Wie van de drie ofgeen van allen?
vlees eten is verantwoord eten...
schenk^^E^
Man-onder-invloed
ziet 10% minder
gevaarsituaties
„China's Kroestsjev" is ten val gebracht
esrelF
PVuW°U
w ...en zo lekker!
ï&tpiSZ
Alles of niets
Vaderen
Straks meer
EXPERIMENTEEL ONDERZOEK LEERT
Q
WIJTING
LEKKERBEKJES
om te
watertanden...
Onbekenden
stalen
50 paspoorten
door Colin McCullough
Gesprek lussen Rhodesië
en Engeland begonnen
Eerste steen gelegd
voor grootste dam
ter wereld
DE STEM VAN DINSDAG 5 NOVEMBER 1968
Ktandaard.
It
|;cheerhoofden, dat al
jUn voortreffelijke
Iheeft getoond,
scheerders zijn er
hr. 49.95
AMERIKA
IEST EEN
PRESIDENT
(Van onze redactie buitenland)
BREDA Van vanavond 11 uur af tot (zeer) diep in de nacht
kan Nederland via de televisie (Nederland 1) het verloop van de
Amerikaanse verkiezingen volgen, en naar verwachting zullen velen
dat doen ook. Het belooft het is alsof we over een voetbalwedstrijd
schrijven een spannende finale te worden van een veelbewogen,
soms dramatische campagnetijd, zonder dat de uiteindelijke kandi
daten zélf het Amerikaanse publiek en de overzeese toeschouwers
vermochten op te winden. De drama's van de campagne golden dan
ook naar algemeen gevoelen juist de beste, de meest belovende,
in elk geval vernieuwing in het vooruitzicht stellende mannen: sena
tor Robert Kennedy, senator Eugene McCarthy en eigenlijk ook
gouverneur Nelson Rockefeller-
Omstreeks 7 uur vanochtend (on
ze tijd, ter plaatse was het toen 8
uur en in New York pas 1 uur in
de nacht) zijn de eerste stembu
reaus in Alaska opengegaan, uren
voordat in overig Amerika de loka
len werden geopend. Op de meeste
plaatsen was dat om 7 of 8 uur
plaatselijke tijd, maar hier en daar
ock al om 6 uur zoals in de groot
ste staat New York.
Het laatst vanavond sluiten de bu
reaus van California, Oregon en
Washington (staat), namelijk om 11
uur plaatselijke tijd. Bij ons is het
dan inmiddels vijf uur morgenoch
tend. De NTS zal dan vermoedelijk
het schakelprogramma al hebben
onderbroken maar het is mogelijk
dat er al enige vastheid gevende in
dicaties zijn omtrent de uitslag.
De Amerikaanse presidentsverkie
zingen zijn niet zo democratisch als
ze op het eerste gezicht lijken en er
zitten enkele merkwaardige kantjes
aan. Een van de zonderlingste za
ken is de mogelijkheid dat de kan
didaat die de meeste stemmen op
zich verenigt, toch geen president
wordt omdat hij in het kiescollege
geen meerderheid haalt. Dit is in
de geschiedenis van de V.S. drie
keer voorgekomen (in 1824, 1876 en
in 1888). Eigenaardig is ook dat de
officiële uitslag pas over twee maan
den, namelijk op 6 januari, bekend
wordt
De zaak is namelijk dait niet de
Amerikaanse kiezers hun president
kiezen, al denken velen dat zelf wel.
De vroede vaderen van de Repu
bliek hebben bij het opstellen van
de Constitutie der Vereninde Staten
de gedachte gekoesterd dat het ge-
menp volk we! niet in staat zou zijn
om in koel overleg en zonder beïn
vloed te worden door emoties en
politieke hartstochten een zo belang
rijk man als hun president te kie
zen. Helaas toont uitgerekend het
verkiezingsjaar 1968 aan dat deze
weinig democratische gedachten-
gang niet helemaal zonder grond
was
De vaderen der republiek besloten
de verkiezing van de president toe
te vertrouwen aan een college van
wijze mannen, kiesmannen ge
naamd.
(ADVERTENTIE)
Nu kan men zeggen: oké maar
onofficieel weten we het morgen al.
Dat is dan juist en tot nu toe beeft
de onofficiële uitslag altijd geklopt.
Maar er in een theoretisch moge-
lijkheidje dat te mooi is om het
niet aan te halen en dat is dat bij
voorbeeld Richard Nixon twee maan
den lang in de veronderstelling ver
keert dat hij gewonnen heeft en dat
hij dan plotseling, op 6 januari, tot de
ontdekking komt dat hij zich heeft
verkeken op de loyaliteit n de
door zijn partij voorgedragen kies
mannen en dat Humphrey de man
is. Nogmaals, het is slechts theorie
maar wel aardig om even mee
spelen.
te
Dit kaartje toont de Amerikaan
se staten met hun aantallen kies
mannen.
Op de dag van vandaag bestaat
dit instituut nog, al functioneert het
waarschijnlijk niet meer zoals de
vaderen zich dat hadden voorge
steld. Iedere staat heeft evenveel
kiesmannen als er Senatoren en le
den van het Huis van Afgevaardig
den zijn. Senatoren heeft elke staat
er maar twee maar het aantal Af
gevaardigden wordt bepaald door
het aantal inwoners van de staat.
De staat Alaska is de kleinste en
heeft slechts 3 kiesmannen, twee
voor elle senator en 1 voor de enige
Afgevaardigde van Alaska. De
grootste staat is New York met 43
kiesmannen.
In feite wijzen de Amerikanen
vandaag alleen maar hun kiesman
nen (538 in totaal - de benodigde
meerderheid voor de presidentskan
didaat is dus 269 plus 1 is 270 kies-
manstemmen) aan, en wel volgens
het' principe van „wie de meeste
stemmen krijgt, heeft alles". Als er
dus in een staat meer stemmen
worden uitgebracht op republikeinse
kandidaat-kiesmannen dam op demo
cratische kandidaat-kiesmannen, dan
mag de republikeinse partij de vol
ledige portie kiesmannen van die
staat afvaardigen naar het kiescol
lege dat op zestien december bijeen
komt in de hoofdstad van de be
trokken staat.
En nu komt (de theoretisch moge
lijke) grap. De kiesmannen blijven,
ondanks de reeds gevolgde en ge-
De vermoeiende campagne
(hier Nixon in Chicago) is ten
einde. Het woord is vandaag aan
de kiezers.
bruikelijke procedure vrij de kandi
daat te kiezen die zij willen. Zij kun
nen dius voor de wet ongestraft af
wijken van hun partijprincipes en
bij nader inzien omzwaaien naar
een andere kandidaat. Nu weet de
partij gewoonlijk wel wie men op de
kandidatenlijst voor het kiescollege
zet, zodat het meestal trouwe partij
gangers zijn, maar we schreven al:
het is theorie.
Om het verhaal nog mooier te
maken: de uitslagen van de stem
mingen der kiescolleges worden niet
onmiddellijk op de 16e december be
kend. Nee, in elke hoofdstad worden
de stemmen gewaarmerkt en geze
geld. Vervolgens gaan ze naar de
voorzitter van de Senaat in Was
hington, die ze in twee kisten stopt,
één kist voor de presidentskandi
daat en één kist voor de vice-presi-
dentskandidaat.
De kistjes van mahoniehout arri
veren pas in januari op het Capi-
tool en op zes januari, tjjdens een
gezamenlijke zitting van de ook
nieuw gekozen) Senaat en het (even
eens nieuwe) Huis van Afgevaar
digden, worden de kisten geopend.
Het Huis van Afgevaardigden wijst
een Republikein en een Democraat
aan om de stemmen vcor de presi
dent te tellen. De Senaat doet het
zelfde met de stembiljetten voor het
vice-presidentschap. Pas dan en als
een kandidaat inderdaad minimaal
270 stemmen blijkt te hebben ge
haald, is de uitslag officieel.
Inmiddels weet doorgaans de hele
wereld al wie de nieuwe president
en vice-president zullen zijn, maar
deze wetenschap berust op de prak
tijk van de partijtrouw der kiesman
nen en dat is iets anders dan de
vaderen van de republiek zuilen
hebben bedioeld. In feite is het dus
een uitermate, niet meer bij deze
tijd van telecommunicatiesatellieten
en computers passende, flopproce
dure.
Hoe zou het nu mis kunnen gaan?
Veronderstel: op basis van de ver
kiezingsuitslagen van vandaag denkt
heel de wereld te weten dat Nixo-n
gekozen is op basis van de volgende
uitslag: Nixon 273 kiesmannen,
Humphrey 244 kiesmannen en Wal
lace 21 kiesmannen. Dat is dus de
verhouding van het kiescollege ge
schat op basis van de algemene
verkiezingsuitslag. Stel dat er nu
iets gebeurt wat ook in 1960 plaats
had; toen brachten 15 kiesmannen
een stem uit op een outsider, die op
geen enkel stembiljet voorkwam
(senator Byrd van Virginia). Er
hoeven maar vier Mesmannen waar
van verwacht werd dat ze voor Ni
xon zouden zijn aldus uit de boot te
vallen om de Republikeinse kandi
daat onder de vereiste 270 te bren
gen en hem op 6 januari m tranen
achter te laten op de trappen van
het Capitool.
Een dergelijk gevaar doet zich re-
eel pas voor wanneer het in het
kiescollege inderdaad tot een ware
nek-aan-nek-race komt en zeker
wanneer er een krachtige derde op
de wip zit, zoals nu George Walla
ce.
Het is maar een verhaal zoals
het ziek vermoedelijk alleen maar
kan afspelen in een nachtmerrie
van een presidentskandidaat en er
is nauwelijks kans dat zich zoiets
ooit voor zal doen, maar in theorie
is het mogelijk.
De nieuwe situatie zoals die zich
in ons voorbeeld voordoet is dat
geen van de drie kandidaten de ver
eiste meerderheid heeft behaald. Er
wordt dit jaar ernstig rekening ge
houden met de mogelijkheid dat iets
dergelijks al met de verkiezingen
van vandaag zal blijken. In dat ge
val staakt het kiescollege. De keuze
van het presidentschap komt nu in
handen van het Huis van Afgevaar
digden en die van het- vice-presi
dentschap in handen van de Senaat,
Het Huis moet op basis van 1
stem per staat een president kiezen
en wel vóór 20 januari want dan
moet de scheidende president de
macht kunnen overdragen. In het
eveneens vandaag opnieuw samen te
stellen Huis van Afgevaardigden
zullen de republikeinen naar wordt
verwacht (want het is een „republi
keins jaar" deze keer) in aantal niet
veel onderdoen voor de democraten.
De mogelijkheid doet zich dan voor
dat ook in het Huis een kandidaat
niet tot een absolute meerderheid
komt. In dat geval moet op 20 ja-
nuari de macht worden overgedra
gen aan de inmiddels door de Se
naat gekozen vice-president. In de
nieuwe senaat verwacht men een
redelijke meerderheid voor de de
mocraten en derhalve zou Edmund
Muskie uit de bus komen als waar
nemend president, totdat bet Huis
van Afgevaardigden uiteindelijk met
een president voor de dag komt.
Men kan zich wel indenken dat
een dergelijke procedure alle deuren
voor gekonkel en politieke koehan
del wijd opengooit. Het zou een goe
de les zijn voor de bewakers van
het huidige verkiezingssysteem als
het eens gebeurde, zeggen de ijve-
raars voor vernieuwing.
Overigens hebben enkele honder
den journalisten uit de V.S., op ba
sis van een nationaal statistisch
spel, voorspeld dat de mogelijkheid
dat het Huis van Afgevaardigden de
nieuwe president moet aanwijzen
hoogst onwaarschijnlijk is. Vermoe
delijk weten we dus morgenvroeg
meer.
W.K.
(ADVERTENTIE)
(Vervolg van pagina 1)
UTRECHT De verkeersdeelnemer verkeert na het gebruik van
alcohol al in het nadeel nog voordat er sprake is geweest van reageren.
Ruim tien procent van de verkeersaspectcn, die hij nuchter wel zou hebben
gezien, neemt hij niet meer waar na alcoholgebruik. Dit effect is bij de al
coholdrinkers sterker dan bij de frisdrinkers. Ongeveer 50 procent van de
groep met een relatief laag alcoholpromillage (kleiner dan 0,8) vertoont al
een „nystagmus" onwillekeurige trilling van het oog— terwij van deze
groep de waarnemeningsprestatie aantoonbaar is teruggelopen.
hij meer tijd nodig te hebben voor
Dit zijn enkele uitkomsten van een
experimenteel onderzoek naar de
invloed van alcohol op het waarne
mingsproces van ervaren autorijders
door prof. dr. W. Buikhuisen en dr.
R. W. Jongman, die zijn vermeld in
het Nederlands tijdschrift voor cri
minologie. De „nystagmus" gaat
gepaard met een zeer slechte waar
nemingsprestatie, zodat men bij een
strafbaarstelling van een alcohol-
grens van 0,8 waarvoor men in
cidenteel nog altijd pleit een te
groot risico neemt. De onderzoekers
stelden vast, dat de alcoholdrinker
als het ware „in een tunnel" kijkt.
Buiten die tunnel mist hij vele si
tuaties, maar ook daarbinnen ver
keert hij in het nadeel, zodra hij
verschillende verkeersaspecten tege
lijk in het oog moet houden: een
dergelijke gecompliceerde waarne-
mingstaak kan hij niet aan.
Dr. W. Schneider onderzocht het
effect van alcohol op het rijgedrag
In het normale verkeer en kwiam tot
de conclusie dat de chauffeur onder
Invloed slecht functioneert. Hij
maakt zelfs op een bekend traject
gemiddeld veel meer fouten dan in
nuchtere toestand. Bovendien bljjkt
(ADVERTENTIE)
1 kg wijting filets,
80 gr bloem, 1 ei, zout,
1 dl melk, slaolie of
frituurvet.
De filets door een deegje
halen van bloem, ei, zout en
melk en goudbruin bakken
in dampende slaolie
of frituurvet.
Warm opdienen.
Kostelijk!
Vraag recepten bij
uw vishandelaar
of bij het
Produktschap voor
Vis en Visprodukten,
Wassenaarseweg 20,
Den Haag.
(Van een onzer verslaggevers)
DORDRECHT De Dordtse re
cherche is op zoek naar de onbeken
den die dezer dagen enkele gemeen-
testempels, een hoeveelheid koperen
ringetjes en een tang om pasfoto's
te bevestigen alsmede 46 blanco en
vier beschreven paspoorten en een
Bewijs van Nederlanderschap heb
ben gestolen uit het Dordtse Bureau
Bevolking.
De dieven drongen via de achter
kant van het gebouw binnen en for
ceerden de stalen kast waarin de pa
pieren worden bewaard.
Men vermoedt te doen te hebben
met lieden die in contact staan met
organisaties die Nederlandse paspoor
ten in landen achter het IJzeren Gor
dijn voor enorme bedragen verko
pen. De nummers van de paspoorten
zijn bekend.
de wat ingewikkelder gedeelten van
het traject. Hcewel het onderzoek
van dr. Schneider nog niet is afge
sloten, kan reeds nu worden vastge
steld dat rijders met een gemiddeld
alcoholpromillage van 1,3 onge
schikt zijn om hun voertuig te be
sturen, zelfs op een bekend traject.
Prof. dr. W. Buikhuisen, drs. J.
Zweers en F. P. H. Dijksterhuis na
men de persoonlijkheidskenmerken
van de rijder onder invloed onder
de loep. Zo bleek van de groep van
ruim 500 mensen, die in 1955 en
1956 is veroordeeld voor het rijden
onder invloed, het bloecLalcoholge-
halte gemiddeld 1,65 pro mille te
zijn. Dit betekent dat de doorsnee
veroordeelde rijder onder invloed
achter het stuur gaat zitten, nadat
hij ongeveer 13 borrels op heeft. An
dere resultaten van dit onderzoek:
de man-onider-invloed is neuroti
scher, heeft minder zelfbeheersing
en neemt meer risico's. Tenslotte
blijkt hij minder genuanceerd te
denken.
Het aantal recidivisten onder derij-
ders onder invloed is groot. In 1956
was het aantal wegens rijden onder
invloed veroordeelde personen 5609.
Daarvan was 24 procent recidivist. In
1963 werd 31 procent van de in to
taal 5271 gevallen voor hetzelfde
misdrijf opnieuw veroordeeld.
He4 tempo, waarin men recidi
veert, kon eveneens worden vastge
steld. Zo bleek dat 20 procent vande
uiteindelijke recidivisten binnen één
jaar weer in de oude fout vervalt,
na twee jaar is dit percentage al op
gelopen tot 35. Vijf procent van de
veroordeelden recidiveert, al in de
periode dat het rijbewijs is inge
trokken.
Er bestaat een nauw verband tus
sen de leeftijd en het recidivisme.
Hoe jonger men is ten tijde van het
vonnis, hoe groter de kans dat men
nog eens voor hetzelfde misdrijf met
de wet in aanraking komt. Het reci
divisme onder jeugddelinquenten na
dert zelfs de 50 procent. Boven de
45 jaar recidiveert men naar ver
houding weinig. De groep jeugdige
rijders onder invloed (tot 30 jaar)
vertoont een iets grotere neiging om
te recidiveren. Het meest recidive-
gevoelig is de groep veroordeelden
in de leeftijd van 30-45 jaar. In dit
opzicht nemen de rijders onder in
vloed onder de delinquenten een
aparte plaats in.
Oo-k het aantal veirkeersmisd-rijven
heeft invloed op het recidivisme. Van
alle onderzochte rijders onder in
vloed, die in 1955 en 1956 waren
veroordeeld, bleken 1267 personen
nooit eerder te zijn veroordeeld voor
een verkeersdelict. Van deze groep
ging 34 procent na 1956 recidiveren.
Voor de groep, die reeds een ver
keersdelict had gepleegd (387 per
sonen), lag dit percent echter op 60.
Het feit dat men geen schoon ver
leden heeft, blijkt, aldus het onder
zoek, inderdaad van invloed te zijn.
Een rol speelde vooral het totaal
aantal misdrijven, dat men reeds had
gepleegd, en het aantal verkeersde
licten, dat men op zijn naam had
staan.
Voorts kwam vast te staan dat
vooral de middenklasse recidiive-ge-
voelig is. De hoogste sociale lagen
van de bevolking brengen naar ver
houding weinig recidivisten voort.
Wait de auto betreft, is het zo dat
hoe meer men die nodig heeft voor
zjjn beroep, hoe groter de kans op
recidive is.
I Toen het weekeinde
n Ihina aanbrak, waren de politieke
aa™mers nog bezig het w trkelij-
e belang van het 4000 woorden
nge artikel, dat vorige week woens-
in het theoretische tijdschrift
e Rode Vlag" was verschenen,
naar waarde te schatten. Dit artikel
«t-c 'wee dagen van demon
strates door honderdduizenden Chi
nezen,
eiJW!ie.?unten 'n dit artikel waren
vta delijk. Ten eerste dat de
™es"e„ President Lioe Sjao Tsji
ti Zlin macht en van zijn posi-
nnta en buiten de partij was
vt» en dat men energieke re-
""«nawen zou gaan aantrekken
zen Party nleuw leven in te bla-
beide punten was nieuw
ar.llkel behandelde echter ook
lntL Voerig de ro1 van de revo-
comRé's en het scheen een
strict ommekeer in de politieke
t, r van de partij te suggeren
hrr-r b°::tickc comité is een voort-
gsel van de culturele revolutie.
Men treft het aan in alle geledingen
van de Chinese maatschappij. Een
provincie als Szechan bijvoorbeeld
-net een bevolking van 70 miljoen
heeft een revolutionair comité, maar
oveneens een lagere school met maar
200 leerlingen. Leden zyn zowel ar
beiders en „kader"-mensen als sol
daten. Het ideaal is dat ieder comité
op deze manier een representatie is
van de gezichtspunten van militai
ren, politici en arbeiders.
„Een revolutionair comité", aldus
de Rode Vlag, „is het meest repre
sentatieve orgaan van de macht en
de dictatuur van het proletariaat
sinds de bevrijding."
Het tijdschrift gaat dan verder en
beweert dat honderdduizenden Chi
nezen de bevestiging van provinciale
revolutionaire comité's met vreugde
hebben begroet, en vraagt dan ver
der: „Heeft enig partij comité, rege
ringsraad of volkscongres ooit zulk
een basis gehad?" Rode Vlag beant
woord zijn eigen vraag door te stel
len dat het revolutionaire machts
orgaan de belangen van de arbei-
dersklasse heel wat indringender
weergeeft, dan in het verleden ge
beurde, toen men nog verkiezingen
hield. Het blad concludeert dat een
blind vertrouwen in verkiezingen
een conservatieve denkwijze is.
Als de Chinese leiding dit als
waarheid beschouwt, is het mogelijk
dat de afgevaardigden naar het ne
gende congres, dat waarschijnlijk
volgend jaar lente bijeen geroepen
wordt uit de diverse geledingen
van de revolutionaire comité's ko
men. Dit zou het einde betekenen
van het huidige systeem, dat be
staat uit een verkiezing van con
gressen op een steeds hoger niveau
met als uiteindelijk hoogtepunt' het
nationale partijcongres.
De vraag in hoeverre men Lioe
Sjao Tsji's tragisch lot heeft bewerk
stelligd, wordt door de Rode Vlag
volkomen genegeert. Van Lioe wiens
plaats vóór de culturele revolutie
direct na Mao was, heeft men in het
openbaar al sinds een jaar niets
meer gehoord of gezien. Zijn plaats
aan de Chinese top is ingenomen
door Lin Piao, een ongehuwde pro
fessor met de titel van vice-presi
dent van het centraal comité.
Lioe's presidentstitel is nog niet
aan iemand anders gegeven. In feite
stelde de Rode Vlag eenvoudigweg,
dat hen lang geledèn door de revo
lutie van zijn macht en positie is be
roofd. Deze manier van uitdrukken
en het feit dat men vaker de kwa
lificatie „China's Kroestsjev" dan
zijn eigen naam gebruikte, wijzen
er op dat een officieel en formeel
rapport over hem op het negende
congres zal worden vrijgegeven. Dat
hij en zijn aanhangers doeltreffend
ten val zijn gebracht, is de laatste
weken duidelijk gemaakt door pre
mier Tsjiang Tsjing en door een
hoofdartikel in het Volksdagblad op
de Dag-der-Natie.
Ditzelfde hoofdartikel achtte het
noodzakelijk om nieuwe partijleden
aan te trekken. Deze leden zouden
moeten komen uit de rijen van de
opvallend goede revolutionairen en
de goede arbeiders in de industrie,
om op deze wijze de partij nieuw
bloed te geven en de strijdlust te
vergroten.
Dit wordt herhaald en uitgebreid
in het artikel van de Rode Vlag. Het
stelt dat de culturele revolutie een
openbare partij-zuiverende beweging
is, ongeëvenaard in China sinds de
bevrijding, en die als uiteindelijk re
sultaat had dat de partij zuiverder
en sterker is geworden en een gro
tere eenheid vormt.
De exacte grootte van de partij is
nu nog niet bekendgemaakt, maar
in 1966 werd het aantal van 17 mil
joen volgemaakt en men schatte dat
het voor de culturele revolutie reeds
22 miljoen bedroeg. Dit zou de par
tij tot de grootste in de wereld ma
ken.
(Copyright De Stem/Globe
and Mail-Toronto).
SALISBURY (DPA) In de Rho-
desische hoofdstad Salisbury zijn gis
teren de eerste besprekingen begon
nen tussen premier Ian Smith en de
Britse minister voor Rliodesië-aan-
gelegenheden, George Thomson. De
twee staatslieden zetten vandaag hun
gesprek voort.
Het contact wordt algemeen ge
zien als de laatste poging om een
regeling te vinden voor het grond
wettelijk conflict tussen Groot-Brit-
taonië en Rhodesië. dat zich drie
iaar geleden onafhankelijk ver
klaarde. In het weekeinde heeft
Smith verklaard te geloven. ..dat we
thams dichter bij een oplossing zijn
dian ooit ëerder".
RAWALPINDI, Pakistan (AP)
President Ajoeb Khan van Pakistan
heeft de „eerste steen" gelegd voor
's werelds grootste dam van aarde en
steen, de Tarbela-dam, op 100 km
ten westen van Rawalpindi.
De dam over de Indus zal 160 me
ter hoog worden en 3000 meter lang,
en gaat 827 miljoen dollar kosten
Er zijn o.m. 170 miljoen kubieke me
ter aarde voor nodig.
De dam wordt gebouwd door een
Frans-Italiaans consortium.
Het is in de politiek een wonder
lijke zaak, vrienden. En niet alleen
in ons land. Zoals u gelezen kunt
hebben is vorige week in Frankrijk
een rechtse organisatie verboden.
Goed, zeggen de Fransen tegen De
Gaulle, maar dan krijg je er iets an
ders voor terug. En zo kon het ge
beuren dat in het afgelopen week
einde al een linkse partij werd ge
boren, zoals u gisteren hebt kunnen
lezen.
Links rechts links
rechts óp naar een ongewisse
roekomst.
Naar de volgende bomstop bijvoor
beeld.
Johnson, heb ik me laten vertellen,
is nog zo fit als een hoen, hij is door
de Vietnam-oorlog alleen wat Ton-
kinds geworden.
Overigens is het een belangrijke
dag, vandaag, wéét u dat wel? Heden
(vannacht onze tijd) valt de beslis
sing over het lot van ontzaglijk
veel mensen. De Amerikanen kiezen
een man die de meeste macht in de
V.S. en ver daarbuiten bezit. Maar
dat kunt u overal lezen. Wat ik nou
belangrijk vind is dat van zo'n dag
als vandaag afhangt wiens tronie
soms wel een paar maal per week
in alle dagbladen ter wereld vier
jaar lang zal worden afgedrukt. Ik
heb zo'n idee dat veel, vooral vrou
welijke kiezers daar ook op ietten.
En terecht.
Neem nu die schedel van de re
publikeinse kandidaat: daar zit
Nixonder, vind ik.
Nu er een vrouw aan het hoofd
van de Vietcong-delegatie in Parijs
staat, natuurlijk staat er weer
Ngoeyen in haar naam moet er
ook wat aan gedaan worden aan de
Amerikaanse kant. De uitlatingen
die mevrouw Ngoeyen Thi Binh gis
teren bij haar aankomst in Parijs
deed, wijzen vooralsnog echter niet
op iets dat een toenaderingspoging
lijkt.
Als Harrimau zijn naam eens zou
veranderen in Harheman?
Gisteren was het precies twaalf
iaar geleden dat de Russen de Hon
gaarse opstand de kop indrukten. Of
ficieel vierde men echter in Honga
rije „de slachtoffers van de contra
revolutie". Zo gaat dat. Praag of niet.
De politie van St. Louis (Verenig
de Staten) zoekt een dief, die kans
heeft gezien een benzinestation te be
roven van 75 dollar en bovendien van
een televisie-camera (1000 dollar),
die notabene geïnstalleerd was als
controle op overvallen en diejsta
len.
In 1938 smeekte een jonge kerel:
Wie helpt energiek jongmens aan
werk? In 1968 roept dezelfde kerel:
Wie helpt energiek AOW'er aan
werknemers? Juist, dat was en is
Cornells Verolme. In zijn blad:
„Verolme nieuws" staat hij plechtig
afgebeeld, als schriel werkloos man
netje van toen en als de heer der
schepping van nu.
Nog even en dan vraagt hij: Wie
helpt tanend AOW'ertje aan werkge
ver/opvolger?
Zoals u weet heb ik meer dan ge
wone belangstelling voor de kleine
o zo menselijke problemen, die vaak
o zo groot leed kunnen veroorzaken.
Zoals snurken. Een Amerikaanse
hoogleraar, prof. dr. M. Boulware,
heeft de regering om een subsidie
van 100.000 dollar gevraagd om een
geneesmiddel tegen snurken te vin
den. Hij snurkt zelt en zijn vrouw,
zo beweert hij, haat snurken „zoals
de duivel wijwater haat". Hij wil nu
definitief zijn en vele andere., huwe
lijken redden.
Lucht geven aan opgekropte ge
voelens kan gezond zijn. „Berliner
Luft" aan dergelijke gevoelens ge
ven betekent een keihard straatge
vecht. En dat is minder gezond.
MERIJN.
(ADVERTENTIE)
