OUDEJAARSENQUêTE VAN DE STEM
Dit was het jaar van de
gematigd progressieven
Tweede blunderprijs
KRO's mr. Van Doorn
voor
Robert Kennedy
Inspirator van een doorbraak
Herhaling van
Glazen stad
in september
Het antwoord
op de vraag
MAN VAN
HET JAAR
Telegram aan
mrs Kennedy
Jan Janssen
sportman van
het jaar
Hij was de ergerniswekkendste
Stomverbaasd
M'n moeder
(Van een onzer redacteuren)
BREDA Het is weer helemaal anders danvorig jaar. En dan dat jaar daarvóór. Toen
kwamen Schmelzer (1966) en ridder VanRappard (1967) als „indrukwekkendste figu
ren" uit de enquêteformulieren springen en bleek mevrouw Zeldenrust-Noordanus
(1967) de meest ergeniswekkende figuur,althans voor 9,5 procent van de lezers. Nu is
wijlen senator Robert Kennedy de man vanhet jaar geworden en met een aanmerkelijk
hoger percentage dan de man van 1967(14,8 procent tegen 18,3 procent).
En iin wie heeft 15,2 procent van
onze lezersschaar zich het meest ge
ërgerd in het afgelopen jaar? Aan
KRO's voorzitter mr. H. W. van
Doorn. En de man door wie hij in
deze afgrona, om niet te zeggen:
in deze poel viel, staat met 7,3 pro-
rent van het aantal stemmen op de
ergerniswekkende vierde en met
3,1 procent op de indrukwekkende
zesde plaats.
0 hebt er een gematigd progres
sief jaar van gemaakt, als u ten
minste behoort tot degenen, die oms
onder die lawine van enquêteformu
lieren hebt begraven. Want bedenk
wel, dat een man als paus Paulus
niet alleen derde staat als indruk
wekkendste (11 procent), maar hij
staat tevens als derde onder de er-
gerniswekkenden (7,3 pet.), welke
uitslag ongetwijfeld evangelisch „ge
duid" kan worden. En intussen dan
ken we die vriendelijke lezer harte
lijk, die ons „sterkte bij het tellen
wan de stemmen" wenste. In het
lijstje hiernaast ziet u, dat we er
best zijn uitgekomen.
Het wereldgebeuren heeft u (en
ons) dit jaar blijkbaar sterker aan
gegrepen dan vorige jaren. Elders in
dit nummer zult u er de (sombere)
neerslag van vinden. In onzeenquête
blijkt het wel uit de cijfers. Kenne
dy, Dubcek, de paus, Jacky Onas-
sis en dr. Barnard staan in de eer
ste gelederen als het er voor onze
lezers op aankomt de man of de
vrouw aan te wijzen, die in 1968 het
meeste indruk heeft gemaakt.
En wat de gebeurtenissen be
treft, die men het belangrijkste acht:
Ook die vonden buiten ons (tocj, al
tijd nog knusse) landje plaats. De
bezetting van Tsjecho-Slowakije door
de troepen van het Warschaupact was
voor 28,5 procent van de inzenders
de belangrijkste gebeurtenis van het
jaar. Gevolgd door de moord op Ro
bert Kennedy en de Amerikaanse pre
sidentsverkiezingen. De encycliek van
de paus (en bij velen hebben we
maar verondersteld dat ze Humanae
Vitae bedoelden) staat met 5,7 pro
tent maar even hoger genoteerd dan
de moord op ds. Martin Luther King
(5,5 procent).
We gaan over naar het gezellige
deel van de enquête. Weer kwam
Jan Janssen (vorig jaar stomver
baasd) als eerste over de STEM-
slreep. Niet minder dan 43 procent
(vorig jaar 21,4) van onze lezers wil-
de hem op de ongetwijfeld sportieve
'«ouders beuren. Een merkwaardi
ge overeenkomst met vorig jaar in
dit deel van de enquête. Ada Kok
iverd weer tweede, toen met 15,8 en
w met 27,9 procent. Cruyff werd dit
(aar derde (6,5 procent) en vorig
Jaar vierde (6,6 procent), maar Kees
l erkerk, die derde sportman van 1967
verdween naar een verre zevende
Plaats.
Al was er dan een lezer, die de
Sf1 tot sportman van het
,'S ™e verheffen en een ethisch
rWfw dat "deS«ae die ongelijk
foiX bekei"*n" op het zadel wil-
MiWvuen' was er bij de2e vraag
dekam61 overeenstemming onder
Maar wat te zeggen van het bes-
rnJe!iSprogramma? Bovenaan,
deNCRV n jT1 12,7 Proooot staat
w» W??,l!.uktle Glazen stad- Voor
373 mvv. h.et maar dt>t büjkt
erais iÏ"1 de lezers met ons
J^?lewillen.(net als wij)
lezer de studenten uitroept tot „de
man(nen) van het jaar"; hij zet ze
althans onder de eerste vraag.
Dezelfde lezer heeft ook moeilijkhe
den met 's rijks dienst voor de be
lastingen. Met vreugde geven wij u
kennis van zijn antwoord ep vraag
2. Wat is de belangrijkste gebeur
tenis van het jaar? „De verhoging
van de belasting, van de ministers,
enz.; duizenden guldens erbij. De be
volking voor de rest maar laten wer
ken voor een klein fooitje en dan
maar opscheppen van welvaart". Ge
lukkig B.T.W.-jaar, vrienden!
Verontwaardigd is de lezeres, die
onder vraag 5 invult: „Het meest
heb ik me geërgerd aan degene, die
het kabaal in m'n huis vanwege de
centrale verwarming, ondanks vele
persoonlijke klachten en telefoontjes,
niet eens is komen „beluisteren",
laat staan verhelpen". Wij leven met
u mee mevrouw, want bij ons maakt-
ie ook zo'n kabaai. Soms denk je:
waren die flats dan eigenlijk toch
niet als moderne gevangenissen be
doeld?
Heel veel diames vooral, vonden die
ergernisvraag toch maar niks. En ze
zetten een streepje of: „Ik heb me
aan niemand geërgerd, allen zijn 't
mensen". En één (heel wijs): „Eer
lijk gezegd heb ik me het meest aan
mezelf geërgerd". Waaraan (u mag
best méélachen) werd toegevoegd:
„U ook?"
De lezer die ons meedeelde, dat
hij zijn moeder had uitgeroepen tot
de vrouw van het jaar, bevindt zich
in goed gezelschap bij degenen, die
„mijn eigen vrouw" (niet de onze
natuurlijk, maar dat begreep u al)
op het enquêteformuliertje zetten. En
geef ze eens ongelijk!? Maar met
z'n allen haalden ze tocj, nog geen
half procent. Er zal toch niks met
die 99,5 andere procenten aan de
hand zijn?
Maar die zeggen het misschien
met bloemen. Of met 'n Duitse bief
stuk, zoals de man die vond dat „al
die Duitse studenten in de pan ge
hakt moesten worden". We zullen
hem in contact brengen met die an
dere lezer, die het volgende van me
ning was: „We moesten allemaal
het voorbeeld van de studenten vol
gen". Hij zegt er gelukkig niet bij
van welke, zodat we blijmoedig ons
eigen voorbeeld kunnen blijven vol
gen.
Het is u intussen al wel duidelijk
geworden, dat niet alle 80.000 abon
nees van De Stem en hun gezinsle
den het echt helemaal met elkaar
eens zijn. Degenen, die invullen, dat
ze zich het meest aan mr. Van Doorn
hebben geërgerd zijn bepaald niet
dezelfden, die de paus tot man van
het jaar willen verheffen. En ook
in dat opzicht is zo'n enquête een
leerzame aangelegenheid. Je kunt
de stapeltjes netjes in links en rechts
verdelen. Al blijven er altijd figuren
van het midden.
5?
(Van een onzer verslaggevers)
HILVERSUM „Glazen Stad", een
NCRV-produktie die in acht afleve
ringen vanaf 6 september tot 12 ok
tober op de buis te zien was, werd
als beste tv-programma van 1968 aan
gewezen door onze lezers. Het per
centage (13,7) lag overigens niet erg
hoog. De NCRV vond het juist daar
om zo leuk, dat in het zuidwesten
van ons land dit resultaat uit de
bu(i)s kwam, omdat de kijkdichtheid
voor dit programma in het zuiden het
laagste lag.
Die kijkdichtheid was 32 procent in
het zuiden, 45 procent in het noorden
(het hoogste cijfer) en 38 procent in
de drie grote steden.
Het verhaal van P. J. Risseeuw is
in de tv-bewerking van Willy van
Hemert wel aangeslagen in Neder
land. In de problematiek van de tuin
ders in het Westland, die zich be
dreigd weten door de groeiende stad,
hebben velen blijkbaar iets van htm
eigen problematiek herkend.
B(j de NCRV kwamen honderden
brieven binnen met verzoeken om
herhaling. En die gevraagde herha
ling komt! In september 1969 zal men
op drie avonden de ingekorte acht af
leveringen weer uitzenden.
De kijkdichtheid liep op van 27
procent bij de eerste uitzending tot
52 procent op de laatste avond. Het
waarderingscijfer liep op van 72 tot
80. In het zuiden liep het percentage
op van 24 tot 41 procent. De gemid
delde kijkdichtheid bij de leden van
de verschillende omroepen week wei
nig van elkaar af. De NCRV-leden
maakten het hoogste percentage, 79,
gevolgd door de KRO met 77, AVRO
76 en VARA-leden 75 procent.
cent kW1 wat anders. 6,5 pro-
ProceM AT*!? Peyton P'ace en 4,3
il» wasüert rf SaSa. Maar
"el alle vf langstelling ook
«aw Van .tot
de bii riïi ie bijaa zeggen. Enfin,
mtslag levert
zuilm laarProgramma op van
Wat^f en m a110 kleuren
doet hpt ,f„ntenj0^gen betreft die
0015 sl Eoe6°rv le andere lezers
®5sde ■°?r een Paar la hi3
jcnigen, indrukwekkende man,
E" Sj Wit n' tlgUUr Van h<it ia®1""
i'saweSLA.i4 v?or.m bet rijtje
onder ^guren, waar-
^eedelenï Lu rWe het u m°eten
fear gelukW 1? Janssen prijkt,
et S ook L011 van Burg
Duys en4.Schmelzer en Wil
le "be4 nooit ein-
stscheid van Heintje Davids
Dit is de uitslag van de Oude-
jaarsenquête van De Stem.
Vraag 1: Welke man of vrouw
heeft in 1968 de meeste indruk
op u gemaakt?
1. Robert Kennedy
2. Alexander Dubcek
3. Paus Paulus VI
4. Jacky Kennedy
(Onassis)
5. Prof dr. Chris Barnard
3,9 pet.
3,1 pet.
3,1 pet.
39,6 pet.
7.
18,3 pet.
15,2 pet.
11,0 pet.
5,8 pet.
Frits van de Poel
Jan Janssen
Anderen in totaal
Vraag 2: Wat is naar uw mening
de belangrijkste gebeurtenis van
het jaar geweest?
1. De inval in Tsjechoslowa-
kije 28,5 pet.
2. De moord op Robert Ken
nedy 18,3 pet.
3. De Amerikaanse presidents
verkiezingen 10,8 pet.
4. De verschijning van de ency
cliek Humanae Vitae 5,7 pet.
5. De moord op ds. Martin Lu
ther King 5,5 pet.
6. De verschillende harttrans
plantaties 4,3 pet.
7. De bomstop in en de vredes
onderhandelingen over Viet
nam 4,3 pet.
Andere gebeurtenissen in
totaal 22,6 pet.
Vraag 3: Wie is voor u de sport
man of sportvrouw van het jaar?
1. Jan Janssen 43,- pet.
2. Ada Kok 27,9 pet.
3. Johan Cruyff 6,5 pet.
4. Tom Okker 3,5 pet.
5. Vera Caslavska 3,1 pet.
6. Bob Beamon 1,7 pet.
7. Kees Verkerk 1,7 pet.
Anderen in totaal 12,6 pet.
Vraag 4: Wat vond u het beste
t.v.-programma van 1968?
1. Glazen Stad 12,7 pet.
2. Peyton Place 6,5 pet.
3. The Forsyte Saga 4,3 pet.
4. High Chaporal 4,3 pet.
5. Achter het 'Nieuws 3,9 pet.
6. Farce Majeur 3,9 pet.
7. „Olympische Spelen" 3,1 pet.
Andere programma's in totaal
61,3 pet.
Vraag 5: Aan wie heeft u zich
het meest geërgerd?
1. Mr. H. W. van Doorn 15,2 pet.
Jacky Kennedy
(Onassis)
Paus Paulus VI
Frits van de Poel
Mies Bouwman
Lou van Burg
Charles de Gaulle
Anderen in totaal
11,9 pet.
7,3 pet.
7,3 pet.
4,2 pet.
4tl pet.
2)8 pet.
47,2 pet.
■Rot studenten"
l! whteraïS niet scdacht. flat wij
f laten? Er zijn
ht'l vreemd.e" heel waardevolle en
•Me, Wrtke Ü",u m.ag zelf bepalen
fhlkt en w» 5 4egone u ze rang-
lVaBt vele ?'?n: de brieven.
simpel Invniil het niet bij
''«muljer rii. i van een enquête-
!"'en en er eens ecd' voor
genten dan: "D,e
?e "Watschanilr gen vreten van
ie ,a» uitS3 6n nlks doen dan
beurs v™ studenten??? Op
''«I werkend eenten van ons.
ttaar eens mensen- Ze moeten
he* weïk zTttfn"W 0pSluiten en aa"
1*9 er t<Se^irKPrU!Ientie taaI staan
h erbaasd van dat deze
(Van een onzer verslaggevers)
HILVERSUM - Mr. H. w! van
Doorn, KRO's voorzitter wil er geen
commentaar op geven. Een paar
maanden geleden heeft hij ook ai de
„blunderprijs" in ontvangst kunnen
nemen (zie de foto), maar dat de
oudejaarsenquête van De Stem hem
nu ook al aanwijst als de man
h,aa7aan me" Z'cb in 1968 het meest
nf.fl gard nee> daar heeft hij
taar". Ug' "Gee» commen-
Toch bevindt KRO's voorzitter
zich beslist niet in kwaad gezeL
gum-P w "er.gerniswekkende''
guur. Want memand
minder
fi-
dan
paus Paulus de Zesde en mevrouw
Jacky Onassis behoren tot de koplo
pers van enquêtevraag vijf, die ech
ter met vele neuslengten door de
heer Van Doorn gewonnen is.
Overigens staat de paus ook als
nummer drie onder de meest in
drukwekkende figuren van 1968 en
daar ontbreekt de heer Van Doorn.
i'|a, wat kunnen wij er aan doen?
Wij hebben Frits van der Poel echt
met ontslagen. Die staat trouwens
zelf ook weer op het lijstje ergernis-
wekkenden. Als nummer vier ach
ter zijn ex-baas. Maar hij staat ten
minste nog (als zesde weliswaar)
°P de lijst van de indrukwekkend-
sten.
Een vriendelijke mevrouw uit Bre
da, die „ergeren" zo'n naar woord
vond, vulde toch de naam van de
KRO-voorzitter in onder vraag 5,
met het volgende commentaar: „Als
Frits vijf jaar tot zijn tevredenheid
bij de KRO werkte, dan is de straf
niet evenredig aan de eventueel ge
maakte fout en dus oneerlijk volgens
mijn inzicht".
Mogelijk dat de heer Van Doom
het langzamerhand met de STEM-
lezers eens begint te worden. Waar
op hij dacht: „Laat ik maar geen
commentaar geven; ik (blunder)
prijs de dag liever niet voor het
oudejaarsavond wordt".
Oudejaarsavond wordt".
(Van een onzer redacteuren)
Sterven in dienst van je land of voor je overtuiging heeft in de geschiedenis
van de mensheid altijd een vrij grote indruk gemaakt. De tragedie en
vooral de mengeling van triomf en tragedie heeft de mensen immer ge
boeid. En al biedt het steeds meer door computers en ruimteschepen,
atoomevenwicht en voedselprogramma's, Ité-vakantiereizen en verkeers
opstoppingen, ontvoogding en rebellie beheerste decennium dat thans ten
einde loopt, niet het goede klimaat voor klassieke helden en tragedies,
deze elementen hebben zeker bij velen meegespeeld bij het kiezen van
onze Man-van-het-Jaar: Robert Francis Kennedy, de dit jaar in Los Angeles
vermoorde Amerikaanse senator, die misschien bijna president was.
Triomf en tragedie hebben van de
Kennedy-story een legende gemaakt.
De onbuigzame kracht van Joseph P.
en zijn schone Bostonse vrouw Rose
Fitzgerald, beiden telgen van Ierland,
beiden kinderen van in de politiek
geharde vaders; een ouderpaar dat
een gezin opbouwde dat het meest
besproken van de Verenigde Staten
zou worden, maar dat ook door het
noodlot ongekend hard werden ge
troffen: Eerst Joe junior, die sneu
velde als piloot van een bommenwer
per; vervolgens de knappe Kathleen,
die in 1948 om het leven kwam bij
een vliegtuigongeluk; toen Jack, de
president, neergeschoten in Dallas en
tenslotte Bobby, vooral sinds de dood
van zijn broer Jack tot zelfs voor zijn
naaste vrienden uitgegroeid tot Bob
zonder-verkleiningsvorm. En intus
sen ontsnapte als door een wonder
de jongste broer Ted aan de dood
toen ook hij met een vliegtuig neer
stortte.
Robert Francis Kennedy, senator
voor New York en kandidaat voor de
presidentiële nominatie van de De
mocratische Partij stierf door geweld,
in dienst van zijn land en in feite ook
vanwege zijn overtuiging. Hij was
bovendien een van de hoofdpersonen
uit de Kennedy-legende. Maar zou
hij alleen om dit alles door een groot
deel van onze lezers tot man-van-het-
jaar zijn gekozen?
Toen Robert Kennedy in 1966 be
sloot zich kandidaat te stellen voor
de senaatszetel van New York, noem
de men dat opportunisme. Toen hij
zich na het dramatische terugtrek
ken van Johnson dit jaar kandi
daat stelde voor het presidentschap
van de Verenigde Staten, noemde
men hem alweer een opportu
nist. Robert Kennedy heeft van alle
Kennedy's ongetwijfeld de meeste
scheldwoorden geoogst. Een van de
meest voorkomende was wel dat hij
„meedogenloos" was.
De meningen over de Kennedy's
werden echter nogal verabsoluteerd.
Dat bracht het feit dat de Kennedy's
zowat het meest besproken „item"
in de hele Verenigde Staten waren,
automatisch met zich mee. Je was
vóór de Kennedy's of er tegen. Je
kon er geen kwaad woord van horen
of geen goed. Een koele, objectieve
tussenweg leek er niet te bestaan,
ook niet voor tallozen die zich noch
tans rekenden tot de opinievormers.
Toen Robert Kennedy op campagne
ging dit jaar, verzamelde zich fond
hem bijna dezelfde ploeg jonge, bril
jante mannen die acht jaar eerder
zijn broer Jack hadden vergezeld naar
de eindstreep en die met de Kennedy-
president toen het Witte Huis waren
binnengetrokken. Voor Bob Kennedy
draafden dit jaar, overal waar hij
kwam, de menigten op, zonder dat
daarvoor veel moest worden gedaan.
De grootste zorg van de staf was niet
om mensen op de been te krijgen
maar om de faciliteiten te scheppen
waarmee de menigten komen kon
den waar ze zijn wilden: bij het
spreekgestoelte van Bob Kennedy
Was het alleen de legende die de jon
ge, naar buiten wat stug en hard lij
kende senator, zijn aanhang bezorg
de? Deels wel natuurlijk maar zeker
niet alleen, evenmin vermoedelijk als
de legende en de tragedie voor onze
lezers uitsluitend de aanleidingen wa
ren om hem te kiezen tot man-van-
het-jaar.
Robert Kennedy had, evenals zijn
acht jaar geleden nog niet zo beken
de en bovendien nog door rijkdom en
religie gehandicapte broer Jack, iets
dat de oude, ervaren rotten als Lyn
don Johnson, Richard Nixon en Nel
son Rockefeller misten: het imago
van een nieuw tijdperk. Hij hield een
belofte in. Hij was een man van wie
men meer dan van wie anders ook,
verwachtte dat hij de Verenigde Sta
ten op een nieuw spoor zou zetten
naar een betere toekomst.
Hij inspireerde massa's Amerika
nen, de jeugd vooral. Hij zag de uit
dagingen die de toekomst biedt en
vestigde er de aandacht op: „Heb
ben wij", riep hij rethorisch „de moed
deze uitdagingen tegemoet te tre
den?" Hij had die moed wel- Moed
werkelijke persoonlijke moed, was
hét kenmerk van Joe, Jack en Robert
Kennedy. Wat hen tot leiders maakte
was de bedrevenheid waarmee zij an
deren met deze eigenschappen wisten
te inspireren. Daarom ook was Ro
bert Kennedy het idool van dat deel
van Amerika dat ziek is van vastge
lopen, verstarde en versleten patro
nen, dat een doorbraak wil naar een
nieuwe maatschappij, een New Fron
tier.
Veel hiervan waaide natuurlijk
over naar Europa. Inspiratie is als
een virus: het verbreidt zich gemak
kelijk, vooral daar waar men er ont
vankelijk voor is.
Het resultaat van deze jaarlijkse
Stem-enquête wint aan waarde in
dien Robert Kennedy's inspirerende
oproep om de uitdagingen van deze
tijd tegemoet te treden, tot zijn ver
kiezing ais Man van het Jaar even
zeer heeft bijgedragen als de Ken
nedy-legende en de drama's in Dal
las en Los Angeles.
BREDA Dat onze lezers in de
Oudejaarsenquête de vermoorde
Amerikaanse senator Robert Kenne
dy hebben uitgekozen als „Man van
het jaar" was voor ons aanleiding tot
het verzenden van een telegram aan
mevrouw Ethel Kennedy, dat wij
hieronder in Nederlandse vertaling
weergeven,
LEZERS VAN DE STEM
GROOTSTE KRANT VAN
ZUID-NEDERLAND HEBBEN
WIJLEN UW ECHTGENOOT
SENATOR ROBERT KENNEDY
GEKOZEN TOT MAN VAN HET
JAAR STOP WIL DEZE
KEUZE AANVAARDEN ALS
TEKEN VAN RESPECT VOOR
DE IDEALEN DIE SENATOR
KENNEDY HOOG ACHTTE EN
ALS BEWIJS DAT IN DE
GEHELE WERELD MENSEN
BEREID ZIJN DE STRIJD DIE
HIJ ZO DAPPER STREED
VOORT TE ZETTEN STOP
GOD ZEGENE U EN UW
KINDEREN
L. LEIJENDEKKER
HOOFDREDACTEUR DE STEM
BREDA HOLLAND
(Van een onzer verslaggevers)
KAPELLE Jan Janssen zegt,
niet zo ijdel te zijn als het misschien
wel klinkt wanneer hij opmerkt: „Zo!
De lezers van De Stem hebben me
dus gekozen tot sportman van het
jaar. Ik had er op gerekend. Het ver
rast me niet. Die Tonr-overwtnntng
heeft geweldige indruk gemaakt, dat
weet ik".
Toch ondergaat Jam Jamssen het
feit dat de Stern-lezers hem uitrie
pen tot „de beste" niet als een onbe
langrijk gebeuren. Integendeel „Echt,
ik hecht daar veel waarde aan. Op
de eerste plaats omdat de mensen dié
mij hun stem gaven uit het gebied ko
men waar ik woon. Dat is gewoon erg
prettig te ervaren. Ik zou het graag
een soort huldiging van buurtgeno
ten willen noemen en dat doet je al
tijd meer dan iets wat van veraf
komt. Bovendien is het voor mij het
bewijs dat men my niet vervelend
vindt omdat ik minder in Nederland
en meer over de grens koers. Er zijn
wel eens mensen geweest die vonden,
dat ik te weinig in eigen land te zien
was. Maar dat is toch zeker onzin. Ik
zit in een Franse ploeg en ik ben
als ik zo onbescheiden mag zyn om
het op te merken een internatio
nale vedette. Daarom zyn de koera-
mogelijkheden in Nederland voor my
te eng. Ik ben blij dat men dia me
ning accepteert".
„Op de tweede plaats doet me die
uitverkiezing tot sportman van het
jaar wat omdat ik het nog steeds
prettig vind een titel te halen. En dit
is er óók een. Ik ben in myn leven
al dikwyls gehuldigd en telkens weer
onderga ik het met plezier. Niet om
dat ik er zo tuk op ben dat de men
sen naar me opkijken, want popula
riteit is ook wel eens lastig. Neen, ik
geniet er altijd weer van omdat het
een teken is dat ik in myn beroep
geslaagd ben. En daar werkt toch
zeker iedereen naar toe. Als je dan
ontdekt dat het lukte, doet je dat
goed. Vooral die Tour-overwinning
heeft me veel genoegen geschonken.
Als je als nieuweling op de racefiets
stapt is een Ronde van Frankrijk heel
ver weg. Daar durf je nauwelijks aan
te denken. Wanneer je diezelfde Tour
wint, dan is dat iets wat ook op je
zelf een geweldige indruk maakt.
Tenslotte ben je dan toch maar de
eerste Nederlander die het zovw
bracht".
