ïteurs
K Hulst
,Jk heb altijd moeten vechten9
Ballade van de
lasten" van
dichtende deken
OPRICHTSTER VAN „DE ZEEUWSCHE LEEUW",
MEJ. MR. DR. VAN RIJN, 50 JAAR DOCTOR
I Rilland Bath
li! uitblazen mevrouw
'Bank' bij
de Nederlandsche
Crediefhank
Jacqueline Kennedy, een
Griekse echtgenote
14 -16 uur.
Problemen rond openheid
Souburgs dienstencentrum
papier
voor
uw
^pen
«eililH. I
Modelwoning-
van Bouwfonds
in Goes
Scholierenlierfst-
toeraooi in
Middelburg
I Boertjes van
Buuten in
mm
SCHRIJVER
ZELFSTUDIE
y»S.i'55"1M'wl"* i,iJ
ZEELAND
VOLKENBOND
Ledenvergadering
vereniging tot
bevordering
homeopathie
Hoofdkantoor: Herengracht 458,
Amsterdam tel. 232960, 70 vestigingen
in Nederland (en jaarlijks komen
daar vijf tot zes kantoren bij)
Gelieerd met The Chase Manhattan
Bank in New York op een na grootste
bank van de wereld) en
Pierson, Heldring Pierson,
Amsterdam-Den Haag.
Kantoor Bergen op Zoom:
Antwerpsestraat 37, tel. 01640-5455
(Financiële)
zorgen
om
morgen
vergen
in
Steenbergen
een piek
van lyriek
Kleine uurtjes
Gehuwd of ongehuwd
Helikopter-
dienst nog
niet actief
DE STEM VAN WOENSDAG 23 OCTOBER 1968
9
let „zo maar een jachthaven",
ordt namelijk uit- en toegerust
D(t(
«1(1 J
He mogelijke faciliteiten die
ebbers zich maar wensen kutu
echt tegenover de havenmond y
;n botenhelling geconstrueerd
et tewaterlaten van per trailer
aan.
tumtl
evoerde boten. Er komt een
'staurant-botel, een werf voor kldjj
iparaties die de beschlkikng zal
en over een olie-, benzine-, ene(,|
-aterpomp en de spil, waarom v„
ïoedelijk het leven in de haven iJ
raaien: een zeilschool.
Het grondgebied dat bij deze
«wsl(|
tsehappi]
iring-Societeiten (RVS)
liensttreding,
i-Brabant
lekering.
practische opleiding, welke
d op reeds aanwezige
in de taken van de
lijke en zakelijke contacten
x met onafhankelijke
en.
ize contacten door middel
onlijke service.
lis en systemen, welke
introduceerd.
d gehonoreerde functie:
rukkingsvaardigheid,
nsatievermogen,
ing.
en aan:
tekeningen),
>ven.
040- 15999.
Is volgt voor het publiek
OP DE GROTE MARKT:
it vrijdags van negen tof
twee tot half vijf.
DE POORTERSLAAN:
it vrijdags van half twee
DE JULIANALAAN:
vrijdags van 9 tot 12 uur.
ig en wel iedere vrijdaS"
achthaven zal behoren, wordt
fwisselend uitgevoerd: geprojecteerf!
ijn hoge en lage beplanting te»; I
aden, verharde wegen, gazons, p>'
eervakken en een groot terras.
leze jachthaven is echter nog stei
oekomstmuziek. Dichterbij is (je Ie
isering van de voorlopige jachthil
en die wordt ingericht in de j.'l
aanloophaven" van rijkswaterstaji'P
>e drijvers daarvoor zijn enke'»
laanden geleden gearriveerd
tanneer alles volgens wens verlooml
;an deze provisorische haven (a;J
ilaatsbiedt aan 110 boten) in apri|
n bedrijf gesteld worden.
Men is met de opzet van het pla
lat zo'n 160 ha beslaat, bepaald niet^
uinig te werk gegaan. Met name met
Ie ruimte is bijzonder royaal omgj.!
prongen.
Burgemeester Van der Linde :J)j
rote fout in deze zaken is in Nede-.
ind altijd dat dergelijke projecten
iet iets te klein worden opgezet, Dit
tillen we in Bruinisse voorkómen,
)e bedoeling is dat de vakantiegai,
ers op een bridge-avond na de vj.
antie tegen elkaar zullen zeggen: ,.Ik
>en in Bruinisse geweest. Het
ir niet goedkoop, maar het wai w
f6."
(Van een onzer verslaggeefsters)
GOES Binnenkort wordt in Goes
de 175e Bouwfondswoning aan de
toekomstige eigenaar overgedragen.
Het n.v. Bouwfonds Nederlandse Ge
meenten heeft besloten aan dit feit
uat extra aandacht te besteden.
Daarom zai deze 175e woning aan
de Lindestraat 24 als modelwo
ning worden ingericht en voor het
publiek worden opengesteld. De mo
delwoning wordt vrijdag 25 oktober
's avonds om 7 uur geopend en is da
gelijks tot en met 15 november te be
kijken. Aan de inrichting van het huis
werkten een aantal Goese bedrijven
mee.
Inmiddels is ook bekendgemaakt dat 't
Bouwfonds, mede met het oog op de
toenemende belangstelling voor het
eigen woningbezit, op een drietal
plaatsen in Goes plannen in voorbe
reiding heeft voor de bouw van wo
ningen in complexverband.
(Van onze tafeltennismedewerker)
MIDDELBURG Zaterdag a.s.
houdt de t.t.v. „Middelburg-Zuid"
ten tafeltennistoernooi voor de leer
lingen van de drie lagere scholen in
de Magistraatwijk. De 70 deelnemers
aan dit toernooi worden onderver
deeld in vier klassen.
Voor de beste drie in iedere klas
ajn prijzen beschikbaar gesteld en
de school, die in zijn totaliteit de
meeste ereplaatsen in de wacht zal
iepen, krijgt de wisselbeker, be-
tóftiar gesteld door de oliemaat-
sttapij Chevron. De wedstrijden be
dienen om half negen en worden ge-
sptcliin het gymnastieklokaal aan
it Marcus de la Palmastraat.
(Van onze correspondent)
KILLAND-BATH Donderdag
114 november zullen in het dorpshuis
1 lector et Emergo de Boertjes van
I Buuten optreden, o.l.v. Jo Budie,
I ®.m.v. Drika, Lubbert van Gortel,
"ertus Bolknak en Gaitjan Kruut-
Ws. Dit programma wordt voor
Ie radio opgenomen en uitgezonden.
(Van een onzer verslaggevers)
BREDA „Mijn hele leven heb ik moeten vechten om iets te be
reiken. Pas nu kan ik zeggen, dat ik er een beetje bovenop ben. Mijr
hele leven heb ik ook moeilijkheden gehad met mijn gezondheid
Toch kan ik zeggen, dat ik eigenlijk een heel goed leven heb ge
had." Dinsdag 22 oktober, voor mejuffrouw mr. dr. G. W. van Riji
een dag vol herinneringen aan een welbesteed leven. „Eigenlijk hei
ik enorm veel gedaan in mijn leven", mijmert z\j. Een grote bos bloe
men wordt binnengebracht in de kamer van het Ignatiusziekenhur
te Breda, waar zij sinds enige weken ligt na een val in een bank ir
Breda. Een herinnering aan het feit, dat zjj gisteren vijftig jaar gele
den aan de Gemeentelijke Universiteit in Amsterdam promoveerde
tot doctor in de rechten.
„En ik had nog wel een feest in
mijn gedachten. Zaterdag zou ik een
receptie geven en daarna een dinertje
in hotel Cosmopolite. Alles was al ge
regeld en er zouden ook twee vrien
dinnen komen, die ik al in de school
banken heb leren kennen. Dat kan
nu allemaal niet doorgaan. De druk
ker, die de uitnodigingen al klaar
had, ,en de directie van het hotel
hebben het heel fijn opgevat en mij
geen schade laten betalen. Misschien
kan ik binnenkort het feest toch nog
zieren".
Zij werd geboren in Weesp. Haar
vader was chef drukker bij de cacao
fabriek van Van Houten. „Hij was
een begaafd lithograaf en schilderde
veel. Zijn portret hangt nu nog in
de directiekamer van de fabriek. Ge
zien zijn werk en het feit, dat wij
naar de middelbare school mochten,
besloot hij naar Amsterdam te ver
huizen. Ik was 17 jaar toen ik zon
der een keer te doubleren mijr. eind
examen kon doen. Mijn zuster stu
deerde toen wiskunde. Ik ging wer
ken op het kantoor van de Rijksver
zekeringsbank- Ik werd daar tijde
lijk schrijver voor een salaris van
8 gulden per week. Na een half jaar
werd dat 10 gulden." Zij schudt nog
het hoofd als zij denkt aan de behan
deling, die men zich als personeel
toen moest laten welgevallen. „Je
moest voor die baan allemaal een
h.b.s.-diploma hebben, anders kwam
je niet in aanmerking. Werd je aan
genomen, dan moest je een stuk te
kenen waarin stond, dat de bank na
2,5 jaar geen enkele verplichting had
om de werknemer in dienst te hou
den. Bij de Twentsche Bank was het
nog erger. Als je daar binnen drie
jaar wegging moest je al je salaris
dat je er had verdiend terugbetalen.
Oud-minister Drees heeft daar nog
onder die bepaling gewerkt."
De sterkste kant van mejuffrouw
Van Rijn is de letterkunde geweest.
„Ja, eigenlijk wilde ik letteren gaan
studeren. Maar dat vergde veel col
lege-uren en dat ging dus niet. Daar
om werd het rechten. Zonder één
college te lopen haalde ik in één jaar
door zelfstudie in de avonduren mijn
kandidaats. Van tevoren had ik ook
's avonds de aanvullingsdiploma's
gymnasium alfa en beta moeten ha
len", zegt zij.
„Ik zag kansen en besloot mijn
Kantoorbaan op te geven. In mijn
derde jaar als studente haalde ik
mijn doctoraal. En denk niet, dat ik
aiet van die tijd heb genoten. In zo-
Jacqueline Kennedy is nu een Griekse echtgenote en dat is heel
anders dan zij tot dusverre is geweest. De Grieken verwachten
algehele onderdanigheid van hun echtgenoten. Het Griekse
^oord voor echtgenote of gehuwde vrouw is „vrouw" en een
onek spreekt over zijn „vrouw" in hoge mate als over een bezit.
it!»Aat Ar'stoteles Onassis het no-
ovevU maai het is no® een er?
dat o set? Sebruik in Griekenland.
n echtgenote haar bezit in de
e itTpn^1.600 bruidsschat aan haar
In nverdraagt.
(ciiCH„i «^Schappelijk leven blijft
Van b vrouw op de achtergrond
buishX WJ0rcit verwac.ht, dat zij hel
bren n 6o®t en de kinderen groot
leett baar man buitenshuis
i 2i'nepohriekse man beschouwt het als
den h,,u uecht met z«n kamera-
I tch Uls te vertoeven. Een
«eims eni?e vrouw ondervindt
„'"B sympathie.
(iEenWmCllt.wu,dt' dat de vrouw haat
HtaaruL?3'sebüppelijk leven leidt,
ken bii onN afIeSSen van bezoe-
véendinnJm ontvangen van haar
met deenburenmSSen W6dij"
aaivaardï" «Sonderingen zijn,
vrouwen «eerderheid van de
Io' zond I nal op het Platteland, dit
Tijde Klagen.
Wordt huwelijksvoltrekking
Bsvraaed f -or de Pr'ester niet
liefhèhhon213 voortaan haar man
f'1 «Hes p„ ,erel? en gehoorzamen.
Is laatste „ui gehoorzamen niet in
?rthodo«PLa?ts wordt in een Grieks-
sead beschouwd Vanzelfspre"
gedweept3?1'"1 m0L het huwelijk
Hoort' niot -!,aan haar echtgenoot
Heidt/ma i'0en tot de dood hen
I °P hét Trfï voor altijd daarna-
ien Grieks wèrt pla,teland blijft
haar 'even Tn aWe V00r de rest van
H zwart de ur°.üw kleedt zich
cwart en hertrouwt niet.
Daarom keuren vele Griekse plat
telanders het huwelijk van de wedu
we Kennedy met Onassis af, van me
ning zijnde, dat Jacqueline trouw
had moeten blijven aan de nagedach
tenis van haar vermoorde echtge
noot.
Hoe Jacqueline Onassis zich als
Griekse echtgenote gedraagt is iets,
dat de gewone Griek waarschijnlijk
nooit zal weten Zij is om een uit
het Grieks stammend woord te ge
bruiken te kosmopolitisch om iets
anders te zijn dan zichzelf.
Zij bezit b.v geheel afgescheiden
van de enorme rijkdom van Onas
sis, wiens fortuin bijna niemand kan
tellen, haar eigen vermogen. Er is
dus alweer volgens de Griekse
wet geen twijfel aan, wie wat
bezit, bij behouden hun volledige fi
nanciële onafhankelijkheid, zelfs als
het huwelijk niet duurzaam is.
verre dat toen mogelijk was roeidi
Lk en zwemmen deed ik ook. Ee'
neel leuke tijd".
In 1918 promoveerde mr. Van Rijr
,Geen echte promotie met een proei
schrift.. Ik deed de „kleine promo
tie"; d.w.z. op stellingen, die ik moes
verdedigen. Een van die stellinge;
ging over een Franse wet uit 1917
waarin stond, dat de arbeiders nr
een aantal dienstjaren een aandeel
konden krijgen in de fabriek; een
soort spaarfonds dus. Ik heb in de
praktijk nooit iets van die wet ge
hoord. U begrijpt mijn verbazing,
toen ik enige tijd geleden las dat
generaal De Gaulle bezig is om die
wet uit de stofnesten te halen. Het
systeem van de „kleine promotie"
werd na 1922 onmogelijk door een
wetswijziging."
Na haar Amsterdamse periode is
mr. dr. G. van Rijn gaan zwerven.
„Eerst natuurlijk naar Zeeland, want
mijn hart lag in het zuiden. In Vlis-
singen beviel het mij op de secreta
rie niet zo best, dus daar was ik
snel weg. Ik richtte toen een eigen
blad op, „De Zeeuwsche Leeuw".
Daarin ben ik heel fel te keer ge
gaan tegen de annexionistenbeweging
van Pierre Nothomb, die een deel
van Zeeuwsch-Vlaanderen bij België
wilde trekken. Ik heb steeds voorge
houden: „Voor Zeeuwsch-Vlaande
ren ligt de weg open naar het noor
den".
Via Rotterdam kwam zij in Den
Haag. Naast haar werk als advocate
schreef zij daar veel voor de litte
raire rubriek van He' Vaderland. „In
die stukken schreef ik altijd over
Zeeland en ik maakte propaganda
voor een openleggen van die provin
cie naar het noorden. Wat dat betreft
ben ik nu een gelukkig mens, want
je ziet Rotterdam vandaag naar Ant
werpen toegroeien. In Den Haag zat
ik overigens wel heel goed. Mijn
collega's plaagden mij altijd. „Meid",
zeiden ze, „je zit ver boven je stand".
Ik woonde toen aan het Buitenhof."
In Genève werkte zij enige tijd
bij de Volkenbond. In Parijs en
Brussel werkte zij mee aan grote
enquêtes over de handel in blanke
slavinnen. „Daarover ii nooit iets ge
publiceerd. Ik kan er wel over zeg
gen, dat een van de fouten was, dat
de politiegroepen in Parijs te veel
langs elkaar heen werkten." In de
crisisjaren had ook zij moeite om aan
een baan te komen. Toch lukte het
haar om secretaresse te worden bij
de Gijma, een overkoepelend orgaan
in de ijzerhandel. „In die tijd gaf ik
ook nog les in recht en bedrijfsleer.
Na de oorlog heb ik nog vjjf jaren
mogen wonen bij mijn dierbare va
der. Maar toen ik in 1951 als vrouw
van 57 in de maatschappij terug
kwam was daar geen plaats meer
voor mij. Mijn relaties waren of
overleden of te oud. Op allerlei mo-
(ADVERTENTIE)
gelijke manieren heb ik het toen
kunnen uitzingen tot mijn 65ste. De
AOW is voor mij werkelijk een red
ding geweest."
De laatste tien jaar woont zij in
Breda. „Met mijn 70ste haalde ik
daar nog mijn rijbewijs. Ik ben bang,
dat ik na mijn val wel nooit meer
in een auto zal kunnen zitten" Even
wordt de emotie van een leven vol
gelukkige momenten, maar vaak on
derbroken door perioden van kei'
harde realiteit, haar te veel.
Of zy de laatste jaren nog veel
doet? „Nee, ik houd me vrij rustig.
Wel bezoek ik steeds de vergaderin
gen van de Vereniging van Vrouwen
met Academische Opleiding, Daar is
nog een dame, die is 80 jaar. Zij doet
nog altijd fel mee in de discussies.
Maar ik ben wel de oudste gepromo
veerde vrouw in Breda". In maart
van dit jaar kwam zij nog in het
nieuws, toen zij in een programma
van Mia Smelt voor de KRO-radio
haar indrukken weergaf over de
Maalrijd-Dienst voor de bejaarden in
Breda. „Een fantastische oplossing",
zegt zij daarover.
(Van een onzer verslaggeefsters)
GOES De Zeeuwse afdeling van
de vereniging tot bevordering van
de homeopathie in Nederland houdt
op vrijdag 8 november een leden
vergadering in het Schuttershof. De
bijeenkomst begint 's avonds om half
acht.
Aan de orde komen o.a. jaarversla
gen en een eventuele bestuursver
kiezing.
Na het huishoudelijke gedeelte be
gint om kwart over acht een lezing,
die ook door andere belangstellen
den dan de leden van de vereniging
kan worden bijgewoond. De arts H.
P. J. A. Maas zal spreken over ho-
meopatische behandeling van acute
infectieziekten.
Laat de bank uw rekeningen betalen
Uw beste bankrelatie
NEDERLANDSCHE CREDIETBANK
5?
(Van een onzer verslaggevers)
STEENBERGEN Deken F. Bastiaensen, tevens pastoor van
de St.-Gummarusparochie te Steenbergen, heeft zijn parochia
nen op een originele manier op de hoogte gesteld van de finan
ciële toestand in de parochie. Van de gebruikelijke finan
ciële verantwoording over 1967 en de begroting voor het vol
gend jaar heeft deken Bastiaensen namelijk een gedicht ge
maakt.
Waarom ditmaal in versvorm? „Als je een financiële verantwoording
en een begroting in cijfers en vaktermen aan de mensen voorlegt dan
interesseert er zich niemand voor. Daarom ben ik er nu eens een
nachtje voor gaan zitten", zegt deken Bastiaensen, die er wel van
overtuigd is dat hij zich wel aan rijmelarij heeft schuldig gemaakt,
maar er tevens zeker van is dat hij hierdoor de parochianen kan in-
interesseren voor de financiële problemen van de parochie.
De financiële verantwoording heeft deken Bastiaensen lyrisch de
„Ballade van de lasten" genoemd. Enkele regels hieruit:
„De kerk is wel heel mooi
maar 'k mag er niet van dromen
dat straks aan dak en goot
en torens kosten komen
De zorgen voor „de Dom",
toch Steenbergs grootste glorie,
zijn voor een kerkbestuur
een angstige historie."
(o.a. benodigde afschrijving f 17.790).
Even verder:
„Ook mensen kosten geld,
V kunt dat toch begrijpen
V leeft óók niet van de wind,
U zult ons toch niet „knijpen"?
„Wie het altaar mee bedient
van het altaar mag hij leven,"
voor wat als mens hij doet
in dienst van het kerkelijk leven.
De koster hoort daarbij,
de organistook de leken
die zorgen voor de zang,
de kapelaan, de deken,
de teller van het geld,
de juffrouw die het eten
kookt op de pastorie
vooral niet te vergeten.
(Van tweeënveertig mille
zijn twintig voor ons drieën:
dat kan, door 't celibaat
in onze pastorieën."
(bruto f 42.079)
Het „Lied van de hoop", ofwel de vermelding van de inkomsten van
de parochie, begint teken Bastiaensen als volgt:
„Waar komt nu 't geld vandaan
voor deze lasten, schulden
Subsidie is er niet
(Nou ja, zeshonderd gulden).
We hebben nog wat land,
dat levert ons dus pachten
en van de scholen ook
is rentegeld te wachten
en de begraafplaats brengt
naast kosten (minder) centen.
(samen rond f 11.000)
Intenties die u geeft
voor diensten, jaargetijden
gaan in de kerkekas
(Wij zijn nog maar met beiden)
(Ongeveer f 4000)
Op school geeft kapelaan Pitt
heel trouw zijn godsdiensturen
ook 't geld dat MAVO geeft
moet hij naar uw kas sturen
ongeveer f 2000)."
In een naschrift wijst deken Bastiaensen erop dat de parochie vorig
jaar een tekort had van f 25.000. Dit kon wel gedekt worden uit de
verkoop van pastorie en voetbalterrein, maar het is eigenlijk potver
teren. Vandaar ook de oproep van de deken aan zijn parochianen
om meer geld te storten in het parochiefonds.
(Van een onzer verslaggeefsters)
VLISSINGEN. „Indien men het dienstencentrumwerk als typisch ge
bonden aan een gebouw ziet, dan beperkt men ons inziens de mogelijkheden
van het dienstencentrum-idee en gaat men in vele gevallen voorbij aan de
nog bestaande chaos in het open bejaardenwerk".
Dit schrijft de heer A. Beun, secretaris van de stichting dienstencentrum
voor bejaarden in Oost- en West-Souburg, in het eerste jaarversdag (over
1967), van deze stichting.
De secretaris en met hem het bestuur, is van oordeel dat bij deze ziens
wijze het gevaar dreigt, dat men als dienstencentrum op eigen wijze, los
van de reeds ter plaatse werkende organisaties, een stukje bejaardenwerk
gaat uitoefenen. Coördinatie op dit gebied is volgens het stichtingsbestuur
een eerste vereiste, wil men voorkomen dat versnippering van krachten
optreedt en er voor de betrokkenen een onduidelijk beeld ontstaat van wat
er op het terrein van het open bejaardenwerk aan activiteiten aanwezig is.
In het jaarverslag van de secretaris wordt verder opgemerkt, dat het
mooie ingebouwde open dienstencentrum aan het Oranjeplein in Souburg,
juist vanwege het ingebouwd zijn, aanvankelijk wel enkele belemmeringen
heeft opgeleverd voor de uitoefening der werkzaamheden van de stichting.
Bu de stichting is men, concluderend, van mening dat, zelfs op dit
moment het dienstencentrum nog wel gezien wordt als een centrum alleen
en uitsluitend voor de bejaarden die in de 45 bij het dienstencentrum be
horende woningen huizen.
In een blad, genaamd „Mididen-
standsbelangen" en dat uitgegeven
wordt te Dongen, komt een artikel
voor, waarin men protesteert, omdat
b. en w. geen toestemming willen ge
ven het sluitingsuur tot twee uur 's
nachts te verlengen. Dit is m.i. een
verstandige daad van b. en w.
Wanneer het twaalf uur oftewel
één uur geworden is, zou het dan
niet passender zijn naar huis te
gaan, terwille van het gezin, de ge
zondheid en het respect tegenover ei
gen persoonlijkheid?
Is het wel voldoende bekend hoe
veel verdriet de kleine uurtje*
veroorzaken? Men schrijft in het be
wuste artikel: „Het begint dan pas
gezellig te worden". Waaruit be
staat die gezelligheid?
Het voornaamste blijft het geluk
van het gezin maar niet de verma
kelijkheid in het café of aan de bar.
Men moest eens weten hoeveel hu
welijk- en gezinsgeluk er door kapot
gemaakt wordt.
DONGEN v. D.
In het jongste nummer van „De
Zeeuwse Babbelaar" heeft pater Pau-
linus Kuipers te Sluiskil over ge
noemd onderwerp een uitvoerig ar
tikel geschreven. Bij het onderdeel
„Celibaat van de priester" wil ik
enige kanttekeningen maken.
Volgens mijn oordeel is „de op
vatting over het huwelijk thans niet
aanmerkelijk veranderd", wel moge
lijk iets gewijzigd. Het huwelijks
leven wordt in de katholieke kerk
zeer hoog gewaardeerd, doordat het
tot een van de zeven H. Sacramen
ten verheven is. De uitdrukking „ie
dereen mag vrienden hebben, behal
ve een priester" acht ik totaal on
juist. Ik meen, dat vele priesters
zelfs zeer vele goede vrienden heb
ben. Als oud-pastoor van Sas van Gent
ben ik daar na een afwezigheid van
ruim 30 jaren, bij meerdere goede
bekenden nog steeds welkom.
Bij een geregeld huisbezoek en op
allerlei vergaderingen en besprekin
gen heeft een priester zelfs zeer
vele contacten, met alle standen en
rangen der samenleving, waardoor
hij tot een zeer ruime uitwisseling
van gedachten komt.
Dat „trouwen toch niets verkeerds
is" is volkomen juist, maar is het
dat ook, als men eerst op volwas
sen leeftijd geheel vrijwillig een pu
bliekelijke plechtige celibaatsbelofte
gedaan heeft?
Een hoe minimaal is het aantal
r.-k. personen, ongehuwd of gehuwd,
dat zich thans wijdt een ontwikke
lingshulp of missiewerk in vergelij
king met het aantal, dat de celi
baatsverplichting aanvaard heeft! Bij
Bij zijn veronderstelling, dat er
zijn veronderstelling, dat er metter
tijd te weinig celibatairen priesters be
schikbaar zijn, wordt gevraagd of er
thans bij onze reformatorische chris
tenen zich een groter tekort aan
geestelijke bedienaars bestaat, ter
wijl deze toch mogen trouwen?
OOSTBURG
P. Doens
(ADVERTENTIE)
DEN HAAG „Aan de ene kant
zou men kunnen zeggen het is jam
mer, maar misschien is het wel ge
lukkig" De proef met de parate he
likopter-hulpverleningsdienst voor
ernstige verkeersslachtoffers heeft
na tien dagen nog geen enkel re
sultaat opgeleverd.
De twee startklare Alouette 3-he-
likopters op de vliegbasissen Deelen
en Soesterberg zijn nog niet ingezet
voor de hulpverlening. „Het is de
laatste drie maanden toevallig nog
niet zo droog geweest als in de pe
riode, waarin wij met ons experi
ment zijn begonnen. Als gevolg daar
van kunnen we spreken van een an
ti-piek in de verkeersongevallen,
waarvoor juist deze dienst is gedacht
aldus de voorlichtingsdienst van de
luchtmacht. Van alle verkeersslacht
offers komt ongeveer twintig pro
cent iu aanmerking voor eventueel
vervoer per hefschroefvliegtuig.
„Wanneer het straks gaat ijzelen
en de nachtvorst over de wegen is
gegaan zal de situatie wel veran
deren. Dan krijgen we misschien
wel een spits voor onze heli's".
Voor de bemanning van de twee
helikopters maakt het allemaal niet
:o heel veel uit. Volgens een rou
leersysteem zijn 77 Alouettes van drie
squadrons in de hulpverleningsdienst
ipgenrrnpn. E'k" dag wordt er een
andere bemanning „stand-by" ge
houden.
