Scotch-Brite IJ ïbank i ijke RECHTS-LINKS fN Een jaar wereld- geschiedenis la @@a oogopslag Waarom al die miljarden naar de maan? nu cadeau: m Tjoba winnaar BKC-toemooi Piraterij in de lucht Rem op de kredieten Dr. Corn. Verhoeven Zie het zélf op tv: de moderne groene panne- boender die zo wonderlijk vlug uw aangezette pannen en fornuisbranders schoon maakt en nog 10 x lan ger méégaat ook. bij aankoop van zo'n Scotch- Brite panneboender tijdelijk 2 handige Scotch-stootdop. pen voor die deur die steeds uw muur beschadigt, weet u wel? (Van onze korfbalmedewerker) BREDA Tjoba 1 is door een be ter doelgemiddelde dan het Utrecht- se Vogel 1 winnaar in de hoogste «f. deling geworden van het kerst-micro- korfbaltoernooi, dat ook dit jaar weer in het Sportcentrum te Breda werd gehouden. Veertig achttallen, verdeeld over tien afdelingen hebben van 9.30 uw tot 19.00 uur om de prijzen gestreden. Een van de beste wedstrijden wis zonder twijfel de wedstrijd in ifde. ling A Vogel 1 - Tjoba 1, de grote matadoren, die in een 1—1 gelijkspel eindigde. De eindstanden waren: Afdeling A (landelijk): 1 Tjoba 1, 2 Vogel 1, 3 GKV 1, 4 BKC 1 Afd. B (landelijk) 1 Terheijden 1, 2 ELKV 1, 3 Oranje Wit 1, 4 Quick 1. Afd. C (regionaal): 1 Terheijden2, 2 Blauw Wit Rsd., 3 BKC 2,4 GKV 2, 5 BKC 3, 6 ELKV 2, 7 Oranje Wit 2, 8 Tjoba 2. de Boerenleenbank. ir iedereen. Voor par kenman, gezin en be- ik, die in haar gehele aan Uw belangen te- mtvangst van uw sala- ekeringen, voor hypo* persoonlijke leningen» :s, aan- en verkoop van vreemd geld. Kortom waarvoor U een bank en altijd bij U in de ns binnen! 00 vestigingen N PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PE'e ng^„ fniinrpnPFMlsirPN PEILINGEN PEILINgÉn PEILINGEN PEILINGEN PEIL EILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILIIGEN PEILINGEN PEILINGJ^, NGomi ociirur JwPPMINTFNPEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILIIJGEh iEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGENI PEJL NGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGENun£en p^lINGEN. PEILINGEN PEI PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEIILINGEN PEILINGEN FtlLliN^tiN return Het hanteren van de tegen stelling tussen rechts en links is er de laatste jaren niet gemak kelijker op geworden. Dat lijkt heei wonderlijk, omdat we eerst een jaar beleefd hebben waarin de roep om duidelijkheid ieder op de lippen lag, en vervolgens een jaar waarin de drang naar radicalisering ruim baan kreeg. Als gevolg van zo'n proces zouden •we een mooie, duidelijke tegen stelling kunnen verwachten die voor iedereen gemakkelijk te hanteren is. Nu dit effect achter wege blijft is er alle reden om aan die duidelijkheid en radica liteit grondig te gaan twijfelen en zelfs de mogelijkheid van een fraai hanteerbare tegenstelling kritisch te bezien. Wanneer bovendien die tegen stelling toegepast wordt op het gebied van het handelen, ontstaat onherroepelijk de neiging ze te laten samenvallen met de tegen stelling tussen goed en slecht. Ieder noemt zijn keuze dan goed en de tegengestelde slecht, zodat alles goed en slecht tegelijk is. Links is niet zo maar progressief en rechts is niet zonder meer con servatief: ieder wil het goede be houden en het betere bereiken; alleen de manier waarop kan dan nog links of rechts genoemd wor den. Er ontstaat een subtiele methode-kwestie die de hele hitte van de tegenstelling te verduren krijgt; en de vraag wat nu nog rechts en links is, wordt daardoor nog veel moeilijker te beantwoor den, als ze al niet onzinnig ge noemd moet worden. „Typisch rechts" of „mooi rechts" wordt b.v. door professor Pen genoemd de heldhaftige mo raal van het pal staan voor konin gin en vaderland, vlaggen en te vrezen. Logica is allesbehalve revolutionair; zij werkt eerder de vanzelfsprekendheid van het be staande systematisch in de hand dan dat zij zich daartegen verzet. Logica, meent Herbert Marcuse, profeet van een aantal linkse be wegingen, dan ook, is een instru ment in de hand van de techno craten, de status quo en dus rechts. Superieure logica is heel mooi rechts. Twee typisch rechtse trekken dus bij links, terwijl alles wat maar rechts genoemd wordt, zich ook als progressief en dus in ze kere zin links beschouwt. Duide lijker kan niet aangetoond wor den, hoe onduidelijk, op het on zinnige af, de tegenstelling ge worden is. Het heeft, dunkt mij_, dan ook weinig zin naar allerlei typerende, kleine psychologische trekjes te snuffelen, die dan toch nog kenmerkend zouden zijn voor rechts en voor links, We foeten deze flauwe kul, al of niet geleerd verpakt, verwijzen naar de astrolo gische en psychologische rubrieken van de damesbladen: het is niet meer dan een gezelschapsspelle tje, ook wanneer het door hoog leraren bedreven wordt. Om nog enige politieke betekenis aan de tegenstelling te kunnen toekennen moeten wij, geloof ik, haar tot het uiterste versimpelen. En in oorsprong is zij simpel: rechts is rechtshandig en links is linkshandig. In feite wordt deze wat toevallige tegenstelling ge bruikt om het onderscheid aan te geven tussen normale en abnor male, handige en onhandige, ge slaagde en mislukte mensen. Links heeft maatschappelijk een ongun stige betekenis, rechts een gunsti ge. Rechts is het mooie handje, nog altijd. symbolen etc. Het kan best zijn tot dit juist is, maar naar mijn mening is het maar juist tot op net moment waarop al die waar- hen genoemd worden. Ik voor mij vind de heldenmoraal als eis een anderen wel te verstaan °D zich al typisch rechts. De keu ze van de waarden waarvoor men 21ch „totaal inzet" verandert daar wet veel aan. Die stoere bereid heid alleen al en vooral de de monstratie daarvan, de wat ver waande gedachte dat men door heroïsche houding iets be reikt, al is het maar indruk ma nen, vind ik mooi rechts. En Premes die houding is even sterk yperend voor als links gekarak teriseerde bewegingen als voor de eest vooroorlogse rechtse be- j Het afschuwelijke van mof3 ls .het meestal opereert uiterst rechtse moraal mn eid en doorzetten. Die moraal verschilt in niets van de meest oudbakken wils-lyriek rnnm?160 ln de dertiger jaren jtoS f? eerooms werd aange- kois fiere offerbereid- en waarin het zo vlug moge- --- wi WCÖ iR,sterven voor het nobêlë'doèi afi»i!ou?iSie 'erensvervulling werd geschilderd. Merkwaardig is het lievi!. ?et dit vr" mystieke of vom-iLT weg vuile °Ptreden een rkeur voor discussie en helde- combineert. Ik meende Re tiid dit te moeten uitleggen ti«Jf6n bereidheid tot democra- i'f™?. w "Den kritiek, dus als jermate verdienstelijks. aan „o uf bereidheid kan ook en Jin ,niet ontzegd worden, heten u ec]]ts, conservatief moet beeft het van logica niets Welnu, ik kom tot mijn grote bewering: politiek is rechts, zij wordt beoefend door geslaagde, handige jongens met een mooi handje. Geslaagd is rechts, mislukt is links. Macht is rechts. De poli ticus die opkomt voor de misluk ten en onderdrukten, zegt wel na mens hen te spreken, maar hij doet dat achter hun rug om met zijn eigen mooie handje. Zij spre ken niet. Zii maken alleen zijn carrière mogelijk. Hij interpreteert hun bestaan en bedisselt handig. Dat is lelijk rechts. Engagement is rechts, mobiele bewogenheid is rechts. De oudste zoon, lieveling van zijn vader, uitslover en ver moedelijke opvolger is rechts. Links is monddood of ongeïnteres seerd, zijn belangen worden door rechts behandeld. Om te kunnen praten moet links eerst omge schoold worden tot het mooie rechtse handje. Links is beurs, gedeukt en weerloos, onpolitiek; het wordt altijd uitgebuit en ge dupeerd. Politiek gezien bestaat links niet en voorzover het ge noemd wordt, wordt het zo ge noemd door rechts, door zijn be kommerde, bedisselende leiders, die rechts zijn vanaf het moment lat zij geslaagd zijn. Alleen de ach terhoede kan links zijn, maar zij is alleen achterhoede omdat zij zo genoemd wordt door de jon gens met het mooie handje die voorop lopen en de baas spelen. Links heeft tot nog toe geen naam en geen gezicht. De enige plaats waar iets zinnigs over links ge zegd wordt is. meen ik, het evan- gelie. Zalig zijn de linksen, want zij zullen nooit rechts worden. Twee Arabische commando's hebben op het vliegveld van Athene een passagiersvliegtuig van de Israëlische luchtvaartmaatschappij El Al beschoten. Nog niet zolang geleden kaapten Arabieren een complete Boeing 707 van El Al, vol passagiers en brachten het toestel op naar Algerije. Aan de overzijde van de Atlantische oceaan is het kapen van passa giersvliegtuigen zowat aan de orde van de dag. Met pistolen zwaaiende bandieten dwingen vliegtuigen daar te gaan waar zij willen. Gewoonlijk is dat naar Cuba. Deze luchtpiraterij is onaanvaardbaar. Zij is op één lijn te stellen met de kaapvaart in vroeger dagen waaraan tenslotte door een soort gezamenlijk optreden van de toenmalige zeemachten een einde is gemaakt. Het wordt de hoogste tijd dat internationaal de handen ineen worden geslagen om aan dit euvel een einde te maken. De moderne wereld kan zich geen onveiligheid op de vitale verbindingsroutes permitteren. Wat is dat trouwens voor een soort van „vrijheidsoorlog": schieten op ongewapende passagiers, vrouwen en kinderen inbegrepen en ongeacht hun nationaliteit? VORIGE week zijn de werknemers In de sector grootmetaal er in ge slaagd de werkgevers een loonsverhoging af te dwingen van 6,5 procent. Diezelfde dag dreigde minister Witteveen in een gesprek met de Stichting van de Arbeid, dat als de lonen sterk zouden uitsteigen boven de toename van de produktiviteit kredietbeperkende maatregelen niet zouden uitblijven. Nu, amper een week later, heeft de - onafhankelijk van de regering opererende - president van de Nederlandse Bank een rem gelegd op de kredietverlening. Dr. Zijlstra is met zijn oud-collega Witteveen bevreesd voor een herleving van de conjuncturele spanningen, zoals ons land die twee jaar geleden heeft beleefd. In die bedrijfstakken, waar nog wordt onderhandeld over een nieuwe c.a.o., zal het overleg nu wel allerminst gemakkelijk verlopen. Enerzijds zullen de werkgevers als gevolg van de kredietbeperking en de mogelijke repercussie daarvan op de werkgelegenheid terecht menen geen hoge looneisen te kunnen inwilligen. Anderzijds zullen de werknemers terecht bevreesd zijn voor een te verwachten prijsstijging en deze willen incal culeren in de nieuwe lonen. Het komende jaar zal wel eens minder roos kleurig kunnen verlopen dan het thans voorbije. Studentendemonstraties, met karak- O Geschilpunt tussen 2 landen AErnstaeregeldheden ES3Militóre slaa*9reep Guerrillastrijd O lnt'foSêl",0r,a,e erlSBha3n' a Militaire akties ln 19b# Ernstige economische A* problemen in 1968 Nief-kommunisHsche landen Landen van de NAVO en landen met een Westers defensieverdrag Kommunistische landen meteen autoritaire regeringsvorm p Unden mef meer dan 100.000 leden van de kommunisf. partij «HT Koloniën e.d, (fVH.vobrhelVfrbodwndfMrhO J (fvH. vobr heL verbod van de partij} Voor mensen die goed geïn formeerd willen blijven is 1968 een uitzonderlijk veel bewogen jaar geweest. Zelfs in de perioden die gewoon lijk met komkommertijd worden aangemerkt (de zo mermaanden en de periode tussen Sinterklaas en Nieuw jaar) werden ons de schok kende gebeurtenissen niet be spaard. Denk maar aan Tsje- choslowakije en de reis van de Apollo-8 naar de maan. Het zal weinigen moeite kos ten de grote gebeurtenis sen" van 1968 op te sommen: de moorden op Kennedy en King, Tsjechoslowakije, Viet nam, Biafra Maar er gebeurde nog zo- veer meer. Er was honger in Peru. Brazilië en Argentinië kwamen in economische moei lijkheden. Guerrilla-strijders waren behalve in Vietnam ook actief in Rhodesië, Angola, Kongo, Columbia, Peru, Thai land, Zuid-Jemen en Laos. Er gebeurde van alles op deze hoogst onrustige we reld. Nevenstaande kaart toont dat alles in één oogop slag. (Van een onzer redacteuren) TT" ERSTMIS 1968 heeft duidelijker dan ooit aangetoond hoever de mens aanholt achter zijn eigen technische ontwikkeling. Of holt hij eigenlijk wel? Terwijl het ruimteschip Apollo-8 om de maan draaide, accentueerden de hij herhaling geschonden kerst bestanden in Vietnam en Biafra de situatie waarin de hoogst ont wikkelde planeet van ons zonnestelsel nog steeds verkeert: moord en doodslag, oog om oog en tand om tand, zoals het al was toen de kaken van de mens begonnen terug te wijken, hem langzaam maar zeker onderscheidend van de aap. TIJD NODIG IN DE RUIMTE Dit sombere gepeins echter neemt niet weg dat men voor de prestaties van de NASA en de Apollo-8-be- manning slechts de grootste bewon dering kan hebben. Ademloos hebben miljoenen televisiekijkers hun eigen planeet gezien van een afstand van meer dan 300.000 kilometer. Een dag later zagen zij de kraters op de maan langzaam langs de eabineruiten van het ruimteschip glijden terwijl Bill Anders als een toeristengids vertelde over de bezienswaardigheden die over het scherm schoven. De reis van de Apollo-8 is een his torische mijlpaal. Men heeft het his torische belang ervan vergeleken met 1492 toen Amerika „werd ontdekt", (zoals men met typische Europese hoogmoed beweert, vergetend dat Amerika al lang door de mens werd bewoond). De maanreis van de Apollo lijkt ons echter historisch nog belangrijker: eerder vergelijkbaar met de uitvinding van het wiel. Niettemin is de tocht van Borman, Lovell en Anders nog maar een mi nuscuul klein sprongetje in de ruimte Alleen at in ons eigen zonnestelsel is het interplanetaire reizen een kwes tie van jaren. Met een raket die rondraast met ee - snelheid van pak weg - 45.000 km per uur zijn behalve de maan, al leen Mars, Mercurius en Venus bin nen een jaar bereikbaar (respectieve lijk 2,5, 3 en 1,5 maanden). Een reis naar Jupiter zou ruim anderhalf jaar vergen, een tocht naar Uranus zes en een half jaar, naar Neptunus bijna 11 jaar en naar Pluto zelfs 15 jaar. Als men dan nog rekent dat men ook nog terug moet dan is het wel duidelijk dat deze reistijden binnenkort de be langrijkste beperking van de ruimte exploratie zullen vormen. Professor J. M. J. Kooy heeft in een interview met onze krant, nu twee jaar geleden, al gezegd: „De ruimte onderzoekende mens is op het ogen blik zeer agressief. De ruimte wordt bestormd over een zeer breed front. Maar net als het Duitse offensief in Rusland zal ook ons offensief in de ruimte doodlopen De meeste men sen realiseren zich niet hoe eenzaam de aarde als door mensen bewoonde planeet rondwentelt in dat oneindig grote heelal Reizen naar andere planeten - om nog niet te spreken van andere zonnestelstels - gaan ont zettend veel tijd eisen. Dat is een duidelijke beperking". Tot zover pro fessor Kooy, een van Nederlands be kendste ruimtevaartdeskundigen en internationaal bekend als ballistisch expert. Wat is de zin van dit alles? Menig een heeft zich dat - tusen momenten van bewondering door - bezorgd af gevraagd. Waarom miljarden naar de maan, terwijl er op de aarde, in Ame rika zelf notabene zoveel behoefte aan is? Wat is er op die maan te ha len, behalve een paar brokken steen voor onderzoek, die dan wel de kost baarste kluiten uit de geschiedenis van de mensheid mogen worden ge noemd. Bovendien: het succes van de Apol. lo-operatie wist niet de woorden weg van een sir Bernard Lovell en een Heinz Kaminski die scherpe kritiek hebben uitgeoefend op wat al ge noemd is „deze technologische kerst show". De Saturnus-5 werkte voortreffe lijk, maar het was een gok want de raket was niet meer beproefd sinds de vlucht met de onbemande Apol- lo-7 toen er nogal wat storingen voorkwamen. Erger nog lijken de ri sico's die men de astronauten heeft laten lopen. Hun afhankelijkheid van een perfect gebouwde, tot in minide- tails beproefde en gecontroleerde, maar niettemin toch altijd nog feil bare raketmotor; de enorme en niet eerder beproefde snelheid waarmee het ruimteschip de atmosfeer van de aarde binnen moest duiken en de in ruimtelijke verhoudingen - zeer ge ringe marge in de naderingshoek het geen betekende: een precieze „aan- vliegkoers" of anders verbranden of wegkaatsen narr een ongecontroleer de baan in de ruimte. Bij de normale omlopen om de aar de tot nu toe, was het mogelijk om bij voorkomende moeilijkheden snel te rug te keren naar de veilige aarde. Die laatste kans was er nu niet ter wijl tegelijkertijd de mogelijkheid van een reddingsoperatie vanaf Kaap Kennedy (de lancering van een red dingsschip) ontbrak. Deze wat moeilijke vragen bij een luisterrijk succes mogen niettemin door de argeloze aardbewoner wel worden gesteld. De ruimtevaartpro gramma's bevorderen en stimuleren de technologische wetenschap, waar van mensen op de hele aarde profi teren. Maar ook de - nog veel breder opgezette - militaire research-pro- gramma's doen dat en zij binden en honoreren evenzeer het aanwezige ta lent als de ruimtevaartprogramma's. In deze in blokken opgedeelde we reld, was het eveneens nodig dat Amerika zich door de Spoetniks en Luna's de kaas niet van het brood liet eter. Dit is een discutabel maar voor talloze mensen aanvaardbaar argument. Tenslotte is er de eeuwige mense lijke drang naar het onbekende. De hele vooruitgang van de samenleving is aan deze drang, die meermalen de mens boven zichzelf deed uitstijgen, te danken. Maar dan doet zich de vraag voor waarom geen goedkoper en dus onbemand maanprogramma. Weinig geleerden geloven dat de mens - die niet ten onrechte altijd nog de beste waarnemer wordt ge noemd - door eigen aanschouwing op de maan spectaculaire ontdekkingen kan doen. De maan heeft aan z(jn pokdalige oppervlak niet zoveel ge heimen meer en kluiten halen kan een onbemand vaartuig ook. Als het tenslotte ook nog waar is, wat vele critici geloven, namelijk dat deze kerstshow van de NASA vooral is opgevoerd om de stemmen te smo ren van een groeiend deel van het Amerikaanse volk dat zich onbehaag lijk voelt bij de haast absurde discre pantie tussen het maanproject en de ineengezegen „Great Society", dan is dat wel de donkerste schaduw op dit grandioze succes van de rusteloos zoekende mens. De triomf van de Apollo-8 maakt het degenen die in het komend jaar het NASA-budget willen beperken ten behoeve van een serieuzere aan pak, bijvoorbeeld van de armoede in eigen land, al bij voorbaat erg moei lijk. Deze wat relativerende vragen en kanttekeningen laten overigens nog voldoende ruimte voor het bewonde ren van de menselijke moed en het technologische vernuft dat aan deze maanreis ten grondslag heeft gelegen. Het was een historische mijlpaal. W. KOCK

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1968 | | pagina 17