mm
DE LANGE, EENZAME WEG VAN SHOCKING BLUE
ob (SAMA) Charles
strijd aan tegen
zwarte bemiddelaars
UWSCHOLEN
KUIPKE"
G
HINGEN
N OPEL REKÖRD!
-Martha"
Klant en paspop in Dacey's fluweel
DE STEM VAN ZATERDAG 8 MAART 1969
Een ontreden van beateroen
„Les Baroques'" kost de ene
zaalhouder f 1300,-, een
andere zaalhouder f 1200,-;
bij de Cats kan de prijs
variëren tussen f 975,- en
f 850,-, bij de Jay-Jays tussen
f 1200,- en f 840,-.
Het ligt niet aan de groepen
dat deze schandalig grote
prijsverschillen bestaan. De
groepen vangen voor hun
optreden, ook al betaalt de ene
zaalhouder meer dan de andere,
niets meer, Die vele tientallen,
soms honderden guldens
verschil verdwijnen in de zakken
van de bemiddelaars.
De zwarte bemiddelaars wel
te verstaan. En die zijn er
vele. Het is tegen deze zwarte
bemiddelaars dat de SAMA, de
Stichting Arbeidsbemiddeling
Musici en Artiesten de strijd wil
aanbinden.
Om aan te tonen welke
schrikbarende toestanden er
bestaan op het gebied van de
arbeidsbemiddeling op
amusementsgebied heeft de
SAMA een vergelijking gemaakt
tussen de cijfers, die zij zelf en
die het organisatiebureau
Raymond Fleming te Lochem
in rekening brengt.
Uit deze berekeningen,
gepubliceerd in het februari
nummer van SAMA, blijkt dat
Fleming met de prjjzen
tussen 42 en 156 procent hoger
zit dan SAMA. Om enkele
voorbeelden te noemen: bij
Willeke Alberti is het verschil
127 pet., Ronnie Tober 115 pet.,
Cocktail Trio 56 pet., André van
Duin 77 pet.
Wat is de SAMA? De
stichting werd in 1958 in het
leven geroepen door werkgevers-
en werknemersorganisaties die
rechtstreeks belang hebben
bij behoorlijke en degelijke
arbeidsbemiddeling-zonder
winstoogmerk. In december
1960 kreeg de stichting
ministeriële concessie, in juli
1962 ging zij definitief van
start met haar werkzaamheden.
De SAMA heeft op dit
moment twaalf bemiddelaars.
De bekendste van hen is Lou
van Rees. De jongste en
tevens de laatst toegelaten
bemiddelaar is de Bredanaar
Rob Charles, tot voor kort
exploitant van een
ieugdsociëteit in Breda.
Rob Charles, 23 jaar, houdt
zich vooral bezig met de
popgroepen. Tot voor kort
werd op dit gebied door de
andere SAMA-leden niet veel
gedaan.
Het belangrijkste wapen van
de SAMA in de strijd tegen
de zwarte bemiddelaars zal een
nieuwe wet moeten zijn, die
de arbeidsbemiddelingswet
van 1930 moet gaan vervangen.
De SAMA zit in de commissie
die zich over deze nieuwe wet
moet beraden.
Rob Charles: „Als de wet
erdoor is mag men niet meer
bemiddelen zonder toestemming
van de minister. Het aantal
geconcessioneerde bemiddelaars
zal wel worden vergroot,
maar er zullen toch een
heleboel zwarte bemiddelaars
die voor de keus gesteld
worden óf doorgaan, maar dan
geconcessioneerd, óf ophouden
op straffe van gerechtelijk
ingrijpen, verdwijnen.
Hierdoor worden zo'n
tweeduizend theaterbureaus en
impresario's die alles bij
elkaar een omzet hebben van
240 miljoen gulden, gedupeerd.
„Maar", zegt Rob Charles,
„van die tweeduizend mensen
hebben er op dit ogenblik
misschien vijfhonderd een goed
bestaan".
Voor die vijfhonderd zullen
er echter geen concessies
klaar liggen. Het ideaal van de
SAMA is namelijk ongeveer
twintig concessiehoudende
bemiddelaars voor heel
Nederland, die er eveneens
met goedkeuring van de
minister weer een tot drie
assistenten op na mogen houden.
Rob Charles: „In vergelijking
tot België zijn er dat nog veel.
Die vernieuwing van de
arbeidsbemiddelingswet is erg
belangrijk. Ze zal er
waarschijnlijk in 1970 door
komen. Dat betekent
bijvoorbeeld, dat een afdeling
bijzondere wetten van het
politiebureau geen vergunningen
meer mag afgeven voor feest
en dansavonden als deze niet
zijn georganiseerd via de
SAMA".
„De SAMA had met elf
bemiddelaars het afgelopen
jaar een omzet var 4 a 5
miljoen gulden. Wij brengen
een vaste provisie in rekening.
Hierdoor wordt voorkomen,
dat een zaalhouder voor een
bepaalde artiest twee a
driehonderd gulden meer
betaalt dan een andere
impresario".
Maar voorlopig is de
vernieuwing van de arbeidswet
er nog niet door. En voorlopig
worden voor optreden van
zangers en groepen door een
groot aantal mensen honderden
guldens te veel betaald.
Dit zou ook voorkomen kunnen
worden als zij zich zouden
wenden tot de arbeidsbureaus,
Er wordt gezegd dat Nederland
maar één groep rijk is, die de
sound van de Amerikaanse
West Coast-groepen kan bena
deren. Shocking Blue maakte van
„Send me a Postcard" inderdaad
een aardig nummer, dat echter
sterk gericht bleek op Jefferson
Airplane. Leadsinger Mariska
Veres werd verweten Grace Slik
van de Jefferson na te apen.
Daar leek het sterk op. Rob(bie)
van Leeuwen, de man die alles
kan, heeft voor zijn Shocking
Blue een nieuw nummer gemaakt.
Een compositie, die Shocking
Blue meer dan Nederlandse
bekendheid zal geven. „Long
and Lonesome road" rekent af met
de na-aperij. Mariska is zeer
sterk op deze plaat. Het zwakke
„Fireball of love" op de keer
zijde kan hier niets aan veran
deren. Zeer goed. (Pink Elephant
PE 22007). Spencer Davis heeft
er nooit een geheim van gemaakt
dat het vertrek van Stevie
Winwood een verlies betekende.
De platen die daarna van deze
groep zijn uitgekomen waren
bepaald geen hoogvliegers. Ook
het in het Duits gezongen
„(Aquarius) Der Wassermann"
(Spencer Davis studeerde ten
slotte Duits, de uitspraak is der
halve goed) uit „Hair" is dat
niet. Wat een verrassing als de
B-kant opgezet wordt. „Let the
sunshine in" is aanmerkelijk
beter te verteren dan de water
man, die al te duidelijk uit
Duitse studio's afkomstig is (het
blikkerige geluid). (United
Artists 25.927). De laatste hit
van de Spencer Davis Group
is trouwens „Short Change"
(keerzijde: „Picture of heaven"),
een plaat, die het beslist niet
verder dan de al te grauwe
middelmaat zal brengen. De
gitaar-solo op het eind is véél
te lang! De B-kant lijkt (op
nieuw) beter, maar het sfeertje
van de Kinks kan niet lang
worden volgehouden. (United
Artists 25.882). Het oer-oude (en
toen ijzersterke) „Let me in"
van de Sensations is opnieuw
uitgebracht. Aardig om weer
eens te horen, maar een hit zit
er toch niet meer in. „Music,
music, music" op de keerzijde kan
de „oude glorie" ook niet redden
(Chess AR 25.893). „I guess I'll
always love you" is een sterke
plaat van de Isley Brothers
(niet te verwarren met de Isle
Brothers van enige jaren gele
den). Een van de betere uitvoe
ringen op het gebied van de zo
vaak vermengde soul en R B.
„I hear a symphony" horen wij
trouwens liever van de Supremes!
keerzijde: „Statisfied feelin"
25.919). Marvin Gaye Tammi
Terrell vormen een zeer sterk
duo. dat zeer plezierige muziek
ten gehore brengt. „Good lovin'
ain't easy to come by" is in
ieder geval een „sure-shot". Met
soul heeft dit niet zoveel te
maken. In ieder geval zeer
prettig om naar te luisteren
(keerzijde: „Satisfied feelin"').
(Tamla Motown 25.918). Alleen
is Tammi Terrell bepaald minder
te „verteren". „This old heart
of mine (is weak for you)" is
weliswaar volgens de vaste
formule van Tamla Motown
gemaakt, maar Tammi's stem
komt toch wat te scherp over.
Keerzijde: „Come on and see me'
(TamI? Motown 25.905). Edwin
Starr is een van de (vele) nieu
we sterren van Tamla Motown.
„(S.O.S.) Sto] her on sight"
heeft de uitstekende „backing"
van deze maatschappij, die met
deze Edwin Starr opnieuw raak
schoot. En terecht. „Headline
news" (de B-kant) is ook al
geen onbekende. Zeer aardig om
te hebben. (Tamla Motown
25.907). Ook Marv Johnson is
een van die onbekende nieuwe
lingen bij T.M., maar eveneens
van zeer goede kwaliteit. Zijn
„I'll pick a rose for my Rose"
heeft inmiddels ook de Neder
landse hit-parade bereikt en dat
zegt voldoende (zowel van de
plaat als de smaak van het Ne
derlandse publiek). „You got
the love I love" lijkt (qua stijl)
iets te veel op een oude plaat van
de Platters om te boeien. (Tamla
Motown 25.920). Peter Sarstedt is
een als een komeet naar boven
geschoten Engelsman. „Where
do you go to (my lovely)" is
een soort Don Partridge-achtig
liedje, maar dan veel beter.
Peter Sarstedt staat inmiddels
op de eerste plaats van de Engelse
hitparade met dit wat trieste
liedje over het meisje uit de
sloppen van Napels. Zeer inge
togen gezongen. Prachtig. Keer
zijde: „Morning Mountain"
(United Artists 25.926).
acht besteedt aan de
ktische vorming,
ldoende belangstelling
ïidebouw, veehouderij,
ruitteelt, bollenteelt,
ïoud van tuinen,
1 volgen. Hierbij is het
;evolgd aan een andere
ting aan Middelbare
deelname aan het leer-
in bepaalde gevallen
lor de direkteuren der
e Vliedberg", uitgaan-
Chr. Lager Land- en
i (tel. 01180-4622)
ur.
urloostraat 31
r.
die eveneens bemiddelen in de
amusementssector.
Rob Charles: „Een heleboel
mensen weten dat niet. En
veel van de mensen die er wel
van op de hoogte zijn wenden
zich liever tot een andere
bemiddelaar. Als men namelijk
's avonds een feest heeft en
het orkest komt niet opdagen
of er zijn andere moeilijkheden
met de artiesten dan kan men
moeilijk zo'n man van een
arbeidsbureau bellen, die
mensen zijn in loondienst en
werken meestal alleen overdag
maar een andere bemiddelaar
kan meteen maatregelen
nemen om de zaak op te lossen".
J. T.
maar Paul Mac Cartney toen
die naar Nairobi ging en niet
herkend wilde worden.
En heeft hij niet de hand gehad
in de kapsels van de
Magic Mystery Tom-!
„Maar Sassoon is erg zakelijk:
I'm the boss en geen grapjes.
Ik ben veel gewoner, natuurlijker.
Twee en een half jaar geleden
boden de Beatles mij al aan
voor mezelf te beginnen."
Nu heeft hij sinds het najaar
de Studio aan de overkant
en knipt er popzangers, Dave
Clark Five, en filmsterren,
Terrence Stamp, en andere
beroemdheden voor 2 guineas
ofwel 20 gulden, en weet hun
merkwaardige bijzonderheden.
Wie zou vermoeden dat
Sterling Moss zoveel en zulk
moeilijk nekhaar heeft!!
„Kinderen zijn allemaal
bang bij de kapper. Ik geloof,
dat de jongens daarom
begonnen het haar te laten
groeien. Dat Beatlehaar op het
voorhoofd tot aan de wenk
brauwen, is een suggestie
geweest van Astrid uit Hamburg.
Daar stierf toch de gitarist, die
eerst met ze speelde.
Astrid zei: Uit rouw moeten
jullie het haar zo dragen."
Cavendish is nu een
Trend-Setter, kapper, maar
géén barbier. Alleen de bakke
baarden vallen nog onder zijn
aandacht. „Die mogen gerust
anders van kleur zijn,
dat zijn ze namelijk meestal van'
nature waarom dan bijverven.
Ik werk ook niet met pruiken
en haarstukken."
Is zijn haarbehandeling
ingewikkeld? Helemaal niet.
Silvikrin voor vet haar.
Hoofdmassages. Wie het haar
tweemaal per week spoelt met
koud water, krijgt geen roos.
Er klinkt niets door van de
gewichtigheid waarmee traditio
nele deftige kappers zo
afschuwelijk dik kunnen doen.
Toen deze aardige jongen
vier jaar oud was, veranderden
zijn ouders hun joodse naam in
de voor Engeland welluidende
naam van Cavendish.
Ofschoon zij twee schoenenzaken
bezitten, wilde de jongen toch
kapper worden.
„Mijn moeders kapsel beviel me
niet, misschien was dat het
begin".
Kort geleden was de gevel
van Crittle's bont en blauw
geschilderd. Maar de roes van
psychedelische kleuren trekt
voorbij. Nu is de boetiek van
buiten wit, van binnen wit-en.
zwart met veel empire- effecten,
kolommen en balustrades,
Griekse vrouwefiguren in nissen,
een zwart-wit betegelde vloer.
De jasjes en broeken hangen
in kakelbonte kleurenrijen. Uit een
doopvont spuit een overvloed van
foulards. Wilde hemden liggen op
stapels in open kasten, konijne
bontjassen hangen in het rond.
Voor de immense Victoriaanse
draaispiegel staat een jongeman
zeer ernstig te „shaken". Hij
keurt daarbij de pasvorm van zijn
pak. Gelijk heeft hij, want als het
hierbij in lelijke plooien trekt zal
hij een ander nemen.
a John Dacey, 30, manager van
voorheen Crittle, is een oplettende,
zakelijke jongen in groene coltrui,
zwart-witte ruitjesbroek en tra
ditioneel netjes gekapt. Beneden
klopt het hart van zijn Dandy's
Fashion: Een werkruimte met
kolossaal wit-goud geschilderd
19e eeuws buffet, dat een schit
terende kast blijkt voor stalen,
tekeningen, notities en orderboe
ken.
„Fluweel is het meest in de
mode. We hebben nou vijf jaar
paars tot mauve gehad, dat is
afgelopen. Nu is het zwart en
bordeaux, maar het wordt flesse-
groen. Bedrukt en in dessins ge
plet fluweel wordt ook groots".
Alles wa boven in de boetiek
hangt is eigen ontwerp en door
een confectiefabriek exclusief
voor Dacey gemaakt. Behalve de
hemden en dassen die soms bont
zijn, maar vaker effen in één en
dezelfde kleur, de hemden van
linnen of batist, de dassen van
India-zijde.
Hier worden de eigen en soms
bizarre wensen van de fashionable
group gerealiseerd. Verleden
week nog haalde John Lennon
hier zijn laatste zwart fluwelen
pak. Op een paspop staat een
rood fluwelen ensemble, zwart af
gebiesd, redingotestijl, getail
leerd, dubbele rij knopen (zoals de
meeste modellen hier). De kraag
is hoog a Napoleon en er hoort
een rood fluwelen hoed bij. Een
nouveauté: de splitten in de man
chetten.
Een kleermakershandboek
ligt opengeslagen op de blad
zijde met tekeningen van moei
lijke figuren: de korte man met
dikke buik, de lange met gebo
gen rug, héél traditioneel, heel
degelijk. Of het nu fluweel van
de wilde jongen is, of het
krijtstreepje en visgraatje van
hun grootvader, dat kleermakers
vak vereist dezelfde bekwaam
heid. Trouwens in de stalenboe-
ken die hier aan de wand han
gen, zie we evengoed diezelfde
streepjes en visgraatjes.
In Londen (en in alle Wes
terse steden van enig formaat)
schieten nog steeds boetieks als
paddestoelen op, en gaan er
dagelijks over de kop. De non
chalante, gezellige en hoogst on
zakelijke indruk is de aantrek
kelijke buitenkant en bekoort de
jeugd. Maar zonder vakbekwa
me en financieel gezonde kern
zijn ze al bij hun geboorte ten
dode opgeschreven. Dacey werkt
vanuit het degelijke standpunt.
Het zal hem een zorg wezen of
zijn klanten degelijk zijn of niet.
De waarde en de charme van
deze twee moderne jonge
ondernemers ligt in hun eerlijk
heid. Zij vermijden grote
woorden, zijn correct maar zeer
vrijmoedig. Zij hebben gebroken
met de aloude keurige Engelse
stijl, maar voelen niet de minste
rancune tegenover de ouderen
en de anderen.
Rob Charles
mt" Z.L.M.
L 01110-3127)
in samenwerking met
e weg 80
iV. van der Plassehe-
ïl. 01102-1603)
de van de Vereniging
in Zeeuwsch-
>2 (tel. 01173 - 289).
uropese zenders
eur 3300.
18 (tel. 01140 - 3275).
JHOOL
is teen
Tel. OI140.3J
ONDERWIJS L.H.N.O.:
nstens 6e klas doorlopen
toelating: 1 jaar brugklas
jaar MAVO afh. van het
lating: diploma Prim. Opl.
van het rapport,
ating: diploma Prim, Opl,
aanleg naaldvak.
ÏSONDERWIJS M.H.N.O.:
Leslie Cavendish met zijn „schaar"
klas
jaar
of 3-jarige MAVO.
tenklas of 3-jarige MAVO.
.ar.
!.M.S. diploma.
4e jaar Middelbare School
16.00 uur; dinsdag 19.00—
arige opleiding (aan-
Has is in sommige ge-
e, Zierikzee, Schoon-
ipeciale opleiding voor
«mistige boeren, tuin-
sector gaan bekleden
(Van onze 20-wij redactie)
Leslie Cavendish, vriend en
apperivan de Beatles, speciaal
a Paul McCartney, geeft
n visie op het mannekapsel
hij als een Boedha
hét kermisbed zit.
onny meer vanaf de
mar geleidelijk geknipt,
oor de girls trouwens ook.
anj-Beisjcshnar finished."
Hij is een belangrijk man in
„inging London, maar je
unt het nauwelijks geloven
oais h(j daar zit te praten met
en mengsel van ingetogenheid en
rijheid zonder enige pose.
Leslie Cavandish' Haircutting
tud;o is gevestigd aan
lings Road, in het sousterrain
tn John Crittle's herenmode.
^otjyooi kort was Kings
uaSChelsea, de „boulevard"
■an meisjesboetieks. Maar de
andy kleedt en kapt zich
^^vrouwelijker, en de meisjes
zo op knapen lijken,
at geen boetiek meer
oorspellen kan of de nieuwe
ollectie door jongens of meisjes
>1 worden gekocht. Kings Road
rordt nu langzaam maar zeker
eïnffltreerd door herenmode.
I John Crittle (met Cavendish)
een Apple-aangelegenheid.
naar het gerucht wil,
niet zo goed gaan
Apple-onderneming,
de exotische
van Bakerstreet
Hollandse
en Marijke Koger
runden,
in Amerika),
heeft nog steeds
klokhuis met talloze
van alles uit groeien
■an ei groeit.
Laigs de jasjes en dasjes in
lljtMS boutique, naar de trap
feneden ligt een zeshoekige
uimte met Jugendstilvormen en
tinteii versierd, te baden in
avencjelkleurig licht,
jedenlvan beiderlei kunne
vordep er geknipt, gekapt,
behandeld, terwijl soft music de
zenuwen tot rust brengt.
Zij zitten er niet werkloos bij,
de klanten. Zij drogen het haar
zélf met de handföhn, daarbij
steeds erdoorheen woelend,
voorwaarde voor gezond haar en
goede vorm.
Leslie's assistent is een
smalle blonde jongen in wit
batisten blouse, diep uitgesneden
zwart smokingvest met revers
en zwarte broek met
klokkende pijpen.
„Cavendish zelf woont in een
apartement aan de overkant;
hij is thuis, belt u maar aan."
Hij doet open:
een zigeunerachtige jongeman
met een vriendelijk gezicht vol
onregelmatigheden en haren,
waarvan je donkl dat er
nooit een kapper aan te pas
komt, mauve trui, streepjes
broek, slordig halsshawltje.
Hij verontschuldigt zich,
dat hij juist aan het verhuizen is,
sluit zijn springerig hondje op
en laat mij binnen in de kamer,
waar de deur naast zijn hengsels
staat en een matras op de
grond ligt. Een bruine vacht
ligt op de rode vloer,
waarschijnlijk een oude bont
voering.
De nieuwe plaat van de
Beatles ligt ernaast. „Natuurlijk
houd ik van hun muziek. Alles
wat zij maken is steengoed.
Ik ben met ze in aanraking
gekomen bij Vidal Sassoon.
Daar heb ik gewerkt vanaf
mijn vijftiende, ik ben nu 21."
Hij ziet er ouder uit.
Vidal Sassoon is de beroemdste
kapper van Londen en dus
zowat van de wereld.
(Hij vloog naar Amerika om
Mia Farrow te kappen voor
haar huwelijksdag met Sinatra.)
Leslie zal er aanvankelijk wei
niet veel meer gedaan hebben
dan de vloer aanvegen.
Maar zijn vingers bleken geschikt
voor de schaar. Millimeteren is
misschien niet zo moeilijk,
maar hij millimeterde dan toch