Economische wetten doorkruisen apartheid Slotconclusie I BLANK EN ZWART HEBBEN ELKAAR NODIG BELGIË IN GEWEER TEGEN VERWACHTE B.T. W.-PS Y CHOSE ZUID-AFRIKA Voor het te laat is Prijsbewust Goede raad tussen kraal en wolkenkrabber WIJ HEBBEN SPECIALE OPDRACHT IN AFRIKA Groene telefoons en test-winkels ARMSTRONG EERSTE OP DE MAAN MIJNS INZIENS Johan Winkler (7) Snelle bevolkingsgroei 600 procent gestegen Aanslagvoet Voorlichting door Deregering gaat bezuinigen, lees ik Neen, niet op Luns' nuttige rei' zen en ook niet op onze nuttiger Cen turion-tanks. Wel op de aanschaf vat kantoormeubilair. De kantoormeubel len op de ministeries en zo moeten acht miljoen minder kosten. Rond Johannesburg, het economisch hart van Zuid-Afrika, liggen reusachtige Bantoe-dorpen. So- weto, het grootste, telt 600 a 800.000 inwoners. Nie mand kent het juiste aantal. Deze reservoirs van goedkope arbeidskrachten kosten Zuid-Afrika vele miljoenen: in feite loonkostensubsidies aan de in dustrie. De economische ontwikkeling van Zuid-Afrika gaat lijnrecht in tegen de doelstellingen van ie apartheidspolitiek. Terwijl de legering probeert de Bantoes iitde zgn. blanke gebieden over le Vengen naar Bantoe-thuis landen, doet het bedrijfsleven alle mogelijke moeite om meer zwarte goedkope) arbeids machten aan te trekken. Zozeer is de (—uitbundig bloeiende economie afhankelijk van de Bantoe-arbeider, dat blank Zuid-Afrika, zoals premier Vos- ter nu onlangs ook openlijk heeft erkend, voor onbepaalde 'Ijd zal moeten rekenen op de aanwezigheid van vele miljoe nen Bantoes. Nu leeft al meer dan de helft van de rond 13 mil joen Bantoes in blanke-gebie- den. Die Bantoe-arbeider is een be- Stenswaardig man. Hij wordt ge- 1 °ï"dat de blanke hem nodig eett. Maar rechten heeft hij niet. "ww moet hij meestal ach- laten in het thuisland. Een gezin, IwK over de vereiste papieren schikt wordt onverbiddellijk uit fflraar gehaald. Die Bantoe durft e Protesteren want dan wordt hij weggestuurd. En hij weet dat er tallozen klaar staan om zijn plaats in te nemen. Zelfs de Nederduits ge reformeerde kerk, die toch in feite achter de apartheidspolitiek staat, heeft geprotesteerd tegen de ar beidswetgeving op dit punt. Ze spïak van een „kankergezwel" in de Afrikaanse samenleving. Het enige middel om de vloed van hongerige Bantoes naar de blanke gebieden binnen de per ken te houden is een versnelde ont wikkeling van de Bantoethuislan den. Hieraan worden grote bedra gen besteed. Hieraan wordt met veel energie gewerkt. Toch gaat de ontwikkeling van die thuislanden veel te langzaam, vertelde me prof. Rhoodie, hoogleraar (sociologie) aan de universiteit van Pretoria een broer van dr. Rhoodie, ambas saderaad voor voorlichting in Den Haag. Berekend is dat er ieder jaar 20.000 nieuwe arbeidsplaatsen in de Bantoestam gecreëerd moeten wor den. Maar tussen 1960 en 1965 zijn er maar 965 nieuwe arbeidsplaatsen bijgekomen. „Ik ben pessimistisch", verklaarde prof. Rhoodie. Ons grootste probleem is de snelle be volkingstoename bij de Bantoestam- men. Wij kunnen de blanke hege monie alleen handhaven als er aan het eind van de eeuw ongeveer evenveel blanken zijn als Bantoes. Maar daar is geen kijk op. De prog noses wijzen uit: 6 miljoen blanken op 30 miljoen Bantoes." (Volgens eep,. zojuist ontvangen nieuwe prog nose moet op 40 miljoen Bantoès ge rekend worden). De oppositie heeft berekend dat de apartheidspolitiek Zuid-Afrika 4 miljard gulden per jaar gaat kosten. Er zal nog meer geld bij moeten. Niet alleen voor de versnelde ont wikkeling van de Bantoethuislan den maar ook voor de defensie. Door de apartheidspolitiek is Zuid-Afrika op zeer gespannen voet komen staan met de „zwarte" sta ten in Afrika. De Portugese kolo niën en Rhodesië fungeren nu nog als bufferzones maar hoe lang zal dat duren? Peking en Moskou zijn erg actief in Afrika. In het aangren zende Zambia werken b.v. duizend Chinezen aan de aanleg van een spoorlijn. Zuid-Afrika is doodsbenauwd voor die communistische agitatie. Er wordt rekening gehouden met de mogelijkheid, dat vanuit landen als Zambia een guerrilla-oorlog in Vietnam-stül tegen Zuid-Afrika gevoerd zal worden. De regering Vorster probeert dat gevaar te ke ren door met royale hand ontwik kelingshulp te geven aan naburige „zwarte" staten. Die ontwikkelings hulp is sinds enkele jaren de hoek steen van het buitenlands beleid Als we er de komende 5 jaar niet in sla gen tot een goede verstandhouding te komen met onze „zwarte" buurt- staten. dan mislukt onze apartheids politiek, zei minister Mulder (voor lichting) mij. Voor geld is veel te koop. Ook de vriendschap van mensen van wie de stamverwanten in Zuid-Afrika als tweederangs burgers worden .behandeld? Minister Mulder ziet hier geen problemen. „Wij hebben van God een speciale opdracht ge kregen in Afrika. God zal ons hel pen, die opdracht te vervullen". Die „opdracht" heeft vooil de Zuid-Afrikanen een nieuwe dimen sie gekregen door het communisme. Ze zien zich niet alleen als de ver- breiders van de christelijke bescha ving in Afrika maar ook als de ver dedigers van de westerse vrijheid tegen het opdringend wereld-com- munisme. Nu de Russen in de Mid dellandse Zee opereren, het Suez- kanaal gesloten is en de Engelsen zich uit de Indische Oceaan heb ben teruggetrokken is Zuid-Afrika een strategisch bolwerk van de eer ste orde geworden, aldus de sous chef van de generale staf, generaal- majoor Robbertze, Zuid-Afrika is een essentieel onderdeel van de ver dediging van de westerse wereld. En ook op dit punt moet weer een hoge prijs voor de apartheids politiek worden behaald: in tien jaar is het Zuid-Afrikaanse defen siebudget met bijna 600 procent ge stegen tot 1265 miljoen gulden (1968). nooTl", John Vorster heeft ferine da? hgetbaard om zii" ver" 4ttten j nog heel lanS kan °Pgedèelrt°r^at Zui(i"Atrika zou zijn X I? zuiver t'ianke en duizend i?a gebieden. Hoeveel ten' inf?a' moe'en we oog wach- »W»'siUe Waeterie T Ud van de «™ade dr v stomme vraag, als uw Vorster „Even stom oppositie s')e'eid", rieP de ai«L°P?eli"g van tenÏJïS*? se»*' Zuid-Afrika in ten e7hS.ge.bie.den voor zwar- ling van ls de hoofddoelstel- Door de apartheidspolitiek, niet b££j"k«miog, dat dit doel ka» worden afzienbare tijd bereikt facto Cr® heeft dr. Vorster ipse kricid tot ^L?,0,31 zijn apartheids- e tijd imm s gedoemd is. Afrika. Z rrkt tegen Zuid" seea «ad mèt 1? d®i- regering "*I 0ver enkelf i miljoen Bantoes, miljoen Bant??Cen"ia zuUen er 30 De ana?ti, -j Zl|n' En wat dan? [aa,d omTaïC'd?POhUti®k heeft ge" B?aat tegen a ?!e'd regelrecht mische ontwil?? "atuurliike econo- De tegerln?6? van zoid-Afri- g kan zoveel Bantoe thuislanden creëren als zij wil, de economie van Zuid-Afrika kan niet zonder Bantoe-arbeiders. Blank en zwart zijn op elkaar aangewezen. De groep in Zuid-Afrika, die de apartheid ronduit afwijst is nog klein. Maar het aantal mensen, dat is gaan twijfelen aan de toe laatbaarheid en haalbaarheid van dit beleid neemt met de dag toe. Daarom zijn binnen de Nationale Partij al ernstige spanningen ont staan. Zal die groeiende oppositie resulteren in een koerswijziging? Blank en zwart zijn nu nog door een kloof vol vooroordelen van elkaar gescheiden. De Nationale Partij kan zich daarom geen radicale koerswijziging veroorloven. Zij zou haar meerderheidspositie verlie- De moeilijkheid is dat eigenlijk niemand een aanvaardbaar alter natief heeft voor dit apartseidsbe- leid. De buitenwereld verlangt, dat de Bantoes van te ene dag op de andere dezelfde rechten krijgen als de blanken. „One man, one vo te". Dat is onzin. De Bantoe is, ge zien zijn huidige ontwikkelingspeil niet in staat dit hoog geïndustriali seerde land naar behoren te bestu ren. Nagenoeg alle Bantoeleiders die ik heb gesproken, delen de me ning „Als onze mensen ineens aan de macht zouden komen, krijgen we chaos in Zuid-Afrika". Het integratieproces zou naar mijn mening geleidelijk moeten verlopen. Dit betekent de toeken ning van actief en passief stem recht op basis van een zekere ont wikkelingsnorm. Heel wat Bantoes, Aziaten en kleurlingen voldoen thans reeds aan die norm. Er is geen enkele rechtvaardiging te vin den voor de behandeling van deze mensen als onmondige, tweede rangsburgers. Het zou heel zegenrijk zijn voor Zuid-Afrika als de protestantse kerken zich wat kritischer tegen over de apartheidspolitiek zouden opstellen. Zij zouden een zeer be langrijke bijdrage kunnen leveren aan de zo hoog nodige mentali teitsverandering, vooral bij de minder ontwikkelden. Die mentali teitswijziging zou ook bevorderd kunnen worden door de invoering van televisie. Grote bevolkings groepen, die nu nog naast elkaar leven, zowel bij de blanken als bij de niet-blanken, zouden elkaar door de t.v. beter Ieren kennen. En mis schien kan ook de buitenwacht een steentje bijdragen. Zuid-Afri ka lijkt in toenemende mate be reid naar anderen te luisteren. De deuren en vensters zijn niet meer zo stijf gesloten als voorheen. Naar eerlijke kritiek wordt geluisterd. Mijn slotconclusie: In Zuid-Afri ka wordt gewerkt aan de verhef fing van de Bantoe. De niet-blanke heeft er beter onderwijs en een ho ger inkomen dan in de „zwarte" landen van Afrika. Maar hij is een tweederangsburger. Hij staat bloot aan vernedering en onrecht. Dit kan niet, dit is onaanvaardbaar. Zuid-Afrika zou er in welbegrepen eigenbelang goed aan doen te gaan zoeken naar nieuwe wegen. Mgr. Hurley, aartsbisschop van Durban heeft al in 1958 gewaarschuwd: „Eens komt er een moment dat een volk de grens bereikt van wat het aan onrecht en vernedering kan verdragen en tot uitbarsting zal komen, daarbij op krachtige en elementaire wijze uiting gevend aan zijn wrok". L. JLEIJENDEKKER (Vain oinize Belgische comespondlenlt) BRUSSEL Met een zieer grote meerderheid heeft de Belgische Kamer van Volksvertegenwoordigers de BTW-wet goedgekeurd. Dat betekent aller minst dat de Belgen vol ongeduld zitten te wachten op het in werking treden van de BTW op 1 januari 1970. Het betekent alleen dat ae zijn overgeleverd aan het beginsel van de eenmalige belasting - waaraan trouwens krachtens akkoorden in EEG-verband niet te ontkomen viel. Over het toepassen van de BTW en de weerslag ervan op het prijsverloop is men sceptisch en pessimistisch gestemd. Reeds nu, zeven maanden voor het invoeren van de BTW, is er een psy chose ontstaan die de prijzen in de hoogte duwt. Vrijwel iedereen in België behalve dan de regering is ervan overtuigd dat de BTW een algemene prijsverhoging in de hand zal werken. Er wordt gewezen op de BTW-ervaringen in Duitsland en in Nederland, sflimme zakenlieden wek ken de psychose in de hand: „Toe jongens nog vlug kopen voor de BTW-hausse". De gevolgen blijven niet uit. De snel toegenomen vraag in allerlei sectoren werkt prijsstijgingen in de hand, kredietinstellingen en finan cieringsmaatschappijen beleven een hoogconjunctuur. Het indexcijfer is afgelopen maand met 1,5 punt opge lopen. De gouverneurs van de na tionale bank volgen die evolutie met bezorgdheid en op de internationale wisselmarkten wordt de Belgische frank verhandeld beneden zijn offi ciële waarde Inflatie zou deze zwakke positie nog verder kunnen aantasten. Bezorgdheid heerst er eveneens bij de vakbonden die een krachtige po litiek eisen ter bescherming van de koopkracht van de frank. De gerust stellende verklaringen van de socia listische minister van economische zaken lijken tot nu toe weinig effect op te leveren. In een allesbehalve ontspannen atmosfeer gaat België dus het BTW-tijdperk tegemoet. Het is momenteel nog te vroeg voor theoretische berekeningen over de weerslag van de BTW op het Bel gische prjjzenpeil, omdat een basis element ontbreekt: de aanslagvoet die de Belgische regering zal toepas sen. Deze beslissing werd uitgesteld tot september. Niettemin heeft de re gering zich al in haar kaarten laten kijken en dat heeft een heftige reac tie vain het Belgische bedrijfsleven uitgelokt. De regering, zo werd offi cieus bekend, wil starten met 6» 20 en 25 procent als aanslagtarieven, naargelang de aard van de verhan delde goederen en diensten. Het Ver bond der Belgische Nijverheid en het Vlaams Economisch Verbond noemen zulke percentages overdreven. Ze be weren dat de schatkist op die manier een jaarlijks meerinkomen zal krij gen van tenminste 20 miljard Bfr. (1,4 miljard guliden). De regering is het hier niet mee eens en voegt er sussend aan toe dat de aanslagvoeten vanzelfsprekend zullen worden verlaagd als de voor spellingen van de ondernemers be waarheid zouden worden. Het be drijfsleven neemt daarmee geen ge noegen. Die hoge tarieven zo luidt de redenering kunnen niet meer ongedaan worden gemaakt, aange zien zij verwerkt zijn in de prijzen van goederen en diensten. Maar la gere tarieven kunnen spoedig wor den verhoogd, wanneer mocht blij ken dat de schatkist in 1970 door de BTW niet dezelfde opbrengst krijgt als met de huidige omzetbelasting. Een bevredigend antwoord heeft de Belgische regiering hierop nog niet gegeven. Dit betekent niet dat ze met de armen over elkaar de gebeur tenissen afwacht. Zij heeft een stren ge prijscontrole aangekondigd. Maxi mumprijzen zullen worden vastge steld. Iedere fabrikant en elke han delaar zal het ministerie van eco nomische zaken tenminste drie we ken van te voren moeten inlichten over een voorgenomen prijsverho ging. Houdt hij zich niet aan dit voorschrift, dan worden zijn prijzen gedurende een periode van zes maanden geblokkeerd. Ook de actieve voorlichting van in dustriëlen, zakenlieden en consu menten wordt voorbereid. De rege ring heeft daarvoor een speciaail kre diet uitgetrokken. Van half april af worden tweehonderd voorlichtings ambtenaren de boer op gezonden om in grote e:i kleine centra principe, inhoud en werking van de BTW toe te lichten. Tegelijkertijd wordt ook in dertien centra een „groene tele foon" geïnstalleerd, die permanent alle belangstellenden uitleg zaïl ver schaffen over voorgelegde BTW-pro- blemen. Aan die voorlichting valt nog wel iets te doen, want uit een recente enquête van het Belgische Instituut voor Voorlichting en Docu mentatie is gebleken, dat slechts de heflft van de Belgische bevolking bo ven de 16 jaar weet wat de BTW is, en dat amper 28 pet. van de onder vraagde personen bij benadering wist waarover het gaat. Daarnaast overweegt de Belgische regering een experiment met test- winkels. Besprekingen zijn daarover aan de gang met warenhuizen en beroepsverenigingen van kleinhande laars. Zij zouden zich verplichten hun prijzen onidcr het BTW-systeem geheel toe te passen volgens de richt lijnen van de regering en een beroep te doen op de medewerking van ge specialiseerde rijksambtenaren. In dien dergelijke test-winkels in vol doend aantal kunnen worden inge richt, dan zullen zij misschien een afkoelend effect hebben op de prij zen van concurrerende detaillanten. Mogelijk wordt hiermee de prijs verhogende weerslag van de BTW op de Belgische markt tot een draag baar minimum beperkt. HOUSTON (A.P.) De burger astronaut Neil Armstrong (38), zal, naar men bij de NASA hoopt, de eerste mens zijn die een voet op de maan zet. Armstrong is aangewezen als commandant van de Apollo-11, die op 16 juni naar de maan zal ver trekken. Armstrong en kolonel Edwin Al- drin zullen, wanneer de Apollo in zijn „taxibaan" om de maan draait, samen in de LEM-capsule kruipen en naar het oppervlak van de maan af dalen. Intussen blijft de derde astro naut, Michael Collins, in de Apollo om het contact tussen de maanreizi gers en de aarde te onderhouden. Na de, hopelijk zachte landing op de maan, zullen de twee ruimtevaar ders onmiddellijk hun voertuig ge reed maken voor terugkeer naar de Apollo. Pas wanneer dit gebeurd is, trekt Armstrong zijn ruimtepak aan om via het ontsnappingsluik en een klein laddertje het maanoppervlak te betreden. Als alles goed gaat zal hij precies 2 uur en 40 minuten op de maan blij ven om er onder andere stenen te rapen en „loopoefeningen" te doen. Na enige tijd zal ook Edwin Al- drin het maanvoertuig verlaten om zich bij Neil Armstrong te voegen. Samen zullen zij in totaal 23 kilo maangesteente verzamelen. Een an dere opdracht is om een instrument op het maanoppervlak te plaatsen, dat een jaar lang gegevens naar de aarde zal zenden. De astronauten mogen zich niet verder dan ongeveer dertig meter van hun landingsvaar tuig begeven. (ADVERTENTIE) Ven pathetische klacht in „Elsevier" „Scheveningen is Scheveningen niet meer. De karpetten zijn versle ten. De frietvreterij en de beat heb ben de boel verpest". Ik kan met de klagers meevoelen. Maar wat wil men? Schiller wist het al: „De schone dagen van Aranjuez zijn voorbij:" Ook die van Schevenin gen zijn voorbijVan een Schevenin gen zo rond de eeuwwisseling. Toen de karpetten in het Kurhaus nog niet versleten warenomdat ze slechts door een elite werden betre den, die als zodanig geen voetsporen naliet. Toen heren in rok en dames in sleepjaponnen door buigende obers in exclusieve eetzalen naar kristal-be laden tafels werden geleid, waar hun bepaald iets anders dan frieten wer den opgediend. De meneren van „Elsevier" hebben gelijk: Scheveningen is Scheveningen niet meer. Trouwens wat is wat nog, als u begrijpt wat ik bedoel. Alleen in dat kleine „Kurort", er gens aan dat meer waarvan ik de naam niet verklap, evenmin als de naam van dat „Kurort" zelve, is alles nog bij hetzelfde gebleven. Nog een maand of wat en ik ga er toch maar weer eens heen om er, zolang het nog kan, wat negentiende-eeuwse lucht in te ademen. De Kur-kapel onder leiding van Generaloberkurortmusikdirektor Pieffke is er nog steeds niet verder gekomen dan de ouverture „Frei- schütz" en de dito .fNorma"; bij mooi meer maar dat is het bijna altijd spelen ze 's ochtends buiten, je zit er op stijlechte ijzeren tuinstoelen naar te luisteren en wie halverwege het program weggaat loopt op zijn tenen en zelfs de zwanen in de Kur- park-vijver zwijgen als de „Peters burger Schlittenfdhrt" weerklinkt. 's Middags op de Kurpromenade neemt de stokoude Tsarengeneraal, die er in een karretje Wordt rondge reden men fluistert dat de Kur- verein hem als attractie heimelijk subsidieert met lieve siddergebaar- tjes zijn strohoedje af, wanneer hij door een bekende, en dat is dus door iederéén, wordt begroet. Auto's wor den in het Kurcentrum geweerd, er knarsen alleen wat versleten gummi, wielen van een ook versleten vigi lante over het grind. Onverpest is het leven hier en zonder ook maar iets dat naar frietvreterij zweemt. Alleen hoe lang nog? In elk geval, nog ééns ga ik erheen. Vóór het te laat is. Net als in Sche veningen. fj'/ij zijn bij ons thuis diep onder de indruk van minister De Blocks verwijtende vermaning, dat we niet prijsbewust zouden zijn. Voortaan worden we dat, daar kan de door die Gerda Brautigam zo onheus behan delde bewindsman op aan. Persoonlijk ben ik er al een hele dag op uit geweest om alle postkan toren in de buurt langs te lopen: he laas, nergens was er ook maar een postzegel van 25 cent voor minder dan een kwartje te krijgen. Meer succes had mijn moedige echt genote. Die heeft nu eindelijk eens „néé" gezegd, toen ze in die ene en enige dorpswinkel van ons voor een kluwen touw dertig cent durfden vragen. Met de bus veertig cent) is ze toen naar het volgende dorp getrokken en zowaar, daar had ze met één cent minder haar doel kunnen bereiken, ware het niet dat haar door een toe geschoten lotgenote prijsbewust werd toegefluisterd, dat er verderop in de stad heen en terug met de bus ben je er voor maar één rijksdaalder - een adres zou zijn, waar je voor zo'n kluwen touw met een kwartje kon volstaan. En laat dat nu wdar zijn! Maar de onkosten-nota die bus reizen, mijn verontruste telefoontjes overal heen toen ze zo lang wegbleef die onkosten-nota gaat vandadj nog naar de minister! Zeer loffelijk! Maar mag ik een goede raad geven? Koop voortaan al leen bureaus zonder laden. Voortaan alleen tafels zonder méér, alles recht toe recht aan. Zonder ook maar één mogelijkheid om onafgedane stukken weg te stoppen. Elke dag alle zaked afhandelen. Elke dag schoon schip Ze zeggen, dat wijlen Mussolini in dertijd zijn nieuwe luchtvaartminis terie in Rome uitsluitend met zulki bureaus zonderook maar één ladt heeft uitgerust. In één opzicht was de man di/ blijkbaar nog niet zó gek.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1969 | | pagina 7