rKïsrji.
HOBBEL EN WOBBEL
Het meisje met de pony
Containervervoer had er nooit mogen komen
VRIJSPRAAK
IN ZAAK-
BROCADES
LUCHTVERVERSING TIJDENS REIS PUNT VAN ONDERZOEK
TEEN IN PLAATS VAN
EEN VINGER
DE BALLON
Dieren tekenen
de en heeft qeen»
der uit dan het ïnft
dessin-ontwerper-!
abreide en gevarL
cier toont U gaaZ
■''iteit en dus mat
STEM VAN ZATERDAG 15 MAART 1969
25
De tekenaar wilde vyf dieren
tekenen, maar heeft ze niet
©helemaal afgemaakt. Kun jij
dat doen? Als je klaar bent
kun je op een andere plaats
in De Kleine Stem de oplos
sing vinden.
Lineke Luifelhoed
Weet precies hoe het moet
Lezen, schrijven alles gaat
Hup twee drie vier in de maat
Tekenen, rekenen gaat ook goed
Dat komt door haar hoed
Zou je die hoed ook willen?
Lineke zit er dikwijls bij te rillen
Want die hoed is soms heel wild
Zo dat Lineke heel hard gilt
Toch is het een toverhoed
En meent alles heel erg goed
Maar o wat een spijt
Lineke is haar hoed kwijt
Daarom Zoekt ze dag en nacht
Ik denk dat hij bij jou deur wacht
Laat hem dus niet langer staan
Dan ben je nu knap voortaan.
Claudia Naring
Vondelstraat 80
Breda
9 jaar
Jan doet aan de ballon een steen
An doet er de pop aan.
En ze gaan dan naar binnen.
Maar wat is dat
De ballon van An is weg.
Jan roept: pak hem, pak hem
Maar de ballon is al weg.
An huilt.
Ze huilt van hi-hi-hi.
Mama zegt: „Huil maar niet hoor
An".
Mama zegt: „Als je de ballon
niet meer terug krijgt, krijg je
van mij een nieuwe.
Dan lacht An weer.
Marlon van Campen
Dorpstraat 4
Graauw, 6 jaar.
Hobbel wipte de Boslaan af.
Hij. was de hele middag op bezoek
geweest bij juffrouw Eekhoorn.
Daar had hij gezellig een kopje
eikeltjesthee gedronken, en kas
tanjekoekjes gegeten.
Nu is hij weer op weg naar huis.
Juffrouw Eekhoorn en Hobbel met
zijn zusje Wobbel wonen niet ver
van elkaar. Ongeveer een kwartier
tje lopen. Dat is niet veel voor een
konijn. Ondertussen is Hobbel thuis
gekomen. Hij doet de deur van zijn
hol open.
„Goede middag, liefje", zegt Hobbel.
„Voeten vegen hoor!", zegt Wobbel.
„Och, ik ben het wéér vergeten",
zegt [Hobbel. En hij liep weer terug
naar de deur, om zijn voeten te ve
gen.
„Je leert het ook nóóit", zucht Wob-
^®Maar ze gaat weer vlug verder
met de afwas. Als ze klaar Is, gaat
ze in een stoel zitten en vraagt: „Hoe
was het in het huis van juffrouw
Eekhoorn?"
»'t Is een gezellig huisje", zegt Hob-
bel. „En juffrouw Eekhoorn is erg
'I Ondertussen was het al laat
„Kom", zegt Hobbel. „We gaan sla
pen".
„Goed", zegt Wobbel. „Ik heb ook
slaap".
En dan gaan ze naar bed.
^^Bvolgende morgen zijn de twee
konijntje, al vroeg op. Hobbel moet
weer eten zoeken. Want de voorraad
voedsel is op. Laat in de middag
komt hij weer terug. Hij heeft veel
etent bij zich. Denneappels, beuke-
nootjes, kastanjes, eikels en noem
maar op.
„Pjjn, ik zal het eten klaar maken",
zegt Wobbel.
„Nu, over eten gesproken, ik heb een
vreselijke honger", zegt Hobbel,
wat^ later is het eten klaar. Gulzig
begint Hobbel te eten.
..Niet zo gulzig!", zegt Wobbel.
*ar ik heb zóóó'n honger", zegt
Hobbel.
^§bet eten gaan Hobbel en Wob-
b^Bbkertje spelep. Wobbel is hem.
„Tik.! Jij bent 'm!"
Nu is Hobbel hem.
A^been Wobbel te pakken.
Zo gaat het een paar uur. Dan hou
den ze op.
„Hè hè, wat ben ik móé!", zegt Wob
bel.
„Puf, puf, ja, wat hebben wij ge
lopen", zegt Hobbel.
Ze gaan naar binnen. Daar rusten ze
uit.
„Kom", zegt Hobbel. „We gaan sla
pen".
En weldra sliepen ze als rozen.
De volgende morgen zei Wobbel:
„Kont, we gaan eens naar Wiesje
Muis".
„Ja, dan neem ik ook een flesje
eikeltjeswijn mee; daar zal ze weer
van opknappen."
Ja, Wiesje is een vriendinnetje van
Wobbel en Hobbel. En ze is ziek.
Hobbel en Wobbel zijn twee goede
konijntjes. Ze zijn altijd bezorgd als
je ziek bent.
't Is heel gezellig bij Wiesje Muis.
Ze is al ver beter. Als het al tegen
de avond is, komen ze weer thuis.
Ze eten nog een beetje en dan gaan
ze weer naar bed. Ze slapen tot de
volgende morgen. En 's avonds hoor
je af en toe een uil. Maar Hobbel
en Wobbel horen niets. Ze slapen als
rozen!
Jacqueline Often
Beverweg 4 a
Breda
9 jaar
Er woonde eens een boer in het
dorpje De Draaimolen. En de boer
heette gewoon boer Piet.
De boer had veel paarden en pony's.
Op een dag kwam er een meisje in
het dorpje wonen met haar vader
en moeder. Ze vond het daar best
leuk.
Het meisje hield veel van pony's.
Ze woonde naast boer Piet.
Ze kwam elke dag na schooltijd kij
ken.
Ze vroeg aan haar moeder of ze een
pony kreeg.
Maar haar moeder wist niet waar ze
een pony moest halen.
Toen vertelde Gerda, zo heette het
-Ja! Tik!! Jij bent 'mü
,lloatji<sgcogccoocoaaiaaoaoacosooaoeeoeaoseeeeoocoeooeoacoeao9oaea«oaoaogooo9oeoooeot
meisje, van boer Piet en de pony's.
Het mocht best van haar moeder.
Toen vroeg ze het aan de boer.
Het mocht ook van de boer.
De pony kostte 550 gulden.
Gerda kon wel zingen van blijdschap.
Toen werden Gerda en de pony de
beste vriendjes.
De boer kwam om de twee dagen
kijken.
En Gerda haar vriendinnen hadden
ook wel pony's.
Maar Gerda had de mooiste.
Olga de Deckere, 8 jaar,
Kamperseweg I,
Zaamslag.
Nu het vliegseizoen voor de deur staat, verschijnen links en rechts
weer ingezonden stukken in de krant over de euvelen van het vervoer
van duiven per speciale wagen (container). Ik geef u enkele prachten
van stijlbloempjes.
„Vanaf het moment dat ik een los
sing meemaakte van zo'n moderne
duivewagen, kreeg ik de overtuiging
dat die „rollende doodkisten" nooit
op de weg hadden mogen komen.
Het spektakel vindt plaats op een
open grasveld in de Sportbaan te
Dordrecht. Er was niets sportiefs
aan, het was allemaal triest en ho
peloos. De op de „vlucht slaande"
duiven moeten half versuft zijn ge
weest. De bovenste laag kwam moei
zaam omhoog. De onderste laag dui
ven kwam in het gras terecht en de
middelste laag in de heesters en in
de bomen. De duiven moesten op
gejaagd er, uit de heesters en de bo
men geschud worden. Voor mij stond
het vast dat deze vogels half kapot
waren door zuurstofgebrek en koorts.
Het containervervoer had nooit
mogen komen. Grote namen in onze
sport weten dat ook, maar zij zwij
gen uit angst voor de banbliksems
van geldschieters enz. Het geïnves
teerde geld moet uit de reizen wor
den geklopt en.... hoe eerder hoe
beter. Een hoogstaande liefhebber
uit België, een man die het weten
kan, schrijft mij: Om die reden stopt
men achtduizend duiven in een wa
gen die slechts plaats biedt voor vijf
duizend!"
De redactie van het Bondsorgaan
is het met wat hierboven beweerd
wordt niet eens. En schrijver dezes
(den Bruinen) vindt het ook „fel
met zijn oren getrokken"! -
Eerst een paar overwegingen van
de heer De Zeeuw.
„Dat duivewagens rollende doodkis
ten zijn is een bewering die de heer
T. niet zal kunnen waarmaken. Dat
ze het KUNNEN zijn is een andere
zaak, doch dat geldt ook voor de
trein. Er zijn meerdere factoren die
de deugdelijkheid van het vervoer
uitmaken en daarbij speelt de don-
voyeur of vergezeiler ook een grote
rol. Mijns inziens belangrijker dan
de constructie van het vervoermid
del. Een spoorwagon met gesloten
deuren en vol duiven die geen eten
en drinken krijgen, zal ook niet zo
best zijn voor onze duiven. Welke
eisen dienen wij aan het vervoer te
stellen? Vooreerst moet de zuurstof
voorziening voldoende zijn. Ook in
dien de wagen vol is en de duiven
door slechte weersomstandigheden
niet gelost kunnen worden en na
enige dagen wachten in Frankrijk
weer in dezelfde wagen de thuisreis
moeten aanvaarden. Dit stelt bepaal
de eisen aan de luchtverversing tij
dens de reis. In direct verband hier
mee staat het aantal duiven per
mand. Of dit het afgelopen jaar bij
de verschillende types duivewagens
allemaal in orde is geweest, hopen
wjj het komende seizoen van dr. S.
te vernemen, die desbetreffende een
inclerzoek zal instellen.
Hetzelfde geldt ycor de voorzie
ning van eten en drinken. Wanneer
de konvoyeur er met de pet naar
gooit, dan is elke wijze van vervoer
ondeugdelijk.
Wij willen de mogelijkheid niet
uitsluiten dat straks na onderzoek
door dr. S. zal blijken dat bij het een
of ander type wagen, bij bepaalde
afstanden het aantal duiven per
mand zal moeten worden terugge
bracht. Of dat men op een andere
manier de luchtverversing gaat ver
beteren.
Wij herinneren ons treinlossingen
uit het verleden, maar als men dan
's zondagsmorgens een volle wagen
open trok, stond men verbaasd over
de hoge temperatuur in de wagon.
Toen werd (en daar is het niet te
beter om) het zuurstofverbruik in
het geheel niet gecontroleerd."
En dan nu mijn eigen overwegin
gen: De moderne duivebussen zijn
prachtige vervoersmiddelen, die om
verschillende redenen de voorkeur
verdienen boven ander vervoer, in
de eerste plaats boven vervoer per
gewone vrachtwagen in rieten man
den onder dekzeil. Het vervoer van
miljoenen duiven in België naar
Quievrain etc. geschiedt sinds jaar
en dag hoofdzakelijk in dit soort,
min of meer aangepaste vrachtwa
gens. Vergeleken daarbij zijn de
Duitse en Nederlandse „containers"
(een foute naam overigens - den
Br.) werkelijk een enorme verbete
ring.
Of de moderne „Kabinen-Express"
ook de voorkeur verdient boven de
trein als het gaat om vluchten op de
grotere afstanden is een kwestie
waarover de geleerden het niet eens
zijn. De Belgische fondspelers hou
den het op de fond bij vervoer per
„ijzeren weg" en in de traditionele
rotan-manden. Bij de beoordeling
(ADVERTENTIE)
te als9ee"We>'«e
van deze kwestie spelen een hele
boel factoren een rol, ik noem er
maar enkele: de veiligheid en de ze
kerheid van de dienstregeling (krijgt
een duivebus een aanrijding of rijdt
hjj in de sloot, dan is leiden in last;
de Belze en Franse spoorwegen heb
ben in zo'n geval veel meer hulp
bronnen), het feit dat de duiven in
een duivebus veel meer door elkaar
geschud worden (op de gewone weg
zijn er natuurlijk veel meer bochten
en hindernissen die ontweken die
nen te worden dan bij het railver-
voer), het feit dat de metalen man
den een gladdere bodem hebben dan
de ouderwetse rotan of rieten man
den, waardoor dit op een hoop ge
stouwd worden nog in de hand ge
werkt wordt, de uiterst belangrijke
kostenfactor! (Belgische fondspelers
kijken niet op een gulden vracht per
duif meer of minder, ja U leest het
goed: niet een kwartje meer of min
der, maar een gulden. Wie honderd
gulden op een duif poelt vraagt het
beste en veiligste vervoer, ongeacht
wat dat kost!) In België gaan er op
Angouleme ZESTIEN weduwnaars
in een mand en (eventueel) ACHT
TIEN duivinnen. De expediteur die
er méér in durft te doen, loopt kans
dat de Bond hem zijn licentie af
neemt. Uit besprekingen met voor
aanstaande Belze kampioenen weet ik
dat men vindt dat er in de Duitse en
Nederlandse duivebussen niet alleen
veel te veel duiven worden inge-
mand, maar ook dat men van oor
deel is dat de compartimenten veel
te dicht op elkaar zijn gebouwd en
(ADVERTENTIE)
dat hout, rotan of riet voor duiven
gezonder is dan metaal.
Mijn eigen opvatting is dat het
kardinale punt Is: hoeveel duiven
mogen er in een mand! Al het an
dere is daaraan ondergeschikt. Hoe
minder duiven per mand, des te ge
makkelijker ze bij de etens- en drink
bak kunnen, des te meer zuurstof ze
tot hun beschikking hebben, des te
minder hoog de temperatuur oploopt
enz.
Op maandag 17 maart a.s. houdt de
Bond van Politie-ambtenaren in Ne
derland tot bescherming van dieren,
Commissie Dierentransporten een
gespreksavond in „De Beurs" aan de
Grote Markt te Breda. Aanvang 19.30
uur. Iedere belangstellende is wel
kom. Onderwerp: Kwellend vervoer
van postduiven? Men wenst te ko
men tot een open gesprek met ter
zake kundigen en gewone duiven-
liefhebbers ten einde te bereiken dat
postduivetransporten voortaan aan
de wettelijk gestelde eisen zullen
voldoen en politie-optreden en poli-
tie-maatregeien zoveel mogelijk
wordt voorkomen.
Mij is medegedeeld dat deze poli
tiebond het wenselijk vindt doel
treffende preventieve controle te
gaan uitoefenen in de inkorflokalen,
aan de grenzen en zelfs gedurende
het hele transport, dit laatste dan
natuurlijk bij wijze van steekproe
ven.
Op ondergetekende wordt druk
uitgeoefend om deze zaak niet dood
te zwijgen doch er de gepaste publi
citeit aan te geven. Hetgeen dan bij
deze gedaan wordt.
De duivesportbonden staan sterk
genoeg in hun schoenen om eerlijke
opbouwende kritiek te kunnen ver
dragen. Voor de verzorging van on
ze wakkere luchtreiziger zal het er
des te beter om zijn.
Allemaal goeie.
DEN BRUINEN
MENDOZE (Reuter) Een 17-ja-
rige Argentijnse jongen die in 1967
zijn rechterwijsvinger in een brood
snijmachine verloor, heeft daarvoor
in de plaats een teen aan zijn hand
gekregen.
De arts Jorge de Onata plantte
een teen van Daniël Becerra's rech
tervoet over. Met het proces was
een maand gemoeid. Vorige week
kon de operatie geslaagd worden ge
noemd
ASSEN De rechtbank jn Assen
heeft gistermorgen de 58-jarige alge
meen bedrijfsleider K. G. P., de 58-
jarige fabrikageleider E. A. H. J. van
P. en de 55-jarige afdelingschef A.
S. vrijgesproken. Ze zijn apothekers
in dienst van de N.V. Kon. Phar-
maceutische Fabrieken voorheen
Brocades Steehman te Meppel.
Veertien dagen geleden had de of
ficier van justitie, mr. C. J. van Ol-
denbeek wegens dood door schuld
van resp. f 2000 of 20 dagen
f 3000 of 30 dagen en f 1000 of 10
dagen geëist.
De officier achtte bewezen, dat
door hun grove nalatigheid in mei
en juni 1966 vier vrouwelijke pa-
tienten in het diaconessen ziekenhuis
te Eindhoven overleden, doordat hun
door Brocades geleverde infuus vloei
stof was toegediend, die onder lei
ding van de verdachten was gefabri
ceerd en was verzonden.
De raadsman van de verdachten
mr. H. Schootstra uit Leeuwarden
kwam veertien dagen geleden tot
vrijspraak. De rechtbank achtte de
grove nalatigheid en onachtzaamheid
tu%endtCweeznenniet 6,1
