INE
Nederland
heeft een
heel fijn
klimaat
NIXON VOOR DE
„PERSDUIVELS"
Yves St.-Laurent nummer I
calorieën
ït brood,
>r uw lijn
itfRIJKERS, DIRECTEUR VAN PIEPJONG
NATIONAAL BUREAU VOOR TOERISME:
PARIJS SHOWT ZOMERMODE IN 5 DAGEN
Palach 1
Palach II
589e
SCHOOL MET]
SIGEN BAR
Staatsloterij
ïdaiiks verbod:
pleidings-
entrum van
igr. Illich gaal
ewoon door
CIRCUS
KATER
VUIL
„Niet zo ongekunsteld
als Trmnan, niet zo
imposant als Eisenliowe
niet zo welsprekend
als Kennedy en
niet zo pedagogisch
als Lyndon Johnson"
Geen kwinkslagen
f IN DE
GREEP (X)
VAN
DE GRIEP
WITTE KRUIS
helpt u eruit
BB-post uit begroting
van Culemborgse raad
Luxemburgs ka^liet
zonder socialist#1
Feraud
Zelfvertrouwen
Oorlog bleef
MIJNS INZIENS
door
Johan Winkler
Mr. J. C. J. Kelderman
prior van Albertinum
DE STEM VAN WOENSDAG 29 JANUARI 1969
9
tA
JERNAVACA (KNP) Mgr.Ir
ich, wiens Mexicaans opleiding
atrum voor Zuid-Amerika,
vorige week schreven, gettof
door een verbod van het H, Olli
Rome, is verontwaardigd ovtr!
it dat alleen maar algemene'
huldigingen worden aangevoeri
t decreet, waarin het verbod
lergelegd.
Op niet één punt wordt de 1
huldiging nader omschreven, aid
gr. Illich. Hij vindt het daaimjj
ogelijk zichzelf of zijn meifflL
>rs tegen de beschuldigingen te vi
digen.
Het werk van Illichs op
documentatiecentrum CIDOCI
rei-navaca gaat gewoon door, nu
procent van de cursisten s
iester of zuster. Zij Mogen uur
>me niet meer aan de oplfioi
lelnemen. Ongeveer 5 procent i
cursisten is dominee.
Mgr. Illich, die zich alk
onseigneur liet noemen, zegt i
in superieur, de bisschop van
ark, Terence Cook, toestemming
:bben als gewoon leek te leven,
■eft de laatste jaren vooral bete
nd gekregen door zijn scherpe
;k op de hulpverlening aan
;rk van Zuid-Amerika en de sul
daar.
Het huidige onderwijs houdt i
uidamerikanen dom en ömoJA
,-n de bestaande orde van de ijl»!
vindt hij. In zijn centrum in
organiseert hij daarom ooK
rissen, waarin hij telkens u
roepen uit en voor Zuid-Am
iteidt.
(Van een onzer verslaggevers)
I AMSTERDAM „Waarom hebben we geen politiekapel in
•gala-uniform die bij bijzondere gelegenheden kan opdraven
Ilfaarom geen ceremoniële aflossing van de wacht
[daarom mag het paleis op de Dam niet gebruikt worden voor
ontvangsten van groepen buitenlanders? Dat zou toch
ïaal moeten kunnen. Als je thuis gasten krijgt, steek je een
,,a„j aan en trek je een lekker flesje wijn open. Op dezelfde ma-
Lier moet je de toerist een beetje versieren".
De 50-jarige heer Strijkers, bij het legioen zijner relaties beter
[en tortaf bekend als Joop, vindt de verpakking, waarin het pro-
ffcktNederland over de toonbank gaat, te grauw dat is duidelijk.
Jjlij wil er bonte plakkertjes op. Hij wil er een mooi strikje omheen.
En hij wil er, veel meer dan tot (dusver het geval was, mee de
loer op gaan..
PET WORTH (Engeland) (Ah i
Een college, dat wordt gek ,1
ïeestelijken van de Chtircli
and, is voornemens een s
n te richten, die bier en nu
koopt aan de leerlingen.
Het gemeentebestuur van
ral spoedig verzocht w» *j
irankvergumning uit t® _rc t.;
inds 15 januari is hij directeur
m de piepjonge stichting Neder
igs Nationaal Bureau voor Toe-
lisne, een met vereende krachten
j regeringshulp over de brug ge
richt schaap, waarop de nationale
loep zich met voorzichtig vertrou-
lin heeft gevestigd. Hij zegt: „Ik
leb net dit weekeind mijn salaris
bi mijn sociale voorzieningen ge-
urd". De onderneming, waar hij
zijn vijftigste levensjaar de niet
jeringe schouders onder zet, is zo
til, priller kan het niet.
Geen woord daarom over de
iroodnodige stappen, die de heer
Strijkers denkt te nemen om de
ht gammele Nederlandse toeris-
piindustrie stevig op poten te
itten. „Het hele beleid moet nog
Item met mijn commissarissen
frden doorgesproken. En met het
Inisterie van Economische Zaken.
Jaarna kan ik pas voor het voet-
iht komen. Dat is knap vervelend,
lint ik begrijp, dat de mensen meer
lillen weten. Ik streef ernaar eind
kbtuari met het volledige tableau
la troupe te komen - dat dan de
a zich kan presenteren. Ik hoop,
F de ANVV nieuwe stijl dan ook
fin plannen uit de doeken doet,
tiat toeristisch Nederland weet,
i en wat."
[hoe de taakverdeling wordt?
[eer begrijpelijke vaagheid. „Ik
"n alleen zeggen, dat mijn bureau
|e uitgestippelde opdracht heeft, de
pen- en buitenlandse markt te
Pm bewerken. Dat is een verschil
1(1 vroeger toen zag men dat
TBenland niet zo. Ik moet nu spe
elden gaan kiezen. Voor een deel
Er m a' 'n bestaande organi
se. Alles hoeft niet een, twee, drie
ar, schroothoop. De vraag is:
'kc specialisten passen in de ta
felt'op ons ®aan nemen en
taken moeten we nog even
|W rusten. Ik heb nog niet eens
iget. Ik weet alleen, dat we
c a™'a' taken voor het begin van
«°cn afgebakend moeten heb.
hl d® bus te halen
w® heel snel met een pro-
«ima.komen. Daar zijn we druk
«i» bezig,"
junct-directeur) kwam Strijkers in
1955 aan het hoofd van de VW-
Amsterdam. „Het was een gezapig,
mollig gevalletje. Zeven medewer
kers, geloof ik. Ik zal je het geheim
van mijn leven vertellen. Ik wilde
die functie graag hebben, omdat ik
dacht: het is een gemakkelijk baan
tje, ik kan het combineren met het
afmaken van mijn economische stu
die. Dat is een grote vergissing ge
weest. Vanaf de eerste dag heb ik
nergens meer tijd voor gehad".
Toen hij kwam was het budget
van de VVV in Nederlands toeris-
tieke brandpunt een ton ofwel 6
gulden per binnen- of buitenlandse
bezoeker, want dat waren er in 1955
600.000. Onder zijn onstuimige be
wind steeg het laatste getal tot het
dubbele en het budget tot 1,7 mil
joen.
Terugblikkend zegt hij, zelf nogal
verbaasd: „Het is een hele onderne
ming geweest. Je moet niet verge
ten,, dat ik in 1955 een jong broekie
was. Ik moest nog 36 worden. In
Nederland ben je dan nauwelijks de
korte broek ontwassen. In die tijd
tenminste. Veel mensen hebben zich
zorgen gemaakt, of het allemaal wel
goed zou komen. Nou moet ik zeg
gen, dat ik verdomd plezierig heb
kunnen werken. Ik zie de taak van
de VVV als een facet in in een
boeket grote economische aktivitei-
ten. Ik heb geluk gehad, dat ik kon
werken met mensen, die net zo
dachten als ik die net als ik von
den, dat je het boeket als geheel in
het buitenland moet verkopen. Zo
kwamen we op de gedachte van
Amsterdam promotion die reis
naar Amerika, weet je wel? Dat hele
circus. Ik geloof persoonlijk, dat je
deze dingen heel duidelijk moet
verbinden. Je verkoopt een stad of
een land niet alleen om zijn gunsti
ge ligging, maar bijvoorbeeld ook
om zijn leefklimaat. Je kunt het
zien aan onze folders. Die hebben de
laatste jaren een'veel zakelijker in
slag gekregen".
PIOLLIG
n,carrière bii de KLM
E rS00p Nederland) en het
raal Bloembollen Comité (ad-
Gaat hij in zijn nieuwe functie
Nederland op dezelfde manier aan
de man brengen het hele circus
inclusief? Hij zou dat graag doen.
„Ik geloof er heel sterk in. Je moet
wel, als je je eigen belangen be
grijpt. Maar ik ken mijn tegenspe-
J. STRIJKERS
Waarom geen gala-uniformen?
Iers nog niet. In Nederland wil ie
dereen baas in eigen huis zijn. Ik
zelf ook trouwens. Ik kan ook niet
iemand onder m'n dak hebben die
zegt, hoe ik m'n werk moet doen.
Maar een basis voor gemeenschap
pelijke aktiviteit is tocli wel bijzon
der nuttig. Je merkt, dat ik met een
een zekere reserve spreek. Ik moet
het terrein nog verkennen. Daarom,
wil ik over mijn wensen graag een
andere keer praten. Ik wil alleen
wel kwijt, dat er zeker een aantal
dingen aan de infra-structuur zul
len moeten gebeuren, wil er een
goed product uit de bus komen. In
ieder geval is een wetenschappelijke
studie nodig om te weten te komen,
hoe Nederland als toeristiek pro
duct in het buitenland ervaren
wordt. Dat zou door de hele toeris
ten-industrie gezamelijk gedaan
moeten worden, want zulke onder
zoeken zijn duur. Maar ik zie op
dat gebied wel aanknopingspunten
een neiging om verder te gaan."
Waar hij zelf met vakantie gaat,
is voor VVV-stuntman Strijkers
geen gewetensvraag. „Vroeger met
moeder en de kinderen vrij veel
naar de Noorditaliaanse meren en
de Adriatische kust. De laatste vier
jaar zijn we niet meer op vakantie
geweest, omdat we wilden sparen
voor een boerderijtje. We zijn echte
buitenmensen Mijn vrouw is een
dochter van het Westfriese land en
ik zelf ben geboren en getogen op
het vliegveld Waalhaven in Rotter
dam, waar mijn vader havenmeester
was ik ben ook aan ruimte ge
wend. We hebben nu dat boerde
rijtje gekocht een heel lief ding
bij de plassen achter Giethoorn. Met
de auto kun je er niet eens komen.
We moeten straks de spullen met
een punter overvaren."
In veler ogen is het verkopen van
een land met een klimaat als het
onze zoiets als het slijten van alco
hol-vrij bier, met dit verschil, dat
het laatste geen kater geeft en het
eerste wel. Kan Strijkers dat nou
echt wel van harte doen? De vraag
doet hem in de kamer, die hij zo
nu en dan bij de VW Amsterdam
mag lenen, totdat zijn Haagse vesti
ging defintief is, achterover leunen
van verbazing.
„Ons klimaat? We zijn het er over
eens, dat de zomer van 1968 niet
goed was. Maar man, ik heb het
voorrecht gehad een tocht over wa
ter te kunnen maken, van Zeeland
helemaal naar Friesland. Natuurlijk
viel er nu en dan een buitje ei
genlijk elke dag wel, maar heeft het
me nou gestoord? Welnee. Al die
hitte heeft ook zijn nadelen. Daar
moeten we ons verschrikkelijk aan
aanpassen. Ik ben er zelf net mee
geconfronteerd tijdens een congres
in Portorico".
„Man, ik was doodziek van de
hitte. Die hangt als een natte dweil
om je heen. En die hotels met air
conditioning daar heb ik nou de
Mao-griep gekregen. Kun je nagaan.
Ik vind dit een heel fijn klimaat. De
Nederlanders zijn gewoon geboren
kankeraars. Als je de buitenlanders
hoort, valt het erg mee. Een voor
deel is bovendien, dat de afstanden
in Nederland geen rol spelen. Als
je in Zandvoort niet in je kuil kunt
zitten, rij je in twintig minuten
naar het hart van een wereldstad
met alles d'rop end'ran. In Scheve-
ningen ben je er nog eerder. Ons
product is in dit opzicht juist heel
goed te verkopen alleen aan de
jongens uit het hoge noorden mis
schien niet, aan de Scandinaviërs,
want die zoeken alleen maar zon.
Het is allemaal betrekkelijk. Man,
toen ik lezingen hield in Saoedi-
Arabië gebruikte ik onze regen als
een sellingpoint. Ik heb trouwens
medische artikelen met vette kop
per. gelezen, waarin gezegd werd,
dat voor de lichaams-recreatie een
gematigd klimaat het best is. De
hitte put je reservesuit".
Leve De Bilt dus. Als hij over
onze zomers tevreden is, wat vermag
dan wel zijn ongenoegen op te wek
ken? Hij zegt zonder nadenken met
grote nadruk; „De verregaande ver
ruiling. Dat punt duikt regelmatig
in onze enquêtes op. Als je op een
winderige dag in de buitenwijken
komt, zit alles onder het papier en
de rotzooi En de hondestront
is gewoon een verschrikking. Als de
mensen het zelf niet kunnen opbren
gen om daar iets aan te doen, moet
er maar een verordening komen, net
als in de Verenigde Staten. Durf
daar niet een peuk uit je auto te
gooien. Als er toevallig een agent
achter je rijdt krijg je prompt een
bon. 50 dollar en meteen afrekenen,
kassa. De teleurstelling bij de bui
tenlander komt dubbel hard aan,
omdat hij die troep niet verwacht
had. Hij heeft het immage, dat we
bijzonder zindelijk en schoon zjjn.
Hoe ze aan dat idee komen, weet ik
ook niet. Misschien het beeld van
de Volendamse meisjes, die de
godsganselijke dag stoepen schrob
ben en ramen lappen."
Hij zou een slecht verkoper zijn,
wanneer hij niet in een lange adem
op onze nationale pluspunten uit
kwam als we daar zijn bereidwil
ligheid om buitenlanders in het al
gemeen zeer gastvrij tegemoet te
treden, de talenkennis en de be
trouwbaarheid ook allemaal din
gen, die er bij elke enquête uit
springen.
Zijn kantoor komt (voorlopig) in
Den Haag en niet in Amsterdam.
Betreurt hij dat? De aarzeling, die
volgt, duurt pijnlijk lang. Hij vindt
er tenslotte dit op: „Ach, jammer
In de overgangstijd zullen de ANW
en wij regelmatig contact met elkaar
moeten hebben, al moeten we ieder
onze eigen weg gaan. We krijgen'
wel een eigen pand ergens in de
buurt. Onder een dak zitten zou niet
gezond zijn. Op zich is het geen
vreemde vorm. In Duitsland en
Zwitserland werken ook twee or
ganisaties naast elkaar. Een federa
tie van WV's en een zuivere mar
keting-organisatie. Daar is geble
ken, dat er voor allebei ruimte is."
WASHINGTON Toen de eerste persconferentie van president
Nixon, die 28 minuten had geduurd, voorbij was, zei een der aanwe
zigen: Als je er een hebt gezien, heb je ze allemaal gezien".
Dat is natuurlijk niet helemaal waar. De man, de vragen en de antwoor
den zijn verschillend, maar overigens lijken ze inderdaad allemaal op elkaar
sinds Harry Truman op 17 april 1945 achter zijn bureau stond om de pers
op zijn eerste conferentie te woord te staan.
Het presidentiële venster op de
wereld had toen geen televisie-oog
en de president kon alleen geciteerd
worden als hij daartoe speciale toe
stemming gaf. De alom aanwezige
t.v.-camera is nieuw en de grond
regels zijn anders maar de blik van
de president wordt nog steeds ge
trokken door oorlog, zoals dat toen
ook het geval was.
Voor een eenzame microfoon staan
de, aan elke zijde geflankeerd door
portretten van George en Maria
Washington, gevangen in de televi-
sielichten, sprak Nixon zonder aan
tekeningen. Hij liet de openingsver-
klaring achterwege, welke bij Eisen
hower niet minder dan 21 minuten
in besjag nam.
Het debuut van Nixon was een vrij
plechtige aangelegenheid, alleen op
gemonterd door een ietwat versle
ten presidentiële grap over het aan
steken van de lichten van het Witte
Huis.
Het dikwijls stormachtige dat de
persconferenties van Truman ken
merkte of de gezellige babbelsfeer
van Johnsons eerste ontmoeting met
de pers op 7 december 1963 ontbrak.
Deze laatste ontmoeting was toen
beperkt tot de 25 journalisten die
(ADVERTENTIE)
(en spaart bovendien de maag)
x Poeders. tabletten, cachets. A
CULEMBORG (ANP) Tijdens
de behandeling van de begroting
voor 196S in de gemeenteraad van
Culemborg, diende drs. J. A. van
Dillen (PvdA), een voorstel in om
de post voor de Bescherming Bur
gerbevolking, groot 20.000 gulden,
uit de begroting te schrappen. Ook
vorig jaar is zo'n voorstel gedaan.
Met negen tegen twee stemmen
werd het PvdA-voorstel nu aangeno
men.
College, dat
Het hoo®n
eerwaard®
het Seaford
plaatsje is gelegen. Het
lit college, de eerwaar
lohnson, zei: „Indien wij
ïing krijgen zullen de leer
ie bar bier en wijn kun"1e
naar geen sterkere dranK-'
Ds. Johnson zei te zuil®" s[„
van 18 Jk0[«(
juder bier en wijn kunne
„dat alleen jongens
3ovendien zullen de hoevf
die zij kunnen kopen
zei hij.
beperk'1
Indien het ooilege de
krijgt zullen de leerling1 exploit®!
kunnen opdoen met de ren lir
van een bar en bovendien
zich in zo'n etablissement
gen.
LUXEMBURG ,(RTR' Niet 4>J
xemburg zijr. christen-s gen jie j
beralen overeen gekom ,fir pw
we regering te vormen lVasj
re Werner, die ook P' 0ver'f
het vorige kabinet. Het
sen de christen-socialen- „s(en,
coalitiepartners, de s •-**
enige dagen geleden s
De vorige maand ge
mene verkiezingen ,.hera
-i-il:1
cnrisieii-sueJicu^iA «ar#
pectieveiijk 21 en
tels. De socialisten e"
hebben er samen 24.
hot
ecu
k'iaki
sa'aripak, waarbij
ii;
een
grote Siiooien hoed
hoort te worden.
gedragen
(Van onze mode-redactrice)
PARIJS De Parijse haute cou
ture begint dit jaar met goede voor
nemens: men wil ons in vijf dagen
de gehele zomermode laten zien en
beoordelen (liefst niet veroordelen).
Daarom is alles bijeengeperst, zodat
als je één collektie mist je nooit
meer iets ziet. De grote dagbladen
en tijdschriften, met vier, vijf redac
trices - en toegang tot de premières
behoeven zich geen zorgen te ma
ken. Esterel en Arlette Nastat Real
hebben dan ook zondag reeds hun
coilekties getoond, Feraud, Venet,
Lesage, Torrente deden het maan
dagochtend. Daarmee zijn de min-
der-grote reeds voorbij. De traditio
nele „rode lantaarn", Yves St.-Lau-
rent heeft zich naar de eerste plaats
opgewerkt: zijn show opende de
grote reeks" op maandagmiddag.
St.-Laurent heeft geen afstand ge
daan van zijn pantalon-modellen, ,de
broeken bedekken de schoenen, en
zijn juist breed genoeg om elegant
te blijven. Hij maakt zijn kostuums
in shantung, ruwe zijde, in strokleur
of in natuurkleur, en herhaalt het
safari-thema dat voor enkele seizoe
nen reeds zeer geliefd was bij Dior.
Geen van zijn 120 modellen is ge
voerd of voorzien van een of ander
verstevigingsmateriaal. Naar zijn
eigen woorden zou hij aan zijn col
lega's te gemakkelijke snufjes van
het transparante laten, om zich dit
jaar bij mooie Chinese zijde te hou
den, die het figuur laat vermoeden.
St.-Laurent vertoont patchwork - be
drukkingen, iets langere cocktailmo
dellen, terwijl de normale kleren
steeds boven kniehoogte blijven.
Kort en korter blijft de leuze van
Feraud, die zijn inspiratie is gaan
halen in Brazilië en teruggekomen
is met de mooiste Braziliaanse, bar
baarse motieven: veel rood op wit.
Rood was steeds de lievelingskleur
van Feraud, die schoenen, kousen
en redingote - manteltjes in die tint
uitvoert. Marineblauw, wit, licht
blauw komen daarna. Eer. nieuwig
heid: kousebroeken met duidelijk
zichtbare kousnaad, en in de kleur
van de ultra-korte dansende rokjes.
Een pittig-jonge collektie.
Een prachtige kleurlinge' presen
teerde modellen die nonchalant hin
gen en qua snit leken op sommige
plantersmodellen uit de tijd van de
„Negerhut van oom Tom", maar
dan in luxere versie. De kleuren,
het gebruik van metalen ceintuurs,
halssnoeren, de tekeningen en de
pittige stijl van de kleuren, samen
met speciale muziek en... een man
in gekleurde broek met kleurig-be-
drukt hemd en een gekleurde stro
hoed, brachten de sfeer van „Carna
val in Rio" in de kleine salon.
Het zijn daze „kleinere" ontwer
pers, die veel invloed hebben op de
jonge mode, die elkaar het voor
recht betwisten de filmvedetten te
kleden. Real Astat telt Brigitte Bar
dot, Julie Christie, Annie Girardot,
Marie Laforre en andere France
Galls onder haar clientèle, en de
modellen zijn in verhouding: fil
mische vondsten die in bepaalde
kringen thuishoren. Esterel brengt
ook elk seizoen zijn film-cliënten
mee op het programma. Dit seizoen
houdt hij van het gemakkelijke, van
sport en een tikkeltje romantiek. De
hele familie krijgt Dij hem jersey
gehelen: matrozenkiel met „V"-hals
en broeken in zandkleur, gedragen
op oranjekleurige pulls. Om aan te
tonen dat in de lente de liefde
heerst, heeft hij niet minder dan
tien bruiden laten optreden.
Toch was geen daarvan zo mooi
en aktueel-modern dan de bruid van
St.-Laurent. Indien het eenvoudige
lange kleed, met hemdbloesmouwen
niet uitgevoerd was in zulke prach-
tig-bedrukte zuivere zijde, zou men
aan een Russische Natasja kunnen
denken. Haar hoofdbedekking: een
diepgroene zijden sjaal. De bruids
ruiker: een boeket frisse lentebloe
men. St.-Laurent heeft inderdaad een
lange weg afgelegd sinds vorig jaar,
toen zijn bruidje alleen maar wat
schaarse bloempjes aankreeg zonder
meer!
Jack Bell van Associated Press
heeft de afgelopen 25 jaar de
persconferenties van de ver
schillende Amerikaanse presi
denten bijgewoond. In dit arti
kel geeft hij zijn indrukken weer
van Nixons eerste ontmoeting
met de pers als president, in
vergelijking met de openings
conferenties van presidenten
sinds Harry Truman, die in
april 1945 de verzamelde jour
nalisten toesprak.
bij het Witte Huis waren geaccredi
teerd.
Nixon probeerde niet de kwink
slagen van Kennedy te evenaren
Wel vermeed hij de ingewikkelde
zinsbouw van Eisenhower. Iemand
die vijf presidenten hun zenuwen
heeft zien beheersen tegen de „dui
vels van de pers" zou Nixon meer
dan een middelmatig cjjfer geven.
De nieuwe Republikeinse president
behandelde de pers met een zeker
gemak en zelfvertrouwen, ook al
tekende de spanning zich soms af in
het trillen van de bovenlip en het
nerveus schrapen van de keel. Over
het algemeen gesproken was hij „to
the point" en getuigde hij van fun
damentele kennis van de problemen
die hem belasten.
Nixon is niet zo ongekunsteld als
Truman, niet zo imposant als Eisen
hower, niet zo welsprekend als Ken.
nedy en niet zo pedagogisch als Lyn
don Johnson.
In plaats daarvan is hij de ervaren
praktische politicus-advokaat, die
zich het gebruik heeft eigen gemaakt
van de macht welke zo lange tijd
juist buiten zijn bereik is gebleven.
Met 456 aanwezige journalisten
overtrof Nixon de 294 die op 17 fe
bruari 1953 de eerste persconferentie
van Eisenhower bijwoonden en ook
de 418 van Kennedy's eerste op 25
januari 1961. Truman had ongeveer
200 verslaggevers om zich verzameld.
De technische regelingen waren
anders, de gezichten onder de jour
nalisten waren anders, maar de las
ten van het presidentschap leken op
die van de laatste twee decennia.
Nixon sprak over de Parijse pogin
gen om een einde te maken aan de
Vietnamese oorlog, zoals Johnson
over de toenemende ernst van de
situatie in Zuid-Vietnam sprak en
Truman over zijn hoop om door be
middeling van de Verenigde Naties
een einde te maken aan oorlog. Voor
Kennedy was Laos een crisis.
Nixon wordt net als zijn vier
voorgangers door de inflatie ge
plaagd. Truman hoopte, dat de con
ferentie van Bretton Woods de in
ternationale monetaire crisis zou op
lossen. Eisenhower sneed alle be
lastingverlagingen af zolang de be
groting niet in evenwicht was. Ken
nedy sprak zich resoluut uit voor
handhaving van de waarde van de
dollar. Jolfnson kondigde een be
groting aan van 103 miljard dollar
en beloofde alles in het werk te stel
len om dit bedrag te veriagen.
LIET is jammer, maar telkens weer
is er die politieke werkelijkheid,
waar je met de neus bovenop wordt
gedrukt. Je hebt op een wandeling
door het bos ontdekt, dat de eerste
wilde narcissen zowaar hun groene
kopjes al boven de zwarte winter-
grond uitsteken, en je zegt tegen je
zelf: daarover zou ik willen schrijven,
een beetje sentimenteel, een beetje
bewogen, een beetje ontroerd. Maar
dan is er hoe langer hoe meer nieuws
over Jan Palach, de Tsjechische stu
dent, en zijn demonstratieve zelfver
branding; de berichten over de ge
volgen van zijn daad vermenigvuldi
gen zich en de televisiebeelden wor
den steeds benauwender, steeds aan
grijpender. En dus: weg narcissen en
alle aandacht daarvoor.
Want het laat je niet los, geen ogen
blik. Het beroert je zo sterk dat je
de meneren, die op de t.v. zwaar-psy-
chologisch over de motieven van Pa-
lachs daad en over godbetert de
morele al-of-niet-toelaatbaarheid er
van discussiëren, wel zou willen toe
schreeuwen: houdt daar mee op,
zwijg liever eerbiedig!
Toch: met eerbiedig zwijgen alleen
zij.i we er niet. Palachs zelfverbran
ding dwingt je tot nadenken over het
grote „waarom". En dan, ineens, ont
dek je, dat hier in uiterste wanhoop,
die geen andere uitweg of mogelijk
heid meer zag, een poging onderno
men werd om heel de waanzin van
onze vastgelopen maatschappelijke en
politieke structuren en ideologieën te
doorbreken en om de leugens waarop
die berusten demonstratief te ont
hullen. Vóórop die allergrootste leu
gen: dat macht en gewéld en intimi
datie iets, dat zic'.i ten onrechte nog
altijd „communisme" of socialis
menoemt, zouden kunnen schragen
en verdedigen. Dat is niet waar, heeft
Palach zelf met zijn generatiege
noten onder dat communisme in zijn
wrede Stalin- en Novotny-gedaante
opgegroeid, maar tegelijk in de nog al
tijd voortlevende sfeer van het Tsje
chische humanisme van Hus, Come-
nius en Masaryk dat is niet waar,
heeft hij op zijn zelfverkozen brand
stapel willen uitroepen.
Zal die kreet behalve tot zijn eigen
volk, dat die roep onmiddellijk ver
stond en als de echo van eigen wil en
wensen heeft onderkend, eens óók tot
de Russische bezetters doordringen,
om misschien zelfs daar iets los te
wrikken? Een begin van aarzelend
inzicht dat machtiger dan macht en
krachtiger dan geweld de ondoofbare
drang naar vrijheid is? Zal dat in
zicht, dank zij Palach, zelfs daar rij
pen?
]T)E naam Palach is voortaan niet
meer uit de geschiedenis weg te
denken, zomin als die van Luther
King, van Luthuli, van Gandhi, van
Kennedy, en al die anderen die zo
langzamerhand onder ons tot symbo
lische gestalten zijn uitgegroeid. En
dan vooral ook onder de jeugd in ons
westen, onder de zo vaak verachte en
verdachte „herriemakers", wier pro
testen zo makkelijk tot louter anti-
Amerikanisme en communistische
meeloperij worden herleid.
Dat deze jeugd omderwille van Jan
Palach solidair langs de straten trok,
ontzenuwt toch wel de gezindheid
waarop men haar ten onrechte heeft
willen vastnagelen. Zij mag duizend
maal onberedeneerd handelen, die
jeugd, maar zij heeft dan toch maar
zeer juist en stellig in de daad van
de Tjsechische martelaar een wereld
wijd protest herkend: een duidelijk
en niet langer door macht of geweld
te ondrukken „neen!" tegen alles wat
nationaal en internationaal, links en
rechts van onze ijzeren gordijnen,
maatschappelijk en quasi-cultureél,
militair-tactisch en politiek-tactisch
alleen maar liegt.
Het „neen!" der jeugd daartegen is,
overal ter wereld, een „ja" tot die
vrijheid waarmee wij het nu dan ein
delijk eens, óók overal ter wereld
zouden moeten wagen.
NIJMEGEN (KNP) De Domini
caanse kloostergemeenschap van het
Albertinum te Nijmegen heeft mr.
J. C. J. Kelderman o.p. (38) geko
zen tot prior. Pater Kelderman
volgt drs. Dechesne op, die 8 janu
ari is uitgetreden.
(ADVERTENTIE)
28 januari 1969
Tweede klasse
Prijzen van
5,
50,
50,
100,
100,
200,
400,-
1.000,
- zijn gevallen op nummers eindigende o-p. 2
- zijn gevallen op nummers eindigende op: 44
- zijn gevallen op nummers eindigende op: 31
- zijn gevallen op nummers eindigende op: 284
- zijn gevallen op nummers eindigende op: 862
- zijn gevallen op nummers eindigende op: 858
- zijn gevallen op nummers eindigende op: 596
- zijn gevallen op nummers eindigende op: 1796
van 2.000,- is gevallen op het nummer 010490
va-n 2.000,- is gevallen op het nummer. 084665
is gevallen op het nummer: 069950
is gevallen op het nummer: 007591
is gevallen op het nummer: 091466
is gevallen op het nummer: 056032
is gevallen op het nummer: 040347
een prijs
een prijs
een prijs van 2.000,-
een prijs van 2.000,-
een prijs van 2.000,—
de prijs van 5.000,-
de prijs van 50.000,—
de extra prijs van 100.000,—
is gevallen in de serie H op het nummer:
Let wel: op dit nummer zijn twee prijzen gevallen.
000360
