Kobeljauwtoeristen
boeken
grote successen
Ijshuisjes
met
en
televisie
TWAALFHONDERD VISJES IN ééN NACHT
Onder de dikke
ijsvloer van de
Sa inte-An na-rivier
in Canada wagen
zich 's winters
grote scholen
kleine kabeljauw,
die ter plaatse
„tommycod"
worden genoemd.
Zodra de
bewoners van
die streek deze
invasie bespeuren
geraken zij in
opgewonden
toestand, want
dan staat voor hen
de grote „Vis-slag
voor de deur.
Overal verrijzen
op het dikke ijs
kleine houten
keetjes, sommige
ervan zelfs met
radio of televisie.
Het enige doel
van al die drukte:
het verschalken
van een stevig
maaltje vis.
(Van onze
LINZELL De Duitsers hebbel
tele dagen, die hen nog scheidei
jchappen voor heren in Inzeil, l
het leggen van de laatste hand'
ken van hun verwachtingen. De
Jan nog een zorg zijn wie de nie
li geldt Fred Anton Maier ongt
irimair staat voor de mannen vl
joeveel wereldrecords er op dez
vorden geruïneerd. En de kans
lehalve het 1500-meter record, z
ealiseerd op de baan van Inzeil,
ille vormen van bescheidenheid
De voorkeur voor Fred Anton Mai
tr Iaat zich gemakkelijk verklaren
Be bewoners van Inzeil, dat zich di
natste jaren snel heeft ontwikkelt
bt een wintersportcentrum, zegge)
pit de omgeving van hun woonplaat,
p veel opzichten aan Noorwegen doe
[enken en daarin hebben ze gelijk
Bovendien adoreren ze de Noorsi
bortleraar Thormod Maum, die erii
jeslaagd is op de baan van Inzeil z<
[f en toe een Duitse schaatser op he
Bternationale plan naar voren t<
[huiven. Op deze baan ontwikkeld!
Sch onder de Nnoorse leiding he
Brinttalent van Erhard eKller, dii
plympisch goud veroverde in Greno
>le en die wereldrecordhouder op di
iOO meter is. Op deze baan ook joei
lunther Traub in het voorseizoen vai
1968 de internationale schaatswereli
phrik aan door het wereldrecord
funtentotaal op 176.717 te brenger:
ïog in hetzelfde seizoen werd dit re
»rd overigens ettelijke keren verbt
lerd tot Kees Verkerk er in maart '61
set 172.058 beslag op legde en ooi
lat gebeurde in Inzeil.
[Dat is de baan, waarheen aan he-r
lind van elk schaatsseizoen per trrl
iitie de wereldtop trekt om als „Spit
prei" nog wat wereldrecords bij efl
tear te rapen. En het is dan telker
peer Gerhard Zimmermann, die zij*
[enoegen beleeft om elk record dt
fier gevestigd wordt want Zimmej
pann, nog altijd de beste Duitse kla*
lementsrijder, voert het beheer ovt
leze baan en dat maakt zijn posit.il
»i het komende weekeinde bijzondt
pteressant. Gerhard Zimmerman
Sjkt erop gebrand juist op deze baa
log eens een greep .te doen naar ee
iiternationale titel, die hij nog nieS
|P zijn naam heeft staan. De Duitse
lereidde zich voor in Cortina d'Am
jezzo om vandaaruit deze week af t
Uien naar het wat lager gelegen Inl
Het streven van de routinier i
pffelijk, maar in weerwil van de gur
jiige berichten van de Italiaanse wonl
erbaan en ondanks de vierde plaat
vorig jaar in Oslo behaald
(Van een onzer medewerkers)
SAINTE-ANNE DE LA PéRADE De naam van de plaats is
Frans, een herinnering aari de tijd dat Canada nog gedeeltelijk Frans
was. En hoewel alle bewoners van de provincie Quebec nu Britse
onderdanen zijn, ziet men in Ste.-Anne de Ia Pérade al heel spoedig,
dat de mensen daar al even Frans van afkomst zijn als de naam van
hun woonplaats.
Aan de „invasie der
kabeljauwtjes" is een soort
kermis verbonden. Men ft1
een kabeljauw-koningin
en de kabeljauw-maaltijd
gaan met andere
feestelijkheden gepaard.
De landbouw is in die streek een
bloeiend bedrijf. In der lente en zo
mer vormen de akkers „bebouwde
linten",, die zich uitstrekken van de
huizen en hoven tot aan de oevers
van de Ste.-Anne-rivier. In de regel
is Ste.-Anne de la Férade een rustige,
nijvere plaats. Maar soms kan het
er vrolijk en heel druk toegaan.
Dat is, als in de koude maanden
dichte scholen kleine kabeljauw uit
zee onder het ijs de rivier opzwem-
men. Zodra de „invasie" van die
kabeljauwtjes in Ste.-Anne de la
Pérade noemt men ze „tommycod",
in andere streken heten ze ook wel
„tomcod", „jackfish" of „chillfish"
wordt bespeurd, raken de mensen
in een opgewonden stemming. Dan
staat de dag van de „Grote Slag"
voor de deur! Er is dan geen geheel
of bijna volwassen Ste.-Anne-de-la-
Péradenaar, die zich niet gereed
houdt om een stevig maaltje vis te
verschalken.
Bovendien verheugt de plaatselijke
middenstand zich op de jaarlijks
terugkerende invasie van toeristen-
hengelsportliefhebbers, die veel bij
dragen tot de algemene vreugde en
bedrijvigheid in de plaats.
De kabeljauw-exploitanten wrijven
zich in de handen en brengen de
„hengel-optrekjes" naar het ijs. Er
zijn er ongeveer zeshonderd te ver
huren. De huurprijs ligt tussen de
f 20 en f 40 van zonsondergang tot
zonsopgang. Een hoge huur, vindt u
misschien. Daar staat tegenover, dat
u wel waar krijgt voor uw geld: een
kacheltje, elektrisch licht, een radio
toestel en de laatste jaren zelfs al
een televisie-apparaat. Dat is dus
echt comfortabel vissen!
Alvorens u uw „optrekje" gaat be
wonen, heeft de plaatselijke ijsbreker
een figuur van betekenis in Ste.-
Anne de la Pérade! 'een fikse bijt
gehakt in de ijsvloer van het hengel-
huisje. Dat kost weliswaar een paar
dollar, maar de ijsvloer is meer dan
zestig centimeter dik, zodat het hak
ken veel werk met zich meebrengt.
En zijn de hengelaars dan in hun
huisjes verdwenen, de radio's aan
gezet of het televisie-apparaat inge
schakeld, dan begint het grootse
hengelfestpn. En groots is geen over
dreven term, want er zijn ervaren
ijs-kabeljauwvissers, die gedurende
één zitting dus tussen zonsonder
gang en zonsopgang maar liefst
twaalfhonderd visjes uit hun bijt
halen! Dat is dus „serie-vangst" of
„ketting-ophalen"! Reken het zelf
maar eens na. Als men de vangsttijd
op zestien uur, dus op 960 minuten
stelt, betekenen 1200 kabeljauwtjes
in een „zitting", dat er iedere vier
minuten vijf vissen te verschalken
zijn.
botwinnik
°S steeds eerste