parlementaire
enquête
nodig én
democratisch
BAF33
sterk,
zuinig,
betrouwbaar
uxe mode voor de sportieve vrouw
De Gaulle blijft niet
zéker tot '72
al zegt hij van wel
[pTde Roos over ECONOMISCHE MARKT
Spoormannen
voor rechter
Begraafplaats
vraagt meer
steun van
de overheid
Verdiepen
Zelfstandigen
Belangrijk
Macht in het maatschappelijk leven'
Commissaris
Geen ervaring
COUVE „JALOERS" OP POMPIDOU
Begrijpelijk
Lang'
e neus
i>Ï5LT*
Laatste woord
DE STEM VAN VRIJDAG 24 JANUARI 1969
9
(Van een onzer redacteuren)
EINDHOVEN „Het zal voor het Nederlandse volk interessant
in hoe in de Tweede Kamer straks wordt gestemd over het voor-
tel'van de Politieke Partij Radikalen om een parlementaire enquê
te in te stellen naar de economische machtsposities in ons land. Dan
zal eindelijk eens duidelijk uit de bus komen, hoe de verhoudingen
in de Kamer liggen, wat de echte democraten zijn en wat de onech
te democraten zijn. Zo'n parlementaire enquête is de meest demo
cratische wijze van onderzoek, een openbaar onderzoek bovendien.
Eet gaat in dit geval om een keiharde zaak. Het is een prachtig
middel om inzicht te krijgen in een machtspotentieel, waarover we
nauwelijks iets weten. Een politieke democratie die het ernst is
met de pogingen om ook op sociaal-economisch gebied de gemeen-
hapsbelangen voorop te stellen, kan zich niet veroorloven de kans
die nu geboden wordt onbenut te laten".
(ADVERTENTIE)
Dat zegt dr. W. A. A. M. de Roos,
lit Klundert, die vorige week in
-jlturg promoveerde op een proef-
-Jirift over „de economische
chtspositie" in ons land. Een on-
rwerp als een heet hangijzer dat
strikt wetenschappelijk heeft be-
derd in zijn studie van ruim
weehonderd bladzijden. Maar ook
n zaak die hem zeer ter harte
"at.
De gedachte aan dit proefschrift
jj langzaam maar zeker bij hem ge-
"pt, toen hij als jong sociaal-eco-
m enige jaren werkte bij de „di-
ie mededinging en prijzen" van
•t ministerie van Economische Za.
en. Het kartelbeleid had zijn bij-
dere belangstelling.
economisch gebied, evenals elders,
een sterke schaalvergroting plaats
vindt. De machtige concerns worden
steeds machtiger. Er is een concen
tratie van economisché macht en in -
vloed die een potentieel gevaar in
houden. Daartegen moet de gemeen
schap zich wapenen, ook als er tot
nu toe niets onoorbaars is gebeurd."
„Natuurlijk, het is wat onbevre
digend dat dit niet gaat gebeuren in
Europees, of in ieder geval in EEG-
verband. Het economische leven is
niet nationaal meer. Internationaal
zou een onderzoek moeten worden
ingesteld naar de vraag waar en
of, en hoe er verbindingen lig
gen tussen het beleid van de grote
concerns en het sociaal-economisch
beleid van de overheid,"
,Ik geloof dat er stellig aanlei-
is dat onze gemeenschap zich
ns in het probleem gaat verdie-
4 In ons land is kartelvorming,
de machtspositie op economisch
bied, van de werkelijk grote con-
een ondoorzichtige zaak. Ze-
r, er is een kartelregister. Maar
t begrip „economische mededin-
1' geeft aan het geheel in feite
n geheim karakter. We kunnen op
t ogenblik aan de belangrijkste
chtsvorming in het economisch
en van de tien grote concerns
'et veel doen.
Het zijn: Philips, Unilever, Ko-
'lijke Shell, AKU, Verenigde
chine Fabrieken, Koninklijke
it Organon, Hoogovens, Rijn-
elde en De Staatsmijnen. Ze do
seren het industriële bedrijfsle-
n in hoge mate". Drs. De Roos
lt dat men uit zjjn opvattingen
et mag concluderen dat die grote
omische machten in hun beleid
belangen van de gemeenschap
ermijnen, of dat ze handelen in
"d met die algemene belangen.
«Maar we weten ook dit eenvou-
■liet. Het is zeer de vraag, of
beleid van die grote concerns
«eb het niet over de kleinere be
ren wordt bepaald door het
id van de overheid, of dat het
eidsbeleid wordt beïnvloed
'de belangen van die grote con-
Als het laatste het geval is,
Inet scheef. Natuurlijk hangt een
finder ook sterk af van de rege-
"8 die wij hebben."
-U De Roos verduidelijkt dat
aarzeling. Een regering met
luren als Vondeling en Den Uijl,
!egt hij, zal veel zelfstandiger
J wgenover de belangen van
w' conccm- dan een regering
«Witteveen en De Block. „Kijk,
ee'. ervaring dat die grote
omische machten speciale men-
I "mist hebben die contacten
1 m.et mensen op de
"wende ministeries. Daardoor
er een stroom van informatie
il0en,weer- Dat gebeurt niet in
made zin. Maar feit is dat er
mogelijkheid is ge
ilt»?: ^.concerns van tevoren
h+uij msPe'cn op wat de
Men j var' P'an is. De kleinere
daaraan niet te pas."
Ks'tf0'6 bezwaar van dr. De
oral Ü8t1i de huidige situatie is
niét u egemeenschap moeilijk
lik °eoordelen, of er mis
be mTiJ.gemaaht van economi-
L'machtsposities, r
ld °P dit gebied.
Dr. De Roos vindt het belangrijk
dat NKV-voorzitter Mertens heeft
gewezen op de verwevenheid van
de economische machtspositie in het
als we het hebben over die macht
persoonlijke vlak in ons land. „Want
Wil dr. De Roos nu allerlei inge
wikkelde regelingen in het leven
roepen? „Neen, ik besef heel goed
dat een heel stuk van onze welvaart
voortkomt uit de activiteiten van
die grote concerns. De mensen die
die bedrijven leiden, moeten een zo
groot mogelijke vrijheid hebben.
Dat eist eenvoudig het algemeen
belang."
„Maar er moet wel een veel gro
tere openheid komen in de verslag
geving. Er moet medezeggenschap
komen van de werknemers en van
de overheid in het beleid van die
Sinds de rede van
de heer J. Martens,
voorzitter van het Ne
derlands Katholiek
Vakverbond, in Sneek,
waarin hij te velde
trok tegen de cumu
latie van bestuurs
functies in het be
drijfsleven, wordt van
meer zijden kritiek ge
uit op economische en
financiële machtscon
centraties.
Vorige week publi
ceerden wij een uit
treksel van het proef
schrift van dr. W. de
Roos over de econo
mische machtsposities
in ons land. Inmiddels
hebben drie Kamerle
den van de PPR on
der leiding van de
heer J. Aarden voor
gesteld een parlemen
taire enquêtecommis
sie te benoemen om
een onderzoek in te
stellen naar deze
machtsconcentraties.
Naar aanleiding van
dit optreden van de
groep-Aard'en heeft
een onzer redacteuren
een gesprek gehad met
dr. De Roos.
Tegenover de woor
den van de heer De
Roos willen wij plaat
sen enkele uitlatingen
van prof. Kuin, die al
in 1962 bij zijn af
scheid als buitenge
woon hoogleraar aan
de Universiteit van
Amsterdam een rede
hield onder de> titel:
de macht in het maat.
schappelijk leven.
In „De Nederland
se Onderneming", het
weekblad van het Ver
bond van Nederland
se Ondernemingen van
10 januari schrijft
prof. Kuin een na
schrift op deze nog
steeds actuele rede.
Zich richtend tegen de
heer Mertens zegt
prof. Kuin, dat de
NKV-voorzitter bij
zijn kruistocht tegen
de cumulatie van be
stuursfuncties en het
gebrek aan openheid
in vennootschapsland
een paar dingen over
het hoofd ziet.
Het aantal mensen
met een zodanige be-
stuurservaring, dat zij
door anderen graag als
raadgever en scheids
rechter in moeilijke
beslissingen worden
gehoord, is beperkt.
Het is natuurlijk, dat
op deze personen van
verschillende kanten
een beroep wordt ge
daan. Raadgevers en
scheidsrechters plegen
de hun voorgelegde
kwesties niet aan de
grote klok te hangen;
als zij dat zouden
doen, waren zij voor
hun functie onge
schikt. De eigenlijke
macht van commissa
rissen in een vennoot
schap is niet groot.
Volgens prof. Kuin
wordt de vrijheid van
handelen van onder-
nemingsbestuurders
terecht aan alle
kaïnten beperkt door
het kader van wet en
recht, waarbinnen het
economisch leven zich
afspeelt, en in toom
gehouden door de na
tuurlijke tegenstellin.
gen tussen concurren
ten en partijen ter
weerszijden van de
markt inclusief de
arbeidsmarkt.
Tenslotte wijst prof.
Kuin er op, dat door
de regering een wets
ontwerp op de jaarre
kening en een op het
enquêterecht zijn in
gediend. Beide wets
ontwerpen zijn door de
desbetreffende bijzon
dere Tweede-Kamer
commissie inmiddels
met waardering ont
vangen, „omdat zij
een grote verbetering
ten opzichte van de
bestaande wetgeving
inhouden."
Er is geer
*®®r m'j dat de wer
ta'We economische be-
5 cluh v gen0men in ee"
lven hlp van managers. Hun mo-
'Hstbail^ü het duister schuld.
"""Mend is daarbij dat er op
bedoelen we de macht van de ma
nagers. Het is, m.i., de taak van de
vakbondsbestuurders dit aan de or
de te stellen.
Het wel en wee van hon
derdduizenden werknemers hangt
af van wat die managers doen, of
laten. In Zweden, dat weten we wel,
hebben vijftien families twintig pro
cent van het industriële bedrijfsle
ven in handen. Hoe ligt dat elders,
hoe is dat in ons land? Het is des
te angstiger, omdat de economische
macht van diie grote concerns snel
toeneemt. Een soort sneeuwbalef
fect. De voorsprong van die heel
grote wordt steeds aanzienlijker.
Hun machtspositie groeit en groeit
en groeit."
concerns. Daarvoor moeten vormen
worden gevonden die het mogelijk
maken dat de leidingen van die con
cerns in hun beleid niet voor de voe
ten worden gelopen."
Hij meent dat een grote stap in
de goede richting zou worden gezet
als in de raad van commissarissen
van de grote concerns zo'n tien in
Nederland dus naast financiële,
economische en technische deskun
digen, ook sociale deskundigen zou
den worden benoemd, eventueel
aangewezen door de overheid.
„Ik voel niet veel voor arbeiders-
commissarissen, ook al om allerlei
spanningen te voorkomen, wel voor
arbeidscommisaarissen. Het college
van commissarissen zou dan meer
bevoegdheden moeten krijgen. Ver.
schillende gezichtspunten en belan
gengroepen zouden erin vertegen
woordigd moeten zijn. Dan kan van
uit het algemeen belang worden bij
gestuurd, voordat bepaalde beslui
ten worden uitgevoerd en niet meer
zijn terug te draaien."
De wetgever zou kunnen bepalen
dat in het verslag van de onderne
ming een paragraaf moet worden
opgenomen over de relatie van het
concern met de overheid en met de
werknemersvakbeweging. Men zou
kunnen eisen dat juist dié paragra
fen op hearings met de pers en ver
tegenwoordigers van de werkne
mers in het openbaar worden be
handeld."
Kortom, dr. De Roos wil dat men
zoekt naar mogelijkheden ontwikke
lingen voor te blijven door in de
bestuurscolleges van de grote on
dernemingen mensen te laten be
noemen die als „commissarissen
voor het algemeen belang" juist
vanuit die opdracht in het bijzon
der meebesturen en meebeslissen.
„Het moeten geen overheidsdiena
ren zijn die kunnen dicteren. „Wel
mensen die door hun kennis van het
bedrijfsleven én de gehele maat
schappelijke situatie weten wan
neer er in het beleid van het con
cern iets dreigt mis te gaan.
„We hebben hiermee nog geen
enkele ervaring. Het zou belangrijk
zijn als de overheid zelf met een
van die grote ondernemingen zou
gaan praten om met die „commis
sarissen algemeen belang" eens een
proef van een jaar of drie te ne
men. Er zijn ondernemingen die in
hun doelstellingen duidelijk het al
gemeen belang in het oog houden.
Zij zoud'en misschien best wat voe
len voor zo'n proef, waarvan ze zelf
en waarvan de overheid veel kan
leren."
Overigens is het vraagstuk van
de economische machtsverhoudin
gen en de vraag of er in alle open
heid een onderzoek naar zal worden
ingesteld ook voor het voortbestaan
van onze politieke democratie van
grote betekenis. „Het gaat erom,
of de politici bereid zijn de voor
waarden te scheppen voor het ver
wezenlijken van een flinke brok
sociaal-economische democratie."
Hij doelt daarbij, zonder het di
rect aan te duiden, op het feit dat
de steeds groeiende economische
macht van enkele reuzenconcerns
op den duur niet zal nalaten het
primaat van de economie zo zwaar
te maken dat ook de politici niet
meer in staat zullen zijn de belan
gen van de gemeenschap te laten
prevaleren boven die van die grote
concerns. In de Verenigde Staten
is, jaren geleden, al eens door een
top-manager van een van de groot
ste bedrijven gezegd: „Wat goed is
voor General Motors is goed voor de
Verenigde Staten." Dat is een be
denkelijke mentaliteit en niets ga
randeert dat het over een x-aantal
jaren, misschien zeer spoedig, hier
ook zo gezegd zal kunnen worden.
JACQUES LEVIJ
De besie propositie onder de vijf mille
Prijs 4.2S5,(inclusief BTW 4.810,40)
Stuur mij Informatie over DAF33, DAF44, DAF44 Stationcar, DAF55,
DAF55 Coupé, DAF55 Stationcar. (Onderstrepen wat u wenst.)
In enveloppe zonder postzegel zonden aan DAF antwoordnummer 2000, Eindhoven.
DAr-esealei vooi Breda en omstreken: AUTOBEDRIJF W. ZARYCHTA-BASTIANEN, TETERINGSEDIJK 132-134
FILIAAL: DR STRUYCKEN5TRAAT 96-89, TEL 46582 TEL. 42750
DAt dtale. voor Costerhout en omstreken AUTOBEDRIJF W ZARYCHÏA-BASTIANEN, LEYSENHOEK 17, TEL. 5076
Off deale: voo. Roosendaal en omstreken. AUTOBEDRIJF CENTRUM". MOLENSTRAAT 2, OUDENBOSCH
TEL. 2516
Dealer voor Raamsdonksveer en omstreken: ANTON STOOPS AUTOMOBIELBEDRIJF, TEL. 01621-2018.
VERTEGENWOORDIGER 01626-316
DAF-dealer voor Rijen en omstreken: AUTOBEDRIJF C. VAN DORST, RIJEN, STATIONSSTRAAT 25a, TEL. 2581 -
HOOFDSTRAAT 178, TEL. 2470
Off DAF-dealer voor Bergen op Zoom en omg.. AUTOMOBIELBEDRIJF WEST-BRABANT, ROOSEVELTLAAN,
BERGEN OP ZOOM, TEL. 4646
DAF-dealer voor Roosendaal en omgeving: JANSSENS AUTOMOBIELBEDRIJVEN, NIEUWE MARKT, ROOSENDAAL
TEL. 5485
Off dealer voor 't Land van Altena en Gem Brakel: GARAGE RIEN VOS, MAASDIJK 59, VEEN.
DAF-deale voor Zundert, Rijsbergen en Rucphen. GARAGE GODRIE, MOLENSTRAAT 168, ZUNDERT TEL. 2749.
Dealer voor Etten-Leur en omgeving: KANTERS AUTOMOBIELBEDRIJF, OUDE BREDASEWEG 36, ETTEN
TEL. 01608-2254.
N.V. GARAGE VERBRUGGE, off. DAF-dea!er voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen, m.u.v. het rayon Hulst,
Industrieweg 37
OOSTBURG, OUDE STAD 21, TEL. 01170-2473. TERNEUZEN TEL. 01150-3451.
GARAGEBEDRIJF A. BIESBROECK, HULST, TEL. 2600. Voor alle inlichtingen autorijles en gratis proefrit.
GARAGEBEDRIJF GEBR. VAN FRAASSEN EN ZONEN, SC HELDESTRAAT 96-98, TEL. 01184-2175, VLISSINGEN
Dealer voor Walcheren
AUTOMOBIELBEDRIJF DE GROENE N.V., ANJEilERSTRAAT 5-1GOES, TEL. 01100-6810.
Dealer voor Zuid- en N.-Beveland
(Van onze Parijse correspondent)
PARIJS Na afloop van de tradi
tionele op woensdag gehouden mi
nisterraad heeft generaal De Gaul
le zoals gemeld, via de minister
van voorlichting laten weten, dat
hij in december 1965 door het volk
voor zeven jaar is gekozen en het
voornemen heeft die tijd uit te die
nen.
Men herinnert zich dat de vroegere
eerste minister Pompidou verie
den vrijdag in Rome aan de voor
avond van een bezoek aan de paus,
verklaard heeft kandidaat te zul
len zijn voor het presidentschap
van de republiek bij een heengaan
van De Gaulie. Maar, zo voegde
hij er aan toe, ik heb geen haast.
Voor de hand lag dat Pompidou
die verklaring niet had afgelegd,
zonder er De Gaulle in te kennen.
Respectievelijk er opdracht voor te
hebben gehad. De Gaulle en Pom
pidou zijn bijzonder goede vrien
den. Toen Pompidou verleden jaar
juli als eerste minister aftrad
schreef hem De Gaulle hem „als
beste vriend" een brief, waarin
hij zei te wensen dat Pompidou
zich beschikbaar zou houden, voor
taken en opdrachten, die het Fran
se volk hem zou toevertrouwen.
Aangezien de president van de re
publiek gekozen wordt door het
volk, kon dat alleen maar wor
den uitgelegd als het bewijs dat De
Gaulle Pompidou had weggelegd
ais zijn opvolger.
Uit Rome terug in Parijs zei Pom
pidou dat hij in geen enkel op
zicht op de hoogte was van wat er
in het hoofd van de generaal om
ging. Wat door de pers werd uit
gelegd als een bewijs hoe Frank
rijk maar door één man wordt ge
regeerd.
Dat De Gaulie woensdag heeft la
ten weten tot december 1972 or
het Elysée te willen blijven zitten,
is van zijn standpunt uit gerede
neerd begrijpelijk. Uit de verkla
ring van Pompidou in Rome had
men de conclusies getrokken, dal
De Gaulie bezig was zijn aftreder
voor te bereiden. Dat kwam all»'
minst in de kraam van de generaal
te pas. Want in deze crisistijd is
hij er persoonlijk allerminst mee
gebaat dat zijn prestige in binnen-
en buitenland wordt aangetast door
geruchten over een vroegtijdig af
treden. Iedereen zou zeggen: met
De Gaulie hoeven wij geen reke
ning te houden, want hij gaat toch
binnenkort weg.
De Gaulie kan dat voor zijn interna
tionale positie niet hebben. Hij is
de grote promotor van een vier-
mogendhedenconferentie over het
Midden-Oosten, hij wil weten wat
hij van de nieuwe president Nixon
te verwachten heeft en bovendien
is hij in een pijnlijke situatie ge
raakt met zijn verdachte bond
genoot Rusland, die iedere dag
meer de keel van Praag dicht
knijpt.
Dat De Gaulie onder zulke omstan
digheden zegt: ik blijf tot 1972 ligt
voor de hand, wat niet per se be-
hoeft te betekenen dat hij niet eer
der weggaa.t Ook fluistert men in
Parijs dat eerste minister Couve de
Murville zich door Pompidou in
Rome op zijn tenen getrapt voelde
en De Gaulie de vraag heeft voor
gelegd: „Wie is de baas van de re
gering: Pompidou of ik?". De
Gaulie die begrip heeft voor ran
gen en standen kon toen weinig an
ders doen dan antwoorden: Wij.
Waarop natuurlijk in de binnenka
mer Couve de Murville een lange
"pus kan trekken tegen Pompidou.
hr\
onze rooderedactie)
(Van
Mn
't i, 'ie eerste dolle daSen
uirnns® mode weer haar
-Ie» normale pad in-
e lange broeken horen
1 Lor» Waat Ze op 'lun best rij"-
*'0S !tet veri„',SPOrtleVe Vr0UW' die
beeld op 'n cruise •Hi-
it t» derSelijke pantalons
Van de morgen tot
Van p», 'e S0[)histicatei! is maar
taaai Wel !e houdt Het klinkt
een beetje snobistisch.
Cruises staan overigens in alle col
lecties vooraan. Daar horen de
waaiende sluiersjaals thuis, de regat
ta-sjaals en de vele jekker-en-bolero's
met pantalons in lichte kleuren. De
Sanlorenzo-eollectie die net zoveel
witte mantels, kleedjes en tailleurs
vertoonde als de anderen, werd op
gevrolijkt door kleurige regatta-sjaals
met de S van zijn naam er op gebor
duurd. Bijzonder toegejuicht werd
een enkellange witte mantel op een
pak met blauwe bermudabroek en
witte corsage.
Carosa versierde haar witte en
blauwe blazers met reusachtige an
kers en vissen op de borstzak. Ande
ren borduurden hun naamletters
de revèrs.
op
De doorkijk-rage heeft schijnbaar
zyn beste dagen gehad tot nu toe.
Nen Scott laat de mannequins mo
dellen dragen, die inspectie toelaten.
Hij organiseerde zijn show ditmaal
in het kleine sportpaleis. De motie
ven waren geïnspireerd op racers en
aindere sportbeoefenaars; geen bloem
pje of blaadje tooide zijn weefsels!
Heinz Riva, vroeger modelast van
Galitzine, bracht elegante mousseline
avondkleren. Daaronder waren zijn
modellen getooid met sierlijke be-
haatjes. De meer verfijnde modehui
zen en vooral degenen die een
vrouwelijk ontwè'rper aan het hoofd
van het huis hebben laten zich
niet door exhibitionistische vertonin
gen kennen, maar ze kleden de vrou
wen. Ook al brengen ze dan geen
nieuwe „lijn", en vinden we allerlei
lijnen terug van vroegere collecties...
van de Courrèges-korte en gegolfde
kleren tot de broekmodellen a Saint-
Laurent! Uit een en ander blijkt
een van de bekende weefselfabrikan
ten, die vandaag aanwezig was bij de
show van een veelbelovend nieuwe
ling, Giuliano, was eveneens die me
ning toegedaan dat steeds gezocht
moet worden naar middelen om df
shows jaarlijks te laten plaatshebben
Niet alleen de ontwerpers missei
trouwens de kracht en de fantasie
voor steeds nieuwe snufjes, ook de
textielfabrikanten zien zich voor on
mogelijke toestanden geplaatst.
Of de huidige „stilstand" in de sty-
lering zal blijven bestaan, kunnen we
niet voorspellen. De Romeinse shows
zijn immers nog allesbehalve ge
ëindigd en Parijs krijgt straks het
laatste woord!
DE GAULLE
prestige
EEN BRUSSELSE rechter heeft de
directeur van een Belgische tijd
schriftenonderneming vrijgesproken
van de beschuldiging een uitgave (uit
1967) van het Amerikaanse tijdschrift
„Playboy" met aanstootgevende fo
to's in omloop te hebben gebracht.
UTRECHT (ANP) Er moéten
meer overheidsgelden ter beschik
king worden gesteld voor de exploi
tatie van begraafplaatsen. In Neder
land spreekt men vaak van sociale
verzorging van de wieg tot het graf,
maar dat klopt niet helemaal. Voor
het begraven zelf kunnen inderdaad
voorzieningen worden getroffen maar
voor het onderhoud van graven en
begraafplaatsen niet. Musea, sport
velden, ziekenhuizen en allerlei an
dere zaken worden in Nederland ge
subsidieerd als onderdeel van de so
ciale zorg. Maar de begraafplaat
sen moeten een sluitende exploitatie
hebben. De „tuinjongens" mogen het
niet te duur maken en daardoor zijn
ze meestal niet in staat tot een aan
leg en onderhoud van begraafplaat
sen in overeenstemming met de ver
eiste waardigheid.
Dit betoogde de heer F. J. Fontaine
hoofd van de afdeling plantsoenen
van de gemeente Eindhoven in
Utrecht tijdens een bijeenkomst op
de vakbeurs „Tuin en park".
ROERMOND Zeven employés
van de Nederlandse Spoorwegen te
Venlo zullen op dinsdag 4 februari
in Roermond terecht moeten staan
omdat het aan hun nalatigheid wordt
geweten, dat tegen het einde van
1967 in Venlo met 'n tussenpoos van
drie weken twee ernstige treinonge
lukken gebeurden.
Het eerste ongeluk gebeurde in de
late nanacht van 28 november, toen
een goederentrein uit Eindhoven te
gen een rangeerlocomotief botste.
De locomotief kantelde by de roton
de aan de Roermondse poort van
de Spoordijk. Doordat de val gebro
ken werd door een mast van de bo
venleiding, kwam de locomotief net
niet tegen 'n flatgebouw terecht aan
de voet van de spoordijk. De ma
chinist en een rangeerder konden op
het nippertje het vege lijf redden.
De machinist, de rangeerder en een
seinhuiswachter zullen zich thans
voor de rechtbank moeten verant
woorden, omdat het aan hen te wij
ten zou zijn geweest, dat de rangeer
locomotief te dicht bij een wissel
stond, waar de goederentrein uit
Eindhoven overheen moest.
Het tweede ongeval gebeurde op
23 december 1967. Op de bewuste
zaterdag voor Kerstmis liep 'n Duit
se goederentrein op het stationsem
placement te Venlo, niet ver van de
plaats waar drie weken eerder het
andere ongeluk gebeurde, op een stil
staande TEE-goederentrein. Twaalf
wagons van de Duitse goederentrein
liepen uit de rails, vier wagons wer
den totaal vernield. De wagons van
de stilstaande trein werden overbuf-
ferd. Er ontstond een enorme rava
ge en de schade liep in de honderd
duizenden gulden. Aan de vooravond
van Kerstmis ondervond het trein
verkeer naar Duitsland en de win
tersport grote vertraging. Vier sein
huiswachters wordt thans ten laste
gelegd, dat ze de binnenkomende
Duitse trein, zonder contact op te
nemen met de treindienstleider, op
het bezette spoor 14 hebben geleid.