EEN
VOOR DE UNDERDOGS
Privézwembadstatussymbool
//7 /tree jaar tijd voor een waarde
van meer dan een miljoen gulden
gratis advertentie ruimte.
In een oud koffiemolentje kan je
de eenzaamheid krakend te barsten malen.
föfljfa zoen was onbetaalbaar.
«H kostte precies 20&
De sudderende karbonaadjes
lagen gewoon te neuriën in de pan.
succes
eerlijk
resultaten
reacties
idee
Hmerika
Schrijfes iemand
Bei'es iemand
Bezoek'es iemand
Praat'es met iemand
...u weet zelf wel
wie eenzaam is in
uw omgeving
DE STEM VAN ZATERDAG 12 APRIL 1969
7
PUBtlKATlE AANGEBODEN DOOR DIT BLAD IN SAMENWERKING MET DE STICHTING IDEÉLE RECLAME GBOT
Eenzame mensen zetten niet vaak verse koffie. Maar vandaag... Een half pond koffie. Goudmerk!
Ze nemen een enkel, vlug kopje poederkoffie.
Wat moet je ook met zo'n grote, geurende
pot als er niemand is om."Nog een bakje?"
tegen te zeggen?
Allenige mensen houden daarom de bonen
in het pak. De koekjes in de trommel.
Drie ons allerhande, die dure. Een nieuw waxinepitje
in het lichtje. Er komt bezoek. Vanavond blijft de tv uit
Er komen échte mensen praten. Over het weer. Over voetbal
Over kleinkinderen en AOW. Over niks. Over alles.
Er wordt gemalen. Gefilterd. Opgeschonken.Geprutteld.
Gek, zo goed een oude kniekoffiemolen het nog doet
De koffiemolen krikkrakkraakt er maar zelden. Met elke boon breekt ook een stukje eenzaamheid.
Schrijf es, bei'es, bezoek!es, praat'es*. ach u weet zelf wel met wie
i een onzer verslaggevers)
Als je per advertentie een ac
tie voor studentenkamers wilt
«jan voeren en je hebt daarbij
ije slagzin „Student met kapotte
les op hoofd geslagen" voor
jen staan, doe je er verstandig
„an, even via een marktonder-
jioekje te verifiëren, of die tekst
pij het Nederlandse volk aantikt.
'Dat is gebeurd met verras-
jsend resultaat. Het Nederlandse
ieek in grote meerderheid
normaal en zelfs passend te vin
den, dat beschadigd glaswerk op
een student wordt uitgeprobeerd
voordat het op de vuilnisbelt
belandt.
Weg slagzin.
ogans als „Je kan niet eens
r in je blootje over de gang"
en „Je weet niet, wie je in huis
jtaait", konden blijkens het
marktonderzoek wel en die haal-
n dan ook de krant.
'ilpi
Met succes? F.O. Baylé, 28, pu
blic relations adviseur in Amster
dam: „De Stichting reclame zonder
commercieel doel is nu ruim twee
jaar werkzaam. In die tijd hebben
we van de publiciteitsmedia voor
een waarde van meer dan een mil
joen gulden gratis advertentieruim.
te gekregen. En hier heb ik net twe<
brieven voor me liggen van de NTS
en de NRU. Ze schrijven, dat ze in
principe besloten hebben, mee te
gaan werken. Het gaat nog om de
vorm.
Ja, ons succes is van die aard, dat
we zeker door zullen gaan, al kost
het ons een boel werk in de vrije
tijd".
Afgekort heet de stichting SIRE,
hetgeen vroeger de aanspraaktitel
van vorsten was. Van hoe 'n hoge
adeldom zijn de doelstellingen, die
worden nagestreefd? Initiatiefne-
mermer Baylé: „Het klinkt mis
schien padvinderig, maar ten eer
ste willen wij de kennis en de mo
gelijkheden, waarover de Neder
landse reclamewereld beschikt, in
dienst stellen van goede werken.
In de tweede plaats willen we pu
blic relations bedrijven voor het re
clamevak door te laten zien, hoe je
een campagne helemaal rond kunt
maken. Ik weet, dat een tandarts al
tijd een beul blijft. Op dezelfde ma
nier weet ik, dat men ons altijd zal
blijven identificeren met verborgen
verleiders.
De heer F. 0. Baylé,
Public relations adviseur te
■"«sterdam, is een van de mensen
I™ nu ruim twee jaar geleden
initiatief namen tot de
■Witing van de Stichting
ele Reclame, kortweg SIRE
pnoemd.
boel van deze stichting
jr!i via advertenties<ampagnes,
Irnlt' t'°0' Pub'ic''eits-
9ratis geplaatst zouden
"een worden, de aandacht
,JesllRen °P verschijnselen die
jj£9 te weinig aandacht
Toch hebben we een goed, eerlijk
vak en dat willen we de mensen,
die ons niet a priori dogmatisch af
wijzen, laten zien. We willen laten
zien, dat we goede dingen kunnen
doen".
Meest recente resultaat: een nog
lopende serie van vijf advertenties,
die het thema „eenzaamheid" tot
onderwerp hebben. Aangezien uit
een onderzoek naar een eerder ge
voerde campagne naar voren is ge
komen, dat de advertenties spon
taan werden herinnerd door 27 per
cent van de ondervraagden en een
geholpen herinnering scoorden van
61 percent, mag men aannemen, dat
er ook ditmaal veel blijft hangen.
Hoeveel? Probeer het zelf uit. Hier
volgen de eerste stukken van de vijf
slogans, die als blikvanger voor de
advertenties dienden.
Hij zag het geluid van de deurbel
Nog voordat hij het hoorde.
De sudderende karbonaadjes
Lagen gewoon te neuriën in de pan.
In een oud koffiemolentje kan je...
De eenzaamheid krakend te barsten
malen.
„Klap'es in je handjes"
Moet je minstens met z'n tweeën
doen.
Die dikke zoen was onbetaalbaar
Hij kostte precies 20 cent.
„Toen we de campagne opzetten,
wisten we natuurlijk, dat er veel
meer eenzamen zijn dan alleen maar
de bejaarden", zegt Baylé. „Ik denk
aan homofielen, aan meisjes, die
naar de stad komen en niet, zoals
jongens, gezelschap kunnen zoeken
ïs"ietPcrTOtVAn'rfT2cMe" gekust
^'olntet-J t gt ^un brievenbus
hct d™<*d, TV-gids,
Widen rilcbon of dc krant
'lelijke srrnet 1 ncrgens staat onder:
SwS"rrndikkt'a,en:"
SCll-n sauw wee"™s
W, De d. we*t* be bel gaat
w deur komt niet van dc Itnip.
PüetfKATIE AANGEBODEN DOOR DIT BLAD IN SAMENWERKING MET DE STICHTING IDEElE RECLAME HES
i
Eenzame mensen eten niet vaak
karbonaadjes. Mensen in hun eentje
bakken een eitje.
Eten een oud sneetje brood.
Want zelfs een half brood
duurt lang als je alleen eet.
Eenzaamheid is: een punt van de tafel.
1 hord. 1 mes. 1 vork. 1 mens.
Maar vandaag... Zelfs de slager had even raar gekeken: m, zo,
viér karbonaden? En de braadpan werd bevrijd van een rest
ranzige boter - hoe oud al? En het grote tafellaken had
seherpe vouwen van het ongebruikt liggen in de kast,-
hoe lang al? Maar vandaag komen er bezoekers! (een veis preitje
voor de soep) Vandaag komen er eters! (een flesje slagroom
voor de pudding) Vandaag komen er praters! Eindelijk eens niet
alleen zijn. Kijk die dampwolkjes uit dc volle braadpan.
Eten» wat moet 1 mens met 3 gangen? Vier karbonaadjes en een mens staan te neuriën in de keuken,
Schrijfes, bei'es, bezoek'es, praat'es... ach u weet zelf wel met wie
in de kroeg. Aan huwelijken, die
voor het oog van de buitenwereld
gelukkig zijn. maar waar geen con
tact tussen de partners meer is.
Maar je moet in dit vak precies we
ten, tot welke deel. en doelgroep je
jezelf richt
Anders krijg je ongewenste neven
effecten. En de slottekst: „Schrijf
'es, bei'es, bezoekt es, praat'es
ach, u weet zelf wel met wie"
die lsaat natuurlijk niet exclusief
op de bejaarden, maar op alle stille
eenzamen.
Iedereen kent in zijn omgeving
wel iemand, die eenzaam is".
Ondertussen brainstormt SIRE aan
nieuwe campagnes.
Baylé: „Die over de eenzaamheid
is een groot succes. Er zijn van al
le kanten reacties gekomen ook
van ouden van dagen zelf, en dat
is belangrijk, want als die aktief
worden, is er weer een stukje een
zaamheid weg.
dienst te stellen van de strijd om
de vrede.
Enige maanden later waren de
eerste campagnes er. Ze richtten
zich op de verkoop van oorlogsobli
gaties, het recruteren van vrouwen
voor de oorlogsinspanning, het in
zamelen van voedsel- en kerstpak
ketten, of ze richtten zich tegen
geldverslindende zaken als bosbran
den, werkverzuim en zwarte mark
ten.
We hebben een bejaarde man ge
had, die door onze advertenties ge
ïnspireerd is, om te gaan helpen in
een opvangcentrum voor ouden van
dagen. We hebben een pastoor ge
had, die om advies kwam vragen.
In een gereformeerde kerk in Arn
hem zijn onze advertenties tentoon
gesteld. In Zaandam hebben ze ge
leid tot een buurt-hulpverlening.
Een gereformeerde kerk in Zeist
heeft heftig positief gereageerd. We
krijgen dagelijks telefoontjes van
mensen, die vragen: wat kan ik
doen?
Het blijkt aan alle kanten aan te
slaan. Daarom gaan we die een
zaamheids-campagne verder uit
breiden. In het hoofd hebben we
verder een campagne over, zeg
maar, het gedragspatroon van Ne
derland in en rond de openbare ver
voersmiddelen eventueel uit te
breiden tot supermarkten en zo. Al
dat voordringen en niet in de rij
willen staan en we denken aan
een campagne, die de mondhygiëne
van kleuters tot onderwerp heeft.
Dat is een afschuwelijke zaak. Ge
bleken is, dat geloof ik 99,2
percent van de kinderen, die wor
den ingeschreven op de kleuterscho
len, een aangevreten gebit heeft.
Kinderen van vier jaar daar
uoet iets aan gedaan worden".
Al met al kwamen er in de vier
oorlogsjaren 150 campagnes klaar,
die een gezamenlijke waarde ver
tegenwoordigden van 1 miljard dol
lar. De resultaten waren ernaar.
De tweede oorlogsobligatie-cam
pagne leverde 20 percent meer op
brengt op dan de eerste en de vier
de 50 percent.
Na de oorlog werd de War Adver
tising Council, die zo verdienstelijk
had gestreden, omgezet in een ad
vertising council, die de vrede moest
gaan dienen. Dit lichaam krijgt
jaarlijks voor honderden miljoenen
dollar gratis advertentieruimte en
zendtijd meer dan alle reclame
uitgaven van Nederland bij elkaar.
Het heeft bij voorbeeld Smoky de
Beer gemaakt tot een van de meest
populaire stripfiguren van de tv, de
kranten, de weekbladen en de geïl
lustreerde bladen. Smokey waar
schuwt elke Amerikaan, op te pas
sen met vuur. Geen kampeerder, die
zijn gulden regels negeert, geen di
recteur of huismoeder, die ze in de
wind durft te slaan.
Om jaloers op te zijn, zou de Ne
derlandse heidemaatschappij zeg
gen
Public relations-man Baylé kwam
op het idee van de Stichting Ideële
Reclame, toen hij in 1966 in een
vakblad over dit Amerikaanse pre
cedent las.
Daarvoor waren er enkele losse
pogingen gedaan. Ze waren mislukt,
omdat de Nederlandse publiciteits
media er niet van overtuigd waren,
dat er voor de advertenties, waar-
Maar vandaag... Hij lag half onder het gratis buurtblad.
Een envelop. Dicht geplakt Met 'n postzegel. En het nooit
te vergeten handschrift. Brieven maken gelukkig als je
alleen bent Ze maken de wereld ruimer. Ze maken het harl
voller. De dikke zoen van een verre dochter, de stevige
pakkerd van een drukke zoon, de duizend kusjes van een
kleinkind of de stevige poot van een oude vriend hoeven
niet meer te kosten dan een half uurtje schrijven en
20 cent portVoor wie er op wacht zijn ze onbetaalbaar.
Schrijfes, bei'es, bezoek'es, praat'es... ach u weet zelf wel met v
Welke mogelijkheden er voor een
stichting ideële reclame zijn, be-
.vijst volgens Baylé de gang van za
ken in Amerika, waar het initia
tief al een kwart eeuw oud is.
„Het begon in 1929", zegt hij, „in
de crisis. De kranten kregen stro
men van protest over zich heen;
Het moest afgelopen zijn met die
geldverspillende advertenties. Ook
het adverterende bedrijfsleven
moest het ontgelden: reclame maakt
een produkt overmatig duur, recla
memensen zijn oplichters plunde
rende partners. De mensen wilden
geen goederen, ze wilden werk. Van
de weeromstuit vonden de Ameri
kaanse reclamensen elkaar, eerst
met weining succes, maar dat ver
anderde, toen de regering hen twee ge—"»-'
dagen, nadat de Japanse bommen op n-^B'-'K^TIEi AANGE^DEN DOOR
Pearl Harbour waren gevallen, drin- BLAD IN SAMENWERKING MET DE
voor gratis ruimte werd gevraagd,
niet ergens een budget te vinden
zou zijn.
Baylé vindt dat begrijpelijk. „Nie
mand steelt uit eigen portemon-
naie. De kracht van SIRE in zijn
huidige vorm is dan ook, dat het in
derdaad onderwerpen aanvat, waar
voor geen fondsen zijn. Zo zijn we
in mei 1967 van start gegaan met
een campagne, gewijd aan het voor
bijgaan aan menselijk leed. We ver
volgden met een campagne tegen
de straatvervuiling en met een cam
pagne, gericht op de hoffelijkheid in
het moderne verkeer. Uit het on
derzoek, dat we aan deze laatste
aktie vooraf lieten gaan, kwamen
overigens aardige gegevens naar
voren. Van de 184 ondervraagde au
tomobilisten vonden er slechts
twee, dat ze zeer goed reden. 58
ondervraagden daarentegen kwa-
er rond voor uit, zichzelf middel
matige rijders te vinden.
Dan hebben we die campagne voor
studentenkamers gehad. Daar zijn
we achteraf niet zo blij mee geweest.
Wanneer de studenten zelf een ak
tie voeren, levert die gemiddeld 800
nieuwe kamers op. Wij haalden er
1600. Honderd percent meer dat
klinkt aardig, maar de vraag: was
het genoeg? moest negatief beant
woord worden, want er is iets in
de richting van 16.000 kamers nodig.
Onze conclusie was: de markt voor
studentenkamers is verzadigd. De
studentenhuisvesting is een pro
bleem, dat bij de regering thuis
hoort
Dat vonden de studenten toch wel
weer leuk. Ze konden met dit ar
gument naar Den Haag stappen en
zeggen: nou hoor je het eens van
vakmensen.
Baylé verdeelt het Nederlandse
publiek graag in twee grote groe
pen: de categorie, die voor de actie
„open het dorp" van Mies Bouman
was, en de mensen, die „zo is het
toevallig" graag terug zouden zien
keren.
Hij noemt ze: de menselijke emo-
tionelen, en: de kritisch-satirieken.
Het doet hem deugd, dat een on
derzoek geen verschil aan het licht
heeft gebracht in de wijze, waarop
deze 2 tegenpolen tegenover SIRE
staan.
En de publiciteitsmedia, die
gratis ruimte moeten afstaan?
Daarover zegt Baylé en het
komt hoorbaar uit zijn hart
„Aan de medewerking van de
media mankeert helemaal niets."
De eenzamen, en na hen wie
weet welke andere maatschap
pelijke underdogs, kunnen er zo
te zien op rekenen, dat SIRE
een behulpzaam blijvertje is.
gend verzocht, al hun kunnen in STICHTING IDEELE RECLAME E6ES
(Van een onzer verslaggevers)
UTRECHT Zon, een huis,
een tuin en daarin een zwembad.
Daar weer in een blonde sex-
poes of spelende kinderen
doorhalen wat niet verlangd
wordt.
Het is de statusdroom van een
grote categorie Nederlanders,
gevoed en in stand gehouden
door verlokkende plaatjes voor
al in Amerikaanse bladen. Plaat
jes met azuurblauw water en
daarmee in kleur contrasterende
bikini's, speciaal voor die gele
genheid aangetrokken.
Het flesje cola op de achter
grond moet er het onschuldige
of sportieve kantje aan geven.
Bij nader toezien blijkt ter
verfijning van de genoegens een
drijvende bar aanwezig te zijn.
Statusdromen die in een ander
land werkelijkheid zijn gewor
den, hier, in ons zwemland bij
uitstek, nog maar pas voor een
enkeling weggelegd.
De grootste particuliere-zwembad-
bouwer in Nederland, Lucas Pesie
in Amersfoort, heeft het ooit zo uit
gedrukt: „Ons werk? Je verkoopt
levensvreugde, sfeer, status en il
lusies".
En als iemand de waarde van
zo'n uitspraak doop en door be
grijpt dan is het juist wel Lucas,
Pesie, zoon van een vader (na
tuurlijk Lucas Pesie sr.), die ook
al een. naam had op het gebied
van bouw van zwembaden. Het is
niet helemaal ten onrechte iin dit
geval van een Lucas Pesiedynastie
te spreken: de zonen van Lucas Pe
sie, Marco en natuurlijk Lu
cas, zitten ook weer in de zwem-
badbranche.
Lucas Pesie jr. was de pionier
in Nederland op het gebied van
privézwembaden.
In 1959, op de voorjaarsbeurs in
Utrecht, stond zijn eerste zwembad
dat voor de tuin bedoeld was. Het
werd een sensatie.
Lucas Pesie had goed gegokt. Er
was belangstelling voor het privé
zwembad in de tuin. Men begon
ook waar het zwemmen betrof naar
privacy te verlangen. Het lag er
daar in Utrecht nog maar wat kaal
en kil bij op het Jaarbeursterrein
maar niet zo kaal en kil, of ver
scheidene kijkers konden zich het
bad indenken in hun eigen belover-
de tuin. De eerste bestellingen kwa
men binnen en nu, na tien jaar,
brengt hij een collectie baden en
badjes in de handel waar ook ie
dereen wel wat bij is.
En dat is geen loze kreet. Wat
een statusdroom lijkt is langza
merhand voor iedereen te verwe
zenlijken geworden.
Nee, men koopt nog steeds geen
zwembad als een pondje suiker. Al
is de suiker dan weer duurder ge
worden, het goedkoopste echte bad,
van vier bij acht meter, kost toch
altijd nog een kleine zevenduizend
gulden.
Als u met een poeltje van een
meter diep kunt volstaan kunt u
goedkoper uit zijn: een plas- en
plonspoel van 4,5 meter in door
snee hebt u al voor duizend gul
den.
Een simpele waterzuiveringsin
stallatie en die hebt u echt no
dig, denk eens aan al die blaren
in uw bad kunt u voor zo'n
poeltje al hebben voor elfhonderd
gulden, dus pakweg, een trapje en
een ditje en een datje erbij, voor
tweeëneenhalfduizend gulden heeft
u aan uw hygiënische, zo u wilt
statuseisen voldaan.
Kijk, wilt u echt zwemmen dan
gaat een bad van laten we zeggen
zes bij twaalf meter vergis u
niet dat is een fors zwembad
u bij Lucas Pesie met waterzui
veringsinstallatie zo'n veertiendui
zend gulden kosten.
Wilt u het helemaal mooi maken
dam komt er nog een verwar
mingsinstallatie van een kleine
vierduizend gulden bij. Ja „sta
tus" maar u noemt het liever
hygiëne wordt duur betaald.
Dat vond een technicus in het
zuiden, het Belgische Smeermaas,
net over de grens bij Maastricht
ook. Hij bedacht een systeem waar
mee het bouwen van zwembaden
aanmerkelijk goedkoper kon wor
den.
Gebruikmakend van beton met er
over heen een bitumen coating
kwam zijn calculatie zoveel lager
uit, dat het mogelijk wordt een
zwembad van zes bij twaalf meter
compleet met waterzuiveringsinstal
latie voor nog geen tienduizend gul
den in uw tuin te hebben.
Een wat kleiner bad, van tien bij
vijf meter, is al leverbaar voor
voor 8300 gulden. De heer A. W.
Riemens, de man die dit bouwsys
teem bedacht en er patent op aan
vroeg, kan met recht voor de kwa
liteit ervan instaan. Zijn eerste bad
bouwde hij al in 1956. En de eige
naar zwemt nog steeds. De heer
Riemens is er dan ook trots op dat
hij op elk particulier zwembad 10
jaar volledige garantie kan geven.
Zelf zegt hij: „Maar over 20
jaar zwemmen ze nog in zo'n
bad".
Status, levensvreugde, sfeer,
illusies.
Andere woorden voor een par
ticulier zwembad. Eén ding is
zeker, in ons waterrijke landje,
waar in openbaar water nauwe
lijks meer gezwommen kan of
mag worden en er een schreeu
wend te kort aan zwembaden be
staat, is het mogelijk voor wei
nig geld aan dat te kort tege
moet te komen. De status is mee
genomen.
