Vannacht droomde
ik dat de
Russen kwamen"
1968/1969
DUITSE PRIESTERS
AGEREN TEGEN
GEZAG IN KERK
Scotch-Br ite
nu cadeau:
ongezond
zelfmoord
Tweemaal Ethel Kennedy J^U_^Z0f]P€/IS
GUERLAIN
Jongeman pleegt
ontucht met
8 kinderen
Vpy WESTENBURG
Eerste ronde
Tweede ronde
Derde ronde
Uitslagen
DE STEM VAN ZATERDAG 21 DECEMBER 1968
2129
1617
258
Van een onzer redacteuren)
RGENS !N W.-BRABANT -
Toen het mijn beurt was
om aan het graf van mijn
oeder te spreken nam ik
mijn soldatenpet af. Ik huil
de en zei zacht: „Moeder,
wat ik u te zeggen heb, is
alleen voor ons bestemd."
Ik voelde op dat moment,
dat niemand van de om-
staanders zou kunnen be
grijpen, wat ik in mijn hart
iad willen zeggen. Ik was
alleen. Feitelijk is de situa
tie van mijn leven sindsdien
niet veranderd. Het leven
is voor mij altijd een groot
irobleem geweest. Ik kan
mij niet herinneren, dat ik
ooit één gelukkige dag heb
gehad.
Al meer dan drie jaar ben ik nu
officieel voor honderd procent in
valide verklaard. Ik ben 44 jaar,
mijn vrouw is 34. Negen jaar ge
leden trouwden we. Ons enige
zoontje wordt in januari acht.
Mijn grootste verdriet is, te moe
ten constateren, dat de ellende van
mjjn leven zich in zijn leventje
voortzet. De jongen heeft van zijn
geboorte af gesukkeld. Hij heeft
onder andere een afwijking aan de
dikke darm. Met zijn elf-twaalf
manden moest hij aan zijn voetjes
geopereerd worden. Voor zijn dar
men moet hij een speciaal, duur di
eet gebruiken Anders krijgt hij
ontzettende krampen en moet hij
onophoudelijk naar het toilet.
De jongen gaat nu weer naar
school
„Ja, op sinterklaasdag kregen wij
50 voorschot van de diaconie. Dat
bracht de redding. Tenslotte hebben
wij na maanden wachten een ver
hoging gekregen van de bijstands
uitkering.
Die was namelijk nog gebaseerd
op de bijdrage, die wij in onze vo
rige woonplaats kregen. Wij komen
uit een industriegebied van de
Randstad, waar het voor ons zoon
tje erg ongezond was.
De jongen werd in het verleden
enkele keren uitgezonden naar een
vakantietehuis in de bossen, hier
vlak bij dit dorp. Hij knapte er tel
kens zichtbaar op. Toen wij door
bemiddeling van kennissen hier een
huis konden krijgen kwamen wij
hier half mei wonen. Het is een
goed huis, vinden wij. Veel beter
dan wij vroeger in de stad gewend
waren.
Wat dat voor een woning was
kunt u wel begrijpen als u weet,
dat wij daarvoor maar 55 huur
per maand betaalden.
Nu wonen wij veel beter, maar wij
betalen per maand 50 huur meer.
Dat was veel te veel tegenover on
ze uitkeringen. Dat vond de sociale
werkster, die hier kwam, ook. Zij
zou maatregelen nemen voor een
verhoging van de bijstandsuitkering.
Maar er kwam helemaal niets van.
Tenslotte heb ik begin oktober
zelf een aanvrage ingediend. Enke
le dagen geleden kreeg ik te horen,
dat de bijdrage zou worden ver
hoogd. Voortaan krijgen wij 100,06
W.A.O., 12,45 voor dieet en 21,60
gezinsbijdrage. Dat maakt samen
134,11 netto per week. Na aftrek
van huur en dieet houden wij nog
ongeveer 75 per week over, waar
mee wij moeten proberen rond te
komen.
Maar wij zitten nog met een pro
bleem.
„En dat is
Van de gemeente hebben wij des
tijds een bijdrage gekregen van
315 voor de transportkosten van
de verhuizing. Maar dat bedrag
hebben wij ongesoupeerd aan le-
Wij waren de wanhoop na
bij, mijn vrouw en ik.
Wij hadden een afschuwe
lijke week achter de rug toen
op zaterdag 7 december in De
Stem een artikel verscheen
over „De Anonieme Eenza-
me
Het ging over een noodtele-
foon in Amsterdam.
„Was er die hier in het dorp
maar een, dan zou ik er ook
gebruik van maken, zei ik te
gen mijn vrouw".
Ik schreef een brief over
de noodsituatie in ons gezin
naar de redactie, want ik
dacht: Er moet iemand zijn,
die naar mij luistert."
front net als je twee oudere broers!"
„In de keuken vroeg ik aan mijn
moeder: Meent vader dat 7" Mijn
moeder zei: „Ja zeker meent hij
dat, maar weet beste jongen, dat ik
er heel anders over denk. Maar ver
tel dat niet tegen je vader. Anders
slaat hij mij."
„Ik meldde me voor de s.s. Tijdens
mijn opleid-ng in Elzas Lotharin
gen stierf mijn moeder. Haar kist
werd bedekt met de hakenkruis-
vlag. Een oudere broer, die inmid
dels officier was geworden, bracht
aan het graf de hitlergroet en
sprak: „Wat jammer moeder dat je
de grote overwinning van het Der
de Rijk niet meer meegemaakt
hebt."
Ik wist, dat mijn moeder, die daar
in het graf gelegd was, daar heel
anders over had gedacht. Net als ik.
Ik durfde niet te spreken.
Twee winters heb ik aan het
front in Rusland doorgebracht. Wat
daar gebeurd is valt met geen pen
te beschrijven. U hoeft mij niet te
geloven, maar ik heb nooit op ie
mand geschoten. Vanwege mijn te
weke houding werd ik uit de s.s. ge
trapt.
Maar in de week van 2 tot 7 de
cember hadden wij geen geld meer
om het dieet te betalen. Ons kind
kon toen niet naar school. Wij von
den het verschrikkelijk, want de
Jongen is vanwege zijn slechte ge
zondheid toch al een jaar later naar
school gegaan dan normaal. Boven
dien was het net de week van sin
terklaas. De jongen heeft hem niet
kunnen zien.
Op school hebben de kinderen al-
emaai wat gekregen, maar helaas
S Wemand er aan gedacht ons
'"fis een presentje te sturen,
-ij mag weliswaar geen snoep eten,
aar het was toch leuk geweest als
j gekregen had. Gelukkig
uurden familieleden nog een doos
speelgoed. Anders had de jon-
n huisetS gebad' was geen geld
limmoesten met z'n drieën rond
j komen van mijn uitkering
ito Arbeids Ongeschiktheid
Virs^CIt *s f 100,06 per week.
«in.' ,e0en wij een bijstands-
erin9 in de vorm van een dieet-
.van f Per week.
J"* dieet voor het kind kost
J(w per week.
b Daarbij betalen we in het West-
i inc u e dorP, waar wij nu wonen,
n»r per maand. Zodat wij
woai van lumr en dieet per
a°g f 51 overhielden voor
wat» beding, kolen, licht, gas,
miir/' enzov°ort. Het was voor
J",.vrouw onmogelijk om de
'jes aan elkaar te knopen.
w.heatt geprobeerd door uit
dienm" gaan er wat te ver-
hevioü' dat hield ze vanwege
van r„P1),nen in de ruS (een gevolg
vonrtci - ?iekte> niet vol. 's A-
de pijn Z1i 'n bed te kreunen van
reu mm*!? week van december wa-
slote*w.anh°°P nabij. Wij be
leren" m elTte ma-ken aan ons
0 oolc?
ütook"r°UW knikt bevestigend. „Ja,
uit.""6'" de man barst in tranen
welke wijze
teii" °SLde, gaskraan open te zet-
™or'mii ent man' He dood zou
s'hB hot i vrouw en mij een verlos
sen*?kenen- Maar toen wij de
sclirokWon Z'-n bedie zagen slapen
Die
vensmiddelen en noodzakelijke
voorzieningen in het nieuwe huis.
„Misschien ben ik wel een dief",
zegt de man, „maar wij moeten toch
eten. Het is best mogelijk, dat ze
mij hiervoor in de gevangenis stop
pen."
De portemonnee komt op tafel.
Op een bankbiljet staat het stoï
cijnse gezicht van Erasmus, op een
ander de verfijnde trekken van Hu-
go de Groot. Er zit ook wat klein
geld bij. Alles bijeen is het nog geen
115.
Voor 12 januari bij de volgen
de uitkering komt daar niets
meer bij. Wel heeft de post nog
maar enkele uren geleden een reke
ning van een waterleidingbedrijf
bezorgd van 50. Deze moet vóór
31 december zijn voldaan.
„Hoe komen wij hiermee de kerst
dagen door De wrange vraag
blijft onbeantwoord boven de tafel
hangen.
Kerstmis 1968 dreigt te gaan lij
ken op Kerstmis 1963. In dat jaar
kreeg de man, die al geruime tijd
veel ziek was geweest onverwacht
zijn ontslag aangezegd als concierge
van een groot flatgebouw. Zijn
vrouw was juist de kerstboom aan
het sieren to'-n iemand met de on
heilstijding binnenkwam.
Sindsdien heeft de man geen werk
meer gekregen.
Er zijn me-r wanhopige momen
ten geweest in het leven. Er is va
ker gedacht aan zelfmoord.
Het levensverhaal van de man
begint in Duitsland. Zijn vader
was Nederlander en had daar in de
crisistijd werk gevonden. Zij moe
der was van Poolse afkomst. In
1938 ging het gezin naar Nederland.
„Ik was twaalf jaar", vertelt de
man „en sprak geen woord Neder
lands. In Duitsland was ik altijd
uitgescholden voor Hollandse kaas
kop. Zelfs door de meester op
school, die mij tegelijkertijd met
een stok in mijn nek sloeg.
Hier in Nederland noemden ze mij
altijd „rotmof". Ik had onder de
jongens werkelijk geen leven meer
toen tot overmaat van ramp de stad,
waar wij woonden, zeer zwaar door
Duitse invallers werd verwoest.
Maar het ergste zou nog komen.
Met mijn veertiende jaar moest
ik van mijn vader gaan werken. Te
gen het advies van het hoofd van de
school. Geld verdienen vond hij het
belangrijkste.
Ik was bijna 16, toen ik vermoe
delijk „vanwege mijn Duitse af-
somst" door mijn werkgever werd
ontslagen. Thuisgekomen met dit
berich' tievde mijn vader: „Je bent
een wasiap. Meld je voor het oost-
■1
Stilte„Ik heb wel iemand
vermoord".
Het slikken begint weer.
Ik liep in het Russische plaatsje
Makyefka en zag dat een officier
een tomaat aannam van een jonge
tje, dat op de weg liep te venten.
De jongen, iets groter dan mijn
zoontje nu is, stak zijn hand uit en
vroeg om geld.
„Wat geldschreeuwde de of
ficier, „maak dat je wegkomt
Hierop nam de jongen een andere
tomaat uit zijn mandje en gooide
die de officier naar het hoofd. De
rijpe rode vrucht spatte uiteen op
diens gezicht. De officier werd woe
dend, trok zijn pistool en knalde het
ventje neer. Toen ik er heen liep
brulde hij: „Blijf er af of ik schiet
je ook kapot!"
Ik stond verbijsterd, nam mijn
karabijn en schoot de Duitse officier
neer. Hij was hartstikke dood."
De man begint weer te huilen.
Dit heb ik nog nooit tegen iemand
verteld. Ik heb een mens ver
moord... Ik weet niet, waarom ik dit
nu voor het eerst tegen u heb ge
zegd..-
Hierna deserteerde ik en viel na
enige tijd in de handen van de mili
taire politie. Vanwege mijn jeug
dige leeftijd werd ik niet gefusil
leerd maar maandenlang getuchtigd
in een strafkamp in Polen. Later
moest ik dienst doen bij de Belgi
sche bezetting.
Na de invasie van de geallieer
den deserteerde ik opnieuw. Ik be
groef mijn uniform in de grond bij
Vilvoorde en gaf mijn wapens aan
een meisje, dat werkte bij de Wit
ten (ondergrondse) en mij in een
kamer maandenlang verborgen
hield.
Na de bevrijding ging ik naar Ne
derland terug, waar ik spoedig
werd gedetineerd. Twee jaar zat ik
gevangen in Rotterdam, Vlaardin-
gen en Werkendam.
Ik vind het niet erg, dat ze mij
zo behandeld hebben. Ik weet maar
al te goed wat er in de oorlog ge
beurd is. Maar ik kan de vrees nooit
meer van mij afzetten.
Soms denk ik, dat mijn vrouw en
mijn zoontje de dupe zijn van mijn
verleden, wanneer ik bemerk hóe
moeilijk de bijstandsverlening af
komt.
Vannacht droomde ik, dat de Rus
sen kwamen. Ik heb mij vreselijk
verweerd. Aan hun gezichten zag ik
dat zij mijn zoontje wilden ver
moorden.... als vergelding voor Ma
kyefka."
CEES DE BEKKER
Ethel Kennedy, de vrouw van de vermoorde senator Robert
F. Kennedy, heeft gisteren met haar een week geleden
geboren dochtertje Ethel het Georgetownziekenhuis verlaten.
Mevrouw Kennedy toont hier haar dochtertje aan de
fotografen.
(ADVERTENTIE)
BONN (ANP/RTR) Opstandige jonge leden van de
Westduitse clerus eisen opheffing van het celibaat en mede
zeggenschap bij de keuze van hun bisschoppen. Zij. zijn onte
vreden over het uitblijven van ingrijpende hervormingen in de
r.-k. kerk en verzetten zich in hel bijzonder tegen wat zij noe
men het „autocratische en middeleeuwse optreden" van de
hiërarchie.
De ontevredenheid wordt nog aan
gewakkerd door de omstreden kwes
tie van de geboorteregeling, die zo
als bekend accuut werd na het pau
selijke verbod op het gebruik van
kunstmatige voorbehoedmiddelen,
neergelegd in de encycliek „Huma-
nae Vitae".
Verschillende priesters hebben hun
ambt neergelegd. Hoeveel is niet be
kend. De kerkelijke autoriteiten heb
ben de aantallen, die in de pers zijn
genoemd, echter als „schromelijk
overdreven" gebrandmerkt.
Volgens een psycholoog heeft ech
ter een tamelijk groot deel van de
20.000 Westduitse priesters moeilijk
heden met de celibaatsverplichting.
Dat een deel van de jonge clerus
eens is blijkt wel uit hun plan om
het met deze verplichting niet meer
hun bisschoppen in het begin van
1969 een kritisch gestelde resolutie,
over deze kwestie voor te leggen.
De theoloog Johannes Hoffmann
uit Siegen in de deelstaat Rijnland-
Westfalen wil een commissie in het
leven roepen die tussen de kerkelij
ke autoriteiten en de uitgetreden of
opstandige priesters moet bemidde
len. In een vraaggesprek met een
krant zei hij dat verscheidene vrien
den van hem graag priester hadden
willen blijven, maar dan als ge
trouwd man.
In Bochum werd dit jaar tenmin
ste een links-georienteerde groepe
ring van jonge priesters opgericht.
In Paderborn drongen rond 200
priesters aan op de vorming van
een soort vakbond voor geestelijken
en „een vrije dag in de week. In
(ADVERTENTIES)
Zie het zélf op tv:
de moderne groene panne-
boender die zo wonderlijk
vlug uw aangezette pannen
en fornuisbranders schoon
maakt en nog 10 x lan
ger méégaat ook.
bij aankoop van zo'n Scotch-
Brite panneboender tijdelijk
2 handige Scotch-stootdop-
pen voor die deur die steeds
uw muur beschadigt, weet u
wel?
gm
Mnnn
Freiburg, Keulen en Spiers hebben
priesters medezeggenschap bij de
keuze van hun bisschoppen geëist.
De golf van onrust onder de cle
rus culmineerde in het aftreden van
een abt. De 41-jarige dr. Alkuin
Heising, abt van het 900 jaar oude
Benedictijnerklooster te Siegburg bij
Bonn zei in de loop van deze maand
dat hij het Vatdcaan verzocht had
hem van zijn functie te ontheffen
omdat hij bezwaren heeft tegen de
„autoritaire houding" van de kerk.
(ADVERTENTIE)
VOOR UW GESCHENKEN
PARFUMEUR A PARIS
,r adviseert U
VOOR HAAR CHANT D'ARÖMES
VOOR HEM HABIT ROUGE DRY
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG De Haagse politie
heeft een 2l-jarige man gearresteerd,
die in het Zuiderpark in Den Haag
ontucht heeft gepleegd met drie
jongens en vijf meisjes. De leeftijd
van deze kinderen ligt tussen de
8 en 12 jaar. Zij wonen allemaal in
de omgeving van het park.
Op 2 augustus werd er bij de ze
denpolitie aangifte gedaan van het
plegen van ontucht met twee jongens
van 8 en 10 jaar. Een man van on
geveer 25 tot 30 jaar zou de jon
gens met een verhaal over gevaarlijk
gas achter een gebouwtje gelokt heb.
ben. Een week daarna werd er in
het Zuiderpark ontucht gepleegd: dit
keer met twee meisjes. In septem
ber werden opnieuw twee jongens
het slachtoffer. Na verloop van tijd
had de Haagse politie acht aangiften
binnen. Afgelopen zondag hield men
in het Zuic'.erpark een jongeman aan
die de aandacht trok. Toen hij na een
oproep op het politiebureau ver
scheen, bekende bij het plegen van
ontucht.
i* al Hiw verzekeringen
Sophlastraat.36.BredaTel.(01600)34750
De grote puzzelreis '68 - '69, waarmee we vandaag beginnen,
is een serie-puzzelwedstrijd, bestaande uit drie ronden
zonodig nog een extra-ronde. Elke dag vindt U een opgave m
ons blad. Hierbij een voorbeeld:
De letters in liet vierkant moet U zodanig rangschikken dat U uit
vindt welke naam van een Friese gemeente zij vormen. Dat is hier
GAASTERLAND! En nu de eerste opgave!
Voor de juiste inzendingen, aan het eind van de puzzelreis, hebben
we aantrekkelijke prijzen beschikbaar. Een hoofdprijs van f 150,
een prijs van f 50,vier prijzen van f 25,en dertig prijzen van een
tientje.
Voor wie geen abonnee is en toch mee wil doen, maakt de bon die wij hierbij
afdrukken de zaak al heel erg gemakkelijk.
Hieronder laten we uitgebreid bijzonderheden en voorwaarden volgen
„De grote puzzelreis '68-'69" bestaat uit 3 ronden, of zonodig nog een
extra ronde, waarvan de eerste ronde start op 21 december 1968.
De eerste ronde bestaat uit een 7-tal tekeningen.
Elke tekening bestaat uit een groep door elkaar geplaatste letters. De deel
nemers moeten de letters van elke tekening zodanig rangschikken, dat deze
letters de naam vormen van een gemeente in Nederland.
In de groepen zijn geen letters verborgen, noch zullen de deelnemers door
onduidelijkheden worden misleid.
Onder elke tekening dient door de deelnemers aan „De grote puzzelreis
'68-'69" de naam van de gevonden gemeente te worden opgeschreven.
Deelnemers moeten alle 7 opgaven tegelijk inzenden.
De inzendingen moeten uiterlijk dinsdag 7 januari 1969 in bezit zijn van
„De grote puzzelreis '68-'69", De Stem, Reigerstraat 16, Breda.
De tweede ronde van „De grote puzzelreis '68-'69" is gelijk aan die van de
eerste ronde, echter met dien verstande dat de opgaven aanzienlijk moeilij
ker zullen zijn.
Van deze ronde moeten de inzendingen in bezit zijn van „De grote puzzelreis
'68-'69", uiterlijk op 22 januari 1969.
De eerste opgave van de tweede ronde wordt gepubliceerd op zaterdag, 11'
januari 1969.
Voor zowel de eerste als de tweede ronde geldt, dat de deelnemers uitslui
tend oplossingen mogen insturen, geknipt uit dit blad.
De derde ronde heeft de vorm van een letterpuzzel, waarbij de deelnemers
zelf woorden moeten vormen. Zij wordt gepubliceerd op 25 januari 1969. De
inzendingen voor deze derde ronde moeten uiterlijk op 3 februari 1969 in
bezit zijn van „De grote puzzelreis '68-'69".
De uitslag van de eerste ronde vindt U in het blad met datum 11 januari '69.
De uitslag van de tweede ronde in het blad met datum 25 januari 1969 en de
uitslag van de derde ronde wordt gepubliceerd op 15 februari 1969.
Opgelet!
1. Aan de tweede ronde kan slechts worden deelgenomen door die deel
nemers, die de eerste ronde goed hadden.
Aan de derde ronde slechts door die deelnemers, die zowel de eerste als
de tweede ronde goed hadden.
Men mag uitsluitend onder zijn eigen naam deelnemen. Derhalve kan in
één gezin slechts één prijs vallen.
2. Per gezin mag per ronde slechts één oplossing worden ingezonden.
3. Uitsluitend vaste abonnee's van dit blad en zij, die zich gedurende de
wedstrijdperiode als abonnee opgeven, zijn tot „De grote puzzelreis '68-'69"
toegelaten.
4. Personeel en medewerkers van dit dagblad en van het Reclame Service
Bureau Laurens A. Daane N.V., alsmede hun gezinsleden zijn van deel
name uitgesloten.
5. Over „De grote puzzelreis '68-'69" is geen correspondentie toegestaan.
6. Vertraging door de P.T.T. of door welke oorzaak dan ook valt buiten
verantwoordelijkheid van de organisatoren, evenals zoekraken van inzen
dingen.
7. Door deelname aan „De grote puzzelreis '68-'69" verklaren de deelnemers
zich akkoord met de voorwaarden.
8 Inzendingen die niet aan de voorwaarden voldoen, zijn ongeldig.
BON
Ondergetekende wil graag dit blad twee weken gratis ontvangen:
Straat en no.
Naam
Woonplaats
Handtekening
Deze bon kunt U op ons kantoor bezorgen of in een envelop opzenden
naar De Stem, Reigerstraat 16, Breda, afd. abonnementen.
