is is
ichtige
ide
ichors
idorp.
e moed
n het
ige
wilde
jongen
paard
UK A
VLUCHTEN STAAN
VOOR DE DEUR
test 'm zelf
rally winnaar
k
lit U....?!
r.icli in
igen
lentiade
De boekenwurm
Op vakantie
via lijnen
en
landen
E
N
K
v
E
N
A
fSIL
5
mS
BeldeDAF-dealerofvuldecoupon in
Doe't meteen
voorjaar
begint op
7 maart I
met de
bloemenpracht
Van 7t/m16 maart in de
Rivièrahal, in de gran
dioze omlijsting van
Diergaarde Blijdorp
Rotterdam
1
melk of puur
f 1.25
DE STEM VAN 2ATERDAG 1 MAART 1969
melk of puur
Ir waren eens drie vrolijke jongens bij een schoenmaker in de leer.
:rwijl zij klopten en hamerden, hakken en zolen herstelden, en de
door het leer trokken, maakten zij samen plezier. Ze zongen
en lachten, en vertelden geschiedenissen, grappige en griezelige.
vanwege de gestaag
ten, waardoor de econo-
ris dat u in handen krijgt
gere school tot de univer-
klimaat.
hun trek.
mensen en techniek
com en hebben weinig of
an Zuid-Afrika op te noe-
doet u er verstandig aan
U krijgt dan inlichtingen
Nu lag" er in die streek een
joot bos, waarvan iedereen zei
|t het er niet pluis was. Bij ge
lige mensen dachten dat er een
Jze tovenaar woonde. Maar ver-
indige mensen zeiden: „Tove-
(ars bestaan niet, maar er woont
i woest en wild paard. Dat kun
|wel zien aan de velden waarop
beest soms 's nachts onze
jachtige gewassen komt vertrap-
In." De schoenmakersleerlingen
latten dikwijls over het wilde,
leste paard.
)p een dag riep de moedigste van
drie: „Wat zeuren we toch altijd
Ir dat paard. Als we nu eens een
isterke lijn maakten en boven-
vier paardeschoenen, dan was
buurt ineens van zijn kwaadaar-
heid verlost. Eerstens zou hij niet
der kunnen komen dan de lijn lang
en tweedens kan een paard met
oenen aan de voeten, toch moeilijk
te keer gaan in de velden. In denk
ik hem zo maar eens ga temmen",
edden dat je dat niet zou durven"?
tten hem de twee anderen. „Voor-
we wedden!" was het antwoord.
Is ik het doe krijg ik van jullie je
ve jaarloon. Als ik het niet voor
aar krijg, geef ik je beiden mijn
ie jaarloon!"
Ie jongen zocht zoveel leer, zoveel
w en spijkers, een kaars en ver
te gereedschappen bij elkaar als hij
jht nodig te hebben, stopte alles
een rugzak en vertrok.
[et pad voerde eerst langs stenen
rotsen. De weg werd steeds nau-
1 en rotsen hoger en toen het don-
werd, zag hij hoog voor zich uit,
een roodgloeiend wild zwijn
ars over het pad op de rotspunten
ld, de twee voorste hoeven aan
me kant, de twee achterste hoeven
de andere kant van het pad.
Op jou had ik niet gerekend", zei
jongen. Maar hij deinsde niet te-
Nee, hij nam een aanloop en
de zo hard hij kon onder het
in door,vonken vielen in zijn ha-
en op zijn schouders, maar ver
was de jongen ongedeerd.
zwjjn brulde van woede en gleed
'door uit. Het viel naar beneden
bleef tussen de nauwe rotsen
en. De vuurgloed doofde, het ge
il verstomde en het zwijn was
is er geweest", zei de jongen
Istapte dapper verder. Al gauw be
idde hij in het pikdonkere bos.
IWat zijn er hier toch veel laag
pgende takken", mopperde hij,
nt ze zwiepten in zijn gezicht. Boos
lilde hij zijn kapmes uit de rugzak
ei sloeg in het wilde weg om zich
fen. Op hetzelfde ogenblik hoorde
een boosaardig gesis en het leek
hem raadzaam maar flink met de bijl
te blijven zwaaien.
Gelukkig maar, want het, gesis
kwam van slangen die in de bomen
kronkelden en de jongen wilden aan
vallen. Maar de zwaaiende bijl sloeg
links en rechts hun koppen af en toen
het gesis ophield, zei de jongen bij
zichzelf: „Het is te donker om te
zien wat er gebeurd is, ik zou de
kaars kunnen aansteken maar kom,
morgen als ik terugkeer is het dag
en dan zal ik wel verder zien!! Zo
naderde de moedige jongen het mid
den van het bos. Bij een smal streep
je maanlicht zag hij een hut, waarvan
deur en raam openstonden. Hij stapte
naar binnen, stak nu zijn kaars aar
en zette die op tafel.
Toen haalde hij al zijn spullen uit
de rugzak, ging erbij zitten en begon
een hoofdstel en de lange lijn uit het
leer te snijden. Terwijl hij zo al een
poos bezig was, hoorde hij zware
hoefslagen en even later stak een
monsterachtig groot paard zijn kop
door een raam naar binnen. „Wat zit
jij daar te doen in mijn hut?" brieste
het paard. Maar de jongen deed alsof
hij niets zag of hoorde en rustig ging
hij voort met zijn werk,
„Wie ben je en wat heb je hier te
maken?? snoof het jaard en blies zo
hard door zijn neusgaten dat het leer
van de tafel waaide. Maar de vlam
van de kaars bewoog nog niet eens.
Nu werd het paard zo woedend dat
het zijn neusgaten heel wijd open
sperde. Zo wijd dat de kop. breder en
breder werd. Zó breed dat hij in het
raamkozijn klem kwam te zitten, en
ni< i meer heen of terug kon. Vlug
sprong de schoenmakersleerling op,
schoof het hoofdstel om de kop, bond
er de lange lijn aan vast en zei: „Zie
zo oude jongen, hiermee kun je eerï'
aardig eindje in het rond lopen, maarl;
nie* meer zo ver dat je kwaad kunfj
doen".
Toen maakte hij vlug de vier schoe
nen af en nog vóór het paardehoofd
weer ingekrompen was, had hij ze
klaar. Terwijl het dier nog steeds in
he4 raamkozijn gevangen zat, liep de
jongen naar buiten, greep met zijn
sterke knuisten de poten één voor één
vast en bond de schoenen stevig om
de hoeven. Bovendien knipte hij een
stuk van de lange paardestaart af.
„Die paardestaart moet ik meene
men om mijn kameraden te bewijzen
dat ik het goed geflikt heb", lachte
hij en gaf het paard een flinke klap.
Gelukkig dat hij dit deed, want juist
begon de kop weer dunner en smal
ler te worden, maar van die klap
brieste het beest opnieuw, zodat hij
weer voor een poosje gevangen bleef.
De jongen ging naar binnen, pakte
zijn spulletjes weer bij elkaar en zag
dat de kaars juist was opgebrand.
„Nu moet ik maken dat ik wegkom",
dacht hfj.
Toen hij aan de rand van het bos
kwam, ging juist de zon op. En hij
zag dat er slangen zonder kop in het
rondlagen! Dat waren de „takken"
die hem de vorige nacht zo in zijn
gezicht hadden gezwiept. Monter flui
tend keerde hij bij zijn kameraden te
rug. De paardestaart was het bewijs
stuk van zijn moedige daad. Voortaan
hadden de mensen geen last meer
van vernielde gewassen. Daarom leg
de de hele buurt geld bij elkaar, zo
dat de twee kameraden die de wed
denschap verloren hadden, maar een
heel klein deel van hun jaarloon hoef
den af te staan. De rest werd door
alle dankbare mensen bijeengebracht.
Het bos is sedertdien veilig en lief
lijk. Want het woeste, wilde paard
werd mak en tam. 's Zondag gaan de
mensen er graag wandelen. Dan wij
ze' ze op de vervallen hut en vertel
len elkaar het verhaal van de moe
dige schoenmakersleerling.
AN MAC GILLAVKY
Er stond in een laan met bomen
een huis. Dat was een bibliotheek,
een kinderbibliotheek. In die biblio
theek stonden heel veel boeken.
Maar weten jullie wie daar woonde?
Een boekenwurm. Dat is iemand die
alle boeken leest. Hij las natuurlijk
allemaal kinderboeken.
Er waren veel bibliotheken in die
stad. In elke bibliotheek woonde een
boekenwurm. Elk jaar was er voor
de kinderen van de bibliotheek een
feestmiddag. De kinderen moesten
dan allemaal wat maken, een teke
ning of een verhaaltjeDe boeken
wurmen van de bibliotheken, hadden
ook feest, maar niet overdag.
's Nachts kwamen alle boekenwur
men bij elkaar en gingen feest vie
ren. Er werden lampionnetjes opge
hangen en stoeltjes neergezet. Er
waren ongeveer tien boekenwurmen
uitgenodigd. Ze hadden een orkestje
gehuurd en konden daarom goed
dansen.
De hele nacht vierden ze feest.
Totdat de klok zes uur sloeg. De
boekenwurmen haastten zich naar de
bibliotheken. Ze gingen de hele nacht
slapen, want ze waren erg moe. De
volgende dag kwam de werkster. Ze
mopperde omdat 't zo'n rommel was.
Ze wist niet wie er geweest waren
Wij wel!
Regina van Loq
Bruno Renardstraat 20
Breda
4Vi jaar.
Van de week zjjn er enige agen
dapunten, alsmede een paar ake-
fietjes op organisatiegebied. De
Duiven-Olympiade te Katowice
in Polen, vind ik de moeite van
het memoreren niet waard. De
internationale bekroningen wor
den bij deze gelegenheid geëffec
tueerd na handkeuring door des
kundigen, die in 't algemeen ge
sproken veel verstand hebben van
schone duiven, doch indirect niet
van paarden die de haver ver
dienen. Ik heb er van nabij ge
kend, die zelf, op eigen hok, van
heel hun leven nog nooit een
platte prijs gevlogen hebben.
Doch die ware sieraden zijn in
de internationale duivensport-
diplomatie en de representatie,
Zulke heren moeten er ook zijn,
laat ons niet te zuinig zijn, ze hun
wijntje (en trijntje?) gunnen en
te gepaster tijd een goei dinee
voor hen betalen.
De Poolse duivensportbond is ui
terst gul en gastvrij geweest voor de
afgevaardigden van alle deelnemen
de landen. Er werden onbeperkt visa
uitgegeven, behalve aan West-Duits-
land. Dat kreeg er maar vijf op twee.
honderd aanvragen. Als reden schijnt
te zijn opgegeven dat ze te laat (zes
weken van tevoren) waren inge
diend. De politiek schijnt er niets
mee te maken gehad te hebben. Po
Ien telt vijfendertigduizend duiven-
liefhebbers. Naar schatting waren er
echter véél meer bezoekers van de
internationale tentoonstelling, zodat
ik niet anders kan concluderen dan
dat er achter het IJzeren Gordijn in
brede kring belangstelling bestaat
voor onze wakkere luchtreiziger.
De jaarvergadering van de Breda
se Bond wordt gehouden op maan
dag 3 maart in het Bandslokaal,
Haagdijk 149, aanvang 8 uur. Deze
vergadering is alleen toegankelijk op
vertoon van de lidmaatschapskaart
1969. Men mag hier gerust een stille
wenk in zien aan het adres van hen
die om een of andere reden hun con
tributie nog niet betaald hebben. Dat
zij hun leven beteren en het zo rap
mogelijk doen. De vluchten staan
voor de deur, op 16 maart valt de
eerste klap op Rijsbergen. Aangaan
de het vluchtprogramma 1969 kan ik
niet anders melden dan dat het
slechts weinig verschilt van de voor
gaande. Weliswaar is St.-Vincent ko
men te vervallen, in de plaats waar
van we nu Pau krijgen. Wat de af
stand betreft is dat lood om oud ijzer.
Een ander paar mouwen is de om
zetting van Dax in Bergerac. Dit gat
ligt ongeveer negentig kilometer ten
oosten van Bordeaux, op een afstand
van 822 km van Breda. Andere ne
gerijen in deze beroemde streek van
de Dordogne zijn Perigueux, Brive
enz., speciaal bij (Belze) duivesjarels
wijd en zijd gekend. Alhier in de
buurt zijn ook de fameuze pre-his-
(ADVERTENTIE)
rcouponT
I I
Graag maak ik een test 'm zelf-rit in de DAF55. Wilt u mij alle infor-
l matie sturen over DAF33, DAF44, DAF55, DAF55 stationcar, DAF44 i
J stationcar, DAF55 coupé. (Aanstrepen wat u wenst) j
j Naam j
AdresPlaats.a
In enveloppe zonder postzegel zenden aan DAF, antwoordnummer 2000, Eindhoven. S
L-J
i
r
m
m
Een bont gezelschap ziet U hier, allen min of meer
in verlegenheid, omdat een plagende geest de hun
van nature toebehorende ingrediënten, gereedschap
pen, kleding-onderdelen of eigendommen onderling
heeft verwisseld, d.w.z. figuur 1 (om zo even aan te
duiden) vindt Z'n eigendom terug bij figuur 2, ter
wijl deze het zijne of hare weer bij 3 vindt. Wat 3
mist is te vinden bij 4 en zo vervolgens. Maar....
de personen zijn niet genummerd! U moet dus zelf
zien waar U het beste begint. Kijk goed uit want er
zijn loslopertjes bij die er beslist niets mee te maken
hebben!
TREK LIJNEN! Heeft U de dobr ons bedoelde
„figuur 1-2-3 enz. gevonden, verbind ze dan in
dezelfde opeenvolging met lijnen. Bij elke figuur
vindt U een ronde punt. Van punt tot punt trekt U
langs een liniaal, de lijnen met potlood of pen.
DE REBUSJES! U merkt het al: de door U
getrokken lijnen doorsnijden telkens een rebusje
Als over de hele tekening al Uw lijnen, naar allé
richtingen schietend, staan afgebeeld, lost U ook
weer in de gegeven volgorde, al deze rebusje's op'
LANDEN ZONDER BEGINLETTERS. - Ja dat
blijkt uit de rebusjes! Het zijn Europese landen of
landstreken, maarzonder de eerste letter.' (Denk
tussen haakjes niet dat U terstond ai, dus zonder
lijntrekken, deze rebusjes oplost, want er staan lan
den bij die eigenlijk niet meedoen en die U dus op
een dwaalspoor kunnen brengen!)
WAAR MET VAKANTIE? Dat kunt U dan ei
genlijk weten! Zet, in volgorde van de lijnen alle
ontbrekende beginletters voor de landen en zie
zij wijzen U de weg naar een heerlijk oord' De
naam hiervan vindt U (als gewoonlijk) op de finan
ciële pagina.
(ADVERTENTIE)
jdagelijks-ookzondags-van 10-22j I
-- - I 'li'i i ii'iï'''
torische grotten van Lascaux, waar
kunstenaars van onze voorouders het
Cro Magnon-rais, hun buffels en paar.
den schilderden met een technische
vaardigheid, om niet te zeggen ge-
naliteit waar zelfs een Picasso zich
niet voor zou hoeven te schamen.
Maar om op Bergerac .terug te ko
men, dat wordt nu voor d-e eerste
maal gevlogen in complete harmonie
en samenwerking met de Nabvanpee.
Het is om zo te zeggen de resultante
van twee traditionele concoursen, te
weten Dax (Pro Patria) en Bordeaux
(Putman Cramer). Het zal ongetwij
feld een machtig sluitstuk van het
fondseizoen worden, vervlogen op 25
juli en met middaglossing. In
Zeeuwsch-Vlaanderen is men met
deze laatste beslissing niet gelukkig
en ik kan mij dat best voorstellen.
Aan de andere kamt is het altijd zo
geweest dat weer en wind een hele
boel kunnen nivelleren van wat nu
vermeend hobbelig en jcrom is. Laat
ons het daar dan maar op houden.
Moulins 568 km dat ver naar het
oosten ligt en Limoges 690 km staan
ook weer op het program.
De Fondclub Zuid-Nederland Is een
Stichting die bloeit en floreert. Het
aantal (werkende) leden nadert de
vijfduizend. Verleden jaar werden
door de dertigduizend „gouden rin
gen" geplaatst, in de twee maanden
die 1969 oud is, zijn het er al reeds
tweeënveertigduizend.' Ik zie Buys
al zitten aan zijn kolossaal teakhou
ten bureau, het gaat hem naar den
vleze, hij heeft juist een sigaar opge
stoken van Etten tot Leur. Ja, die
mannen hebben een vooruitziende
blik gehad, ze hebben het zeer juist
gezien. Dat was nou nét wat de Bra
bantse en Zeeuwse sjarels nodig had.
den, een organisatie zuiver in de
sportieve sfeer.
Als er ooit iets is opgericht wat
op dit terrein wel terdege in een be
hoefte voorzag dan de Fondciub van
(Harrie) Oomens, Buys en Rijken-
barg. Vlakt ook Spierenburg niet uit.
Allemaal kerels die er belangeloos
hard voor werken.
Nu gaan de feestvarkens feest vie
ren. Ze doen dat ter gelegenheid van
de jaarlijkse prijsuitreiking. Deze zal
dit jaar plaatsvinden in de enorme
Stadssporthal, naast het Willem II-
stadion te Tilburg. De vloeropper
vlakte van .dit ding is ruim eens zo
groot als die van de gekende Vee
hallen te Etten, alwaar het volk de
laatste jaren niet meer binnen kon
geraken.
Er zal dit jaar een Simca 1000 ter
waarde van 5.345,worden ver
loot; het winnende nummer zal een
Gouden Ringnummer 1969 zijn. Welk?
U zult het op de feestavond aan de
weet komen, zaterdagavond 8 maart
te HALF ZEVEN! Lidmaatschaps
kaarten zijn niet nodig. Ook moeder
de vrouw, verloofde, vriendin (vast
of los geen bezwaar) zijn van ganser
harte welkom. Op het binnenblad
van de Fondclubkrant vindt u on
deraan om af te knippen een toe
gangsbewijs voor u zelf en voor een
introducé. Zet er dus seffens de
schaar in en ge doet lillek naar de
auto.
De Fondclub heeft wat dit betreft
het grote voordeel dat ge die vier
wieler niet met uw duiven hoeft te
vliegen; eender wie kan hem win
nen, al heeft hij een kotvol eksters
en krawaten zitten die met fatsoen
niet over de straat-kunnen vliegen.
Hierin wordt geen onderscheid ge
maakt tussen oud of jong, dik of dun
(in de portemonnee) enz. Een ding
moet men echter in de gaten houden:
Zonder lot geen kans. (Dan zit men
er op voorhand los onder door).
De Fondkampioenen ,.1968 zijn: 1
Gebr. de Groot te Steenbergen, 2
Adr. van der Wegen te Steenbergen,
3 Jan van Tilburg te Hoogerheide.
Deze heren (en hun' opvolgers) zul
len ter plaatse gehuldigd worden.
Dit geldt .ook voor de winnaars van
de zeven voornaamste concoursen te
weten: 1 juni Moulins. Maarten Bro-
catus te Steenbergen, 21 juni St.-
Vincent Pietje Lazeroms .te Zegge,
15 juni Chateauroux, Jan van Gjjs'
ie Groede, 29 juni Limoges, Marius
de Zeeuw te Eindhoven, 26 juli Dax
Jan Rijken te Breda, 7 septembeé
Chateauroux Adr. du Puy te Bier
vliet, en 21 september Bourges, Frans
Metsaars te Rijen.
Allemaal goeie.
den bruinen
(ADVERTENTIE)
LEVE OLIFANT!
De man die op Safari gaat roept heb
De circusdirekteur en z'n gasten
roepen het De mensen in de
dierentuin en de maharadja in India
roepen het Envooral... da
liefhebbers van een puike oude of
jonge jenever juichen het:
Leve Olifant!
