V0EÜT iwrn «3... Ril 'AN HOSPITAALSOLDATEN TOT GENEESKUNDIGE TROEPEN op Ó4 u r m m m t. mm m nen nd VELDEN Naar de dwaze UW N K N tND SP Honderd jaar oud zijn ze nu, de geneeskun dige troepen in Nederland, de hospikken, zoals ze in militair jargon genoemd worden. Honderd |aar lang hebben ze de obussen en kartetsen van vroeger en de raketten en na palm van nu getrotseerd om zieke, verminkte, gewonde militairen van het front weg te ha len om ze ver achter de gevaarlijke linies die verzorging te kunnen geven, die nodig was voor hun herstel. Honderd |aar zijn verlopen sinds daarvoor bij koninklijk besluit twee compagnieën hos pitaalsoldaten toegevoegd werden aan de „zandhazen" van toen, de infanterie. Over hen gaat dit verhaal, een terugblik op hon derd jaar menslievendheid uit soldatenplicht. II lm> ta<j i i p i i L 50 DE STEM VAN ZATERDAG'1 i APRIL 196» ■BI aar gewoon niet in i komen. En wij beseffen :en partner te zoeken, u past. Maar toch (gelijkheid tot slagen heit jccesgeld" partner van uw keus ge. iben, dan betaalt u geen Wanneer u met ons In etaalt u f 50,inschrijf. in maandelijks bedrag aamenwerking. «aiaiUk snelste en grootste IJKSBUREAU in binnen- en builenknj ATTENI 3937; VENLO, Goltzius- LAND". Het campingland van iedere vrije dag. Mo- - uze ontspanningsmogelijk* ?zin in een van Nederlands md en overdekt zwembad, manége, zelfbediening* 'evens verkoop en verhuur 54 modellen. Bezoek en lyland. Groene Papegaai 517. urant „Boschhek", Dr. 01600 - 3 30 86 en 412m. 10,- p.p. Gelegen aan w prachtige Mastbos. kt U gaarne alle inlichtin- -eiland Baarle- )ort!) Uit goed (koopt Int. vac. hotel voor jonge Dr. Geskestraat 20, tei. spectus. Sportief „Bosch ên V. k. en w.str. water OP an de rand van bos 5 10 min. v. strand. Vraat 231. Het gehele jaar ge ogstgelegen Plateau y ƒ12,75 p.P-P.d- etl7 ïtr. water do"^'kstraat S. oncken-Nix, Kerkstra KHEEL SEIZOEjj-gy ACARAV. -."Y'wve a d Camp. Julia"a^ n. P1' camp. Eigen jnger. ia 9 aug. gfuur. tenthuisjes te b ■oor geh. sengebr. inbegr., °°kt.?t/carava" to naast tent ier. Supermarkt, voor «f"-.- tl otel „De Branding". IW*', n dorp. Prima verz- i dames, en herenplaats „1 VoH. pens. Vr. prosp. 1» 1 huur kamerFrfwgff! en 11 a Iff aug. - iu/° Tel. 01884 - 720. - auto i il: l,i,iLoi,io,,,Hiiikiihomuii!ulnl.iioidi(HiiidlHi.idirtliiiiuHil!lü!i,iiiiiiiiiHaiuil je paf 408 manschappenwagen, die nu bij de geneeskundige troepen is ingescha keld voor gewondenvervoer in de eerste lijn. Een heel verschil met de DAF is wel deze „verbandwagen voor verbandplaatsafdelin gen", zoals die in het begin van deze eeuw dienst deed. W. J. MUHRfNG (Van een onzer verslaggevers) AMERSFOORT - Midden op het laierneterrein van de Juliana van Mbergkazerne in Amersfoort dal een eenvoudig monument ter .trinnering aan de gevallen kante lden van hei korps geneeskundige iepen. Het zijn er velen, zowel 11940 in Nederland als bij de diet in Korea en Indonesië. Een «ie hen heeft voor beloonde moed jij het verzorgen van een gewonde tin het front posthuum de militaire jllllemsorde gekregen. Allemaal abben ze zich ingezet als militair en een giotere contradictie lijkt wl mogelijk - om de levens van idere militairen, vriend of vijand, i redden. Het monument op het bzerneterrein in Amersfoort is van «lij recente datum, want van de ospitaalsoldaten, zoals ze vroeger Mtten, zijn geen gedenktekens jgerrcht. Trouwens, het ging toen ■oir allemaal wat anders. I Vtór de tijd van Napoleon was het ViBit seen pretje om gewond op het '1 te liggen. De maatregelen toffen werden, zo dat al ge- tón, om die gewonden te redden, ana aid van dien aard dat het ptal abchtoffers tot een minimum si beperkt, Ten tijde van de Prai rie rost Frederik Willem 1 en Jw "Og bjj zijn zoon Frederik de prefe ontvingen de gewonden op het «Sveid geen hulp. Zij die in staat men om op eigen kracht, dan wel net behulp van een krijgskameraad •en geïmproviseerde geneeskundige wppost te bereiken werden daar Mpen. Als de slag voorbij was e troepen opdracht de ge- ronden te verzamelen en af te voe- wi. Gevorderde boerenwagens de- j™ ten meestal dienst als ambulan te Gelukkig de gewonden, die vie- 1 slag die overdag beslist want viel het einde van een '®f> in de avonduren, dan kre- troepen het verzamelbevel 5 volgende morgen. De gewon- waren dan meest lijken gewor- I frederik de Grote mag dan een succesvol veldheer geweest zijn, men kan hem niet nageven zich veel om de gewonden te hebben bekommerd. Na de slag bij Torgau 1760 moesten duizenden gewonden de nacht in de winterse vrieskou door brengen zonder enige verzorging met als bijkomend gevaar nog uitplunde ring door de vijanden. Toch was de maatregel in het militaire systeem van toen, de gewonden eerst na de slag te helpen, bittere noodzaak ge bleken. Zou men toestaan dat de ge wonden tijdens het gevecht door krijgslieden werden afgevoerd, dan probeerden maar al te veel van deze behulpzame geesten de benen te ne men. In 1870 schreef de militaire arts Van Fraekenhuyzen reeds, dat door het wegbrengen van een lichtge wonde vijf man het slagveld verlie ten. Twee steunden hem ter weers zijden, de derde duwde hem in de rag, de vierde droeg zijn geweer en de vijfde belastte zich met zijn sjako of veldmuts. Erger was het feit, zo schrijft hij, dat de hulpvaardige as sistenten, nadat zij het gevaar van de strijd achter zich hadden gelaten, niet de minste lust meer vertoonden om weer naar het front terug te ke ren. Bij de Fransen zag in het begin de geneeskundige dienst er ook maar treurig uit, maar in 1813 beschikte men toch bij alle korpsen over een compagnie brancardiers. Zij moesten de gewonden van het slagveld halen, ze naar het hospitaal brengen en daar de artsen helpen bij het leggen van de verbanden. Hiervoor werden de dapperste, krachtigste en mentaal meest geschikte soldaten gekozen. Tijdens de Krimoorlog (18541856) heeft dit systeem goed gewerkt. Al leen het verbanden leggen werd maar liever aan de muzikanten over gelaten, die toch niets beters te doen hadden. Maar de Fransen hadden daarbij veel voor op de Engelsen, die helemaal geen organisatie hadden op dit gebied en aan de Fransen tijdens die Krimoorlog geneeskundige hulp moesten gaan vragen. Het was alsof de tijd wat de ver zorging van de soldaten-gewonden betreft, vele honderden jaren had stilgestaan. Veel verschil met de middeleeuwen was er niet. Niet meer zoals in de klassieke oudheid, trad een zoon der goden op als chirurg, maar een barbier of beul. Veldheren en ridders hadden hun eigen lijfart sen, maar naar de soldaat keek nie mand om. Nog in de slag bij Turijn 1537 werden ernstig gewonden de hals afgesneden. Hoe het nog in 1795 in de Bataafse republiek gesteld was met de ge neeskundige verzorging blijkt wel uit een motivering bij een aanbeve ling voor een verbetering vam deze verzorging: „Het vak der geneeskundige dienst was te lange verwaarloost en dik wijls allenlijk overgelaten in han den van onkundige en baatzuchtige chirurgijn-majoors, welke hun be staan moesten vinden uit de goed koopheid of slechtheid der middelen, waardoor niet alleenlijk 's lands dienst werd veragtert, maar ook den ongelukkigen militair bij ziekte of bekomene wonden aan de genade van den chirurgijn-majoor wierd overge laten, terwijl daarentegen andere menslievende regiments-doctoren, nauwelijks een bestaan voor hun en hunne familien overhielden en dus veeltijds zelfs onwillens in die fout mosten vervallen." In dat jaar 1795 misschien als gevolg van deze aanbeveling, werd opgericht het „bureau van ge zondheid over de armee en hospita len der Bataafse republiek". Dit bu reau werd belast met „de gehele ge neeskundige inrichting voör het mi litaire weezen". En daarmee werd dat bureau in feite de voorloper van de huidige Inspectie Geneeskundige Dienst. In 1814 werd professor Brugsmans aangesteld als inspecteur- generaal. Daarmee was de organisatie en werkwijze van militaire hospitalen redelijk goed geregeld; aan de ver zorging van de gewonde aan het front werd nog door niemand ge dacht. Zij hieven overgelaten aan de hulpvaardigheid van kameraden, die geen enkel hulpmiddel bij zich had den, zelfs geen snelverbandje. Met veel geluk was er voor de zwaarge wonden een plaatsje te vinden op een boerenkar en de eerste lafenis moes ten de marketentsters hun maar brengen. Tijdens de tiendaagse veld tocht werden aan de infanterie een aantal hospitaalsoldaten toegevoegd, die afkomstig waren uit de zoge naamde werkliedencompagnieën. Hoe deze met harde werkluishand om sprongen met de patiënten valt ge makkelijk te raden. Maar in feite wa ren zij het eerste personeel, dat in Nederland voor een specifiek ge neeskundige taak werd opgeleid, zij het dan dat die taak voornamelijk hospitaalwerk was en dat in het ru we. Deze hospitaalsoldaten verdwe nen dan ook weer heel gauw van het toneel. Tot in 1869 honderd jaar geleden dus, toen werden aan de infanterie bij koninklijk besluit twee compag nieën hospitaalsoldaten toegevoegd. Dit hulppersoneel, dat in de loop van de afgelopen honderd jaar uitge groeid is tot een enorme organisatie in de militair geneeskundige dienst, ging in 1938 geneeskundige troepen heten. Maar het moest toch nog tot na de tweede wereldoorlog duren voor het accent gelegd werd op rechtstreekse hulpverlening tijdens het gevecht. Dit gebaseerd op de er varingen in de tweede wereldoorlog opgedaan. Al werd er in de vorige eeuw en het begin van deze eeuw weinig ge daan aan de gewonde op het front, wel werd aandacht besteed aan een verbetering van het gewondenver voer. De grote baanbreker op dit ter rein de Maastrichtse officier van ge zondheid C. de Mooy, die een ontel baar aantal vindingen en publikaties op zijn naam heeft staan. Onder an dere de raderbaar „De Mooy", een tweewiélig gewondenvervoermiddel dat van 1869 tot aan de tweede we reldoorlog gebruikt werd. Het is niet te ontkennen, dat door de andere legeronderdelen wat sma lend over die hospikken gedaan en gedacht werd. Toch liet de minister van oorlog jn 1864, J. W. Blanken, een instructie uitgaan waarin duide lijk omschreven werd waaraan de „eleve-hospitaal-soldaten" moesten voldoen om in aanmerking te kun nen komen. Hij schrijft: „Bij de keuze dezer manschappen moet bijzonder worden gelet: le. Op hun physiek gestel, dat ge zond en krachtig behoort te wezen, geschikt om, des gevorderd, zware vermoeijenissen te kunnen verduren, 2e. op hun karakter, dat aan zekere fermiteit, goedhartigheid moet paren, met den lust om, voor hunnen lijden de kameraden nuttig te zijn en 3e. op hunne intellectuele ontwikke ling, dewijl zij vatbaar moeten we zen voor het onderrigt in datgene, wat het allereerst van den hospitaal soldaat te velde gevorderd wordt, na melijk de kennis, om, bij ontstente nis van eenen arts, de eerste hulp te kunnen verlenen." En om nog even op die ontwikke ling terug te komen: in een bijlage van de instructie van minister Blan ken staat te lezen: „Teneinde met vrucht van het te geven onderrigt party te kunnen trekken, is het een vereischte, dat de voor de dienst van hospitaal-soldaat bestemde manschappen voldoende in het lezen en schrijven en in de aller eerste beginselen van de cijferkunst ervaren zijn. Zoo nodig, worden zij bij het hospitaal, waarbij zij gede tacheerd zijn, eenige malen per week in de avonduren daarin verder ge oefend, door den schrijver of assis tent-schrijver, onder toezigt van den directeur der inrigting." Wat de hospitaal-soldaat allemaal in de hospitalen te leren kreeg was dan ook niet mis. We zien in het leerprogramma: „De benaming en de plaatsing van de beenderen en ge wrichten van het menselijk lichaam, zoveel mogelijk met aanwijzing op het skelet, voorts de loop der groote bloedvaten en de ligging der voor naamste ingewanden, wanneer daar toe gelegenheid is, aan te toonen op het lijk." U ziet, kinderachtig was men in die dagen niet. „Het bereiden en aanwenden van zuurdegen en Spaansche vliegen, voorts van voet-, hand-, arm- en geheele baden met inbegrip van zwavelbaden; van ijs- en andere omslagen (fomenta, van koude begietingen en douches, enz. meer bijzonder ook het uitvoeren der snelkuur en het zuiveren der fourni- teuren van schurftigen, alsmede de voorzorgsmaatregelen, welke op de zalen der oogziekten en der venerie- ken moeten worden genomen, zoo wel ter bevordering der spoedige genezing, als ter voorkoming van verdere besmetting." En verder we hebben het ten slotte nog over de vorige eeuw „Het zetten van bloedzuigers en drooge koppen, het tamponeren, het bewerkstelligen van drukking en van buiging en de aanwending van het veld- en schroef-tourniquet." Dit lezende begint men aan een keurkorps te denken. En dat is het ook geworden. Een keurkorps van menslievende soldaten, maar solda ten bleven het en zijn het nog, al is er over de bewapening van de ge neeskundige troepen altijd heel veel te doen geweest. In het „genees- en heelkundig zakboek voor het leger van eind vorige eeuw stond al te lezen, na de conferentie van Genève in 1863 waaraan de verschillende regeringen het voorstel gedaan werd het militaire personeel en hun ver blijven enz. neutraal te verklaren: „Mogten nu de verschillende rege ringen omtrent dit punt overeenko men dan voorzeker zoude reeds in velerlei opzigten eene belangrijke schrede vooruit zijn gedaan, en zou den, als gevolg van deze overeen komst, de hospitaal-soldaten niet van wapens behoeven worden voorzien, althans niet in Europa en bij de ver dere beschaafde volkeren; bij de on beschaafde echter zal hunnen wa pening wel altijd noodzaak blijven, eene noodzakelijkheid, die door on derscheidene treurige voorbeelden nog dikwijls genoeg, ook in onze overzeesche bezittingen, wordt ge staafd." Het is een lange weg geweest van de hospitaal-soldaat van toen naar de geneeskundige troepen van nu. Vanachter de raderbaar de noest sjokkende brancardier naar de met rupsbanden uitgeruste A.M.X. voor gewonden-vervoer, van de gevorder de boerenkar naar de helikopter. Het is ook een moeilijke weg geweest. Een gewondenverzorger wordt alleen geacht als men gewond is. Hoe lang die weg en hoe moei lijk die weg geweest moge zijn, in april vieren de geneeskundige troepen hun honderdjarig bestaan. Ze zullen het op grootse wijze doen. De bevolking van Amers foort doet aan de feesten mee. Het wordt het feest van de hos pitaalsoldaten van weleer die hun werk deden onder het vuur van obussen en kartetsen en van de geneeskundige troepen van nu die hetzelfde werk moeten doen onder het gehuil van raketten, dag en nacht. J ViaooR-y DIK N2 N2 Ui Ns N2 <0 rSCHAAL-l LOVER Dit hier zou een droom kunnen zijn: de dieren op het pad en de kooien leeg. Maar U wordt verzocht al deze dieren even in de voor hen bestemde kooien terug te brengen! HOE DOET U DAT? Ziet U een dier vrij rondlopen, zet dan zijn naam in die vertikale strook waarin zijn naam ook precies past (in elk hokje één letter). Dat is een karweitje dat U zó opknapt! MAAR NU KOMT HET: De dik-omlijnde hokjes geven te za- men een ZIN te lezen, maar nu wilde U nog wel even weten waar te beginnen en waar te eindigen! Welnu, op elke kooi is ook een woord aangeplakt. Elk dezer woorden doet U beslist denken aan één der getallen tussen 1 en 10! Bijvoorbeeld: de „solist slaat kennelijk op het getal 1. Maar nu de andere negen! HEEFT U DE CIJFERS GEVONDEN? Zet ze dan vlug op het bord dat op dezelfde kooi staat, onder „No" en U weet gelijk hoe de volgorde is. Neem dus uit kooi 1 de dik-omlijnde let- terts), dan uit kooi 2, 3, enz. en plaats de letters ook zo achter elkaar. HOE LUIDT DE ZIN? Die verklappen we uiteraard niet, maarwat in die zin gevraagd wordt, dat zoekt U gewoon even op en alléén dat opgezochte vermeldt U als woord in Uw oplossing! MAAR ER IS NOG IETS: Veertien van de ronddolende kinde ren hebben vreemde woorden op hun rag! Dat deden ze met opzet. Maak, door omzetting van de letters, dus plaatsing in een andere volgorde, van die 14 vreemde woorden: twee bo men, twee vogels, twee vissen, twee bloemen, twee zoogdieren, twee insekten en twee reptielen. Zet ze ook in déze volgorde onder elkaar (maar let wel natuurlijk dat U bij elke twee goed kijkt welke U het eerst neemt) en de beginletters vormen de naam van het dier, dat de direktie op het ogenblik probeert te vangen, omdat het nog niet in de kollektie is! DEZE DIERENNAAM IS DUS HET TWEEDE WOORD. De oplouing van d*M puzzel vindt U op onze financiële pagina. Een sensationele nederlaag leed de ex-wereldkampioen Tal in de wedstrijd om het kampioenschap van Rusland tegen de in het wes ten nog onbekende Platonov. De jeugdige Platoraov toomt in deze partij zijn geweldig tailent door als zwartspeler een kleine fout vam Tal in de opening op fantastische wijze uit te buiten. Met een fijme combina tie verovert Platonov een stuk, maar Tal geeft zich ondanks een stuk ach ter niet gemakkelijk gewonnen. Kos telijk wordt de partij, als op een ge geven moment vier dames pp het bord zijn, maar dan vindt Platonov het welletjes en maakt de partij uit met een geraffineerde slotcombinatie. Onderstaand volgt deze partij, die van het begin tot aam het einde span. nenid, belangwekkend en leerzaam ia. Wit: M. Tal Zwart: Platonov Gespeeld in de wedstrijd om het kampioenschap van Rusland 1969 te Alma Ata. Siciliaans. 1. e2-e4, c7-c5. 2. Pgl-f3, d7-d«. 3. d2-d4, c5xd4. 4. Pf3xd4, Pg8-f6. 5. Pbl-c3, a7-a6. 6. Lcl-g5, e7-e6. 7. Ddl-f3, h7-h6. 8. Lg5-h4. (Beter is volgens de theorie 8. Le3 of wit op f6) 8Pb8-d7. 9. 0-0-0, Dd8-c7. 10. Lfl-e2, Lf8-e7. 11. Thl-el, g7-g5. 12. Lh4-g3, Pd7-e5. 13. Df3-e3, b7-b5. 14. a2-a3. (Aangewezen was 14. f3). 14Ta8-b8. 15. f2-f3, Pf6-d7. 16. f3-f4, g5xf4. 17. Lg3xf4, b5-b4. 18. a3xb4, Tb8xb4. 19. Tel-fl, Dc7-b6. 20. b2-b3. (Tal overschat zijn posdtde of onder schat wellicht de kracht van jonge rivaal. Juist was 20. Pb3). 20Pe5-g6. 21. Le2-h5. Tb4xd4! (Het begin van een moode combina tie. Onjuist was 21e5 wegens 22. FdS, ef4: 23. Lg6:, fe3: 24. Lf7:+, Kd8 25. Pe6 mat). 22. Tdlxd4, Pg6xf4. (Op 22e5 volgt zeer verrassend 23. Tc4). 23. Tflxf4, Le7-g5! 24. Lh5xf7+, Ke8-d8 25. e4-e5, Th8-f8! (De pointe). 26. Pc3-e2, Tf8xf7. 27. h2-h4, LgSxf4. 28. Pe2xf4, d6-d5. (Tal staat materieel verloren, maar door zijn kansen op de kominigsvleu- gel krijgt zwart het niet gemakkelijk om zijn voordeel te realiseren). 29. g2-g4, Tf7-g7 30. g4-g5, h6xg5. 31. h4xg5, Kd8-e8. (Volgens analyses na de partij was 31Ke7 beter geweest. Op 32. g6 volgt dan 32Pf8 en na 32. Ph5 had zwart door 32Th7. 33. Pf6, Thl+ 34. Kb2, Tel beslis send voordeel verkregen). 32. Pf4-h5, Tg7-h7. (Slaan op g5 had slechts remise op geleverd). 33. Ph5-f6+, Pd7xf6. 34. e5xf6, Th7- hl+ 35. Kcl-b2, Thl-h4. 36. c2-c3, Th4-h2+. 37. Kb2-a3, Th2-c2. 38. De3-h3, Db6-a5+. 39. d4-a4, Da5- c5+. 40. Ta4-b4, a6-a5. (Sneller was 40Tc3:) 41. Dh3-h8+, Ke8-d7. 42. Dh8-h7, Kd7-c6. 43. Dh7xc2, a5xb4+. 44. Ka3- a2, b4xc3. 45. g5-g6, e6-e5. 46. f6-f7, Lc8-e6. 47. Dc2-d3. (Op 47. Dc3:, Dc3: 48. f8 Dame wint 48Dc2+ gevolgd door slaan op g6). 47Dc5-f2+. 48. Ka2-a3, Df2- a7+. 49. Ka3-b4, Da7-c5+. 50. Kb4- a4, c3-c2. 51. f7-f8 Dame, Dc5-a7+. 52. Ka4-b4, Da7-b7+. 53. Kb4-a4, c2-cl Dame. Stelling na 53c2-cl Dame 'vier aames op het bord, geen alle- laags schouwspel). 54. Df8-fl, Dclxfl. 55. Dd3xfl, Db7- a7+. 56. Ka4-b4, Da7-c5+. 57. Kb4- a4, Kc6-b6 en wit gaf zich gewonnen. Er had nog kunnen volgen 58. b4, De2-f. 59. Ka3, d4 en de matdireigiing op a2 of b3 is niet meer te verblinde ren.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1969 | | pagina 21