vlaams-waalse
tegenstelling
Gezagscrisis
in Belgische
krijgsmacht
paktoch
deliets!
Spijtig dat we
linoleum niet vandaag
hebben uitgebracht
GEDETINEERDEN VEENHUIZEN VRIJER
AMRO-spaarders
profiteren van de volgende
4%
6Wo
AMRO
c
schoolplicht voor
Krommenie Linoleum
Gratis
bloemen
cheques
HOERA
VERENIGT U
CITAAT
iieisen is zo gezond
en houdt u slank
MIJNS INZIENS
Johan Winkler
Ziekte
want.,.
Geduld
Complot
W.
De huisvrouw zou meer tijd voor
haar ge?in hebben, omdat ze minder
aandacht hoefde te besteden aan
haar vloer. Haar echtgenoot zou zich
lekker ontspannen voelen omdat-ie af
en toe rustig wat as van z'n sigaar zou
kunnen morsen. En de kinderen zouden
zich fijn kunnen uitleven omdat de vloer
tóch niet stuk te krijgen was.
Helaas, Krommenie heeft z'n lino*
eum al-in 1899 uitgebracht.
En daarom denken sommige mensen
wel eens dat 't een tikkeltje ouderwets is.
Kunnen wij 't soms helpen dat we
onze-tijd zo ver vooruit waren?
Experiment met
half open
inrichting
AMSTERDAM-ROTTERDAM BANK
door
voorjaar
op
bij alle
Fleurop
bloemisten
II
DE STEM VAN DONDERDAG 10 APRIL 1969
21
(Van onze correspondent)
BRUSSEL In de Boudewijnkazerne te Brussel, waar het hoofd
kwartier van het Belgisch leger is gevestigd, zijn onlangs enkele
illegale" exemplaren onderschept van slagzinnen die, onder ge
sloten militair couvert circuleeden onder de stafofficieren. „Cive
Weber, vive Champion", luidde een van die slogans. Op zichzelf
e envrij onbeduidend incidentje, maar het illustreert de diepe malaise
in de Belgische legerkaders die, zo beweren sommigen, thans ge
vaarlijk dicht een explosieve situatie nadert.
Kolonel Weber, ex-militair „raad'
gever" van de Katangese Tsjombe,
heelt in het openbaar het taalbeleid
gelaakt van de Belgische minister van
defensie, de Vlaamse christedemo-
craat F. W. Segers. Hij moest daar.
voor een vermaning incasseren, maar
werd bijgestaan door kolonel Cham,
pion, Belgisch verbindingsofficier bij
de NAVO, die in een Franstalige
krant het beleid van de minister op
r(jn beurt aanvocht.
De stafchef van het Belgische leger,
luientnat-generaal Vivario, ontnam
bij wijze van sanctie kolonel Cham
pion zijn NAVO-functie en legde hem
twee weken arrest op. Dit arrest werd
echter verbroken door generaal Don-
prerogatieve, waar over de oudst in
dienstjaren zijnde opperoffieier be
schikt. Minister en stafchef moesten
die vernedering ondergaan, maar de
escalatie ging verder met het weg
zenden van kolonel Champion naar
Belgische tankeenheden in West-
Duitsland. De smeulende gezagscrisis
was meteen voor iedereen duidelijk
geworden.
Het Belgische lyeger lijdt aan de
ziekte die heel België schokt, de
Waals-Vlaamse tegenstelling. Vlaan
deren levert 60 procent van alle Bel-
(ADVEETENTIE)
wetS™- Er moet een
iMge WMfcJI lchting komen voor
lenmimf rs m een bedrijf om
«Kas tel,0?8 de Week s"h0°l-
maar in a ontvangen. Bij een zelfs
4e rot!im?r.lnSe mate teruKloPen van
«idhoM A veraoindert de be-
klgdiae .AT bedrijfsleven om
held te overdaff gelegen-
sische -Ü?n berichte pedago-
drastisch. lng te ontvangen
cobs' de heer M' J- H. Ja-
06 veren jein» r van ,sint Bernardus,
,en en oS? Aan directies, docen-
oitderwii^ nnen Aet beroeps-
nn _.i cn het leerlingenwezen,
verga-
F «S
Eehouden^ Sisterea m Heerlen
ta™khnlJafeA ')eroeDsonderwijs
«en if°re? te A«nnen 1
is er te weinig tijd
•ehole^voor hueT iaco1:>3 g(
heidsonrJ™ - huishoud- en
$Gri7iirT lang niet
?evXGivlTel^ke vor
aantal uó voorbereiding op
terkt biijftetotnd dat Stellig
^rgende" beroepen
- zijn
laten,
be
geven
de
nijver
meer een
vorming. Zij
sen groot
niet be-
,ver-
v 1X1'
zogenaamde
an.
gische dienstplichtigen, maar slechts
40 procent van de officieren zijn Vla
mingen of tweetaligen. Bij de majoors
kolonels en generaals is de wanver
houding nog groter. Ze bereikt er 1/4,
1/5, 1/6. De Vlaamse openbare me
ning noemt deze toestand, wellicht
uniek in de vrije wereld, onduldbaar.
Zij neemt het niet dat Vlaamse jon
gelui worden bevolen door officieren
die hun taal niet machtig zijn.
Dezelfde grief gold tot voor enkele
jaren eveneens de Belgische diploma
tie. Daar kon het probleem zander
erote moeilijkheden worden wegge
werkt, deels door een versnelde be
vorderingsprocedure voor jonge Ne
derlandstalige diplomaten, deels dank
zij het creëren van een reeks nieuwe
diplomatieke posten in pas onafhan
kelijk geworden landen en bij de su
pranationale instellingen.
In de militaire carrière verloopt de
bevordering via een star schema, en
het Belgisch leger is allesbehalve ex
pansief. Van de beloften der Belgi
sche ministers van defensie kon in de
praktijk dan ook weinig terecht ko
men. Berekend werd dat, volgens de
huidige formule, het zal duren tot
omstreeks 1986 voor dat er een re
delijk evenwicht wordt bereikt. En
zover reikt zelfs het geduld van de
meest gematigde Vlamingen niet.
Hoe is dit tekort aan Vlaamse of
ficieren te verklaren? Vanaf zijn ont
staan is het Belgische leger door
drenkt geweeest van een exclusief
Franse mentaliteit. Wilde een Vla.
ming in dat milieu aanvaard worden,
dan moest hij zijn eigen taal en tra
dities prijsgeven. Van lieverlee is
daarin enige verandering gekomen,
en thans studeren aan de koninklijke
militaire school iets meer Vlamingen
dan Frans-sprekenden.
Minister Segers biedt nu rond 500
opperofficieren de gelegenheid om
twee jaar vroeger met rust te gaan.
Volgens de minister zouden 300 tot
400 Franssprekende officieren zijn
aanbod willen aanvaarden. Maar po
litiek lijkt de zaak, gezien de eisen
van deze officieren, onhaalbaar.
Inmiddels vreet de malaise dieper
in de Belgische legerkaders. In Brus
selse kringen gaan zelfs geruchten
als zou een aantal diehards onder de
generaals en de kolonels komplotte-
ren en spelen met de gedachte aan
een militaire staatsgreep. „Om orde
te scheppen in de Belgische warboel,
en een eind te maken aan de mach
teloosheid der beroepspolitici".
Niet veel meer dan dagdromery.
Want de Belgen ook de Walen
zijn heus niet rijp voor een dictatuur.
En het leger zou voor die generaals
en kolonels een twijfelachtig opera
tioneel wapen zijn: zonder de mede
werking der meerderheid van Vlaam
se soldaten, onderofficieren en jonge
officieren kunnen zij niets uitrichten.
(ADVERTENTIE)
Stelt u zich eens voor dat we
linoleum niet in 1899 maar vandöag
hadden geïntroduceerd. En u morgen
't nieuws in uw ochtendh'ad zou lezen.
In de trant van:
Krommenie brengt vloerbedekking
die een leven lang meegaat! Sensatio
nele ontwikkeling op vloerbedekkings-
gebied! Uniek materiaal voor uw vloer:
brandt niet,slijt niet, pluist niet, vlekt
niet. Enz. Enz.
Waarschijnlijk zoudt u uw man aan
stoten en verzuchten: Hè, hè, onze vloer
bedekkingsproblemen zijn opgelost.
En iedereen zou z'n ouderwetse vloer
bedekking aan de vuilnisman meegeven
om voorfgan zorgeloos te leven op het hy
permoderne linoleum.
Prachtige kleurenfolders bij uw woning-
inrichter of rechtstreeks op aanvraag
bij Postbus 13, Krommenie.
(Van onze correspondent)
VEENHUIZEN Sinds een half
jaar wordt in Veenhuizen geëxperi
menteerd met een zogenaamde „half
open inrichting". In deze inrichting
kunnen bepaalde gedetineerden de
laatste maanden van hun detentie
slijten in een zekere mate van vrij
heid.
Dit houdt onder meer in dat ze
gewoon in burgerkleren kunnen
rondlopen, zelfstandig naar hun werk
mogen gaan en ook zaterdags mogen
winkelen in Veenhuizen, dat ze ove
rigens niet alleen mogen verlaten,
terwijl de gedetineerden tevens zon
der begeleiding naar kerk, dokter en
dergelijke kunnen gaan.
Heit experiment is totnutoe ge
slaagd, aldus heeft het hoofd van de
directie gevangeniswezen, drs. P Alle-
wijn, dezer dagen tot bezoekende
journalisten in die inrichting gezegd.
De heer Allewijn wees er echter met
nadruk op, dat in deze nieuwe inrich
ting alleen gedetineerden worden ge
plaatst uit de strafinrichtingen Es-
serheem en Norgerhaven te Veen
huizen, waar reeds geselecteerde ge
straften zijn gedetineerd.
Voorlopig is gestart in een voorma
lige kazerne van de gestichtswacht,
waarin twintig gedetineerden zijn on
dergebracht.
Later denkt men meer van dergelijke
half open inrichtingen te creëren. En
zullen er ook gedetineerden uit an
dere gevangenissen dan die in Veen
huizen kunnen worden onderge
bracht.
Als hoofd is de heer M. G. van
Bree, vroeger verbonden aan de ge
heel open inrichtingen te Roermond
benoemd, terwijl zijn personeel be
staat uit vier groepsleiders. De half
open inrichting verschilt essentieel
van de geheel open inrichting. Deze
laatste heeft namelijk tot doel de ge
detineerden te resocialiseren, door
hen onder meer te werk te stellen
in het particuliere bedrijfsleven. In
de half open inrichtingen daarente
gen moeten de gedetineerden ver
plicht intern werken.
Bij de selectie gaat het dan ook ver
schillend toe. „We kiezen die men
sen, waarvan we menen dat ze zonder
al te veel risico meer vryheid kunnen
genieten en die voldoende werklust
tonen", zo zei gistermiddag drs. All-
wijn.
„Wat er dan aan resocialisatie als
bijverschijnsel uitkomt is natuurlijk
meegenomen, maar daar gaat het in
eerste instantie niet om".
Behalve dat de gevangenen zich
vrijer kunnen bewegen wordt er ook
geen censuur meer op hun brieven
toegepast. Een ander voordeed is ook
dat ze kunnen verdienen. Voor hun
werk in de wasserij van de strafin
richtingen krijgen ze namelijk het mi
nimumuurloon uitbetaald. Zestig pro
cent hiervan wordt ingehouden voor
kost en inwoning. Van het overblij
vende deel wordt een kwart direct
uitbetaald en driekwart voor de ge
detineerde gespaard.
Er is weliswaar een gedetineerde
vandoor gegaan, maar daar staat te
genover dat sinds het half jaar dat
het experiment loopt, reeds een ze
ventigtal in de half epen inrichting
is geweest.
De andere gedetineerden waren
slecht over de vluchteling te spre
ken. „Hij hoefde nog maar een paar
weken uit te zitten. Hij bederft het
voor anderen. Wü vinden deze half
open inrichting een hele verbetering'
aldus de gedetineerden, die op basis
van vrijwilligheid aan het experi
ment meedoen.
(ADVERTENTIE)
rente op een
AMRO-
renteboekjeof
rente op een
AMRÖ-spaarrekenïng
met een opzegtermijn
'van 3 maanden.
rente op een
AMRO-
meteen
opzegtermijn van
6 maanden.
rente op een
AMRO- 1
spaarrekening
meteen
opzegtermijnvan
12 maanden,
rente op een
AMRO-spaarrekening
met een vaste termijn van
24 maanden.
LJOERA, we krijgen, als allies goed
gaat (nou ja, goed....) straks
weer eens een nieuwe spelling. De
zoveelste die ik in een, althans wat
dat betreft r y k leven zal hebben
meegemaakt.
Eerst was er die van De Vries en Te
Winkel: wü waren toen nog een be
schaafd volkje, dat „tussen" nog als
„tusschen" schreef en dat keurig wist
te onderscheiden tussen „de" en
„den", en dat nujnheer Kollewyn, die
zo onfatsoenlijk was om „fatsoenlijk"
tot „fatsoenlik" te degraderen, dam
ook een verontwaardigd „meen!" toe-
bulderde.
Maar toen kwam met Marehamits
„Niet zoo, maar zo!" de ontaarding,
en sindsdien heb ik de hele en halve
vernieuwingen, of liever verarmim-
gen, niet meer kunnen bijhouden.
Maar wel begreep ik, dart ten onzent
een regering biykbaar pas dan die
naam verdient, wanneer zij iet® aam
die spelling heeft „gedaam". Dam eerst
kam zü, ook al heeft zij verder alleen
maar de bewin-dsmammelijke duimen
zitten draaien, hooggeëerd de eeu
wigheid iimgaain.
U heeft het kunnen lezen: ook de
huidige regering gaat aam het blijk
baar emvermydelijke spelHngbederf
rrieedoon. Zü geeft wijlen mijnheer
Kollewym achteraf zijn zin: met „vre
selijk" implaats vam „vreselijk" krij
gen we straks toch nog zijm gelikte
sehryfwyze voorgeschreven. Daar
naast gaan we ons met „hij rijd" en
„hy amitwoorde" by het onverstand:
aansluiten vam kinderen dlie het
nóóit leren, terwül wij, om docteram-
dus De Pous een genoegen te doen,
aanstonds tussen hem en de echte
Paus die in Rome geen verschil
meer maken. Ook dat zal de arme
„pous" Paulus (straks Poules?) zich
dan óók maar weer van dat steeds af.
valliger Nederland moeten laten
welgevallen
PROTESTEREN tegen dat geknoei?
Er is maar één groep die dit
effectief zou kunnen doen. Dat zijn
de beoefenaars van het edele scrabb-
le-spel, waaraan ni-et ik zo hartstoch
telijk (en straks hartstogteldk) ver
slaafd ben.
Voortaan geen mogelijkheid meer oin
listig aan „houd" een „t" toe te voe
gen, die misschien wel drie punten
waard is en die bovendien de totale
waarde wellicht verdub-belt!
Voortaan, wanneer een „cent" tot
een „sent" is gedevalueerd, nog min
der kans om die lustige „c" kwyt te
die „y", waar moeten we daar
naar toe, als het allemaal „Uk
ken" wordt wat de spellingregels ons
toeblazen?
Waarlijk, het is zaak dat wij serabb-
1-elaars ons verenigen. Toegegeven,
van het „proletariërs aller landen,
verenigt u!" is raiet zo heel veel te
recht gekomen. Maar di<e spelling-
aanslag op ons scrabblelaars-bestaan
is zó wreed, dat dit „verenigt ul"
niet mag mislukken.
Wie weet sluiten zich ook niet-scrab-
blelaars bij ons aam: mensen voor
wie taal, stijl en spelling zaken zijn,
te heilig, althans te nobel om ze
maar steeds door opeenvolgende be
windslieden te laten verknoeien.
Zelfs niet als die eerst (niet lachen,
vrienden) de befaamde rijksgenoten
in Suriname en op de Antillen ge
raadpleegd hebben. Zoals thans in
alle ernst schijnt te zijn geschied.
Kennelijk zijn die rijksgenoten het
met de voorgestelde nieuwe spelling
vooral daarom zo van harte eens ge
weest, omdat ze hoe langer hoe meer
op hun eigen Papiamento is gaan
lijken.
IV/TIJN citaat van de week: „In 1967
verlieten 35 haH-miljomadrs, per
sonen met een vermo-gen van meer
dan 500.000 gulden, ons land om zich
voorgoed in het buitenland te vesti
gen. Verscheidenen van hen gingen
naar Zwitserland, maar de kantons
Genève en Va-ud, die vanouds grote
vermogens weinig belasting-moei
lijkheden in de weg leggen
Mijn commentaar? Ja, ik zal me daar
door die vijfendertig wegens eerroof
of z-o laten aanklagen! Dat riskeer
ik niet. En daarom schuif ik Go-lijm
maar naar voren. Die is dood, hem
kunnen ze niets meer maken.
Wat zei hij er indertijd van? Ik hoor
het nog: „onvaderlandslievende
schobbers!"
(ADVERTENTIE)
m# j| I
fleurt^
A
