De toezegging
van Goddet en
Levitan is er
Wensen voor
de amateurs
DIT WIELERSEIZOEN
PROF MOET ALS
WERKNEMER
ERKEND WORDEN
Rapport bij
de minister
VEEL WERK
„ONJUIST"
„FUNEST"
„Er zijn meer beroepsren
ners dan plaatsen in ploe
gen. Daarom is men bereid
geen waarde te hechten aan
de voorwaarden. Als ze
maar in die ploeg zitten. Als
ze dat shirt maar dragen. Op
dat punt zijn ze suf Ver
schrikkelijk suf. Dat komt
door de arbeidsmarkt. De
gemiddelde prof moet je
tegen zichzelf beschermen.
Hij werkt onder voorwaar
den die niet reëel zijn, om
dat de sponsor wettelijk
geen werkgever is".
mg van
fhebbers
it
idrikskinderen
maal open
oopleden
W STEM
ETTEN-LEUE Bij het ministerie van Sociale Zaken ligt een rap
port van de Vereniging Van Beroeps Wielrenners. Een rapport dat
pleit voor de erkenning van de prof-coureur als werknemer, want
dat is nu niet het geval. De Nederlandse beroepsrenner is aan sociale
voorzieningen even arm als zijn Belgische collega, maar het valt min
der op omdat er geen ernstige uitwassen zijn. De Nederlandse be
roepswielrennerij is met twee grote en een kleine ploeg en niet meer
dan zestig leden, makkelijker te overzien. Het neemt niet weg dat er,
zo stelt de VVBW vast, zo spoedig mogelijk orde op zaken moet ko
men. Dat de Nederlandse prof bij de sponsors op de loonlijst wordt
gezet en derhalve in aanmerking komt voor sociale voorzieningen
als pensioen, kinderbijslag, ziekte- en werkloosheidsuitkeringen-
„Er is", zegt Michel Stolker als
vice-voorzitter van de VVBW, „een
duidelijke gezagsverhouding tussen
sponsor en renner. Er bestaat een
dienstverband. Daarom menen wij
dat de beroepsrenner naar de lettei
van de wet als werknemer be
schouwd kan worden. Het werkge
verschap strekt zich bovendien niet
alleen uit tot de sponsor, maar ook
tot de organisator van een wedstrijd
die wij daarom eveneens als zodanig
beschouwd willen zien. Hier bestaat
eveneens een gezagsverhouding. De
renner moet op tijd aan de start zijn,
bij dient de koers uit te rijden, enzo
voorts".
Michel Stolker weet waarover hij
praat. Hij beoefende het vak jaren
lang en heeft de eenzijdigheid van de
overeenkomsten in dit beroep leren
ontdekken. Samen met Karei Jansen,
secretaris van de Vereniging Van
Contract Spelers met wie de VVB W
sinds vorig jaar samenwerkt, is Mi
chel Stolker (woonachtig in Elten-
Leur waar hij na zijn wielercarrière
een accu-zaak opbouwde) actie aan
bet voeren om verbetering te bren
gen in de situatie.
De meeste andere bestuursleden
van de VVBW hebben er als actief
renner nauwelijks tijd voor.
Michel Stolker: „Dat is momenteel
een moeilijk punt bij ons. Wij vor
men een groep waarvan de leden
slecht in hun vrije tijd zitten. Eigen
lijk zouden we een betaalde kracht
moeten hebben die de administratie
ve rompslomp verzorgde. Maar er is
geen geld voor. Nog niet tenminste
He zijn er wel druk mee bezig via
sponsors en donateurs, want het
wordt tijd dat we wat meer aan de
weg gaan timmeren. Daar is het nog
niet van gekomen omdat onze aan
loopkosten hoog waren. Met zo'n
Kleine vereniging als de onze, wan:
zestig leden is weinig, konden wi
met meer doen dan het minimum Dt-
s'uppen die wij ondernamen verlie
pen er rustig door. Een beetje te rus-
hg misschien, maar in een periode-
van opbouw mag je niets forceren,
t-engzamerhand echter wordt het tij cl
dat we doorstoten. En dat kan alleer
je wat geld in kas hebt".
oor die doorbraak ziet Miehe!
Stolker een flink werkterrein voor
lkh. „De beroepsrenner", stelt hij
„heeft nooit genoeg aandacht
ïehad. Er waren er gewoon te weinig
Nederland en die er waren zaten
meestal over de grens. Zodoende is
ie KNWU ingesteld geraakt op ama
teure. Logisch, maar in deze tijd een
onhoudbare situatie.
als ze dat shirt maar dragen, als
ze maar in die ploeg zitten
Ik geloof ook wel dat de bond be
jrip heeft voor ons werk. In de con-
facten die we hadden is dat wel ge
bleken. Maar ach, dat ging meestal
over kleinigheden. Ik denk dat als er
een groot probleem op tafel komt, de
meningen nog wel eens zullen bot
sen. Dat kritieke punt moet ooit ko
men, dat kun je niet uit de weg gaan
Als het gezonde discussies blijven,
geeft dat niets. Waar ik met de KN
WU onder andere naar toe zou willen
is een uniform contract bij alle spon
sors. Je staat ervan versteld als je ziet
welke bepalingen links en rechts wel
en niet in de contracten staan. Dat
kan allemaal omdat het zogenaamde
publiciteitsovereenkoms'en zijn. In
deze situatie kan de sponsor een ren
ner van de ene op de andere dag bui
len zetten. Brodeloos maken. Het is
mogelijk dat een deel van het salaris
wordt ingehouden bij tegenvallende
prestaties. Kortom, de renner heeft
als het erop aankomt geen bliksem
te vertellen. Dan is hij totaal overge
leverd aan de willekeur van een
sponsor. Ik vind dat een beroepsren
ner even zeker moet staan als eer,
arbeider in de fabriek. Hjj moet ge
woon op de loonlijst, als werknemer,
dan zijn we waar we wezen moeten
Wij hebben het daar met de sponsors
al eens over gehad. Bij hun bestond
de indruk dat de meeste renner» wei
nig behoefte voelen aan die regeling.
Dat kan ik best begrijpen, want ze
snappen in veel gevallen nauwelijks
waar het om gaat. De gemiddelde
prof moet je tegen zichzelf bescher
men. Alle excessen die zich in liet
buitenland voordoen en de hiaten
hier in Nederland, worden door de
renner zelf in de hand gewerkt. Op
dat punt zijn ze gewoon suf. Ver
schrikkelijk *uf. Dat komt door de
arbeidsmarkt. Er zijn meer renners
dan plaatsen in ploegen en daarom
zijn de meesten bereid geen waarde
te hechten aan de voorwaarden. Als
ze maar in die ploeg zitten. Ais ze dat
shirt maar dragen. Er lopen jongens
rond die van hun contractgeld nau
welijks kunnen leven. Natuurlijk is
dat op de eerste plaats hun eigen
fout, want als ze ermee akkoord gaan
houden alle bezwaren op. Van de an
dere kant geloof ik, en de WBW wil
in die richting gaan werken, dat we
naar het systeem moeten waarbij de
sponsor een verplicht minimum
krijgt te betalen. Voor mijn part
maakt hij het aantal renners door die
kostenstijging lager. Ik meen dat een
kleinere ploeg waarvan de leden zich
sociaal honderd procent zeker weten,
te prefereren is boven een grote
groep die slechte voorzieningen heeft.
Zolang Nederland maar twee grote
sponsors heeft, er steeds meer be
roepsrenners komen die per se on
derdak willen en het ministerie van
sociale zaken geen gunstige beslis
sing over ons verzoekt neemt, zal het
wel een moeilijke zaak blijven. In de
begeleiding is de wielrennerij met
verzargers en masseur» alle takken
van sport 20 jaar voor geweest. Op
het sociale vlak ligt ze dertig jaar
achter
In de VVBW-plannen om het werk
klimaat van de Nederlandse beroeps
renner te zuiveren, is ook het punt
„belastingen" opgenomen.
Stolker: „Ieder jaar komen er tal
van coureurs in moeilijkheden met
de belasting omdat ze geen betalings
bewijzen hebben. Het zou zo moeten
zijn dat na iedere koers de renner
een duidelijk certificaat krijgt waar
op staat wat betaald en wat ingehou
den werd. Nu is 't zo dat de organi
satie meteen twintig procent belas
ting aftrekt, maar dat is geen wette
lijke regeling. Het is een door de ja
ren gegroeide stille overeenkomst, die
op zich niet ongunstig is want 't ri
sico dat men vergeet te sparen voor
de belastingaanslagen wordt erdoor
verkleind. Even goed echter is het
mogelijk dat de organisatie die twin
tig procent aftrekt maar niet af
draagt. Daar zijn genoeg voorbeelden
van. Er moet een eind aan komen. We
Ttjn er druk mee bezig".
De VVBW heeft intussen, zo men
de indruk mocht hebben dat er louter
plannen bedacht worden, in dat ene
bestaansjaar nattig werk kunnen
doen. Het prijzenschema voor een cri
terium werd van f 2500 op f 3000.-
gebracht. Peter Heynig en Cees Zoon-
tjens kregen door bemiddeling van
de VVBW uitkeringen van ongeval
len die veroorzaakt waren door een
toeschouwer. Enkele doplng-beschul-
digingen konden ongedaan worden
gemaakt omdat de VVBW 'n duidelijk
gebrek aan bewijs ontdekte.
„Over werk", zegt Michel Stolker,
„hebben we niet te klagen".
„Ik vind dat ze gewoon op de loonlijst moeten. Als werknemer"
„Mijn hotels in Maas
tricht en Roubaix zijn
al gereserveerd en
voor de reclame moest
ik een koerstrui opstu
ren naar Parijs. Wij rij
den als enige Neder
landse ploeg de Tour
de France".
TON VISSERS
„Ik heb de toezegging gekregen"
OISTERWIJK Willem U-Gazelle,
verkondigt ploegbaas Ton Vissers al
enkele maanden, rijdt als enige Ne
derlandse équipe de Tour de Fran
ce. Daar is volgens hem weinig meer
aan te doen. Dat Caballero er een
leheel andere visie op nahoudt inte-
esseert Vissers natuurlijk bovenma-
ig, maar het zegt hem niets.
„Ik heb de toezegging van Goddei
n Levitan, mijn hotels in Maastricht
-n Roubaix zijn al gereserveerd en
mor de reclame moest ik een koers-
rui naar Parijs sturen". Caballero
ntussen, houdt vol dat de kansen nog
volkomen gelijk liggen. Het betekent
lat men de komende maanden, tot de
Cour, regelmatig geconfronteerd zal
oorden met de strijd lussen de si-
laren- en sigarettenploeg. Een strijd
lie zich enkele weken geleden inzette
oen de Tour-bazen het parcours in
Maastricht kwamen keuren. Voor die
lelegenheid kondigde het NTS-jour-
laal een bezoek aan en de organisa
tie in Limburg was er vanzelfspre
kend gelukkig mee. Om de inspec-
erende Fransen wat decor te geven
i odigde men Caballero uit om enke-
e renners te sturen die dan rond half
ijf over het circuit zouden fietsen.
Con Vissers, bedrijvig als hij is, kreeg
ucht van deze zaak en ging over tot
le eerste aanval op zijn Tour-status.
In grote haast dirigeerde hij Dolman,
Van der Vleuten, Haast en nog wat
manschappen naar Maastricht. Tegen
lalf drie, toen de Caballero's nog on-
l er weg waren, ging Vissers op ver
kenning uit en ontdekte wat hij ver
achtte: een cameraman die ruim-
choots op tijd was en weinig wist
an wielrenners en merken. „Meteen
naar, of liever even wachten", in-
ormeerde Vissers vriendelijk brutaal.
Het werd „meteen". Vissers haalde
ie Franse visite uit een hotel en joeg
~.ijn coureurs de weg op. Toen, zoals
afgesproken, rond half vijf de Cabal
lero's onder politie-begeleiding kwa
men aanstuiven en de Maastrichtse
organisatie de verbaasde Fransen uit
nodigde voor een t.v. optreden waren
cameraman en Willem Il'ers vertrok
ken
„De meeste goede
amateurs hebben als
prof gefaald. Dat komt
omdat ze te veel ver
wend zijn geweest en
omdat de fabrieken
aan neo-profs te grote
contracten geven. Daar
ondergraaf je het ka
rakter mee".
pen van Zeeland is
lan vogelliefhebbers op-
6oel hiervan is om ao°'
lia- en gespreksavonaea
ïtrent het kweken en
volièrevogels te ver-
rlopige bestuur werden
eren D. Tolsma, A-
ielse, M. Maas,
van Drongelen. Op
er twintig leden ml
imt het bestuur bije®'
worden de naam
contributie en a
rgadering.
onzer verslaggeverS^
e kerkeraad Y?"J?CHen-
pente te s Heer f
heeft zich be™ten„ninl
iet in ovf"ï "fnoplede»
el, om ook ded
g gemeentehd vilB
zamenlijke vie
indmaal. Op it.
evTnlelfaT^ezen^
'node?rebevestigend I8"
■oor het eerst
ongeveer p dfflaal
;oe, aan het a dgt de
uw zal ook zll - n93r
ven deze j^wvorm'18
onie van' de b wor<jeH
n. maar wilde
naar de actie
het IKOR-
op
de
dezemodernere^
avondmaal
vier»'?
de avon""'-- ositief-
nder de jeugd. P»Hetf
e kende men Bef
;ren slechts «smaal
aristische dei{jla«
ig tot een maan
ren. verwet!"
ievZaf HuubOoster^
AMSTERDAM Al» sinterklaas
bestond en het zou morgen 6 decem
ber zijn, ging Herman Krott (ploeg
leider van Amstel, al jaren) van
avond nog het volgende verlang
lijstje voor de Nederlandse amateur
wielrennerij aanleggen: 1. Laat de
KNWU reclame toestaan in het kam
pioenschap van Nederland; 2. Zorg
dat er een comité komt dat naast
Olympia's Toer nog een meerdaagse
wedstrijd geeft; 3. Maak dat enkele
kleinere ploegen groot worden; 4.
Laat organisators niet vreemd op
kijken als een top-amateur geld
vraagt voor een criterium; 5. Lever
een opvolger van Jan Janssen.
Reclame in het kampioenschap.
Herman Krott: „Het hele jaar wor
den de amateurs voor een belangrijk
deel in hun kosten door een firma
gesteund. Ze mogen dat in alle wed
strijden laten merken door reclame
op de kleding, maar in het kam
pioenschap van Nederland niet. Dat
vind ik onjuist. In alle landen is het
toegestaan, behalve hier. Het hoofd
bestuur van de KNWU wil er niet
aan beginnen, dat Is bij een van de
laatste vergaderingen met de spon
sors wel gebleken. Ik geloof dat we
moeten blijven proberen dat punt er
door gedrukt te krijgen."
Nog een meerdaagse wedstrijd.
Herman Krott: „Het zou geen over
bodige luxe zijn als Nederland er
een etappe-koers bijkreeg. Op de
eerste plaats om de amateurs in ei
gen land voor dit werk op te leiden,
op de tweede plaats om iets terug te
kunnen doen voor de buitenlanders
die altijd Nederlandse ploegen uit
nodigen, maar zelf nooit gevraagd
worden. Er is echt behoefte aan een
tweede grote koers, maar tjawie
wil organiseren? Dat is de hele
kwestie. Niet de vergunningen om
de weg op te mogen waar iedereen
altijd zo moeilijk over doet. Ik heb
het daar laatst eens met een autori
teit over gehad. Het bleek best mee
te vallen met die verkeersproble
men."
Enkele grotere ploegen.
Herman Krott: „Met de serie kleine
ploegen die we nu hebben is de
wielersport in het algemeen natuur
lijk goed gediend. Zoveel mogelijk
renners krijgen steun en dat is nut
tig. Voor de standing van de grotere
ploegen zou het echter wenselijk zijn
dat er wat meer van hun niveau
kwamen. Je bent nu te dikwijls te
gen al te zwakke tegenstanders aan
het koersen en dat is niet leuk."
Betaling aan top-amateuis.
Herman Krott: „Ik ben een groot
voorstander van starbgelden voor de
betere renners. Het is dwaas, vind
ik, dat een wieier comité grof geld
aan een criterium overhoudt en de
coureurs de top die het volk
trekken geen cent zien. Toen ik roet
Ton Vissers prof-koersen organiseer
de ben ik erachter gekomen dat veel
organisators bedragen van twee tot
drie mille aan hun amateur-koers
verdienen. Mag dan de renner ook
wat hebben? Het is een dure sport.
Gemiddeld zijn de kosten per maand
zo'n vierhonderd gulden. Daar moet,
zeker voor de cracks, wat tegenover
staan. Ik regel het dan ook altijd zo,
dat mag iedereen gerust weten, dat
de top-rennere in mijn ploeg behoor
lijke startgelden krijgen. Daar zorg
ik voor; want zelf zijn ze te schuch
ter voor dat werk. Nou kun je zeg
gen dat dat de amateurstatus in ge
vaar brengt, maar daar heb ik lak
aan. Weet je wanneer je over ama
teurstatus moet praten? Als je het
over zwemmens hebt. Broekje kopen
en het water in. Als een coureur ma
teriaal moet hebben is hij honderden
guldens kwijt. Treft hij het slecht bij
een valpartij dan kost hem dat al
gauw honderd piek. Neen, voor wiel
renners moet je die amateurstatus
maar met een korrel zout nemen,
anders zijn er straks geen wielren
ners meer."
Een opvolger van Jan Janssen.
Herman Krott: „De Nederlandse •-
mateurwielrennerij heeft ieder jaar
opvallend veel goede coureurs. Maar
uit die groep is na Jan Janssen noodt
een flinke internationale prof-figuur
gegroeid. Er waren er die een of twee
jaar goed meedraaiden, maar dan to
taal terugvielen. Er zijn, naar mijn
mening, drie aanwijsbare oorzaken.
Ten eerste: enkele amateur-ploeg
leiders leggen hun kopman te veel
in de watten. Ze worden verwend,
dus week. Ten tweede: Bij de spon
sors van prof-ploegen zijn er die eer-
stejaars-beroepsrenners over-beta-
len. Ze geven gewoon te veel geld
en dat is funest. Het is algemeen
bekend dat Jan Janssen in zijn eer
ste seizoen vijftienhonderd gulden
verdiende. Kijk, als ze je dat geven
wil je wel koersen om je op te wer
ken. Niet wanneer je maandelijks een
forse cheque krijgt. Ten derde: Door
de hiervoor genoemde punten gaan
ze te veel het zware werk schuwen.
Ze willen het wat makkelijker. Een
kwestie van slecht gevormd karak
ter. Daar ligt het volgens mij aan.
Natuurlijk kan niet iedereen berei
ken wat Jan Janssen bereikte. Maar
meer dan er nu uitkomt zou toch wel
moeten."
kan voor de Nederlandse beroepsrenners zeer belangrijk wor
den, omdat hun belangenvereniging, de VVBW, bij het mi
nisterie van Sociale Zaken aan het pleiten is voor de erkenning
van de sponsor als werkgever. „Er zijn", zegt de vice-voorzit
ter van de VVBW, Michel Stolker, genoeg aanwijzingen dat er
sprake is van een dienstverband. Dus moet de prof-coureur als
werknemer beschouwd worden". Wensen, zoals men kan lezen,
voor de broodrijders. Wensen ook voor de amateurs, geuit door
Herman Krott, een van de best ingevoerde ploegleiders.
TEKST: Peter Heerkens FOTO'S: Piet Mijzen
HERMAN KROTT
MICHEL STOLKER
prd van een KLM-toestel
om zich heen stekend»
gezicht, hals en handen