'2™
en oude keet
erd gezellig
BRETAGNE IN
VERZET
TEGEN PARIJS
biedt
Naar Amerika
Boer Mest
MEUWSEN
nt
De vlinder
Spaar verschrikkelijk
veelgeld
bij Meuwsen
j-150
esi^erzorgster
DE LIEVERDJES
MIJNS INZIENS
Johan Winkler
,3evrijdingsfroïlt5 actief
REUMAT1SCHE-
EN SPIERPIJNEN
lllMT OP
tUIMT OP
mberg
[Lieve vriendjes
en
vriendinnetjes
Moord I
Moord II
Moord III
door
Moord IV
Zwaar
Aanslagen
Onmiddellijke verlichting van
Oud-SSer krijgt
levenslang
Burgemeester van
Voerendaal
eervol ontslagen
Bosbranden in
Australië
zeventien doden
15
DE STEM VAN WOENSDAG 15 JANUARI 1969
19
[iek lage
ENDAAL
leiding tot'
11 april 1969.
i april a.s. 17 jaar of ouder
lag zieke mensen helpt en
«/ettelijk erkend diploma
halen dat veel mogelijk-
biedt, kan zich thans j
aanmelden.
rsus duurt 2 jaar. Salaris J
ns rijksregeling.
oeken om inlichtingen te
oofd van de opleiding,
erg (tel. 01600 - 25811),
eda.
de
1 faculteit van een
edanigheid van meester in
benoemd tot
men na een 3-jarige
en.
sn zi|n
salarisverhoging per
pn 6%.
te komen dienden op
bereikt en in het bezit te
dit diploma denken te
Isgrens 23 jaar.
teur ontslag vragen dienen
ïankelijk van het aantal
oelatingsondérzoek,
31 januari 1969 te Utrecht,
gelijk, bij de voorzi!ter varl
raat 18 te Leiden, telefoon
krijgen.
J Vader liep al lang inet liet plan rond. Wat zou het heerlijk zijn,
uit de stad te verhuizen naar zo'n oud boerderijtje op het platteland.
We hadden het er al vaak over gehad thuis, maar telkens was het
Jeer in het vergeetboek geraakt. Nu was het dan zo ver.
[ider had een boerderijtje gfekocht
we stonden op het punt om er
Jen te gaan en eens te kijken hoe
er uit zag. Het was een flink
rijden en dus hadden mijn
ff, mijn zus en ik tijd genoeg om
aar te vertellen wat we dachten
vinden.
c denk dat het een heel klein boer-
frijtje is, met klimroos tegen de
ren en een windwijzer op 't dak",
i mijn zus. „Nou", zei mijn broer
jrcel. „Ik hoop in ieder geval dat
[een stuk grond is, waar ik kan
tfballen. Voor de rest kan het me
fets schelen". „Nou ja", zei ik. „We
Tien wel zien".
Et we ook verwacht hadden, toen
[der een zandweg inreed en voör
boerderijtje stopte, waren we
big teleurgesteld.
Hiet was een oud, scheefgezakt woon-
pis. waarvan de ramen, waar geen
Ken meer inzaten, ons als holle
en aanstaarden. De deur hing half
i zijn hengsels en de dakpannen,
dfe nog aanwezig waren, waren te
tjfller
ijbst het huis stond een oude schuur
dit er al even bouwvallig uitzag. Er
#1 een doodse stilte. Niemand zei
woord. Toen begonnen we op-
|ns allemaal tegelijk te praten: „Hè
moeten we daar in wonen?"
^feten we maar teruggaan paps, dit
is [niets!" Ondanks alles slaagde va-
erin ons op te vrolijken. „Nou
igens, zo erg is het toch niet? Als
S allemaal de handen uit de mou-
i steken, kunnen we er best iets
|ois van maken."
idee, dit oude geval zelf op te
fppen vonden we wel leuk en
(gezien we toch herfstvakantie
Iden, besloten we er de volgende
i meteen mee te beginnen. De dag
ïrop, het was maandag, togen we
1 het werk. We hadden van alles
■gebracht, gereedschap, verf, be-
Ig enzovoorts.
Ide slaapkamers lag een onvoor-
[lbare rommel. Er lag kalk dat
i de muren en het plafond was
allen en overal lag glas. In een
!kje vonden we een doos met
fcaten en tijdschriften die het jaar-
11929 droegen.
jen we alles schoongemaakt had-
gingen we eten. Daarna kwam
ftcel met de verf en het behang
Dopen.
per beweerde, dat behangen voor
i een koud kunstje was, maar. uit
faring 'wisten we wel beter, het-
sen dan ook al spoedig bleek. Na
TOde pogingen om het behang
[en de muur te krijgen zat alles
lijm en vader was in alle staten,
pindelijk besloten we het behan-
dan maar op te geven en de
•en te verven, hetgeen ook niet
jemaal zonder ongelukken vér-
Thuis zouden we wel wat te
Jen krijgen, als moeder die verf
■onze kleren zag!
"liepen heen en weer door „onze
'derij" en 'maakten plannen,
lp komt de zitkamer, daar de
■Dek".
fin kamer moet groen geverfd
Ben".
pe moeten een mooie bloementuin
peggen".
Bolussen was vader bezig het dak
repareren. Dit scheen hem nogal
ptt te kosten, want we hoorden
1 gemompel en een gemopper van
!?en komen.
Ir was een heerlijke dag en
«mds stonden we moe, maar vol-
1 ons werk te bekijken. Het dak
[gerepareerd, er zat weer glas in'
""men en de deur was gemaakt.
!!W9»SS0SO9SeSi908S88S«
Mijn zus en ik hadden de keuken en
de huiskamer helemaal schoonge
maakt.
„Nou", zei vader, „we gaan naar huis
en morgen komen we weer terug".
De volgende dag begonnen we met
het schoonmaken vaif de slaapka
mers de de schuur. Vader was van
plan om vqn de schuur een garage
te maken en er tevens een werkbank
in te plaatsen, omdat hij'graag knut
selt. Eindelijk was alles geverfd.
Morgen kwamen de meubels eii dan
konden we in ons nieuwe huis trek
ken. Vader had elektrisch lieht laten
aanleggen en waterleiding.
Toen de volgende morgen de verhuis
wagen de meubels kwam brengen,
zei een van de verhuizers: „Mooi
huisje hebt u hier meneer!" Met een
spoor van trots in zijn stem ant
woordde vader: „Ach ja, een beetje
handigheid en er is van zo'n oud
boerderijtje heel wat te maken Een
doe-het-zelver als ik draait daar zijn
hand niet voor om."
Waarop wij wanhopige pogingen de
den, om niet in lachen uit te barsten
bij de gedachte aan de reparatie var
het dak en het behangen. Maar va
der deed of hij niets merkte en liet
aan moeder de keuken zien. Moe
der was weg van haar nieuwe huis
en verzekerde ons dat we keurig
werk hadden verricht, en. dat zij
trots op ons was.
Toen alles klaar was en we een
heerlijk kopje koffie dronken, waren
we het er roerend over eens, dat
we van die oude keet een gezellig
home hadden gemaakt. Een home,
met wit geschilderde muren, een
vrolijk rood pannendak, een groene
deur en prachtige klimrozen tegen
de muur: „Ons home".
Francien Munnik,
Breda.
I Nog even geduld. Zaterdag
jkordt in De Kleine Stem de
®'ts1ag van de puzzel en kerst-
pedstrijd bekendgemaakt.
|Er zijn een heleboel mooie
pendingen binnengekomen.
F zlJn ook veel geweldig
fine prijzen die jullie als je
r "Wonnen hebt, volgende
*eek thuis gestuurd krijgen.
I Allemaal heel hartelijk be-
l®nkt voor al de moeite die
Jp besteed hebt aan de oplos-
ngen.
I Tot zaterdag.
R Groetjes van José.
John Kopmels van de Zuidweg 20 té Nisse heeft zijn oom Jan op een
tekening vereeuwigd. Annemarie Kopmels stuurde ook een fraaie prent
(hieronder). Is dit soms je tante Doortje, Annemarie?
Op zaterdag 21 dec. 1968, hebben
wij Hans Jansen, 29 jaar, 2e machi
nist en zijn vrouw Adrie op de „AI-
kes" uitgeleide gedaan, 's Morgens
om 12 uur vertrokken we met twee
auto's.
Voorop reed oom Sjaam, tante Nel,
meneer Jansen, Hans en Adrie. Daar
op kwamen mijn vader en moeder,
Frie, Corry en ik.
De eerste grote plaats die we pas
seerde was Dordrecht. We kwamen
voorbij de Fokkerfabrieken.
Daarna zagen we verschillende
grote garages waaronder de Peugeot
en Renault. Toen we over een via
duct reden, ging er een hele lange
trein vol met Simca's onder ons door.
De volgende plaats was Ridder
kerk. Hier was niet zoveel te zien
of wel, zoals overal, Esso-posten.
Daarna Rijsoord. Hier merkte we on,
telbare broeikassen op.
Toen kwamen we in Rotterdam
met zijn ontelbare stoplichten en ho
ge torenflats. De Europoort!
Op de Heyplaat lag de „Alkes" ons
groot en machtig aan te staren
Rond 13 uur gingen we aan boord en
volgden Hans naar de kajuit. Na wat
gebabbel gingen we naar de machi
nekamer en stuurhut, voorop gegaan
door Hans, De dames bleven boven.
In de machinekamer was het ge
weldig warm. Hans legde ons alles
uit, over de schakelkasten, de elec-
tromoter, dynamo enz.
Er stond helemaal beneden een
grote dieselmotor te draaien en een
zgn. karretje. Zo staan er drie maar
de grote hoofdmotor leek Wel een
fabriek te zijn.
Na de machinekamer gingen we
naar de schroefas. Hier liep een tun
nel langs om hem te bereiken. Hier
was het wat koeler, want we be
vonden ons 2,5 meter onder water.
ÏSOC05059SS000005590500509
Boer Mest zit aan tafel,
en krijgt een grote wafel.
Boer Mest zit op een stoel,
en eet een heleboel.
Boer Mest is op het land,
met zaadjes in zijn hand.
Hij strooit zaadjes op de grond,
heel keurig in het rond.
Boer Mest is moe geworden,
en pakt dan twee borden.
En eet samen met zijn vrouw,
een gestoofde kabeljauw.
Maria Kint, 8 jaar.
Terneuzen
Daarna zijn we nog naar de stuur
hut geweest, wat zeer interessant
was.
Ook de passagiersloges vergaten
we niet. Het was overal prachtig in
gericht. Bar, film- en eetzaal, keu
ken, alles was even mooi en netjes.
Ma^ar toen brak de vertrektijd aan.
Ontroerd afscheid nemen. Toen we
vertrokken werden we uitgeleide ge
daan door Hans en Adrie, die ons
nog lang bleven nawuiven.
Kees Dircken, 11 jaar,
Brabantlaan 14, Etten-Leur
■oeoooooeeoaooooaoeopoooBoc
De vlinder is een mooi dier
Veel mooier als een pier
Hij zit graag op bloemen
Maar hij kan niet zoemen
Hij zuigt aan honing,
Dan is hg net een koning
Hij is fleurig en kleurig
Een korte beschrijving
over niemand minder,
dan
de vlinder!
Désirée Marchand,
Nijenrodestraat 1, Breda.
i
jWEZE week besteedt de Duitse t.v.
aandacht aan de moord op Karl
Liebknecht en Rosa Luxemburg.
Op 15 januari 1919 werden die
twee leiders van de Duitse „Spar-
takusbond" door officieren, leden
van de „Garde-Kavallerie-Schüt-
zen-Division", vermoord. Zonder
vorm van proces. De lijken der
twee revolutionairen werden pas
later gevonden. Met de dood der
twee werd het doel der Duitse
„sol-dateska" bereikt: de revolutie,
aarzelend door de sociaal-democra
ten en daarna beslister door de
Spartakisten ingezet, werd een halt
toegeroepen, de „orde" werd her
steld.
De voorbereiding van die twee
Duitse tv.-uitzendin-gen heeft twee
jaar geduurd; zij heeft méér dan
een miljoen mark gekost. Want het
was een moeizaam bedrijf o-m na
een halve eeuw eindelijk de waar
heid omtrent die politieke moord
op het spoor te komen. Was het een
moord met voorbedachte rade? Was
het een moord in opdracht? En zo
ja, door wie aangesticht? Wie vuur
de de schoten af? Wie sloeg er met
de geweerkolf de schedels in? Zijn
er van de moordenaars en de op
drachtgevers nog in leven? Is d'e
inderdaad nog levende, thans 78-
jarige oud-kolonel Souchon de
hoofddader?
IN Duitsland heeft deze t.v.-uitzen-
ding reeds van te voren veel be
roering gewekt. Sommigen hebben
zich in oprechtheid afgevraagd of
de Duitse (en daarmee de Euro
pese) geschiedenis van de laatste
vijftig jaar niet heel anders zou zijn
verlopen, wanneer Liebknecht en
Luxemburg in leven waren geble
ven: zou Duitsland bij een volledig
geslaagde revolutie niet méér ge
baat zijn geweest dan bij de trieste
halfslachtigheid der republiek van
Weimar, die aan haar machteloze
compromissen ten onder zou gaan,
en waarin de sociaal-democraat
Noske de rol van contra-revolutio
naire bloedhond mocht spelen, om
dat nu eenmaal (naar zijn eigen
woorden) iemand die bloedhond
moest zijn? Of moet men, achteraf,
de heren moordenaars Pabst,
Vogel, Souchon, Runge en hoe ze
verder mogen, heten dankbaar
zijn, dat in 1919 in Duitsland het
al te rode gevaar bezwaren werd?
Leest men in populaire Duitse
bladen als „Der Stern" de voor een
bepaalde, niet dóód te krijgen, men
taliteit zo onthullende ingezonden
stukken, dan lijkt 'het wel of de
laatste mening in Duitsland over
heerst. Arme moordenaars, die zelfs
nu nog, in hun aangename gepen
sioneerde staat, worden lastig ge
vallen! Zonder hen immers hadden
de „rode" Rosa (jodin óók nog!) en
de nog afzichterlijker Liebknecht
hun kans gekregen!
QVER de gang der historie na
kaarten (hoe zou het geweest
zijn als heeft geen zin. Maar
wel hoop ik, dat de twee uitzendin
gen althans op de zuivere persoon
lijkheid van de twee, die vijftig jaar
geleden vermoord werden, een ver
helderend licht zullen werpen.
Ik denk daarbij vooral aan Lieb
knecht, de man die als enige in
augustus 1914 in de Duitse Rijks
dag, tegen de oorlogskredieten
stemde; de man die op de Eerste
Mei van 1916, wéér als enige, in
Berlijn op de Postdamer Platz zijn
„Nieder mit dom. Krieg!" riep; de
man die, naar het tuchthuis van
Luckau overgebracht, vandaar aan
zijn vrouw en kinderen de eertijds
klassieke (maar nu vergeten) brie
ven schreef, waaruit men hem pas
goed leert kennen.
Ik heb op een stille zondagoch
tend nog eens in die brieven ge
bladerd in de vergeelde, zeld
zaam geworden uitgave uit 1920.
Het ontroerendst zijn misschien
wel de brieven aan zijn kinderen,
die hij met alle kracht over de
minachting waaraan zij bloot staan
tracht héén te helpen, en waarin
hij zijn eigen situatie zo moedtg re
lativeert. „Dein Papa, derns gut
géht und dem alle Vogel singen",
jouw vader die het best maakt en
voor wie alle vogels zingen, onder
tekent hij zo'n troostende brief, en
ook in een van de gedichten die hij
in de gevangenis maakte gaat het
over de vogels, die hij in zijn cel
.kan horen zingen: eens zal hij even
vrij zijn als zij en alle andere men
sen ook:
Gij rooft de aarde mij, maar niet
de hemel.
En is 't een smalle streep slechts
die mijn oog bereiken kan
door tralievenster en
langs ijzeren staven
het is genoeg
VO dichtte de nu nog gehate
Liebknecht de man die, als
hij in de revolutiedagen 's nachts
laat, doodmoe van massavergade
ring of demonstratie thuis kwam,
aan zijn piano Beethoven en Cho
pin ging spelen.
Zeker, hij was communist, zoals
ook de vermoorde Rosa Luxemburg
(de vriendin van Henriëtte Roland
Holst) dat was, en de vermoorde
Kurt Eisner, en de vermoorde Gus-
tav Landauer, maar hij was het
met dezelfde onstalindstische zuiver
heid die wij vandaag in iemand als
Doebtsjek prijzen. Waarom dan niet
die zuiverheid ook in Liebknecht
erkend en geprezen?
Ik althans wil mijzelf het recht
daartoe niet ontzeggen. Als ik aan
Liebknecht denk, zie ik in gedach
ten meteen die strakke, die letter
lijk z w ij g e n d e houtsnede voor
mij, die Kiithe Kollwitz van de
vermoord neerliggende vechter en
dromer gemaakt heeft. Een ets, die
je eertijds in duizenden Duitse ar
beiderswoningen kon aantreffen. In
die tijd vóór Hitler, die massaal zou
voortzetten hetgeen met de moor-
den op Liebknecht en Luxemburg
en op Erzberger en Rathenau en
op al die anderen begonnen
werd. Nu een halve eeuw geleden.
(Van onze Parijse correspondent)
PARIJS Eind van de maand gaat generaal De Gaulle voor drie
dagen naar Bretagne. In verband met zijn veiligheid kamt de politie
alle schuilplaatsen uit waar wapens zouden kunnen zijn verborgen.
Die actie is niet zonder succes, want een deel van wat uit depots
gestolen is, wordt teruggevonden. Tot dusver zijn ongeveer 25 ver
dachten gearresteerd, onder wie reeds vier geestelijken. Wanneer hun
medeplichtigheid blijkt zullen zij zich voor het staatsgerechtshof
moeten verantwoorden.
Al voor het uitbreken van de
tweede wereldoorlog was in Bretag
ne een separatistische beweging
gaande. De leider, Yann Goulet, had
in Parijs een culturele beweging ge
sticht die hij „de wedergeboorte"
noemde.
Tijdens de oorlog collaboreerde hij
met de Duitsers in de verwachting
dat de Duitsers hem zouden helpen
bij het stichten van een onafhanke
lijk Bretagne.
Na de oorlog werd hij bij verstek
ter dood veroordeeld, maar grijpen
kon men hem niët want hij week
uit naar Ierland, waar hij nog altijd
vertoeft en leider is van de PLB,
het front ter bevrijding van Bretag
ne.
Dit bevrijdingsfront, waarvan zich
andere, meer gematigde takken,
hebben afgesplitst, beschouwt Parijs
als een koloniale onderdrukker, te
gen wie met geweld mag en moet
worden opgetreden. Door de armoe
de van het lagere deel der bevol
king kan dit bevrijdingsfront reke
nen op veel stille sympathie, ook ai
keurt lang niet iedereen de daden
van terreur goed.
Arbeiders en boeren hebben het in
Bretagne vaak zwaar te verduren.
(ADVERTENTIE)
Opruiming? Dan ook goed, vindt Meuwsen.
Niet zo kinderachtig.
Vooruit: Kortingen tot 50y
Dassen en sokken halve prijs,
Vesten en pullovers v.a. 19,80,
Pyjama's o.a. satin feutre v.a. 13,80
Overhemden Bel-O-Fast, wit en pastelkleuren v.a. 13,80
Sportcolberts v.a. 68,-, Pantalons v.a. 38,- enz., enz.
(loop er eens binnen!)
BREDA - EIND5TRAAT 19 - TEL. 35673
Eerstgenoemden door werkloosheid
en gebrek aan industrialisatie.
door concurren
vain de gemeen-
Laatstgenoemden
tie met de landen
schappelijke markt. Voortdurend be
klaagt Bretagne zich over een slecht
wegennet waardoor het snelle trans
port naar de hoofdstad wordt be
moeilijkt. Vooral in het voorjaar
blijven de boeren met onverkochte
voorraden zitten, die naar de mest
vaalt gaan of tof moes gereden
worden onder de wielen van de
tractors.
Honderden kilo's onverkochte
aardappelen worden voor de deuren
van de ontvangers van belastingen
gestrooid en daar stuk gereden. De
ontvanger van de belastingen is
voor de Bretonners de typische ver
tegenwoordiger van het gehate Pa
rijs. Komen arbeiders of boeren met
demonstraties in verzet, dan loopt
de gehele bevolking in steden of
dorpen achter hen aan.
Dat verklaart de aanhang van het
bevrijdingsfront. Des nachts zagen
de leden van dit front bomen om en
versperren daardoor het verkeer op
de wegen of zij plegen dynamietaan-
slagen tegen lichtmasten of tele
foonpalen.
De daders zijn moeilijk te grijpen,
want zij treden in kleine groepen
dan hier en dan daar op.
De springstoffen worden uit muni
tie-bergplaatsen gestolen en op de
„meest onwaarschijnlijke plaatsen
verborgen: in kuilen, op het land, in
vervallen huizen, in garages en
zelfs onder de grond van scholen en
kerken. Aangezien alles zich af
speelt in de illegaliteit kennen de re
gionale of plaatselijke leiders elkaar
vaak niet.
Menigmaal ontmoeten zij elkaar
met een kap over het hoofd waarin
twee gaten zijn aangebracht voor de
ogen. Men houdt contact met elkaar
m zang- of muziekverenigingen, of
men houdt gemeenschappelijke be-
aevaartstochten naar Lourdes onder
leiding van een of meer geestelii-
ken, waar alle gelegenheid is om
rustig plannen te beramen. Men
zegt dat veel geld en propaganda
materiaal komt van de Bretonners
die naar Frans-sprekend Canada
zijn geemigreerd en daar Bretagne
met hebben vergeten.
De Gaulle heeft de Bretonse sepa
ratistische beweging ongewild in de
hand gewerkt door zijn uitroep:
„Leve het vrije Quebec". Als Que
bec vrij moet worden, zeggen de
Bretonners, waarom wij dan niet?
(ADVERTENTIE)
"Doorstraalt" verlichtend weefsels en
spieren tot in de gewrichten
Reumatische pijnen, spit, zenuwpijnen,
verstuikingen, stijve nek en ledematen
niets werkt sneller, niets werkt aangenamer
ter verlichting van pijn dan Algesal-balsem.
Onmiddellijk in de huid doordringend, werkt
Algesal diep op de weefsels in tot aan de
haard van de pijn (zonder oppervlakkige
warmtesensatie ol irritatie van de huid te
veroorzaken) en "doorstraalt" verlichtend
weefsels en spieren tot In de gewrichten.
Reumatische pijnen en stijfheid maken
spoedig plaats voor een durend gevoel van
verlichting en welbehagen.
Wacht niet tot de pijn uitbreekt 1 Zorgt
dat U thuis altijd een tube Algesal bij de
hand hebt om zodra het nodig is de pijn te
verlichten. ALGESAL bij alle apoth. en drog.
HAMBURG (DPA) Wegens het
vermoorden van joden en medeplich
tigheid daaraan is gisteren in Ham
burg de 55-jarige vroegere SS-Ober-
scharführer Karl Reisener tot levens
lang veroordeeld.
Zijn beide medebeklaagden, de
politiefunctionarissen Ludwig Schro
der (55) en Walter Stegemann (63),
zijn vrijgesproken.
Reisener, „de schrik van Przemysl"
(in Oost-Polen) genaamcj, is al eer
der in Denemarken wegens moord
ter dood veroordeeld. Nadat hij acht
jaar had uitgezeten, is "hij vrijgelaten
en uitgewezen naar West-Duitsland.
HEERLEN (ANP) Aan burge
meester G. H. J. Frencken, burge
meester van Voerendaal, is op eigen
verzoek door minister H. K. J. Beer-
nink van Binnenlandse Zaken eervol
ontslag verleend met ingang van
1 februari 1969.
Vanaf die dag is hij benoemd tot
inspecteur van het algemeen burger
lijk pensioenfonds voor het rayon
Eindhoven. De heer Frencken raakte
op 12 maart 1968 betrokken bij een
verkeersongeval in Ubachsberg en in
afwachting van het lopend onderzoek
oefende hij sindsdien zijn burgemees
tersfunctie niet meer uit.
MELBOURNE (AP) Het aantal
doden als gevolg van de bosbranden
die in de afgelopen week in de
Australische staat Victoria hebben
gewoed, is thans tot 17 gestegen.
In totaal is 2200 vierkante kilo
meter weide en bosland door de
branden geteisterd. Verder zijn 227
huizen, tien openbare gebouwen, 7
kerken, 4 scholen, 120.000 schapen
en paarden, 10.000 kippen en 5 spoor
bruggen vernield.
Het zwaarst getroffen is de plaats
Lara, waar elf personen om het leven
zijn gekomen en 47 huizen werden
verwoest.
