Cliarlie Chap!
m
tussen haakjes
JDGOED
^ico&cA
^RQ%^hf§iIt
prijsvraag uit
voor toneelstuk
Vakmanschap
meesterschap
CLOWN", DIE VAN KERMISSPUL KUNST MAAKTE
Zwartkijkers!
aangifte
formulier
Dan kijkt n
gerust!
Jongeren
(S)limerick
Provadya?
Makkelik
Oud heertje
Bolhoed
Imitators
Bierkenners
vragen
Vooruitziend
DE STEM VAN ZATERDAG 5 APRIL 1969
80
(Van onze filmredactie)
VEVEY In zijn fraai gelegen landhuis boven het vriendelijke
stadje Vevey aan het meer van Genève zal op 16 april Charles
Spencer Chaplin te midden van zijn gezin zijn tachtigste verjaardag
vieren. Ver van zijn bewonderaars, die aan zijn voeten lagen toen
hij nog „de grappigste man van de wereld was" ver ook van al
diegenen die hem in een latere episode in zijn carrière het leven
onmogelijk maakten. Chaplin werkt nog iedere dag aan scenario's,
zit boordevol filmplannen, maar zal er zelf niet meer in optreden.
„Wie wil er nu nog zo'n oude man op het scherm zien?" zegt hij
zelf. En dat is ook de reden, waarom hij ieder televisieinterview
schuwt. „Het is een onbarmhartig medium", is zijn mening.
De man, die eens dagelijks in het
middelpunt der belangstelling stond,
leidt nu met zijn gezinsleden, die
nog niet uitgevlogen zijn, een terug
getrokken leven in Corsair hoog bo
ven Vevey. Een enkele maal ver
toont hij zich „en public", zoals de
keer, dat wij hem ontmoetten op het
vliegveld van Genève, toen hij op
het punt stond naar Nederland te
vertrekken om er de Erasmusprijs
in ontvangst te nemen. Hij was toen
in gezelschap van zijn vtouw Oona,
dochter van de toneelschrijver Eu
gene O'Neill en van zijn oudste doch
ter Geraldine, die enkele minuten
eerder het vliegtuig naar Londen zou
nemen
fijning, oog voor komische details en
het subtiel uitwerken van dwaze si
tuaties. Maar Sennett was de baas
en zo debuteerde Chaplin in „Making
a living" met hoge hoed en druip-
snor als de clichéschurk in vele Sen-
nett-komedies.
In zijn tweede 'film reeds vond
Chaplin zijn eigen type: met bol
hoed, rottinkje, veel te grote broek
en dito schoenen, die aan de verkeer
de voet zaten en uitgerust met een
tandenborsteilsnorretje. Dat type zou
hij zij het met meer nuances
vasthouden tot 1939. Tot „The Great
Dictator".
In 1914 maakte Chaplin liefst 34
één. of tweeakters onder leiding van
Sennett Tenslotte gaf Sennett de
strijd op en liet Chaplin de latere
films zelf schrijven en regisseren.
Dit alles kon niet verhinderen, dat
de komiek in 1915 voor een aanzien
lijk hoger salaris en meer zeggen
schap cverliep naar de Essenaystu-
dio's. In 14 maanden maakte Chap
lin daar 14 films, variërend van 2
tot 4 airten. Overgebleven materiaal
werd later nog tot een aantal films
verwerkt door de'studio zelf, zonder
dat Chaplin part of deel aan de
eindmontage had.
In 1916 en 1917 stond Chaplin on
der contract bij Mutual voor een in
die dagen astronomisch hoog salaris.
Twaalf tweeakters waren het resul
taat, dat heden ten dage nog regel
matig in het voorprogramma van
onze bioscopen te zien is onder ti
tels als „Charlie als politieagent",
„Het pandjeshuis", „De emigrant"
en „De avonturier".
Eric Campbell, die een jaar later
bij een auto-ongeval om het leven
zou komen, speelde de baardige
schurk en Edua Purviance steevast
de blonde schone. Edua, ook al tij
dens de Essenayfilms Chapilins vas
te tegenspeelster, zou dat blijven tot
1923, toer Chaplin besloot een socie-
tydrgma te regisseren, zonder er
zelf in op te treden.
Charly met de slangenbezweerster in: „A night at the music hall".
„A Woman of Paris" werd een
succes wat de kritiek betrof, maar
geen commercieel succes voor Chap-
lins samen met D. W. Griffith,
Douglas Fairbanks en Mary Pick-
ford nieuw gevormde maatschap
pij United Artists. Euda's carrière
was voorbij, maar tot haar dood toe
kreeg zij een pensioen van Chaplin.
In „Shoulder arms" één van de
grote First-National successen
"(Vin -onze radio- en t.v.-redactie)
HILVERSUM De afdeling jeugd
uitzendingen van het televisiebedrijf
van de A.V.R.O. organiseert in sa
menwerking met de jeugdsectie van
iiet Nederlands Centrum voor Ama
teurtoneel (N.C.A.) en de Toneel-
centrale voor de derde keer een
prijsvraag voor jongeren in het
schrijven van een toneelstuk.
Het toneelstuk,, over een vrij on
derwerp, mpet niet alleen geschikt
zijn voor uitvoering als televisiespel
en in de Nederlandse taal zijn ge
steven, maar ook een oorspronke
lijk werk zijn.
De beste inzending vóór 1 ok
tober 1969 in viervoud getypt, voor
zien van een schuilnaam, geslacht,
leeftijd en te adresseren aan A.V.
SO.-Televisie, afdeling Jeugduitzen
dingen, Postbus 2 te Tilvetrsum
sl worden bekroond met een uit
voering als televisiespel door de
A-V.R.O. tegen een honorarium van
twuitig gulden per minuut, alsmede
een theatertrip naar Berljjn.
Een onberispelijk gekleed, voorko
mend grijs oud heertje, die naar het
leek met zijn dochter en kleindoch
ter op stap was. Niemand zou ach
ter dit parmantige baasje een der
grootste komische talenten van de
ze eeuw vermoed hebben, totdat
eenmaal in gesprek met hem hij
sijn woorden mét enkele kwieke
en goed bestudeerde gebaren on
derstreepte.
Op zo'n moment vergeet je het
grijze, gerimpelde hoofd en lijkt
Chaplin tientallen jaren jonger. Zijn
vrouw Oona, een knappe verschij
ning, houdt zich op zulke ogenblik
ken zij is vriendelijk maar wei
nig spraakzaam helemaal op de
achtergrond en gunt haar man het
toneel voor zichzelf.
Later, in Amsterdam op een pers
conferentie, is hij meer de verkoper,
die zijn plannen voor zijn nieuwe
film dat was vier jaar geleden
„The Countess óf Hongkong" aan
de man moet brengen. Hij werd toen
ongewild overspeeld door de formi
dabele Peter Ustinow, die bij die
legenheid kwam binnenstuiven en
met zijn geslepen antwoorden
'derende lach de show van de
de grootmeester stal.
Men behoeft Chaplins autobiografie
maar te lezen en vooral de onder
schriften van de foto's met Al-
bert Einstein, mèt Tsjoe-en^Lai-, met
Vincent Auriol, met l'abbé Pierre,
met Jean Cocteau, met Pablo Ca
sals, met Winston Churchill, enz.
enz. om te weten, dat hij ijdel is.
Mag hij? De valksjongen, die al met
zijn vriendjes pantomime speelde
in Londens achterbuurten en op zijn
28e de hoogst gesalarieerde filmac
teur ter wereld was? De man, die
in de jaren twintig maar éénmaal
in de drie jaar een film behoefde te
maken en toch de favoriet van het
publiek bleef?
Chaplin heeft meer voor de
rikaanse filmindustrie gedaan dan
men daar wel wil toegeven. Vlak
voor de eerste wereldoorlog naar
Amerika gekomen met Fred Karno's
Britse pantomimegroep waarvan
ook Stan Laurel deel uitmaakte
rolde hij in de filmbusiness, toen
nog door echte toneelspelers be
schouwd als een soort kermisbedrijf.
In 1914 engageerde Mack Sennett
de jonge Engelsman voor een serie
filmkluchten. Sennett had een eigen
formule met veel gooi- en smijtwerk
en een wilde achtervolging aan het
slot. Chaplin streefde meer naar ver-
De ongekende populariteit van de
komiek had vele imitators wakker-
geschud. De meest oorspronkelijke
was ongetwijfeld Billly West, die in
Chaplintenue een onbetwistbaar ei
gen stijl had. Een ander, die zich
Charles Aplin noemde, kreeg een
proces aan zijn te wijde broek en
werd gedwongen zijn naam te veran
deren.
Na negen films voor First Natio
nal tussen april 1918 en februari
1923, waaronder meesterwerken als
„The Kid" en „The Pilgrim" was
Chaplin eindelijk vrij om films voor
zijn eigen maatschappij United Ar
tists te maken. Het werden „The
Gold Rush" (1925), „The Circus"
(1928), „City Lights" (1931), „Mo
dern Times" (1935), „The Great Dic
tator" (1940) en „Monsieur Verdoux"
(1947), titels, die bij de bioscoopbe
zoeker geen nadere introductie behoe-
(ADVERTENTIE)
„Gold Rush", een melancholieke Chaplin
ven. Behalve „The Circus" en „Mon
sieur Verdoux" worden zij nog regel
matig opnieuw uitgebracht.
De oorzaak, dat Chaplins produktie
na 1923 daalde, is gemakkelijk na
te gaan. Chaplins rivalen Harold
Lloyd, Buster Keaton en Harry Lang
don, waren ook overgestapt van de
tweeakter naar de avondvullende
film, die meer voorbereiding vergde.
Daarbij kwam, dat Chaplin de waar
heid van het Nederlandse gezegde
„Hoge bomen vangen veel wind"
ging ondervinden. Zijn huwelijk met
de piepjonge, onnozele Mildred Har-
ris werd een mislukking en Ameri
kaanse vrouwenclubs stonden onmid
dellijk klaar zijn films te boycotten.
Toen zijn tweede huwelijk met de
ambitieuze Lita Grey twee zoons,
Sidney en wijlen Charles junior
ook al geen lang leven beschoren
bleek, laaide de storm van protesten
opnieuw op. Het is na deze ervarin
gen vrij verklaarbaar, dat Chaplin
zijn derde huwelijk met ex-Goldwyn-
girl Paulette Godard zijn tegen
speelster in „Modern Times" zo
lang mogelijk geheim hield. Toch
schijnt deze verbintenis getuige
het boek dat Charles junior over zijn
vader schreef veel betere kansen
te hebben gehad dan de vorige.
Een ander punt, dat niet uit het
oog verloren mag worden, is de
komst van de geluidsfilm. In 1931
weigerde Chaplin zijn zwerverstype
in „City Lights" te laten spreken,
uit angst dat de internationale clown
zijn gezicht zou verliezen voor b.v.
bewonderaars in Rusland. Ook in
„Modern Times" bleef het geluid be
perkt tot zeTE gecomponeerde muziek
en een liedje gebracht door Chaplin
als zingende kelner in een onnavolg
baar brabbeltaaltje.
Was er in „Modern Times" al dui
delijk sprake van een boodschap, die
de maker de toeschouwer wilde over
brengen de moderne mens over
heerst door de lopende band in
„The Great Dictator" was dit stre
ven nog duidelijker. Vandaar: voor
het eerst dialoog.
Engelsman en geen, Amerikaan te
zijn, beinvloedde de ontvangst van
zijn volgende film „Monsieur Ver
doux".
Teleurgesteld, ja zelfs vol rancu
nes, omdat hij van on-Amerikaanse
praktijken werd beschuldigd naar
aanleiding van zijn duidelijk linkse
sympathieën, nam Chaplin tenslotte
de wijk naar Zwitserland, van waar
uit hij zijn zure, zeer tendentieuze
„A King in New York" maakte.
„Limelight" had een ietwat droef
geestige zwanezang kunnen zijn voor
een der groten van het witte doek.
Het door hem geregisseerde „Da
Gravin van Hongkong" kan Chap
lin was nooit in de eerste plaats re
gisseur, en de man die eens zijn tijd
ver vooruit was werkte nu volgens
verouderde principes ronduit een
blunder worden genoemd.
Maar laten we deze tachtigjarige
niet aanvallen op enkele latere foute
beslissingen. Laat hij in onze herin
nering voortleven als „Charlie, de
zwerver", die miljoenen over de he
le wereld zoveel genoegen bezorgde.
Het geniet van zijn tijd. Juist de
tijd, dat de film van kermisvermaak
moest evalueren tot kunstuiting'.
OTTO MILO
Terwijl men in de Verenigde Sta
ten de ogen nog stijf gesloten wilde
houden voor Hitiers terreur, begon
Chaplin aan een film over een le
vensgevaarlijke dictator, die de jo
den wilde vervolgen. Bij de première
op 15 oktober 1940 bleek weer eens
Chaplins vooruitziende blik, ook al
was de affaire-Hitler, of Hynkel, zo
als Chaplin hem noemde, geen zaak
meer om over te lachen.
Het feit, dat Chaplin door het on
verkwikkelijke rechtsgeding, dat de
hysterische Jean Barry aanhangig
maakte en zijn huwelijk met de veel
jongere Oona O'Neill weer in het
nieuws kwam, het feit ook, dat A-
merika Chaplin verweet nog steeds
(ADVERTENTIE)
Kijkgeld betalen
moeten we allemaal.
Dat staat in de wet
Wees verstandig
en vraag een
aan. Dat doet u zo:
Schrijf uw naam
en adres achter op
een lege envelop en
stuur die - zonder
postzegel aan
JJüwu#-
Cbmoep
Hiu
Epna n J' de J°ng> Steenber-
leraaM Va,n S^oorte maar nu hoog-
e ln Het Belgische Namen, heeft
aaam°°rveÖel^k schoolboek op zijn
leirlin ';?™n en vzagon, een in-
In anu Iazen v3n gedichten",
keer h 's H®t maar liefst elf
dra,ti^TkVZ° fas verscheen een
een Herziene nieuwe druk, met
licht nMeV„vHet Nederlands ge-
18281 J (Sythoff, Leiden: prijs
HarbariW 2mslag verorbert het
ie sehim Hernlef on Schippers
cen ui'-m-^311 Wiilsm K1°os, zoals
Willem S achter hun zweeft
Bin" "sen-hem zag.
zelf zich"? t0°®,°°k Martien de Jong
ruim w„ gerig- HU het namelijk
toet kritmiaar gTeleden zijn bundel
LuceK--,,, n "Y.an Bilderdijk tot
haghlari verschijnen, die door de
ev« vriend J a P?rs lang altiid
Zeer ninJj H besproken werd.
jonee o was ^ct oordeel van de
"J „De Tijd"1Fens- toen nog
toiauer i rt hterair chro-
0e JoniMiX jY°lkskrant".
v«stouw!i mI 00rdeel moeilijk
kunt «I ^,aar wat d°e je dan?
'•tol, je beki„J^YfJdsn stuk schrij-
t6ui of on J fi de hoofdredac-
«emen. originele wijze wraak
jWI ffijStname6ut.De Jong gePro-
eDS 'n ziin J? stuk van Kees
I sr een aantJ k op en maak-
mrddeiwè bij- die de
beantwoorde ^oller m°et zien
"oorden. Hoezeer die vra
gen uitmunten door een serene ob
jectiviteit, blijkt duidelijk uit de eer
ste: „Toon aan dat Fens' bezwaar
berust op tekstverdraaiing". Verder
moet ook nog even zijn ondeskun
digheid aangetoond worden.
Wie er gelijk heeft, Fens of De
Jong? Gelukkig hoeven wij de op
gaven niet te maken. O
FRANSE meisjes zijn eleganter dan
Nederlandse. Italiaanse jongens zijn
romantischer dan de Nederlandse.
Nederlanders zijn arbeidzaam, dege
lijk, verdraagzaam maar ook krente
rig.
De afkeer.van de Nederlandse jon
geren van andere volken is niet zo
groot; Engelsen, Fransen (vooral bij
de meisjes), Israëliërs, negers, zijn
gezien. Russen, Arabieren en Chine
zen wekken kennelijk enige achter
docht, mogelijk omdat de mensen be
oordeeld worden naar de politiek van
hun regering. Dictators, communisten
roepen weerstanden op, evenals oor
log, atoombom, leger, straf er" straf
werk.
Opmerkelijk is dat de paus niet po
pulair is. Zelfs niet bij 25 procent van
de katholieke jongeren.
De meeste Nederlandse jongeren
vinden, dat we heel wat degelijker
en betrouwbaarder zijn dan b.v. de
Italianen.
Volgens de meeste, wat oudere
meisjes, zijn de Nederlanders echter
gespeend van elke lichtzinnigheid en
romantiek. En zij schijnen dat te be
treuren.
Naast de Nederlandse nationaliteit
gaat de voorkeur uit naar de Ameri
kaanse, Scandinavische, Zwitserse of
Engelse nationaliteit. Volgens de en
quête-uitslag is zeker geen groot
scheepse emigratie naar de Sovjet
unie te verwachten.
Volgens (Je jongeren staat vast, dat
de Europese samenwerking een extra
bijdrage tot onze welvaart heeft ge
leverd en een nieuwe oorlog tussen
Westeuropese landen onmogelijk
heeft gemaakt.
Ruim negentig procent vindt dat
het zoeken naar samenwerking geen
zaak is van de regeringen alleen,
maar ook van de individuele burger.
Bovenstaande gegevens komen uit
een 17 bladzijden tellend rapport dat
samengesteld werd door de Haagse
tweeling Marijke en Marjan Hommes.
Tussen juni 1968 en januari 1969 heb
ben ze een enquête ingesteld onder
negen onderwijsinstellingen. Ze kre
gen 200.0P9 antwoorden. En het ver
eiste minutieuze rekenwerk om die in
een handzaam rapport te verwerken.
De twee Haagse scholieren hebben er
gisteren de tweede prijs mee gewon
nen in de wedstrijd, die werd uitge
schreven door „De Jonge Onderzoe
kers."
„Oordelen en vooroordelen van Ne
derlandse jongeren" heet het rapport.
Een knap stukje werk vinden
wij.
zaal is geschied. Daar stond een man
terecht, die bij een bar in Harderwijk
samen met een vriend een paar op
geschoten en misschien wel aange
schoten jongens had afgetuigd. „We
waren moe en de jongens deden ver
velend", zei de verdachte De officier
van justitie eiste een boetevan f 50,-.
En nu komt het. „Gezien de algemene
prijsstijgingen geef ik geen boeten
meer van 50 gulden Ik geef u een
boete van 150 gulden", zo vonniste de
politierechter mr. L. 't Hooft de ont
hutste man.
Een prijsstijging van 200 procent,
zonder dat de controledienst van eco
nomische zaken er iéts aan kan doen.
De rechter maakt immers onderdeel
uit van een onafhankelijke macht. De
rechter in kwestie heeft duidelijk een
eigen interpretatie gevonden van de
meest gehate afkorting van deze tijd.
BT.W.: Boeten Te Weinig.
A. propos: wèl iets om in hoger be
roep te gaan.
cockpit zal gewijzigd worden in kok-
pit.
De commissie wil ook in een aan
tal vreemde woorden de letter c ver
vangen door een s, zoals in financiën,
auspiciën en sement
We kijken er nog een beetje
vreemd tegen aan, maar het zal wel
wennen. De minister moet trouwens
nog zijn visie op de plannen bekend
maken.
Misschien is het achteraf wel vre-
selik makkelik
proefperiode aan bepaalde door haar
gestelde eisen hebben voldaan, on
derscheiden.
U hoeft dan niet meer bang te zijn
voor een koude douche. O
IN het gevecht om lonen en prijzen
gaat het om enkele procenten, soms
zelfs tienden van procenten. Boos-
doenertjes onder ons proberen wat
percentjes méér in de wacht te sle
pen en dat is op z'n minst erg
a-sociaal Profiteurs, zeggen we dan.
Maar hoort u nu wat in de recht
vaardige sfeer van de Zwolse rechts
IN de moeizame, jarenlange slepende
kwestie van de vereenvoudiging in
de spelling van onze taal wordt bin
nenkort een nieuw stadium bereikt,
zo wordt tot onze vreugde gemeld.
Als de Belgisch-Nederlandse spel
lingcommissie nu haar zin krijgt zal
de uitgang,„dt" bij de verbuiging van
de werkwoordsvormen verdwijnen,
evenals sommige verdubbelingen in
de verleden tijd van werkwoorden.
„Hij rijdt" wordt dan „hij rijd"; hij
antwoordde" wordt „hij antwoorde."
In enkele gevallen, wordt de au
vervangen door ou, blouw, nouw,
pous. Vreselijk, dadelijk en makkelijk
worden vreselik, dadelik, makkelik.
In Engelse woorden wil de com
missie weinig wijzigen, vooral niet
wanneer het gaat om sporttermen en
andere ingeburgerde woorden. Maar
ZET enkele Nederlanders bij elkaar,
die hetzelfde doen, en ze gaan een
vereniging oprichten. Om sterker
naar buiten te kunnen treden. En
om daardoor anderen en zichzelf van
het nut van die vereniging te over
tuigen. Want dat schijnt te moe
ten.
Sinds kort is ons land nu ook een
Saunavereniging rijk. Doel: het sau
nabad als een belangrijke bijdrage
voor de volksgezondheid te propa
geren en de doelmatige inrichting
van en goede leiding in het Neder
landse openbare saunabad te helpen
bevorderen.
Daarnaast wil de Nederlandse sau
navereniging zich ook inzetten voor
de vorming van en het toezicht op
een opleiding voor specialistisch sau-
navakpersoneel en het toezicht op
eventuele examens en het verlenen
van diploma's.
En wie mogen er lid worden? Ex
ploitanten van openbare saunabaden
fabrikanten, importeurs en leveran
ciers van sauna-artikelen, artsen, fy
siotherapeuten en architecten.
U als particulier kunt u aanmel
den als sympathiserend lid. Daar
stelt de vereniging een sympathiek
gebaar tegenover. Ze wil namelijk
de openbare saunabaden, die na een
DE Oosterhoutse afdeling van Pro
vadya?, die altijd zoveel gekleurde
vloeistoffen in haar programma's
doet, houdt op 10 mei in zaal De Pan-
nehoef te Oosterhout een grote Pro
vadya?-avond.
Van 18 tot 1 uur krijgt men er
volgens het programma voorge
schoteld: Kosmos lights, pop van Per
petuum Mobile (waarin, zoals het
programma nog eens extra vermeldt,
Noutje Koevoets zit), Soul Story,
Grandma's holy body building team,
popgenootschap Mooi Holland, Pro-
vadyhaghe show, Super Sister.
Meerdere projectors in de zaal
zullen de aanwezigen verder vergas
ten op voorlichting (zou dat nog no
dig zijn) slapstick, comedy, oude
doos, tragiek, spanning, en sensatie.
Dit in de grote zaal. Er is namelijk
nog een aparte film-relaxruimte
voor het betere werk.
Daarnaast zijn er, wij citeren ver
der, optreden van een goochelaar,
hypnotiseur en fakir, berucht pop-
dichter, dansmeiden uit Fantasio en
het Gouden-Nachttheater.
De koek is nog niet op. Wie nog
niet tevreden is of zich wat on
wennig voelt bij deze confrontatie
kan terecht in de informatieve stands
over o.a. Hitweek, „Tweeduizend",
Hongeractie, drugs en stimulantia,
psychedelica, Trapkes, apparatus ma-
gica ars albina, kunstenaars en an
dere stromingen.
Tot slot volgt het Optreden van
DE WITTE BANAAN.
Oh ja, en u kunf de hele avond
gratis thee drinken. O
De limerickprijs van de week werd
gewonnen door Marjorie Hoef mans.
Schoolstraat 1, Sas van Gent. Hier
onder haar bijdrage
Een ex-vissersvrouwtje in Veere
gooit sinds kort visjes uit naar
heren
rechtdoorzee als ze is
geeft ze boter bij de vis
in de hoop dat het tij niet zal
keren.
Het ex-vissersvrouwtje was een bron
van inspiratie voor lezers, getuige het
aantal inzendingen, dat alle voor
gaande overtrof. We willen u enkele
van de vondsten niet onthouden
Een ex-vissersvrouwtje in Veere
wou ook wel eens moderne kleren
ze kocht in de stad
een netjurk een en al gat
nou moet zij het boeten weer leren.
H. Stolker-Booy, Etten-Leur
Een ex-vissersvrouwtje in Veere
wist niets van het werkwoord
generen
Zij dacht: al ben ik nu ex
ik kan niet zonder sex
en ze vist nu in Veere naar heren.
R. Elfring, Roosendaal
Een ex-vissersvrouwtje in Veere
die kan het niets meer deren
of er haar vent
nu vissen jent
of hoge Haagse heren.
H. Jansen, Breda
De eerste regel voor de volgende
wedstrijd:
Een schoenmakersleerling uit Dow
gen
Redactie: José Toirkens
Bijdragen: Frits Niessen
Frans de Ligt
sur goedkoop
STOR-dealer heeft
>orraad. Hij geeft
jndig advies; En vraag
aar kleurige verven
len.
>/d Rijn.
jB*lQ0%pMMobdk
