Bergen op Zoomse jeugd
dank zij Etcetera creatiever
OPLEIDERS
K.W.J.
IS
KWAAD
KNAP STAALTJE
BEATGIRL '69
VERBORGEN TALENT
CHICAGO-BLUES
VOOR STRIP-LIEFHEBBERS
GA NAAR AMERIKA
MT-LEIDSTERS
it voor de
sng
e N.V.
VRAAGD
kenberg
ekenverzorgsti verschijnsel doet zich
WILMETA N.V.
Projektleidei
tngeren
DE STEM VAN ZATERDAG 11 JANUARI 1969
an de huidige funktionaris i
lordelijk voor de verkoop
lak- en verfindustrie vit
itenkorps en eigen buiten.
ponderen in de modern)
vens in het Spaans, ook
oeten onderhouden, zowel
de diploma's Handelscor.
rne talen zijn vereist;
t funktie is gewenst,
ide huisvesting zullen wij
t richten aan de afdfeling
estaan uit
toezicht op het werven ij
van koopclub MODEEii,
1NOVILLE
snstraat 27, Putte
Aat Weijsters is stapelgek met
Etcetera" zeggen ze in Bergen
op Zoom. Ze lachen dan een
beetje en ze schudden met hun
hoofd. Niet omdat ze het
belachelijk zouden vinden.
IntegendeelZe zijn in Bergen
op Zoom maar wat blij met de
activiteiten die Aat Weijsters
ontplooi'- Ook onlangs weer.
Want als bestuurslid van de
kunststichting „Etcetera" heeft
Aat Weijsters enige tijd geleden
het plan opgevat om de jeugd van
Bergen op Zoom zelf aan het
werk te zetten.
„Op 16 februari sluit onze
stichting de eerste periode van
vijfjaar af', zegt hij, „en dat
was voor mij aanleiding om me
te bezinnen op wat we daar nu
eens voor spectaculairs aan
konden doen. Ik kwam toen al
snel' bij de jeugd terecht. Wij
hebben voor wat de kunst betreft
in Bergen op Zoom namelijk zeer
veel aan de jongeren. Zij zijn
regelmatige bezoekers van onze
tentoonstellingen en door hen zfjn
al heel wat ouderen ook naar de
exposities komen kijken".
Aat Weijsters' eerste ideeën
gingen uit naar een of andere
interessante expositie, maar toen
herinnerde hij zich zijn periode
als tekenleraar in Nijmegen. In
die tjjd wist hij veel leerlingen
voor de kunst met name
schilderen en tekenen te
interesseren door in de klas een
soort wedstrijd te organiseren.
Wie het beste werk leverde kreeg
een prijs. Dat competitie-element
werkte vaak uitstekend en er
kwamen soms onverwacht fraaie
kunstwerkjes uit de bus.
Hetzelfde wilde Aat Weijsters
nu in Bergen op Zoom proberen.
Maar dan voor de gehele
middelbare schooljeugd. Hij ging
aan het uitwerken en samen met
twee tekenleraren uit Bergen op
Zoom kwam men tot een
uitgebreid programma. Het zag
er tenslotte zo uit:
„Op de eerste plaats een teken
wedstrijd voor twaalf- en
dertienjarigen met als onderwerp.
Portret van mijn stad of dorp.
Voorts voor jongens en meisjes
van veertien tot achttien jaar
a) het maken van een zelfportret
(symbolisch, karikaturaal, als
herinnering of droomvizioen,
geabstraheerd) en b) het ver
vaardigen van constructies. Dit
laatste opgevat in zo ruim
mogelijke zin: surrealistisch,
architectonisch, geometrisch.
Ook voor 18-jarigen en ouderen
geldt dit laatste, maar dan in een
aparte groep.
Er mag ieder gewenst materiaal
worden gebi uikt. Potlood, pen,
verf, textiel, steen, metaal, klei
enz. enz. Om de kulturele
manifestatie compleet te maken
komt er nog een vierde categorie
om de „collectieve prestaties" een
kans te geven. Onderwerp
daarvoor wordt: het Bergen op
Zoomse lied „Merck toch hre
sterek". Iedere groep is vrij dit
op zijn eigen manier uit te beel
den, door ballet, declamatie, koor
of in de materie".
Aat Weijsters, de man die
bijna alles dat hij begon tot een
goed einde wist te brengen, is
ervan overtuigd dat dit evene
ment voor de jeugd slaagt. Hij
werkt er dan ook aan met dezelfde
passie, als die hij aan de dag legt
wanneer het gaat om het verzor
gen van een tentoonstelling voor
Etcetera. „Je moet weten", vertelt
hij, „dat er hier, in Bergen op
Zoom, erg veel talent zit. Dat
wist ik al, maar het blijkt nu weer
eens duidelijk. De jongens en
meisjes zijn al op veel plaatsen
bezig met het vervaardigen van
hun kunstwerken. En ik geloof
vast dat het geweldig zal worden.
Veel jongeren uit Bergen op Zoom
krijgen de gave om kunst te
bedrijven of om er althans veel
voor te voelen al van zeer jong
mee. Ik geloof dat het carnaval
zoals wij dat hier kennen daar
veel toe bijdraagt".
„Onze carnavalsoptocht is
ieder jaar een regelrechte uiting
van kunstzinnigheid. Duizenden,
nee tienduizenden mensen van
ver buiten onze provincie komen
er telkens weer naar kijken. En
dat is volkomen terecht. Dat zeg
ik niet uit chauvinistische over
wegingen. Tenslotte ben ik een
Nijmegenaar en geen Bergenaar.
Maar wat hier met carnaval voor
de optocht wordt gemaakt is
echte kunst. Maandenlang zijn
de mensen aan het creëren, aan
het scheppen. En dat zijn niet
alleen de ouderen. Helemaal niet.
Met name de jeugd begint de
laatste jaren steeds meer op de
voorgrond te treden. Ze doen
mee met alle mogelijkheden die
in hen zitten. Als men bijvoor
beeld ziet wat om maar iets te
noemen de leerlingen van de
technische school presteren, dan
kan men niet anders zeggen dan
dat het geweldig is. Ik weet het
niet zeker, maar ik heb sterk de
indruk dat de jeugd hier
misschien minder kunstzinnig zou
zijn als er geen carnaval zou
zijn
Het is een nogal boute uit
spraak. Maar Aat Weijsters weet
wat hij wel en wat hij niet moet
zeggen. Hier staat hij echter
geheel achter. „De jeugd kan het",
zegt hij. „Zij heeft het in zich.
Ik hoop dan ook dat iedereen nu
eens zal laten zien wat hij waard
is. Vanzelfsprekend moeten wij,
ouderen, stimuleren. En dat
zullen we dan ook
Op 1 maart zal de Bergen op
Zoomse jeugd zijn werk ingele
verd moeten hebben. Dan zal een
deskundige jury gaan beoordelen
wie voor de niet geringe prijzen
ook de culturele commissie
van de gemeente heeft toegezegd
een forse bijdrage te zullen
leveren in aanmerking komt.
Daarna zal al het werk worden
geëxposeerd, zodat de gehele
buitenwereld er kennis van zal
kunnen nemen of de woorden van
Aat Weijsters dat de Bergen
op Zoomse jeugd zo enorm
kunstzinnig is waarheid blij
ken te zijn of dat het een slag in
de lucht is geweest.
H. VAN REIJSEN
(Van een onzer redacteuren)
opleiding tot
Het vreemde
gint 1 april 1969. voor, dat een niet gering
aantal schoolbladen
verspreid wordt zonder dat
ergens uit blijkt op welke
school ze thuishoren of
nit welke plaats ze
ie in april a.s. 17 jaar of ort
graag zieke mensen helptt
n wettelijk erkend diplon
behalen dat veel mog#
den biedt, kan zich than
»ds aanmelden.
cursus duurt 2 jaar. Sals afkomstig zijn
Igens rijksregeling.
verzoeken om inlichtingen
hoofd van de opleid»
Berg (tel. 01600 - 25811
Breda.
j—
Een beetje meer reclame
voor de school mag er toch
wel gemaakt worden,
ook al is dan het blad
op de eerste plaats gericht
op intern gebruik.
Hieronder laten we enkele
schoolkranten de revue passeren,
waarbij de volgorde geheel
willekeurig is. De opmerking
over vermelding van school, en
plaatsnaam geldt niet voor deze
bladen.
Sleutelring, O.L. Vrouwe
lyceum, Breda. Dit als altijd weer
voortreffelijke blad heeft dit
keer een uitschieter, die ons
inziens net even te ver gaat. De
Sleutelring lees je altijd met
plezier door, ook om de progres
sieve en vaak pikante grapjes.
Maar het getuigt van weinig
smaak als bij de pikante grappen
Maria en Christus gehaald wor
den, om van eerbied nog maar
niet te spreken. Zoiets valt nog
waar te maken als een onderling
mondeling grapje voor degenen,
die er tegen kunnen. Je kijkt
er echter raar tegen aan, wan
neer je het gedrukt ziet. Het
blad dient een „kerstlitanie" op,
waarin een vergelijking gesug
gereerd wordt met Maria, Maria
Callas, Marie biscuits, Neeltje
Maria Min, Merrieenz.
We laten de woorden aan Chris
tus besteed maar weg. Het is
niet de bedoeling om donder en
bliksem uit te spreken over dit
soort anti-gebedje, maar wel
vraag je je af, of het Onze
Lieve Vrouwelyceum hier niet
net over de schreef gaat.
Het blad heeft verder een
uitstekende reportage over het
verschijnsel „tuchtschool". Het
zijn drie verhalen: een vraag
gesprek met de directeur over
het doel vam de school, een
beschrijving van het interieur
van het gebouw met daaraan
gekoppeld de wijze van werken
en tenslotte een tweede vraag
gesprek met twee gedetineerden.
De reportage geeft een goede
informatie over deze instelling,
waar de meeste mensen wel
eens een geheel verkeerde indruk
van kunnen hebben. We lezen
er in, dat er in Nederland één
tuchtschool is. Van de 20.000
jongeren, die onder de kinder
bescherming vallen, bevinden
er zich thans 60 op de tuchtschool.
De directeur: „Dit kleine per
centage is naar de mening van
de kinderrechter meer gebaat
met een korte stevige aanpak
dan met een psychologische,
pedagogische behandeling".
Nog even een typisch Sleu.
telring-grapje: „Waar een rits
is, is een weg".
Carillon, Menzia de Mendoza
Lyceum, Breda. Er heeft op deze
school een felle verkiezingsstrijd
gewoed. Het ging om het
kiezen van een nieuw bestuur
van het schoolparlement.
Carillon besteedt er uitgebreid
aandacht aan en beschrijft de
nieuwe, meer democratische
methode van kiezen volgens een
plan van een der leerlingen zelf.
Een eind verderop in het blad
daagt iemand het nieuwe bestuur
uit: „Nou moeten ze toch maar
'ns 'n frisse wind laten waaien
in het door weinig-zeggende
tradities enigszins duf geworden
schoolleven".
We lezen ook een verslag
van een vergadering, die onder
leiding van het nieuwe bestuur
gehouden is. Daarin kwamen
aan de orde: 1. het heffen van
contributie voor het lidmaat
schap van VIGO; 2. de afkeer
van de nieuwe gympakjes; 3. het
herfstbal. Wat die gympakjes
betreft: ze geven aanleiding tot
moeilijkheden. Ze zijn, aldus
het blad, te duur, ze ladderen,
ze rekken uit en ze staan niet.
Dat laatste is natuurlijk door
slaggevend. De rector keek van
deze kritiek erg op.
In aardige losse kreten
doet het blad voorts niet onder
voor andere. Een van de meisjes
merkt op: „Wij ergeren ons
geel en groen, betalen ons blauw!
Mogen wij alsjeblieft rood zijn?!"
Sparkels, St. Antonius Kweek
school, Dongen. Schoolbladen
zijn vaak verkwikkend en het
leven op de school wordt er
dikwijls kritisch in weergegeven,
zodat een buitenstaander ze met
plezier door kan nemen. Sparkels
is wat dat betreft op de goede
weg. Het heeft inmiddels een
andere opzet gekregen. Maar het
speelse en het kritische missen
we er toch nog in, wanneer je
het blad althans vergelijkt met
bladen van andere scholen. De
redactie merkt dan ook terecht
op: „Het is enorm zielig,
dat van een school met 182
leerlingen, slechts 4 of 5 blaadjes
kopie komen."
Het stukje „Breuk der ge
zapigheid" getuigt echter wel
van een persoonlijke, kritische
opstelling. Er konden in een
volgende uitgave wel eens
reacties op komen: „Het is dan
ook verheugend, dat zij (de jon
geren) mankementen in onze
wereld durven aan te wjjzen
en niet zoals in de tijd van onze
ouders, stilzwijgend toezien
hoe de wereld zichzelf van
kant maakt. Mijn bewering, dat
indien er in het begin van deze
eeuw zo'n kritische mentaliteit
had geheerst, er geen wereld
oorlogen waren losgeborsten, lijkt
misschien absurd, maar het is
zeker waar dat de jeugd van
tegenwoordig zich geen rad voor
de ogen laat draaien".
Klimop, Jongstudentenclub
„In Vinea Domini", Roosendaal.
Het' blad brengt overwegend
goede stukjes. En wat het school
leven aangaat, wordt er een
onthulling gedaan onder het
kopje „De scheur". Er wordt
verslag uitgebracht over een
gymnastiekleraar die wilde laten
zien, hoe je goed over de bok
moet springen. Men hoorde
„krak" tijdens de sprong. Op de
grond fieland, werd hij „zo rood
als een kreeft en stond verlegen
te kijken en schoot ineens in
een nerveuze lach." De broek
was van achteren geheel open
gescheurd.
„Vrede op aarde" schrijft
Klimop op de eerste bladzijden
en dan volgt het weerbericht:
verwacht wordt een
aanhoudende depressie boven
Vietnam, Biafra en Mexico,
hevige bommenregens, op ver
schillende plaatsen bommen,
overlast, hier en daar kan mo
gelijk een dichte tot zeer dichte
nevel optreden, veroorzaakt door
giftige kruitdampen, het zicht
is beperkt, van vijftig tot
vijfentwintig meter, gevaarlijk
voor vliegtuigbestuurders. Op
sommige plaatsen echter kan de
druk aanzienlijk stijgen en kun.
nen de gemoederen van heet tot
zéér heet oplopen".
Klimop verwacht slecht weer.
installatieburo voor Koelte!
- en horecaf-equipment te
ij BREDA.
dynamisch middelgroot^
h bezighoudt met de
koelmeubelen en de
irkten, warenhuizen, groot®
es, ziekenhuizen etc.
op korte termijn enige
naast het verrichten van et
nematige werkzaamheden,
rillen opdragen het onder i
technisch) uitwerken van
maken van kalkulaties en
ran offertes, alles in de rui'
woord.
orlijk aanvangssalaris
ke sociale voorzieningen
omotiemogelijkheden.
geschreven sollicitaties,
sen recente pasfoto te ri®
ETA N.V. Postbus 372, BreH
tie- en Behandelingstehuis
meisjes van 15 tot 19 jaar
itrocinium te Rijsberg6"
AGT:
linste 22 jaar oud.
—se in het werk van re
onder directe leiding ^jj,
ervaren leidster en oeê J
deskundige staf, aa"
----- 10 meisjes,
idheid om in aansluitrns
de cursus Kinderbes"
volgen, waarvoor
mogelijkheid aanwe
i die reeds enige e^Yf. bi
en actief zijn gewe
ociaal gerichte werk.
■iëring overeenkomstig
normen en event*
en vorming.
een
van
^rerk
te
a de
l:
men
en
1de
'ing
fcige vaKanuc-1^6
nogelijkheid om kennis
;n met het observatie-
CXI VVIllliliö'
vakantie-regeling-
T tennis V
ndelingswerk.
De heer J. van der Vegt,
hoofd jeugdzaken van het
N.V.V., heeft het verknoeid bij
de Nederlandse katholieke
werkende jongeren. In een
interview in het blad „Vrije
Vaart" van de Nederlandse
jeugdgemeenschap spreekt hij
zich uit tégen een apart
jongerenstatuut.
De heer Van der Vegt vindt,
dat de K.W.J. te veel de nadruk
legt op de aparte benadering
van de positie van de werkende
jongere. Zij ziet de jeugd als
een aparte sociale groepering.
Hij ziet dia jeugd als een
geïntegreerd deel van de maat
schappij. En zolang het karakter
van het jongerenstatuut niet leidt
tot een geïntegreerd zijn van de
jongere in de samenleving
zegt de heer Van der Vegt: Nee.
Hij is wel van mening dat
jongeren beneden de 23 jaar
in wettelijke regelingen en in
CAO's extra-bescherming moeten
krijgen.
De KWJ is het, zoals de
persman van deze instelling de
heer Lorenzo Martina, ons
meedeelt, niet eens met deze
zienswijze.
Ofschoon de KWJ niet ont
kent, da; er in de tiedrijfssfeer
nog vele veranderingen moeten
plaatsvinden om de positie
van de werkende jongeren te
verbeteren zoals introductie, in
spraak, plaatsing, begeleiding
en arbeidsduur, meent zij, dat
de kansen op een evenwichtige
uitgroei naar een open volwassen
heid vooral liggen in de sfeer
van de persoonsvorming en
beroepsvorming.
Deze persoonvorming en be
roepsvorming is een verant
woordelijkheid van en een opgave
voor de totale samenleving. Als
zodanig moet de discussie over
de verbetering van de positie van
de werkende jongeren op een
breder vlak plaatsvinden dan
alleen tussen werkgevers en
werknemers.
De KWJ pleit reeds langer
dan vijftien jaar voor een
jongerenstatuut, waarin de eigen
heid van jonge werkende
mensen gewaarborgd wordt. Ds
KWJ vindt, dat vanuit deze
eigenheid (en dus niet apart
heid) het beste tot een engage
ment kan worden gekomen met
de totale samenleving.
Verder merkt de KWJ op,
dat de uitspraken van het hoofd
jeugdzaken NVV volgens haar
in tegenspraak zijn met'het
program van actie zoals dat
door het overlegorgaan van de
vakcentrales in 1967 werd
afgekondigd. Daarin wordt let
terlijk gesteld:
„Er wordt aangedrongen op
een snelle voortgang van het
onderzoek naar een wettelijke
regeling van de jongerenstatus.
Dit onderzoek moet betrekking
hebben op maatregelen inzake
arbeidsbescherming, onderwijs,
inschakeling in het overleg en
dergelijke ten behoeve van
jongeren".
Tenslotte vindt de KWJ het
bevreemdend, dat de heer Van
der Vegt zich in een openbare
publikatie uitspreekt tégen een
jongerenstatuut. Hij maakt im
mers deel uit van de gespreks
groep jongerenstatuut (ingesteld
door de toenmalige staatssecre
taris van sociale zaken en volks
gezondheid dr. De Meijer)
waarvan de taakomschrijving
luidt:
„Begin van uitvoering te
geven aan een in het rapport
Persoonsvorming Bedrijfsjeugd
neergelegde aanbeveling. Deze
aanbeveling richt zich zowel
tot het bedrijfsleven als tot de
overheid en bepleit de rechten
en plichten van de jongeren in
het bedrijf en de speciale
voorzieningen die door de onder
nemingen te hunnen behoeve
worden genomen vast te leggen
in een jongerenstatuut, alsmede
een wettelijke basis te geven
aan een dergelijk statuut."
De KWJ blijft hopen dat
de organisaties van werknemers
en werkgevers zich mede zullen
blijven inspannen om het totale
vraagstuk van de werkende
jongeren op korte termijn op
te lossen.
Mode en industrie gaan hand in hand tegenwoordig. Modeman
Paco Rabane ontwierp deze rammelende en glinsterende mini-japon.
Hij is vervaardigd van edelstaal, dat een fabriek uit Krefeld, tot nu toe
bekend als zijdestad, leverde.
De fabriek is lid van de werkgemeenschap „Mode in Krefeld". Deze
vereniging kent elk jaar een prijs toe, „Het gouden spinnewiel",
waarmee zij haar waardering toont voor de ideeën en initiatieven van
de architecten der mode. In 1968 ging het spinnewiel trouwens naar
een collega van Rabane, de Fransman André Courrèges.
De hier getoonde mini-maliënkolder lijkt ons een koele dracht
voor een wild feestje. De draagster van zo'n japonnetje moet wel
oppassen voor blikschade.
Op 2 februari zal in Den Bosch worden bewezen, dat Brabant wel
degelijk over hip vrouwelijk schoon beschikt Tijdens de finale
van „Brabant Talent '69" wordt de „Brabant Beatgirl '69" gekozen.
Elk Brabants meisje tussen de 15 en 21 jaar, dat denkt dat ze hip is.
kan deelnemen. De organisators verwachten dan ook een zeer grote
drukte.
Na een selectie door een jury, bestaande uit de directrice van een
mannequinschool, een bekend fotomodel, een schoonheidsspecialiste
en een ex-Miss-Teenager, blijven tien meisjes over voor de finale.
Zij zullen 's avonds een beat-slag leveren om de trofee en talrijke
geschenken. Inschrijven via postbus 132 Den Bosch.
Gisteren is in het restaurant van de Bossche Brabanthallen de vierde
voorronde van B '69 gehouden. De vijfde, zesde en zevende voorronde
(wij hebben nooit geweten dat er zoveel „talent" in deze provincie
zat) hebben plaats op 17 januari (Tilburg), 24 januari (Den Bosch)
en 31 januari (Tilburg). Ook hiervoor kan nog steeds ingeschreven
worden.
The Paul Butterfield Blues Band, die „verdoorgevoerde blues"
brengt, ook wel bekend onder de naam Chicago-blues, treedt
18 januari op in het Amsterdamse Concertgebouw. Paul Acket
(natuurlijk haalt de groep naar ons land tijdens haar korte Europese
tournee, waarin alleen Nederland, Zweden en Denemarken zijn
opgenomen. In de vooravond is er nog een optreden in de Electrozaal
te Slikkerveer (bij Rotterdam).
Amsterdam is sinds enige tijd een strip-antikwariaat rijk. Het
draagt de naam Lambiek" een van de geesteskinderen van de Belgische
tekenaar Willy Vandersteen. Het idee voor deze zaak is een uitvloeisel
van de stichting jeugdsentiment „De Jaren Vijftig".
Volgens initiatiefnemer en eigenaar Kees Kousemaker bestaat
er een nog steeds groeiende belangstelling voor oude stripverhalen
Het meest verkocht? Astenx is favoriet, maar ook Lucky Luke de
onverschrokken cowboy en zijn trouwe Jolly Jumper zijn erg populair
De verzameling van „Lambiek" bestaat echter ook uit bekende
figuren als Tom Poes, Kapitein Rob en Eric de Noorman.
Voor jonge Nederlanders, zoals studenten, onderwijzers en
leraren, verpleegsters, maatschappelijk werksters, bibliothecaressen
secretaressen, analisten, journalisten e.a., die graag met Amerika en
het Amenkaane leven zouden willen kennismaken, doch slechte vw
korte tijd - twee a drie maanden - hun studie of werk kunnen
onderbreken, bestaan twee mogelijkheden tot een verblijf in de
Verenigde Staten onder auspiciën van het Experiment in International
Living, waarbij door Amerikaanse families gastvrijheid wordt verleend:
A) Het „Experiment Ambassador Program" (leeftijd 1935 jaar)
B) Het Amerikaanse „Individual Program" (leeftijd 21—40 jaar)
Nadere bijzonderheden, o.a. over kosten, data, en formuiieren
tot 15 februari 1969 te verkrijgen bij het Nederland-AmerikrStuut
Museumplein 4, Amsterdam, tel. 722280. insuuiut,
H,et if eveneens mogelijk dergelijke reizen te maken naar
Engeland, Ierland, Frankrijk, Tsjechoslowakiie Israel ranaL t a-
Ceylon, Uganda-Kenya, Tanzania, Peru-CoTu^bg Sti S
Nadere inlichtingen hierover zijn tot 15 februari 1969 verkrijgbaar
