Israëlische hulde voor moedige Terneuzense NU OOK ZWEMMEN IN KAPELLE ZEELAND WORDT EINDELIJK EEN Oudheidkundig bodem onderzoek verbonden met aanleg riolering in Kloetinge Fabery de Jonge opapieren strafbaar Even uitblazen mevrouw papier voor uw ^-pen JOODS MEISJE VIER JAAR VIT HANDEN VAN DUITSERS GEHO UDEN jubileum NV SLAVENBURG'S BANK Maar niet op zondag. RONI) DE SCHELDE tonrechter burg rgeten van idres invullen) Onderduiken Familie-album studentenmaagd EEN PAK NAAR UW HART Roger Boogaert Achterstand Minister De Block Negen maanden geëist voor inbraak Zeven maanden voor diefstal DE STEM VAN ZATERDAG 24 MEI 1969 (ADVERTENTIE) an onze correspondent) )BURG Dat ook het verse. de autopapieren door de we( r wordt gesteld, ondervorm voonster uit Breskens, mevr A. B., die op 15 februari m. ar rijbewijs als kentekenbe. it kon tonen. De officier vat eiste voor de?2» nalatigheid al 5.boete. tntonrechter, mr. C. J. M, van aakte er tweemaal 2,5o' van hierbij te vertrouwen dat het eede maal voor zou komen. ;ens een inwoner uit Biej. heer D. C. H., hoorde 60 -I igen zich eisen, omdat hij m ari een 18-jarig meisje had den, dat met haar bromfiets e weg nabij Hoofdplaat liep is je liep ten gevolge van de ng enkele verwondingen op weer van de verdachte luidde het meisje niet had gezien i Hees veroordeelde hem tot J. de R. uit Zuid-Beierland 4 april een stopbord gene- De R. kreeg conform de eis joete. eenzelfde overtreding stond D. uit Terneuzen terecht. Op had zij op het kruispunt De geen gevolg gegeven aan het d. De officier, mr. H. Sprey, gen haar een geldboete van waarna de rechter er 35,_ akte. januari had A. L. uit Groede hte aanrijding in Breskens aakt. Verdachte was van me- t de schuld niet bij hem maar egenpartij lag, daar deze vol- m niet genoeg had opgelet en s op het allerlaatste moment gemerkt toen hij uit een par- ven wegreed. L. werd tot 25,- eroordeeld. J. H. uit Schoondijke was de ge bij een lichte aanrijding, nril verleende de verdachte in geen voorrang aan van rechts I verkeer. Het verweer van H. dat hij onmogelijk de andere id kunnen zien door de dichte iing langs de weg. De officier ekening met het verweer van lachte en eiste een boete van De kantonrechter veroordeel- conform de is. het - i van de N.V. PROVINCIALE ZEEUWSE ELEKTRICITEITS MAATSCHAPPIJ ectie op atenzaal, Durg, recipiëren id zijnde u enaderen tot :e receptie, 3 bij deze uit. tstuur en Directie der V. Provinciale Zeeuwse sktriciteits-Maatschappij, uiterlijk 14 dagen van bon, aan onze afdeling ie opgaven kunnen niet Nederland en België racht. Buiten Nederland 3 in rekening gebracht, ij verzoeken u dringend r te vermelden, celijk van de postbestel- in Zuideuropese landen maand per week ig is. «KNEUZEN „Het klinkt nu «jjschien gek, maar nooit heb ik gehad om dat meisje. En toch ^en de Duitsers heel dicht bij. Ze achter ons huis in de grote jrdappelschuur gelegerd. Zelfs zijn to nu en dan in huis geweest. f,ar bang, nee, dat ben ik nooit ge lest, Ik heb het rustig overgege- rtn, Het is, geloof ik, dat vaste ge- oof in de Heer, dat ons in die be- ■ettingsjaren gesterkt heeft". Mevrouw A. den Hamer-Coppool- (12) uit Terneuzen is een van de !f moedige Nederlanders die dins- a» 21 mei in de Israëlische ambas- jde in Den Haag namens de rege- ing van Israël gehuldigd zullen Kirden omdat zij in de oorlog jo- enhebben geholpen. Bijna vier jaar eett mevrouw Den Hamer samen iet haar man, de.in 1957 overleden lethouder J. den Hamer van Ter- euzen, het joodse meisje Elisabeth 'erdooner uit Amsterdam in haar nis aan de Axelsestraat, dat de in- rigerende naam „Moffenschans" raagt, een schuilplaats verleend. Ie thans 29-jarige mevrouw Polak- 'erdooner woont nu in een dorpf bij 'el Aviv met haar twee kinderen. Itjjd voeren zij en haar Neder- .cdse pleegmoeder een drukke cor- «pondentie. r,Ik beschouwde Lies je als een van lijjn kinderen. Ze was net zo zwart mijn eigen negen kinderen. Mis ten is het daarom dat ze in ons nis niet zo is opgevallen. Toen de wijding kwam kon ze heel moei- jk van ons scheiden. Ze vertrouwde ae toe dat ze van mij meer hield an van haar eigen moeder. Ze was verkei ij k een schatje en nooit, nooit erft ze haar mond voorbij gepraat ver haar herkomst". Mevrouw Den Hamer, een lieve ame met een verzorgd grijs heeft in de oorlog heel wat leegemaakt. „Eerst waren het in de terugtrekkende Belgische jldaten waar we heel wat mee te ellen hadden. Sommigen hebben wijnkelder van de kantonrechter, naast ons woonde, geplunderd zwierven dronken door de straat, aarna moesten we ons huis ontrui- en voor een Duitse mitrailleurpost e in onze serre werd opgesteld. Zo onden ze de Axelsestraat bestrij- ten. We hebben toen een half jaar ip een boerderij bij St. Anna ge- ;oond. Bij onze terugkomst zag tons igen huis er verschrikkelijk uit. Al- es was vernield of overhoop ge- Op een ochtend werd er gebeld, let was de onderwijzer Geschiere i een kind bij zich had. Hij vroeg wij het meisje bij ons wilden la- en onderduiken. Mijn man en ik eiden direct volmondig ja. Waar kinderen in huis zijn is er ook voor een tiende. Liesje, ze was *n vier jaar, had een erg moeilijke [Jd in Amsterdam gehad. Ze hechtte ich meteen heel erg aan ons. Haar Witte is bijna geheel door de Duit ss uitgeroeid. Van de 56 familie- Hen hebben er maar vijf de oorlog iveileefd". Vraagt naar onze concurrerende rentetarieven HULST Houtmarkt 6 Tel. 01140-3456 TERNEUZEN Kerkstraat 13 Tel. 01150-3553 verrassing voor me. Twee van mijn zoons brachten een grote kartonnen doos de kamer binnen. Ik dacht dat ze me een koelkast cadeau wilden doen. De doos werd een stukje op getild en ik zag twee lakschoentjes er onderuit steken. Weer ging de doos een beetje hoeger en toen zag ik een stukje van een bontmantel. Ik nog nergens erg in meende dat ze een etalagepop een bontmantel hadden aangedaan om die aan me te geven. Plotseling sprong er een jon ge vrouw uit de doos en ik viel van verbazing bijna achterover toen ik zag dat het Liesje was. Wat een ver rassing was dat". Mevrouw A. den Hamer-Coppool- se bladert nog altijd graag in het familiealbum waarin foto's van haar pleegdochter Liesje Verdoo- ner een ereplaats innemen. Bijna vier jaar lang wist zij het joodse meisje aan de hysterische joden vervolging door de Duitsers te onttrekken. Mevrouw Den Hamer pakt een fa- aihealbum waarin een ruime plaats ingeruimd voor foto's van haar Pleegkind. Hen van de portretjes toont een ®üg kijkend meisje met donkere teentjes en een Anne Frank-ge- "tje. Andere foto's zijn genomen nj bet roerende weerzien van de *ge joodse vrouw met haar pleeg moeder twee jaar geleden. „Het was mijn verjaardag en een volslagen Twee keer kreeg mevrouw Den Hamer bezoek van Duitse militairen. „Ja, toen heb ik toch wel even in de penarie gezeten. Maar de eerste keer kwam een soldaat zeggen dat ik een van de ramen niet goed verduis terd had. De tweede maal was op een zondagavond. We hadden de ge woonte om met het hele gezin, 's zon dagsavonds psalmen te zingen. Lies je zat in ons midden. Mijn/nan zong altijd graag het lied „Een vaste burcht is onze God, een toevlucht voor de zijnen". Op een keer wordt er gebeld en stond er een Duitse sol daat op de stoep. We hielden onze adem in. Maar gelukkig was het ook deze keer loos alarm. Die Duitser kwam alleen maar zeggen dat hij het zo'n mooi lied vond. Bij hem thuis zongen ze het ook altijd, zei hij. Na de bevrijding van Zeeuwsch-Vlaan deren in 1944 kwam de moeder van Liesje haar terughalen. Het was net of een eigen kind van ons afscheid nam. Ze heeft nooit verzuimd iets voor mijn verjaardag te sturen en ook wij vergeten haar verjaardag nooit. Er is tussen ons en haar een band gegroeid die door geen afstand verbroken kan worden". De onderscheiding die mevrouw Den Hamer op de Israëlische ambas sade zal worden uitgereikt is toege kend door het rijksinstituut „Jad Vasjem", dat opgericht werd ter na gedachtenis aan de zes miljoen joden die in de tweede wereldoorlog het leven lieten. De onderscheiding be staat uit een oorkonde en een me daille met de talmoedtekst „Wie een enkel wezen redt, redt de gehele wereld". Beest, ^et ™ct helpen dat het woord -zett.ng roer mij geladen is met c}9ing. Omdat op een hven nhe-Te} vrVwili9 wordt op- N> "olm deBewelddadige ont' oi*- Dat die jongens en Amsterdam daar het lisjes klrlSt l t9mgen bezetten was ttiÏÏ ''elema«l tegen de ge- li Tie»° Daarom deden ze het mslingenleden 2°" der' '«structuur - van een nieuwe be- nog ondenkbaar zijn "war alia, toe leven in "lente»61 nr' woord democratie, de hoger ovü dcmocratiserin9 van »'ts£L; derwys en de hele "Msin Zïrm maar Wat zij de~ "5 non rio ogen een ondermij- Z, H de democratie huren S afvraa9 ls, wat er zou in fabriekt™ V 9roep arbeiders 'tester z0„ Zu bezetten en zich ^«trattede bedrijfs- ees* drip Ann gelo°f niet dat dit ebben Lli"I0U durenEn toch Weden geleeu ?VS °nder omstan- onair ontroZ waarin een revolu- "ohtvaariiinÜr, dmzendmaal meer "u het I t Z0U zVn geweest net 'ot van de student dit WomC 4nC!fp!aats als Ti^urg *SLkonden die Amster- ?m°8eliik Z en Aon9ens natuurlijk ""gen Ttlht,? 2 laten zitten. Zij cr wel BJB spelen maar gooi- wel een schepje - Üïl oet. Dat een en %se ruuTaoor het bovenop, f hind tien allema"l een beetje uit ,'et«%td W e^Ii!0Cidc" «S zich bezield ^itoruornienTï de maats^ap- Velen van hen heb ben zich tijdens de bezetting wellicht martelaren voor de democratie ge voeld. Maar ik had zo het gevoel dat op het laatst het doel helemaal geen rol meer speelde maar er alleen werd gerebelleerd om de rebellie. De charges waarmee de politie op trad tegen opmarcherende sympathi santen waren hard en meedogenloos. Begrijpelijk dat dit erop loshakken de woede van andere burgers opwek te. Ik vraag mij vaak af, uit welke motieven iemand het beroep van po litieagent kiest. Het antwoord zou natuurlijk moeten zijn: Om de mis daad te bestrijden, de burger te be schermen, de orde te handhaven. Dit laatste begrip is als men de charges gezien heeft wel onderhevig aan een zeer ruime interpretatie. Het gezang waarmee de politie in het Maagdenhuis werd begroet klonk heroïsch, het zich laten weg slepen was wel een beetje grotesk. Eén meisje gaf de bezetting al eerder opzij viel in de armen van haar „reactionaire" vader. Tk vraag mij af in hoeverre de jon gens en meisjes die zich aan hun haren uit het gebouw lieten slepen zullen blijven behoren tot de pro gressieve voorhoede en zij maat schappijhervormers zullen blijven. Zullen ze zich misschien eenmaal gezeten achter het een of andere di rectiebureau generen voor deze revolutionaire eruptie Later, veel later, zal er misschien een moeder zijn die met haar zoon het familiealbum doorbladert. Zij wijst op een vergeelde foto en zegt: „Kijk, dat was opa, hij heeft meege daan aan de bezetting van het Maag denhuis. Hij heeft er zijn leven lang een kale plek op zijn hoofd van over gehouden." Rachaël (ADVERTENTIE) (v.h. Bèr PLUYM) ST.-JANSTEEN Tel. 01140-2164 KLOETINGE (ANP) Geduren de de winter van 1968/1969 zijn tij dens het graven van diepe riolerings sleuven door de oude, hooggelegen dorpskern van Kloetinge belangrijke waarnemingen gedaan. Ze hebben een duidelijk inzicht gegeven hoe een uit één of meer terpjes (stel- bergen?) bestaande, uit omstreeks de 11e eeuw daterende nederzetting is uitgegroeid tot een dorp met een eigen parochiekerk, waarbij boven dien een (nog aanwezige) hoge kas- teelberg (vluchtberg) en het voor malige slot Ravensteyn behoorden. In het hoogst gelegen gedeelte van Kloetinge in de Nieuwstraat en nabij de kerk bereikten opho gingslagen, voornamelijk bestaande uit mest, een dikte van meer dan drie meter. In deze oude „cultuur lagen" bevonden zich veel scherven van pingsdorf-, andenne-, paffrath-, en grauwgrijs kogelpotaardewerk. Voorts werden benen voorwerpen (o.a. glissen) en opvallend veel af val van leembewerking aangetrof fen. Rond het marktveld en het Kerk plein lag op een diepte van iets meer dan een meter beneden het huidige straatoppervlak een puin laag, waarschijnlijk afkomstig van de grote branden uit ongeveer 1574- 1576, toen de Watergeuzen het dorp tweemaal kort achter elkaar hebben platgebrand. Naar aanleiding van bovenstaande mededeling verstrekt door de Rijksdienst voor het Oudheidkundig Bodemonderzoek te Amersfoort heeft de correspondent van deze rijksdienst te Kloetinge, de heer A. J. Blok, de R.O.B. op de hoogte ge steld van het begin en het verdere verloop van de rioleringswerkzaam heden. Aangezien de graafwerken in verband met het opnieuw bestra ten van bepaalde gedeelten een zeer onregelmatig verloop hadden, bleek het te tijdrovend te worden om een en ander dagelijks te volgen. Van onschatbare waarde zijn daarom de waarnemingen, aangevuld met de resultaten van vele grond boringen. die de ROB-correspondent te Kapelle, de heer B. Oele, gedu rende het gehele werk te Kloetinge heeft gedaan. De heer B. Oele ver werkt thans de resultaten van zijn onderzoek in een uitvoerig rapport. Onder directie van ir. A. Smit en de heer Duynhouwer werden de riole ringswerken uitgevoerd. (Van een onzer verslaggevers) KAPELLE De heer A. L. van Geesbergen, lid van Gede- nuteerde Staten v. Zeeland h°°ft het gemeentelijk zwembad te Ka pelle in gebruik gesteld. De ge meenteraad heeft zoals ge meld beslist, dat er 's zondags niet gezwommen mag worden. Desondanks was het toch feest bij de opening. Tijdens de ontvangst van de geno digden in het gemeentehuis gaf de burgemeester vam Kapelle, H.G. van Suytekom, een korte uiteenzetting vam de totstandkoming van het zwembad. Hij wees er o.m. op, dat dit door de plasticuitvoering niet meer had gekost dan 300.000. De ge meente Kapelle heeft geen streek- functie. Op subsidie mocht daarom niet gerekend worden. Meer geld voor de bouw van een zwembad kon daardoor niet worden uitgegeven. „Er is", aldus de heer Van Gees bergen, „nog steeds een achterstand. Als dit zwembad geopend is, hebben we er in totaal 24. We gaan echter de goede kant op", ging bij verder. "Er zijn er nog acht in aanbouw. Bovendien liggen er nog plannen voor zes baden". Een jeugdorkest aan de rand van het zwembad fleurt het geheel nog meer op. De heer Van Geesbergen zei ver der nog: „Het lerem zwemmen vind ik vooral daarom zo belangrijk, om dat het gaat om de persoonlijke vei ligheid". Het gezelschap genodigden werd vervolgens per mini-treiin naar het nieuwe zwembad vervoerd, een dui ker verdween onder water om een sleutel op te vissen, waarmee de heer Van Geesbergen bet zuiverings- ïmstallatieigebouw opende. Onder luid gejuich werden daarna tientallen kleurige ballonnen de lucht in gela ten. Het jeugdmuziekcorps speelde daarbij vrolijke marsmuziek. Na jaren is het eindelijk zover, dat men zonder te worden uitgelachen, in Haagse kringen het woord „vaste oeververbinding" kan laten vallen. Nog niet zo lang geleden zou men u op de opmer king, dat eZeland een vaste oeververbinding wenst, gevraagd hebben of het om een rekver- band of om een draagverband ging. Maar nu is king, dat Zeeland een vaste oeververbinding heeft diverse malen uit de mond van minister Bakker geklonken, in de Tweede en in de Eerste Kamer is erover gepraat en het on-Nederlandse woord galmde zelfs uit de luidsprekers toen het rapport van de stichting „Vaste Oeververbinding" verscheen. —O Als iemand die het woord als materiaal ge bruikt, vind ik (-en in dat opzicht staat het oude wijfje in Ritthem, dat mij altoos adviseert, geheel achter mij) het woord „vaste oeververbinding" gewoon een rotwoord. Het is een omschrijving van iets, dat niemand zich precies kan voorstellen. Als ik zeg: „Een Kanaaltunnel", dan is dat volko men duidelijk. Precies even duidelijk als het woord „Zeelaradbruig". De vaste oeververbinding is echter beide tegelijk: een brug, zowel als een tunnel en het is nu eenmaal onmogelijk om die twee zaken bij normaal taalgebruik aan elkaar te koppelen. O Zouden wij zeggen dat er een „brugtunnel" onder (en over) de Westerschelde moet komen, dan zou men in Den Haag natuurlijk zeggen dat de Zeeuwen altijd meer willen dan een ander: Voeg je de twee woorden ineen, zodat je krijgt: „Brunnel"' of: „Trug", dan is dat weer te onge woon en ook dan kan de Zeeuwen verweten wor den dat zij met het normale niet tevreden zijn. O Maar deze moeilijkheden om een woord te vinden, d-at kort en kernachtig uitdrukt wat er wordt bedoeld met het streven om Zeeuwseh- Vlaanderen aan Midden-Zeeland vast te koppe len, hebben minister Bakker er niet van weerhou den snel tot zaken te komen. Zeeland zal eindelijk één worden. Over een jaar of tien zal het heel ge woon zijn om in luttele minuten van Hulst naar Goes te rijden. O Het lijkt mij echter wel een verschrikkelijk vooruitzicht om altijd te moeten blijven spreken van „de vaste oeververbinding". Het klinkt niet. Het is een weerbarstige woordgroep, net als het woord „prijsindexcijferberekeningsprocedure" of „Vereniging ter bevordering van de belangen des boekhandels". Ik hoor mezelf echt nog niet zeggen: „Vrouw lief, ik zag zojuist een ongeluk gebeuren op de vaste oeververbinding", of „De vaste oeverver binding had te kampen met ijzel". Dat klinkt net zo onecht als wanneer iemand u zou zeggen: „Mijn vierwielig motorvoertuig wil niet starten". O Kortom, de vaste oeververbinding zal nu of later een naam moeten krijgen, die zoals to neelspelers zeggen lekker „bekt". De „stichting vaste oeververbinding" kan er een dankbare taak aan hebben, een naam voor de brug-tunnel te be- denken. Laten ze een prijsvraag uitschrijven, of een reclamebureau inschakelen het geeft niet, als wij maar verlost worden van dat onhanteerbare „vaste oeververbinding". Wat dacht u van: „Del ta-brug", of „De erop-en-eronder-verbinding" (je gaat immers over een brug en door een tunnel), of „het amfibietje"? Allemaal lekker van je luctor et emergo. Dat mag best. O-—— En als we nu toch bezig zijn met vereenvoudi gen, laat ons dan ook meteen iets doen aan de naam „Westerscheldebekken". Er zijn in Haagse politieke kringen al vreemde riaties op deze naam gemaakt, die écht niet zo netjes zijn als u vam Haagse kringen verwachten zou. Ook hier dus: het mes in de lettergrepen gezet. Wait vindt u van „Deltapoort"? O Zo'n Deltabrug zal anders heel wat teweeg brengen in de onderlinge Zeeuwse verhoudingen. De Schelde is eeuwenlang een echte cultuur grens geweest. Zelfs de dubbeldekker heeft daar weinig aan kunnen veranderen. Maar met een brug wordt dat anders. Zeeuwsch-Vlaanderen zal werkelijk de zekerheid hebben, erbij te horen en misschien zal dat ooit nog eens een einde maken aan het „Walchrocentrische" denken in Zeeland. Zeeuwsch-Vlaanderen heeft namelijk, juist door dat het leeft in het Vlaamse klimaat, een soort zelfbewustzijn dat veel meer internationaal ge tint is. Men wordt er cultureel gevoed door steden met een eeuwenoude reputatie, zoals Gent, Brugge en Antwerpen. Dat doet een mens stevig in zijn schoenen staan. De Walcherse mens heeft feitelijk in een veel groter isolement geleefd dan de Zeeuwsch-Vlaming. Als de Deltabrug geopend wordt en de burgemeesters vain Reimerswaol en die van Hontenisse elkaar ontroerd de haind drukken, dan zal dat wel in de officiële toespra ken blijken. O— Zeeuwsch-Vlaanderen zal inspraak eisen in de Zeeuwse zaken. Die is er nu natuurlijk ook, maar wat heeft die feitelijk voor inhoud als een dele gatie uit Zeeuwsch-Vlaanderen voortdurend wordt herinnerd aan het feit dat men zich letter lijk moet inschepen om die inspraak op het verre Walcheren waar te gaan maken O En het begrip inspraak lééft in Zeeland. De heer A. L. Borst, directeur van de Zeeuwse cultu rele raad, heeft daar iets markants over gezea toen hij sprak over het befaamde jaar 2000. „Wij moeten onze betutteling niet tot dat jaar uitstrek ken", sprak hij, „want op die manier sluiten wij de generaties die nog geboren moeten worden vroegtijdig van elke inspraak uit een inspraak die zij zeker zullen eisen". Kijk, dat is inspraak eisen voor een foetus. —O Maar de heer Borst heeft gelijk. „Inspraak" wordt gemeengoed, ondanks het feit dat het een woord met een Duits luchtje eraan is. Wij zullen het nog beleven dat de kinderen van de laagste klassen der kleuterscholen zich naar hun bestu ren spoeden met de boodschap, dat zij het leer vak „matjes vlechten" vervangen willen zien door het veel meer op de praktijk gerichte „kraal tjes rijgen" en dat de schooltijden dienen te wor den aangepast aan de tijdstippen waarop de tele visie uitzendt. ——O Dat spreekt maar in, bij ons. Soms denk ik: hadden wij maar wat meer aanspraak! Dat vond ook een volle melkfles, die naar men mij bij de melkinrichting Walcheren voor waar vertelt in een halfduistere koelkast stond, naast een andere volle melkfles. De eerste fles, ietwat bij ziende, wees naar een blauwe tekst op de andere melkfles en vroeg: „Wat staat daar eigenlijk op?" De aangesprokene zei: „Dat is reclame. Er staat op: met melk meer mans! Als ik jou was ging ik ook met zo'n slagzin lopen!" Zei de eerste fles: „Voor m(j (hoeft dat niet meer. Ik ben gesteriliseerd!" TOMASO J De KVP-verdediger van de ge vestigde orde, de heer Schmelzer, heeft in Sehijndel in een grote bui van dapperheid minister De Block geprezen. Zelfs de heer Van Mas- tricht, wnd. voorzitter van de CHU, heeft in een vraaggesprek het hoofd vain De Block geëist. Tienduizenden vrouwen hebben met een handteke ningenactie hun ongerustheid over het prijsbeleid van De Block te jen nen gegeven, maar Schmelzer prijst De Block. We hebben een regering, die wat rijk is rijker maakt en ar mer wat arm is. De inkomensver houdingen komen steeds schever te liggen, zegt CNV-secretaris Lange. Het NKV-kaderblad „Ruim Zicht", schrijft dat de werknemers niets van deze regering te verwachten hebben. Medezeggenschap, democratisering van de samenleving in het bedrijfs leven, verdeling van de welvaarts- koek, zijn allemaal holle frasen van de huidige regeringspartijen. BREDA. J. V. (Van onze correspondent) MIDDELBURG Een gevangenis straf van negen maanden, waarvan drie maanden voorwaardelijk, eiste officier van justitie mr. J. Andreae voor de rechtbank te Middelburg te gen de 20-jarige los werkman P. de B. uit Middelburg. Hij had in de nacht van 27 op 28 maart ingebroken in een filiaal van Goudsmit Hof faan de Lange Gist- straat te Middelburg. Via een ladder verschafte hij zich toegang tot het kantoor door het forceren van een raam, waar hij een geldkistje met een inhoud van f 400 ontvreemdde. De volgende avond ging hjj de bloe metjes buiten zetten met het geld. De jongeman zei uit geldnood ge handeld te hebben. Hoewel hij pas getrouwd was, hing hem door de moeilijkheden thuis een echtschei ding boven het hoofd. „Verdachte is weer helemaal fout geweest", aldus officier mr. Andreae. „Hoewel zijn strafblad een hele reeks strafbare feiten vermeldt wil ik het woord ter beschikking stellen van de regering nog niet in de mond nemen, maar als het zo doorgaat loopt het er wel op. uit", zo voegde hij de jeug dige Middelburger toe. Uitspraak 6 juni. (Van onze correspondent) MIDDELBURG De rechtbank te Middelburg heeft de Middelburgse jongeman J. B., conform de eis, ver oordeeld tot een gevangenisstraf van 7 maanden, waarvan 3 maanden voor waardelijk met een proeftijd van 3 jaar, toezicht van de katholieke re- classeringsvereniging en een psychi atrische behandeling zolang dit nood zakelijk wordt geacht door de re classering. De jongeman stond 14 dagen gele den terecht wegens verduistering en diefstal. In luttele weken verduis terde hij in dienstbetrekking een be drag van f 800. In een volgende be trekking als winkelbediende verzil verde hij waardebonnen, die de klan ten bij hem inleverden. Een gedeelte daarvan, f 250, stak hij in eigen zak. In zijn laatste betrekking eigende hij zich een geldkistje met f 100 toe. Bovendien kocht hij een bromfiets, een platenspeler en een bandrecor der zonder deze artikelen te beta len. Hij liep tegen de lamp toen hij gesnapt werd bij een diefstal van een krat met lege flessen. (ADVERTENTIE) ECHT ZILVER Ook in massief zilver hebben Wij een uitgebreide kollektie opgebouwd. Of U nu een mooie kandelaar of een prach tig servies of een klassiek broodmandjezoektU zult voortreffelijk slagen. Prijzen variëren van f 30.- tot f3000.- JUWEUEHS MORLOCEBS SINDS. 1834. LANGE KERKSTB, 30 - TEL, SOOS - GOES

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1969 | | pagina 5