ALLE BOUWMATERIALEN Verlegh helpt u Beuwen Stad van de toekomst stad van de spelende mens KVP -jongeren achter De Jong als lijsttrekker Puzzelreis *68- 69 gisteren getekend Alternatief Teleurgesteld NUTSSPAARBANK BREDA Oorlogsvliegers en hun helpers honden reünie in Zuid-Limburg Nederlandse hulp aan Biafra .Boschlust' ZUID-HOLLAND ONDER VOORBEHOUD: Leopard-contract Geen behoefte aan „lapwerk" WONINGBOUW NU ABOMINABEL Waarom alleen technici? MAATSCHAPPELIJKE SUPERMARKET DEN HAAG (A.N.P.) In Den Haag is gisteren het contract gete kend voor de levering aan de Kon. Landmacht van 415 Leopard-tanks. De tanks zijn bestemd voor vervan ging van de Centurions bij zes tank bataljons van het Nederlandse leger korps. Met deze tankorder is een be drag van 459 miljoen gemoeid. Voor Nederland tekende de kwar tiermeester-generaal, luiten ant-ge- neraai ir. L. W. C. Adank. Voor de Duitse leverancier van de tank, Krauss-Maffei A.G., tekenden dr. H. Wolf en dr. ir. Th. Carl. De 415 tanks, zo staat in het contract, zullen voor eind 1971 worden afgeleverd. In het contract is verder opgeno men een verplichting voor Krauss- Maffei om tot een bedrag van 160 miljoen D.-mark orders bij de Ne derlandse industrie te plaatsen. Het Nederlandse ministerie van Economi sche Zaken en het Westduitse Bun- desministerium für Verteitigung heb ben voorts een overeenkomst bereik over plaatsing bij de Nederlandse in dustrie van nog eens een bedrag var 200 miljoen D-mark aan compensatie orders. (Van een onzer verslaggevers) BREDA Op een congres van de KVP-jongeren dat gisteren op het kasteel Bouvigne te rBeda begonnen is, heeft voorzitter ir. J. Stienen verklaard dat premier De Jong bij de volgende verkie zingen aanvaardbaar zal zijn als lijsttrekker, indien hij kans ziet het beleid van het huidige kabi net meer in de richting te sturen van het programma dat de groep van achttien voor ogen staat. „Het kabinet is nu nog ver af van de vooruitstrevende politiek die de samensprekende christelijke partijen voorstaan", aldus de heer Stienen. Minder positief liet de KVP-jonge- "envoorzitter zich uit over ir. A. Von- leling die mogelijk de toekomstige eider van de PvdA wordt. Zoals be- '"end heeft Vondeling onlangs ver- daard dat de KVP geen geschikte "'geringspartner is. „Als de PvdA aan dat standpunt asthoudt," zei ir. Stienen, „en de IVP geen andere regeringspartner en vinden, moet de partij maar eens overwegen om in de oppositie te gaan. Als Nederland hierdoor on regeerbaar wordt, zal de volle ver antwoordelijkheid bij de PvdA lig gen." Een alternatief is er volgens de KVP-jongerenvoorzitter niet, omdat een progressieve concentratie niet tot een regeerbare combinatie zou kunnen komen zonder de medewer king van de drie christelijke par tijen. Ir. Stienen zei overigens te hopen dat de PvdA de crisis waarin zij verkeert, spoedig te boven zal komen. Sinds het laatste congres van de KVP-jongeren in maart toen de radikalen uittraden om zicb bij de PPR te voegen is de samenwer king tussen KVP en jongerengroepen aanzienlijk verbeterd. Bij het her schrijven van de beginselverklaring van de KVP zal een door de jonge ren vervaardigd stuk als uitgangs punt worden gebruikt, aldus ir. Stie nen, Hij meende dat de jeugdorganisa ties van de KVP. ARP en CHU een avant-garde positie in de groep van achttien zullen moeten innemen. Me dewerking met de Arjos, die evenais de CHJO een vertegenwoordiger naar het congres had gezonden, is nodig om de conservatieve achter ban van de anti-revolutionairen mee te krijgen voor een progressief be leid, aldus ir. Stienen. De voorzitter van de KVP-JG noemde de extra uitgaven van 225 miljoen gulden voor defensie „mis schien nog acceptabel", maar toonde zich teleurgesteld over de wijze waarop het besluit naar buiten is ge bracht. Al heeft deze regering meer voor ontwikkelingshulp gedaan dan enig ander kabinet, 't blijft te weinig, aidus ir. Stienen. (ADVERTENTIE) Alle kantoren van de Stichting Nutsspaarbank zijn Oudejaars middag vanaf 12.30 uur gesloten. Wegens rentebijschrijving is het hoofdkantoor Ca- tharinastraat gesloten van 1 jan. tot 8 jan. 1969. De stads-bijkantoren zijn gedurende deze periode normaal geopend. Het rijdend bijkantoor heeft tot 8 januari 1969 GEEN dienst. (Van een onzer verslaggevers) MHEEE In het Zuidlimburgse Mheer zal van vrijdag 6 t.m. maan dag 9 juni 1969 een eerste reünie plaatsvinden van de in de oorlog dank zij de „piloten-lijn" ontsnapte KAF piloten en hun piloten-helpers. Na ongeveer 25 jaar zal het voor de RAF-piloten van weleer een vreugde zijn hun Nederlandse vrien den weer eens te ontmoeten in het land, waaraan zij zoveel mooie en spannende herinneringen hebben uit de oorlogsjaren. Deze ontmoeting is georganiseerd door de Royal Air Forces Escaping Society onder leiding van de heer P. Prins uit Rotterdam en met de Kerk radenaar Johan Schalies als secreta ris. De reünisten zullen rondritten maken door Zuid-Limburg vanaf Valkenburg, waar een krans bij het verzetsmonument wordt gelegd, een bezoek brengen aan het oorlogskerk hof Margraten en tenslotte deelne men aan verscheidene festiviteiten. Op 8 juni zal in Mheer het RAF-mo nument worden onthuld. Deze ontmoeting in begin juni zal in het begin van juli gevolgd worden door het bezoek van ongeveer 50 Ca nadese en Amerikaanse oorlogsvlie gers, vergezeld van hun vrouwen. Zij stellen zich voor een 100-ta.l Neder landse pilotenhelpers met hun echt genotes uit te nodigen voor een grote receptie te Amsterdam. Voor het con tact tussen de Nederlandse piloten- helpers en de Britse oud-RAF-pilo- ten is een viermaandelijks blad „The Escape" opgericht oir. de band tussen de oude oorlogsvrienden weer aan te halen. Bij deze internationale con tacten wordt samengewerkt met de Escaping Society en de Nederlandse zustervereniging. DEN HAAG (A.N.P.) Twee F- 27-Troopships van de Kon. Lucht macht hebben gisteren van de vlieg basis Soesterberg een zending van 5Vs ton medicamenten en voedings middelen, bestemd voor de zieke en gewonde kinderen uit Biafra, naar Parijs overgevlogen. Vandaar zal de lading waarschijnlijk vandaag al door Franse vliegtuigen naar Gabon wor den getransporteerd. Dit is de tweede maal dat de Kon. Luchtmacht is ingeschakeld bij het vervoer van goederen voor Biafra. De eerste maal, 25 november j.l., be trof het een lading van zeven ton, die geheel door de minister van De fensie ter beschikking was gesteld. Ditmaal zijn de medicamenten en voedingsmiddelen geleverd in op dracht van de ministers van Land bouw en Sociale Zaken en Volksge zondheid, benevens door de gezamen lijke huisartsen van Beverwijk en door een aantal particulieren. (ADVERTENTIE) Speciaal (ADVERTENTIE) De oplossing van nummer vijf in de eerste ronde van onze „Puzzel- reis 1968 - 1969" is een plaats in de provincie Zuid-Holland. Welke?..... Ja, daar kunt u achterkomen door de letters van de tekening in de juiste volgorde te plaatsen. En dan deze oplossing samen met de vier voorafgaande goed bewaren. Want maandag en dinsdag komen de laatste opgaven uit de eerste ronde aan de beurt. En zoals u weet moet de oplossing van de zeven opgaven tegelijk worden ingezonden. (ADVERTENTIE) GINNEKENWEG 290 - BREDA - TEL. 01600-30300-47850 DE STEM VAN ZATERDAG 28 DECEMBER 1968 In onze serie Vrije Tijd deze keer aandacht voor de moge lijke gevolgen van een toe nemende vrije tijd voor onze stedenbouw.. Het sociaal-cul turele leven zal in de toe komst andere en meer voor zieningen vragen. Aarzelend komt er hier en daar wat op gang. Onze redacteur Henk Egbers had hierover een gesprek met de heer M. G. van Haa ien, consulent van de stich ting Ruimte voor de Jeugd te Rotterdam. Teteringen HET RESTAURANT VOOR REE EN KALKOEN eigen kalkoenkwekerij en hertenpark sfeervolle omgeving gerenommeerde keuken TELEFOON - 01691 - 383 ROTTERDAM „We moeten nieuwe steden bouwen. Vanaf 1945 tot nu is er met de stedenbouw geknutseld, omdat de enige norm de woningbouw was. Deze norm is veel te eenzijdig en gaat zó niet meer op. Maar hoe gevaarlijk het is van „een nieuwe stad" te spreken illu streert bijvoorbeeld een boekje in de etalage bij De Slechte: „Stad van de toekomst". Het is voor vijf cent te krijgen De heer M. G. van Haaien is consulent van de Stichting Ruimte voor de Jeugd en heeft zijn bureau in het Bouwcentrum te Rotter dam. Hij is de enige sociaal-culturele man temidden van een groot team deskundige technici, die in ons land en ver daarbuiten voor een deel het leefklimaat van onze „nieuwe" woonkernen bepalen. „Ik heb", vertelt Van Haaien, „met deze mensen moeten leren praten; en zij met mij. Zo langzamerhand breekt bet inzicht door dat niet al leen technici onze woon- en leef ruimten moeten bepalen. Het was oorspronkelijk al heej wat als ze bij me kwamen met hun teke ningen en vroegen: „Hebben we zo genoeg ontmoeting in onze plainnen gedaan?" Nu is er al een veel gro tere inspraak en overleg op gang ge komen. Maar ik ben nog een van de weinigen. Onze sociale academies hebben deze materie nog niet onder de knie. Er zijn nog geen mensen voor". Door de glaswand zie je alles lig gen. Tientallen dakpannen, die je gegarandeerd niet op je hoofd krijgt zo goed liggen ze allemaal. Vloer bedekking om geheel ons land mee te plaveien. De nieuwste regenpij- Pen, glassoorten, tegels, stenen, bel len, sluit- en hangwerk, badkuipen en fornuizen, genoeg om alle ontwik kelingslanden er boveinop te helpen, voor aannemers, maar ook voor hen, ie „bouwheer" spelen of zelf „bre ken een oord om te watertanden, (over de prijzen spreken we dan maar niet). Voor de technici van het Bouwcentrum een opgave om al deze technische kunststukken bijeen te brengen in technisch perfecte hui zen en gebouwen. Maar we komen er steeds meer achter, dat een huis "jet c.v., met een dak dat niet lekt, et mengkranen en af zuignappen, "og.met altijd een huis is om te „wo nen Want waar gaat het om? »Va„ een wezenlijke creatieve be moeienis met de stedebouw, is nog feen sPrake", zegt de heer Van Haa- i,l!' 'e Nationale Speelraad onder eiamg van prof Bladergroen en een (.Üh SS. ®PSei'chte rijkscommissie oer 'e'6ing van mejuffrouw Moll 'i® "et Bouwcentrum, die de wo- 7itS m deze "ïd eaat bestuderen. nUl CDlste staP3es- Ook onze stich" Kiumte voor de Jeugd krijgt HnJer)"!;,e"instituut meer erkenning. Hoowe ik pij,, in mijn lijf heb van nnrt en m'in bureau de rap- Wk ,niet meer kan torsen is er ook daadwerkelijk iets aan de sang. ifc»M '!an n'e' an4ers of deze ge nachten werken door. Het gaat erom in 5°elende vn'e li'd als totaliteit nil ormen om te zetten. Tech- sp I® maatschappelijk zijn speel- m.„ aen te denken. Maar hoe ko rt'?e er concreet uit? Ik dacht vnm volgende bij onze plannen Blaat houden. Op de eerste tussoÜ mo®ten we van de scheiding mssen vrije tijd en arbeicj af. Ook volwaa ng tuss&n de ieu£d en de volwassenen moet opgeheven wor- arrhite» moet al Wa1 technisch- aan't?ctj>nisch te maken is, alleen fan in. worden als 't een gevolg is den .anders en niet als groothe- beela^ 2 daarom ben ik bijvoor- centra e,gen.het bouwen van creatie- Het n statussymbolen), funrti™' 6ro,m de mens te 'aten W" doenrerin >unnen dit met na- schennf e voorwaarden te comm T het proces van de PataSCat,le op gang helPen- Geen din2 age „'met cursussen en „lei en Har„„r„meer vanuit wijkcentra p»k*. maar kijken naar die achviteitenarwaan'leldlng ontstaat tot <>e totaVo I moeten uitgaan van mens ni van het denken rond de deelfaolrt niel vanult de ceUen en "logehit r moet ee" integratie le ZlJn. van sociale, culture- re acttótei?ele' „sportieve en ande- een nlaat fe"' Daarom moeten zij 4e wilwegen op die Ponten in móét zijn" Waar men a"emaa' silemaa'/ 7elke huizen de mensen er al heen moeten is nog niets zinnigs te zeggen. Iedereen is ervan overtuigd, dat onze huidige woning bouw abominabel is, maar gedach ten over nieuwe woonvormen zijn nog zo exclusief en zo spraarzaam, dat we voorlopig in ons land wel door zullen gaan op door de eeuwen plat getreden paden. „Ik krijg wej de indruk, dat men ook in het Bouw centrum de verbetering van. de woningbouw, alleen zoekt in de ma ten", peinst van Haaien. Dat is al iets, maar er is veel meer. Dat blijkt bij het denken over grotere eenhe den, zoals ze zijn neergelegd in een lijvig rapport over nieuwe woon. en leefgedachten. „Het ligt al een half jaar in Den Haag en we hebben nog geen ant woord". Daarin wordt zeer grondig (voorzien van talloze schetsplannen) de noodzaak van een sociaal-culture le benadering bij de opzet van nieuwe stadswijken uiteengezet. Het gaat daarbij om een soort van maatschappelijke supermarkten, waar de totale mens benaderd wordt in zijn beleven van de wereld rond om zich. Datgene wat de moderne winkelcentra reeds doen met de com mercie wordt doorgetrokken naar •M. G. VAN HAALEN niet alleen technici. maal en neemt niet navenant toe. Het laatst bekende percentage is van 1963 en dat was 2,9 pet. De architect van het gemeenschapshuis „De Meer paal" in Dronten ging uit van 5 pet. en zei tevreden te zijn wanneer hij met dit gebouw de 6 pet. zou halen. Persoonlijk ben ik van mening, dat het pas zin heeft te praten en te doen wanneer we de communicatie vormen kunnen vinden, die de 5 pet. naar de 20 pet. brengen. En het is nu de gunstigste tijd, dat het har monisch functioneren van jong en oud kan en moet starten in een sa menleving. die assistentie krijgt van opgeleide krachten op dit terrein. alle facetten van het maatschappe- lijk-culturele leven. „Ze zeggen wel dat supermarkten rotdingen zijn", betoogt Van Haaien. „Ik vind het pracht-instellingen. Het 's een vrij" blijvende ontmoetingsplaats voor tal loze mensen; een mogelijkheid, die meesta] ontbreekt in onze steden. Wanneer mijn vrouw bij de stijfsel staat, maak ik met deze of gene een praatje. En zie je iemand, waarmee je geen zin hebt te spreken, dan zijn er achter allerlei rekken uit wijkmogelijkheden. Dat is een voor beeld van wat ik zei: „Je moet voor- waardein scheppen en niet construe ren". „De mens zoekt naar een nieuwe vrijheidsbeleving. Het begrip vrijheid is zeer relatief. Dat de mens geen raad weet met He groeiende vrije tijd is flauwekul. Het blijkt dat de mens iedere stap weet op te vangen. De vrije zaterdag is een opgeloste zaak, ondanks het ach-en-wee-geroep en het instellen van commissies rond „dit probleem", bij het ontstaan er van. We moeten nu eindelijk eens be grijpen. dat de periode, waarin we ons gelukkig voelden met de sociale vrijheid, voorbij is. De politieke par tijen proberen nog we] steeds de ou de begrippen van sociale vrijheid op te peppen, maar de sociale strijd is voorbij. Niemand wordt er koud of warm van". Het culturele leven? De heer Van Haaien zit in een wijkraad en heeft daarover zo zijn eigen bevindingen. „Het is niet voldoende het culturele leven van de bevolking te stimule ren. Ondanks de toenemende vrije tijd is de deelname van de bevol king aan de officiële cultuur mini- Maar die zijn er praktisch nog niet. Waar zijn de mensen, die op sociaal- cultureel terrein inspraak kunnen en moeten hebben bij planningen van steden en agglomeraties? En toch zullen deze plannen mede bepaald moeten worden met sociaal-culture le normen. Dat gebeurt nu te hooi en te gras, terwijl het met name de technici blijven, die uiteindelijk de zaak in elkaar zetten. Het gaat er niet alleen om of een stoep zes me ter breed moet zijn en bepaalde rooi lijnen aangehouden moeten worden. Een straatwand heeft bijvoorbeeld ook een culturele invloed; er zijn an dere zaken dan maten en esthetische lijnen die daarvoor medebepalend kunnen zijn. Maar de sociale acade mies die daartoe eigenlijk de mensen zouden moeten opleiden, weten dit nog niet en leveren zodoende geen figuren voor. Ik hou er nog wel eens lezingen en het valt me bijvoorbeeld op, dat vierdejaars nog geen tekenin gen, plattegronden kunnen lezen. Ja, lezingen houden dat leren ze wel. Waar halen we het apparaat en de opleiding vandaan om de stede bouwers te assisteren bij het ont werpen van steden, die het nieuwe vrijheidsbrieven van de mensen moe ten opvangen? Een andere vraag is: hoe overwinnen wij de enorme weer standen, die de consequenties van goed doordachte plannen ongetwij feld zullen oproepen? Ik beschouw me echt niet als een of andere sociaal pedagoochelaar, die ergens zijn standje staat te ver dedigen. Ziet u daar die man zitten achter dat tafeltje in de hoek? Dat is de directeur van het Bouwcen trum ir. Van Ettinger. Als we meer Van Ettingers zouden hebben, die met zoveel overtuigingskracht hun goede en originele ideeën kunnen uitdragen, zouden we spoedig ver der zijn". Met meneer Van Haaiens. („Ik ben een man van kreten en grote vellen papier. Die moeten er ook zijn") zou er ook wat te doen zijn. Hij zegt ge obsedeerd te zijn door de gedachten van een overgangsperiode. Daarom doeit hij datgene wat nu eenmaaj in een overgang gebeuren moet („Nog zoveel parochiehuizen in het zuiden oplappen; speelplaatsjes construeren maar dat is het niet") en tevens ver vooruit kijken („Kijken waar aan leiding ontstaat tot activiteit"). De Stichting Ruimte voo? de Jeugd, waaraan hij nu vier jaar als consu lent verbonden is, heeft zich met name ten doel gesteld om studie te maken van verantwoorde voorzie ningen voor het vrijetijdsleven van jong en oud, goede voorbeelden hier van te documenteren en te publice ren, voorlichting en adviezen te ge ven, samenwerking, nationaal en in ternationaal, te bevorderen tussen personen en instellingen die werk zaam zijn op dit terrein. Zo staat het allemaal geschreven in het blazoen van de stichting. Maar wie met haar consulent praat weet dat deze officiële regels steeds meer een eigen vooruitstrevende in terpretatie krijgen, vooral omdat hij werkt met een bewogenheid voor „de mens". Daarom wordt deze vreemde eend in de bijt van het woningbouw- (etc.)be|eid steeds meer geaccep teerd; bij ministeries; bij provincia- bouwkundige bureau's; bij provincia le en gemeentelijke instanties, die toch snel ontdekken dat leefbaarheid niet alleen te vatten is in bouwwet- ten, voorschriften, subsidies, maten etcetera. „Nee, in het zuidwesten van Ne derland worden we nog niet veel ge vraagd. Ja, in Breda heb ik achter af eens een aantal speeltuintjes mo gen bekijken met de wethouder. Dat was wel aardig". Maar Van Haaien is het eens met die studenten, die onlangs kwaad wegliepen na een schermutseling op het (flop)congres van de Stichting. „Jullie zitten hier maar te kletsen over het aanleggen van speeltuintjes en -velden, of over de kubieke inhoud van wijkcen tra", klonk het, ,.maar het wezen waarover het zou moeten gaan wordt niet gehoord: er ontstaat n.l. een geheel nieuw mensbeeld. En die nieu we mens vraagt heel andere voorzie ningen dan lapwerk". De adviseur van de Stichting peinst: een nieuwe mens een nieuwe stad. Hoe? Dat weten we niet precies. Wat we wel weten is dat eraan gewerkt moet worden met een grote flexibi liteit, zodat we de pas naar de toe komst niet blokkeren; dat er met méér normen voor menselijke leefbaarheid aan gewerkt moet worden, dan tot op heden het geva] is. De mensen zijn er niet voor de normen, maar de normen voor de mens. De stad van de toekomst wordt wel genoemd de stad van de spelende mens. Dat zal pas mogelijkheid worden, wanneer het samenspel tussen het sociaal- economische en het sociaal-cultu rele geweten op gang komt. „WILD"-restaurant

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1968 | | pagina 7