>MIM
PWE
Zonder pech
vierde, vijfde,
zesde plaats
JAN BOLS KWAAD NA
VIJFHONDERD METER
STEMMING
TEVREDEN
Koningin
veilig in
stadion
Yerheijen
bereikte
doel
JNPROEVERS
Krienhühl
maakte
ereronde
Bols blij
met winst
Per Willy
LEKKER ZACHT
VOORRANG
DERDE SPORTPAGINA DE STEM VAN MAANDAG 17 FEBRUARI 1969
11
g de Noordhollander tijdens i
ANS
(Van onze sportredactie)
DEVENTER Op de 500 melt
eek Verkerk een grote inspirator
rebben in de Amerikaan BlatcMoi'
>e invloed van de snelle Amerika;
e sprinter had op de Puttershi
chaatster echter een averechtse uit
verklng. „Het hoge tempo
tlatchford sloeg Kees in de benei'
ei Leen Pfrommer later.
En inderdaad, vergeleken bij t
rif tig gestarte Blatohford
hoog tempo over het ijs
:leed Kees Verkerk in een 1
red over de baan. Reeds dadelijk la
iij meters achter. Het tempo van (!i
lederlander was geheel ontregeld s
.et leek wel of hij aan een Elfsteden
Dcht bezig was in plaats van m
en sprint.
Het werd tenslotte 42.6 voor Vet
rerk tegen 40.3 voor Blatchford. D
lederlandse favoriet had zich dw
eze vreemde race voor een
■nmogelijke opgave geplaatst om nt
iet succes een greep naar de r
e do en. De eni'ge kans lag nog in
rievoudige overwinning op d«
erende nummers.
De Japanner Suzuki toonde zidi
Let Deventer ijs de snelste sppn
iet een tijd van 40.1, een IMJ
aanrecord. Evenals de Amenl
ilatchford kwam hij er op de
ige afstanden niet meer aan te
INTIE)
ZONDAG VOL TELEURSTELLINGEN
1 die zitfl
js bewoo1
ilangzair;
(Van onze sportredactie)
DEVENTER Leen Pfrommer zei het onomwonden: „Het was voor
ons een dag vol teleurstellingen. Eerst de val van Ard, daarna de
slipper van Jan Bols en tenslotte een voor Kees zijn doen magere
10,000 meter. Waren deze tegenslagen ons bespaard gebleven, dan
hadden we vier man bij de eerste zes gekregen. Kees was echt, ook
al had hij iets sneller gereden, niet verder gekomen dan een derde
plaats in het eindklassement. Ard was vierde geworden en Jan Bols
en Peter Nottet zouden als vijfde en zesde zijn geëindigd. Het zat ons
helaas niet mee.
Over de ploeg ben ik tevreden. Laten we het nu maar eerlijk zeggen, toen
lk verleden jaar als trainer-coach begon, was de stemming - en dan zeg ik
het nog heel zacht - niet goed. Dat is nu anders. We vormen een ploeg. De
jongens vangen elkaar op en wat nog belangrijker is: ze zijn allemaal, zowel
de Europese kampioenschappen als in dit toernooi, bij de laatste 16 geko
men. Over Kees Verkerk's vijfhonderd meter: „ik heb voor die slechte sprint
van Kees twee redenen: in de eerste plaats was Kees te koud. Hij was vol
gens mij te lang op de baan. Ten tweede schrok hij van het idiote hoge be
wegingstempo van zijn tegenstander Blatchford. Hij reed verkrampt, we
kunnen duidelijk stellen dat Kees door een .slechte sprint dit toernooi
heeft verloren. Op de vraag of Jan Bols in een fascinerend duel op de
10000 meter Dag Fornaess had meegezogen naar de tweede plaats
en het niet beter geweest zou zijn als Jan Bols de jonge Noor het werk al
leen had laten doen antwoordde Pfrommer: „Dat is onzin. Je weet natuur
lijk nooit wat er daarna gebeurt en we mochten toch aannemen dat Kees
6, 7 seconden sneller zou rijden als een zich alles gevende Bols. En: „Kees
Verkerk durfde het risico niet te nemen om drie afstanden te winnen. De
spanning van de favoriet zijn was misschien te groot.
Meer tevreden was Leen Pfrommer over Peter Nottet. Als ik relatief de
beste Nederlander moet aanwijzen, dan is dat zonder meer Peter Nottet.
Peter heeft een grandioos kampioenschap gereden. De 40,8 op de 500 meter
was natuurlijk een gunstige uitschieter. Kees heeft in Davos verleden jaar ook
een keer 40,4 gereden maar is daarna nooit meer cmder de 41 seconden ge
komen. Nee, als je mij vraagt, was ik over het algemeen genomen tevreden
over de prestaties van onze jongens. We hebben als ploeg gereden en als
ploeg gewerkt. Dat was toen in als trainer-coach werd aangesteld, mijn opzet
en het is gelukt ook.
Met groot vakmanschap heeft Kees Verkerk na afloop van de dramatisch
verlopen tienduizend meter de confrontatie met de wereldpers doorstaan.
Hij schikte de stoelen en tafels in een mooie kring, zodat ieder zijn woorden
goed zou kunnen horen en bood bereidwillig aan het Noors van Dag Fornaess
aan zijn rechterzijde vertalen. Geen spoor van teleurstelling. Integendeel,
Wie Verkerk zo bezig zag, moet ongetwijfeld onder de indruk zijn gekomen
van de wijze waarop hij de gebeurtenissen analiseerde. Was er in die zake
lijke beschouwing eigenlijk nog plaats voor zoiets subjectiefs als teleurstel
ling. Volgens Kees niet. „Ik ben tenslotte derde geworden. Dat is een stimu
lans om door te gaan. Ik weet nu dat ik nog harder kan en hoop dat over
veertien dagen te laten zien in Inzeil. Je kunt het als een soort revanche
beschouwen. Iedereen heeft wel eens pech. Tot dusverre heb ik dat zelfs
minder gehad dan de anderen".
Punt voor punt ontleedde Kees de gebeurtenissen van het weekeinde: de
vijfhonderd meter waarvan vader Pleun verbijsterd had uitgeroepen: „Hij
leek wel een oud paard zoals hij door de bocht ging". Kees zelf: „Het was
voorbij voordat ik wist wat er aan de hand was. Ik startte goed, maar Blatch
ford daverde langs me heen alsof ik er niet was. Ik keek opzij en schrok.
Ze zouden de echte sprintspecialisten apart moeten laten rijden. Het is geen
gezicht zo'n hazewind" naast een klassementsrijder". Enkele insiders opperden
voorzichtig de mogelijkheid dat Kees Verkerk te lang zou hebben ingereden
en koud aan de start was gekomen. „Ik ga altijd tien ritten van tevoren de
baan op. Maar er waren nogal wat vaste starts. Daar kun je niets aan doen".
„De rust tussen de vijftienhonderd en de tienduizend meter was te kort.
Zr zaten maar veertig minuten tussen. Te weinig om helemaal bij te komen.
Vergeet niet dat ik de vijftienhonderd meter won door een snelle laatste
ronde. Wedstrijdleider Henny Roos was van plan Guttormsen op die afstand
te diskwalificeren omdat hij mij zou hebben gehinderd. Maar ik vond van
niet. Het was mijn eigen schuld. Ik wilde achter hem uit de wind gaan zitten,
maar k zette te hard aan zodat we tegelijk bij de kruising waren. Op de tien
kilometer heeft Per Willy me tot tweemaal toe geholpen. Na afloop zei hij
tegen me: „Ik wilde de beste rijder zijn kansen niet ontnemen. Hij had me
eerder kunnen passeren. Dan zou ik in elkaar zijn geklapt. Nu wachtte hij
totdat ik drie seconden boven de tijd van Bols was en greep toen de ritzege.
Als hij eerder had aangezet, zou hij waarschijnlijk de tien kilometer hebben
gewonnen.
Vol schrik slaat mr. Pieter van
Vollenhoven zijn hand voor zijn
mond op het moment dat duidelijk
wordt dat de kans voor Kees Ver
kerk om wereldkampioen te wor
den is verkeken.
(Van onze sportredactie)
DEVENTER Koningin Juli
ana heeft zaterdagmiddag de De
venter politie telegrafisch haa
dank betuigd voor het haar, tij
dens haar tocht van en naar ei.
Deventer ijsbaan verleende es
corte. De politie had een zwart
taak aan de regeling van he
verkeer in Deventer. Het lukt
niet iedereen tijdig naar de ijs
baan te loodsen. Vele automobi
listen moesten hun wagen vel
kilometers van de ijsbaan ver
wijderd aan de kant zetten ei
hun weg te voet vervolgen. Eei
enkeling tippelde zelfs vana
Twello naar het stadion.
Overigens hebben de organi
satoren zaterdag even hun har
vastgehouden. Tegen twee was ei
minder publiek dan werd ver
wacht. Later bleek, dat velen dt
komst van de koningin haddei
afgewacht. Met de koningin
kwam prinses Margriet en de
heer Van Vollenhoven naar het
stadion.
De koningin, prinses Margriet en haar man arriveerden op tijd in het
Deventer ijsstadion dank zij de goede zorgen van de politie.
DEVENTER De Zwitserse
veteraan Franz Krienbühl moet
zelden zoveel sportieve vreugde
hebben beleefd als zondag na
zijn race op de 1500 meter. In
de elfde rit moest de 39-jarige
Krienbühl alleen over de baan
gaan. Het duizendkoppige pu
bliek besloot zich te warmen
door de wat stijf rijdende man
uit Zürich, die pas vier jaar ge
leden met de wedstrijdsport be
gon, hartstochtelijk aan te moe
digen.
Krienbühl, die zeer verdien
stelijk klarinet speelt, beloonde
dit massale gebaar met een fu
rieuze start. Zijn vrouw Josiane,
gekleed in een opvallende rose
lange broek en een korte bont
jas, coachte hem enthousiast ge
barend naar een heelhuids ein
de. Aan het slot ging de Zwitser,
die zich bij het Europees kam
pioenschap bij de beste zestien
wist te plaatsen, wat stroef en
het resultaat (2.22,0) was slechts
goed voor een plaats in de ach
terhoede.
Het publiek had echter geen
interesse voor deze tijd. Het
waardeerde wel de moed van
een bijna veertigjarige, om aan
een dergelijk zwaar toernooi deel
te nemen. Krienbühl werd na de
finish begroet door een applau
disserende echtgenote en hij be
sloot, overmoedig geworden, nog
een triomftocht te maken langs
de tribunes. Zijn extra ereronde
moet hem intense vreugde heb
ben geschonken. Breed lachend
en met opgeheven armen beant
woordde de man met de scherpe
gelaatstrekken de telkens weer
oplaaiende toejuichingen. Deze
ervaring was voor de Zwitser
een reden te meer om stout
moedig uit te roepen: „Ik ben
nog lang niet van plan te stop
pen
-■ J;
dCi?i?0r *°*naess (links) in een hevige sneeuwvlaag met zijn tegenstan
der Jan Bols, die tijdens deze wereldkampioenschappen een voortreffelijke indruk achterliet.
(Van onze sportredactie)
DEVENTER Eddy Verheyen
had tegen een rit als tegen een
berg opgezien: „De 500 m whs
voor m(j een obsessie. De 22-jari-
ge onderwijzer uit Deventer reed
op veiligheid en riskeerde in de
bochten niets. „Ik was bang om
evenals tijdens de Europese kam
pioenschappen in 1966 voor eigen
publiek op de sprint te vallen. Dat
is gelukkig niet gebeurd. Dit be
tekende een enorme stimulans
voor mij. Eigenlijk toch gek Nè,
ik ben na de Europese kampioen
schappen nooit meer gevallen op
de 500 meter".
Over zijn verrichtingen tijdens <fit
toernooi was Verheyen best tevreden.
„Ik heb mijn doel bereikt, ik heb me
dit seizoen op twee grote wedstrijden
me tweemaal bij de laatste zestien
weten te plaatsen. Dat was mijn
grote wens".
„Nee dit wereldkampioenschap
heeft mij geen voldoening geschon
ken", aldus Jan Bols. De wereldkam
pioen op de 10.000 meter had zichzelf
een hogere plaats in het eindklasse
ment toebedacht. „Die sneeuwrand
op de 1500 meter heeft mij de das
omgedaan. Ik kwam er met mijp
schaats in en gleed prompt uit. Ge
lukkig gleed ik met mijn rechterbeen
door zodat ik weer snel op de been
was. Tijdens het laatste gedeelte van
de 10.000 meter zat de sympathieke
Drent, zoals hij later zelf vertelde,
in de rats. Ik was bang dat ik Kees
het wereldkampioenschap zou ontne
men door de 10 000 meter te winnen.
Kees had aan de winst op drie af
standen al genoeg voor de wereld
titel. Ik ben toch wel blij dat Per
Willy Guttormsen hem op het nip
pertje versloeg. De val van Ard
Schenk had Jan Bols geen goed ge
daan. Dat was duidelijk en de Hoo-
geveener erkende het. „Ik werd bang,
van zo'n val trek je je altijd wel iet3
aan. Pfrommer zag het en kwam on
middellijk naar me toe. Ik moest me
van hem blijven concentreren en aan
niets anders denken dan aan mijn rif,.
Jan Bols zei nog dit over de wind:
„Ach of je nu wind mee of tegen
hebt, je moet zo hard mogelijk rijden.
Over de winst op de 10.000 meter was
Bols uitermate voldaan. Maar voegde
hij er snel aan toe: normaal gespro
ken moet Kees natuurlijk harder
gaan. Het was Bols' eerste afstands
zege in een groot toernooi. In Gothen
burg werd hij op de 10 km vorig jaar
tweede, tijdens de wereldkampioen
schappen in Oslo eindigde hij op deze
afstand op de derde plaats. De Drent
is vast van plan om dit seizoen met
een persoonlijk succes af te sluiten.
„Over veertien dagen wil ik proberen
op de 10.000 meter mijn persoonlijk
record dat ik vorig jaar tijdens 3è
Europese kampioenschappen in Oslo
heb gevestigd, in Inzeil te breken".
rooi vLki nfar rechts Eriks, Bols en coach Pfrommer. Terwijl eerstgenoemde nog de handen op elkaar brengt
veraerks snelle start °P de 10.000 meter, maakt Pfrommer reeds berekeningen.
(Van onze sportredactie)
DEVENTER Jan Bols was
na afloop van de vijfhonderd
meter kwaad. Kwaad op zichzelf
en op de starter. De eerste maal
ging de Hogevener uitstekend
weg, maar bij de tweede start
bleef hij even staan. Dat kostte
de Drent tienden van seconden
Belangrijke tienden van secon
den. Die kwaadheid maakte na
de vijfduizend meter plaats voor
een glimlach, Jan Bols versloeg
Dag Fornaess, die in Inzeil een
beduidend betere tijd op dezelfde
afstand had gereden.
Tijdens de rit verliep één van de
wissels niet. vlekkeloos. Bols, komend
van de buitenbaan „had voorrang op
de jonge Noorse student. Die maakte
de fout niet tijdig genoeg af te rem
men. De beide schaatsers raakten
elkaar. Fornaess raakte zijn ritme
kwijt en dat kwam de Noor duur te
staan. Hij verloor zienderogen terrein
op Jan Bols.
Over die kruising zed Jan Bols
eter. „Ik besefte dat ik voorrang
had. Ik ben gewoon hard doorgegaan
Dat zou ik verleden jaar beslist niet
hebben gedaan. Of ik tevreden ben'
Ja, wat dacht jij"
Na de eerste dag had nog een
andere ruder reden tot lachen. Het
PER WILLY GUTTORMSEN
was de kleine Noor Per Willy Gut
tormsen. Hij was de beste Noorse
rijder op de vijfduizend meter. Per
Willy was niet verrast over deze
prachtige come-back, hoewel hij aan
het begin van het seizoen dacht zijn
schaatscarrière te moeten beëindi
gen. Hij had last van een ernstige
rugblessure.
Neil Blachford. tweede op de
vijfhonderd meter, was minder te
vreden. „Als ik geweten had", zei de
Amerikaan na zijn rit, „dat ik zo
dicht achter Suzuki zou eindigen dan
had ik meer risico's genomen'. Ik
durfde nu niet. Ik wilde de tweede
plaat» niet verspelen."
„Ik was naast Suzuki het meest be
vreesd voor Keiler en de Rus Lepesh-
km. Van Lepeshkin wist ik niets".
De Noorse coach van de West-
duitse schaatsploeg Thomas Moum
was ontevreden over Gerd Zimmer-
mann. „Gerd," zei hij, „heeft deze
zomer te weinig getraind. Hij heeft
zich uitsluitend op de Europese
kampioenschappen geconcentreerd,
en dat wreekt zich nu. Zijn vijfhon
derd meter tijd was te zwak".
De Japanner Suzuki, die op mag
nifieke wüze de vijfhonderd meter
won, is een groot liefhebber van de
gewone Hollandse pot. Tot deze con
clusie kwam de afgelopen dagen de
directeur van Motel Apeldoorn de
heer P. Wiegersma. In het motel
verbleven de schaatsploegen tijdens
en voor de kampioenschappen. De
directeur, die voor de Japanner rijst
„d laten inslaan, verbaasde zich
hogelijk toen bleek dat Suzuki een
gewone Nederlandse maaltijd wist te
waarderen. In het algemeen kwam de
heer Wiegersma tot de conclusie
dat schaatsers behoefte hebben aan
verse groenten en mager vlees.
Van veel eten houden zij niet-
het moet licht en goed zijn".
Het motel Apeldoorn zette de cracks
vrijdag en zaterdag het volgende
menu voor:
Vrijdagavond: Russisch ei, heldere
groentesoep, varkenshaas met cham
pignonroomsaus en ijs met vruchten
Zaterdagmiddag: Meloencocktail as
pergesoep, Wiener schnitzel, verse
groente, ananas beignets met abriko
zensaus. Zaterdag, afscheidsdiner:
crabcocktail met grapefruit, con
sommé Alcasienne, kalfsbiefstuk met
kipperagout en Parmesaanse kaas
yerse groente en banane royal.
speciaal Trein-Toegang-biljet met 3x reducti?
verkrijgbaar on 140 N S -stations
