rtèn tien voor de tieners
Jacques Soedan vindt
Veronica vulgair en
heeft plannen voor
nieuw piratenschip
Buddah
Gandhi
Top pops
Stuif in
diamonds
Ludiek
Ruud en Riem de Wolff,
weet wel de Blue Diamonds, die
ins gouden platen en wereld-
Uccessen oogstten, zijn op
december te zien in Pick Up.
februari maakten de broers hun
intree op de Nederlandse
watenmarkt met „Someday".
I aarna hebben we eigenlyk niet
feel meer van ze gehoord,
ifissehien dat hun nieuwste single
Sweet Sour" het langer houdt.
Het wordt werkelijk tijd, dat
e[ in Zuidwest Nederland een
li idiek centrum komt. Wat is er
bier nou eigenlijk voor jongeren.
&1 sommige gemeenten kun je
af en toe genieten van popmuziek
jeugdsozen, maar daar blijft het
j| Wij weten, dat verschillende
jongerengroepen plannen hebben
i oor ludieke centra, maar dat het
un aan ruimte en geld ontbreekt,
ou geen enkel gemeentebestuur
ier bereid zijn om hen te helpen
i de vorm van subsidie en
>ewijzing van een leegstaand
and.
Waarom mag alleen de jeugd
de steden als Amsterdam, Den
[aag, Utrecht, genieten van de
oorrechten die bij het jong-zijn
u horen?
In Utrecht heeft het
emeentebestuur ook pas een
Oude belofte waargemaakt. Daar
i dezer dagen een popcentrum
eopend, waar op ludieke wijze
e subcultuur bedreven wordt
iet beat, ballet, film, drink-
oekjes, licht en geluid.
I Utrecht doet trouwens nog
eel maar voor zijn jeugd. In
Secember zal een tweede
xperimenteel popfestival worden
ehouden in de hallen van de
'aarbeurs. Het evenement zal
.0 uur duren. Jawel. De Pretty
Tüngs komen, alsook The Who,
.'he Family en de door de Beatles
n hun label opgenomen Bonzo
)og Doo-Dah Band.
De gemeente Utrecht geeft
ubsidie, de politie knijpt een
(Ogje dicht en de spoorwegen
eerkopen goedkope kaartjes als
e er een treinkaartje bijneemt.
Nat wil je nog meer
Sinds kort vertegenwoordigt
le grammofoonplatenmij C.N.R.
et label „Buddah Records". Dit-,
erd overgenomen van Bovema.
Public Relation man Jos van Vliet
deelde mee: „Nu kunnen we
platen uitbrengen van de Ohio
Express; The 1910 Fruitgum
Company; The Kaseneth Katz
Singing Orchesjtrayptc. Enfin, ds
ele bubble-gum familie.
Ter gelegenheid van het
Sandhi Jaar (2 oktober 1968 tot
2 oktober 1969) organiseert de
j Ambassade van India te Den Haag
een opstelwedstrijd voor jongeren
van 12 tot en met 19 jaar.
Dit jaar wordt het feit
herdacht, dat Mahatma Gandhi
100 jaar geleden werd geboren.
De onderwerpen van de opstel
wedstrijd zijn dan ook: voor de
leeftijdsgroep 12 tot en met 16
jaar „Gandhi, de Mahatma (Grote
Geest); voor de groep 16 tot en
met 19 jaar „De geldigheid en
toepasselijkheid van Gandhi's
denkbeelden in de wereld van
vandaag."
De opstellen, geschreven ln
de Nederlandse taal en met een
lengte van 1500 - 2000 woorden,
moeten voor 15 maart 1969
worden ingezonden aan:
Information Service of India,
Buitenrustweg 2, Den Haag.
Vergeet niet volledige naam,
adres en geboortedatum te
vermelden.
In juni 1969 wordt de uitslag
bekendgemaakt. De prijzen
worden uitgereikt op 2 oktober
1969, de honderdste geboortedag
van Gandhi.
m Er is een Nederlandse editie
verschenen van het Engelse blad
„Top pops", een weekblad in
kleurendruk voor jonge mensen
die van muziek houden. De
Nederlandse editie wordt in
Engeland gedrukt, maar de
redactie in Nederland wordt
gevoerd door Harry Knipschild.
Het blad bevat wekelijks
minstens drie pagina's die gewijd
zijn aan de pop-scène in
Nederland. In ons land wordt „Top
pops" verspreid door Van Ditmar
te De Meern. „Top pops" heeft al
vier andere internationale edities.
De V.P.R.O. heeft al meer
laten blijken een van de beste
zenders te zijn als het erom gaat
een goed woordje te doen voor de
jeugd. Niet altijd mag de jeugd
dan haar woordje doen zoals zij
wil, maar dat is een andere zaak.
Onlangs heeft de VPRO een
verzoekschrift gestuurd naar de
NRU. Er moeten, aldus de VPRO,
in de grote steden allemaal
caravanstudio's komen, „stuif-in"-
studio's, waar de mensen in en
uit kunnen lopen om hun zegje
te doen. De zender zou in bedrijf
moeten zijn van zeven uur
's morgens tot twee uur 's nachts.
Als het ei werkelijk storm
zou lopen van mensen die het
I hunne willen zeggen, zou het er
•best eens kunnen gaan stuiven
r-tairifeiYPRO
DE STEM VAN ZATERDAG 30 NOVEMBER 1968
Terier jaar worden de beste
!Uken uit de Nederlandse
fhooltonten gebundeld onder de
S, Een tien voor tieners
nStttgs is het ach^ste deeltje
S deze serie uitgekomen, een
lanlezing van de aardigste
Svruchten, die in 1967 in
I Nederlandse^ schoolpers
!0tLos vmTdeliteraire waarde,
J,. enkele van deze geselecteerde
bloemen" hebben, vinden wij
II al van belang dat dit
hoekje een aardig beeld geeft
n toe jonge mensen nu denken
voelen. Het is daarom niet
icen voor scholieren zelf een
aantrekkelijk bezit, maar het
al ook ouderen helpen wat
dichter bij de leefwereld van de
longeren te komen.
Een „Tien voor tieners"
pretendeert niet een literaire
bloemlezing te zijn; is dat ook
niet, al hebben een aantal in
zendingen ongetwijfeld
uitstekende kwaliteiten.
Verscheidene medewerkers,
die publiceerden in de zeven
voorgaande bundels hebben
later die duidelijk aanwijsbare
kwaliteiten in andere publikaties
of in een andere creatieve
uiting waargemaakt. Wij
noemen bijvoorbeeld Annemarie
Oster (nu veelbelovend
cabaretière), Hugo
Verdaasdonk, Hans van de
Waarsenburg (dichter), Joost
Nuissl (zanger-cabaretier).
Het is natuurlijk moeilijk
te voorspellen wie van de
medewerkers aan de laatste
„Tien voor tieners" op het
literaire pad verder zullen
gaan. Maar enkelen van de nu
nog onbekenden, die later best
eens op de voorgrond kunnen
treden zijn toch wel J. Bekx,
Pi Blok, N. Boon, Leo Gillet,
H. Hermens, Maaike Meyer en
Cunera van der Woude.
Opvallend is, dat uit Zeeland
geen enkele inzending is
opgenomen. Brabant daarentegen
doet het beter: in totaal 10 van
de 45 medewerkers komen uit
deze provincie. West-Brabant is
alleen vertegenwoordigd door
drie scholieren uit Breda,
die publiceerden in De
Sleutelring, schoolblad van het
r.-k. O. L. Vrouwelyceum.
Het zijn Paul Schnabel (18)
met „Lente in Limburg",
Wilbert Smulders (16) met
,,'t Is niet aan ons" en W. van
Fessem (18) met „Ten voeten
uit Cees Buddingh".
We laten hieronder de
bijdrage van Wilbert Smulders
volgen
't Is niet aan ons
de diepte te peilen
van 't moderatorschap
op een meis
jesschool.
Doch een van hun
onbewuste
waarden is misschien
dat zij dé
figuur
zijn,
waarin de meisjes
de man zien,
waarmee
ze nóóit zullen trouwen.
„Een tien voor tieners" - Vitg.
Nijgh Van Ditmar - 2,50
ZWIJNDRECHT - „Als ik ooit
een wens mocht doen, dan zou
ik wensen dat we in Nederland
een volksreferendum zouden
krijgen, vóór of tégen een
lichte-muziek-zender. Ik ben
ervan overtuigd dat we die
zender dan zouden krijgen.
Maar zo'n referendum mag
natuurlijk niet van de hoge
omroepbaasjes en wij hebben
geen pest te vertellen. We zitten
nog altijd met de axioma's
van vijftig jaar geleden. Die
zijn allang uit de tijd, maar de
kerels die nu in „radiostad", of
als je dat liever wilt Hilversum
zitten, hanteren ze nog altijd
en dat is verdomd beroerd".
Jacques Soedan, 28 jaar en van
beroep drogist, windt zich op als
hfj over dit onderwerp spreekt.
Al meer dan een jaar geleden
kwam de Zwijndrechtenaar
in het nieuws toen hij zijn plannen
ontvouwde voor het in het leven
roepen van een nieuwe
piratenzender. Hij heeft die
die hij niet had kunnen voorzien,
zijn er de oorzaak van dat er nog
niets concreets is gebeurd.
Dat wil overigens niet zeggen
dat Jacques Soedan stil is blijven
zitten. Zijn ideeën zullen over
niet al te lange tijd toch
verwezenlijkt worden, zegt hij.
Verder wil hij er niet over praten.
Het enige dat hij na lang
aandringen los wil lat enis dat er
spoedig een keten van commer
ciële stations op schepen in zee
zal komen. Een ervan is enige
dagen geleden begonnen in de
buurt van Helgoland. Er volgen er
meer. Zwitsers, Duitsers, Engelsen
en Nederlanders hebben daartoe
de koppen bij elkaar gestoken.
Alles is volgens Jacques Soedan
bijna rond.
Waarom hij zelf een
commercieel station wil beginnen?
Jacques Soedan: „Omdat ons
radio- en tv-bestel rot is. Dat
weet ieder mens die een beetje
redelijk denkt. Toch kan de radio
een bijzonder groot goed zijn. Het
wordt alleen verkeerd gebruikt.
Nu wil ik helemaal geen Don
Quichot zijn die zonodig moet
vechten, maar er moet wel wat
gebeuren. Ik zeg niet dat dat nu
direct, op dit moment kan. Helaas
niet. Maar ik ben ervan overtuigd,
dat de generatie die na de ouwe-
baasjes-van-nu, het bewind gaat
voeren, wel verandering te weeg
gaat brengen".
Jacques Soedan zegt over veel
informatie uit „radiostad" te
beschikken. Daarop baseert hij ook
al zijn uitspraken. Hij zegt te
weten dat de „jongens" in
Hilversum best anders zouden
willen. „Maar ze moeten ervan
vreten. En daarom durven ze hun
mond niet open te doen. Ik zeg
wel hoe het is. Mij maken ze toch
niets". En dan barst Jacques
Soedan los in beschuldigingen.
Wel doordacht en bewust gezegd.
„Wij worden een praatlandje.
We hebben drie legale zenders.
Maar geen van drieën brengt
voldoende ontspanning. Er wordt
gepraat en nog eens gepraat.
Volgens officiële cijfers is meer
dan zestig procent van het
uitgezondene gesproken woord.
Dat is vreselijk. Radio is er voor
je ontspaning en niet om naar
gepraat, en dat is dan netjes
uitgedrukt, te luisteren. Er is
grote behoefte aan een lichte-
muziek-zender? Waarom maken
ze er dan niet een van die zoge
naamde legale zenders voor vrij!"
Jacques Soedan haalt als hij
dat gezegd heeft de schouders op.
Het is het gebaar van iemand die
een hopeloze situatie voor zich
ziet maar er niets aan kan doen.
„Toch moet je je niet bij al die
tegenwerking neerleggen", zegt
hij. En daarom is hij met iets
eigens bezig. Veronica is voor hem
geen alternatief. Hij noemt het
station vulgair, met een onvol
wassen geluid, speculerend op
een te jeugdige groep luisteraars
(van 12 tot 17 jaar) en slecht qua
presentatie. Maar hij zegt ook dat
in het land der linden éénoog
koning is en dat daarom Veronica
voorlopig zeker moet blijven
bestaan.
„Ik zou het betreuren als
Veronica opgeheven zou worden",
zegt Jacques Soedan, „maar ik
geloof niet dat dat ooit gebeurd.
Er zal van hogerhand heus niets
tegen gedaan worden. Want dan
zal er ongetwijfeld in die enorme
moddertroep in -.radiostad"
geroerd moeten worden en het is
vrijwel zeker dat er dan koppen
gaan vallen. Dan zouden er wel
eens mensjes van hun stoel
geknikkerd kunnen worden, die
nou o, zo lekker zitten. De wet om
Veronica te verbieden is er.
Onlangs heeft de Europese Radio
Conventie in Genève nog een
brief aan de regering gestuurd
met de bede die wet er nu eens
door te drukken. Maar niemand
doet het. Hij ligt klaar. Hoeft
alleen maar getekend te worden.
Het gebeurt niet!!"
„Weet je, het hele omroep
bestel moet op de helling. Zo
snel mogelijk. Daarom gaan wij
ook verder met ons werk. Er
moeten zove'el mogelijk piraten
zenders komen. Dan komt de
discussie tenminste weer eens op
gang. Hopelijk feller dan ooit.
Dan gaat de hele zooi aan het
rollen en dan zit er voor een
nabije toekomst misschien nog
wat goeds in de lucht. Overigens:
dat woord piratenzender is een
rot woord. Wij zijn helemaal
geen wilde jongens. Wij zijn alleen
een stel mensen die het beste
met de radio en met de luisteraars
voor hebben."
H. v. R.
De populariteit van „Country
Joe and the Fish" is sinds het
recente Amsterdamse optreden
hier in Nederland behoorlijk
gestegen. Geen wonder ook, want
de ongewone sound van deze
Amerikaanse popgroep, met
invloeden van blues en oosterse
muziek en omweven met vaak
zeer ingewikkelde teksten, is het
beluisteren dubbel en dwars
waard.
Ze hebben tot nu toe twee
elpees gemaakt: „Electric
Music for the Mind and Body"
en ,,I feel like Fm fixing to die".
De eerste elpee geeft hun
bedoelingen weer, de tweede is
een plaat die bijna bant van de
emotie*.
tijdens het Eucharistisch Congres
in Bogota tot enkele uitspraken is
gekomen, die „wanneer men ze
beziet tegen de realiteit in de
landen van Zuid-Amerika,
treffend zijn door het gebrek aan
werkelijkheidszin en de
wereldvreemdheid, die eruit
spreken." Volgens het artikel
worden „juist zij, die armoede
lijden, en die nog steeds in een
geestelijke slavernij leven, hier
eens te meer door de machtige
Kerk verpletterd en nog dieper
in hun ellende geduwd". Tenslotte
wordt de Kerk een uiterst rechtse
organisatie genoemd, terwijl zij
volgens de schrijver juist een
extreem-linkse beweging zou
moeten zijn.
Sleutelring biedt voorts de
mogelijkheid aan leerlingen om
advertenties te plaatsen.
Cocon, Studentenvereniging Ve-
ron, Sociale Akademie „Marken-
daal", Breda. Het eerste nummer
van het schooljaar bevat een
uitvoerig aantal gegevens over het
leven op de academie, bestemd
voor de nieuwkomers. De redactie
zegt: „Wij hebben een aardig
overzicht in elkaar getimmerd".
We kunnen het hier wel mee eens
zijn. Misschien een tip voor andere
bladen? In vier talen worden de
studenten uit het buitenland
welkom geheten. Dat wordt ook
nog in een „vijfde taal" gedaan:
„Wellkommen in Olland. Wij oop
jullie fijn bij ons finden, ier op
Maarkendal. Wij finden die
internationale ook mooi".
Onder het kopje „Breda bij
nacht" wordt het stedelijk
nachtleven geschilderd. De
nieuwkomers wordt op bepaalde
gelegenheden gewezen, die gerust
te bezoeken zijn. De schrijver van
het artikel gaat uit van de
uitspraak van een groot geleerde,
die eens heeft gezegd: „In een
pilsje zitten zoveel calorieën, dat
je op veertig pilsjes één week kan
leven. Deze veertig pilsjes zijn
weer gelijk te stellen met twee
zakjes gesneden soepgroenten".
Klimop, Jongstudentenclub „lil
Vinea Domini", St.-Gertrudisly-
ceum, Roosendaal. Twee bewogen
stukjes over de moorden op
dominee Martin Luther King en
Robert Kennedy, geschreven door
meisjes uit de derde klas, dienen
als opening van het blad:
„Moesten we zo wakker geschud
worden? Zien we nu pas de
ellende van de mensen?"
Vietnam komt aan de orde in een
artikel, genaamd „En 's nachts
gil ik". De schrijver leeft zich in
in het leven van een
zeventienjarige in Zuid-Vietnam.
Het is een aanklacht tegen de
oorlog: behoudens enkele
tussenpozen duurt de oorlog in
Vietnam al bijna twintig jaai.
Het normale leven voor een
zeventienjarige is dan ook
oorlog
Sparkels, R.-K. Kweekschool
St.-Antonius, Dongen. De school
heeft het 75-jarige bestaan gevierd
en dat is voor het orgaan
aanleiding geweest om uitvoerig
in het verleden te gaan
grasduinen. De geschiedschrijving
is verdienstelijk opgeluisterd met
tekeningen en oude foto's. Het is
inderdaad, zoals de hoofdredacteur
opmerkt, een „exclusief"
schoolblad geworden. Het telt
liefst 81 pagina's. Deze zijn
overigens niet alle gevuld met
historie.
Zo wordt als tegenhanger van
de moderubriek een rubriek over
bromfietsen begonnen. Een
anoniem gebleven schrijver
protesteert voorts tegen het feit,
dat er niet over sex geschreven
zou mogen worden. De redactie
antwoordt hierop met de
juichkreet: „Onze lijfspreuk zal
in de toekomst worden dank zij
jou: met meer sex meer copie".
We wachten het volgende nummer
van Sparkels nu maar af.
Overigens maakt het blad wel een
wat al te ernstige indruk.
De Ark, Newman-Scholengemeen-
schap, Breda. Dit blad geeft een
overvloed aan grappen en grapjes.
Dat gaat in dit geval misschien ten
koste van het „schoollevenbeeld",
zoals dat uit een schoolkrant kan
spreken. We hopen met de
redactie, dat er zich mensen
melden, die in die redactie
opgenomen willen worden, want
het goed opgemaakte, verzorgde
blad is het wel waard. De redactie
wordt momenteel door twee
leerlingen gevoerd
Rompslomp, R.H.B.S., Breda. De
helft van het papier wordt in
beslag genomen door een
uitgebreide kroniek, die je overi
gens met plezier doorleest. De
vredesbesprekingen in Parijs
worden kritisch op de korrel
genomen en er staat o.a. een
leerzaam stukje in over moderne
muziek. Wat dat laatste betreft,
vraagt de schrijver zich af, of
moderne muziek straks als
cultuurvorm geboekstaafd zal
worden of dat het altijd een
wassen neus zal blijven Hij
laat het antwoord verder aan
toekomstige generaties over.
Spetter, Roncalli College, Bergen
op Zoom. Aanvankelijk had dit
nog jonge blad het formaat van
een wat lang uitgerekte briefkaart.
De afmetingen zijn thans aanzien
lijk vergroot. De beschikbare
ruimte is dus uitgebreid. Spetter
heeft zijn originele karakter
echter behouden.
Precies als De Sleutelring krijgen
de leerlingen in het blad de kana
om advertenties te plaatsen. De
inhoud is rijk gevarieerd en
verrijkt met vele illustraties.
In een artikel over de NAVO zegt
een leerling het volgende: „De
NAVO is nu bereid de economische
en culturele betrekkingen met de
landen achter het ijzeren gordijn
te verbeteren. Zij wil liever
natuurlijk geen verdeelde wereld".
Kontakt, Prof.'Zeemanlyceum,
Zierikzee. Een eersteklasser geeft
haar mening over de Vietnamese
oorlog weer in niet mis te
verstane taal. Een citaat: „Toen
moest Hans naar een ver land
vliegen, dat Vietnam heette en
allemaal grote bommen op kleine
hoofdjes van magere, arme
kindertjes en nog magere
vrouwen laten vallen. De arme
Grietje huilde in haar fabriek alle
kogeltjes nat".
Kontakt brengt wel een overdaad
aan gedichten, grappige en
ernstige. Een van deze verzen,
door een meisje geschreven,
eindigt aldus:
Bonk steun zucht
Bloemen zweven door de lucht
Heksen vangen mjj met water
Ik word pater.
(Van een onzer redacteuren)
Hel aantal toegestuurde
icboolkranten was dit keer
minder dan gedurende de eerste
keilt van het jaar. Vermoedelijk
:al de wisseling van het school
leer daar wel niet vreemd aan
lijn. Over het algemeen valt
het op, dat de belangstelling
voor politieke en andere actuele
gebeurtenissen toeneem. Ook de
vrijmoedige kritiek op het leven
der leraren, voorzover zich dat
tenminste afspeelt binnen de
muren van het schoolgebouw,
bevindt zich in opmars. Dat zijn
io twee algemene indrukken.
De verschillende bladen, die
bieronder de revue passeren,
lijn geplaatst in een willekeurige
volgorde.
De Sleutelring, O. L. Vrouwely-
oeum, Breda. Dit blijft een fris
en origineel blad. Het brengt
verbluffende denkertjes. Zoals
tee: „Vroeger hadden de
kinderen snotneuzen, nu is het net
andersom". En een andere: „God
s Me. Liefde is blind. God is
blind",
l Namens de redactie schrijft een
I te redacteuren verder een niet
I Bis te verstane kritiek op het
I Vaticaan. Opgemerkt wordt, dat
I de paus, het woord voerend
