Onvoldoende inzicht in meningsvorming Kijk wat uw geld nu „doet" bij de ABN 4% 4V2% 5% Algemene Bank Nederland ISRAËL BOEKT SUCCES MET VREDE ZAAIEN in de Am CONGRES „NIJVERHEID EN HANDEL" TOONT AAN SfiÉfc Niet meer op het vrijerspad Het vrije gebeiire erd kardi WÊIÊÊÊÊÊÊÊL. Spaarpotje maken? Akkoord, maar dan met rente, bij de ABN! i ^r% VERKLARINC Oud-voorzitta van NVV overleden WHHli Met ingang van 1 februari a.s. kunt u kiezen uit de volgende spaarvormen: Spaarboekje/Spaarrekening Direct beschikbaar 2.500,- per maand, één maand opzegging voor hogere bedragen Spaardeposito Drie maanden opzegging Spaardeposito Zes maanden opzegging Spaardeposito Twaalf maanden opzegging 6V4% Spaardeposito Twee jaren vast Jeugdsparen met de Zilvervloot: nü 5% Spaar daarom bij de Algemene Bank Nederland en geef groeikracht aan uw geld. U bent welkom bij de Gedurfd vijfjarenplan begonnen Resultaten Slee Aantal doorwerk- projekten gelijk gebleven Korte weg Ki* «oor PauTp eT°nsis 6 DE STEM VAN DINSDAG 28 JANUARI 1969 0' f WMM v 1 - - V w PROF. M. ROOY (Van een onzer verslaggevers) DEN HAAG We leven in een tijd waarin heel wat heilige huis jes, die soms eeuwenlang braaf overeind hebben gestaan, omver wordeq gehaald. Meningen lijken sneller en drastischer te veran deren dan men vroeger gewend was. Het is een boeiend en soms verbazingwekkend verschijnsel. Men weet er vaak niet goed raad mee en dat ligt eigenlijk wel een beetje voor de hand. Het weten schappelijk onderzoek naar het ontstaan van en de veranderingen in de meningsvorming staat eigenlijk nog in de kinderschoenen. Vandaar dat het zeker een goede keus van het bestuur .van de Neder- landsche Maatschappij voor Nijverheid en Handel is geweest om rond het thema van de „meningsvorming in een probleemrijke samenleving" een congres te organiseren. Nadat daarover een uitvoerig pre advies was uitgebracht door prof. dr. E. Zahn, hoogleraar in de economi sche sociologie aan de universiteit van Amsterdam, en nadat het onder wérp op de congresdag zelf diep gaand was ingeleid door achtereen volgens prof. dr. Zahn, prof. mr. dr. M. Mooij, hoogleraar in de leer der communicatiemiddelen aan de uni versiteit van Amsterdam, en dr. E. Diemer, lector in de perswetenschap pen aan de Vrije Universiteit in de hoofdstad, had men van de 450 deel nemers aan het congres een op hoog peil staande discussie mogen ver wachten. Helaas kwam men, zoals overal waar ook de functie van de publici teitsmedia aan de orde komt, niet verder dan de roep om bescherming tegen het door journalisten hinder lijk opdringen van meningen, zoals het werd uitgedrukt. Vooral de tele visie-journalisten werden op dit punt gekritiseerd. Applaus kreeg de suggestie uit de zaal om voor radio- en televisieme dewerkers een soort „rijbewijs voor het verkeer in de aether" in het le ven te roepen. Een man, die hiervoor veel voelde was mr. J. Landré, di recteur van de Tros notabene. Over al lopen vlegels rond, dus ook bij de televisie, zo redeneert de heer Lan dré en als het aan hem ligt moet de maatschappij iets doen om zich daar tegen te beschermen. De suggestie van het „rijbewijs' kan natuurlijk zijn voortgekomen uit een gevoel van bezorgdheid over de kwaliteit van de journalistieke ar beid. In zoverre zou men er nog waardering voor kunnen hebben. Het IS een feit dat journalisten, zo wel van krant, radio als televisie fouten maken: kleine fouten waar over men gemakkelijk kan heen stappen, soms erge fouten waaraan men zich, terecht, ergert (men dient overigens een duidelijk onderscheid te maken tussen fouten die met de vakbekwaamheid te maken hebben en vermeende fouten, die terug te brengen zijn tot een andere politieke en/of maatschappelijke overtuiging van journalist en kijker/lezer).' Het is óók een feit dat de televisie-jour nalistiek eerder een stuk zal laten vallen dan de krant. Een t.v.-journa list is tijdens een interview nu een maal meer aan spanningen onderhe vig dan de dagbladjournalist, die op het moment van het interview im mers geen last heeft van de weten schap dat zijn vragen „live", dat wil zeggep voor een miljoenenpubliek, worden uitgezonden. Hoewel dit allemaal zo is,' recht vaardigt dat nog niet de instelling van een „rijbewijs voor de journa list". Men zou evengoed een „rijbe wijs voor goed ouderschap" of, en dat moet in de kring van de Nederlandse Maatschappij voor Nijverheid en Handel toch aanspreken, een „rijbe wijs voor goed ondernemerschap" kunnen eisen. In de journalistiek is het tenmin ste nog zo dat er hard gewerkt wordt aan een verbetering van het vakmanschap, zowel wat de teehni sche als ethische kant van het be roep aangaat. Gevaarlijker dan de opmerking over het „rijbewijs voor Het aether- verkeer" was hef standpunt van jhr. W. van Andringa de Kempenaer. voorzitter van de Reclameraad, over wat wel en niet zou mogen op de t.v. Hij ging er van uit dat er een duide lijke code is opgesteld voor de re clame op de televisie., In die code wordt precies geregeld hoever men kan gaan. „In de reclame wordt aan de fatsoensnormen voldaan. We heb ben dat helemaal in de hand", aldus de voorzitter van de Reclame-raad. Zijn vraag was doodleuk: „Waarom geldt die code ook niet voor de rest van wat op de t.v. verschijnt?". Prof. Rooij wees deze vraag ver ontwaardigd van de hand. „Wat U wilt is regelrechte censuur. Een dui delijke aantasting van de vrijheid van meningsuiting. Wat daar de ge volgen van kunnen zijn, kunt U zien in Tsjechoslowakije". In deze trant veegde prof. Rooij de suggestie van een keurslijf voor de meningsuiting op voor de democratie fundamentele gronden van de tafel. Overigens zijn reclame op t.v. en overige t.v.-uitzendingen geen ver gelijkbare grootheden evenmin als advertenties en redactionele artike len dat zijn. Tijdens het congres is, terecht, veel gesproken over de functie van de communicatiemedia bij de menings vorming, over de verantwoordelijk heid van die media om de ontvangen informatie zo objectief mogelijk te verwerken. De inleiders hebben echter ook duidelijk gewezen op de verantwoor delijkheid van het individu om de verkregen informatie kritisch te be oordelen. Volgens de minister van cultuur, recreatie en maatschappelijk werk, dr. M. Klompé, is het welzijn van de mens voor een groot deel zelfs afhankelijk van de juiste per soonlijke verwerking van de berg aan informatie, die geboden wordt. De inleiders betoogden dat men over het algemeen niet kan spreken over een passief „consumeren" van nieuws en meningen. Zoals dr. Die mer het lei: er is niet alleen sprake van spons, maar ook van respons. De inleiders bestreden, dat de me dia een sterke, directe invloed uit oefenen op de meningsvorming van het publiek. Prof. Rooij: „Massa communicatiemiddelen doen in eer ste instantie niets anders dan het verbreiden van „boodschappen". Wanneer - deze „boodschappen" vol doende inhoud hebben om de me ningsvorming te beïnvloeden, dan kan de technische werking van de media in dit opzicht hoogstens een versterkend, een cumulatief effect hebben. En dan nog alleen onder ge lijkgezinden." Tijdens de discussie is de verant woordelijkheid van elk individu met betrekking tot de meningsvorming niet aan de orde geweest. Wel heeft een van de forumleden, AR-fractie- leider B. Biesheuvel, naar aanleiding van kritiek uit de zaal op televisie journalisten, enkele behartenswaar- dige persoonlijke ervaringen meege deeld, die bewezen dat er een duide lijke positieve invloed is uitgegaan van de massamedia op de houding en het denken van politici. Volgens mr. Biesheuvel hebben de politici door hun contact met de massamedia ge leerd waakzaam en scherpzinnig te zijn omdat hun op elk moment van de dag om commentaar gevraagd kan worden over de meest uiteenlopende vragen. Hij heeft verder toegegeven dat de indringende vraagtechniek van journalisten politici tot uitlatingen brengt, die zij aanvankelijk voor zich hadden willen houden. Mr. Biesheu vel zelf stond positief tegenover dit, laten we zeggen „afpersen" van in formatie. Mr. Biesheuvel gaf de congresgan gers dit lesje mee: „Het kost inder daad moeite om met de massacom municatiemiddelen om te gaan. Voor al met een jong medium als de tele visie isdat het geval. Politici zijn intussen zover gekomen dat ze we ten hóe zij hun houdipg tegenover de media moeten bepalen, wat de' media van hen mogen verwachten. Zakenmensen zijn over het algemeen nog niet zover. Zij ergeren zich al leen maar. Zij moeten van mentali teit veranderen." En dan nóg iets: waar het congres het hoegenaamd niet over heeft ge had is de verantwoordelijkheid van (ADVERTENTIE) al degenen die de publiciteitsmedia van informatie voorzien. Onvoldoen de informatie aan de journalist leidt immers tot onvoldoende informatie aan de samenleving, hetgeen schaal lij k is voor een evenwichtige me ningsvorming in die samenleving. Als het congres één ding geleerd heeft dan is het dit: er bestaan te veel emotioneel geladen standpunten over de meningsvorming. Het wordt vóór alles tijd dat over de menings vorming een duidelijke mening wordt gevormd. Minister Klompé sloeg daarom de spijker boven op zijn kop toen zij pleitte voor een voortzetting van het wetenschappelijk onderzoek naar de meningsvorming in ons land. Zij verklaarde zich bereid daarvoor het nodige geld ter beschikking te stellen. Prof. Rooij toonde zich dankbaar voor deze hulp. Hij deelde mede dat binnenkort een initiatief te verwach ten is dat zal leiden tot de institutio nalisering van dit wetenschappelijk onderzoek. Met deze mededeling zijn we nau welijks getroost naar huis gegaan. V F. de Ligt 6% (Van onze correspondent; JERICHO Hereboer Mohammed Nagash uit Jericho ziet er vreden uit. Trots wijst hij over zijn 300 ha grond, als hij j Israëli's hebben mij de weg naar de moderne landbouw gewe,J De resultaten zijn geweldig. Per hectare oogst ik nu viermaal z als voorheen". Achttien maanden nadat het Israë lische leger tijdens de zesdaagse oor log de westelijke Jordaanoever bezet te, ontkiemden in dit vruchtbare ge bied de zaadjes van een Joods-Ara bische samenwerking. Moderne Israëlische landbouwme thodes worden op Arabische grond toegepast. Arabische boeren volgen Israëlische landbouwcursussen. Is raël organiseert tentoonstellingen en richt proefstations in en exporteert groente en fruit van bezet Arabisch gebied naar Europa. Bij het uitblijven van de vrede in het Midden-Oosten heeft Israël het tot haar politiek gemaakt de muur van haat tussen Joden en Arabieren te doorbreken door in de bezette ge bieden het vertrouwen van de Ara bieren te winnen. Al onmiddellijk na de zesdaagse oorlog werden Arabische boeren uit genodigd om in Israël moderne land bouwmethodes te komen bestuderen. Drie maanden na de zesdaagse oor log werd de eerste landbouwtentoon stelling georganiseerd op de weste lijke oever van de Jordaan. Duizen den boeren kwamen nieuwsgierig kij ken. Intussen zijn er nog zes van zulke evenementen gevolgd en stelde het Israëlische ministerie 17 zorgvul dig geselecteerde instructeurs aan om de Arabische boeren van advies te dienen bij de verbetering van hun oogst. Niet als meesters, maar op voet van gelijkheid, zoals zij dat ook deden in de ontwikkelingslanden van Afrika en Azië. De resultaten zijn nu al zodanig, dat de produktiewaarde van de land bouw, die 70 procent van de bevol king van de westelijke oever van de Jordaan een bestaan biedt, met 20 a 25 procent is toegenomen. In het afgelopen jaar werd onge veer 100.000 ton ter waarde van on geveer 40 miljoen gulden geëxpor teerd. Niet alleen naar het westen, waar Israël nieuwe markten vond voor de landbouwprodukten van bezet Ara bisch gebied, maar ook naar het oosten, naar Amman, en vandaar naar andere Arabische landen. Want ook al verkeren Israël en Jordanië in staat van oorlog, ook al davert bijna dagelijks het oorlogsvuur over de rivier de Jordaan, de Allenby- brug, die het bezette Cis-Jordanië met Amman verbindt, is sinds de zesdaagse oorlog een van de drukste grensposten van het Midden-Oosten. Tientallen Arabieren passeren da gelijks via deze brug de rivier de Jordaan in beide richtingen. Maar ook vrachtwagens, vol fruit en groente uit de westelijke Jordaan oever en de Gazastrip, op weg naar Amman. En als zij meestal dezelfde of de volgende dag naar Israël terug keren, dan zijn hun wagens vol met tarwe. Een normale, drukke grens post, ware het niet dat militairen de rol van douaniers spelen en Israë lische agenten Van de veiligheids dienst de naar Israël geïmporteerde goederen nauwkeurig inspecteren op eventueel binnen gesmokkelde explo sieven. Israël is na de bomaanslag op de markt van Jeruzalem uiterst voorzichtig geworden. Maar terwijl de oorlog doorgaat en Israël op zijn hoede blijft, is het Is raëlische ministerie van landbouw deze maand met een gedurfd vijfja renplan gestart om de landbouw op de westelijke Jordaanoever te ont wikkelen en te moderniseren. Dit jaar alleen al zal Israël daar toe 7,5 miljoen gulden investeren en de verwachtingen zijn dat de levens standaard van de Arabische boer in ieder van die vijf jaren met'tien pro cent omhoog zal gaan. Intussen volgen de Jordaanse auto riteiten de landbouwontwikkeling van hun door Israël bezet gebied met grote- belangstelling. Boeren die de rivier de Jordaan oversteken voor een bezoek aan Amman worden op het Jordaanse ministerie van land bouw urenlang over de Israëlische landbouwmethoden ondervraagd. Dé zer dagen bracht zelfs een hoge de legatie van het Jordaanse ministerie van landbouw een onofficieel bezoek aan een door Israël georganiseerde landbouwtentoonstelling in Jericho. „Onze politiek is open", zegt de directeur-generaal van het Israë lische ministerie van landbouw. „Wij hebben geen enkel bezwaar tegen de ze vorm van „spionage". Wij hopen op deze manier vrede in het Midden- Oosten te zaaien." DEN HAAG (ANP) Voor de verletbestrijdingsregeling 1968, tot 28 maart van dit jaar van kracht, regi streerde de stichting verletbestrijding bouwnijverheid te Rotterdam 854 aanmeldingen, waarvan er 740 zijn aanvaard als doorwerkproject. In januari 1968 bedroeg het aan tal doorwerkprojecten 730. Aldus een mededeling van de stichting verlet bestrijding bouwnijverheid. Drie jaar later volgde hii M H. Oosterhuis als voorzitter ®<J Lang kon hij deze functie aWJ vullen want een eerste harM noopte hem de functie drie jit ter over te dragen aan de I Roemers. Hoewel zijn gez' slecht bleef, vervulde de heerJ, Wingerden nog tot 1963 de fin van algemeen secretaris van het-1 Daarna ging hij met vervroeg® if sioen. De heer Van Wingerden t kele jaren geleden benoemd ti zitter van de sociale verzeki bank. Hij bleef tot vorig P 1 van de Eerste Kamer, waarin - j| 6 november 1956 werd MAASBREE (ANP) - Dl jj woners van de woningen aa» Vrijerspad te Maasbree M I zich tot de gemeenteraad Se met het verzoek om de Vrijerspad te wijzigen. ven niet gelukkig te deze straatnaam en deoe suggestie de naam stilzS,;- te wijzigen in Merel-- v' of Lijsterpad. AMSTELVEEN (ANP) In 4 stelveen is in het weekeinde m langdurige ziekte op 62-jarige If tijd overleden de heer C, van Mini den. Hij was oud-voorzitter rat NVV en tot vorig jaar lid rui Eerste Kamer voor de Partij Tlt Arbeid. De heer Van Wingerden werd 12 oktober 1906 in Dordrecht ij boren. Na de lagere school i vakopleiding tot metaalbewer! werkte hij enige tijd bij Ups. Hi plooide toen reeds grote activiteit in de vakbeweging. Hij volgde tj een opleiding aan de arbeiden derschool van het NVV. De met^ bewerkersbond van het NVV noemde hem in 1936 tot g bestuurder in Rotterdam. In 1941,0 de nationaal socialisten de vakbs ging in hun greep hadden .geto nam de heer Van Wingerden i slag. Hij werkte enige jaren alsa tenaar bij de socialedienst in 1 drecht, waarna hij moest onderi ken in verband met zijn illegalen zaamheden. In 1945 keerde h|| dienst van de NVV-metaalta» rug, ditmaal als bestuurder in drecht. In 1946 werd de heer t Wingerden tweede voorzitter va Algemene Nederlandse Metaaij drijfsbond, speciaal belast met 41 tiviteiten in de z.g. klein met1'-] In 1949 volgde hij de heer h 1 der Born op als voorzitter va: bond. ïn 1953 koos het NVV d Van Wingerden als tweede ter. (Van een onzer Dat wij „dé Kerk" zouden z(jn, v deze kapel, zo'n 1200 toevallige me die er hun werk van maken u voo ffjj „dé Kerk" zouden zijn, dat heb' geambieerd. „De Kerk waar W(j, u, „dé Kerk"? Nee, u bent tuier huis, in deze kapel, in een om het evangelie te horen, om bevi om uw hart te oriënteren op die 'azareth, die dan misschien voor enseltfkheid en hoop en gerechtig Met deze woorden begint Huub Oos monden in de aankondiging, dat hij 1 maart vermoedelijk op eigen houtje ders, buiten de kapel van het St.-Ign Nog een paar weken zal hij .voorgaan in prediking en eucha ristie", daarna worde het „een vrij gebeuren" naar verre analo gie met wat de Sjaloomgroep doet in Bunnik. Huub Oosterhuis distantieert ach hiermee openlijk van wat hij elf noemt „de officiële kerk", dat s de kerk van Rome, de kerk van iaus Faulus en de Nederlandse lisschoppen, van kardinaal Al- rink en de bisschop van Haar- em, onder wiens jurisdictie Oos- erhuis en de overige studenten- rastores staan. Met hem doen die tap Jan van Kilsdonk en Ton van er Stap jezuïeten als Oosterhuis, en Jos Vrijburg, die in oktober is litgetreden uit de orde. Vanwege jjn plan om te gaan trouwen. De trouwplannen van Vrijburg n de uiteindelijke beslissing van Nederlandse bisschoppen om iet toe te staan, dat hij verder in ambt volledig of grotendeels lijft uitoefenen, vormen de aan- :iding tot Oosterhuis' toespraak, lede namens zijn collega's sprak lij zondag in de vier diensten in Ie kapel van het St.-Ignatiuscolle- |e, gymnasium en hbs van de je- lïeten in Amsterdam. Om kwart 'oor tien, elf uur en kwart over waalf en nog eens 's middags om Üf uur. [De eerste keer was de kapel peer dan normaal bezet, de twee folgende malen propvol. Alle be- Phikbare ruimte was gevuld met heksen; zij zaten tot aan Ooster- fcuis' voeten, pal naast de batterij fucrofoons, opgesteld door radio jen televisie. i Iedereen wist, dat zondag een taoop zou worden doorgehakt. Na Be rede van kardinaal Alfrink, de r°nge zondag in de Utrechtse stu dentenkerk, was bekend, dat de usschoppen een definitief stand punt hadden bepaald in de kwes- |>e ontkoppeling celibaat - pries terschap. Dat zij kiezen voor „de pnge weg". En Oosterhuis en de ™eren kennende wist men, dat lÜÏ?n zouden vasthouden aan „de F- weg", dat zij Jos Vrijburg TT z°uden laten vallen. Toch u voor verscheidenen on- Cant„ j- ,aanwezigen Oosterhuis' «nrondiging van „een vrjj gebeu- ifon 5e,n v,errassing zijn geweest. Benlifw e op een zich geza- En terugtrekken uit de dien- luLu e kapel van het St.-Igna- Ifaehtt e' maar n'et allen ver- foutje 6en doorgaan °P eigen lezoeïm"' al t^en de kapel fa t" l" Oosterhuis, Vrijburg, (renner, ,uP en Van Kilsdonk bei, gp't !uUep niet verbaasd heb- d<- l^a??.' De affaire-Vrijburg is udenwfi8' waarom de vier Fciële fest°res 2ieh van de of- reden dlstantiëren. Niet de Pisschoppen'fn f houding van de BröptnnS. dezen als weer een Biet, a-. v,an het latente con- Jöstaat tiimi verscheidene jaren Pan Haarlo en de bisschop verkla? en de kardinaal. irtegenwinr?-g van de hoogste foms-Kst)? r fer van de officiële ad stelf Ie,ke Kerk in Neder- I*611 die «Ier .latente conflict tus- Jplaatseliik pIk k(Tk en het rie u voorot hier. zoals wij Pr in het hebt» 1 beleven> hel- '2elf letterlijk^ Zegt 0osterhuis (tèrndamsembeJ 1965 h*®» de Am- |°g andere „i? ten,t®?parochie en ?gI' Bluvssln 1-J kerken via J d ll ld tc a' ei gi dc w w to w J. la a; O] g n< dI a' bl Sc Burgemeester en stellen de raad, die morgen bijeen komt, nu naar aam' van dit verzoek voor, Vrijerspad te wijzigen doornstraat. TVSnAk^NSTAD (AP, 'ikaans iL eenofficieel 'dagavonif^16?,4' hieven F'agen medefl\^tikaanse ^"'1,- doen 1 gen de N van gen ®r een uit- C"134 enkel» ,l aulus VI .finalen at kandidaat Khoed dht'ode kardi- 'etd> omdat zi?uti ?ewei 1 het oneens zouden kaanse bel Soortgelijk., verschenen den F Stampa. Mgr. F icieel w bet Va geniang de ten vernoir „Zij zijn i

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1969 | | pagina 8