkt thans de resultaten van zijn
onderzoek in een uitvoerig rapport.
Onder directie van ir. A. Smit en de
heer Duynhouwer werden de riole
ringswerken uitgevoerd.
(Van een onzer verslaggevers)
KAPELLE De heer A. L.
van Geesbergen, lid van Gede-
nuteerde Staten v. Zeeland h°°ft
het gemeentelijk zwembad te Ka
pelle in gebruik gesteld. De ge
meenteraad heeft zoals ge
meld beslist, dat er 's zondags
niet gezwommen mag worden.
Desondanks was het toch feest bij
de opening.
Tijdens de ontvangst van de geno
digden in het gemeentehuis gaf de
burgemeester vam Kapelle, H.G. van
Suytekom, een korte uiteenzetting
vam de totstandkoming van het
zwembad. Hij wees er o.m. op, dat
dit door de plasticuitvoering niet
meer had gekost dan 300.000. De ge
meente Kapelle heeft geen streek-
functie.
Op subsidie mocht daarom niet
gerekend worden. Meer geld voor de
bouw van een zwembad kon daardoor
niet worden uitgegeven.
„Er is", aldus de heer Van Gees
bergen, „nog steeds een achterstand.
Als dit zwembad geopend is, hebben
we er in totaal 24. We gaan echter
de goede kant op", ging bij verder.
"Er zijn er nog acht in aanbouw.
Bovendien liggen er nog plannen
voor zes baden".
Een jeugdorkest aan de rand van
het zwembad fleurt het geheel nog
meer op.
De heer Van Geesbergen zei ver
der nog: „Het lerem zwemmen vind
ik vooral daarom zo belangrijk, om
dat het gaat om de persoonlijke vei
ligheid".
Het gezelschap genodigden werd
vervolgens per mini-treiin naar het
nieuwe zwembad vervoerd, een dui
ker verdween onder water om een
sleutel op te vissen, waarmee de
heer Van Geesbergen bet zuiverings-
ïmstallatieigebouw opende. Onder luid
gejuich werden daarna tientallen
kleurige ballonnen de lucht in gela
ten. Het jeugdmuziekcorps speelde
daarbij vrolijke marsmuziek.
Na jaren is het eindelijk zover, dat men zonder
te worden uitgelachen, in Haagse kringen het
woord „vaste oeververbinding" kan laten vallen.
Nog niet zo lang geleden zou men u op de opmer
king, dat eZeland een vaste oeververbinding
wenst, gevraagd hebben of het om een rekver-
band of om een draagverband ging. Maar nu is
king, dat Zeeland een vaste oeververbinding
heeft diverse malen uit de mond van minister
Bakker geklonken, in de Tweede en in de Eerste
Kamer is erover gepraat en het on-Nederlandse
woord galmde zelfs uit de luidsprekers toen het
rapport van de stichting „Vaste Oeververbinding"
verscheen.
—O
Als iemand die het woord als materiaal ge
bruikt, vind ik (-en in dat opzicht staat het oude
wijfje in Ritthem, dat mij altoos adviseert, geheel
achter mij) het woord „vaste oeververbinding"
gewoon een rotwoord. Het is een omschrijving
van iets, dat niemand zich precies kan voorstellen.
Als ik zeg: „Een Kanaaltunnel", dan is dat volko
men duidelijk. Precies even duidelijk als het
woord „Zeelaradbruig". De vaste oeververbinding
is echter beide tegelijk: een brug, zowel als een
tunnel en het is nu eenmaal onmogelijk om die
twee zaken bij normaal taalgebruik aan elkaar te
koppelen.
O
Zouden wij zeggen dat er een „brugtunnel"
onder (en over) de Westerschelde moet komen,
dan zou men in Den Haag natuurlijk zeggen dat
de Zeeuwen altijd meer willen dan een ander:
Voeg je de twee woorden ineen, zodat je krijgt:
„Brunnel"' of: „Trug", dan is dat weer te onge
woon en ook dan kan de Zeeuwen verweten wor
den dat zij met het normale niet tevreden zijn.
O
Maar deze moeilijkheden om een woord te
vinden, d-at kort en kernachtig uitdrukt wat er
wordt bedoeld met het streven om Zeeuwseh-
Vlaanderen aan Midden-Zeeland vast te koppe
len, hebben minister Bakker er niet van weerhou
den snel tot zaken te komen. Zeeland zal eindelijk
één worden. Over een jaar of tien zal het heel ge
woon zijn om in luttele minuten van Hulst naar
Goes te rijden.
O
Het lijkt mij echter wel een verschrikkelijk
vooruitzicht om altijd te moeten blijven spreken
van „de vaste oeververbinding". Het klinkt niet.
Het is een weerbarstige woordgroep, net als het
woord „prijsindexcijferberekeningsprocedure" of
„Vereniging ter bevordering van de belangen des
boekhandels".
Ik hoor mezelf echt nog niet zeggen: „Vrouw
lief, ik zag zojuist een ongeluk gebeuren op de
vaste oeververbinding", of „De vaste oeverver
binding had te kampen met ijzel". Dat klinkt net
zo onecht als wanneer iemand u zou zeggen: „Mijn
vierwielig motorvoertuig wil niet starten".
O
Kortom, de vaste oeververbinding zal nu of
later een naam moeten krijgen, die zoals to
neelspelers zeggen lekker „bekt". De „stichting
vaste oeververbinding" kan er een dankbare taak
aan hebben, een naam voor de brug-tunnel te be-
denken. Laten ze een prijsvraag uitschrijven, of
een reclamebureau inschakelen het geeft niet,
als wij maar verlost worden van dat onhanteerbare
„vaste oeververbinding". Wat dacht u van: „Del
ta-brug", of „De erop-en-eronder-verbinding" (je
gaat immers over een brug en door een tunnel),
of „het amfibietje"? Allemaal lekker van je luctor
et emergo. Dat mag best.
O-——
En als we nu toch bezig zijn met vereenvoudi
gen, laat ons dan ook meteen iets doen aan de
naam „Westerscheldebekken". Er zijn in Haagse
politieke kringen al vreemde riaties op deze
naam gemaakt, die écht niet zo netjes zijn als u
vam Haagse kringen verwachten zou. Ook hier
dus: het mes in de lettergrepen gezet. Wait vindt
u van „Deltapoort"?
O
Zo'n Deltabrug zal anders heel wat teweeg
brengen in de onderlinge Zeeuwse verhoudingen.
De Schelde is eeuwenlang een echte cultuur
grens geweest. Zelfs de dubbeldekker heeft daar
weinig aan kunnen veranderen. Maar met een
brug wordt dat anders. Zeeuwsch-Vlaanderen zal
werkelijk de zekerheid hebben, erbij te horen en
misschien zal dat ooit nog eens een einde maken
aan het „Walchrocentrische" denken in Zeeland.
Zeeuwsch-Vlaanderen heeft namelijk, juist door
dat het leeft in het Vlaamse klimaat, een soort
zelfbewustzijn dat veel meer internationaal ge
tint is.
Men wordt er cultureel gevoed door steden met
een eeuwenoude reputatie, zoals Gent, Brugge en
Antwerpen. Dat doet een mens stevig in zijn
schoenen staan. De Walcherse mens heeft feitelijk
in een veel groter isolement geleefd dan de
Zeeuwsch-Vlaming. Als de Deltabrug geopend
wordt en de burgemeesters vain Reimerswaol en
die van Hontenisse elkaar ontroerd de haind
drukken, dan zal dat wel in de officiële toespra
ken blijken.
O—
Zeeuwsch-Vlaanderen zal inspraak eisen in de
Zeeuwse zaken. Die is er nu natuurlijk ook, maar
wat heeft die feitelijk voor inhoud als een dele
gatie uit Zeeuwsch-Vlaanderen voortdurend
wordt herinnerd aan het feit dat men zich letter
lijk moet inschepen om die inspraak op het verre
Walcheren waar te gaan maken
O
En het begrip inspraak lééft in Zeeland. De
heer A. L. Borst, directeur van de Zeeuwse cultu
rele raad, heeft daar iets markants over gezea
toen hij sprak over het befaamde jaar 2000. „Wij
moeten onze betutteling niet tot dat jaar uitstrek
ken", sprak hij, „want op die manier sluiten wij
de generaties die nog geboren moeten worden
vroegtijdig van elke inspraak uit een inspraak
die zij zeker zullen eisen". Kijk, dat is inspraak
eisen voor een foetus.
—O
Maar de heer Borst heeft gelijk. „Inspraak"
wordt gemeengoed, ondanks het feit dat het een
woord met een Duits luchtje eraan is. Wij zullen
het nog beleven dat de kinderen van de laagste
klassen der kleuterscholen zich naar hun bestu
ren spoeden met de boodschap, dat zij het leer
vak „matjes vlechten" vervangen willen zien
door het veel meer op de praktijk gerichte „kraal
tjes rijgen" en dat de schooltijden dienen te wor
den aangepast aan de tijdstippen waarop de tele
visie uitzendt.
——O
Dat spreekt maar in, bij ons. Soms denk ik:
hadden wij maar wat meer aanspraak! Dat vond
ook een volle melkfles, die naar men mij bij
de melkinrichting Walcheren voor waar vertelt
in een halfduistere koelkast stond, naast een
andere volle melkfles. De eerste fles, ietwat bij
ziende, wees naar een blauwe tekst op de andere
melkfles en vroeg: „Wat staat daar eigenlijk op?"
De aangesprokene zei: „Dat is reclame. Er staat
op: met melk meer mans! Als ik jou was ging ik
ook met zo'n slagzin lopen!"
Zei de eerste fles: „Voor m(j (hoeft dat niet
meer. Ik ben gesteriliseerd!"
TOMASO J
De KVP-verdediger van de ge
vestigde orde, de heer Schmelzer,
heeft in Sehijndel in een grote bui
van dapperheid minister De Block
geprezen. Zelfs de heer Van Mas-
tricht, wnd. voorzitter van de CHU,
heeft in een vraaggesprek het hoofd
vain De Block geëist. Tienduizenden
vrouwen hebben met een handteke
ningenactie hun ongerustheid over
het prijsbeleid van De Block te jen
nen gegeven, maar Schmelzer prijst
De Block. We hebben een regering,
die wat rijk is rijker maakt en ar
mer wat arm is. De inkomensver
houdingen komen steeds schever te
liggen, zegt CNV-secretaris Lange.
Het NKV-kaderblad „Ruim Zicht",
schrijft dat de werknemers niets van
deze regering te verwachten hebben.
Medezeggenschap, democratisering
van de samenleving in het bedrijfs
leven, verdeling van de welvaarts-
koek, zijn allemaal holle frasen van
de huidige regeringspartijen.
BREDA. J. V.
(Van onze correspondent)
MIDDELBURG Een gevangenis
straf van negen maanden, waarvan
drie maanden voorwaardelijk, eiste
officier van justitie mr. J. Andreae
voor de rechtbank te Middelburg te
gen de 20-jarige los werkman P. de
B. uit Middelburg.
Hij had in de nacht van 27 op 28
maart ingebroken in een filiaal van
Goudsmit Hof faan de Lange Gist-
straat te Middelburg. Via een ladder
verschafte hij zich toegang tot het
kantoor door het forceren van een
raam, waar hij een geldkistje met
een inhoud van f 400 ontvreemdde.
De volgende avond ging hjj de bloe
metjes buiten zetten met het geld.
De jongeman zei uit geldnood ge
handeld te hebben. Hoewel hij pas
getrouwd was, hing hem door de
moeilijkheden thuis een echtschei
ding boven het hoofd.
„Verdachte is weer helemaal fout
geweest", aldus officier mr. Andreae.
„Hoewel zijn strafblad een hele reeks
strafbare feiten vermeldt wil ik het
woord ter beschikking stellen van de
regering nog niet in de mond nemen,
maar als het zo doorgaat loopt het
er wel op. uit", zo voegde hij de jeug
dige Middelburger toe. Uitspraak 6
juni.
(Van onze correspondent)
MIDDELBURG De rechtbank te
Middelburg heeft de Middelburgse
jongeman J. B., conform de eis, ver
oordeeld tot een gevangenisstraf van
7 maanden, waarvan 3 maanden voor
waardelijk met een proeftijd van 3
jaar, toezicht van de katholieke re-
classeringsvereniging en een psychi
atrische behandeling zolang dit nood
zakelijk wordt geacht door de re
classering.
De jongeman stond 14 dagen gele
den terecht wegens verduistering en
diefstal. In luttele weken verduis
terde hij in dienstbetrekking een be
drag van f 800. In een volgende be
trekking als winkelbediende verzil
verde hij waardebonnen, die de klan
ten bij hem inleverden. Een gedeelte
daarvan, f 250, stak hij in eigen zak.
In zijn laatste betrekking eigende
hij zich een geldkistje met f 100 toe.
Bovendien kocht hij een bromfiets,
een platenspeler en een bandrecor
der zonder deze artikelen te beta
len. Hij liep tegen de lamp toen hij
gesnapt werd bij een diefstal van een
krat met lege flessen.
(ADVERTENTIE)
ECHT ZILVER
Ook in massief zilver hebben
Wij een uitgebreide kollektie
opgebouwd. Of U nu een
mooie kandelaar of een prach
tig servies of een klassiek
broodmandjezoektU zult
voortreffelijk slagen. Prijzen
variëren van f 30.- tot f3000.-
JUWEUEHS MORLOCEBS SINDS. 1834.
LANGE KERKSTB, 30 - TEL, SOOS - GOES