korps voor
sportieve
vrouwen
t
D
E
N
K
V
E
N
A|
iJOUWEN
ALS ECHTE SOLDATEN MAARVROUWEN BLIJVEN HET
ceren
hten.
DE VIERING VAN HET ZILVEREN JUBILEUM
Streep de drietallen door.
dan blijven er zeven over
£*€X/&
3r ai-'S
DE STEM VAM ZATERDAG 15 MAART 1969
-jMJÊSêmt Sr*
lil
4, wv
if*
PvJB
- v«ufcilfrll
/imm
i-if SOWS
(Van een onzer verslaggevers)
KIJKDUIN „Het gebrek aan mankracht in het leger
kan worden opgevangen door diverse taken door vrou
wen te laten vervullen." Met deze woorden erkende gene
raal Eisenhower, bevelhebber van de NAVO het belang
van een vrouwenkorps in het leger. Van de vijftien NA-
VO-landen hebben er tien een vrouwenkorps, waaronder
ook Nederland.
Daarvan gaat de Milva, de Militaire Vrouwenafdeling
van de Koninklijke Landmacht op 25 april haar 25-jarig
bestaan vieren. Een jubileum, dat tegelijkertijd een af
scheid zal zijn van de huidige vestiging in het Prinses
Juliana-kamp in Kijkduin.
De Milva gaat haar zilveren
jubileum grootscheeps vieren.
Op 24 april is in de Thérèse
Schwartkazerne aan de
Thérèse Kchwartzestraat 15 in
Den Haag een receptie voor
het hoofdkwartier van de
Koninklijke Landmacht. Men
hoopt dat prins Bernhard
in zijn hoedanigheid van
inspecteur-generaal van de
Koninklijke Landmacht op de
receptie aanwezig zal zjjn.
Op 25 april wordt het jubileum
in het kamp gevierd, onder
meer met een algemeen
appèl op de vlaggeweide. De vol
gende dag wordt een reünie
gehouden voor de oud-leden
van de Milva, het NVKL en het
VHK. In het Congresgebouw
zal die avond een voor
stelling worden verzorgd
door het cabaretgezelschap
Pepijn van Paul van Vliet. De
kosten van de jubileumviering
worden door de leden van
de Milva gedragen. Zij sparen
daar al geruime tijd voor.
Verder voeren zij een actie
met de Milva Jubileumhanddoek
om de benodigde gelden bij
elkaar te krijgen.
De Milva heeft in de 25 jaar dat zij
bestaat al heel wat wijzigingen en
reorganisaties ondergaan om te wor
den wat het nu is. Kapitein LMM
Van Beckum, personeels- en inlich
tingenofficier van de Milva, geeft een
korte schets van de historie: „Op 25
april 1944 werd in Engeland het VHK,
het Vrijwillig Vrouwenhulpkorps op
gericht. De taak van het VHK was na
de bevrijding de Nederlandse bevol
king behulpzaam te zijn op alle mo
gelijke gebied, een soort BB voor
vrouwen dus. Initiatiefneemster was
mevrouw C. E. Smit-Dyserinck, die
ook de eerste commandant van het
VHK werd. De opleiding werd in
Wolverhampton gegeven, waarvoor
zich vele vrouwen van allerlei natio
naliteit, maar met een binding aan
Nederland, opgaven. Zij hadden toen
donkerblauwe mannenuniformen, die
door het Rode Kruis werden ver
strekt. Later werden dat khaki-uni-
formen, omdat het VHK nauw met
he' leger samenwerkte."
„Waar de geallieerden waren ge
weest, volgde het VHK. In november
1944 ging men naar Brussel, het voor
jaar van 1945. werd Breda bereikt,
waar men zijn tenten opsloeg in kas
teel Bouvigne.
Het VHK opereerde aanvankelijk in
het zuiden van Nederland, omdat dat
deel het eerst bevrijd was. In juli 1947
arriveerde men tenslotte in het Prin
ses Julianakamp in Kijkduin."
Met dat al is nog steeds de naam
Milvi niet gevallen. „Die naam duikt
pas in 1952 op", vervolgt kapitein
Van Beckum, „wanneer op I juli de
Militaire Vrouwenafdeling, wordt op
gericht.. Daarin wordt naast het VHK,
hef NVKL, het Nederlands Vrijwillig
Verpleegsterskorps Koninklijke Land
macht, opgenomen, dat in 1942 even
eens in Engeland was opgericht. Als
oprichtingsdatum van de Milva werd
die van het VHK op 25 april 1944
aangenomen."
Toen in Nederland na de oorlog het
-•
aa
§g p
IB?!?
Daar komt wat naar beneden dwarrelen! De piloten
van de reclame-maatschappij maken er een vrolijke
dag van. Een pracht van een puzzel, zoals ze ons
lieten weten.
DIT IS DE BEDOELING: u ziet links boven in de hoek
b.v. een hamer, een spijker en een combinatietang. Deze
drie behoren kennelijk bij elkaar, terwijl de omringende
plaatjes niets met timmergereedschap té maken hebben
Schrap deze drie dus door.
Doe dit ook met alle andere drietallen! Telkens vindt u
drie afbeeldingen (steeds bij elkaar in de buurt) die op
een of andere manier bij elkaar horen of met elkaar ver
band houden.
WAT KOMT ER DAN? Als u alle drietallen gevonden
hebt en doorgestreept, blijven ZEVEN plaatjes over' Deze
zeven hebben noch met elkaar, noch met alle andere iets
of tenminste zo goed als niets, uit te staan. En wat doet u
met deze zeven?....
U VORMT ER EEN DIER VAN! De beginletters van deze
zeven overblijvers rangschikt u zó, dat er een dierennaam
te voorschijn komt.
Indien u alles goed hebt weggestreept kunt u de dieren
naam vormen, die wij als oplossing publiceren op de pagina
financieel.
normaio leven weer op gang kwam,
werd toen de Milva niet overbodig?
„Dat was Inderdaad zo, maar toen
kwam meneraal Eisenhower ons to
hulp door te zeggen, dat bepaaldo
functies in het leger heel goed door
vrouwen vervuld konden worden. Wij
kregen een proefperiode van twee
jaar, die ons jubileum bewijst dat
wij glansrijk hebben doorstaan.
Dat hebben wij voor een groot deel te
danken aan generaal H. J. Kruis, die
de woorden van Eisenhower in daden
omzette en secretaresses in dienst
nam.
Wij zijn nu erkend als een volwaar
dig onderdeel van de Koninklijke
Landmacht. Wij hebben nu twee on
derafdelingen, de onderafdeling ge
neeskundige dienst Milva met als
commandant luitenant-kolonel Milva
G. H. van Doorn en de onderafdeling
algemene dienst Milva, waarvan de
luitenant-kolonel Milva M. Korevaar
commandant is. De groep luchtmacht
van de Milva werd in 1955 zelfstandig
en werd Luva, de Luchtmacht Vrou-
wenafdeling."
Hoe ziet de Milva van nu eruit?
Het antwoord van kapitein Van Bec
kum is kort maar krachtig.
„Wij hebben een korps van jonge,
gezonde en sportieve vrouwen, die
allen tegen hun taak zijn opgewassen.
Dat komt door de gedegen opleiding
en de strenge selectie. Je kunt heus
niet zomaar Milva worden."
„Waarom de meisjes bij de Milva
willen, is nogal een vage zaak. Wan
neer wij dat vragen, is het antwoord
steevast: omdat wij het zo leuk vin
den. Het zijn meestal meisjes, die na
hup schooltijd zelfstandig willen wor
den, maar de stap naar het wonen op
kamers te groot vinden. Zij krijgen
bij ons een interne opleiding, die hen
in staat stelt reeds op jonge leeftijd
verantwoordelijkheid te dragen, die
zij ook krijgen. Ideële overwegingen
spelen geen rol, hoewel het opvallend
was, dat wij tijdens de gebeurtenissen
in Tsjechoslowakije een grote lichting
hadden."
„Wij hebben eens in de twee maan
den een lichting, die wat aantal be
treft nogal varieert. In september
hebben wij er ongeveer dertig. Het
salaris is voor de meisjes een aan
trekkelijk punt om bij de Milva te
komen, zij verdienen hetzelfde als
hun mannelijke collega's. Het is geen
uitzondering, dat jonge vrouwen met
achthonderd gulden naar huis gaan."
Kapitein Van Beckum ziet de Mil
va niet verdwijnen: „Er is wel eens
onderzocht of wij niet een te dure
post waren. Toen is gebleken, dat wij
economisch gezien goedkoper waren
dan het burgerpersoneel, dat dan in
dienst genomen moest worden. De
,v,a ^onS' Sez°nd, eventueel ge
makkelijk om te scholen en mobiel.
Ons nieuwe onderkomen bewijst, dat
W" er mogen zijn.
Op 3 mei zijn wij gehuisvest
in een deel van de Alexander-
kazerne aan de Van Alkemade-
laan, die op het ogenblik ver
bouwd wordt.
Wij krijgen daar een mooi onder
komen, aangepast aan de moderne
eisen liet Prinses Julianakamp,
tot 1947 domicilie van het Indisch
Instructiebataljon, is sterk ver
ouderd.
Ons jubileum is tegelijkertijd
een afscheid."