De toezegging van Goddet en Levitan is er Wensen voor de amateurs DIT WIELERSEIZOEN PROF MOET ALS WERKNEMER ERKEND WORDEN Rapport bij de minister VEEL WERK „ONJUIST" „FUNEST" „Er zijn meer beroepsren ners dan plaatsen in ploe gen. Daarom is men bereid geen waarde te hechten aan de voorwaarden. Als ze maar in die ploeg zitten. Als ze dat shirt maar dragen. Op dat punt zijn ze suf Ver schrikkelijk suf. Dat komt door de arbeidsmarkt. De gemiddelde prof moet je tegen zichzelf beschermen. Hij werkt onder voorwaar den die niet reëel zijn, om dat de sponsor wettelijk geen werkgever is". mg van fhebbers it idrikskinderen maal open oopleden W STEM ETTEN-LEUE Bij het ministerie van Sociale Zaken ligt een rap port van de Vereniging Van Beroeps Wielrenners. Een rapport dat pleit voor de erkenning van de prof-coureur als werknemer, want dat is nu niet het geval. De Nederlandse beroepsrenner is aan sociale voorzieningen even arm als zijn Belgische collega, maar het valt min der op omdat er geen ernstige uitwassen zijn. De Nederlandse be roepswielrennerij is met twee grote en een kleine ploeg en niet meer dan zestig leden, makkelijker te overzien. Het neemt niet weg dat er, zo stelt de VVBW vast, zo spoedig mogelijk orde op zaken moet ko men. Dat de Nederlandse prof bij de sponsors op de loonlijst wordt gezet en derhalve in aanmerking komt voor sociale voorzieningen als pensioen, kinderbijslag, ziekte- en werkloosheidsuitkeringen- „Er is", zegt Michel Stolker als vice-voorzitter van de VVBW, „een duidelijke gezagsverhouding tussen sponsor en renner. Er bestaat een dienstverband. Daarom menen wij dat de beroepsrenner naar de lettei van de wet als werknemer be schouwd kan worden. Het werkge verschap strekt zich bovendien niet alleen uit tot de sponsor, maar ook tot de organisator van een wedstrijd die wij daarom eveneens als zodanig beschouwd willen zien. Hier bestaat eveneens een gezagsverhouding. De renner moet op tijd aan de start zijn, bij dient de koers uit te rijden, enzo voorts". Michel Stolker weet waarover hij praat. Hij beoefende het vak jaren lang en heeft de eenzijdigheid van de overeenkomsten in dit beroep leren ontdekken. Samen met Karei Jansen, secretaris van de Vereniging Van Contract Spelers met wie de VVB W sinds vorig jaar samenwerkt, is Mi chel Stolker (woonachtig in Elten- Leur waar hij na zijn wielercarrière een accu-zaak opbouwde) actie aan bet voeren om verbetering te bren gen in de situatie. De meeste andere bestuursleden van de VVBW hebben er als actief renner nauwelijks tijd voor. Michel Stolker: „Dat is momenteel een moeilijk punt bij ons. Wij vor men een groep waarvan de leden slecht in hun vrije tijd zitten. Eigen lijk zouden we een betaalde kracht moeten hebben die de administratie ve rompslomp verzorgde. Maar er is geen geld voor. Nog niet tenminste He zijn er wel druk mee bezig via sponsors en donateurs, want het wordt tijd dat we wat meer aan de weg gaan timmeren. Daar is het nog niet van gekomen omdat onze aan loopkosten hoog waren. Met zo'n Kleine vereniging als de onze, wan: zestig leden is weinig, konden wi met meer doen dan het minimum Dt- s'uppen die wij ondernamen verlie pen er rustig door. Een beetje te rus- hg misschien, maar in een periode- van opbouw mag je niets forceren, t-engzamerhand echter wordt het tij cl dat we doorstoten. En dat kan alleer je wat geld in kas hebt". oor die doorbraak ziet Miehe! Stolker een flink werkterrein voor lkh. „De beroepsrenner", stelt hij „heeft nooit genoeg aandacht ïehad. Er waren er gewoon te weinig Nederland en die er waren zaten meestal over de grens. Zodoende is ie KNWU ingesteld geraakt op ama teure. Logisch, maar in deze tijd een onhoudbare situatie. als ze dat shirt maar dragen, als ze maar in die ploeg zitten Ik geloof ook wel dat de bond be jrip heeft voor ons werk. In de con- facten die we hadden is dat wel ge bleken. Maar ach, dat ging meestal over kleinigheden. Ik denk dat als er een groot probleem op tafel komt, de meningen nog wel eens zullen bot sen. Dat kritieke punt moet ooit ko men, dat kun je niet uit de weg gaan Als het gezonde discussies blijven, geeft dat niets. Waar ik met de KN WU onder andere naar toe zou willen is een uniform contract bij alle spon sors. Je staat ervan versteld als je ziet welke bepalingen links en rechts wel en niet in de contracten staan. Dat kan allemaal omdat het zogenaamde publiciteitsovereenkoms'en zijn. In deze situatie kan de sponsor een ren ner van de ene op de andere dag bui len zetten. Brodeloos maken. Het is mogelijk dat een deel van het salaris wordt ingehouden bij tegenvallende prestaties. Kortom, de renner heeft als het erop aankomt geen bliksem te vertellen. Dan is hij totaal overge leverd aan de willekeur van een sponsor. Ik vind dat een beroepsren ner even zeker moet staan als eer, arbeider in de fabriek. Hjj moet ge woon op de loonlijst, als werknemer, dan zijn we waar we wezen moeten Wij hebben het daar met de sponsors al eens over gehad. Bij hun bestond de indruk dat de meeste renner» wei nig behoefte voelen aan die regeling. Dat kan ik best begrijpen, want ze snappen in veel gevallen nauwelijks waar het om gaat. De gemiddelde prof moet je tegen zichzelf bescher men. Alle excessen die zich in liet buitenland voordoen en de hiaten hier in Nederland, worden door de renner zelf in de hand gewerkt. Op dat punt zijn ze gewoon suf. Ver schrikkelijk *uf. Dat komt door de arbeidsmarkt. Er zijn meer renners dan plaatsen in ploegen en daarom zijn de meesten bereid geen waarde te hechten aan de voorwaarden. Als ze maar in die ploeg zitten. Ais ze dat shirt maar dragen. Er lopen jongens rond die van hun contractgeld nau welijks kunnen leven. Natuurlijk is dat op de eerste plaats hun eigen fout, want als ze ermee akkoord gaan houden alle bezwaren op. Van de an dere kant geloof ik, en de WBW wil in die richting gaan werken, dat we naar het systeem moeten waarbij de sponsor een verplicht minimum krijgt te betalen. Voor mijn part maakt hij het aantal renners door die kostenstijging lager. Ik meen dat een kleinere ploeg waarvan de leden zich sociaal honderd procent zeker weten, te prefereren is boven een grote groep die slechte voorzieningen heeft. Zolang Nederland maar twee grote sponsors heeft, er steeds meer be roepsrenners komen die per se on derdak willen en het ministerie van sociale zaken geen gunstige beslis sing over ons verzoekt neemt, zal het wel een moeilijke zaak blijven. In de begeleiding is de wielrennerij met verzargers en masseur» alle takken van sport 20 jaar voor geweest. Op het sociale vlak ligt ze dertig jaar achter In de VVBW-plannen om het werk klimaat van de Nederlandse beroeps renner te zuiveren, is ook het punt „belastingen" opgenomen. Stolker: „Ieder jaar komen er tal van coureurs in moeilijkheden met de belasting omdat ze geen betalings bewijzen hebben. Het zou zo moeten zijn dat na iedere koers de renner een duidelijk certificaat krijgt waar op staat wat betaald en wat ingehou den werd. Nu is 't zo dat de organi satie meteen twintig procent belas ting aftrekt, maar dat is geen wette lijke regeling. Het is een door de ja ren gegroeide stille overeenkomst, die op zich niet ongunstig is want 't ri sico dat men vergeet te sparen voor de belastingaanslagen wordt erdoor verkleind. Even goed echter is het mogelijk dat de organisatie die twin tig procent aftrekt maar niet af draagt. Daar zijn genoeg voorbeelden van. Er moet een eind aan komen. We Ttjn er druk mee bezig". De VVBW heeft intussen, zo men de indruk mocht hebben dat er louter plannen bedacht worden, in dat ene bestaansjaar nattig werk kunnen doen. Het prijzenschema voor een cri terium werd van f 2500 op f 3000.- gebracht. Peter Heynig en Cees Zoon- tjens kregen door bemiddeling van de VVBW uitkeringen van ongeval len die veroorzaakt waren door een toeschouwer. Enkele doplng-beschul- digingen konden ongedaan worden gemaakt omdat de VVBW 'n duidelijk gebrek aan bewijs ontdekte. „Over werk", zegt Michel Stolker, „hebben we niet te klagen". „Ik vind dat ze gewoon op de loonlijst moeten. Als werknemer" „Mijn hotels in Maas tricht en Roubaix zijn al gereserveerd en voor de reclame moest ik een koerstrui opstu ren naar Parijs. Wij rij den als enige Neder landse ploeg de Tour de France". TON VISSERS „Ik heb de toezegging gekregen" OISTERWIJK Willem U-Gazelle, verkondigt ploegbaas Ton Vissers al enkele maanden, rijdt als enige Ne derlandse équipe de Tour de Fran ce. Daar is volgens hem weinig meer aan te doen. Dat Caballero er een leheel andere visie op nahoudt inte- esseert Vissers natuurlijk bovenma- ig, maar het zegt hem niets. „Ik heb de toezegging van Goddei n Levitan, mijn hotels in Maastricht -n Roubaix zijn al gereserveerd en mor de reclame moest ik een koers- rui naar Parijs sturen". Caballero ntussen, houdt vol dat de kansen nog volkomen gelijk liggen. Het betekent lat men de komende maanden, tot de Cour, regelmatig geconfronteerd zal oorden met de strijd lussen de si- laren- en sigarettenploeg. Een strijd lie zich enkele weken geleden inzette oen de Tour-bazen het parcours in Maastricht kwamen keuren. Voor die lelegenheid kondigde het NTS-jour- laal een bezoek aan en de organisa tie in Limburg was er vanzelfspre kend gelukkig mee. Om de inspec- erende Fransen wat decor te geven i odigde men Caballero uit om enke- e renners te sturen die dan rond half ijf over het circuit zouden fietsen. Con Vissers, bedrijvig als hij is, kreeg ucht van deze zaak en ging over tot le eerste aanval op zijn Tour-status. In grote haast dirigeerde hij Dolman, Van der Vleuten, Haast en nog wat manschappen naar Maastricht. Tegen lalf drie, toen de Caballero's nog on- l er weg waren, ging Vissers op ver kenning uit en ontdekte wat hij ver achtte: een cameraman die ruim- choots op tijd was en weinig wist an wielrenners en merken. „Meteen naar, of liever even wachten", in- ormeerde Vissers vriendelijk brutaal. Het werd „meteen". Vissers haalde ie Franse visite uit een hotel en joeg ~.ijn coureurs de weg op. Toen, zoals afgesproken, rond half vijf de Cabal lero's onder politie-begeleiding kwa men aanstuiven en de Maastrichtse organisatie de verbaasde Fransen uit nodigde voor een t.v. optreden waren cameraman en Willem Il'ers vertrok ken „De meeste goede amateurs hebben als prof gefaald. Dat komt omdat ze te veel ver wend zijn geweest en omdat de fabrieken aan neo-profs te grote contracten geven. Daar ondergraaf je het ka rakter mee". pen van Zeeland is lan vogelliefhebbers op- 6oel hiervan is om ao°' lia- en gespreksavonaea ïtrent het kweken en volièrevogels te ver- rlopige bestuur werden eren D. Tolsma, A- ielse, M. Maas, van Drongelen. Op er twintig leden ml imt het bestuur bije®' worden de naam contributie en a rgadering. onzer verslaggeverS^ e kerkeraad Y?"J?CHen- pente te s Heer f heeft zich be™ten„ninl iet in ovf"ï "fnoplede» el, om ook ded g gemeentehd vilB zamenlijke vie indmaal. Op it. evTnlelfaT^ezen^ 'node?rebevestigend I8" ■oor het eerst ongeveer p dfflaal ;oe, aan het a dgt de uw zal ook zll - n93r ven deze j^wvorm'18 onie van' de b wor<jeH n. maar wilde naar de actie het IKOR- op de dezemodernere^ avondmaal vier»'? de avon""'-- ositief- nder de jeugd. P»Hetf e kende men Bef ;ren slechts «smaal aristische dei{jla« ig tot een maan ren. verwet!" ievZaf HuubOoster^ AMSTERDAM Al» sinterklaas bestond en het zou morgen 6 decem ber zijn, ging Herman Krott (ploeg leider van Amstel, al jaren) van avond nog het volgende verlang lijstje voor de Nederlandse amateur wielrennerij aanleggen: 1. Laat de KNWU reclame toestaan in het kam pioenschap van Nederland; 2. Zorg dat er een comité komt dat naast Olympia's Toer nog een meerdaagse wedstrijd geeft; 3. Maak dat enkele kleinere ploegen groot worden; 4. Laat organisators niet vreemd op kijken als een top-amateur geld vraagt voor een criterium; 5. Lever een opvolger van Jan Janssen. Reclame in het kampioenschap. Herman Krott: „Het hele jaar wor den de amateurs voor een belangrijk deel in hun kosten door een firma gesteund. Ze mogen dat in alle wed strijden laten merken door reclame op de kleding, maar in het kam pioenschap van Nederland niet. Dat vind ik onjuist. In alle landen is het toegestaan, behalve hier. Het hoofd bestuur van de KNWU wil er niet aan beginnen, dat Is bij een van de laatste vergaderingen met de spon sors wel gebleken. Ik geloof dat we moeten blijven proberen dat punt er door gedrukt te krijgen." Nog een meerdaagse wedstrijd. Herman Krott: „Het zou geen over bodige luxe zijn als Nederland er een etappe-koers bijkreeg. Op de eerste plaats om de amateurs in ei gen land voor dit werk op te leiden, op de tweede plaats om iets terug te kunnen doen voor de buitenlanders die altijd Nederlandse ploegen uit nodigen, maar zelf nooit gevraagd worden. Er is echt behoefte aan een tweede grote koers, maar tjawie wil organiseren? Dat is de hele kwestie. Niet de vergunningen om de weg op te mogen waar iedereen altijd zo moeilijk over doet. Ik heb het daar laatst eens met een autori teit over gehad. Het bleek best mee te vallen met die verkeersproble men." Enkele grotere ploegen. Herman Krott: „Met de serie kleine ploegen die we nu hebben is de wielersport in het algemeen natuur lijk goed gediend. Zoveel mogelijk renners krijgen steun en dat is nut tig. Voor de standing van de grotere ploegen zou het echter wenselijk zijn dat er wat meer van hun niveau kwamen. Je bent nu te dikwijls te gen al te zwakke tegenstanders aan het koersen en dat is niet leuk." Betaling aan top-amateuis. Herman Krott: „Ik ben een groot voorstander van starbgelden voor de betere renners. Het is dwaas, vind ik, dat een wieier comité grof geld aan een criterium overhoudt en de coureurs de top die het volk trekken geen cent zien. Toen ik roet Ton Vissers prof-koersen organiseer de ben ik erachter gekomen dat veel organisators bedragen van twee tot drie mille aan hun amateur-koers verdienen. Mag dan de renner ook wat hebben? Het is een dure sport. Gemiddeld zijn de kosten per maand zo'n vierhonderd gulden. Daar moet, zeker voor de cracks, wat tegenover staan. Ik regel het dan ook altijd zo, dat mag iedereen gerust weten, dat de top-rennere in mijn ploeg behoor lijke startgelden krijgen. Daar zorg ik voor; want zelf zijn ze te schuch ter voor dat werk. Nou kun je zeg gen dat dat de amateurstatus in ge vaar brengt, maar daar heb ik lak aan. Weet je wanneer je over ama teurstatus moet praten? Als je het over zwemmens hebt. Broekje kopen en het water in. Als een coureur ma teriaal moet hebben is hij honderden guldens kwijt. Treft hij het slecht bij een valpartij dan kost hem dat al gauw honderd piek. Neen, voor wiel renners moet je die amateurstatus maar met een korrel zout nemen, anders zijn er straks geen wielren ners meer." Een opvolger van Jan Janssen. Herman Krott: „De Nederlandse •- mateurwielrennerij heeft ieder jaar opvallend veel goede coureurs. Maar uit die groep is na Jan Janssen noodt een flinke internationale prof-figuur gegroeid. Er waren er die een of twee jaar goed meedraaiden, maar dan to taal terugvielen. Er zijn, naar mijn mening, drie aanwijsbare oorzaken. Ten eerste: enkele amateur-ploeg leiders leggen hun kopman te veel in de watten. Ze worden verwend, dus week. Ten tweede: Bij de spon sors van prof-ploegen zijn er die eer- stejaars-beroepsrenners over-beta- len. Ze geven gewoon te veel geld en dat is funest. Het is algemeen bekend dat Jan Janssen in zijn eer ste seizoen vijftienhonderd gulden verdiende. Kijk, als ze je dat geven wil je wel koersen om je op te wer ken. Niet wanneer je maandelijks een forse cheque krijgt. Ten derde: Door de hiervoor genoemde punten gaan ze te veel het zware werk schuwen. Ze willen het wat makkelijker. Een kwestie van slecht gevormd karak ter. Daar ligt het volgens mij aan. Natuurlijk kan niet iedereen berei ken wat Jan Janssen bereikte. Maar meer dan er nu uitkomt zou toch wel moeten." kan voor de Nederlandse beroepsrenners zeer belangrijk wor den, omdat hun belangenvereniging, de VVBW, bij het mi nisterie van Sociale Zaken aan het pleiten is voor de erkenning van de sponsor als werkgever. „Er zijn", zegt de vice-voorzit ter van de VVBW, Michel Stolker, genoeg aanwijzingen dat er sprake is van een dienstverband. Dus moet de prof-coureur als werknemer beschouwd worden". Wensen, zoals men kan lezen, voor de broodrijders. Wensen ook voor de amateurs, geuit door Herman Krott, een van de best ingevoerde ploegleiders. TEKST: Peter Heerkens FOTO'S: Piet Mijzen HERMAN KROTT MICHEL STOLKER prd van een KLM-toestel om zich heen stekend» gezicht, hals en handen

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1969 | | pagina 11