parlementaire enquête nodig én democratisch BAF33 sterk, zuinig, betrouwbaar uxe mode voor de sportieve vrouw De Gaulle blijft niet zéker tot '72 al zegt hij van wel [pTde Roos over ECONOMISCHE MARKT Spoormannen voor rechter Begraafplaats vraagt meer steun van de overheid Verdiepen Zelfstandigen Belangrijk Macht in het maatschappelijk leven' Commissaris Geen ervaring COUVE „JALOERS" OP POMPIDOU Begrijpelijk Lang' e neus i>Ï5LT* Laatste woord DE STEM VAN VRIJDAG 24 JANUARI 1969 9 (Van een onzer redacteuren) EINDHOVEN „Het zal voor het Nederlandse volk interessant in hoe in de Tweede Kamer straks wordt gestemd over het voor- tel'van de Politieke Partij Radikalen om een parlementaire enquê te in te stellen naar de economische machtsposities in ons land. Dan zal eindelijk eens duidelijk uit de bus komen, hoe de verhoudingen in de Kamer liggen, wat de echte democraten zijn en wat de onech te democraten zijn. Zo'n parlementaire enquête is de meest demo cratische wijze van onderzoek, een openbaar onderzoek bovendien. Eet gaat in dit geval om een keiharde zaak. Het is een prachtig middel om inzicht te krijgen in een machtspotentieel, waarover we nauwelijks iets weten. Een politieke democratie die het ernst is met de pogingen om ook op sociaal-economisch gebied de gemeen- hapsbelangen voorop te stellen, kan zich niet veroorloven de kans die nu geboden wordt onbenut te laten". (ADVERTENTIE) Dat zegt dr. W. A. A. M. de Roos, lit Klundert, die vorige week in -jlturg promoveerde op een proef- -Jirift over „de economische chtspositie" in ons land. Een on- rwerp als een heet hangijzer dat strikt wetenschappelijk heeft be- derd in zijn studie van ruim weehonderd bladzijden. Maar ook n zaak die hem zeer ter harte "at. De gedachte aan dit proefschrift jj langzaam maar zeker bij hem ge- "pt, toen hij als jong sociaal-eco- m enige jaren werkte bij de „di- ie mededinging en prijzen" van •t ministerie van Economische Za. en. Het kartelbeleid had zijn bij- dere belangstelling. economisch gebied, evenals elders, een sterke schaalvergroting plaats vindt. De machtige concerns worden steeds machtiger. Er is een concen tratie van economisché macht en in - vloed die een potentieel gevaar in houden. Daartegen moet de gemeen schap zich wapenen, ook als er tot nu toe niets onoorbaars is gebeurd." „Natuurlijk, het is wat onbevre digend dat dit niet gaat gebeuren in Europees, of in ieder geval in EEG- verband. Het economische leven is niet nationaal meer. Internationaal zou een onderzoek moeten worden ingesteld naar de vraag waar en of, en hoe er verbindingen lig gen tussen het beleid van de grote concerns en het sociaal-economisch beleid van de overheid," ,Ik geloof dat er stellig aanlei- is dat onze gemeenschap zich ns in het probleem gaat verdie- 4 In ons land is kartelvorming, de machtspositie op economisch bied, van de werkelijk grote con- een ondoorzichtige zaak. Ze- r, er is een kartelregister. Maar t begrip „economische mededin- 1' geeft aan het geheel in feite n geheim karakter. We kunnen op t ogenblik aan de belangrijkste chtsvorming in het economisch en van de tien grote concerns 'et veel doen. Het zijn: Philips, Unilever, Ko- 'lijke Shell, AKU, Verenigde chine Fabrieken, Koninklijke it Organon, Hoogovens, Rijn- elde en De Staatsmijnen. Ze do seren het industriële bedrijfsle- n in hoge mate". Drs. De Roos lt dat men uit zjjn opvattingen et mag concluderen dat die grote omische machten in hun beleid belangen van de gemeenschap ermijnen, of dat ze handelen in "d met die algemene belangen. «Maar we weten ook dit eenvou- ■liet. Het is zeer de vraag, of beleid van die grote concerns «eb het niet over de kleinere be ren wordt bepaald door het id van de overheid, of dat het eidsbeleid wordt beïnvloed 'de belangen van die grote con- Als het laatste het geval is, Inet scheef. Natuurlijk hangt een finder ook sterk af van de rege- "8 die wij hebben." -U De Roos verduidelijkt dat aarzeling. Een regering met luren als Vondeling en Den Uijl, !egt hij, zal veel zelfstandiger J wgenover de belangen van w' conccm- dan een regering «Witteveen en De Block. „Kijk, ee'. ervaring dat die grote omische machten speciale men- I "mist hebben die contacten 1 m.et mensen op de "wende ministeries. Daardoor er een stroom van informatie il0en,weer- Dat gebeurt niet in made zin. Maar feit is dat er mogelijkheid is ge ilt»?: ^.concerns van tevoren h+uij msPe'cn op wat de Men j var' P'an is. De kleinere daaraan niet te pas." Ks'tf0'6 bezwaar van dr. De oral Ü8t1i de huidige situatie is niét u egemeenschap moeilijk lik °eoordelen, of er mis be mTiJ.gemaaht van economi- L'machtsposities, r ld °P dit gebied. Dr. De Roos vindt het belangrijk dat NKV-voorzitter Mertens heeft gewezen op de verwevenheid van de economische machtspositie in het als we het hebben over die macht persoonlijke vlak in ons land. „Want Wil dr. De Roos nu allerlei inge wikkelde regelingen in het leven roepen? „Neen, ik besef heel goed dat een heel stuk van onze welvaart voortkomt uit de activiteiten van die grote concerns. De mensen die die bedrijven leiden, moeten een zo groot mogelijke vrijheid hebben. Dat eist eenvoudig het algemeen belang." „Maar er moet wel een veel gro tere openheid komen in de verslag geving. Er moet medezeggenschap komen van de werknemers en van de overheid in het beleid van die Sinds de rede van de heer J. Martens, voorzitter van het Ne derlands Katholiek Vakverbond, in Sneek, waarin hij te velde trok tegen de cumu latie van bestuurs functies in het be drijfsleven, wordt van meer zijden kritiek ge uit op economische en financiële machtscon centraties. Vorige week publi ceerden wij een uit treksel van het proef schrift van dr. W. de Roos over de econo mische machtsposities in ons land. Inmiddels hebben drie Kamerle den van de PPR on der leiding van de heer J. Aarden voor gesteld een parlemen taire enquêtecommis sie te benoemen om een onderzoek in te stellen naar deze machtsconcentraties. Naar aanleiding van dit optreden van de groep-Aard'en heeft een onzer redacteuren een gesprek gehad met dr. De Roos. Tegenover de woor den van de heer De Roos willen wij plaat sen enkele uitlatingen van prof. Kuin, die al in 1962 bij zijn af scheid als buitenge woon hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam een rede hield onder de> titel: de macht in het maat. schappelijk leven. In „De Nederland se Onderneming", het weekblad van het Ver bond van Nederland se Ondernemingen van 10 januari schrijft prof. Kuin een na schrift op deze nog steeds actuele rede. Zich richtend tegen de heer Mertens zegt prof. Kuin, dat de NKV-voorzitter bij zijn kruistocht tegen de cumulatie van be stuursfuncties en het gebrek aan openheid in vennootschapsland een paar dingen over het hoofd ziet. Het aantal mensen met een zodanige be- stuurservaring, dat zij door anderen graag als raadgever en scheids rechter in moeilijke beslissingen worden gehoord, is beperkt. Het is natuurlijk, dat op deze personen van verschillende kanten een beroep wordt ge daan. Raadgevers en scheidsrechters plegen de hun voorgelegde kwesties niet aan de grote klok te hangen; als zij dat zouden doen, waren zij voor hun functie onge schikt. De eigenlijke macht van commissa rissen in een vennoot schap is niet groot. Volgens prof. Kuin wordt de vrijheid van handelen van onder- nemingsbestuurders terecht aan alle kaïnten beperkt door het kader van wet en recht, waarbinnen het economisch leven zich afspeelt, en in toom gehouden door de na tuurlijke tegenstellin. gen tussen concurren ten en partijen ter weerszijden van de markt inclusief de arbeidsmarkt. Tenslotte wijst prof. Kuin er op, dat door de regering een wets ontwerp op de jaarre kening en een op het enquêterecht zijn in gediend. Beide wets ontwerpen zijn door de desbetreffende bijzon dere Tweede-Kamer commissie inmiddels met waardering ont vangen, „omdat zij een grote verbetering ten opzichte van de bestaande wetgeving inhouden." Er is geer *®®r m'j dat de wer ta'We economische be- 5 cluh v gen0men in ee" lven hlp van managers. Hun mo- 'Hstbail^ü het duister schuld. """Mend is daarbij dat er op bedoelen we de macht van de ma nagers. Het is, m.i., de taak van de vakbondsbestuurders dit aan de or de te stellen. Het wel en wee van hon derdduizenden werknemers hangt af van wat die managers doen, of laten. In Zweden, dat weten we wel, hebben vijftien families twintig pro cent van het industriële bedrijfsle ven in handen. Hoe ligt dat elders, hoe is dat in ons land? Het is des te angstiger, omdat de economische macht van diie grote concerns snel toeneemt. Een soort sneeuwbalef fect. De voorsprong van die heel grote wordt steeds aanzienlijker. Hun machtspositie groeit en groeit en groeit." concerns. Daarvoor moeten vormen worden gevonden die het mogelijk maken dat de leidingen van die con cerns in hun beleid niet voor de voe ten worden gelopen." Hij meent dat een grote stap in de goede richting zou worden gezet als in de raad van commissarissen van de grote concerns zo'n tien in Nederland dus naast financiële, economische en technische deskun digen, ook sociale deskundigen zou den worden benoemd, eventueel aangewezen door de overheid. „Ik voel niet veel voor arbeiders- commissarissen, ook al om allerlei spanningen te voorkomen, wel voor arbeidscommisaarissen. Het college van commissarissen zou dan meer bevoegdheden moeten krijgen. Ver. schillende gezichtspunten en belan gengroepen zouden erin vertegen woordigd moeten zijn. Dan kan van uit het algemeen belang worden bij gestuurd, voordat bepaalde beslui ten worden uitgevoerd en niet meer zijn terug te draaien." De wetgever zou kunnen bepalen dat in het verslag van de onderne ming een paragraaf moet worden opgenomen over de relatie van het concern met de overheid en met de werknemersvakbeweging. Men zou kunnen eisen dat juist dié paragra fen op hearings met de pers en ver tegenwoordigers van de werkne mers in het openbaar worden be handeld." Kortom, dr. De Roos wil dat men zoekt naar mogelijkheden ontwikke lingen voor te blijven door in de bestuurscolleges van de grote on dernemingen mensen te laten be noemen die als „commissarissen voor het algemeen belang" juist vanuit die opdracht in het bijzon der meebesturen en meebeslissen. „Het moeten geen overheidsdiena ren zijn die kunnen dicteren. „Wel mensen die door hun kennis van het bedrijfsleven én de gehele maat schappelijke situatie weten wan neer er in het beleid van het con cern iets dreigt mis te gaan. „We hebben hiermee nog geen enkele ervaring. Het zou belangrijk zijn als de overheid zelf met een van die grote ondernemingen zou gaan praten om met die „commis sarissen algemeen belang" eens een proef van een jaar of drie te ne men. Er zijn ondernemingen die in hun doelstellingen duidelijk het al gemeen belang in het oog houden. Zij zoud'en misschien best wat voe len voor zo'n proef, waarvan ze zelf en waarvan de overheid veel kan leren." Overigens is het vraagstuk van de economische machtsverhoudin gen en de vraag of er in alle open heid een onderzoek naar zal worden ingesteld ook voor het voortbestaan van onze politieke democratie van grote betekenis. „Het gaat erom, of de politici bereid zijn de voor waarden te scheppen voor het ver wezenlijken van een flinke brok sociaal-economische democratie." Hij doelt daarbij, zonder het di rect aan te duiden, op het feit dat de steeds groeiende economische macht van enkele reuzenconcerns op den duur niet zal nalaten het primaat van de economie zo zwaar te maken dat ook de politici niet meer in staat zullen zijn de belan gen van de gemeenschap te laten prevaleren boven die van die grote concerns. In de Verenigde Staten is, jaren geleden, al eens door een top-manager van een van de groot ste bedrijven gezegd: „Wat goed is voor General Motors is goed voor de Verenigde Staten." Dat is een be denkelijke mentaliteit en niets ga randeert dat het over een x-aantal jaren, misschien zeer spoedig, hier ook zo gezegd zal kunnen worden. JACQUES LEVIJ De besie propositie onder de vijf mille Prijs 4.2S5,(inclusief BTW 4.810,40) Stuur mij Informatie over DAF33, DAF44, DAF44 Stationcar, DAF55, DAF55 Coupé, DAF55 Stationcar. (Onderstrepen wat u wenst.) In enveloppe zonder postzegel zonden aan DAF antwoordnummer 2000, Eindhoven. DAr-esealei vooi Breda en omstreken: AUTOBEDRIJF W. ZARYCHTA-BASTIANEN, TETERINGSEDIJK 132-134 FILIAAL: DR STRUYCKEN5TRAAT 96-89, TEL 46582 TEL. 42750 DAt dtale. voor Costerhout en omstreken AUTOBEDRIJF W ZARYCHÏA-BASTIANEN, LEYSENHOEK 17, TEL. 5076 Off deale: voo. Roosendaal en omstreken. AUTOBEDRIJF CENTRUM". MOLENSTRAAT 2, OUDENBOSCH TEL. 2516 Dealer voor Raamsdonksveer en omstreken: ANTON STOOPS AUTOMOBIELBEDRIJF, TEL. 01621-2018. VERTEGENWOORDIGER 01626-316 DAF-dealer voor Rijen en omstreken: AUTOBEDRIJF C. VAN DORST, RIJEN, STATIONSSTRAAT 25a, TEL. 2581 - HOOFDSTRAAT 178, TEL. 2470 Off DAF-dealer voor Bergen op Zoom en omg.. AUTOMOBIELBEDRIJF WEST-BRABANT, ROOSEVELTLAAN, BERGEN OP ZOOM, TEL. 4646 DAF-dealer voor Roosendaal en omgeving: JANSSENS AUTOMOBIELBEDRIJVEN, NIEUWE MARKT, ROOSENDAAL TEL. 5485 Off dealer voor 't Land van Altena en Gem Brakel: GARAGE RIEN VOS, MAASDIJK 59, VEEN. DAF-deale voor Zundert, Rijsbergen en Rucphen. GARAGE GODRIE, MOLENSTRAAT 168, ZUNDERT TEL. 2749. Dealer voor Etten-Leur en omgeving: KANTERS AUTOMOBIELBEDRIJF, OUDE BREDASEWEG 36, ETTEN TEL. 01608-2254. N.V. GARAGE VERBRUGGE, off. DAF-dea!er voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen, m.u.v. het rayon Hulst, Industrieweg 37 OOSTBURG, OUDE STAD 21, TEL. 01170-2473. TERNEUZEN TEL. 01150-3451. GARAGEBEDRIJF A. BIESBROECK, HULST, TEL. 2600. Voor alle inlichtingen autorijles en gratis proefrit. GARAGEBEDRIJF GEBR. VAN FRAASSEN EN ZONEN, SC HELDESTRAAT 96-98, TEL. 01184-2175, VLISSINGEN Dealer voor Walcheren AUTOMOBIELBEDRIJF DE GROENE N.V., ANJEilERSTRAAT 5-1GOES, TEL. 01100-6810. Dealer voor Zuid- en N.-Beveland (Van onze Parijse correspondent) PARIJS Na afloop van de tradi tionele op woensdag gehouden mi nisterraad heeft generaal De Gaul le zoals gemeld, via de minister van voorlichting laten weten, dat hij in december 1965 door het volk voor zeven jaar is gekozen en het voornemen heeft die tijd uit te die nen. Men herinnert zich dat de vroegere eerste minister Pompidou verie den vrijdag in Rome aan de voor avond van een bezoek aan de paus, verklaard heeft kandidaat te zul len zijn voor het presidentschap van de republiek bij een heengaan van De Gaulie. Maar, zo voegde hij er aan toe, ik heb geen haast. Voor de hand lag dat Pompidou die verklaring niet had afgelegd, zonder er De Gaulle in te kennen. Respectievelijk er opdracht voor te hebben gehad. De Gaulle en Pom pidou zijn bijzonder goede vrien den. Toen Pompidou verleden jaar juli als eerste minister aftrad schreef hem De Gaulle hem „als beste vriend" een brief, waarin hij zei te wensen dat Pompidou zich beschikbaar zou houden, voor taken en opdrachten, die het Fran se volk hem zou toevertrouwen. Aangezien de president van de re publiek gekozen wordt door het volk, kon dat alleen maar wor den uitgelegd als het bewijs dat De Gaulle Pompidou had weggelegd ais zijn opvolger. Uit Rome terug in Parijs zei Pom pidou dat hij in geen enkel op zicht op de hoogte was van wat er in het hoofd van de generaal om ging. Wat door de pers werd uit gelegd als een bewijs hoe Frank rijk maar door één man wordt ge regeerd. Dat De Gaulie woensdag heeft la ten weten tot december 1972 or het Elysée te willen blijven zitten, is van zijn standpunt uit gerede neerd begrijpelijk. Uit de verkla ring van Pompidou in Rome had men de conclusies getrokken, dal De Gaulie bezig was zijn aftreder voor te bereiden. Dat kwam all»' minst in de kraam van de generaal te pas. Want in deze crisistijd is hij er persoonlijk allerminst mee gebaat dat zijn prestige in binnen- en buitenland wordt aangetast door geruchten over een vroegtijdig af treden. Iedereen zou zeggen: met De Gaulie hoeven wij geen reke ning te houden, want hij gaat toch binnenkort weg. De Gaulie kan dat voor zijn interna tionale positie niet hebben. Hij is de grote promotor van een vier- mogendhedenconferentie over het Midden-Oosten, hij wil weten wat hij van de nieuwe president Nixon te verwachten heeft en bovendien is hij in een pijnlijke situatie ge raakt met zijn verdachte bond genoot Rusland, die iedere dag meer de keel van Praag dicht knijpt. Dat De Gaulie onder zulke omstan digheden zegt: ik blijf tot 1972 ligt voor de hand, wat niet per se be- hoeft te betekenen dat hij niet eer der weggaa.t Ook fluistert men in Parijs dat eerste minister Couve de Murville zich door Pompidou in Rome op zijn tenen getrapt voelde en De Gaulie de vraag heeft voor gelegd: „Wie is de baas van de re gering: Pompidou of ik?". De Gaulie die begrip heeft voor ran gen en standen kon toen weinig an ders doen dan antwoorden: Wij. Waarop natuurlijk in de binnenka mer Couve de Murville een lange "pus kan trekken tegen Pompidou. hr\ onze rooderedactie) (Van Mn 't i, 'ie eerste dolle daSen uirnns® mode weer haar -Ie» normale pad in- e lange broeken horen 1 Lor» Waat Ze op 'lun best rij"- *'0S !tet veri„',SPOrtleVe Vr0UW' die beeld op 'n cruise •Hi- it t» derSelijke pantalons Van de morgen tot Van p», 'e S0[)histicatei! is maar taaai Wel !e houdt Het klinkt een beetje snobistisch. Cruises staan overigens in alle col lecties vooraan. Daar horen de waaiende sluiersjaals thuis, de regat ta-sjaals en de vele jekker-en-bolero's met pantalons in lichte kleuren. De Sanlorenzo-eollectie die net zoveel witte mantels, kleedjes en tailleurs vertoonde als de anderen, werd op gevrolijkt door kleurige regatta-sjaals met de S van zijn naam er op gebor duurd. Bijzonder toegejuicht werd een enkellange witte mantel op een pak met blauwe bermudabroek en witte corsage. Carosa versierde haar witte en blauwe blazers met reusachtige an kers en vissen op de borstzak. Ande ren borduurden hun naamletters de revèrs. op De doorkijk-rage heeft schijnbaar zyn beste dagen gehad tot nu toe. Nen Scott laat de mannequins mo dellen dragen, die inspectie toelaten. Hij organiseerde zijn show ditmaal in het kleine sportpaleis. De motie ven waren geïnspireerd op racers en aindere sportbeoefenaars; geen bloem pje of blaadje tooide zijn weefsels! Heinz Riva, vroeger modelast van Galitzine, bracht elegante mousseline avondkleren. Daaronder waren zijn modellen getooid met sierlijke be- haatjes. De meer verfijnde modehui zen en vooral degenen die een vrouwelijk ontwè'rper aan het hoofd van het huis hebben laten zich niet door exhibitionistische vertonin gen kennen, maar ze kleden de vrou wen. Ook al brengen ze dan geen nieuwe „lijn", en vinden we allerlei lijnen terug van vroegere collecties... van de Courrèges-korte en gegolfde kleren tot de broekmodellen a Saint- Laurent! Uit een en ander blijkt een van de bekende weefselfabrikan ten, die vandaag aanwezig was bij de show van een veelbelovend nieuwe ling, Giuliano, was eveneens die me ning toegedaan dat steeds gezocht moet worden naar middelen om df shows jaarlijks te laten plaatshebben Niet alleen de ontwerpers missei trouwens de kracht en de fantasie voor steeds nieuwe snufjes, ook de textielfabrikanten zien zich voor on mogelijke toestanden geplaatst. Of de huidige „stilstand" in de sty- lering zal blijven bestaan, kunnen we niet voorspellen. De Romeinse shows zijn immers nog allesbehalve ge ëindigd en Parijs krijgt straks het laatste woord! DE GAULLE prestige EEN BRUSSELSE rechter heeft de directeur van een Belgische tijd schriftenonderneming vrijgesproken van de beschuldiging een uitgave (uit 1967) van het Amerikaanse tijdschrift „Playboy" met aanstootgevende fo to's in omloop te hebben gebracht. UTRECHT (ANP) Er moéten meer overheidsgelden ter beschik king worden gesteld voor de exploi tatie van begraafplaatsen. In Neder land spreekt men vaak van sociale verzorging van de wieg tot het graf, maar dat klopt niet helemaal. Voor het begraven zelf kunnen inderdaad voorzieningen worden getroffen maar voor het onderhoud van graven en begraafplaatsen niet. Musea, sport velden, ziekenhuizen en allerlei an dere zaken worden in Nederland ge subsidieerd als onderdeel van de so ciale zorg. Maar de begraafplaat sen moeten een sluitende exploitatie hebben. De „tuinjongens" mogen het niet te duur maken en daardoor zijn ze meestal niet in staat tot een aan leg en onderhoud van begraafplaat sen in overeenstemming met de ver eiste waardigheid. Dit betoogde de heer F. J. Fontaine hoofd van de afdeling plantsoenen van de gemeente Eindhoven in Utrecht tijdens een bijeenkomst op de vakbeurs „Tuin en park". ROERMOND Zeven employés van de Nederlandse Spoorwegen te Venlo zullen op dinsdag 4 februari in Roermond terecht moeten staan omdat het aan hun nalatigheid wordt geweten, dat tegen het einde van 1967 in Venlo met 'n tussenpoos van drie weken twee ernstige treinonge lukken gebeurden. Het eerste ongeluk gebeurde in de late nanacht van 28 november, toen een goederentrein uit Eindhoven te gen een rangeerlocomotief botste. De locomotief kantelde by de roton de aan de Roermondse poort van de Spoordijk. Doordat de val gebro ken werd door een mast van de bo venleiding, kwam de locomotief net niet tegen 'n flatgebouw terecht aan de voet van de spoordijk. De ma chinist en een rangeerder konden op het nippertje het vege lijf redden. De machinist, de rangeerder en een seinhuiswachter zullen zich thans voor de rechtbank moeten verant woorden, omdat het aan hen te wij ten zou zijn geweest, dat de rangeer locomotief te dicht bij een wissel stond, waar de goederentrein uit Eindhoven overheen moest. Het tweede ongeval gebeurde op 23 december 1967. Op de bewuste zaterdag voor Kerstmis liep 'n Duit se goederentrein op het stationsem placement te Venlo, niet ver van de plaats waar drie weken eerder het andere ongeluk gebeurde, op een stil staande TEE-goederentrein. Twaalf wagons van de Duitse goederentrein liepen uit de rails, vier wagons wer den totaal vernield. De wagons van de stilstaande trein werden overbuf- ferd. Er ontstond een enorme rava ge en de schade liep in de honderd duizenden gulden. Aan de vooravond van Kerstmis ondervond het trein verkeer naar Duitsland en de win tersport grote vertraging. Vier sein huiswachters wordt thans ten laste gelegd, dat ze de binnenkomende Duitse trein, zonder contact op te nemen met de treindienstleider, op het bezette spoor 14 hebben geleid.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1969 | | pagina 9