ONDERWIJSPLANNING ONTBREEKT IN ONS LAND"
óór het jaar 2000 nog drie
niversiteiten meer nodig
culÊna
si-tassowtenaiic
Een en ander over
A.O.W.- u itkeringen
L-pen
\yrof dr. J. Godefroy:
Ken uw
recht
Even uitblazen mevrouw
ode in kinderkleren
papier
voor
uw
't keukencentrum
DEMOGRAFIE
BROOD
ONEENS
VRAAG
BEGINNEN
„Warme" bakkers
vrezen
„koude" oorlog
CHAOS
MESTSTOFFEN
Fa. De Moor-
Vlaeminck
Oorlogsmisdaden
Nieuwe wethouder V
Mao-griep III
DE STEM VAN DINSDAG 28 JANUARI 1969
5
oïl
pansie.
(Van een onzer redacteuren)
pfLBURG. ,.Kr bestaat in- ons land dringend behoefte
een instituut, een nationale instelling, dat zich gaat bezig
den met de bestudering van de sociale en culturele ontwik-
eliren op langere termijn. Dit instituut zou, onder andere,
(durende studie moeten maken over de te verwachten
vormen, wijzigingen, en wat er allemaal nog meer
te pas komt, van ons onderwijs. Een instelling dus, die op
r speciaal gebied, naast het nationaal planbureau gaat
rken".
ye onderwijsbeleid is paniekerig, omdaf we eenvoudig geen
rkelijk inzicht hebben in wat de toekomst jTst op deze terreinen
r ontwikkelingen in zich bergt. Ik kan u een voorbeeld van die
iebvoetbalmethode geven. Het is er een van vele.
Jaren geleden vroeg de Nederland-
Maatschappij voor de Tandheel-
de om uitbreiding van het aantal
heelkundige faculteiten. Rotter-
wilde er niet aan. Het hield de
I al. Nu is er „plotseling" een
rte groei van het aantal tandheel-
de studenten. Dus, paniek in Den
g! Hals over kop krijgt de Vrije
'versiteit in Amsterdam een tand-
Ikundige faculteit. Als Feijenoord
j niet wordt, moet Ajax het maar
Als' er een rustige voorbereiding
geweest en men tijdig alle fac-
en had onderkend en onderzocht,
op objectieve gronden reeds ja-
p eerder een overwogen beslissing
romen kunnen zijn over de vesti-
I van die faculteit".
ofessor Godefroy onderstreept
„Zó komen in ons land allerlei
en over het onderwijs, van hoog
ig, aan de orde. Zó worden, op
laatste moment of nog veel la-
besluiten genomen. Dat ligt in
lijn van het spel dat gespeeld
dt". Hij vindt dat het voor de
omst van ons land en ons volk
heilloos spel is.
et hele gekrakeel rond de vraag
r de achtste medische faculteit
moeten komen ligt in precies
ifde vlak. Ook de studie die de
(ADVERTENTIE)
De keuken in land'huissfijl
Baronielaan 59 Breda
commissie-Van Walsum erover ge
maakt heeft getuigt daarvan. In
grote lijnen kon die commissie niet
anders. Ze moest zich aan de spel
regels houden.
„Ik meen op grond van objectieve
berekeningen over de groei van onze
bevolking en het aantal studenten
Professor dr. J. Godefroy do
ceert aan de Katholieke Hoge
school Tilburg demografie (sta
tistische volksbeschrijving) en
prognose-technieken. Hij was
onder andere, rapporteur van de
commissie-Goudzwaard, een
subcommissie van een studie
groep van de Academische Raad,
die zich bezighield met het bere
kenen van het aanbod van en de
behoefte aan medisch gegradu
eerden in ons land, artsen en
tandartsen.
Hij was de enige deskundige
op dit gebied die de commissie-
Van Walsum als adviseur voor
lichtte. Hij is van mening dat het
feit dat de commissie heeft ver
zuimd op grond van een serie
objectieve criteria antwoorden te
zoeken op de vraag, of er een
achtste medische faculteit moet
komen en waar die zal moeten
komen, zich de kans heeft laten
ontgaan tot een objectieve bena
dering van de inderdaad zeer
moeilijke problematiek waarvoor
zij zich zag gesteld. Die proble
matiek was daarom zo moeilijk,
omdat in ons land alle studie
over de ontwikkelingen van ons
onderwijssysteem-op-Iange-ter-
miin zeer incidenteeel is en geen
enkele continuïteit bezit.
de grote modeshow voor kinderkleding, die kort geleden in
Bden werd gehouden, verzuchtte een inkoopster van een groot
enhtiis: „Ik wilde dat ze die modellen ook eens wat groter konden
'voeten
""spraak karakteriseerde vol-
,sn de grote hoogte waarop de
««mode is komen te staan. Som-
m^eRen waren meesterwerkjes
J^werpkunst, hoewel ze toch
pc"i enkele manier de stijl voor
>enen na-aapten. De directri-
w e? bekende Engelse fabriek
It ^e]?led van kinderkleding, die
-11 de modeshow meewerkte,
-We nemen inderdaad wel
s 0ver uit de mode voor vol-
>tfli!eiu maar dat *s dan abeen
pnn,ïu -te' en dan no§ moet hm
'dprl britstek Seschikt zijn voor
el aJ1' r.soms werkt het ook
t nu?ers?-1??' ben er zeker van
[!bemvioedt.»0k de ',gr°te" m°dP
le af|elaPen jaren is niets zo
i hl als de Sebruikte klen-
'iniLma- en doffe tinten> die
n hpr;!L no8 wel zullen kun-
espn rner?n' z'jn volkomen ver
feilt, „t P'aats daarvoor zijn
bomen tiepen en "eIdere kleuren
kind 'ml!Uren,dle vooral het i°n-
staar! 7* 00 de 'eena§er veel
1 bredp k waren er -"-V- jurkjes
ie en "ov'zontale strepen in
olüf Cltr0engeel, afgewisseld
CatU turc>U01se- Ook zag men
riSl Va"! oranje met roze,
tt 'rjtum me' emarald en zwart
Wat echter vooral opviel waren dé
zeer geslaagde combinaties van jas
en jurk, combinaties waarvan snit
en kleur- menig volwassene jaloers
konden maken.
Op de foto ziet u een gestreepte
katoenen jas voor de teenager.
ili.''.-.'"-!.') ,1 n de m.m'e Berinnen
brfeu et voedingsbud-
'ts Weer wl'il! at men» vooral nu
Verstandie "rtcr is geworden,
°°r zijn erl,i t kdoet <le "este Waar
e" "ie brnla czen- dat wi' zeg-
r«aA0rtcn' waarvan de
zijn de h.„- ll0°Sst l'gt.
oeinvlr- -
'S en i
m1, dït
«t»t
dat we tot het jaar tweeduizend kun
nen verwachten, dat er in ons land
zo rond de eeuwwisseling minstens
drie universiteiten meer in bedriji
zullen moeten zijn dan nu het geval
is. Dat betekent dat er die periode
zeker ook drie medische faculteiten
bij moeten zijn gekomen. Waarover
strijden we dan op dit moment?"
Zijn opvattingen heeft de Tilburg
se hoogleraar neergelegd in een min-
derheidsiota die aan het rapport van
de commissie-Van Walsum is toege
voegd. Hij was adviseur van die
commissie, een van de zeven advi
seurs.
De meerderheid van de commissie,
en haar adviseurs, is bij het bestu
deren van de vraag, of er een achtste
medische faculteit nodig is, uitge
gaan van de te verwachten behoefte
aan artsen. „Die behoefteraming is
zeer dubieus. Wij hebben vrijwel
geen inzicht in de wijze waarop het
medische beroep zich gaat ontwik
kelen. Denkt u maar eens aan het
feit dat de orgaantransplantaties nog
maar nauwelijks zijn begonnen, dat
we volop in de discussie zitten over
de wijze waarop het beroep van
huisarts zich zal gaan ontwikkelen.
Óm maar twee voor de hand liggen
de feiten te noemen".
Er bestaan een hele reeks ramin
gen van de behoeften aan artsen zo
omstreeks 1980. Per duizend inwo-
neers kwamen allerlei commissies
achtereenvolgens op de volgende ge
wenste dichtheden in dat jaar: 1,08
(1951), 1,15 (1957), 1,38 (1964). In
Zweden echter gaat men ervan uit
dat er in 1985 een behoefte van 2,2
artsen per duizend inwoners zal be
staan.
Professor Godefroy stelt dat in het
jaar tweeduizend ons land zo'n 17,7
miljoen inwoners zal hebben, waar
van 265.000 jonge mensen van acht
tien - negentien jaar. Er zijn bere
keningen gemaakt over de groei van
het voorbereidend wetenschappelijk
onderwijs en over de overgang van
studenten naar het medisch onder
wijs. In genoemd jaar zal men moe
ten rekenen op maximaal 2650 eer
stejaars medische studenten. Dan
zullen er dus, als men van de huidi
ge organisatie van ons onderwijs uit
gaat, dertien medische faculteiten
moeten zijn. Dat wil dus zeggen dat
men gemiddeld elka vijf jaar een
nieuwe medische faculteit zal moe
ten oprichten. Het is echter niet ze
ker dat op grond van de vraag naar
medisch hoger onderwijs de drie
extra faculteiten nodig zijn.
"'eden hn ^oelfranS gun-
flat het i,„V<!n "et voor-
weer lA i.™ "evorderen,
«at gebit ten goede
(Een prognose op grond van de
te verwachten vraag naar medisch
hoger onderwijs biedt veel meer ze
kerheden dan een analyse van de
toekomstige behoefte aan artsen.
Professor Godefroy stelt dat in het
begin van de 21e eeuw gerekend
moet worden op een artsendichtheid
van 2,40 per duizend inwoners.
Daarbij is hij voorts uitgegaan van
de gedachte dat de artsen dan niet
langer dan dertig jaar in het medi
sche beroep werkzaam zullen zijn
en dat het inkomen van de arts, ver
geleken met dat van andere acade
misch gegradueerden, zal dalen.
Bovendien gelooft professor Gode
froy dat „een structuurverbetering
in het apparaat der gezondheidszorg
zich alleen zal kunnen voltrekken
bij een ruim artsenaanbod. Om nog
maar niet te spreken van de taak
die toch ook Nederlandse artsen zul
len dienen te hebben in het verbete
ren van de gezondheidszorg in de
ontwikkelingslanden.
„Maar ik vind dat doör de commis
sie-Van Walsum, omdat zij van de
artsenbehoefte is uitgegaan dus
een uiterst onzekere basis het
grote goed van de vrijheid van on-
derwijskeuze met voeten is getreden.
Dat weegt voor mij bijzonder
Professor Godefroy vindt dat er
onmiddellijk moet worden begonnen
met de opbouw van een of twee me
dische faculteiten. „Dat is geen peu-
leschil. Maar men moet die aanpak
ook niet zwaarder voorsteilen dan
ze eigenlijk is. De mogelijkheden
zijn er beslist wel".
Hij geeft onomwonden toe dat hij
teleurgesteld is over de wijze waar
op in de commissie-Van Walsum is
gewerkt. Met begrip voor de talloze
onzekerheden waarmee men reke
ning moest houden. Met bewonde
ring voor de wijze waarop voorzitter
Van Walsum heeft gemanoeuvreerd.
Maar ook met een bitter gevoel over
het feit dat een poging van zijn kant
om tot een zuiver objectieve bepa
ling van de meest geschikte vesti
gingsplaatsen voor de achtste medi
sche faculteit strandde, omdat men
hem van vooringenomenheid be
tichtte.
„Ik was aanvankelijk voor Maas
tricht, verwierf inzicht in de zaak en
dacht toen aan Eindhoven, met over
plaatsing van Tilburg. Later ben ik
op grond van een afwegen van alle
waarneembare factoren voor Tilburg
gaan voelen. Maar de meerderheid
van de commissie wilde niet aan
mijn vragenlijst. Ik heb de ontacti
sche fout begaan dat ik een lijst gaf
en Tilburg als voorbeeld noemde. Ik
had gewoon X moeten zeggen. Maar
wie rekent nu op zo'n emoi lonele be
nadering in zulk een gezelschap!"
Professor Godefroy geeft toe dat
er in die commissie ook een stuk
Prof. dr. J. Godefroy uit Tilburg, adviseur van commissie-Van Walsum,
„niet behoefte aan artsen maar vraag naar medisch onderwijs had criterium
moeten zijn hij studie over achtste medische faculteit".
(Van een onzer verslaggevers)
ETTEN-LEUR „Na de oorlog is
ur onder de Nederlandse warme bak
kers een drastische sanering geweest.
De 7000 bakkers, die overgebleven
zijn, hebben allemaal behoorlijke be
drijven. Als de regering een verdere
sanering wenst, laat zij dan een an
der systeem kiezen. Nu lijkt het erop,
dat men in Den Haag denkt: laten
de bakkers elkaar maar via dump
prijzen afslachten, na iedere oorlog
blijven er wel een paar soldaten
over", Aldus de heer J. den Bleker
uit Etten-Leur, zelf geen bakker,
maar secretaris van De Vrije Bakkers,
die een landelijke protestactie willen
organiseren.
„Als er een verdere sanering moet
komen", zegt hij, moeten de overge
bleven bakkers de lasten van de bak'
kers, die afvallen dragen". Hij be
stempelt de situatie bij de warme
bakkers als „bijzonder ernstig". De
heer Den Bleker: „Er moet niet al
leen geconcurreerd worden tegen
dumpprijzen, die tien tot vijftien cent
onder de maximum-broodprijs lig
gen. Er komt bovendien bij, dat sinds
de invoering van de BTW de kosten
aanmerkelijk zijn gestegen. De brood
prijs is weliswaar in verband met
die BTW met drie cent opgetrokken,
maar dat is veel te weinig. Die maxi
mumprijs betekende voor de meeste
bakkers toch al een minimum aan
welvaart, omdat hij veel te laag lag'
De heer Den Bleker vreest dat de
minimumprijs, die het ministerie
heeft toegezegd als besehermende
maatregel af te zullen kondigen, ook
niet bevredigend zal zijn.„Voorop
gesteld, dat het ministerie ophoudt
met woordbreuk plegen en die mi
nimumprijs inderdaad vaststelt, hoe
laag zal die prijs dan zijn? Ik heb tij
dens contacten met het ministerie de
indruk gekregen, dat het minimum
meer dan zes cent beneden het maxi
mum zal liggen. Veronderstel, dat hel
een dubbeltje is, wat dan? Dan gaat
de huisvrouw toch zeker naar de
zaak, clie het brood een dubbeltje
goedkoper verkoopt. Dan schieten we
er nog niets mee op. Voor de toon
bankzaken is dat een ramp. Een
rampt, die niet alleen gevolgen heeft
voor de bakkers zelf, maar ook voor
de bakkersgezellen en de toeleve
ringsbedrijven. We zijn tot nu toe
redelijk in onze eisen, maar dat zul
len we niet kunnen blijven".
emotionele benadering is geweest.
Soms was die heel onaangenaam. De
eerste vergadering stelde voorzitter
Van Walsum voor dat de zeven ad
viseurs „gewoon als commissieleden
zouden meedoen". Iedereen was
daarvoor. Maar toen het eindrapport
werd opgesteld, kwamen enkele le
den, die voor Maastricht waren, plot
seling met de opmerking dat de stem
van commissieleden zwaarder moest
wegen dan die van de adviseurs. Dat
was gewoon oneerlijk". Te meer, zo
meent professor Godefroy, omdat het
in sommige gevallen gewoon ontbrak
aan een goede argumentatie. De in
druk werd dan gewekt dat allerlei
niet ter zake doende persoonlijke
motieven de doorslag gaven.
„Ik las onlangs in een groot lan
delijk ochtendblad dat ik van het be
gin af partijdig zou zijn geweest. De
journalist heeft mij nooit benaderd.
Hij had zijn wijsheid kennelijk van
een lid van de commissie!"
Wie nu die achtste medische facul
teit gaat krijgen? Professor Godefroy
weet het niet. Maar er is volslagen
chaos op het gebied van de onder
wijsplanning.
„Het zou dus best mogelijk kun
nen zijn dat de heer Dohmen met
een stel van zijn mijnwerkers, de
mijnlampjes netjes aan, naar het
Binnenhof gaat. Dan laat hij zich
vergezellen van de Maastreechter
Staar. Nou, dan maakt Maastricht
een prima kans Hij lacht om
die grap, maar het trieste is dat
zulke irrationele factoren inder
daad in ons land bij zulke verrei
kende beslissingen de doorslag kun
nen geven. Er is geen onderwijsplan-
ning-op-lange-termijn.
Dat is professor Godefroys kern
bezwaar. Hij is niet tegen vestiging
in welke plaats of regio ook. Als het
maar gebeurt op grond van meetbare
factoren. Welnu, de artsenbehoefte is
nauwelijks meetbaar. Het uitgangs
punt van de studie-Van Walsum is
daarom, zo meent hij, verkeerd ge
weest.
(ADVERTENTIE)
Uw adres voor kunstmeststoffen
Dieselolie en Brandstoffen
Door de grote omzet en voorraad
steeds die laagste prijzen.
HULST TEL. 01140-2628
TUSSEN BINGEN en Bacharach is
het motorschip Marion uit Rotter
dam frontaal in aanvaring gekomen
met het motorschip Castor uit
Straatsburg. De materiële schade is
groot.
Sinds een aantal jaren kennen
wij in ons land een Algemene ou
derdomswet, kortweg AOW ge
naamd.
Verzekerd volgens de bepalin
gen dezer wet is in het algemeen
iedereen, die de leeftijd van 15
jaar heeft bereikt maar nog geen
65 jaar is. Men moet tevens inwo
ner zijn van het Rijk, dit zijn Ne
derland. Suriname of de Neder
landse Antillen. Hierop zijn wel
uitzonderingen, maar daar zullen
we nu niet op ingaan.
De verzekerden zijn premieplich
tig en moeten van hun inkomen
9,6 pet. betalen over een maxi
mum-bedrag (ingaande 1969) van
f 16.200,per jaar. Zij, wier in
komen hoger is dan f 16.200,be
talen over dit hogere bedrag geen
premie. Heeft men in een kalen
derjaar minder verdiend dan
f 540,dan is men geen premie
AOW verschuldigd.
De belastingdienst int de pre
mie en draagt deze af aan de So
ciale verzekeringsbank te Amster
dam, die tezamen met de 22 Ra
den van Arbeid voor de AOW
zorgt. Heeft men een werkgever
dan moet deze de AOW-premie
inhouden en afdragen aan de be
lastingdienst.
Als men trouw AOW-premie
heeft betaald, dan gaat de uitke
ring in op de eerste van de maand
waarin men 65 jaar wordt. Zaak is
echter wel dat men tijdig liefst
één a twee maanden vóór de 65-
jarige leeftijd een formulier
aanvraagt bij de Raad van Arbeid
of een naburig postkantoor.
De AOW is eerst op 1 januari
1957 in werking getreden, zodat
alle mensen, die thans AOW ont
vangen en dat zijn er bijna een
millioen slechts zeer ten dele
premie hebben betaald. Niettemin
krijgen zij indien zij na hun 59e
jaar in het Rijk (Nederland, Suri
name. Nederlandse Antillen) heb
ben gewoond, toch een volledig
pensioen. Dit danken zij aan de
overgangsbepalingen, die de AOW
bevat.
Bovengenoemde één millioen
mensen ontvangen tezamen meer
dan 3,6 miljard uitkering (cijfers
1967) per jaar.
Een ongehuwde 65-jarige (man
of vrouw) ontvangt (sinds kort)
f 294,per maand of 3525,
per jaar. Een echtpaar krijgt met
ingang van de maand, waarin de
man 65 wordt per maand 417,50 p
of ƒ5010,per jaar. Dit bedrag
stemt overeen met ongeveer 69
pet. van het minimum weekloon,
dat sinds kort op f 140,is be
paald (het was f 135.Wanneer
een van de echtelieden overlijdt
ontvangt de overblijvende gedu
rende vijf maanden na de maand
waarin de ander overleed nog de
uitkering voor gehuwden 417.50
per maand); daarna wordt het
f294,(de uitkering voor onge-
huwden).
Bij 40 dienstjaren krijgt de
ambtenaar 70 pet. van zijn laatst
genoten salaris,, dit ter vergelij
king.
Een gehuwde taan ontvangt 42
pet. per jaar meer dan een onge
huwde, maar de gehuwde moet
ook tevens vor het onderhoud van
zijn echtgenote zorgen. In sommi
ge gevallen kan een gehuwd paar
per jaar meer dan 5010,ont
vangen. Dit is n.l. het geval, wan
neer man en vrouw beiden in het
bezit zijn van een ongehuwden-
pensioen en trouwen na hun 65e
jaar.
Zij krijgen ieder dan f 3525,of
tezamen 7050,per jaar, dit is
40 pet. meer dan een echtpaar dat
vóór het 65e jaar gehuwd is. Dit
Hikt onbillijk, maar toch geheel
overeenkomstig de artikelen 7 en
8 van de AOW.
Bovendien is het ook wel begrij-
pelijk. Is men n.l. op 65-jarige
leeftijd ongehuwd, dan krijgt men
een pensioen van 3525,per
jaar. Dit is dan een verkregen
recht. Verkregen rechten worden
in een rechtsstaat, zoals Nederland
nu eenmaal is, geëerbiedigd en
dat recht op uitkering blijft be
staan ook al trouwt men met ie
mand, die ook een ouderdomspen
sioen en dus een verkregen
recht heeft. Voor trouwlustigen in
de buurt van 65 jaar, is het dus
zaak pas te trouwen na de 65-ja-
rige lebftijd!
Dat men in Nederland verkre
gen rechten eerbiedigt, is wel in
het bijzonder gebleken bij de op
heffing van de Invaliditeitswet
(rentekaart-wet) ingaand 1 juli
1967. De rentezegels, die zijn ge
plakt, worden in het algemeen
behoudens voor enkele uitgezon
derde categorieën, die later op
85-jarige leeftijd nog een ouder
domsrente krijgen op basis van
de geplakte zegels aan de ver
zekerden terugbetaald via de Ra
den van Arbeid. Het gaat hier om
honderdduizenden mensen. Men
had ook kunnen zeggen: we stop
pen het geld van de rentezegels
in ae AOW-pot. Immers iedereen
krijgt toch AOW en die is belang-
n.ik' meer dan de maximale rente
van plm. 300,per jaar, die
men op basis van de geplakte
rentezegels, als ouderdomsrente,
had kunnen krijgen. Men heeft
dit bewust niet gedaan, omdat het
verkregen rechten waren.
V.
Bij de VARA-Hueting-actie schenkt
men te weinig aandacht aan de
vraag: Hoe moeten geregelde leger
eenheden optreden tegen guerrilla's?
Het antwoord luidt internationaal
„met terreur". Alleen terreur die af
schuwelijk genoeg is om de bevol
king te bewegen af te zien van ge
welddaden tegen militairen en/of
geen steun te verlenen aan landge
noten, die wel geweld willen bedrij
ven ongeacht de consequenties, is in
staat om te voorkomen dat een le
gereenheid, hoe goed ook uitgerust
en getraind, vernietigd zal worden.
Onze troepen waren ervan overtuigd
dat zij voor een goede zaak kwamen.
Teneinde de VARA-Hueting-actie
verder te ontwikkelen zijn inmiddels
maatregelen genomen om bewijzen
aan te voeren voor de „oorlogsmis
dadigheid" van de Nederlanders. De
ze zullen in druk verschijnen, ver
moedelijk ook wel in het Engsls ver
taald worden en dan is het zover dat
de VARA ,met trots zal kunnen vast
stellen dat een belangrijke mijlpaal
in de geschiedenis van het weg met
ons-schap is bereikt. Dat het hier
niet gaat om een incident, waarbij de
gewetensbezwaarde psycholoog dr,
Hueting in het middelpunt staat,
maar om een geraffineerd opgezette
campagne is bewezen door de ensce
nering van de reeks getuigen, die
zaterdag jl. op de televisie versche
nen. Deze getuigen zorgden voor een
serie (afschuwelijke) feiten, waarbij
echter veelal de motieven, de aan
leiding en de omstandigheden in het
duister bleven; enkele feiten echter
voerden zonder meer tot de conclu
sie, dat vervolging van de schuldigen
had moeten plaatsvinden, maar het
schijnt dat praktisch nimmer aangif
te werd gedaan. Anders was dit bij
een geval van een sergeant-majoor,
die een gevangene levend had ge
vild en daarna met zout water over
goten, een geval dat het prachtig
zou doen, ware het niet, dat in dit
geval een hoge politie-officier ook
het motief kende en noemde; het
betrof hier namelijk de misdadiger,
die een Nederlands meisje had ver
kracht en daarna afschuwelijk ver
minkt. Nu kan de VARA dit wel een
oorlogsmisdaad noemen, maar erg
overtuigend is het niet. Het komt mij
voor dat de VARA bezig is een stunt
uit te halen, die zo walgelijk is, dat
de consequenties hiervan niet zijn te
overzien, walgelijk, omdat zij weet
dat de betrokken verantwoordelijke
militairen niet of nauwelijks in staat
zijn een algemeen overtuigend ver
weer te geven voor' toegepaste ter
reur die toen militair noodzakelijk
was. Dat zouden alleen die 6000 ge
sneuvelde militairen alsmede de ver
moorde Indische Nederlanders met
recht kunnen doen; walgelijk, omdat
na 20 jaar de feiten verjaard zijn.
Tenslotte vraag ik mij af; Kan de
VARA, bijgestaan door de psycholoog
dr. Hueting en de militair-deskun
dige van de PvdA kolonel b. d.
Wierda, niet voldoende inzicht op
brengen om te weten, dat geen enkel
leger uit supermensen, maar moge
lijk wel voor een klein deel bestaat
uit minderwaardige individuen,
waarbij het voor de hand ligt dat
laatstgenoemden, ongeacht hun rang,
zich in de gegeven omstandigheden
soms te buiten gingen? Indien het de
bedoeling van de VARA was, berech
ting van deze „oorlogsmisdadigers"
te bewerkstelligen, had zij tijdig actie
moeten voeren. Maar natuurlijk gaat
het niet om rechterlijke uitspraken;
deze actie is slechts een overmoedige
maar onverstandelijke politieke stunt.
BERGEN OP ZOOM P. Brouwer
De nieuwe wethouder in Breda
MOEST wel een KVP'er worden, dat
was, gezien het aantal van KVP-
raadsleden, tegenover de enkele an
deren, niets aan te veranderen.
Maar er werd tijdens de RAADS
VERGADERING door raadslid
Woestenberg toch bijzonder duide
lijk de volkomen logische en vooral
praktische oplossing (suggestie)
gedaan aan de VOORZITTER van de
RAAD, aan burgemeester ir. Merkx
om eerst de andere (alle andere)
fracties te vragen of zij geen of wel
een kandidaat naar voren zouden
brengen. En nadat dan gebleken zou
zijn, dat geen van de andere „frac
ties" zich daaraan wagen zouden, had
toch STAANDE DE VERGADERING
DE KVP-VOORZITTER (fractie-lei
der van Loon) een drie- of viertal
KVP-KANDIDATEN kunnen voor
stellen. De huidige wethouder De
Raaff zou dan toch wel gekozen zijn.
Niemand kan van tevoren zeggen
wie of DE BESTE zijn zal (zo
werd ook glashelder en duidelijk
door een raadslid betoogd). Maar
vast staat voor elke BREDANAAR
dat hier (en ik persoonlijk heb larie
aan alle zgn. VAKbonds-VERTE
GENWOORDIGERS) een klein
groepje tevoren heeft uitgemaakt wie
er WETHOUDER zou worden
En zij volgden daarbij een procedure
die zo doorzichtig is als glas Ik
zou willen besluiten met een CITAAT
van prof. ZAHN (u welbekend.
„Besturen wordt onder deze om
standigheden een subtiele zaak.
Vroegere bestuurders, die HEER
SERS waren over grotendeels boe
ren en analfabeten REGEER
DEN eenvoudiger
BREDA H. L. Radix
M. G. Schuurman heeft geltfk als
hij zegt: „De regering wist maanden
van te voren, dat er een griepepide
mie zou komen." Wat betreft de laks
heid van de regering heeft hij echter
volkomen ongelijk. Isolatie van het
onbekende virus en het kweken van
voldoende vaccin kost maanden tijd.
Men heeft al het mogelijke gedaan
cm voldoende vaccin te maken, maar
daar was de tijd te kort voor.
BREDA R. j, Zuiderwijk
